Lv., Chap., Par. |
15, 2, 51 |
γὰρ
ἔπραξεν
ἐν
ὑστέρῳ.
(Τότε
|
μέντοι |
γε
ἐπειδὴ
παρῆν
πεπεισμένος
ἐφέντος |
15, 7, 56 |
τὰς
ὑπηρεσίας
ἥττων
ἐφάνη.
~(Τότε
|
μέντοι |
γενόμενος
ἐν
τῇ
βασιλείᾳ
τεταραγμένην |
15, 3, 52 |
διακαρτερήσας
ὀδυνηρῶς
καὶ
δυσχερῶς,
τὸν
|
μέντοι |
Ἰώσηπον
οὐδ'
εἰς
ὄψιν
ἐλθόντα |
15, 7, 56 |
μὴ
πλείων
ἀεὶ
γίνεσθαι·
Τότε
|
μέντοι |
καὶ
μᾶλλον
ἐδόκει
κατὰ
νέμεσίν |
15, 9, 58 |
ὀλίγων
ἐπὶ
πολλοῖς
εὐπορηθῆναι.
Καλῶς
|
μέντοι |
νομίζων
ἔχειν
πάντως
εἰς
τὴν |
15, 8, 57 |
τοιούτων
ἐπίδειξις
οὐ
παραδίδοται.
Τὴν
|
μέντοι |
πανήγυριν
ἐκεῖνος
ἐπιφανεστάτην
τὴν
τῆς |
15, 3, 52 |
ἐξ
ἐπιεικείας
αὐτοῖς
συνεγνωκέναι.
Προύκειτο
|
μέντοι |
παντάπασιν
αὐτῷ
τὸ
μειράκιον
ἐκποδὼν |
15, 4, 53 |
τι
ἂν
ἐκείνη
θέλῃ,
τὸ
|
μέντοι |
περιφανὲς
τῆς
ἀδικίας
ἐξεδυσώπει
μὴ |
15, 7, 56 |
παρὰ
Καίσαρος
Ἡρώδης
ὑπεστρόφει.
Τέλεον
|
μέντοι |
προοικονομούμενον
ἐκ
πλείονος
ἐξερράγη
τοιαύτης |
15, 7, 56 |
γυναικὸς
ὡς
πεπιστευκὼς
ἀπεθάρρει,
χεῖρον
|
μέντοι |
πρὸς
αὐτὴν
εἶχεν
ἀεὶ
καὶ |
15, 5, 54 |
βάρβαρον
καὶ
ἀνεννόητον
θεοῦ,
πλεῖστα
|
μέντοι |
προσέκρουσαν
ἡμῖν
πλεονεξίᾳ
καὶ
φθόνῳ |
15, 5, 54 |
πεπτωκυίαις
οἰκίαις
περὶ
τρισμυρίους·
τὸ
|
μέντοι |
στρατιωτικὸν
ἐν
ὑπαίθρῳ
διαιτώμενον
οὐδὲν |
15, 7, 56 |
ἕνεκεν
ἐβασανίζετο
λέγειν
εἶχεν,
τὸ
|
μέντοι |
τῆς
γυναικὸς
ἔχθος
εἰς
αὐτὸν |
15, 9, 58 |
ἐκείνων
τιμῆς
ἐστοχάσθαι
χαριζόμενος,
αὐτὸς
|
μέντοι |
τὸ
σύμπαν
αὐτοῦ
στοχαζόμενος
ἢ |
15, 3, 52 |
ἐκποδὼν
αὐτὸν
ἐσπουδάκει
ποιεῖσθαι.
Δικαίου
|
μέντοι |
τυγχάνων
Ἀντωνίου
μηδὲν
ἔτι
δυσχερὲς |