HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ÉSOPE, Les Fables, quatrième partie (fables 151 à 200)

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ς = 90 formes différentes pour 154 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Fables

[188]   δὲ κώνωψ νικήσας τὸν λέοντα, ~σαλπίσας καὶ ἐπινίκιον ᾄσας, ἔπτατο· καὶ

[188]   ἔλθωμεν ~καὶ εἰς πόλεμον. Καὶ σαλπίσας ὁ κώνωψ ἐνεπήγετο, δάκνων τὰ

[178]   κυνῶν, τῶν καθ' ὁδὸν ~αὐτῷ σαναντώντων, ἐπηρώτα· Πῶς ἐδείπνησας, φίλος; Ὁ

[155]   σοῦ σεαυτὸν ~κατακρημνίσαντος, τοῦ κινδύνου σε ἀπαλλάξαι ἐπειρώμην; ~Πρὸς ἄνδρα ἀχάριστον

[165]   ἂν ~ἐδέησας εἰς τὸ πάντων σε βασιλεῦσαι. ~Πρὸς ἄνδρα ἀνόητον ὁ

[197]   συγκλεῖσαι ἐβούλου ὃν καὶ μακρόθεν ~σε ἔδει φεύγειν; Οὕτως οἱ τοὺς

[199]   τῆς γραὸς ἀκούσῃς, συμβουλεύω καὶ σὲ ἐλθεῖν καὶ ~προσμένειν τελευτῶντι αὐτῷ.

[151]   ὀρθὰ σὺ βάδιζε καὶ βλέπων σε ζηλώσω. ~Ὁ μῦθος τοὺς μεμψιμούρους

[151]   διδάσκουσα, ὀρθὰ ~βάδιζε καὶ βλέπων σε ζηλώσω. Ὅτι τοὺς μεμψιμοίρους πρέπον

[158]   ἔφασαν· Ἀλλὰ καὶ διὰ τοῦτό σε μᾶλλον θύομεν· ~ἐκείνους γὰρ ἐγείρων

[158]   δὲ ἔφασαν· Αλλὰ διὰ τοῦτό σε ~μᾶλλον θύομεν· ἐκείνους γὰρ ἐγείρων

[171]   ἀναλίσκεις; ἡ γὰρ δαίμων οὕτως σε μισεῖ ~ὡς καὶ τῶν σῶν

[171]   ἀναλίσκεις; ἡ γὰρ θεὸς οὕτω σε μισεῖ ὡς ~κἀκ τῶν συντρόφων

[192]   ἀπιστεῖς, ἔφη, δεῦρο· ἐγὼ ἑστιῶ ~σε. Ὁ δὲ ἠκολούθει καὶ ἦν

[183]   ὡς, ὅπουπερ ἂν ᾖς, φυλάξομαί ~σε· οὐ γὰρ ἀπ' ἐμοῦ καρδίαν

[183]   οὗτος, ὅπου ἂν ᾖς, φυλάξομαι σε· οὐ γὰρ ἀπ' ἐμοῦ ~καρδίαν

[188]   λέοντα ἐλθὼν εἶπεν· Οὔτε φοβοῦμαί σε, οὔτε ~δυνατώτερός μου εἶ· εἰ

[174]   ἐγὼ μάταιος ἦν, ὃς τότε σε παρεκαλουν, ἀλλ' οὐκ ~ἔθυον. ~Οὕτως

[199]   ἀρρώστου ~ὑπέστης. Καὶ νῦν ὑπὲρ σὲ πλεῖον ἐκεῖνος θυμοῦται, καὶ βασιλέα

[168]   Ἡ ~δ' ὑπολαβοῦσα ἔφη· Τίς σε, ὦ τέκνον, τῶν θεῶν ἐλεήσει;

[155]   ἄξια πέπονθα· τί γάρ, σοῦ σεαυτὸν ~κατακρημνίσαντος, τοῦ κινδύνου σε ἀπαλλάξαι

[178]   λέγοντος τοῦ κυνὸς καὶ ~ἅμα σείοντος τὴν κέρκον, ὡς δὴ εἰς

[186]   πᾶσι. Οὗτος δὲ τὸν κώδωνα σείων ἐν τῇ ἀγορᾷ ~ἠλαζονεύετο. Γραῦς

[189]   πολὺν χρόνον ἐπικαθίσας, ἐπειδὴ ~ἀπαλλάττε σθαι ἔμελλεν, ἐπυνθάνετο τοῦ ταύρου εἰ

[169]   τῶν ~τιμίων, διὰ δὲ κόκκον σίτου μικρὸν τὸν θάνατον ἐμαυτῷ προεξένησα.

[169]   τι τῶν τιμίων· κόκκος δὲ σίτου μικρὸς τὸν θάνατόν μοι ~προὐξένησεν.

[178]   τὴν κέρκον. Περιστρέφοντα, ~κατασχὼν τὰ σκέλη αὐτοῦ ἔρριψε παραχρῆμα ἔξωθεν τῶν

[156]   θέατρον εἰσελθεῖν. Ἀφικόμενος ~δὲ ἐπὶ σκήνην καὶ πάνυ κακῶς ᾄδων λίθοις

[185]   διέβαινε· θεασαμένη δὲ τὴν ἑαυτῆς ~σκιὰν κατὰ τοῦ ὕδατος, ὑπέλαβεν ἑτέραν

[199]   ἀλώπηξ ἀπελθοῦσα εὗρε τὴν ἔλαφον σκιρτῶσαν ἐν ~τᾶς ὕλαις· προσπαίσασα δὲ

[200]   ἐκ τῆς πολλῆς μάχης καὶ ~σκοτοδινιᾶσαι, ἀπαυδήσαντες ἔκειντο. Ἀλώπηξ δὲ κύκλῳ

[199]   τοῦ λέοντος· ἐγὼ δὲ ~μόνῃ σοι δουλεύσω. Οὕτως ἀπατήσασα τὴν δειλαίαν

[199]   κρατήσας ~ἤμελλε συμβουλεύειν καὶ ἐντολάς σοι δοῦναι περὶ τῆς τηλικαύτης ~βασιλείας

[199]   βασιλεύειν. Τί μοι ἔσται πρώτῃ σοι εἰπούσῃ; Ἀλλ' εὖξαί μοι ~σπευδούσῃ,

[199]   γενοῦ ὡς πρόβατον. Ὄμνυμι γάρ σοι εἰς τὰ φύλλα ~πάντα καὶ

[188]   εἶ· εἰ δὲ μή, τί σοί ἐστιν ἡ δύναμις; ὅτι ξύεις

[184]   πολλὰ ~φαγὼν πιμελέστερος ἔσομαι, καὶ σοὶ ἡδύτερον βρῶμα γενήσομαι. Ὁ ~μὲν

[199]   καὶ χαίρειν εἰποῦσα ἔφη· Ἀγαθά ~σοι ἦλθον μηνῦσαι· οἶδας ὡς ὁ

[199]   ἐμοὶ πρᾶγμα, ~ἀλλ' ὅμως ὑπουργήσω σοι. Καὶ δὴ ὡς ἰχνευτὴς κύων

[192]   κερδαίνεις ἢ ἔχεις ὅτι ὄνομά ~σοι κερδώ ἐστιν; Ἡ δὲ ἀλώπηξ·

[171]   μισεῖ ὡς ~κἀκ τῶν συντρόφων σοι οἰωνῶν τὴν πίστιν περιελεῖν. Καὶ

[166]   εἶπεν· Ὦ κάκιστον ζῷον, ~πῶς σοι πιστεύσω, ὅτι πρότερόν σου δεσπότην

[199]   αὐτῆς ὄφεσι φοβερόν. Καὶ τί σοι τὰ πολλὰ λέγω; ~ἐκυρώθης βασιλεύειν.

