Dialogue |
[30] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ὀνείρατά
μοι
λέγεις·
ἐγὼ
|
δὲ |
ἃ
βλέπω
καὶ
νῦν
ἔχεις͵ |
[8] |
ἡλίου͵
φωτός͵
~τροφῆς͵
αἱ
ὧραι
|
δὲ |
αἱ
αὐταὶ
καὶ
τὰ
γινόμενα |
[19] |
οἰμώζειν
ἅπασι
φράσας.
~ΣΙΜΥΛΟΣ
~Τίνα
|
δὲ |
αἱ
τελευταῖαι
τὸν
κληρονόμον
ἔσχον; |
[9] |
ὁμοῖα
τὰ
ὄμματα͵
κενά͵
μόνον
|
δὲ |
αἱ
χῶραι
αὐτῶν·
τὰ
δ΄ |
[26] |
οἱ
τῶν
Ἀχαιῶν
θεραπεύουσιν͵
~ἰσηγορία
|
δὲ |
ἀκριβὴς
καὶ
νεκρὸς
ὅμοιος͵
ἠμὲν |
[25] |
μὲν
Ἀννίβας
ὁ
Καρχηδόνιος͵
ἐγὼ
|
δὲ |
Ἀλέξανδρος
ὁ
Φιλίππου.
~ΜΙΝΩΣ
~Νὴ |
[16] |
~δυνάμενον
πρὸς
ἡδονὴν
ἀποθνήσκειν·
τὸ
|
δὲ |
ἄλλως
ἡ
Μοῖρα
καὶ
ἡ |
[20] |
μὲν
~τὴν
ἀλαζονείαν
κομίζει͵
ὅσην
|
δὲ |
ἀμαθίαν
καὶ
ἔριν
καὶ
κενοδοξίαν |
[23] |
ἐπὶ
τοῖς
ὅπλοις.
~ΑΓΑΜΕΜΝΩΝ
~Ἠξίους
|
δὲ |
ἀνανταγώνιστος
εἶναι
καὶ
ἀκονιτὶ
κρατεῖν |
[6] |
εἶδον
καὶ
τὰς
~Ἐρινῦς·
τοὺς
|
δὲ |
ἀνθρώπους
μοι
τοὺς
πάλαι
δεῖξον |
[25] |
~Ἀλεξάνδρου
μὲν
ἥττων
εἶναι͵
τοῦ
|
δὲ |
Ἀννίβου
ἀμείνων͵
ὃς
ἐδίωξα
~νικήσας |
[11] |
ἦτε
παρὰ
τὸν
βίον͵
ἐπεὶ
|
δὲ |
~ἀπεθάνετε͵
διαιρεθέντες
ὁ
μὲν
εἰς |
[15] |
γῆρας
ὥσπερ
Ἰόλεως
~ἀνηβησάτω͵
οἱ
|
δὲ |
ἀπὸ
μέσων
τῶν
ἐλπίδων
τὸν |
[20] |
περικρύπτεις
αὐτά.
καὶ
τὸ
ψεῦδος
|
δὲ |
ἀπόθου
καὶ
τὸν
τῦφον
καὶ |
[22] |
ἐγεγόνειν
ἀμφὶ
τὰ
ἐνενήκοντα͵
βίον
|
δὲ |
~ἄπορον
ἀπὸ
καλάμου
καὶ
ὁρμιᾶς |
[22] |
τέτταρα
μεθ΄
ἑαυτοῦ
κομίζων.
ὁ
|
δὲ |
Ἀρσάκηςγηραιὸς
ἤδη
~καὶ
νὴ
Δί΄ |
[11] |
ἔλεγες͵
εἰ
~σῶμα
ἦσθα͵
νῦν
|
δὲ |
ἀσώματον
εἴδωλον
εἶ·
ὥστε
κινδυνεύεις |
[17] |
εἶτα
ὁ
μὲν
ἔπινεν͵
ἐγὼ
|
δὲ |
αὐτίκα
μάλα
ἐκτάδην
~ἐκείμην
ὑποβολιμαῖος |
[28] |
ἀποθανὼν
τῶν
ἐπ΄
Ἰλίῳ.
δέομαι
|
δὲ |
ἀφεθεὶς
πρὸς
~ὀλίγον
ἀναβιῶναι
πάλιν. |
[6] |
~ΑΙΑΚΟΣ
~Οὗτος
μὲν
Ἀγαμέμνων͵
οὗτος
|
δὲ |
Ἀχιλλεύς͵
οὗτος
δὲ
Ἰδομενεὺς
~πλησίον͵ |
[22] |
τῆς
ἑταίρας
ἀποσφάξας
ἑαυτόν͵
ὁ
|
δὲ |
Βλεψίας
λιμῷ
ἄθλιος
~ἐλέγετο
ἀπεσκληκέναι |
[22] |
τοιούτων
ἐτύχετε
τῶν
~ξυνοδοιπόρων͵
ἐμοὶ
|
δὲ |
Βλεψίας
τε
ὁ
δανειστικὸς
ὁ |
[20] |
~Φιλόσοφός
τις͵
ὦ
Ἑρμῆ͵
μᾶλλον
|
δὲ |
γόης
καὶ
τερατείας
μεστός·
ὥστε |
[20] |
βάλλεται
ἀφθόνοις
τοῖς
λίθοις·
~ἄλλοι
|
δὲ |
Διόφαντον
τὸν
ῥήτορα
ἐπαινοῦσιν
ἐν |
[22] |
ἄχρι
πρὸς
τὸ
πορθμεῖον͵
ἐγὼ
|
δὲ |
ἐγέλων.
~ΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ
~Κἀγὼ
δὲ
ὁπότε |
[3] |
μὲν
ἐγὼ
χρυσοῦ.
