Livre, Chap.
[3, 2]	τοῖς αἰσθητοῖς πλὴν ὅτι τὰ	μὲν	ἀΐδια τὰ δὲ φθαρτά. Αὐτὸ
[3, 4]	ἐκ τῶν αὐτῶν ὄντα τὰ	μὲν	ἀΐδια τὴν φύσιν ἐστὶ τὰ
[3, 5]	ὥρισται τὸ σῶμα, καὶ τὰ	μὲν	ἄνευ σώματος ἐνδέχεσθαι δοκεῖ εἶναι
[3, 4]	εἰ δὲ ἕτεραι ἀρχαί, μία	μὲν	ἀπορία πότερον ἄφθαρτοι καὶ αὗται
[3, 4]	διὰ τί καὶ πῶς ὁτὲ	μὲν	ἀριθμὸς ὁτὲ δὲ μέγεθος ἔσται
[3, 2]	ἕνεκ᾽ ἄν τις θείη εἶναι	μὲν	αὐτά, εἶναι δ᾽ ἐν τοῖς
[3, 3]	δ᾽ ὕστερον. Ἔτι ὅπου τὸ	μὲν	βέλτιον τὸ δὲ χεῖρον, ἀεὶ
[3, 3]	γὰρ τοῦτο ἔχει ἀμφισβήτησιν. Εἰ	μὲν	γὰρ ἀεὶ τὰ καθόλου μᾶλλον
[3, 4]	ἀρχαί εἰσιν ἢ ἕτεραι. Εἰ	μὲν	γὰρ αἱ αὐταί, πῶς τὰ
[3, 6]	ἤ τιν᾽ ἕτερον τρόπον. Εἰ	μὲν	γὰρ ἄλλως πως, πρότερόν τι
[3, 4]	τις φύσις τῶν ὄντων (ὁ	μὲν	γὰρ ἀριθμὸς μονάδες, ἡ δὲ
[3, 3]	ὑπολαβεῖν οὐ ῥᾴδιον εἰπεῖν. Τὴν	μὲν	γὰρ ἀρχὴν δεῖ καὶ τὴν
[3, 4]	καὶ οὗτος ταὐτὸν πέπονθεν· τίθησι	μὲν	γὰρ ἀρχήν τινα αἰτίαν τῆς
[3, 2]	ἔχει λόγον ἑκάστην (προσαγορεύειν· ᾗ	μὲν	γὰρ ἀρχικωτάτη καὶ ἡγεμονικωτάτη καὶ
[3, 4]	τόδε ἀπορήσειεν ἄν τις. Εἰ	μὲν	γὰρ εἴδει εἰσὶν ἕν, οὐθὲν
[3, 2]	τρόπον ἔσται αὐτῶν ἐπιστήμη; τί	μὲν	γὰρ ἕκαστον τούτων τυγχάνει ὂν
[3, 4]	ὡς ὑποκειμένης ἄλλης φύσεως. Οἱ	μὲν	γὰρ ἐκείνως οἱ δ᾽ οὕτως
[3, 4]	καὶ ἐπὶ τίνων οὔ. Ὅτι	μὲν	γὰρ ἐπὶ πάντων οὐχ οἷόν
[3, 2]	τὰ γένη τῶν (αἰτίων. Μιᾶς	μὲν	γὰρ ἐπιστήμης πῶς ἂν εἴη
[3, 5]	τὴν φθορὰν συμβαίνει ἄλογα. (Δοκεῖ	μὲν	γὰρ ἡ οὐσία, ἐὰν μὴ
[3, 6]	λέγομεν τὰ καθ᾽ ἕκαστα. Εἰ	μὲν	γὰρ καθόλου, οὐκ ἔσονται οὐσίαι
[3, 4]	οἴονται τὴν φύσιν ἔχειν. Πλάτων	(μὲν	γὰρ καὶ οἱ Πυθαγόρειοι οὐχ
[3, 3]	τε λέγειν τὰς ἀρχάς. Ὁ	μὲν	γὰρ λόγος τῆς οὐσίας εἷς·
[3, 5]	τινές εἰσιν ἢ οὔ. Εἰ	μὲν	γὰρ μή εἰσιν, διαφεύγει τί
[3, 4]	ἐκεῖνόν τιν᾽ ἀπολογίαν ἔχειν (μεῖζον	μὲν	γὰρ οὐ ποιήσει πλεῖον δὲ
[3, 5]	αἱ οὐσίαι τῶν ὄντων· τὰ	μὲν	γὰρ πάθη καὶ αἱ κινήσεις
[3, 2]	οἷον Ἀρίστιππος προεπηλάκιζεν αὐτάς· ἐν	μὲν	γὰρ ταῖς ἄλλαις τέχναις, καὶ
