Fables
[162]	ὐπερπεφρονηκέναι ~αὐτούς. ~Κολοιὸς καὶ ὄρνεα.	~Ζεὺς	βουλόμενος βασιλέα ὀρνέων καταστῆσαι, προθεσμίαν
[199]	τὸ εἶδος, πολλὰ δὲ ἔτη	~ζῇ,	τὸ κέρας αὐτῆς ὄφεσι φοβερόν.
[151]	σὺ βάδιζε καὶ βλέπων σε	ζηλώσω.	~Ὁ μῦθος τοὺς μεμψιμούρους ἐλέγχει·
[151]	ὀρθὰ ~βάδιζε καὶ βλέπων σε	ζηλώσω.	Ὅτι τοὺς μεμψιμοίρους πρέπον ἐστὶν
[199]	εἰ θέλεις ὑγιᾶναί με καὶ	ζῆν,	τὴν ἔλαφον τὴν ~μεγίστην, τὴν
[199]	εἰδὲ καὶ πλησιάσεις μοι, ~οὐ	ζήσεις	ἔτι. Ἄλλους ἀλωπέκιζε τοὺς ἀπείρους,
[199]	καρδίαν οὐκ εἶχεν· μὴ ἔτι	ζήτει·	ποίαν ~γὰρ καρδίαν αὕτη εἶχεν,
[199]	μοι ~σπευδούσῃ, μὴ πάλιν με	ζητήσῃ·	χρῄζει γάρ με σύμβουλον ἐν
[180]	ὡς, ~ἐκείνου ἀνοίξαντος, κατελθεῖν, κἀκείνης	ζητούσης	αὐτὸν φωνῆσαι, ὁ ~κύων αἴφνης
[177]	~Δηχθείς τις ὑπὸ κυνὸς περιῄει	ζητῶν	τὸν ἰασόμενον. Εἰπόντος δέ ~τινος
[191]	ὁρᾶτε, καὶ ἡμῶν ἕτερ' ἐστὶ	ζῷα	~δειλότερα. Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι
[191]	γὰρ εὕρηνται καὶ ἡμῶν δειλότερα	ζῷα.	~Οὕτω καὶ τοῖς ἀνθρώποις αἱ
[196]	πρὸς αὐτὸν ἐπὶ τὴν ἐπίσκεψιν	ζῷα	συνλαμβάνων ~κατήσθιε. Πολλῶν δὲ θηρίων
[172]	αὐτῶν τριζόντων ἔφη· Ὦ ~κάκιστα	ζῷα,	τῶν οἰκιῶν ὑμῶν ἐμπιπραμένων, αὐτοὶ
[179]	βίον ἡμεῖς, εἰ καὶ ~πενιχρόν,	ζῶμεν,	οἵτινες οὔτε λέουσι οὔτε ἄρκοις
[153]	μὴ ~κινδυνεύειν. ~(Κάστωρ. ~Ὁ κάστωρ	ζῷόν	ἐστι τετράπουν ἐν λίμναις τὰ
[180]	ἐπιθυμεῖν ~γὰρ ἀγαθὴν οὕτω φωνὴν	ζῷον	ἔχον ἀσπάσασθαι. Τοῦ δὲ εἰπόντος
[174]	καὶ ἀκούσας ὅτι εὐμελέστατόν ἐστι	ζῷον,	~ἠγόρασε. Καὶ ἔχων ποτὲ συνδείπνους
[166]	πρὸς αὐτὸν εἶπεν· Ὦ κάκιστον	ζῷον,	~πῶς σοι πιστεύσω, ὅτι πρότερόν
[153]	μῦθος ἐλέγχει. ~(Κάστωρ. ~Κάστωρ ἐστὶ	ζῷον	τετράπουν ἐν λίμνῃ νεμόμενον. Τούτου
[188]	πῶς μεγίστοις πολεμῶν ὑπό εὐτελοῦς	ζώου,	~τῆς ἀράχνης, ἀπώλετο. ~Κώνωψ καὶ
[195]	βασιλείας ~συναθροισμὸς ἐγένετο πάντων τῶν	ζώων	δοῦναι δίκας καὶ λαβεῖν ~πρὸς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 26/05/2005