Dialogue
[1]	οἶδε τὰ ~μετὰ τὸν βίον;	ἐνταῦθα	δὲ οὐ παύσῃ βεβαίως γελῶν
[30]	τότε ~ἴσασιν. ~ΝΙΡΕΥΣ ~Οὔκουν ἐγὼ	ἐνταῦθα	εὐμορφότερός εἰμι͵ ὦ Μένιππε; ~ΜΕΝΙΠΠΟΣ
[1]	δακρύειν μήτε ~οἰμώζειν διηγησάμενος τὴν	ἐνταῦθα	ἰσοτιμίαν, καὶ ὅτι ὄψονται τοὺς
[25]	τοῦτο͵ ὦ Μίνως͵ ὠνάμην͵ ὅτι	ἐνταῦθα	καὶ τὴν Ἑλλάδα ~φωνὴν ἐξέμαθον·
[27]	εἴθε οὖν μοι τὸν Ἔρωτα	ἐνταῦθα	λαβεῖν δυνατὸν ἦν. ~ΑΙΑΚΟΣ ~Ἐγώ
[26]	τότε μὲν ἄπειρος ἔτι τῶν	ἐνταῦθα	ὢν καὶ ~τὸ βέλτιον ἐκείνων

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 28/09/2006