[3, 3]	ἓν οὔτε τὸ ὄν· ἀνάγκη	μὲν	γὰρ τὰς διαφορὰς ἑκάστου γένους
[3, 2]	μαθηματικαὶ (δεικνύουσιν, ἢ ἄλλης. Εἰ	μὲν	γὰρ τῆς αὐτῆς, ἀποδεικτική τις
[3, 6]	καὶ τὸ μήπω ὄν· γίγνεται	μὲν	γὰρ τὸ (μὴ ὄν, οὐθὲν
[3, 4]	τοῦ ὁμοίου τῷ ὁμοίῳ. Γαίῃ	μὲν	γάρ, (φησί, γαῖαν ὀπώπαμεν, ὕδατι
[3, 4]	αὗται ἔσονται ἢ φθαρταί· εἰ	μὲν	γὰρ φθαρταί, δῆλον ὡς (ἀναγκαῖον
[3, 4]	τούτων ὑπὲρ ἡμᾶς εἰρήκασιν· εἰ	μὲν	γὰρ χάριν ἡδονῆς αὐτῶν θιγγάνουσιν,
[3, 3]	τῶν ὄντων· εἰ δ᾽ ἕκαστον	μὲν	(γνωρίζομεν διὰ τῶν ὁρισμῶν, ἀρχαὶ
[3, 3]	τῶν ἀτόμων (νῦν δὲ τὰ	μὲν	δοκεῖ τὰ δ᾽ οὐ δοκεῖ)
[3, 2]	γὰρ (ἐπισταμένων τὸ αὐτὸ μᾶλλον	μὲν	εἰδέναι φαμὲν τὸν τῷ εἶναι
[3, 2]	οὐθενὸς ἧττον ἄτοπον τὸ φάναι	μὲν	εἶναί τινας φύσεις παρὰ τὰς
[3, 2]	οὐδέν, παραπλήσιον (ποιοῦντες τοῖς θεοὺς	μὲν	εἶναι φάσκουσιν ἀνθρωποειδεῖς δέ· οὔτε
[3, 5]	διαιρέσεις ὄντα τοῦ σώματος, τὸ	μὲν	εἰς πλάτος (τὸ δ᾽ εἰς
[3, 4]	οὐχ ἕτερόν τι ὂν τὸ	μὲν	ἓν τὸ δὲ ὄν ἐστιν,
[3, 4]	δεῖ εἶναί τι, ἢ παρὰ	μὲν	ἔνια εἶναι παρὰ δ᾽ ἔνια
[3, 2]	αἰτίων ὑπάρχειν, οἷον οἰκίας ὅθεν	μὲν	ἡ κίνησις ἡ τέχνη καὶ
[3, 5]	σύνθετα σώματα συνέστηκε, (τούτων θερμότητες	μὲν	καὶ ψυχρότητες καὶ τὰ τοιαῦτα
[3, 6]	γὰρ διὰ τοῦτο, ὅτι τὰ	μὲν	μαθηματικὰ (τῶν δεῦρο ἄλλῳ μέν
[3, 5]	διαιρῆται τὰ σώματα, (ἅμα ὁτὲ	μὲν	μία ἁπτομένων ὁτὲ δὲ δύο
[3, 5]	καλεῖν. (Ἀλλὰ μὴν εἰ τοῦτο	μὲν	ὁμολογεῖται, ὅτι μᾶλλον οὐσία τὰ
[3, 4]	παρ᾽ ἐλήλαται ὅρκου· (Ὠς ἀναγκαῖον	μὲν	ὂν μεταβάλλειν· αἰτίαν δὲ τῆς
[3, 2]	τὸ ἐπαΐειν; (εἴπερ οὖν ὁμοίως	μὲν	ὁποιασοῦν ἐστίν, ἁπασῶν δὲ μὴ
[3, 1]	γιγνώσκειν· (τὸ γὰρ τέλος τούτῳ	μὲν	οὐ δῆλον τῷ δὲ προηπορηκότι
[3, 6]	τόδε τι καὶ ἕν) εἰ	μὲν	οὖν καθόλου αἱ ἀρχαί, ταῦτα
[3, 2]	μαθηματικὰς εἶναί φασιν ἐπιστήμας; ὡς	μὲν	οὖν λέγομεν τὰ εἴδη αἴτιά
[3, 4]	τὸν ἀριθμὸν οὐσίαν εἶναι. Ἐὰν	μὲν	οὖν μὴ ᾖ, εἴρηται πρότερον
[3, 2]	ἐστὶν ἢ πλείους ἐπιστῆμαι; εἰ	μὲν	οὖν μὴ μία, ποίας οὐσίας
[3, 4]	εἶναι, ἢ παρ᾽ οὐδέν; (Εἰ	μὲν	οὖν μηδέν ἐστι παρὰ τὰ
