Lv., Chap., Par. |
15, 6, 55 |
μενεῖν
τοσαύτης
αὐτῷ
φιλίας
πρὸς
|
Ἀντώνιον |
γεγενημένης.
Ἦν
οὖν
τοῖς
μὲν |
15, 5, 54 |
Ἀκτίῳ
μάχης
συνεσταμένης
Καίσαρι
πρὸς
|
Ἀντώνιον |
ἑβδόμου
δ'
ὄντος
Ἡρώδῃ
τῆς |
15, 2, 51 |
βασιλεῖ.
(Τούτοις
δὲ
παραιτησάμενος
τὸν
|
Ἀντώνιον |
ἔγνω
μὴ
μέχρι
παντὸς
ἀτιμάζειν |
15, 1, 50 |
καὶ
χρυσίου
παντὶ
τούτῳ
τὸν
|
Ἀντώνιον |
ἐδωρεῖτο
καὶ
τοὺς
περὶ
αὐτὸν |
15, 4, 53 |
καὶ
παραπέμψασα
μέχρις
Εὐφράτου
τὸν
|
Ἀντώνιον |
ἐπ'
Ἀρμενίαν
στρατευόμενον
ἀνέστρεφεν
καὶ |
15, 3, 52 |
ἀλλ'
ἐπεὶ
παραπέμψας
ὁ
βασιλεὺς
|
Ἀντώνιον |
ἐπὶ
Πάρθους
εἰς
τὴν
Ἰουδαίαν |
15, 3, 52 |
ἀνῆκεν
ἐξεργαζομένη
κακῶς
αὐτῷ
τὸν
|
Ἀντώνιον |
ἔχειν,
ἔγνω
μὲν
ὑπακούειν,
οὐδὲ |
15, 4, 53 |
ἐσπουδάκει.
Διὰ
ταῦτα
καὶ
τὸν
|
Ἀντώνιον |
ἤπειγεν
ἀεί
τι
τῶν
ἄλλων |
15, 2, 51 |
γένει
προύχοντα
πέμπειν
παρὰ
τὸν
|
Ἀντώνιον, |
ἰσχύοντα
μὲν
ὡς
οὐκ
ἄλλος |
15, 6, 55 |
φιλίαν
αὐτῷ
γενέσθαι
μεγίστην
πρὸς
|
Ἀντώνιον |
καὶ
πάντα
πρᾶξαι
κατὰ
τὴν |
15, 6, 55 |
ὑπὲρ
τῶν
ὅλων
κρίσιν
ἐξάγων
|
Ἀντώνιον |
Καίσαρος
ἐν
τῇ
κατ'
Ἄκτιον |
15, 4, 53 |
οὐκ
ἀνιείσης
τῆς
Κλεοπάτρας
τὸν
|
Ἀντώνιον |
μὴ
πᾶσιν
ἐπιχειρεῖν·
ἔπειθεν
γὰρ |
15, 3, 52 |
ὑπὲρ
τῶν
ὅλων
ἀπῄει
πρὸς
|
Ἀντώνιον. |
(Ὁ
δὲ
Ἰώσηπος
ἐπὶ
τῆς |
15, 2, 51 |
πρὸς
τὰς
ἡδονὰς
ἑλκύσαι
τὸν
|
Ἀντώνιον. |
Ὁ
δὲ
τὴν
μὲν
κόρην |
15, 6, 55 |
οὖν
εἰ
μὲν
τῇ
πρὸς
|
Ἀντώνιον |
ὀργῇ
κρίνεις
καὶ
τὴν
ἐμὴν |
15, 4, 53 |
οὐ
γὰρ
ἂν
ἀνασχέσθαι
τὸν
|
Ἀντώνιον, |
οὐδ'
εἰ
σφόδρα
τις
αὐτῷ |
15, 3, 52 |
ἐποιεῖτο
τὸ
πᾶν
πρᾶγμα
καὶ
|
Ἀντώνιον |
οὐκ
ἀνίει
τίσασθαι
τὸν
φόνον |
15, 6, 55 |
ἢ
πρότερον
ἦν
περὶ
τὸν
|
Ἀντώνιον |
φαίνεσθαι,
διὰ
πάσης
ἦγε
τιμῆς, |
15, 5, 54 |
ἀπήλλαξαν;
ἡ
γὰρ
ἐμὴ
πρὸς
|
Ἀντώνιον |
φιλία
κἀκείνου
πρὸς
ἡμᾶς
διάθεσις |
15, 6, 55 |
ἐκ
τῆς
γενομένης
αὐτῷ
πρὸς
|
Ἀντώνιον |
φιλίας,
ὕποπτον
μὲν
εἶχεν
τὴν |