Livre, Chap. |
[3, 4] |
τὰ
δὲ
ἄφθαρτα
ποιεῖ
τῶν
|
ὄντων |
ἀλλὰ
πάντα
(φθαρτὰ
πλὴν
τῶν |
[3, 6] |
οὐσία,
οὐδ᾽
αἱ
ἀρχαὶ
τῶν
|
(ὄντων |
ἀριθμῷ
ἔσονται
ποσαί
τινες
ἀλλὰ |
[3, 4] |
μὴ
οὕτως
ἀλλ᾽
αἱ
τῶν
|
ὄντων |
ἀρχαὶ
ἀριθμῷ
ἕν
εἰσιν,
οὐκ |
[3, 4] |
γράμματα
ὅσαπερ
τὰ
στοιχεῖα,
μὴ
|
ὄντων |
γε
δύο
τῶν
αὐτῶν
μηδὲ |
[3, 2] |
τις
καὶ
περὶ
ποῖα
τῶν
|
ὄντων |
δεῖ
ζητεῖν
ταύτας
τὰς
ἐπιστήμας. |
[3, 6] |
στοιχεῖα,
ἐνδέχεται
μηθὲν
εἶναι
τῶν
|
ὄντων· |
δυνατὸν
γὰρ
εἶναι
καὶ
τὸ |
[3, 3] |
αἱ
ἀρχαὶ
τὰ
γένη
τῶν
|
ὄντων· |
εἰ
δ᾽
ἕκαστον
μὲν
(γνωρίζομεν |
[3, 5] |
ἀρχὰς
τὰς
τῶν
σωμάτων
τῶν
|
ὄντων |
εἶναι
ἀρχάς·
οἱ
δ᾽
ὕστεροι |
[3, 4] |
καὶ
τὸ
ἓν
οὐσίαι
τῶν
|
ὄντων |
εἰσί,
καὶ
ἑκάτερον
αὐτῶν
οὐχ |
[3, 3] |
Οὐχ
οἷόν
τε
δὲ
τῶν
|
ὄντων |
ἓν
εἶναι
γένος
οὔτε
τὸ |
[3, 4] |
ἐστὶ
τὰ
δὲ
φθείρεται
τῶν
|
ὄντων. |
Ἐπεὶ
δὲ
οὔτε
αἰτίαν
λέγουσιν |
[3, 1] |
οὔ,
καὶ
ποῖα
τοιαῦτα
τῶν
|
ὄντων. |
(Ἔτι
αἱ
ἀρχαὶ
πότερον
ἀριθμῷ |
[3, 1] |
τί
ἐστιν
ἀλλ᾽
οὐσία
τῶν
|
ὄντων; |
ἢ
οὔ,
ἀλλ᾽
ἕτερόν
τι |
[3, 3] |
Κἂν
(εἰ
ἔστι
τὴν
τῶν
|
ὄντων |
λαβεῖν
ἐπιστήμην
τὸ
τῶν
εἰδῶν |
[3, 4] |
ὡς
κεχωρισμένη
τις
φύσις
τῶν
|
ὄντων |
(ὁ
μὲν
γὰρ
ἀριθμὸς
μονάδες, |
[3, 3] |
Τοσαῦται
οὖν
ἔσονται
ἀρχαὶ
τῶν
|
ὄντων |
ὅσαπερ
(τὰ
πρῶτα
γένη,
ὥστ᾽ |
[3, 3] |
κατὰ
πάντων
μάλιστα
λέγεται
τῶν
|
ὄντων. |
Οὐχ
οἷόν
τε
δὲ
τῶν |
[3, 2] |
γνωρίζειν;
ἔτι
δὲ
πολλοῖς
τῶν
|
ὄντων |
οὐχ
ὑπάρχουσι
πᾶσαι·
τίνα
γὰρ |
[3, 5] |
καὶ
τίς
ἡ
οὐσία
τῶν
|
ὄντων. |
Πρὸς
γὰρ
τοῖς
εἰρημένοις
καὶ |
[3, 3] |
ὡς
γένη
λέγει
ταῦτα
τῶν
|
ὄντων. |
Πρὸς
δὲ
τούτοις
καὶ
τῶν |
[3, 5] |
καὶ
τίνες
αἱ
οὐσίαι
τῶν
|
ὄντων· |
τὰ
μὲν
γὰρ
πάθη
καὶ |
[3, 3] |
καὶ
τῶν
λεγόντων
στοιχεῖα
τῶν
|
ὄντων |
τὸ
(ἓν
ἢ
τὸ
ὂν |
[3, 4] |
οὔ
φησιν
εἶναι
τοῦτο
τῶν
|
ὄντων, |
(ὡς
δηλονότι
ὄντος
μεγέθους
τοῦ |