Lv., Chap., Par. |
15, 3, 52 |
τὰς
οἰκείας
ταραχὰς
παράνομα
ποιῶν·
|
οὐ |
γὰρ
ἄλλος
γέ
τις
ἀφῃρέθη |
15, 7, 56 |
πάσχειν
ἐπὶ
τοῖς
τοιούτοις
τολμήσασαν·
|
οὐ |
γὰρ
ἀμείψασθαι
δεόντως
τὸν
πάντων |
15, 3, 52 |
βουλομένῳ
ἦν
αὐτῷ,
διαθεῖναι
τολμήσας,
|
οὐ |
γὰρ
ἂν
ἀνασχέσθαι
Κλεοπάτραν
αἰτίαν |
15, 4, 53 |
δεόμενοι
μηδὲν
ἐκ
προπετείας
ἐπιτηδεύειν·
|
οὐ |
γὰρ
ἂν
ἀνασχέσθαι
τὸν
Ἀντώνιον, |
15, 3, 52 |
Ἰωσήπου
πρὸς
αὐτὴν
κοινωνίας
λέγων·
|
οὐ |
γὰρ
ἂν
ἐξειπεῖν
ἃ
κατ' |
15, 8, 57 |
τῷ
βασιλεῖ
κατεμήνυσεν.
Ὁ
δ'
|
οὐ |
γὰρ
ἀνοίκειον
ᾠήθη
τὸν
λόγον |
15, 3, 52 |
τὸν
φόνον
τοῦ
παιδὸς
παροξύνουσα·
|
οὐ |
γὰρ
ἄξιον
Ἡρώδην
δι'
αὐτοῦ |
15, 7, 56 |
οὕτως,
ὡς
καὶ
πρότερον
ἐδηλώσαμεν·
|
οὐ |
γὰρ
ἀπαθὴς
οὐδ'
οἷος
ἂν |
15, 10, 59 |
τὴν
θνητὴν
φύσιν,
εἰπεῖν
ἄξιον·
|
οὐ |
γὰρ
ἀπρεπὴς
ὁ
λόγος
φανεῖται |
15, 8, 57 |
τῇ
πόλει,
τὰ
τρόπαια
λέγοντες·
|
οὐ |
γὰρ
εἶναι
πάτριον
αὐτοῖς.
Ἡρώδης |
15, 5, 54 |
ἀφικνεῖται
τῶν
Ἀράβων
ἐκεῖ
συναντώντων·
|
οὐ |
γὰρ
ἐλελήθει
τὰ
περὶ
τὸν |
15, 8, 57 |
τῷ
μηδὲν
ὑφιέναι
τοῦ
φρονήματος·
|
οὐ |
γὰρ
ἐντραπέντες
οὐδ'
ἀρνησάμενοι
τὴν |
15, 3, 52 |
ἐξ
ἐκείνου
θεραπείαν
ἧττον
ἠδυνήθησαν·
|
οὐ |
γὰρ
ἔφη
καλῶς
ἔχειν
Ἀντώνιος |
15, 6, 55 |
ὁμοίως
ἐχθροῖς
τε
καὶ
φίλοις·
|
οὐ |
γὰρ
ἦν
εἰκὸς
ἀτιμώρητον
μενεῖν |
15, 11, 60 |
ἑῴας
φάραγγος
ἐπὶ
τὴν
ἑσπέριον·
|
οὐ |
γὰρ
ἦν
ἐκτεῖναι
προσωτέρω
δυνατόν. |
15, 5, 54 |
πλεῖστον
ἀπογνώσεως
ἐπ'
αὐτοῖς
πεπονθότες·
|
οὐ |
γὰρ
ἦν
οὔτε
ἰσοτιμίας
ἐλπὶς |
15, 6, 55 |
τὰ
παρ'
ἐκείνου
γράμματα
λαβεῖν·
|
οὐ |
γὰρ
μικρὸν
τὸ
διάφορον
καὶ |
15, 8, 57 |
κορυφαιότατοι
τῶν
ἐν
τοῖς
ἐπιτηδεύμασιν·
|
οὐ |
γὰρ
μόνον
τοῖς
περὶ