~ΣΑΡΔΑΝΑΠΑΛΛΟΣ
~Ὅσης
|
δὲ |
ἐγὼ
τρυφῆς.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Εὖ
γε͵ |
[8] |
οὐχ
ἁπλοῦν
~ἡγοῦμαι
εἶναι.
ἐγὼ
|
δὲ |
ἔζων
ἀεὶ
καὶ
ἀπέλαυον
τῶν |
[21] |
αὐτοῦ.
ταῦτα
μὲν
ἐγέγραπτο͵
οἱ
|
δὲ |
ἐθεράπευον
~ὑπερβαλλόμενοι
ἀλλήλους
τῇ
κολακείᾳ. |
[25] |
καιροὺς
ὁ
θαυμάσιος
καθηδυπαθῶν.
ἐγὼ
|
δὲ |
εἰ
μὴ
μικρὰ
~τὰ
ἑσπέρια |
[1] |
ἀπαγγελῶ
ταῦτα,
ὦ
Διόγενες.
ὅπως
|
δὲ |
εἰδῶ
μάλιστα
ὁποῖός
~τίς
ἐστι |
[11] |
μὲν
εἶ
ὁ
Ἡρακλῆς͵
τὸ
|
δὲ |
εἴδωλον
γεγάμηκεν
τὴν
~Ηβην
παρὰ |
[11] |
καὶ
ἔχει
καλλίσφυρον
Ηβην͵
ἐγὼ
|
δὲ |
εἴδωλόν
εἰμι
αὐτοῦ.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Πῶς |
[6] |
ἔφασκον
ταῦτα
πρὸς
αὐτούς͵
οἱ
|
δὲ |
εἰρωνείαν
τὸ
πρᾶγμα
~ᾤοντο
εἶναι. |
[12] |
ῥᾷον
ἐκράτουν
αὐτῶν.
~ΦΙΛΙΠΠΟΣ
~Τίνων
|
δὲ |
ἐκράτησας
σύ
γε
ἀξιομάχων
ἀνδρῶν͵ |
[17] |
~ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ
~Παρῆν͵
ὦ
Ζηνόφαντε·
τὸ
|
δὲ |
ἐμὸν
παράδοξόν
τι
ἐγένετο.
οἶσθα |
[25] |
ἐγὼ
μὲν
~βασιλεύων
ἀπέθανον͵
οὗτος
|
δὲ |
ἐν
φυγῇ
ὢν
παρὰ
Προυσίᾳ |
[4] |
στομίου
~τολμηροὶ
καὶ
ἀνδρεῖοι͵
τὰ
|
δὲ |
ἔνδοθεν
ἔλεγχος
ἀκριβής.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἐγὼ |
[16] |
μάλιστα
εἰ
ἄτεκνοι
εἶεν͵
~οἱ
|
δὲ |
ἔντεκνοι
ὑμῖν
ἀνέραστοι.
καίτοι
πολλοὶ |
[10] |
τις
κατέλθῃ
παρ΄
ἐμέ.
σὺ
|
~δὲ |
ἔοικας
οὐκ
ἐπιδεδημηκέναι
Λεβαδείᾳ
τὸ |
[13] |
μὲν
ᾔτησεν
παρ΄
ἐμοῦ͵
οἷα
|
δὲ |
~ἐπέστελλεν͵
ὡς
δὲ
κατεχρῆτό
μου |
[17] |
ὁ
Πτοιόδωρος
αἰτήσῃ
~πιεῖν͵
πίνει
|
δὲ |
ἐπιεικῶς
ζωρότερονἐμβαλόντα
εἰς
κύλικα
ἕτοιμον |
[22] |
πολλοὶ
συγκατέβαινον
ἡμῖν͵
ἐν
αὐτοῖς
|
δὲ |
ἐπίσημοι
~Ἰσμηνόδωρός
τε
ὁ
πλούσιος |
[25] |
πολλοὺς
αὐτῶν
διαπλεῦσαι.
καὶ
ταῦτα
|
δὲ |
ἔπραττον
~αὐτὸς
προκινδυνεύων
καὶ
τιτρώσκεσθαι |
[13] |
τοῦτο
μέρος
ὂν
τἀγαθοῦ͵
~ἄρτι
|
δὲ |
ἐς
τὰς
πράξεις
καὶ
τὸν |
[25] |
ὁ
Μίνως
δικασάτω.
~ΜΙΝΩΣ
~Τίνες
|
δὲ |
ἐστέ;
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Οὗτος
μὲν
Ἀννίβας |
[17] |
τὴν
ἔχουσαν
τὸ
φάρμακον͵
τὴν
|
δὲ |
~ἑτέραν
ἐμοί͵
σφαλεὶς
οὐκ
οἶδ΄ |
[19] |
τὸ
γένειον
καὶ
βαρβαρίζων͵
Κόδρου
|
δὲ |
εὐγενέστερος
καὶ
Νιρέως
~καλλίων
καὶ |
[9] |
μὲν
Ηρα
ἐπήρωσέν
με͵
ὁ
|
δὲ |
Ζεὺς
παρεμυθήσατο
τῇ
μαντικῇ
~τὴν |
[25] |
καὶ
ἀπιστίᾳ
~καὶ
δόλοις͵
νόμιμον
|
δὲ |
ἢ
προφανὲς
οὐδέν.
ἐπεὶ
δέ |
[14] |
καὶ
τραυματίαι
οἱ
πολλοί·
νῦν
|
δὲ |
ἢ
φαρμάκῳ
~τις
ὑπὸ
τοῦ |
[7] |
πεινῆν
καὶ
διψῆν
ἐδύνατο͵
σὺ
|
δὲ |
ἡ
ψυχὴ
πῶς
ἂν
ἔτι |
[15] |
πολὺ
μᾶλλον
τῶν
νέων.