[168]   ἐλεήσει; τίνος γὰρ ~κρέας ὑπὸ σοῦ γε οὐκ ἐκλάπη; ~Ὁ μῦθος

[166]   ~πῶς σοι πιστεύσω, ὅτι πρότερόν σου δεσπότην ἠδίκησας; ~Κόραξ καὶ ὄφις.

[151]   ταῖς πτέρναις ~πρόστριβε τὰς πλευράς σου. Ἔφη δὲ τῇ μητρὶ ὁ

[188]   ~ποιεῖ. Ἐγὼ δὲ λίαν ὑπάρχω σου ἰσχυρότερος. Εἰ δὲ θέλεις, ἔλθωμεν

[186]   ἀλλὰ δι' ἔλεγχον τῆς κεκρυμμένης σου κακίας. ~Ὅτι οἱ τῶν ἀλαζόνων

[199]   τὸν δρυμὸν ἰκοῦσαν τοῖς γλυκέσι σου λόγοις ~ἐξαπατήσασα ἄγε εἰς ἐμὰς

[155]   ἔγωγε ἄξια πέπονθα· τί γάρ, σοῦ σεαυτὸν ~κατακρημνίσαντος, τοῦ κινδύνου σε

[192]   Σὺν κακῷ μέν, ἀλλ' ἔμαθόν σου τὸ ~ὄνομα πόθεν ἐστί, οὐκ

[199]   σοι εἰπούσῃ; Ἀλλ' εὖξαί μοι ~σπευδούσῃ, μὴ πάλιν με ζητήσῃ· χρῄζει

[199]   ἐλθεῖν. Ἐπεὶ δὲ εἰς τὸ σπήλαιον εἰσῆλθεν, ὁ μὲν λέων ~δεῖπνον

[196]   Καὶ δὴ παραγενόμενος εἴς τι ~σπήλαιον καὶ ἐνταῦθα κατακλιθεὶς προσεποιεῖτο νοσεῖν·

[199]   λόγοις, καὶ ἦλθεν εἰς τὸ σπήλαιον μὴ γινώσκουσα τὸ ~μέλλον. Ὁ

[196]   παρεγένετο, καὶ στᾶσα ἄποθεν τοῦ ~σπηλαίου ἐπυνθάνετο αὐτοῦ πῶς ἔχοι. Τοῦ

[181]   ὠὸν ~εἶναι. Βαρούμενος δὲ τὰ σπλάγχνα καὶ ὀδυνώμενος ἔλεγε· Δίκαια ~ἔγωγε

[199]   λέων δὲ ἐφορμήσας αὐτῇ ἐν σπουδῇ τὰ ὦτα μόνον τοῖς ~ὄνυξιν

[199]   καρδίαν ἐπεζήτει. Ἀλώπηξ δὲ μηκόθεν ~σταθεῖσα ἔφη· Αὕτη ἀληθῶς καρδίαν οὐκ

[184]   δώματος τὸν κύνα καθεύδοντα, καὶ στὰς κάτωθεν πρὸς ~ἑαυτὸν ἐκάλει, ὑπομιμνῄσκων

[196]   ~τέχνασμα αὐτοῦ συνεῖσα παρεγένετο, καὶ στᾶσα ἄποθεν τοῦ ~σπηλαίου ἐπυνθάνετο αὐτοῦ

[165]   καὶ βουλομένη τοῦ κρέατος περιγενέσθαι στᾶσα ~ἐπῄνει αὐτὸν ὡς εὐμεγέθη τε

[180]   ἀκούσασα πρὸς αὐτὸν ~ἔδραμε καὶ στᾶσα κάτωθεν πρὸς ἑαυτὴν κατελθεῖν ἠξίου·

[180]   βουλομένη ~αὐτὸν καταθοινήσασθαι, ἐλθοῦσα καὶ στᾶσα κάτωθεν τοῦ δένδρου ~ἐβόα πρὸς

[170]   ἧκεν ἐπί τινος δένδρου, καὶ στᾶσα ~μεγάλα ἐκεκράγει. Τῶν δὲ πρὸς

[170]   ἧκεν επί τι δένδρον καὶ ~στᾶσα μεγάλως ἔκραξεν. Τῶν δὲ πρὸς

[152]   ὑπὸ τῶν παριόντων λίθοις ~βαλλομένη, στενάξασα πρὸς ἑαυτὴν εἶπεν· Ἀθλία εἰμὶ

[197]   λέοντος, ἠ γυνὴ θεασαμένη αὐτὸν στένοντα εἶπεν· Ἀλλὰ σύ γε ~δίκαια

[154]   λαχάνων εὐθαλῆ τέ ἐστι καὶ στερεά, ~τὰ δὲ ἥμερα λεπτὰ καὶ

[187]   πρὸς κρείττονας ἀντιφερίζειν· νίκης τε στέρεται ~καὶ πρὸς τούτοις γελοῖα πάσχει.

[161]   αὐτῷ τῆς ἐξ ἀμφοτέρων ~διαίτης στερηθῆναι. ~Οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ

[185]   ~ἀφαιρησομένη. Συνέβη δὲ αὐτῇ ἀμφοτέρων στερηθῆναι, τοῦ μὲν μὴ ~ἐφικομένῃ, διότι

[164]   ὑπομείνας ~ἔλαθον ἐμαυτὸν καὶ σωτηρίας στερήσας. ~Οὗτος ὁ λόγος ἁρμόσειεν ἂν

[157]   ~ἥτις διὰ τροφῆς γλυκύτητα σωτηρίας στερίσκομαι. ~Ὁ λόγος πρὸς ἄνδρα ἄσωτον

[191]   ~εἶναι δοκῶν τῶν ἄλλων ἔφη· Στῆτε, ἑταῖροι, μηδὲν δεινὸν ὑμᾶς ~αὐτοὺς

[181]   ἰδών τινα κόχλον, χάνας τὸ ~στόμα αὐτοῦ, μεγίστῃ συνολκῇ καταπέπωκε τοῦτον,

[159]   δυνήσεσθε. ~Οὕτω καὶ ἐπὶ τῶν στρατευμάτων τὸ μηδὲν ἐπὶ τὸ πολὺ

[159]   πολὺ πλῆθος, ἐὰν ~μὴ οἱ στρατηγοὶ ἄριστα φρονῶσιν. ~Κολοιὸς καὶ ἀλώπηξ.