τὰς |
15, 10, 59 |
δὲ
πρὸς
τοὺς
πολίτας·
ἀλλ'
|
οὐ |
γὰρ
οἶδά
σε
τοιοῦτον
ἔσεσθαι |
15, 3, 52 |
τῶν
ὑπὲρ
Εὐφράτην
ἀπῳκισμένων
Ἰουδαίων·
|
οὐ |
γὰρ
ὀλίγαι
μυριάδες
τοῦδε
τοῦ |
15, 9, 58 |
καὶ
τῆς
εἰσαγωγῆς
τῶν
ὑδάτων,
|
οὐ |
γὰρ
οὗτος
ὁ
τόπος
ἔσχηκεν, |
15, 9, 58 |
ἐπὶ
τὴν
ᾐόνα
σύρουσαι
καταγωγὴν
|
οὐ |
διδόασιν,
ἀλλ'
ἔστιν
ἀναγκαῖον
ἀποσαλεύειν |
15, 2, 51 |
Καὶ
ταῦτα
βούλεσθαι
μὲν
ἐκείνην
|
οὐ |
δικαίως,
ὁπότε
καὶ
τὴν
θυγατέρα |
15, 5, 54 |
τῆς
ἀληθείας
ὑπειληφότας,
ἔπειτα
ὡς
|
οὐ |
καλὸν
ἐκείνοις
τε
τόλμης
καὶ |
15, 2, 51 |
Οὐ
μὴν
ἀπομνημονεύσας
αὐτὸς
ὧν
|
οὐ |
καλῶς
ἐκείνη
πράξειεν
ἀποστήσεσθαι
τοῦ |
15, 6, 55 |
Ἡρώδου
περιείχετο.
Τοῖς
δ'
ἄλλοις
|
οὐ |
κατὰ
ταῦτα
συμφωνεῖ·
τὸν
γὰρ |
15, 7, 56 |
αὐτῷ
γραμμάτιον
ἀπολυομένη
τὸν
γάμον
|
οὐ |
κατὰ
τοὺς
Ἰουδαίων
νόμους·
ἀνδρὶ |
15, 5, 54 |
τε
Ἰουδαῖοι
διώκοντες
συνεισπεσεῖν
μὲν
|
οὐ |
κατίσχυσαν,
περικαθεζόμενοι
δὲ
τῷ
χάρακι |
15, 6, 55 |
γενήσεται
τὰ
πράγματα,
στρατείας
μὲν
|
οὐ |
κοινωνήσας
κατὰ
περιολκὰς
τῶν
Ἀράβων, |
15, 5, 54 |
βασιλεὺς
ἀποχρήσασθαι,
καὶ
προειπών,
ὡς
|
οὐ |
λελείψεται
τῆς
ἐκείνων
ἀρετῆς,
πρῶτος |
15, 10, 59 |
τῶν
αἰτιῶν
Ἡρώδην.
Ἐπισυμπίπτει
δὲ
|
οὐ |
μέτριον
εὐτύχημα
τοῖς
ἤδη
γεγονόσιν· |
15, 8, 57 |
ἦν
αὐτοῖς
τὰ
τοιαῦτα
σέβειν,
|
οὐ |
μετρίως
ἐδυσχέραινον.
(Ἐλάνθανον
δ'
οὐδὲ |
15, 6, 55 |
ἐμφαίνων
τὸ
τῆς
ψυχῆς
ἐλευθέριον
|
οὐ |
μετρίως
ἐπεσπᾶτο
τὸν
Καίσαρα
φιλότιμον |
15, 3, 52 |
εἶχον
καταφυγεῖν
ἐπὶ
τοὺς
Ῥωμαίους,
|
οὐ |
μὴν
ἔλαθεν
αὐτῶν
ἡ
προαίρεσις, |
15, 5, 54 |
τὴν
μάχην
ἀφιππάζεται
βοήθειαν
ἄξων·
|
οὐ |
μὴν
ἔφθη
καίπερ
ἐσπουδακὼς
ἐπαρκεῖν, |
15, 7, 56 |
εἶχεν.