οἱ
|
δὲ |
ἤδη
τὸν
~κλῆρον
ἐν
σφίσι |
[19] |
ἀπέκλειον
~αὐτῶν
τινας
ἐνίοτε͵
οἱ
|
δὲ |
ἡμιλλῶντο
καὶ
ἀλλήλους
ὑπερεβάλλοντο
ἐν |
[11] |
εἰμι
ἐγὼ
ἐκεῖνο
πᾶν͵
ὃ
|
δὲ |
ἦν
τοῦ
Διός͵
ἐν
~οὐρανῷ |
[25] |
καὶ
συνελάμβανεν
ἐπὶ
θανάτῳ.
ἐγὼ
|
δὲ |
ἦρξα
ἐπ΄
~ἴσης
τῆς
πατρίδος͵ |
[10] |
αὐτῷ
ἀποκριτέον
~ὑπὲρ
αὑτοῦ͵
ἐγὼ
|
δὲ |
ἥρως
εἰμὶ
καὶ
μαντεύομαι͵
ἤν |
[15] |
οὐκ
εἰσίν͵
οἱ
τὸν
κλῆρον
|
δὲ |
θηρῶντες
~πεντακισμύριοι;
~ΕΡΜΗΣ
~Ναί͵
τὸν |
[11] |
ἥπερ
ἦν
~ἐκ
Διός͵
τὸ
|
δὲ |
θνητὸν
ἐμὲ
παρὰ
τοῖς
νεκροῖς; |
[6] |
Ἀγαμέμνων͵
οὗτος
δὲ
Ἀχιλλεύς͵
οὗτος
|
δὲ |
Ἰδομενεὺς
~πλησίον͵
οὗτος
δὲ
Ὀδυσσεύς͵ |
[24] |
εἰς
τὸν
Πυριφλεγέθοντα
~ἐμβεβλήσθω͵
ὁ
|
δὲ |
ἱερόσυλος
ὑπὸ
τῆς
Χιμαίρας
διασπασθήτω͵ |
[22] |
μὲν
~δακρύοντας
αὐτῶν
ὁρᾶν͵
τοὺς
|
δὲ |
ἱκετεύοντας
ἀφεθῆναι.
ἐνίους
δὲ
μόλις |
[12] |
τοὺς
μὲν
ἀναιμωτὶ
παρέλαβον͵
Θηβαίους
|
δὲ |
ἴσως
ἀκούεις
~ὅπως
μετῆλθον.
~ΦΙΛΙΠΠΟΣ |
[3] |
καὶ
καθάρματα
ἡμᾶς
ἀποκαλῶν͵
ἐνίοτε
|
δὲ |
καὶ
ᾄδων
~ἐπιταράττει
ἡμῶν
τὰς |
[20] |
χρυσίον
γε
τουτὶ
καὶ
ἡδυπάθειαν
|
δὲ |
καὶ
~ἀναισχυντίαν
καὶ
ὀργὴν
καὶ |
[28] |
τὴν
διατριβήν͵
ὦ
Πλούτων·
ἠράσθης
|
δὲ |
καὶ
αὐτὸς
ἤδη
~καὶ
οἶσθα |
[20] |
τὰ
τῶν
προγόνων
ἀξιώματα͵
κατάλιπε
|
δὲ |
καὶ
~γένος
καὶ
δόξαν
καὶ |
[2] |
Ἑρμῆ͵
τὸν
κύνα
ἤγαγες;
οἷα
|
δὲ |
καὶ
ἐλάλει
παρὰ
~τὸν
πλοῦν |
[30] |
καλλίων
σοι
δοκῶ;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Τίνες
|
δὲ |
καὶ
ἔστε;
πρότερον͵
οἶμαι͵
χρὴ |
[23] |
ὦ
Αἶαν͵
σεαυτὸν
ἐφόνευσας͵
ἐμέλλησας
|
δὲ |
καὶ
ἡμᾶς
~ἅπαντας͵
τί
αἰτιᾷ |
[20] |
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Εὐπλοεῖτε͵
ὦ
Ἑρμῆ·
προΐωμεν
|
δὲ |
καὶ
ἡμεῖς.
τί
οὖν
ἔτι |
[25] |
καὶ
τοὺς
ἐχθροὺς
ἠμυνάμην.
εἰ
|
δὲ |
καὶ
θεὸς
ἐδόκουν
τοῖς
~ἀνθρώποις͵ |
[14] |
σκαφιδίου
τὰ
ἀνεῳγότα
καὶ
ἥλους
|
δὲ |
καὶ
~καλῴδιον͵
ἀφ΄
οὗ
τὴν |
[29] |
ἐβασίλευσα
Καρίας
μὲν
~ἁπάσης,
ἦρξα
|
δὲ |
καὶ
Λυδῶν
ἐνίων
καὶ
νήσους |
[22] |
καὶ
~σφοδρότητος
ἑαυτὸν
διαπείραντα·
διελαύνεται
|
δὲ |
καὶ
ὁ
Ἀρσάκης
ἐκ
τοῦ |
[6] |
τῶν
ὀρῶν
πλεῖν
ἐπιθυμοῦντα;
οἷος
|
δὲ |
καὶ
ὁ
Κροῖσός
~ἐστιν.
τὸν |
[20] |
δικαστήριον
εὐθεῖαν
ἐκείνην
προϊόντες͵
ἐγὼ
|
δὲ |
καὶ
ὁ
~πορθμεὺς
ἄλλους
μετελευσόμεθα. |
[26] |
σέ
~ἐσμεν
οἵδε·
μετὰ
μικρὸν
|
δὲ |
καὶ
Ὀδυσσεὺς
ἀφίξεται
πάντως.
φέρει |
[12] |
Παίονας
~χειρώσασθαι͵
ταῦτα
μεγάλα·
Μήδων
|
δὲ |
καὶ
Περσῶν
καὶ
Χαλδαίων͵
~χρυσοφόρων |
[12] |
σὰς
πράξεις
~ἐπαινέσαι
ἐτόλμησεν.
