>Livre, Chap. |
[13, 47] |
ποιεῖν»
Ανδρονίκου
δὲ
τοῦ
τραγῳδοῦ
|
ἀπ' |
ἀγῶνός
τινος,
έν
ᾧ
τοὺς |
[13, 6] |
τῶν
κακῶν.
Εστι
δὲ
σκοπεῖν
|
ἀπ' |
ἀρχῆς
πρῶτα
μὲν
τὴν
Πλαγγόνα, |
[13, 59] |
τὰς
κόμας
ἐνέβαινε
θαλάττῃ·
καὶ
|
ἀπ' |
αὐτῆς
Απελλῆς
τὴν
Αναδυομένην
Αφροδίτην |
[13, 56] |
τῆς
ἡμέρας
εἰσιόντα
καὶ
ἐξιόντα
|
ἀπ' |
αὐτῆς
ἀσπάζεσθαι
τὴν
ἄνθρωπον,
καὶ |
[13, 59] |
ἐρῶν
αὐτῆς
τὴν
Κνιδίαν
Αφροδίτην
|
ἀπ' |
αὐτῆς
ἐπλάσατο
καὶ
ἐν
τῇ |
[13, 25] |
ὅτι
Περικλῆς
διὰ
τὸν
ἁρπασθείσας
|
ἀπ' |
αὐτῆς
θεραπαίνας
ὑπὸ
Μεγαρέων
ἀνερρίπισεν |
[13, 85] |
πρὸς
τὸ
παιδίον
οὔτε
γὰρ
|
ἀπ' |
αὐτοῦ
χωριζόμενον
τὸ
βρέφος
ὑπέμενεν, |
[13, 2] |
οὐ
συγχωροῦσιν)
ἀλλὰ
τοῦ
τρίτου
|
ἀπ' |
ἐκείνου.
Εἰσὶ
δὲ
Καλλισθένης,
Δημήτριος |
[13, 67] |
Αθηναίων
πόλιν
ἀφικνούμενος
κατὰ
τὴν
|
ἀπ' |
Ελευσῖνος
τὴν
ἱερὰν
ὁδὀν
καλουμένην. |
[13, 72] |
προκαλεῖται.
ἥ
δ'
(ἐστὶν
γὰρ
|
ἀπ' |
εὐκτίνου
Λέσβου)
τὴν
μὲν
ἐμὴν |
[13, 73] |
λαμβάνει
γάμου
τυχεῖν
ὄμβρος
δ'
|
ἀπ |
εὐναέντος
οὐρανοῦ
πεσὼν
ἔκυσε
γαῖαν |
[13, 71] |
παθὼν
ὀλίγην
ἐσενάσσατο
νῆσον,
πολλὸν
|
ἀπ' |
εὐρείης
λειπόμενος
πατρίδος
Εκλεε
δ' |
[13, 45] |
ἤδη
διάμεστος
τῶν
ὑείων
ἐγένετο
|
ἐπ' |
αἴγει
οἷός
ἐστιν
ἀνακάμπτειν
πάλιν; |
[13, 20] |
ἀετὸς
πτεροῦται
πολλάκις,
ὥσπερ
καὶ
|
ἐπ' |
Αἰγινῃ.
Σωκράτης
δ'
ὁ
φιλόσοφος |
[13, 10] |
Αγαμέμνονος
διὰ
Κασσάνδραν.
Καὶ
ἡ
|
ἐπ' |
Αἴγυπτον
δὲ
Καμβύσου
στρατεία,
ὥς |
[13, 10] |
Καμβύσην,
ὃν
ἐκδικοῦντα
τῇ
μητρὶ
|
ἐπ' |
Αἴγυπτον
ποιήσασθαι
στρατείαν.
Δοῦρις
δ' |
[13, 90] |
εἰ
δὲ
μὴ,
κίνδυνον
ἔχον
|
ἐπ' |
ἀκολασίαν.