[155]   αὐτὸν παραγέγονε καταδῦσαι, τὸν ~κηπωρὸν στραφεὶς ἔδακεν. Ὁ δὲ μετ' ἀδύνης

[187]   διώκει κατὰ κράτος. ~Λέων δὲ στραφεὶς καὶ βρυχησάμενός γε ~ᾤχετο φυγὰς

[151]   ~διδάσκουσα, μῆτερ, ἃ λέγεις, ὀρθὰ σὺ βάδιζε καὶ βλέπων σε ζηλώσω.

[197]   θεασαμένη αὐτὸν στένοντα εἶπεν· Ἀλλὰ σύ γε ~δίκαια πέπονθας· τί γὰρ

[193]   δὲ αὐτὸν θεασάμενος ἔφη· Ἄξια σύ γε ~πέπονθας, ὅτι πτηνὸν γεννηθεὶς

[194]   εἰπεῖν τῇ λεαίνῃ· ~Πόσους παῖδας σὺ γεννᾷς; Ἡ δὲ εἶπεν· Ἕνα

[199]   τῆς τηλικαύτης ~βασιλείας ὡς ἀποθνῄσκων· σὺ δὲ οὐδὲ κνίσμα χειρὸς ἀρρώστου

[187]   δ' ἀλώπηξ προσιδοῦς' ἐπεφώνει· ~Πῶς σὺ διώκεις οὗ τὴν φωνὴν οὐ

[151]   προστρίβειν. Ὁ δὲ εἶπεν· Μῆτερ, σύ, ἡ διδάσκουσα, ὀρθὰ ~βάδιζε καὶ

[187]   αὐτὸν ἔφη· Ὦ κακὴ κεφαλή, σὺ λέοντα ἐδίωκες, οὗ οὐδὲ ~τὸν

[174]   ~αὐτοῦ ἀκούσας ἔφη· Ἀλλ' εἰ σὺ οὐκ ἄλλως ᾄδεις, ἐὰν μὴ

[197]   ~δίκαια πέπονθας· τί γὰρ τοῦτον συγκλεῖσαι ἐβούλου ὃν καὶ μακρόθεν ~σε

[153]   φεύγει τῇ τῶν ποδῶν ταχύτητι συγχρώμενος, πρὸς τὸ ~ὁλόκληρον ἑαυτὸν διαφυλάξαι·

[179]   Ὁ δὲ εἶπεν· Ὅτι τροφῇ συζῶ περισσῇ καὶ τὸ ~σῶμα τὸ

[179]   οδὲ εἶπεν· Ὅτι μὲν τποφῇ συζῶ περισσῇ οἶδα καὶ σῶμα ~τὸ

[160]   ὀλύνθους ~μηδέπω πεπείρους προσέμενεν ἕως σῦκα γένωνται. Ἀλώπηξ δὲ ~θεασαμένη αὐτον

[160]   ἀλώπηξ. ~Κολοιὸς λιμώττων ἐπί τινος συκῆς ἐκάθισεν· εὑρὼν δὲ τοὺς ὀλύνθους

[187]   αὐθάδων οἳ κατὰ πολὺ δυνατωτέρων ~συκοφαντεῖν ἐπιχειροῦντες, ὅταν ἐκεῖνοι ἀντιστῶσιν, εὐθέως

[197]   γεωργοῦ ἔπαυλιν εἰσῆλθεν. Ὁ δὲ συλλαβεῖν βουλόμενος ~τὴν αὐλείαν θύραν ἔκλεισε.

[164]   ~πολλάκις. ~Κολοιὸς φυγάς. ~Κολοιόν τις συλλαβὼν καὶ δήσας αὐτοῦ τὸν πόδα

[184]   ἐκοιμᾶτο. Λύκος δὲ θεασάμενος καὶ ~συλλαβὼν οἷός τε ἦν καταφαγεῖν. Ὁ

[182]   καὶ λαγωός. ~Κύων θηρευτικὸς λαγωὸν συλλαβών, τοῦτον ποτὲ μὲν ἔδακνε, ποτὲ

[162]   τὰ ἀποπίπτοντα τῶν ὀρνέων πτερὰ ~συλλεξάμενος, ἑαυτῷ περιέθηκε καὶ προσεκόλλησε. Συνέβη

[199]   λέων τοῦ ὠτὸς κρατήσας ~ἤμελλε συμβουλεύειν καὶ ἐντολάς σοι δοῦναι περὶ

[199]   δὲ ἐμοῦ τῆς γραὸς ἀκούσῃς, συμβουλεύω καὶ σὲ ἐλθεῖν καὶ ~προσμένειν

[199]   με ζητήσῃ· χρῄζει γάρ με σύμβουλον ἐν πᾶσιν. ~Εἰ δὲ ἐμοῦ

[190]   ποτε πολεμοῦντες ἀετοῖς παρεκάλουν εἰς συμμαχίαν ~ἀλώπεκας. Αἱ δὲ ἔφησαν· Ἐβοηθήσαμεν

[175]   ἤγρευέ τι, καὶ ὁ οἰκουρὸς ~συμμετεῖχεν αὐτῷ τῆς θοίνης. Ἀγανακτοῦντος δὲ

[191]   τοῖς ἀνθρώποις αἱ τῶν ἄλλων συμφοραὶ τῶν ἰδίων ~δυστυχημάτων παραμυθίαι γίνονται.

[199]   ἐπιθολοῖ καὶ τὰς ~τῶν κινδύνων συμφορὰς οὐ κατανοεῖ. ~(Λέων καὶ ἄρκτος

[192]   ~ἀλώπεκι. Ὁ δὲ λαγωὸς ἔφη· Σὺν κακῷ μέν, ἀλλ' ἔμαθόν σου

[195]   Ἐπὶ δὲ τῆς αὐτοῦ βασιλείας ~συναθροισμὸς ἐγένετο πάντων τῶν ζώων δοῦναι

[178]   ἐκάλει, λέγων· Ὦ φίλε, δεῦρο ~συνδείπνησόν μοι. Ὁ δὲ προσελθὼν χαίρων

[174]   ζῷον, ~ἠγόρασε. Καὶ ἔχων ποτὲ συνδείπνους προσελθὼν παρεκάλει αὐτὸν ~ᾆσαι ἐν

[161]   τοὺς κόρακας καὶ τούτοις ἠξίου ~συνδιαιτᾶσθαι. Οἱ δὲ ἀμφιγνοοῦντες αὐτοῦ τό

[162]   αὐτοῦ πτερὸν ἀφείλετο. ~Οὕτω τε συνέβη αὐτῷ ἀπογυμνωθέντι κολοιὸν πάλιν γενέσθαι.