σὺ
|
δὲ |
καὶ
τὴν
Μακεδονικὴν
χλαμύδα
καταβαλὼν |
[13] |
στρατηγὸν
ἐπὶ
~τοὺς
βαρβάρους͵
ἔνιοι
|
δὲ |
καὶ
τοῖς
δώδεκα
θεοῖς
προστιθέντες |
[26] |
~παρὰ
τὸν
βίον
ἀνιᾷ͵
οἶμαι
|
δὲ |
καὶ
ὑμῶν
ἕκαστον·
εἰ
δὲ |
[22] |
εἰς
~τὸ
ἀκριβέστατον
φαινόμενος.
ἐγὼ
|
δὲ |
καίπερ
εἰδὼς
ἀνέκρινον͵
ὃν
τρόπον |
[28] |
σου
~ἐκείνῃ
νύμφῃ
φανῆναι;
πῶς
|
δὲ |
κἀκείνη
προσήσεταί
σε
οὐδὲ
διαγνῶναι |
[16] |
ὑπὸ
τῶν
νέων
~καταγελώμενον͵
ἀποθνήσκειν
|
δὲ |
καλλίστους
καὶ
ἐρρωμενεστάτους
~νεανίσκους·
ἄνω |
[13] |
γε
ἐλλέβορος
οὐ
φύεται͵
σὺ
|
δὲ |
κἂν
τὸ
Λήθης
ὕδωρ
χανδὸν |
[29] |
ἐν
οἷς
εὐδαιμονεῖν
ᾤετο,
Διογένης
|
δὲ |
~καταγελάσεται
αὐτοῦ.
καὶ
τάφον
ὁ |
[4] |
τοῦ
στομίου
ἑστῶσιν
ἐθέλων͵
ἐπεὶ
|
δὲ |
κατέκυψεν
εἴσω
~τοῦ
χάσματος
καὶ |
[13] |
ἐμοῦ͵
οἷα
δὲ
~ἐπέστελλεν͵
ὡς
|
δὲ |
κατεχρῆτό
μου
τῇ
περὶ
παιδείαν |
[20] |
ὦ
~Μένιππε͵
δακρύει͵
καθ΄
ἡσυχίαν
|
δὲ |
κεῖσαι
μόνος.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Οὐδαμῶς͵
ἀλλ΄ |
[21] |
τεθνᾶσιν
ἐπὶ
μιᾶς
ἡμέρας͵
οἱ
|
δὲ |
κλῆροι
εἰς
Εὐνόμιον
καὶ
~Θρασυκλέα |
[15] |
ἦν͵
καὶ
ἔτι
πλείω͵
τοὺς
|
~δὲ |
κόλακας
αὐτοῦ
Χαρῖνον
τὸν
νέον |
[30] |
τὰ
μὲν
~ὀστᾶ
ὅμοια,
τὸ
|
δὲ |
κρανίον
ταύτῃ
μόνον
ἄρα
διακρίνοιτο |
[6] |
ἐστιν;
~ΑΙΑΚΟΣ
~Κῦρός
ἐστιν·
οὗτος
|
δὲ |
Κροῖσος͵
ὁ
δ΄
ὑπὲρ
αὐτὸν |
[3] |
δὲ
τῆς
πολλῆς
~τρυφῆς͵
ἐγὼ
|
δὲ |
Κροῖσος
τῶν
θησαυρῶν͵
ἐπιγελᾷ
καὶ |
[23] |
~παρεχωρήσατέ
μοι
τῶν
ἄθλων͵
ὁ
|
δὲ |
Λαέρτου͵
ὃν
ἐγὼ
πολλάκις
ἔσωσα |
[22] |
παιδὸς
ἐκ
φαρμάκων
ἀποθανών͵
ὁ
|
δὲ |
Λάμπις
δι΄
~ἔρωτα
Μυρτίου
τῆς |
[14] |
μέν͵
ὦ
Ἑρμῆ͵
ἀδύνατον͵
ἢν
|
δὲ |
λοιμός
τις
ἢ
πόλεμος
καταπέμψῃ |
[22] |
ἐδάκρυόν
~τε
καὶ
ἐναυτίων͵
ἐγὼ
|
δὲ |
μάλα
ἐτερπόμην
ἐπ΄
αὐτοῖς.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
[20] |
~ΕΡΜΗΣ
~Τύραννον
μὲν
οὐδαμῶς͵
νεκρὸν
|
δὲ |
μάλα·
ὥστε
ἀπόθου
ταῦτα.
~ΛΑΜΠΙΧΟΣ |
[29] |
καὶ
ἐν
πολέμοις
καρτερός·
τὸ
|
δὲ |
μέγιστον,
ὅτι
ἐν
~Ἁλικαρνασσῷ
μνῆμα |
[28] |
τοῦτον
αὖθις
ποίησον
νυμφίον·
~σὺ
|
δὲ |
μέμνησο
μίαν
λαβὼν
ἡμέραν.
~ΔΙΟΓΕΝΟΥΣ |
[24] |
Ἑρμῆ͵
καὶ
μηκέτι
κολαζέσθω.
ὅρα
|
δὲ |
μὴ
καὶ
τοὺς
ἄλλους
νεκροὺς |
[19] |
τῆς
Ἑλλάδος͵
εἰ
δοκεῖ͵
ἐκεῖνοι
|
δὲ |
μὴ
~κληρονομείτωσαν
μόνον.