~Τοσαῦτα
τοῦ
Μυρτίλου
ἑξῆς |
[13, 54] |
ἑταιρῶν
ἀποφθέγματα
πεπεράνθω
μέχρι
τούτων·
|
ἐπ' |
ἄλλο
δ'
εἶδος
μεταβήσομαι
λόγων. |
[13, 53] |
ἑταιρῶν
ἀποφθέγματα
πεπεράνθω
μέχρι
τούτων·
|
ἐπ' |
ἄλλο
δ'
εἶδος
μεταβήσομαι
λόγων. |
[13, 41] |
ἐπαινοίη
τιν'
ἢ
ψέγοι
πάλιν,
|
ἐπ' |
ἀμφοτέρων
προσέκειτο
μανία
τῶν
λόγων. |
[13, 74] |
πλάστιγξ
θ'
ἡ
χαλκοῦ
θυγάτηρ
|
ἐπ' |
ἄρκαισι
καθίζῃ
κοττάβου
ὑψηλαῖς
Βρομίου |
[13, 44] |
ξένον
τινὰ
ἔμπορον
ἐραστὴν
εὐτελῶς
|
ἐπ' |
ἀστράβης,
τὰ
πάντ'
ἔχουσ'
ὀνάρια |
[13, 95] |
ἔρχονται
ὥστε
οἶεσθαι
τοὺς
παριόντας
|
ἐπ' |
ἐκφορὰν
αὐτοὺς
ἥκειν
τούτου
τεθνεῶτος. |
[13, 43] |
ὁρῶσα
περὶ
τὰς
συμβολάς·
Στρατοκλῆς
|
ἐπ' |
ἐρίφοις,
φησί,
χειμῶνας
ποιεῖ.
Ιδοῦσ' |
[13, 14] |
αὐτὸν
ἐντείνεσθαι
χαρίτων,
τὸ
μὲν
|
ἐπ' |
εὐαίωνι
τύχᾳ,
τὸ
δ'
ἐπὶ |
[13, 38] |
ῥήτωρ
ὁ
τὸν
νόμον
εἰσενεγκὼν
|
ἐπ' |
Εὐκλείδου
ἄρχοντος,
ὃς
ἂν
μὴ |
[13, 56] |
ἦν
τρίτος
ἀπὸ
Πύρρου
τοῦ
|
ἐπ' |
Ἰταλίαν
στρατεύσαντος,
ἐρωμένη
ἦν
Τίγρις |
[13, 37] |
Συρακοσίων
ἀγαγέσθαι
γυναῖκα
μίαν>
τῶν
|
ἐπ' |
οἰκήματος
προεστυκυιῶν
Πειθὼ
ὄνομα
καὶ |
[13, 17] |
Στᾶθι
κἄντα,
φίλος,
καὶ
τὰν
|
ἐπ' |
ὄσσοις
ἀμπέτασον
χάριν.
Ο
δ' |
[13, 71] |
ἐξανέπεισε
θεούς
Κωκυτόν
τ'
ἀθέμιστον
|
ἐπ' |
ὀφρύσι
μηνίσαντα
ἠδὲ
καὶ
αἰνοτάτου |
[13, 39] |
σαπρότατον
πάντων
πολύ.
Δημήτριος
δ'
|
εἶπ' |
Αλλὰ
μήν,
νὴ
τοὺς
θεούς, |
[13, 44] |
καὶ
ταῖς
ἀστράβαις.
Γναθαίνον
δ'
|
εἶπ' |
Ὦ
τάλαν,
μὴ
δῆτ'
ἄνερ· |
[13, 5] |
πολέμους
γυναῖκας,
ὥσπερ
Δαρεῖος
ὁ
|
ὑπ' |
Αλεξάνδρου
καταλυθείς,
ὃς
περὶ
τῶν |
[13, 43] |
μάλιστα
τῶν
ἐρωμένων
(ᾔδει
δ'
|
ὑπ' |
αὐτῆς
ἐκτενῶς
ἀγαπώμενος)
παρῆν
ἔχων |
[13, 44] |
συγγεγενῆσθαι
μηδενί,
ἑξῆς
καθιππάσθαι,
δ'
|
ὑπ' |
αὐτῆς
πεντάκις.
Μετὰ
ταῦτ'
ἀκούσας |
[13, 64] |
πάρεδρος
τῆς
Λαοδίκης
Δανάη,
πιστευομένη
|
ὑπ' |
αὐτῆς
τὰ
πάντα,
Λεοντίου
δ' |
[13, 95] |
καπηλεῖα,
οἱ
δὲ
γείτονες
οὕτως
|
ὑπ' |
αὐτοῦ
δεινὰ
πάσχουσιν
ὥστ'
ἐκλιπόντες |
[13, 94] |
ῥήτωρ
τάδε
λέγει.
Πεισθεὶς
δ'
|
ὑπ' |
αὐτοῦ
τοιαῦτα
λέγοντος
καὶ
ἅμα |
[13, 11] |
θεοῖς
ἔσῃ,
μὴ
δρῶν
δ'
|
ὑπ' |
αὐτοῦ
τοῦ
διδάσκεσθαι
φιλεῖν
ἀφαρεθήσῃ |
[13, 83] |
ἐμμανῶν
γενομένων
τῶν
μάντεων
διεσπάσθη
|
{ὑπ' |
αὐτῶν}
Καὶ
τῶν
ἀνθρώπων
ὕστερον |