[3, 4]	ἐκ τῶν αὐτῶν ἐστίν. Ὅτι	μὲν	οὖν οὐκ ἂν εἴησαν αἱ
[3, 2]	προσαγορεύειν τὴν ζητουμένην νῦν. Μιᾶς	μὲν	οὖν οὐκ εὔλογον εἶναι· τί
[3, 4]	καὶ διὰ τίν᾽ αἰτίαν; οἱ	μὲν	οὖν περὶ Ἡσίοδον καὶ πάντες
[3, 2]	τῷ λόγῳ ῥᾴδιον καλῶς. ~Πρῶτον	μὲν	οὖν περὶ ὧν πρῶτον εἴπομεν,
[3, 3]	τούτων ἂν εἴη γένος. Ἐκ	μὲν	οὖν τούτων (μᾶλλον φαίνεται τὰ
[3, 3]	γνωρίζει τὴν φύσιν αὐτῆς. Ἐκ	μὲν	οὖν τούτων τῶν λόγων οὐκ
[3, 2]	δ᾽ εἶδος ὁ λόγος. Ἐκ	μὲν	οὖν τῶν πάλαι διωρισμένων τίνα
[3, 5]	οὔτε γίγνεσθαι οὔτε φθείρεσθαι, ὁτὲ	μὲν	οὔσας ὁτὲ δὲ οὐκ οὔσας.
[3, 5]	καὶ μονάδος, ὥστ᾽ εἰ μάλιστα	μὲν	οὐσία τὸ σῶμα, τούτου δὲ
[3, 2]	γένος εἶναι ὑποκείμενον καὶ τὰ	μὲν	πάθη τὰ δ᾽ ἀξιώματ᾽ αὐτῶν
[3, 6]	οὐδὲ τῶν ἐνταῦθα γραμμάτων ἀριθμῷ	μὲν	πάντων οὐκ εἰσὶν αἱ ἀρχαὶ
[3, 1]	πάντων. Ἔστι δ᾽ ἀπορία πρώτη	(μὲν	περὶ ὧν ἐν τοῖς πεφροιμιασμένοις
[3, 2]	οἷς τὰ συμβαίνοντα ἀδύνατα πάντα	(μὲν	πλείονος λόγου διελθεῖν, ἱκανὸν δὲ
[3, 5]	ἄνευ τούτων ἀδύνατον. Διόπερ οἱ	μὲν	πολλοὶ καὶ οἱ πρότερον τὴν
[3, 4]	ὄν· τὰ δὲ ἄλλα πὼς	μὲν	προστιθέμενα ποιήσει μεῖζον, πὼς δ᾽
[3, 3]	τοῖς ἀτόμοις οὐκ ἔστι τὸ	μὲν	πρότερον τὸ δ᾽ ὕστερον. Ἔτι
[3, 1]	πότερον ἅπασαι συγγενεῖς ἢ τὰς	μὲν	σοφίας τὰς δὲ ἄλλο τι
[3, 4]	ἀπορία ἐστὶ διὰ τί τὰ	μὲν	τὰ δ᾽ οὔ, εἴπερ ἐκ
[3, 2]	δέ τινες οἵ φασιν εἶναι	μὲν	τὰ μεταξὺ ταῦτα λεγόμενα τῶν
[3, 4]	ἀδιαίρετον αὐτὸ τὸ ἕν, κατὰ	μὲν	τὸ Ζήνωνος ἀξίωμα οὐθὲν ἂν
[3, 4]	δὲ ἄφθαρτοι, διὰ (τί ἐκ	μὲν	τούτων ἀφθάρτων οὐσῶν φθαρτὰ ἔσται,
[3, 2]	ἡ γεωμετρία μόνον, ὅτι ἡ	μὲν	τούτων ἐστὶν ὧν αἰσθανόμεθα ἡ
[3, 1]	ὕλης) ἢ οὐθέν, ἢ τῶν	μὲν	τῶν δ᾽ οὔ, καὶ ποῖα
[3, 4]	ἀΐδιοι δεόμενοι τροφῆς) ἀλλὰ περὶ	μὲν	τῶν μυθικῶς σοφιζομένων οὐκ ἄξιον
[3, 4]	γὰρ αἱ αὐταί, πῶς τὰ	μὲν	φθαρτὰ τὰ δὲ ἄφθαρτα, καὶ
[3, 4]	λέγει ὁμολογουμένως· οὐ γὰρ τὰ	μὲν	φθαρτὰ τὰ δὲ ἄφθαρτα ποιεῖ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/12/2009