[161]   οὐ ~προσεδέξαντο αὐτόν. Οὕτω τε συνέβη αὐτῷ τῆς ἐξ ἀμφοτέρων ~διαίτης

[176]   οὕτως ἐπὶ τὰς βύρσας ~παραγένωνται. Συνέβη δὲ αὐταῖς πινούσαις διαρραγῆναι πρὶν

[185]   ὥρμησεν ὡς τὸ ἐκείνης ~ἀφαιρησομένη. Συνέβη δὲ αὐτῇ ἀμφοτέρων στερηθῆναι, τοῦ

[192]   τοῖς περιέργοις πολλάκις μέγιστον κακὸν συνέβη κακῶς τῇ ~περιεργειᾳ χρωμένοις. ~Λάρος

[162]   ~συλλεξάμενος, ἑαυτῷ περιέθηκε καὶ προσεκόλλησε. Συνέβη οὖν ἐκ ~τούτου εὐειδέστερον πάντων

[176]   ~βρεχομένας, μὴ δυνάμεναι αὐτῶν ἐφικέσθαι, συνέθεντο ἀλλήηαις ~ὅπως πρῶτον τὸ ὕδωρ

[196]   καταναλωθέντων, ἀλώπηξ τὸ ~τέχνασμα αὐτοῦ συνεῖσα παρεγένετο, καὶ στᾶσα ἄποθεν τοῦ

[157]   Ἰξευτὴς δὲ παρατηρησάμενος ἐμφιλοχωροῦσαν ~ἰξεύσας συνέλαβε. Καὶ δὴ μέλλουσα ἀναιρεῖσθαι ἔφη·

[175]   ὁ θηρευτὴς ἐξιὼν ἐπ' ἄγραν συνελάμβανέ τι, ~ἐκ τούτου μέρος καὶ

[191]   καὶ βάτραχοι. ~Οἱ λαγωοί ποτε συνελθόντες τὸν ἑαυτῶν πρὸς ἀλλήλους ~ἀπεκλαίοντο

[180]   ᾄσωμεν τὰς νυκτερινὰς ᾠδὰς καὶ ~συνευφρανθῶμεν ἀμφότεροι. Ὁ δὲ ἀλέκτωρ ὑπολαβὼν

[156]   ~Κιθαρῳδὸς ἀφυὴς ἐν κεκονιαμένῳ οἴκῳ συνεχῶς ᾄδων, ἀντηχούσης ~αὐτῷ τῆς φωνῆς,

[198]   δυνάμενος τοιοῦτόν τι ἐπενόησεν. Ἐπειδὴ συνεχῶς αὐτῷ ὁ ~λέων ἐπέκειτο, ἔλεγεν

[180]   καταλαβούσης, ὁ ἀλέκτωρ κατὰ τὸ σύνηθες ~μεγάλα ἐκεκράγει. Ἀλώπηξ δὲ τούτου

[156]   ~Κιθαρῳδὸς ἀφυὴς ἐν οἵκῳ κεκονιαμένῳ συνήθως ᾄδων, καὶ ~ἀντηχούσης αὐτῷ τῆς

[184]   ~ἑαυτὸν ἐκάλει, ὑπομιμνῄσκων αὐτὸν τῶν συνθηκῶν. Καὶ ὁ κύων· ~Ἀλλ' ὦ

[162]   τινα ~ποταμὸν ἀπενίζοντο. Κολοιὸς δέ, συνιδὼν ἑαυτὸν δυσμορφίᾳ ~περικείμενον, ἀπελθὼν καὶ

[196]   αὐτὸν ἐπὶ τὴν ἐπίσκεψιν ζῷα συνλαμβάνων ~κατήσθιε. Πολλῶν δὲ θηρίων καταναλωθέντων,

[181]   χάνας τὸ ~στόμα αὐτοῦ, μεγίστῃ συνολκῇ καταπέπωκε τοῦτον, οἰηθεὶς ὠὸν ~εἶναι.

[171]   σε μισεῖ ὡς ~κἀκ τῶν συντρόφων σοι οἰωνῶν τὴν πίστιν περιελεῖν.

[199]   αὐτὸν βασιλεύσει. Ἔφη δὲ ὅτι σῦς μέν ἐστιν ἀγνώμων, ~ἄρκτος δὲ

[156]   φωνῆς, ἐνό μισεν αὑτὸν εὔφωνον σφόδρα εἶναι. Καὶ δὴ ~ἐπαρθεὶς ἐπὶ

[156]   ~ἀντηχούσης αὐτῷ τῆς φωνῆς, ᾠήθη σφόδρα εὔφωνος εἶναι. Καὶ δὴ ~ἐπαρθεὶς

[156]   τῶν ῥητόρων ἔνιοι ἐν ταῖς σχολαῖς ~δοκοῦντες εἶναί τινες, ὅταν ἐπὶ

[156]   καὶ τῶν ῥητόρων ἔνιοι ἐν σχολαῖς εἶναί τινες δοκοῦντες, ὅταν ~ἐπὶ

[166]   εἰ τῆς παγίδος αὐτὸν ῥύσειε. Σωθεὶς δὲ τῆς ὑποσχέσεως ~ἐπελάθετο. Αὖθις

[184]   τῶν α̣ νθρώπων, ὅταν περίτικινδυνεύσντες σωθῶσι, διὰ βίου ~τοῦτο φυλάττονται. ~(Κύων

[179]   τποφῇ συζῶ περισσῇ οἶδα καὶ σῶμα ~τὸ ἐμὸν εὐφραίνω· ἀεὶ δὲ

[179]   τροφῇ συζῶ περισσῇ καὶ τὸ ~σῶμα τὸ ἐμὸν εὐφραίνω οὐκ ἀπαρνοῦμαι·

[194]   γενναῖον. Ὅτι ~κρείσσων εἷς ῥώμῃ σώματος καὶ ἀνδρείᾳ ἢ καὶ φρονήσει

[171]   σε μισεῖ ~ὡς καὶ τῶν σῶν οἰωνῶν τὴν πίστιν περιελέσθαι. Καὶ

[155]   τί δήποτε γὰρ τὸν αὐτοχεῖρα σῶσαι ἐσπούδασα; Ὁ μῦθος ~πρὸς ἀδίκους

[153]   ἐκεῖνα ὑπερορῶσιν ὑπὲρ τοῦ τῇ σωτηρίᾳ μὴ ~κινδυνεύειν. ~(Κάστωρ. ~Ὁ κάστωρ

[167]   διὰ θησαυροῦ εὕρεσιν καὶ ~περὶ σωτηρίας ἐκινδύνευσεν. ~Κόραξ νοσῶν. ~Κόραξ νοσῶν

[190]   φιλονεικοῦντες τοῖς κρείττοσι τῆς ἑαυτῶν ~σωτηρίας καταφρονοῦσι. ~(Λαγωοὶ καὶ βάτραχοι. ~Οἱ

[153]   οἱ φρόνιμοι ὑπὲρ τῆς ~ἑαυτῶν σωτηρίας οὐδένα λόγον τῶν χρημάτων ποιοῦνται.

