Livre, Chap.
[3, 4]	ἑτέρας ἀρχὰς εἶναι προτέρας, τοῦτο	δ᾽	ἀδύνατον, καὶ εἰ ἵσταται καὶ
[3, 4]	πᾶσιν) ἕτεροι δὲ πῦρ, οἱ	δ᾽	ἀέρα φασὶν εἶναι τὸ ἓν
[3, 4]	ὀπώπαμεν, ὕδατι δ᾽ ὕδωρ, αἰθέρι	δ᾽	αἰθέρα δῖον, ἀτὰρ πυρὶ πῦρ
[3, 2]	τε καὶ τῶν φθαρτῶν. (Ἀπορήσειε	δ᾽	ἄν τις καὶ περὶ ποῖα
[3, 4]	τῆς φθορᾶς τὸ νεῖκος, δόξειε	δ᾽	ἂν οὐθὲν ἧττον καὶ τοῦτο
[3, 2]	καὶ τὰ μὲν πάθη τὰ	δ᾽	ἀξιώματ᾽ αὐτῶν (περὶ πάντων γὰρ
[3, 4]	δὲ καθ᾽ ἕκαστα ἄπειρα, τῶν	δ᾽	ἀπείρων πῶς ἐνδέχεται λαβεῖν ἐπιστήμην;
[3, 6]	πέρατα ἢ διαιρέσεις εἰσίν. ~Ὅλως	δ᾽	ἀπορήσειεν ἄν τις διὰ τί
[3, 1]	ἀμφισβητούντων λόγων ἀκηκοότα πάντων. Ἔστι	δ᾽	ἀπορία πρώτη (μὲν περὶ ὧν
[3, 4]	μορφὴν καὶ τὸ εἶδος. Εἰ	δ᾽	αὖ τις τοῦτο θήσει, ἀπορία
[3, 1]	τι λεκτέον αὐτῶν. Καὶ τοῦτο	δ᾽	αὐτὸ τῶν ἀναγκαίων ἐστὶ ζητῆσαι,
[3, 5]	ἡ ἀφορίζουσα τὸ ἥμισυ) ὁ	δ᾽	(αὐτὸς λόγος καὶ ἐπὶ γραμμῆς
[3, 4]	εἶναί τε καὶ γεγονέναι. Ὣς	δ᾽	αὔτως καὶ οἱ πλείω τὰ
[3, 2]	δὲ γῆ καὶ λίθοι, τὸ	δ᾽	εἶδος ὁ λόγος. Ἐκ μὲν
[3, 4]	εἶναι ὅτε πρῶτον γέγονεν) ἔτι	δ᾽	εἴπερ ἡ ὕλη ἔστι διὰ
[3, 5]	τὸ μὲν εἰς πλάτος (τὸ	δ᾽	εἰς βάθος τὸ δ᾽ εἰς
[3, 5]	(τὸ δ᾽ εἰς βάθος τὸ	δ᾽	εἰς μῆκος. Πρὸς δὲ τούτοις
[3, 3]	τὰ γένη τῶν ὄντων· εἰ	δ᾽	ἕκαστον μὲν (γνωρίζομεν διὰ τῶν
[3, 4]	τῶν αὐτῶν μηδὲ πλειόνων. (Οὐθενὸς	δ᾽	ἐλάττων ἀπορία παραλέλειπται καὶ τοῖς
[3, 2]	θείη εἶναι μὲν αὐτά, εἶναι	δ᾽	ἐν τοῖς αἰσθητοῖς; ταὐτὰ γὰρ
[3, 2]	τέχνη καὶ ὁ οἰκοδόμος, οὗ	δ᾽	ἕνεκα τὸ ἔργον, ὕλη δὲ
[3, 4]	παρὰ μὲν ἔνια εἶναι παρὰ	δ᾽	ἔνια μὴ εἶναι, ἢ παρ᾽
[3, 6]	(ἢ τησδὶ τῆς φωνῆς· τούτων	δ᾽	ἔσονται καὶ ἀριθμῷ ὡρισμέναι- ὁμοίως
[3, 3]	λόγος τῆς οὐσίας εἷς· ἕτερος	δ᾽	ἔσται ὁ διὰ τῶν γενῶν
