Lv., Chap., Par. |
15, 5, 54 |
καὶ
πλείους
εἰς
χεῖρας
ἐρχόμενοι
|
παρ' |
ἀμφοτέρων
ἕως
ἡττηθέντες
οἱ
παρὰ |
15, 5, 54 |
κακῶς
πάσχειν
ἡγουμένη.
Τούτων
αὐτῷ
|
παρ' |
Ἀντωνίου
λεχθέντων
ὑποστρέψας
Ἡρώδης
συνεῖχεν |
15, 4, 53 |
πράγμασιν
ἐπάγειν
ἀποκτίννυσιν,
ᾔτει
δὲ
|
παρ' |
Ἀντωνίου
τήν
τε
Ἰουδαίαν
καὶ |
15, 7, 56 |
διὰ
τοῦτ'
εἶναι
δίκαιον
αἰτεῖσθαι
|
παρ' |
Ἀντωνίου
τὴν
χώραν·
αὐτὸς
γὰρ |
15, 2, 51 |
τὴν
κομιδὴν
τῶν
γραμμάτων
αἰτεῖσθαι
|
παρ' |
Ἀντωνίου
τῷ
παιδὶ
τὴν
ἀρχιερωσύνην. |
15, 3, 52 |
ἐνετείλατο
λεληθότως,
εἰ
πάθοι
τι
|
παρ' |
Ἀντωνίῳ,
παραχρῆμα
καὶ
τὴν
Μαριάμμην |
15, 3, 52 |
ἄλλας
διεξῄει
τιμάς,
ἃς
ἔχοι
|
παρ' |
Ἀντωνίῳ
συνθακῶν
ἐν
ταῖς
διαγνώσεσιν |
15, 3, 52 |
τῶν
προλαληθέντων.
Ἐπειδὴ
γὰρ
ἐγένετο
|
παρ' |
Ἀντωνίῳ,
ταχὺ
μὲν
αὐτὸν
ἀνεκτήσατο |
15, 11, 60 |
ἀπολαμβανούσης.
Ἐνδοτέρω
δὲ
τούτου
καὶ
|
παρ' |
αὐτὴν
τὴν
ἄκραν
ἄλλο
τεῖχος |
15, 7, 56 |
ἀπρεποῦς
προσποιήσεως,
μᾶλλον
δὲ
ἐνεφάνη
|
παρ' |
αὐτῆς
τῆς
ἀπολλυμένης·
οὔτε
γὰρ |
15, 5, 54 |
γενναίους
ἡγεῖταί
τις
αὐτούς,
οὐ
|
παρ' |
αὐτὸ
τοῦτο
καὶ
μᾶλλον
ὁρμηθείη; |
15, 8, 57 |
ἐπιχωρίοις
φανερὰ
κατάλυσις
τῶν
τιμωμένων
|
παρ' |
αὐτοῖς
ἐθῶν·
ἀσεβὲς
μὲν
γὰρ |
15, 7, 56 |
μὲν
Ἰδουμαῖος,
ἀξιώματος
τῶν
πρώτων
|
παρ' |
αὐτοῖς
καὶ
προγόνων
ἱερατευσάντων
τῷ |
15, 2, 51 |
οὖν
προσέφερε
τοῖς
Ἰουδαίοις
ἰέναι
|
παρ' |
αὐτὸν
ἐσπουδακώς.
Οἱ
δὲ
περιείχοντο |
15, 3, 52 |
τιμῆς
ἕνεκεν,
ἣν
ἔδει
βασιλευούσῃ
|
παρ' |
αὐτοῦ
γενέσθαι,
καθίει
συνεχεῖς
ὁμιλίας |
15, 5, 54 |
δὲ
Ἄραβα,
καὶ
γὰρ
ἀκηκόει
|
παρ' |
αὐτοῦ
καὶ
τῆς
Κλεοπάτρας
τὴν |
15, 3, 52 |
ἥξειν
βεβαιοτέραν
τὴν
εὔνοιαν
τὴν
|
παρ' |
αὐτοῦ
προσειληφὼς
τῇ
βασιλείᾳ
καὶ |
15, 7, 56 |
κολάσας
ἐδεδοίκει,
μὴ
λάθοι
μείζονα
|
παρ' |
αὐτοῦ
τὴν
τιμωρίαν
ἀποθανούσης
εἰσπραττόμενος. |
15, 1, 50 |
ἑκάστην
ἡμέραν.