[164]   μὴ ὑπομείνας ~ἔλαθον ἐμαυτὸν καὶ σωτηρίας στερήσας. ~Οὗτος ὁ λόγος ἁρμόσειεν

[157]   εἰμί, ~ἥτις διὰ τροφῆς γλυκύτητα σωτηρίας στερίσκομαι. ~Ὁ λόγος πρὸς ἄνδρα

[153]   πρὸς τοὺς διώκοντας καὶ ~οὕτω σωτηρίας τυγχάνει. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι

[153]   αἰδοῖα ῥίπτει καὶ οὕτως τῆς σωτηρίας ~τυγχάνει. Οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων

Fables
[188]	δὲ κώνωψ νικήσας τὸν λέοντα,	~σαλπίσας	καὶ ἐπινίκιον ᾄσας, ἔπτατο· καὶ
[188]	ἔλθωμεν ~καὶ εἰς πόλεμον. Καὶ	σαλπίσας	ὁ κώνωψ ἐνεπήγετο, δάκνων τὰ
[178]	κυνῶν, τῶν καθ' ὁδὸν ~αὐτῷ	σαναντώντων,	ἐπηρώτα· Πῶς ἐδείπνησας, φίλος; Ὁ
[155]	σοῦ σεαυτὸν ~κατακρημνίσαντος, τοῦ κινδύνου	σε	ἀπαλλάξαι ἐπειρώμην; ~Πρὸς ἄνδρα ἀχάριστον
[165]	ἂν ~ἐδέησας εἰς τὸ πάντων	σε	βασιλεῦσαι. ~Πρὸς ἄνδρα ἀνόητον ὁ
[197]	συγκλεῖσαι ἐβούλου ὃν καὶ μακρόθεν	~σε	ἔδει φεύγειν; Οὕτως οἱ τοὺς
[199]	τῆς γραὸς ἀκούσῃς, συμβουλεύω καὶ	σὲ	ἐλθεῖν καὶ ~προσμένειν τελευτῶντι αὐτῷ.
[151]	ὀρθὰ σὺ βάδιζε καὶ βλέπων	σε	ζηλώσω. ~Ὁ μῦθος τοὺς μεμψιμούρους
[151]	διδάσκουσα, ὀρθὰ ~βάδιζε καὶ βλέπων	σε	ζηλώσω. Ὅτι τοὺς μεμψιμοίρους πρέπον
[158]	ἔφασαν· Ἀλλὰ καὶ διὰ τοῦτό	σε	μᾶλλον θύομεν· ~ἐκείνους γὰρ ἐγείρων
[158]	δὲ ἔφασαν· Αλλὰ διὰ τοῦτό	σε	~μᾶλλον θύομεν· ἐκείνους γὰρ ἐγείρων
[171]	ἀναλίσκεις; ἡ γὰρ δαίμων οὕτως	σε	μισεῖ ~ὡς καὶ τῶν σῶν
[171]	ἀναλίσκεις; ἡ γὰρ θεὸς οὕτω	σε	μισεῖ ὡς ~κἀκ τῶν συντρόφων
[192]	ἀπιστεῖς, ἔφη, δεῦρο· ἐγὼ ἑστιῶ	~σε.	Ὁ δὲ ἠκολούθει καὶ ἦν
[183]	ὡς, ὅπουπερ ἂν ᾖς, φυλάξομαί	~σε·	οὐ γὰρ ἀπ' ἐμοῦ καρδίαν
[183]	οὗτος, ὅπου ἂν ᾖς, φυλάξομαι	σε·	οὐ γὰρ ἀπ' ἐμοῦ ~καρδίαν
[188]	λέοντα ἐλθὼν εἶπεν· Οὔτε φοβοῦμαί	σε,	οὔτε ~δυνατώτερός μου εἶ· εἰ
[174]	ἐγὼ μάταιος ἦν, ὃς τότε	σε	παρεκαλουν, ἀλλ' οὐκ ~ἔθυον. ~Οὕτως
[199]	ἀρρώστου ~ὑπέστης. Καὶ νῦν ὑπὲρ	σὲ	πλεῖον ἐκεῖνος θυμοῦται, καὶ βασιλέα
[168]	Ἡ ~δ' ὑπολαβοῦσα ἔφη· Τίς	σε,	ὦ τέκνον, τῶν θεῶν ἐλεήσει;
[155]	ἄξια πέπονθα· τί γάρ, σοῦ	σεαυτὸν	~κατακρημνίσαντος, τοῦ κινδύνου σε ἀπαλλάξαι
[178]	λέγοντος τοῦ κυνὸς καὶ ~ἅμα	σείοντος	τὴν κέρκον, ὡς δὴ εἰς
[186]	πᾶσι. Οὗτος δὲ τὸν κώδωνα	σείων	ἐν τῇ ἀγορᾷ ~ἠλαζονεύετο. Γραῦς
[189]	πολὺν χρόνον ἐπικαθίσας, ἐπειδὴ ~ἀπαλλάττε	σθαι	ἔμελλεν, ἐπυνθάνετο τοῦ ταύρου εἰ
[169]	τῶν ~τιμίων, διὰ δὲ κόκκον	σίτου	μικρὸν τὸν θάνατον ἐμαυτῷ προεξένησα.
[169]	τι τῶν τιμίων· κόκκος δὲ	σίτου	μικρὸς τὸν θάνατόν μοι ~προὐξένησεν.
[178]	τὴν κέρκον. Περιστρέφοντα, ~κατασχὼν τὰ	σκέλη	αὐτοῦ ἔρριψε παραχρῆμα ἔξωθεν τῶν
[156]	θέατρον εἰσελθεῖν. Ἀφικόμενος ~δὲ ἐπὶ	σκήνην	καὶ πάνυ κακῶς ᾄδων λίθοις
[185]	διέβαινε· θεασαμένη δὲ τὴν ἑαυτῆς	~σκιὰν	κατὰ τοῦ ὕδατος, ὑπέλαβεν ἑτέραν
[199]	ἀλώπηξ ἀπελθοῦσα εὗρε τὴν ἔλαφον	σκιρτῶσαν	ἐν ~τᾶς ὕλαις· προσπαίσασα δὲ
[200]	ἐκ τῆς πολλῆς μάχης καὶ	~σκοτοδινιᾶσαι,	ἀπαυδήσαντες ἔκειντο. Ἀλώπηξ δὲ κύκλῳ
[199]	τοῦ λέοντος· ἐγὼ δὲ ~μόνῃ	σοι	δουλεύσω. Οὕτως ἀπατήσασα τὴν δειλαίαν
[199]	κρατήσας ~ἤμελλε συμβουλεύειν καὶ ἐντολάς	σοι	δοῦναι περὶ τῆς τηλικαύτης ~βασιλείας
[199]	βασιλεύειν. Τί μοι ἔσται πρώτῃ	σοι	εἰπούσῃ; Ἀλλ' εὖξαί μοι ~σπευδούσῃ,
[199]	γενοῦ ὡς πρόβατον. Ὄμνυμι γάρ	σοι	εἰς τὰ φύλλα ~πάντα καὶ
[188]	εἶ· εἰ δὲ μή, τί	σοί	ἐστιν ἡ δύναμις; ὅτι ξύεις