[3, 6]	δ᾽ οὐσία τόδε τι· εἰ	δ᾽	(ἔσται τόδε τι καὶ ἓν
[3, 6]	ἀναγκαῖον ἐκείνως πᾶν ἔχειν) εἰ	δ᾽	ἔστι δυνάμει τὰ στοιχεῖα, ἐνδέχεται
[3, 4]	ὅπερ ἕν τί ἐστιν) εἰ	δ᾽	ἔστι τι αὐτὸ ἓν καὶ
[3, 1]	ὧν ἀπορῆσαι δεῖ πρῶτον· ταῦτα	δ᾽	ἐστὶν ὅσα τε περὶ αὐτῶν
[3, 4]	φησίν· ὅταν γὰρ συνέλθῃ, τότε	δ᾽	ἔσχατον ἵστατο νεῖκος. (Διὸ καὶ
[3, 2]	τί ἐστιν ἀπόδειξις εἶναι· εἰ	δ᾽	ἑτέρας, τίς ἔσται ἡ θεωροῦσα
[3, 2]	τὴν ἀρχὴν τῆς κινήσεως· τοῦτο	δ᾽	ἕτερον καὶ ἀντικείμενον τῷ τέλει,
[3, 5]	(φθείρονται, ἐκ τίνος γίγνονται; παραπλησίως	δ᾽	ἔχει καὶ περὶ τὸ νῦν
[3, 5]	ἂν τὰ μεγέθη, δῆλον. ~Τούτων	δ᾽	ἐχομένη ἀπορία πότερον οἱ ἀριθμοὶ
[3, 4]	πρῶτ᾽ ἂν εἴησαν γένη. ~Ἔστι	δ᾽	ἐχομένη τε τούτων ἀπορία καὶ
[3, 2]	περὶ τὰ συμβεβηκότα ταύταις; λέγω	δ᾽	οἷον, εἰ τὸ στερεὸν οὐσία
[3, 4]	ἔσχατα ἢ τὰ πρῶτα· τοῦτο	δ᾽	ὅτι ἀδύνατον ἄρτι διηπορήσαμεν. Ἔτι
[3, 3]	δὲ τὰ μὲν δοκεῖ τὰ	δ᾽	οὐ δοκεῖ) πρὸς δὲ τούτοις
[3, 4]	διὰ τί τὰ μὲν τὰ	δ᾽	οὔ, εἴπερ ἐκ τῶν αὐτῶν
[3, 1]	οὐθέν, ἢ τῶν μὲν τῶν	δ᾽	οὔ, καὶ ποῖα τοιαῦτα τῶν
[3, 4]	λέγει τὴν αἴσθησιν ἐπιστήμην. Ἔτι	δ᾽	οὐδ᾽ ἀΐδιον οὐθὲν οὐδ᾽ ἀκίνητον
[3, 4]	ἢ τοῦ εἶναι αἴτιον· ὁμοίως	δ᾽	οὐδ᾽ ἡ φιλότης τοῦ εἶναι,
[3, 2]	καὶ ἵππον καὶ ὑγίειαν, ἄλλο	δ᾽	οὐδέν, παραπλήσιον (ποιοῦντες τοῖς θεοὺς
[3, 4]	μὲν προστιθέμενα ποιήσει μεῖζον, πὼς	δ᾽	οὐθέν, οἷον ἐπίπεδον καὶ γραμμή,
[3, 2]	τούτων ἐστὶν ὧν αἰσθανόμεθα ἡ	δ᾽	οὐκ αἰσθητῶν, δῆλον ὅτι καὶ
[3, 1]	τῶν πρότερον ἀπορουμένων ἐστί, λύειν	δ᾽	οὐκ (ἔστιν ἀγνοοῦντας τὸν δεσμόν,
[3, 6]	τι σημαίνει ἀλλὰ τοιόνδε, ἡ	δ᾽	οὐσία τόδε τι· εἰ δ᾽
[3, 4]	Οἱ μὲν γὰρ ἐκείνως οἱ	δ᾽	οὕτως οἴονται τὴν φύσιν ἔχειν.