~ΧΑΡΩΝΟΣ
ΚΑΙ |
[26] |
δὲ
καὶ
ὑμῶν
ἕκαστον·
εἰ
|
δὲ |
μὴ
ὁμολογεῖτε͵
ταύτῃ
~χείρους
ἐστὲ |
[16] |
~τῇ
ἡλικίᾳ
μετ΄
αὐτόν͵
ἀναστρέφεσθαι
|
δὲ |
μηδαμῶς͵
μηδὲ
ζῆν
μὲν
τὸν |
[21] |
Ἀριστέᾳ
παρεῖχε
τὸ
~κράτος͵
ἄρτι
|
δὲ |
Μοιρίχῳ͵
καὶ
τὰ
τάλαντα
ποτὲ |
[22] |
τοὺς
δὲ
ἱκετεύοντας
ἀφεθῆναι.
ἐνίους
|
δὲ |
μόλις
~κατιόντας
καὶ
ἐπὶ
τράχηλον |
[6] |
δ΄
~ὑπὲρ
τούτους
Μίδας͵
ἐκεῖνος
|
δὲ |
Ξέρξης.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Εἶτα
σέ͵
ὦ |
[21] |
ἀφιεὶς
τῶν
ἑαυτοῦ
πάντων͵
Μοίριχον
|
δὲ |
ὁ
~Ἀριστέας͵
εἰ
προαπέλθοι
αὐτοῦ. |
[20] |
καὶ
~λίθους
καὶ
γῦπας·
δειχθήσεται
|
δὲ |
ὁ
ἑκάστου
βίος.
~ΚΡΑΤΗΤΟΣ
ΚΑΙ |
[20] |
καὶ
πάθοιμι;
~ΕΡΜΗΣ
~βαβαί.
σὺ
|
δὲ |
ὁ
ἔνοπλος
τί
βούλει;
ἢ |
[22] |
πολὺ
τῶν
ἄλλων
~προεξορμήσας͵
ὑποστὰς
|
δὲ |
ὁ
Θρᾷξ
τῇ
πέλτῃ
μὲν |
[20] |
εἰμι.
~ΕΡΜΗΣ
~Ἔμβαινε
ἤδη.
σὺ
|
δὲ |
ὁ
παχύς͵
ὁ
πολύσαρκος
τίς |
[21] |
ἕξομεν
κἀνταῦθα
τὸν
πλοῦτον͵
οἱ
|
δὲ |
ὀβολὸν
~ἥξουσι
κομίζοντες
καὶ
τοῦτον |
[6] |
οὗτος
δὲ
Ἰδομενεὺς
~πλησίον͵
οὗτος
|
δὲ |
Ὀδυσσεύς͵
εἶτα
Αἴας
καὶ
Διομήδης |
[24] |
αὐτὸς
~κειρέσθω
τὸ
ἧπαρ͵
ὑμεῖς
|
δὲ |
οἱ
ἀγαθοὶ
ἄπιτε
κατὰ
τάχος |
[1] |
τῆς
~σοφίας
αὐτῶν.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Σὺ
|
δὲ |
οἰμώζειν
αὐτοὺς
παρ'
ἐμοῦ
λέγε. |
[1] |
τούτους,
ἐπεί
σοι
δοκεῖ·
σὺ
|
δὲ |
οἷς
προεῖπον
ἀπένεγκον
παρ'
~ἐμοῦ |
[14] |
ἔστιν
ἄλλως͵
ὦ
Ἑρμῆ.
νῦν
|
δὲ |
ὀλίγοι͵
ὡς
ὁρᾷς͵
ἀφικνοῦνται
ἡμῖν· |
[26] |
οἱ
ἄνω
ῥαψῳδήσουσιν.
μετὰ
νεκρῶν
|
δὲ |
ὁμοτιμία͵
καὶ
οὔτε
τὸ
~κάλλος |
[15] |
μὲν
βουλεύονται
πᾶσι
~πρόδηλα͵
θύσειν
|
δὲ |
ὅμως
ὑπισχνοῦνται͵
ἢν
ῥαΐσῃ͵
καὶ |
[21] |
~ἀνετράπησαν.
~ΔΙΟΓΕΝΗΣ
~Εὖ
ἐποίησαν.
ἡμεῖς
|
δὲ |
ὁπότε
ἐν
τῷ
βίῳ
ἦμεν͵ |
[22] |
ἐγὼ
δὲ
ἐγέλων.
~ΑΝΤΙΣΘΕΝΗΣ
~Κἀγὼ
|
δὲ |
ὁπότε
κατῄειν͵
οὐδ΄
ἀνέμιξα
ἐμαυτὸν |
[25] |
δὲ
οὗτος
λῃστὴς
ἐγένετο.
~ὅμως
|
δὲ |
ὅρα
εἰ
κατ΄
ὀλίγον
αὐτοῦ |
[13] |
ταῦτα
ἤκουον
ὥσπερ
σύ͵
νῦν
|
δὲ |
ὁρῶ
ὅτι
οὐδὲν
ὑγιὲς
οὔτε |
[11] |
~Διογένους
τοῦ
Σινωπέως
εἴδωλον͵
αὐτὸς
|
δὲ |
οὐ
μὰ
Δία
μετ΄
~ἀθανάτοισι |
[1] |
τὰ
~μετὰ
τὸν
βίον;
ἐνταῦθα
|
δὲ |
οὐ
παύσῃ
βεβαίως
γελῶν
καθάπερ |
[20] |
~τὴν
λίμνην
ἀπερρίφθων͵
τὸν
τρίβωνα
|
δὲ |
οὐδὲ
ἐκόμισα
εὖ
ποιῶν.
~ΕΡΜΗΣ |
[20] |
γυναιξὶν
ἐπὶ
τῷ
Δαμασίᾳ·
σὲ
|
δὲ |
οὐδείς͵
ὦ
~Μένιππε͵
δακρύει͵
καθ΄ |
[2] |
~Ἂν
λάβῃς,
ὦ
βέλτιστε·
δὶς
|
δὲ |
οὐκ
ἂν
λάβοις.
