Lv., Chap., Par. |
15, 5, 54 |
χώρας
ἀπόμοιραν
τελεῖν,
εἰ
δ'
|
οὖν, |
ἀλλ'
οὐχ
ὑπέρ
γε
τούτων |
15, 6, 55 |
ταύτην
τὴν
ἀνδραγαθίαν.
~(Τὰ
μὲν
|
οὖν |
ἄλλα
καλῶς
εἶχεν
αὐτῷ
δυσεπιχειρήτῳ |
15, 7, 56 |
γένους
ἀρχὴν
προύτρεπον.
Ἐκεῖνοι
μὲν
|
οὖν |
ἅμα
καὶ
συμφέρειν
αὐτὰ
νομίζοντες |
15, 7, 56 |
μικρὸν
οὐδὲν
ἐπενόει.
Κλεοπάτρα
μὲν
|
οὖν |
Ἀντωνίου
δεηθεῖσα
περὶ
τῆς
χώρας |
15, 1, 50 |
περὶ
τοῦ
πρώτου
βασιλέως.
Τὴν
|
οὖν |
ἀτιμίαν
ἐνόμισε
μειώσειν
Τῆς
πρὸς |
15, 8, 57 |
φανερὰν
γενέσθαι
τὴν
ἀπόστασιν.
(Ἐξωχυρωμένης
|
οὖν |
αὐτῷ
τῆς
πόλεως
μὲν
ὑπὸ |
15, 9, 58 |
πολλὰ
χρησίμους
αὐτῷ
γενομένους.
Πάλιν
|
οὖν |
αὐτῷ
τῶν
πραγμάτων
πρὸς
ἐπίδοσιν |
15, 7, 56 |
παρανομίαν
ἐπὶ
τῇ
Μαριάμμῃ.
Χεῖρον
|
οὖν |
διετίθει
καὶ
τοῦτ'
αὐτὸ
τὸν |
15, 7, 56 |
καὶ
τούτων
οὐδὲν
ἤρκει.
Τὰς
|
οὖν |
διοικήσεις
τῶν
κατὰ
τὴν
βασιλείαν |
15, 10, 59 |
Ἐσσηνοὺς
τιμῶν
διετέλει.
Ταῦτα
μὲν
|
οὖν |
εἰ
καὶ
παράδοξα
δηλῶσαι
τοῖς |
15, 6, 55 |
σοὶ
προετίμησεν
τὴν
ἀβουλίαν.
Νῦν
|
οὖν |
εἰ
μὲν
τῇ
πρὸς
Ἀντώνιον |
15, 5, 54 |
οὐδ'
ὁτιοῦν
ἐσχηκότες.
Ὅμως
δ'
|
οὖν |
εἰς
χεῖρας
ᾔεσαν
πλείους
τε |
15, 5, 54 |
δευτέρα
παρανομία
καὶ
ἐνέδρα;
τί
|
οὖν |
ἔλαττον
φρονοῦμεν
ἐφ'
οἷς
μείζους |
15, 10, 59 |
Πυθαγόρου
καταδεδειγμένῃ.
Περὶ
τούτων
μὲν
|
οὖν |
ἐν
ἄλλοις
σαφέστερον
διέξειμι.
Τοὺς |
15, 7, 56 |
ἑκατέρῳ
πολλὴν
εἶχεν
ἀπορίαν.
Οὕτως
|
οὖν |
ἐν
μέσῳ
τοῦ
στυγεῖν
καὶ |
15, 8, 57 |
Περαίᾳ
τὴν
Ἐσεβωνῖτιν.
Ταῦτα
μὲν
|
οὖν |
ἐν
τοῖς
κατὰ
μέρος
αἰεί |
15, 4, 53 |
τὴν
βασιλείαν
κατήγαγον.
Ταῦτα
μὲν
|
οὖν |
ἐν
ὑστέρῳ.
