Lv., Chap., Par. |
15, 2, 51 |
Ἀντωνίου
τῷ
παιδὶ
τὴν
ἀρχιερωσύνην.
|
(Ἀντωνίου |
δὲ
ῥαθυμότερον
ὑπακούοντος,
ὁ
φίλος |
15, 7, 56 |
οὐδὲν
ἐπενόει.
Κλεοπάτρα
μὲν
οὖν
|
Ἀντωνίου |
δεηθεῖσα
περὶ
τῆς
χώρας
ταύτης |
15, 4, 53 |
οὓς
ἔδει
τελεῖν
τῆς
ὑπ'
|
Ἀντωνίου |
δοθείσης
χώρας,
ὁ
μὲν
Ἡρώδης |
15, 3, 52 |
προσεῖναι
τὴν
ἐλπίδα
τῆς
πλεονεξίας
|
Ἀντωνίου |
δόντος
ἀνθ'
ὧν
ἠξίου
τὴν |
15, 3, 52 |
τεύξεσθαι
παντὸς
ἠλπικέναι
τὴν
Μαριάμμην
|
Ἀντωνίου |
θεασαμένου,
δι'
οὗ
καὶ
τὴν |
15, 7, 56 |
κρατεῖν
τῷ
πολέμῳ
καὶ
τεθνηκότων
|
Ἀντωνίου |
καὶ
Κλεοπάτρας
ἔχειν
Αἴγυπτον,
ἐπειγόμενος |
15, 2, 51 |
αὐτοῦ
παραλάβῃ
τὰ
πράγματα
δι'
|
Ἀντωνίου. |
Καὶ
ταῦτα
βούλεσθαι
μὲν
ἐκείνην |
15, 3, 52 |
εἰ
πάσχοι
τι
χαλεπὸν
ὑπ'
|
Ἀντωνίου, |
κἀμὲ
συναπολέσθαι
τὴν
οὐδενὸς
αἰτίαν” |
15, 5, 54 |
πάσχειν
ἡγουμένη.
Τούτων
αὐτῷ
παρ'
|
Ἀντωνίου |
λεχθέντων
ὑποστρέψας
Ἡρώδης
συνεῖχεν
τὸ |
15, 3, 52 |
ἐσπουδάκει
ποιεῖσθαι.
Δικαίου
μέντοι
τυγχάνων
|
Ἀντωνίου |
μηδὲν
ἔτι
δυσχερὲς
προσδοκᾶν,
ἀλλὰ |
15, 3, 52 |
Τὸ
δὲ
σύμπαν
ἐνέφαινεν
ὁρμὴν
|
Ἀντωνίου |
περὶ
τὴν
ἄνθρωπον,
ὅτι
καὶ |
15, 6, 55 |
τῶν
ἐν
Τύρῳ
φονευθέντων
ὑπ'
|
Ἀντωνίου |
πρότερον
ἀδελφός.
Οὐ
μὴν
ἐπήγαγεν |
15, 4, 53 |
ἐπάγειν
ἀποκτίννυσιν,
ᾔτει
δὲ
παρ'
|
Ἀντωνίου |
τήν
τε
Ἰουδαίαν
καὶ
τὴν |
15, 7, 56 |
τοῦτ'
εἶναι
δίκαιον
αἰτεῖσθαι
παρ'
|
Ἀντωνίου |
τὴν
χώραν·
αὐτὸς
γὰρ
ἕτοιμος |
15, 2, 51 |
κομιδὴν
τῶν
γραμμάτων
αἰτεῖσθαι
παρ'
|
Ἀντωνίου |
τῷ
παιδὶ
τὴν
ἀρχιερωσύνην.
(Ἀντωνίου |
15, 4, 53 |
τῷ
τῆς
Ἀρτέμιδος
ἀποκτείνασα
δι'
|
Ἀντωνίου· |
χρημάτων
μὲν
γὰρ
εἵνεκεν,
εἴ |