Ἐτιμῶντο
δὲ
μάλιστα
|
παρ' |
αὐτῷ
Πολλίων
ὁ
Φαρισαῖος
καὶ |
15, 7, 56 |
τοὺς
Σάββα
παῖδας,
ὅτι
διασώζοιντο
|
παρ' |
αὐτῷ
χρόνον
ἐνιαυτῶν
ἤδη
δεκαδύο. |
15, 8, 57 |
ὅσα
κατὰ
πολυτέλειαν
ἢ
σεμνοπρέπειαν
|
παρ' |
ἑκάστοις
ἐσπούδαστο
φιλοτιμίᾳ
τοῦ
διάσημον |
15, 6, 55 |
ἀποδοῦναι
τῷ
Μάλχῳ
καὶ
τὰ
|
παρ' |
ἐκείνου
γράμματα
λαβεῖν·
οὐ
γὰρ |
15, 11, 60 |
πατέρων
καταγνώτω·
γέγονεν
γὰρ
οὐ
|
παρ' |
ἐκείνους
ἐλάττων
ὁ
ναός,
ἀλλὰ |
15, 6, 55 |
ἐννοίας
ἔχοντος
ἐνεδόθη
τι
καὶ
|
παρ' |
ἐκείνων·
ὁ
μὲν
γὰρ
Ὑρκανὸς |
15, 10, 59 |
τοῦτ'
ἔστιν
διαίτῃ
χρώμενον
τῇ
|
παρ' |
Ἕλλησιν
ὑπὸ
Πυθαγόρου
καταδεδειγμένῃ.
Περὶ |
15, 7, 56 |
πολλὴν
ἔκπληξιν
ἐνεποίησεν
τῷ
βασιλεῖ
|
παρ' |
ἐλπίδας
ἀκουσθέν,
ἐκεκίνητό
τε
μᾶλλον |
15, 7, 56 |
μὲν
γὰρ
ἐπὶ
μεγάλοις
οἷς
|
παρ' |
ἐλπίδας
εὐτυχήκει
καταπεπλευκὼς
πρώτῃ
μέν, |
15, 6, 55 |
Ἡρώδην.
Τοσαύτης
ἀποδοχῆς
ἠξιωμένος
καὶ
|
παρ' |
ἐλπίδας
ὁρῶν
αὐτῷ
πάλιν
ἐξ |
15, 3, 52 |
ἐπεχούσης,
ἑορτὴ
δέ
ἐστιν
αὕτη
|
παρ' |
ἡμῖν
εἰς
τὰ
μάλιστα
τηρουμένη, |
15, 10, 59 |
ἐντυγχάνουσιν
ἠξιώσαμεν
καὶ
περὶ
τῶν
|
παρ' |
ἡμῖν
ἐμφῆναι,
διότι
πολλοὶ
διὰ> |
15, 10, 59 |
ταύτης
τῆς
ἀνάγκης
καὶ
οἱ
|
παρ' |
ἡμῖν
Ἐσσαῖοι
καλούμενοι·
γένος
δὲ |
15, 7, 56 |
νόμους·
ἀνδρὶ
μὲν
γὰρ
ἔξεστιν
|
παρ' |
ἡμῖν
τοῦτο
ποιεῖν,
γυναικὶ
δὲ |
15, 3, 52 |
τῶν
λογισμῶν
τετυχηκόσιν
αὐτοῖς
γράμματα
|
παρ' |
Ἡρώδου
περὶ
τῶν
ὅλων
ἀφίκετο |