Ἡ
δὲ
εἰσῆλθεν
μέν,
|
οὐ |
μὴν
καὶ
κατεκλίθη
σπουδάζοντος
ἐκφαυλίσασα |
15, 8, 57 |
κατάστασιν
ἀπαρεγχείρητον
οὖσαν,
ἐξ
ὧν
|
οὐ |
μικρὰ
καὶ
πρὸς
τὸν
αὖθις |
15, 7, 56 |
ἐκφυγὼν
τὸν
ἀπ'
αὐτοῦ
κίνδυνον
|
οὐ |
μικρὰ
χαριεῖσθαι
ταῖς
γυναιξὶν
ὑπελάμβανεν, |
15, 10, 59 |
Καίσαρος.
Τούτοις
ἀναπεισθέντες
οἱ
Γαδαρεῖς
|
οὐ |
μικρὰν
καταβοὴν
ἐποιήσαντο
θράσει
τοῦ |
15, 6, 55 |
καὶ
τῆς
πρὸς
Ἡρώδην
δυσνοίας
|
οὐ |
μικρὰς
αἰτίας
ἔχοντος·
Ἰωσήπου
τε |
15, 8, 57 |
τεθρίπποις
καὶ
συνωρίσιν
καὶ
κέλησιν
|
οὐ |
μικρὰς
δωρεάς,
καὶ
πάνθ'
ὅσα |
15, 5, 54 |
εὐθὺς
εἰς
ἐλπίδας
τοῖς
Ἰουδαίοις
|
οὐ |
μικρὸν
ἐγεγόνει.
Καὶ
τὴν
δύναμιν |
15, 7, 56 |
ἐκείνην
μίσους
εἰληφέναι
καὶ
διελάλουν
|
οὐ |
μικρῶς
παροξύνουσαι
τὸν
Ἡρώδην
διαβολαῖς |
15, 9, 58 |
τὴν
ἐπιμέλειαν
τὴν
αὐτοῦ
προστιθεὶς
|
οὐ |
μόνον
ἀντιμετέστησεν
τὰς
γνώμας
τῶν |
15, 5, 54 |
καὶ
τὴν
ἀδικίαν,
καὶ
ταῦτα
|
οὐ |
μόνον
δίκαιον,
ἀλλὰ
καὶ
ἀναγκαῖον |
15, 7, 56 |
ἄνδρας
οὐκ
ἀνυποτίμητον
αὐτῷ
πεπεισμένος
|
οὐ |
μόνον
ἐκ
τῆς
εὐνοίας,
ἀλλὰ |
15, 3, 52 |
μὲν
οὕτως
Ἀριστόβουλος,
ὀκτωκαίδεκα
μὲν
|
οὐ |
πάντα
βιοὺς
ἔτη,
τὴν
δ' |
15, 5, 54 |
καὶ
γενναίους
ἡγεῖταί
τις
αὐτούς,
|
οὐ |
παρ'
αὐτὸ
τοῦτο
καὶ
μᾶλλον |
15, 11, 60 |
τῶν
πατέρων
καταγνώτω·
γέγονεν
γὰρ
|
οὐ |
παρ'
ἐκείνους
ἐλάττων
ὁ
ναός, |
15, 5, 54 |
γε
φίλοις
ἀναγκαιοτάτη
τετηρῆσθαι,
ἀλλ'
|
οὐ |
παρὰ
τούτοις,
οἳ
τὸ
μὲν |
15, 8, 57 |
αὐτῶν
καὶ
θεαμάτων
τοιούτων
ἐπίδειξις
|
οὐ |
παραδίδοται.
Τὴν
μέντοι
πανήγυριν
ἐκεῖνος |
15, 9, 58 |
καὶ
τοῖς
οἰκοδομήμασιν
ἀνιστὰς
ἅπασαν
|
οὐ |
παρέργως,
ἀλλ'
ἐκ
λευκῆς
πέτρας, |
15, 5, 54 |
ἀδικεῖν
ἡμᾶς
ἀποστεροῦντας,
καὶ
ταῦτα
|
οὐ |
πολεμίους
ὄντας,
ἀλλὰ
φίλους.