(Περὶ
δὲ
τοὺς |
15, 3, 52 |
νεωτέρων
πραγμάτων
ἠξιωκὼς
δεδοικέναι.
Προσέταττεν
|
οὖν |
ἔν
τε
τοῖς
βασιλείοις
διατρίβειν |
15, 7, 56 |
ἀνεψιὸς
τοῦ
βασιλέως
Ἀχίαβος.
Εὐθὺς
|
οὖν |
ἐξήγγειλαν
πέμψαντες
ἐκείνῳ
τὴν
γνώμην |
15, 7, 56 |
τὸν
θεὸν
εἰώθασιν
συντελεῖν.
Τοῖς
|
οὖν |
ἐπὶ
τούτων
τῶν
φυλακτηρίων
Ἀλεξάνδρα |
15, 3, 52 |
τῆς
εὐμορφίας
ἐτύγχανεν.
Ἡρώδης
μὲν
|
οὖν> |
ἐπιστείλας
ταῦτα
καὶ
τὰς
ἐλπίδας |
15, 5, 54 |
εἰ
μόνον
κερδαίνειν
δυνηθεῖεν.
Ἔστιν
|
οὖν |
ἔτι
ζήτησις
ὑμῖν,
εἰ
δεῖ |
15, 5, 54 |
αὐτοῖς
τῶν
οἴκοι
πραγμάτων.
Οὕτως
|
οὖν |
ἐχόντων
ἐπῆγεν
ὁ
βασιλεὺς
λόγῳ |
15, 11, 60 |
καθὼς
καὶ
πρότερον
ἦσαν.
Πέμπουσιν
|
οὖν |
Ἰουδαῖοι
πρέσβεις
πρὸς
Κλαύδιον
Καίσαρα |
15, 1, 50 |
τῆς
Ἰουδαικῆς
ἀρχαιολογίας
~(Σόσσιος
μὲν
|
οὖν |
καὶ
Ἡρώδης
ὡς
κατὰ
κράτος |
15, 5, 54 |
ἐλθεῖν
ἐπιτρέψαντες
τοῖς
ἐναντίοις.
θορυβούντων
|
οὖν |
καὶ
πᾶσαν
ἐπιδεικνυμένων
σπουδὴν
ἔγνω |
15, 11, 60 |
τὸ
Ἰουδαίων
ἔθνος.
Τὰ
μὲν
|
οὖν |
κατὰ
μέρος
ἐξεργασθέντα
περὶ
τὴν |
15, 9, 58 |
καλλίστην
τῶν
τότε
νομιζομένην.
ὄντος
|
οὖν |
λόγου
παρὰ
τοῖς
Ἱεροσολυμίταις
αὐτῆς |
15, 5, 54 |
πολεμίους
πολεμίοις
διαλλάττειν
δύναται.
Ποῖον
|
οὖν |
μεῖζον
ἂν
γένοιτο
ἀσέβημα
ἢ |
15, 4, 53 |
γινόμενον
ἐπὶ
μεγίστοις
ἁμαρτάνειν.
ἵν'
|
οὖν |
μήτ'
ἀρνηθῇ
παντάπασιν
μήθ'
ὅσα |
15, 11, 60 |
τῶν
ἐπισυμβεβηκότων
παρεδηλώθη.
Τότε
δ'
|
οὖν |
ὁ
τῶν
Ἰουδαίων
βασιλεὺς
Ἡρώδης |
15, 11, 60 |
θείων
ἐμπειρίας
ἀξιοῦνται.
~(Τότε
δ'
|
οὖν |
ὀκτωκαιδεκάτου
τῆς
Ἡρώδου
βασιλείας
γεγονότος |
15, 5, 54 |
φυγεῖν
βουλομένους
εἶργον.
(Ἐν
τοιούτοις
|
οὖν |
ὄντες
οἱ
Ἄραβες
ἐπρεσβεύοντο
πρὸς |
15, 2, 51 |
τούτῳ
τὴν
ἀρχιερωσύνην
δίδωσιν.