~ΝΕΚΡΩΝ
ΠΛΟΥΤΩΝΙ |
[25] |
καὶ
~Πῶρον
ἐχειρωσάμην͵
καὶ
Σκύθας
|
δὲ |
οὐκ
εὐκαταφρονήτους
ἄνδρας
~ὑπερβὰς
τὸν |
[26] |
~Ἑταιρικὴ
μὲν
ἡ
παραίνεσις͵
ἐμὲ
|
δὲ |
οὐκ
οἶδ΄
ὅπως
ἡ
μνήμη |
[20] |
οὐδὲν
ὅπλων
~δεήσει.
~ὁ
σεμνὸς
|
δὲ |
οὗτος
ἀπό
γε
τοῦ
σχήματος |
[25] |
οἷος
μὲν
ἐγὼ
βασιλεύς͵
οἷος
|
δὲ |
οὗτος
λῃστὴς
ἐγένετο.
~ὅμως
δὲ |
[28] |
παρεπέμψατε
Ἡρακλεῖ
χαριζόμενοι.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Θελήσεις
|
δὲ |
οὕτως
κρανίον
γυμνὸν
ὢν
καὶ |
[16] |
μὲν
οἱ
πάλαι
δορυφορήσαντες͵
ὁ
|
δὲ |
παῖς
καὶ
ἡ
φύσις͵
~ὥσπερ |
[6] |
Πιττακὸς
καὶ
οἱ
ἄλλοι·
ἑπτὰ
|
δὲ |
πάντες
εἰσὶν
ὡς
ὁρᾷς.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ |
[19] |
θύρας
ἐφοίτων
μάλα
πολλοί͵
μετὰ
|
δὲ |
παντοῖά
μοι
δῶρα
~προσήγετο
ἁπανταχόθεν |
[15] |
χρημάτων
ἀντιποιοῦνται
οὐδὲν
προσήκοντες;
ὃ
|
~δὲ |
πάντων
ἐστὶ
μιαρώτατον͵
ὅτι
καὶ |
[21] |
~ὡς
κληρονομήσαιμι
τῆς
βακτηρίας
αὐτοῦεἶχεν
|
δὲ |
πάνυ
καρτερὰν
ἐκ
~κοτίνου
ποιησάμενοςοὔτε |
[11] |
μέν
τις
ἐν
οὐρανῷ͵
ὁ
|
δὲ |
παρ΄
ἡμῖν
σὺ
τὸ
εἴδωλον͵ |
[16] |
εὐχόμενος
~ἀποθανεῖν
τῶν
φίλων͵
σὺ
|
δὲ |
παρὰ
πάντα
τὸν
χρόνον
ἐπεβούλευες |
[11] |
τὸν
μὲν
ὑπ΄
Ἀμφιτρύωνι͵
τὸν
|
δὲ |
παρὰ
τοῦ
Διός͵
ὥστε
~ἐλελήθειτε |
[26] |
καὶ
Ὀδυσσεὺς
ἀφίξεται
πάντως.
φέρει
|
δὲ |
~παραμυθίαν
καὶ
ἡ
κοινωνία
τοῦ |
[15] |
οἶμαι͵
εἰσί.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Κατάσπα͵
ὁ
|
δὲ |
παραπέμψει
ἕκαστον
ἀντὶ
γέροντος
αὖθις |
[25] |
~παραδιδόντας
εὐθὺς
τὴν
νίκην.
Ἀλέξανδρος
|
δὲ |
πατρῴαν
ἀρχὴν
~παραλαβὼν
ηὔξησεν
καὶ |
[14] |
ἀγεννεῖς͵
οὐδὲν
ὅμοιοι
~ἐκείνοις.
οἱ
|
δὲ |
πλεῖστοι
αὐτῶν
διὰ
χρήματα
ἥκουσιν |
[19] |
~προσκυνούμενος
ὑπ΄
αὐτῶν·
καὶ
ἐθρυπτόμην
|
δὲ |
πολλάκις
καὶ
ἀπέκλειον
~αὐτῶν
τινας |
[28] |
~Καὶ
μάλα͵
ὦ
δέσποτα·
τὸ
|
δὲ |
πρᾶγμα
ὑπέρογκον
ἦν.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Οὐκοῦν |
[15] |
ὁ
μὲν
ἔστω
ἀθάνατος͵
οἱ
|
δὲ |
~προαπίτωσαν
αὐτοῦ
μάτην
ἐπιχανόντες.
~ΕΡΜΗΣ |
[1] |
οὐ
γὰρ
ἀνέξομαί
γε.
ἃ
|
~δὲ |
πρὸς
τοὺς
ἄλλους
ἔφησθα,
ἀπαγγελῶ. |
[20] |
ὦ
Κράτων͵
καὶ
τὴν
μαλακίαν
|
δὲ |
προσέτι
καὶ
τὴν
τρυφὴν
μηδὲ |
[25] |
ἐν
μέρει
ἑκάτερος
εἰπάτω͵
σὺ
|
δὲ |
πρῶτος
ὁ
Λίβυς
λέγε.
~ΑΝΝΙΒΑΣ |
[13] |
κεῖμαι
τριακοστὴν
ἡμέραν
ταύτην͵
ὑπισχνεῖται
|
δὲ |
~Πτολεμαῖος
ὁ
ὑπασπιστής͵
ἤν
ποτε |
[4] |
ἔνδοθεν
ἔλεγχος
ἀκριβής.
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Ἐγὼ
|
δὲ |
πῶς
σοι
κατεληλυθέναι
ἔδοξα;
~ΚΕΡΒΕΡΟΣ |
[8] |
ὦ
Χείρων.
τὰ
ἐν
ᾅδου
|
δὲ |
πῶς
φέρεις͵
ἀφ΄
οὗ
προελόμενος |
[6] |
κεφαλαὶ
τοκήων
ἐνθάδε.