[184]	πολλὰ ~φαγὼν πιμελέστερος ἔσομαι, καὶ	σοὶ	ἡδύτερον βρῶμα γενήσομαι. Ὁ ~μὲν
[199]	καὶ χαίρειν εἰποῦσα ἔφη· Ἀγαθά	~σοι	ἦλθον μηνῦσαι· οἶδας ὡς ὁ
[199]	ἐμοὶ πρᾶγμα, ~ἀλλ' ὅμως ὑπουργήσω	σοι.	Καὶ δὴ ὡς ἰχνευτὴς κύων
[192]	κερδαίνεις ἢ ἔχεις ὅτι ὄνομά	~σοι	κερδώ ἐστιν; Ἡ δὲ ἀλώπηξ·
[171]	μισεῖ ὡς ~κἀκ τῶν συντρόφων	σοι	οἰωνῶν τὴν πίστιν περιελεῖν. Καὶ
[166]	εἶπεν· Ὦ κάκιστον ζῷον, ~πῶς	σοι	πιστεύσω, ὅτι πρότερόν σου δεσπότην
[199]	αὐτῆς ὄφεσι φοβερόν. Καὶ τί	σοι	τὰ πολλὰ λέγω; ~ἐκυρώθης βασιλεύειν.
[168]	ἐλεήσει; τίνος γὰρ ~κρέας ὑπὸ	σοῦ	γε οὐκ ἐκλάπη; ~Ὁ μῦθος
[166]	~πῶς σοι πιστεύσω, ὅτι πρότερόν	σου	δεσπότην ἠδίκησας; ~Κόραξ καὶ ὄφις.
[151]	ταῖς πτέρναις ~πρόστριβε τὰς πλευράς	σου.	Ἔφη δὲ τῇ μητρὶ ὁ
[188]	~ποιεῖ. Ἐγὼ δὲ λίαν ὑπάρχω	σου	ἰσχυρότερος. Εἰ δὲ θέλεις, ἔλθωμεν
[186]	ἀλλὰ δι' ἔλεγχον τῆς κεκρυμμένης	σου	κακίας. ~Ὅτι οἱ τῶν ἀλαζόνων
[199]	τὸν δρυμὸν ἰκοῦσαν τοῖς γλυκέσι	σου	λόγοις ~ἐξαπατήσασα ἄγε εἰς ἐμὰς
[155]	ἔγωγε ἄξια πέπονθα· τί γάρ,	σοῦ	σεαυτὸν ~κατακρημνίσαντος, τοῦ κινδύνου σε
[192]	Σὺν κακῷ μέν, ἀλλ' ἔμαθόν	σου	τὸ ~ὄνομα πόθεν ἐστί, οὐκ
[199]	σοι εἰπούσῃ; Ἀλλ' εὖξαί μοι	~σπευδούσῃ,	μὴ πάλιν με ζητήσῃ· χρῄζει
[199]	ἐλθεῖν. Ἐπεὶ δὲ εἰς τὸ	σπήλαιον	εἰσῆλθεν, ὁ μὲν λέων ~δεῖπνον
[196]	Καὶ δὴ παραγενόμενος εἴς τι	~σπήλαιον	καὶ ἐνταῦθα κατακλιθεὶς προσεποιεῖτο νοσεῖν·
[199]	λόγοις, καὶ ἦλθεν εἰς τὸ	σπήλαιον	μὴ γινώσκουσα τὸ ~μέλλον. Ὁ
[196]	παρεγένετο, καὶ στᾶσα ἄποθεν τοῦ	~σπηλαίου	ἐπυνθάνετο αὐτοῦ πῶς ἔχοι. Τοῦ
[181]	ὠὸν ~εἶναι. Βαρούμενος δὲ τὰ	σπλάγχνα	καὶ ὀδυνώμενος ἔλεγε· Δίκαια ~ἔγωγε
[199]	λέων δὲ ἐφορμήσας αὐτῇ ἐν	σπουδῇ	τὰ ὦτα μόνον τοῖς ~ὄνυξιν
[199]	καρδίαν ἐπεζήτει. Ἀλώπηξ δὲ μηκόθεν	~σταθεῖσα	ἔφη· Αὕτη ἀληθῶς καρδίαν οὐκ
[184]	δώματος τὸν κύνα καθεύδοντα, καὶ	στὰς	κάτωθεν πρὸς ~ἑαυτὸν ἐκάλει, ὑπομιμνῄσκων
[196]	~τέχνασμα αὐτοῦ συνεῖσα παρεγένετο, καὶ	στᾶσα	ἄποθεν τοῦ ~σπηλαίου ἐπυνθάνετο αὐτοῦ
[165]	καὶ βουλομένη τοῦ κρέατος περιγενέσθαι	στᾶσα	~ἐπῄνει αὐτὸν ὡς εὐμεγέθη τε
[180]	ἀκούσασα πρὸς αὐτὸν ~ἔδραμε καὶ	στᾶσα	κάτωθεν πρὸς ἑαυτὴν κατελθεῖν ἠξίου·
[180]	βουλομένη ~αὐτὸν καταθοινήσασθαι, ἐλθοῦσα καὶ	στᾶσα	κάτωθεν τοῦ δένδρου ~ἐβόα πρὸς
[170]	ἧκεν ἐπί τινος δένδρου, καὶ	στᾶσα	~μεγάλα ἐκεκράγει. Τῶν δὲ πρὸς
[170]	ἧκεν επί τι δένδρον καὶ	~στᾶσα	μεγάλως ἔκραξεν. Τῶν δὲ πρὸς
[152]	ὑπὸ τῶν παριόντων λίθοις ~βαλλομένη,	στενάξασα	πρὸς ἑαυτὴν εἶπεν· Ἀθλία εἰμὶ
[197]	λέοντος, ἠ γυνὴ θεασαμένη αὐτὸν	στένοντα	εἶπεν· Ἀλλὰ σύ γε ~δίκαια
[154]	λαχάνων εὐθαλῆ τέ ἐστι καὶ	στερεά,	~τὰ δὲ ἥμερα λεπτὰ καὶ
[187]	πρὸς κρείττονας ἀντιφερίζειν· νίκης τε	στέρεται	~καὶ πρὸς τούτοις γελοῖα πάσχει.
[161]	αὐτῷ τῆς ἐξ ἀμφοτέρων ~διαίτης	στερηθῆναι.	~Οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ
[185]	~ἀφαιρησομένη. Συνέβη δὲ αὐτῇ ἀμφοτέρων	στερηθῆναι,	τοῦ μὲν μὴ ~ἐφικομένῃ, διότι
[164]	ὑπομείνας ~ἔλαθον ἐμαυτὸν καὶ σωτηρίας	στερήσας.	~Οὗτος ὁ λόγος ἁρμόσειεν ἂν
[157]	~ἥτις διὰ τροφῆς γλυκύτητα σωτηρίας	στερίσκομαι.	~Ὁ λόγος πρὸς ἄνδρα ἄσωτον
[191]	~εἶναι δοκῶν τῶν ἄλλων ἔφη·	Στῆτε,	ἑταῖροι, μηδὲν δεινὸν ὑμᾶς ~αὐτοὺς
[181]	ἰδών τινα κόχλον, χάνας τὸ	~στόμα	αὐτοῦ, μεγίστῃ συνολκῇ καταπέπωκε τοῦτον,
[159]	δυνήσεσθε. ~Οὕτω καὶ ἐπὶ τῶν	στρατευμάτων	τὸ μηδὲν ἐπὶ τὸ πολὺ