[3, 4]	γάρ, (φησί, γαῖαν ὀπώπαμεν, ὕδατι	δ᾽	ὕδωρ, αἰθέρι δ᾽ αἰθέρα δῖον,
[3, 5]	τῶν ὄντων εἶναι ἀρχάς· οἱ	δ᾽	ὕστεροι καὶ σοφώτεροι τούτων εἶναι
[3, 3]	ἔστι τὸ μὲν πρότερον τὸ	δ᾽	ὕστερον. Ἔτι ὅπου τὸ μὲν
[3, 4]	πιθανοῦ τοῦ πρὸς αὑτούς, ἡμῶν	δ᾽	ὠλιγώρησαν (θεοὺς γὰρ ποιοῦντες τὰς
[3, 4]	μὴ ἔστι τι ἓν αὐτὸ	μηδ᾽	αὐτὸ ὄν, σχολῇ τῶν γε
[3, 5]	στερεῷ ὁποιονοῦν σχῆμα· ὥστ᾽ εἰ	μηδ᾽	ἐν τῷ λίθῳ Ἑρμῆς, οὐδὲ
[3, 6]	μία ἀριθμῷ ἀλλ᾽ εἴδει οὐσία,	οὐδ᾽	αἱ ἀρχαὶ τῶν (ὄντων ἀριθμῷ
[3, 4]	τὴν αἴσθησιν ἐπιστήμην. Ἔτι δ᾽	οὐδ᾽	ἀΐδιον οὐθὲν οὐδ᾽ ἀκίνητον (τὰ
[3, 4]	Ἔτι δ᾽ οὐδ᾽ ἀΐδιον οὐθὲν	οὐδ᾽	ἀκίνητον (τὰ γὰρ αἰσθητὰ (πάντα
[3, 4]	τοῦ ἑνὸς οὐσίας, (δῆλον ὅτι	οὐδ᾽	ἂν ἀριθμὸς εἴη ὡς κεχωρισμένη
[3, 2]	ἡγεμονικωτάτη καὶ ᾗ ὥσπερ δούλας	οὐδ᾽	ἀντειπεῖν τὰς ἄλλας ἐπιστήμας δίκαιον,
[3, 3]	Ἀλλὰ μὴν εἰ μὴ γένη,	οὐδ᾽	ἀρχαὶ ἔσονται, εἴπερ ἀρχαὶ τὰ
[3, 4]	ἕν, οὐθὲν ἔσται ἀριθμῷ ἕν,	οὐδ᾽	αὐτὸ τὸ ἓν καὶ τὸ
[3, 4]	πολλοῦ λόγου δεῖται. Ἔτι δὲ	οὐδ᾽	ἐγκεχείρηκεν οὐδεὶς ἑτέρας, ἀλλὰ τὰς
[3, 1]	βαδίζειν ἀγνοοῦσι, καὶ πρὸς τούτοις	οὐδ᾽	εἴ ποτε τὸ ζητούμενον εὕρηκεν
[3, 2]	ἐνδέχοιτο ταύτην εἶναι τὴν ἀρχὴν	οὐδ᾽	εἶναί τι αὐτοαγαθόν. Διὸ καὶ
[3, 5]	οὕτως ὡς ἀφωρισμένον· οὐκ ἄρα	οὐδ᾽	ἐπιφάνεια (εἰ γὰρ ὁποιαοῦν, κἂν
[3, 2]	δείκνυται διὰ (ταύτης τῆς αἰτίας,	οὐδ᾽	ἔστιν ἀπόδειξις οὐδεμία διότι βέλτιον
[3, 4]	τοῦ εἶναι αἴτιον· ὁμοίως δ᾽	οὐδ᾽	ἡ φιλότης τοῦ εἶναι, συνάγουσα

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/12/2009