ὡς |
15, 5, 54 |
κτιννυμένων
ἀπώλειαι,
καὶ
τῶν
διαπιπτόντων
|
οὐ |
πολλοὶ
συνέφευγον
εἰς
τὸ
στρατόπεδον. |
15, 8, 57 |
πᾶσαν
αἰκίαν
ὑπομείναντες
διεφθάρησαν.
Μετ'
|
οὐ |
πολὺ
δὲ
καὶ
τὸν
ταῦτα |
15, 11, 60 |
ἦν.
Ἐν
μέσῳ
δὲ
ἀπέχων
|
οὐ |
πολὺ
δεύτερος,
προσβατὸς
βαθμίσιν
ὀλίγαις, |
15, 6, 55 |
τῆς
ἀρχῆς
ὑπὸ
διοικηταῖς
ἄγειν,
|
οὐ |
πολυπράγμων
οὐδὲ
δεινὸς
ὢν
βασιλείας |
15, 10, 59 |
ἐρρέθησαν
λόγοι,
ταῖς
δ'
ἑξῆς
|
οὐ |
προῆλθεν
ἡ
διάγνωσις·
οἱ
γὰρ |
15, 6, 55 |
καινοτέρων
ἅπτεσθαι
πάντων
ἀπιθανώτατον
καὶ
|
οὐ |
πρὸς
τῆς
ἐκείνου
φύσεως,
ἀλλὰ |
15, 2, 51 |
περιπαθὴς
ἅμα
καὶ
χαρᾷ
τῶν
|
οὐ |
προσδοκηθέντων
καὶ
δέει
τῆς
ὑποψίας |
15, 11, 60 |
θεοῦ
βουλήσει
πρὸς
εὐδαιμονίαν
ὅσον
|
οὐ |
πρότερον
ἀγηοχέναι
τὸ
Ἰουδαίων
ἔθνος. |
15, 11, 60 |
αὐτῶν
διακειμένων
παρεθάρρυνεν
ὁ
βασιλεύς,
|
οὐ |
πρότερον
καθαιρήσειν
φάμενος
τὸν
ναὸν |
15, 8, 57 |
ὑπὲρ
τῶν
νόμων
πίστεως
ἀκατάπληκτον
|
οὐ |
ῥᾴδιον
ἐποίει
τὸν
Ἡρώδην,
εἰ |
15, 7, 56 |
βασιλεύεσθαι
καὶ
κρατεῖν
ἄλλον
αὐτῆς
|
οὐ |
συγκαταλογιζομένη
τῷ
καιρῷ
πολλάκις
μὲν |
15, 11, 60 |
μετὰ
τὰς
προειρημένας
πράξεις
ἔργον
|
οὐ |
τὸ
τυχὸν
ἐπεβάλετο,
τὸν
νεὼν |
15, 3, 52 |
Αἱ
δὲ
γυναῖκες,
ὡς
εἰκός,
|
οὐ |
τὸ
φιλόστοργον
τῆς
περὶ
τὸν |
15, 2, 51 |
πονήσαντος
αὐτοῦ
καὶ
κτησαμένου
κινδύνοις
|
οὐ |
τοῖς
τυχοῦσιν.
Οὐ
μὴν
ἀπομνημονεύσας |
15, 2, 51 |
Πάρθους
ἀνῆγον.
Καὶ
Φασάηλος
μὲν
|
οὐ |
φέρων
τὴν
ἐν
τοῖς
δεσμοῖς |
15, 3, 52 |
βασιλέως
πιστουμένου
τὴν
αὐτοῦ
διάθεσιν
|
οὐ |
φιλοῦντος,
εἶπεν
ἡ
Μαριάμμη,
τὸ |
15, 7, 56 |
ὑπὲρ
τοῦ
φαρμάκου
γινώσκων,
ὡς
|
οὐ |
χωρὶς
ἐκείνου
τι
δυνατὸν
ἦν |