[159]	πολὺ πλῆθος, ἐὰν ~μὴ οἱ	στρατηγοὶ	ἄριστα φρονῶσιν. ~Κολοιὸς καὶ ἀλώπηξ.
[155]	αὐτὸν παραγέγονε καταδῦσαι, τὸν ~κηπωρὸν	στραφεὶς	ἔδακεν. Ὁ δὲ μετ' ἀδύνης
[187]	διώκει κατὰ κράτος. ~Λέων δὲ	στραφεὶς	καὶ βρυχησάμενός γε ~ᾤχετο φυγὰς
[151]	~διδάσκουσα, μῆτερ, ἃ λέγεις, ὀρθὰ	σὺ	βάδιζε καὶ βλέπων σε ζηλώσω.
[197]	θεασαμένη αὐτὸν στένοντα εἶπεν· Ἀλλὰ	σύ	γε ~δίκαια πέπονθας· τί γὰρ
[193]	δὲ αὐτὸν θεασάμενος ἔφη· Ἄξια	σύ	γε ~πέπονθας, ὅτι πτηνὸν γεννηθεὶς
[194]	εἰπεῖν τῇ λεαίνῃ· ~Πόσους παῖδας	σὺ	γεννᾷς; Ἡ δὲ εἶπεν· Ἕνα
[199]	τῆς τηλικαύτης ~βασιλείας ὡς ἀποθνῄσκων·	σὺ	δὲ οὐδὲ κνίσμα χειρὸς ἀρρώστου
[187]	δ' ἀλώπηξ προσιδοῦς' ἐπεφώνει· ~Πῶς	σὺ	διώκεις οὗ τὴν φωνὴν οὐ
[151]	προστρίβειν. Ὁ δὲ εἶπεν· Μῆτερ,	σύ,	ἡ διδάσκουσα, ὀρθὰ ~βάδιζε καὶ
[187]	αὐτὸν ἔφη· Ὦ κακὴ κεφαλή,	σὺ	λέοντα ἐδίωκες, οὗ οὐδὲ ~τὸν
[174]	~αὐτοῦ ἀκούσας ἔφη· Ἀλλ' εἰ	σὺ	οὐκ ἄλλως ᾄδεις, ἐὰν μὴ
[197]	~δίκαια πέπονθας· τί γὰρ τοῦτον	συγκλεῖσαι	ἐβούλου ὃν καὶ μακρόθεν ~σε
[153]	φεύγει τῇ τῶν ποδῶν ταχύτητι	συγχρώμενος,	πρὸς τὸ ~ὁλόκληρον ἑαυτὸν διαφυλάξαι·
[179]	Ὁ δὲ εἶπεν· Ὅτι τροφῇ	συζῶ	περισσῇ καὶ τὸ ~σῶμα τὸ
[179]	οδὲ εἶπεν· Ὅτι μὲν τποφῇ	συζῶ	περισσῇ οἶδα καὶ σῶμα ~τὸ
[160]	ὀλύνθους ~μηδέπω πεπείρους προσέμενεν ἕως	σῦκα	γένωνται. Ἀλώπηξ δὲ ~θεασαμένη αὐτον
[160]	ἀλώπηξ. ~Κολοιὸς λιμώττων ἐπί τινος	συκῆς	ἐκάθισεν· εὑρὼν δὲ τοὺς ὀλύνθους
[187]	αὐθάδων οἳ κατὰ πολὺ δυνατωτέρων	~συκοφαντεῖν	ἐπιχειροῦντες, ὅταν ἐκεῖνοι ἀντιστῶσιν, εὐθέως
[197]	γεωργοῦ ἔπαυλιν εἰσῆλθεν. Ὁ δὲ	συλλαβεῖν	βουλόμενος ~τὴν αὐλείαν θύραν ἔκλεισε.
[164]	~πολλάκις. ~Κολοιὸς φυγάς. ~Κολοιόν τις	συλλαβὼν	καὶ δήσας αὐτοῦ τὸν πόδα
[184]	ἐκοιμᾶτο. Λύκος δὲ θεασάμενος καὶ	~συλλαβὼν	οἷός τε ἦν καταφαγεῖν. Ὁ
[182]	καὶ λαγωός. ~Κύων θηρευτικὸς λαγωὸν	συλλαβών,	τοῦτον ποτὲ μὲν ἔδακνε, ποτὲ
[162]	τὰ ἀποπίπτοντα τῶν ὀρνέων πτερὰ	~συλλεξάμενος,	ἑαυτῷ περιέθηκε καὶ προσεκόλλησε. Συνέβη
[199]	λέων τοῦ ὠτὸς κρατήσας ~ἤμελλε	συμβουλεύειν	καὶ ἐντολάς σοι δοῦναι περὶ
[199]	δὲ ἐμοῦ τῆς γραὸς ἀκούσῃς,	συμβουλεύω	καὶ σὲ ἐλθεῖν καὶ ~προσμένειν
[199]	με ζητήσῃ· χρῄζει γάρ με	σύμβουλον	ἐν πᾶσιν. ~Εἰ δὲ ἐμοῦ
[190]	ποτε πολεμοῦντες ἀετοῖς παρεκάλουν εἰς	συμμαχίαν	~ἀλώπεκας. Αἱ δὲ ἔφησαν· Ἐβοηθήσαμεν
[175]	ἤγρευέ τι, καὶ ὁ οἰκουρὸς	~συμμετεῖχεν	αὐτῷ τῆς θοίνης. Ἀγανακτοῦντος δὲ
[191]	τοῖς ἀνθρώποις αἱ τῶν ἄλλων	συμφοραὶ	τῶν ἰδίων ~δυστυχημάτων παραμυθίαι γίνονται.
[199]	ἐπιθολοῖ καὶ τὰς ~τῶν κινδύνων	συμφορὰς	οὐ κατανοεῖ. ~(Λέων καὶ ἄρκτος
[192]	~ἀλώπεκι. Ὁ δὲ λαγωὸς ἔφη·	Σὺν	κακῷ μέν, ἀλλ' ἔμαθόν σου
[195]	Ἐπὶ δὲ τῆς αὐτοῦ βασιλείας	~συναθροισμὸς	ἐγένετο πάντων τῶν ζώων δοῦναι
[178]	ἐκάλει, λέγων· Ὦ φίλε, δεῦρο	~συνδείπνησόν	μοι. Ὁ δὲ προσελθὼν χαίρων
[174]	ζῷον, ~ἠγόρασε. Καὶ ἔχων ποτὲ	συνδείπνους	προσελθὼν παρεκάλει αὐτὸν ~ᾆσαι ἐν
[161]	τοὺς κόρακας καὶ τούτοις ἠξίου	~συνδιαιτᾶσθαι.	Οἱ δὲ ἀμφιγνοοῦντες αὐτοῦ τό
[162]	αὐτοῦ πτερὸν ἀφείλετο. ~Οὕτω τε	συνέβη	αὐτῷ ἀπογυμνωθέντι κολοιὸν πάλιν γενέσθαι.
[161]	οὐ ~προσεδέξαντο αὐτόν. Οὕτω τε	συνέβη	αὐτῷ τῆς ἐξ ἀμφοτέρων ~διαίτης
[176]	οὕτως ἐπὶ τὰς βύρσας ~παραγένωνται.	Συνέβη	δὲ αὐταῖς πινούσαις διαρραγῆναι πρὶν
[185]	ὥρμησεν ὡς τὸ ἐκείνης ~ἀφαιρησομένη.	Συνέβη	δὲ αὐτῇ ἀμφοτέρων στερηθῆναι, τοῦ