~ΑΙΑΚΟΣ
~Οὗτος
|
δὲ |
Σόλων
ὁ
Ἐξηκεστίδου
καὶ
Θαλῆς |
[6] |
καὶ
φαιδροὶ
τῶν
ἄλλων·
ὁ
|
δὲ |
σποδοῦ
~ἀνάπλεως
καθάπερ
ἐγκρυφίας
ἄρτος͵ |
[20] |
κατάπλουν
χρήσιμα.
καὶ
ὁ
ῥήτωρ
|
δὲ |
σὺ
ἀπόθου
τῶν
~ῥημάτων
τὴν |
[25] |
μὲν
κεκρίσθω
~Ἀλέξανδρος͵
μετ΄
αὐτὸν
|
δὲ |
σύ͵
εἶτα͵
εἰ
δοκεῖ͵
τρίτος |
[30] |
χείρων
~ἐφάνην
τῷ
δικαστῇ.
ὅρα
|
δὲ |
σύ͵
ὦ
Μένιππε͵
ὅντινα
καὶ |
[26] |
δοξάριον
~προετίμων
τοῦ
βίου͵
νῦν
|
δὲ |
συνίημι
ἤδη
ὡς
ἐκείνη
μὲν |
[11] |
ἡμῖν
σὺ
τὸ
εἴδωλον͵
τὸ
|
~δὲ |
σῶμα
ἐν
Οἴτῃ
κόνις
ἤδη |
[19] |
καὶ
κολακευτικώτερον
παρεσκεύαζεν
αὑτόν͵
ἄλλας
|
~δὲ |
τὰς
ἀληθεῖς
διαθήκας
ἐκείνας
ἔχων |
[29] |
καὶ
τὰς
ῥῖνας
ἀποσεσιμώμεθα.
ὁ
|
δὲ |
τάφος
καὶ
οἱ
πολυτελεῖς
~ἐκεῖνοι |
[25] |
Ἀριστοτέλει
τῷ
σοφιστῇ
~παιδευθείς͵
μόνῃ
|
δὲ |
τῇ
φύσει
ἀγαθῇ
χρησάμενος.
ταῦτά |
[20] |
ἔπιπλα͵
ὥσπερ
ἔφην͵
ἀποβαλών.
παρὰ
|
δὲ |
~τὴν
ἀποβάθραν
ἑστὼς
διαγίνωσκε
αὐτοὺς |
[20] |
εὔζωνος
εἶ͵
ἐπίβαινε
ἤδη.
~ὁ
|
δὲ |
τὴν
πορφυρίδα
οὑτοσὶ
καὶ
τὸ |
[22] |
τοῦ
~Ἀρσάκου
τὸν
κοντόν͵
ὑποθεὶς
|
δὲ |
τὴν
σάρισαν
αὐτόν
τε
διαπείρει |
[3] |
μὲν
οὑτοσὶ
τοῦ
χρυσίου͵
Σαρδανάπαλλος
|
δὲ |
τῆς
πολλῆς
~τρυφῆς͵
ἐγὼ
δὲ |
[11] |
τόξον
γυμνὸν
καὶ
πρόχειρον·
ἐγὼ
|
δὲ |
τί
ἂν
ἔτι
φοβοίμην
σε |
[16] |
ἤπερ
σοὶ
δοκεῖ.
~καὶ
ὑμεῖς
|
δὲ |
τί
παθόντες
ἀλλοτρίοις
ἐπιχαίνετε
καὶ |
[17] |
ὦ
Καλλιδημίδη͵
πέπονθας.
ὁ
γέρων
|
δὲ |
τί
πρὸς
ταῦτα;
~ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΗΣ
~Πρῶτον |
[6] |
θεραπεύειν
~ἐκμαθών.
~ΣΩΚΡΑΤΗΣ
~Περὶ
ἐμοῦ
|
δὲ |
τί
φρονοῦσιν;
~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
~Εὐδαίμων͵
ὦ |
[1] |
μάταιοι,
τὸν
χρυσὸν
φυλάττετε;
τί
|
δὲ |
τιμωρεῖσθε
ἑαυτοὺς
~λογιζόμενοι
τοὺς
τόκους |
[28] |
ὑπερίδητε
δέησιν
ἐρωτικήν.
~ΠΛΟΥΤΩΝ
~Σὺ
|
δὲ |
τίνων
δέῃ
παρ΄
ἡμῶν;
ἢ |
[17] |
ἐμοὶ
μὲν
τὸ
φάρμακον͵
Πτοιοδώρῳ
|
δὲ |
~τὸ
ἀφάρμακτον
ἔδωκεν·
εἶτα
ὁ |
[3] |
ποιεῖτε·
ὀδύρεσθε
μὲν
ὑμεῖς͵
ἐγὼ
|
δὲ |
τὸ
γνῶθι
σαυτὸν
~πολλάκις
συνείρων |
[11] |
μὲν
εἰς
θεοὺς
ἀπέπτατο͵
σὺ
|
δὲ |
τὸ
εἴδωλον͵
~ὥσπερ
εἰκὸς
ἦν͵ |
[17] |
ὑπισχνούμενον
ἐπ΄
ἐμοὶ
τεθνήξεσθαι.
~ἐπεὶ
|
δὲ |
τὸ
πρᾶγμα
εἰς
μήκιστον
ἐπεγίνετο |
[16] |
μάτην
ἂν
ἐνίους
~ἐθεράπευον.
νῦν
|
δὲ |
τὸ
τῆς
παροιμίας͵
ἡ
ἅμαξα |
[21] |
~ἐθεράπευεν
ἡμᾶς
κληρονομήσειν
προσδοκῶν͵
εἰς
|
δὲ |
τὸ
χρυσίον
πάντες
~ἔβλεπον.