~(Εὐθὺς
|
οὖν |
οὐκ
ἤνεγκεν
Ἀλεξάνδρα
τὴν
ἐπήρειαν, |
15, 7, 56 |
τύχοι,
φυλάξασθαι
συμβουλεύουσαι.
Μαριάμμη
μὲν
|
οὖν |
οὕτως
ἤγετο
τὴν
ἐπὶ
θανάτῳ. |
15, 10, 59 |
τῆς
ἀρχῆς,
λαμβάνειν.
Τοὺς
μὲν
|
οὖν |
παντάπασιν
ἐξαυθαδιζομένους
πρὸς
τὸ
μὴ |
15, 3, 52 |
δουλείας
καὶ
φόβων
καταζῆν.
Ἔπεμπεν
|
οὖν |
παρὰ
τὴν
Κλεοπάτραν
ἐν
οἷς |
15, 6, 55 |
εὐμένειαν
τοῦ
θεοῦ
προσεπικτώμενος.
Εὐθὺς
|
οὖν |
περὶ
τὴν
ὑποδοχὴν
ἐγεγόνει
Καίσαρος |
15, 11, 60 |
ἐμφανείας
τοῦ
θεοῦ.
Τὰ
μὲν
|
οὖν |
περὶ
τὸν
ναὸν
ἐξῳκοδομήθη
τοῦτον |
15, 10, 59 |
τῆς
ἀρχῆς
ὁμολογεῖν.
Οἱ
μὲν
|
οὖν |
πολλοὶ
κατὰ
θεραπείαν
καὶ
δέος |
15, 8, 57 |
αὐτὸν
ἐκεῖνον
ἀγαγεῖν.
Ἐκεῖνοι
μὲν
|
οὖν |
προκαταστάντες
ἐπὶ
τοιαύτης
ἦσαν
προθυμίας· |
15, 2, 51 |
καὶ
τῆς
κολάσεως
ἐρρύσατο.
λόγους
|
οὖν |
προσέφερε
τοῖς
Ἰουδαίοις
ἰέναι
παρ' |
15, 6, 55 |
ὅλος
ἐπ'
ἐκείνῳ
γενησόμενος·
ἐγχειρεῖν
|
οὖν |
τι
καὶ
καινοτέρων
ἅπτεσθαι
πάντων |
15, 6, 55 |
φιλίας
πρὸς
Ἀντώνιον
γεγενημένης.
Ἦν
|
οὖν |
τοῖς
μὲν
φίλοις
ἀπόγνωσις
τῶν |
15, 9, 58 |
ἐν
ὑστέρῳ.
~(Κατὰ
τοῦτον
μὲν
|
οὖν |
τὸν
ἐνιαυτὸν
τρισκαιδέκατον
ὄντα
τῆς |
15, 4, 53 |
ἐπενόει
κτῆμα
ποιήσασθαι.
Λυσανίαν
μὲν
|
οὖν |
τὸν
Πτολεμαίου
Πάρθους
αἰτιασαμένη
τοῖς |
15, 10, 59 |
τοῖς
ἀλλοτρίοις
ἁμαρτόντας
ἀφιέναι.
Κατηγορούντων
|
οὖν |
ὕβρεις
καὶ
ἁρπαγὰς
καὶ
κατασκαφὰς |
15, 11, 60 |
τὴν
σφραγῖδα
κατετίθεντο.
Ταῦτα
μὲν
|
οὖν |
ὑπὸ
τοῦ
πάθους
τῶν
ἐπισυμβεβηκότων |
15, 2, 51 |
ἐκ
τοῦ
δύνασθαι
ποριζόμενον.
Ἀντέγραψεν
|
οὖν |
ὡς,
εἰ
μόνον
ἐξέλθοι
τῆς |