[192]	τοῖς περιέργοις πολλάκις μέγιστον κακὸν	συνέβη	κακῶς τῇ ~περιεργειᾳ χρωμένοις. ~Λάρος
[162]	~συλλεξάμενος, ἑαυτῷ περιέθηκε καὶ προσεκόλλησε.	Συνέβη	οὖν ἐκ ~τούτου εὐειδέστερον πάντων
[176]	~βρεχομένας, μὴ δυνάμεναι αὐτῶν ἐφικέσθαι,	συνέθεντο	ἀλλήηαις ~ὅπως πρῶτον τὸ ὕδωρ
[196]	καταναλωθέντων, ἀλώπηξ τὸ ~τέχνασμα αὐτοῦ	συνεῖσα	παρεγένετο, καὶ στᾶσα ἄποθεν τοῦ
[157]	Ἰξευτὴς δὲ παρατηρησάμενος ἐμφιλοχωροῦσαν ~ἰξεύσας	συνέλαβε.	Καὶ δὴ μέλλουσα ἀναιρεῖσθαι ἔφη·
[175]	ὁ θηρευτὴς ἐξιὼν ἐπ' ἄγραν	συνελάμβανέ	τι, ~ἐκ τούτου μέρος καὶ
[191]	καὶ βάτραχοι. ~Οἱ λαγωοί ποτε	συνελθόντες	τὸν ἑαυτῶν πρὸς ἀλλήλους ~ἀπεκλαίοντο
[180]	ᾄσωμεν τὰς νυκτερινὰς ᾠδὰς καὶ	~συνευφρανθῶμεν	ἀμφότεροι. Ὁ δὲ ἀλέκτωρ ὑπολαβὼν
[156]	~Κιθαρῳδὸς ἀφυὴς ἐν κεκονιαμένῳ οἴκῳ	συνεχῶς	ᾄδων, ἀντηχούσης ~αὐτῷ τῆς φωνῆς,
[198]	δυνάμενος τοιοῦτόν τι ἐπενόησεν. Ἐπειδὴ	συνεχῶς	αὐτῷ ὁ ~λέων ἐπέκειτο, ἔλεγεν
[180]	καταλαβούσης, ὁ ἀλέκτωρ κατὰ τὸ	σύνηθες	~μεγάλα ἐκεκράγει. Ἀλώπηξ δὲ τούτου
[156]	~Κιθαρῳδὸς ἀφυὴς ἐν οἵκῳ κεκονιαμένῳ	συνήθως	ᾄδων, καὶ ~ἀντηχούσης αὐτῷ τῆς
[184]	~ἑαυτὸν ἐκάλει, ὑπομιμνῄσκων αὐτὸν τῶν	συνθηκῶν.	Καὶ ὁ κύων· ~Ἀλλ' ὦ
[162]	τινα ~ποταμὸν ἀπενίζοντο. Κολοιὸς δέ,	συνιδὼν	ἑαυτὸν δυσμορφίᾳ ~περικείμενον, ἀπελθὼν καὶ
[196]	αὐτὸν ἐπὶ τὴν ἐπίσκεψιν ζῷα	συνλαμβάνων	~κατήσθιε. Πολλῶν δὲ θηρίων καταναλωθέντων,
[181]	χάνας τὸ ~στόμα αὐτοῦ, μεγίστῃ	συνολκῇ	καταπέπωκε τοῦτον, οἰηθεὶς ὠὸν ~εἶναι.
[171]	σε μισεῖ ὡς ~κἀκ τῶν	συντρόφων	σοι οἰωνῶν τὴν πίστιν περιελεῖν.
[199]	αὐτὸν βασιλεύσει. Ἔφη δὲ ὅτι	σῦς	μέν ἐστιν ἀγνώμων, ~ἄρκτος δὲ
[156]	φωνῆς, ἐνό μισεν αὑτὸν εὔφωνον	σφόδρα	εἶναι. Καὶ δὴ ~ἐπαρθεὶς ἐπὶ
[156]	~ἀντηχούσης αὐτῷ τῆς φωνῆς, ᾠήθη	σφόδρα	εὔφωνος εἶναι. Καὶ δὴ ~ἐπαρθεὶς
[156]	τῶν ῥητόρων ἔνιοι ἐν ταῖς	σχολαῖς	~δοκοῦντες εἶναί τινες, ὅταν ἐπὶ
[156]	καὶ τῶν ῥητόρων ἔνιοι ἐν	σχολαῖς	εἶναί τινες δοκοῦντες, ὅταν ~ἐπὶ
[166]	εἰ τῆς παγίδος αὐτὸν ῥύσειε.	Σωθεὶς	δὲ τῆς ὑποσχέσεως ~ἐπελάθετο. Αὖθις
[184]	τῶν α̣ νθρώπων, ὅταν περίτικινδυνεύσντες	σωθῶσι,	διὰ βίου ~τοῦτο φυλάττονται. ~(Κύων
[179]	τποφῇ συζῶ περισσῇ οἶδα καὶ	σῶμα	~τὸ ἐμὸν εὐφραίνω· ἀεὶ δὲ
[179]	τροφῇ συζῶ περισσῇ καὶ τὸ	~σῶμα	τὸ ἐμὸν εὐφραίνω οὐκ ἀπαρνοῦμαι·
[194]	γενναῖον. Ὅτι ~κρείσσων εἷς ῥώμῃ	σώματος	καὶ ἀνδρείᾳ ἢ καὶ φρονήσει
[171]	σε μισεῖ ~ὡς καὶ τῶν	σῶν	οἰωνῶν τὴν πίστιν περιελέσθαι. Καὶ
[155]	τί δήποτε γὰρ τὸν αὐτοχεῖρα	σῶσαι	ἐσπούδασα; Ὁ μῦθος ~πρὸς ἀδίκους
[153]	ἐκεῖνα ὑπερορῶσιν ὑπὲρ τοῦ τῇ	σωτηρίᾳ	μὴ ~κινδυνεύειν. ~(Κάστωρ. ~Ὁ κάστωρ
[167]	διὰ θησαυροῦ εὕρεσιν καὶ ~περὶ	σωτηρίας	ἐκινδύνευσεν. ~Κόραξ νοσῶν. ~Κόραξ νοσῶν
[190]	φιλονεικοῦντες τοῖς κρείττοσι τῆς ἑαυτῶν	~σωτηρίας	καταφρονοῦσι. ~(Λαγωοὶ καὶ βάτραχοι. ~Οἱ
[153]	οἱ φρόνιμοι ὑπὲρ τῆς ~ἑαυτῶν	σωτηρίας	οὐδένα λόγον τῶν χρημάτων ποιοῦνται.
[164]	μὴ ὑπομείνας ~ἔλαθον ἐμαυτὸν καὶ	σωτηρίας	στερήσας. ~Οὗτος ὁ λόγος ἁρμόσειεν
[157]	εἰμί, ~ἥτις διὰ τροφῆς γλυκύτητα	σωτηρίας	στερίσκομαι. ~Ὁ λόγος πρὸς ἄνδρα
[153]	πρὸς τοὺς διώκοντας καὶ ~οὕτω	σωτηρίας	τυγχάνει. ~Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι
[153]	αἰδοῖα ῥίπτει καὶ οὕτως τῆς	σωτηρίας	~τυγχάνει. Οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 26/05/2005