ΔΙΟΓΕΝΗΣ |
[29] |
γὰρ
ἔμελεν
αὐτῷ
~τούτου·
λόγον
|
δὲ |
τοῖς
ἀρίστοις
περὶ
τούτου
καταλέλοιπεν |
[1] |
οὐδὲν
ἀμείνους
αὑτῶν·
καὶ
Λακεδαιμονίοις
|
δὲ |
τοῖς
σοῖς
ταῦτα,
~εἰ
δοκεῖ, |
[20] |
ἐπὶ
~θάτερα͵
οἰχήσεται
περιτραπέν͵
ὑμεῖς
|
δὲ |
τοσοῦτοι
ἅμα
ἥκετε
πολλὰ
~ἐπιφερόμενοι |
[16] |
γεγένηται͵
ἀγρυπνία
καὶ
φροντίδες·
ὁ
|
δὲ |
τοσοῦτόν
μοι
~δέλεαρ
καταπιὼν
ἐφειστήκει |
[29] |
καὶ
ἀδελφῆς
κατεσκευασμένον,
ὁ
Διογένης
|
δὲ |
~τοῦ
μὲν
σώματος
εἰ
καί |
[22] |
ἠγωνίζου
πρὸ
τῶν
ἄλλων͵
ἀπὸ
|
~δὲ |
τοῦ
τυχόντος
παιδισκαρίου
καὶ
δακρύων |
[5] |
ἐθέλῃς͵
κεῖσο
καταβαλὼν
σεαυτόν͵
ἐγὼ
|
δὲ |
~τοὺς
ἄλλους
νεκροὺς
ἤδη
μετελεύσομαι. |
[6] |
ὁ
μὲν
ἀποπνέων
μύρον͵
ὁ
|
δὲ |
τοὺς
ἐν
Σικελίᾳ
τυράννους
θεραπεύειν |
[12] |
νικᾶν
ἕνεκα.
καὶ
τοὺς
~Ἕλληνας
|
δὲ |
τοὺς
μὲν
ἀναιμωτὶ
παρέλαβον͵
Θηβαίους |
[16] |
κορύζης
μὲν
τὴν
ῥῖνα͵
λήμης
|
δὲ |
τοὺς
ὀφθαλμοὺς
~μεστὸν
ὄντα͵
οὐδὲν |
[17] |
~αὐτὸ
καὶ
ἐπιδοῦναι
αὐτῷ·
εἰ
|
δὲ |
τοῦτο
ποιήσει͵
ἐλεύθερον
ἐπωμοσάμην
~ἀφήσειν |
[25] |
πλέον
οὗτος
ἐνέγκαιτό
μου.
φημὶ
|
δὲ |
~τούτους
μάλιστα
ἐπαίνου
ἀξίους
εἶναι͵ |
[24] |
ὑπὸ
τῆς
Χιμαίρας
διασπασθήτω͵
ὁ
|
δὲ |
~τύραννος͵
ὦ
Ἑρμῆ͵
παρὰ
τὸν |
[24] |
ὁ
μὲν
δικαστῇ
~πεισθείς͵
ὁ
|
δὲ |
τυράννῳ͵
τίνα
αἰτιάσῃ
τοῦ
φόνου; |
[11] |
μέν
τινα
θεὸν
~εἶναι͵
τεθνάναι
|
δὲ |
τῷ
ἡμίσει;
~ΗΡΑΚΛΗΣ
~Ναί·
οὐ |
[6] |
ζευγνύντα
μὲν
τὸν
~Ἑλλήσποντον͵
διὰ
|
δὲ |
τῶν
ὀρῶν
πλεῖν
ἐπιθυμοῦντα;
οἷος |
[26] |
ἴσως
ἐχρῆν
λέγειν͵
τὸν
Πηλέως
|
δὲ |
υἱόν͵
τὸν
~φιλοκινδυνότατον
ἡρώων
ἁπάντων͵ |
[16] |
τεθνάναι
τριάκοντα
ἔτη
~γεγονότα͵
τὸν
|
δὲ |
ὑπὲρ
τὰ
ἐνενήκοντα
γέροντα
Θούκριτον |
[16] |
ἐστὶ
δίκαιον͵
κρατοῦσι
πάντων͵
οἱ
|
δὲ |
ὑποπρίουσι
τοὺς
ὀδόντας
~ἀπομυγέντες.
~ΤΕΡΨΙΩΝ |
[13] |
εἶτα
οὕτω
σε
τεχθῆναι͵
τὸν
|
δὲ |
Φίλιππον
~ἐξηπατῆσθαι
οἰόμενον
πατέρα
σου |
[13] |
λέγων
ἑαυτοῦ
σε
εἶναι͵
σὺ
|
δὲ |
Φιλίππου
~ἄρα
ἦσθα;
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
~Φιλίππου |
[22] |
ἐπὶ
τῷ
~στομίῳ
ἐσμέν͵
ἀποβλέπειν
|
δὲ |
χρὴ
καὶ
ἀποσκοπεῖν
πόρρωθεν
τοὺς |
[21] |
τὸν
τετρυπημένον
πίθον
ἐπαντλοῦσαι·
τὸ
|
δὲ |
χρυσίον
ὀδοῦσι
καὶ
ὄνυξι
~καὶ |
[17] |
~ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΥ
ΚΑΙ
ΚΑΛΛΙΔΗΜΙΔΟΥ
~ΖΗΝΟΦΑΝΤΟΣ
~Σὺ
|
δὲ͵ |
ὦ
Καλλιδημίδη͵
πῶς
ἀπέθανες;
ἐγὼ |
[27] |
τῷ
αὐτῷ
θεῷ
κατέσχημαι·
οἶσθα
|
δὲ |
ὡς
ἀκούσιόν
τί
~ἐστιν
καί |
[22] |
ἄθλιος
~ἐλέγετο
ἀπεσκληκέναι
καὶ
ἐδήλου
|
δὲ |
ὠχρὸς
εἰς
ὑπερβολὴν
καὶ
λεπτὸς |