Livre, Chap.
[3, 5]	ὑποκειμένου τινός, καὶ οὐθὲν τόδε	τι)	ἃ δὲ μάλιστ᾽ ἂν δόξειε
[3, 4]	ὄν, σχολῇ τῶν γε ἄλλων	τι	ἂν εἴη παρὰ τὰ λεγόμενα
[3, 4]	τί ἐστιν) εἰ δ᾽ ἔστι	τι	αὐτὸ ἓν καὶ ὄν, ἀναγκαῖον
[3, 4]	Ἀλλὰ μὴν εἴ γ᾽ ἔσται	(τι	αὐτὸ ὂν καὶ αὐτὸ ἕν,
[3, 2]	εἶναι τὴν ἀρχὴν οὐδ᾽ εἶναί	τι	αὐτοαγαθόν. Διὸ καὶ ἐν τοῖς
[3, 2]	ἀποδεικτικὴ περὶ αὐτῶν ἐστί, δεήσει	τι	γένος εἶναι ὑποκείμενον καὶ τὰ
[3, 6]	τοιόνδε, ἡ δ᾽ οὐσία τόδε	τι·	εἰ δ᾽ (ἔσται τόδε τι
[3, 4]	τοῦτο (ἀναγκαῖόν ἐστι καὶ δεῖ	τι	εἶναι παρὰ τὰ καθ᾽ ἕκαστα,
[3, 4]	εἰ δὲ τοῦτο ἀδύνατον, ἀνάγκη	τι	εἶναι παρὰ τὸ σύνολον, τὴν
[3, 4]	πάντων, εἰ δὲ μὴ ἔστι	τι	ἓν αὐτὸ μηδ᾽ αὐτὸ ὄν,
[3, 4]	ἐπίστασθαι πῶς ἔσται, εἰ μή	τι	ἔσται ἓν ἐπὶ πάντων; Ἀλλὰ
[3, 6]	μὲν γὰρ ἄλλως πως, πρότερόν	τι	ἔσται τῶν ἀρχῶν ἄλλο (πρότερον
[3, 4]	ἔστι, παρὰ πάντα δεῖ εἶναί	τι,	ἢ παρὰ μὲν ἔνια εἶναι
[3, 4]	τὸ ὄν· οὐ γὰρ ἕτερόν	τι	καθόλου κατηγορεῖται ἀλλὰ ταῦτα αὐτά.
[3, 5]	αἱ κινήσεις (καὶ τὰ πρός	τι	καὶ αἱ διαθέσεις καὶ οἱ
[3, 6]	ζῷον, εἴπερ σημαίνει ἕκαστον τόδε	τι	καὶ ἕν) εἰ μὲν οὖν
[3, 6]	τι· εἰ δ᾽ (ἔσται τόδε	τι	καὶ ἓν θέσθαι τὸ κοινῇ
[3, 5]	πεπονθὸς μόνον ὑπομένει ὡς ὄν	τι	καὶ οὐσία τις οὖσα. Ἀλλὰ
[3, 4]	λαβεῖν ἐπιστήμην; ᾗ γὰρ ἕν	τι	καὶ ταὐτόν, καὶ ᾗ καθόλου
[3, 2]	ἔκ τινων εἶναι καὶ περί	τι	καὶ τινῶν τὴν ἀπόδειξιν· ὥστε
[3, 4]	ἀπορηθὲν ἀποτρώγουσιν ὥσπερ τοῦτο μικρόν	τι	λαμβάνοντες. Πάντων δὲ καὶ θεωρῆσαι
[3, 1]	μὲν σοφίας τὰς δὲ ἄλλο	τι	λεκτέον αὐτῶν. Καὶ τοῦτο δ᾽
[3, 4]	καὶ ἑκάτερον αὐτῶν οὐχ ἕτερόν	τι	ὂν τὸ μὲν ἓν τὸ
[3, 4]	νῦν. Εἴτε γὰρ μὴ ἔστι	τι	παρὰ τὰ καθ᾽ ἕκαστα, τὰ
[3, 4]	ἕν, πολλὴ ἀπορία πῶς ἔσται	τι	παρὰ ταῦτα ἕτερον, λέγω δὲ
[3, 3]	τε τὸ ἐπὶ τούτων εἶναί	τι	παρὰ ταῦτα (οἷον εἰ πρώτη
[3, 1]	ζητητέον καὶ πραγματευτέον πότερον ἔστι	τι	παρὰ τὴν ὕλην αἴτιον καθ᾽
[3, 3]	εἶναι χωριζομένην αὐτῶν· τοιοῦτον δέ	τι	παρὰ τὸ καθ᾽ ἕκαστον (εἶναι
[3, 1]	τὸν ἀριθμόν, καὶ πότερον ἔστι	τι	παρὰ τὸ (σύνολον (λέγω δὲ
[3, 4]	Ἔτι εἰ ὅτι μάλιστα ἔστι	τι	παρὰ τὸ σύνολον ὅταν κατηγορηθῇ
[3, 6]	(οὐθὲν γὰρ τῶν κοινῶν τόδε	τι	σημαίνει ἀλλὰ τοιόνδε, ἡ δ᾽
[3, 1]	δὲ τὸ σύνολον, ὅταν κατηγορηθῇ	τι	τῆς ὕλης) ἢ οὐθέν, ἢ
[3, 4]	παρὰ τὸ σύνολον ὅταν κατηγορηθῇ	τι	τῆς ὕλης, πότερον, εἰ ἔστι,
[3, 4]	εἶναι δυνατόν. Ἀνάγκη γὰρ εἶναί	τι	τὸ γιγνόμενον καὶ ἐξ οὗ
[3, 4]	εἰς γνωριμώτερον ἀνάγων λέγει ὅ	τι	τὸ ἕν ἐστιν· δόξειε γὰρ
[3, 4]	καὶ οἱ Πυθαγόρειοι οὐχ ἕτερόν	τι	τὸ ὂν οὐδὲ τὸ ἓν
[3, 1]	ὄντων; ἢ οὔ, ἀλλ᾽ ἕτερόν	τι	τὸ ὑποκείμενον, ὥσπερ Ἐμπεδοκλῆς φησὶ
[3, 2]	συμβαίνει πάντων εἶναι γένος ἕν	(τι	τῶν δεικνυμένων, πᾶσαι γὰρ αἱ
[3, 4]	καὶ ταὐτόν, καὶ ᾗ καθόλου	τι	ὑπάρχει, ταύτῃ πάντα γνωρίζομεν. Ἀλλὰ
[3, 2]	συμβεβηκότων, εἴπερ πᾶσα ἀποδεικτικὴ περί	(τι	ὑποκείμενον θεωρεῖ τὰ καθ᾽ αὑτὰ
[3, 1]	ἄλλως ὑπειλήφασί τινες, κἂν εἴ	τι	χωρὶς τούτων τυγχάνει παρεωραμένον. Ἔστι
[3, 4]	φορτικῶς, καὶ ἐνδέχεται εἶναι ἀδιαίρετόν	τι	(ὥστε (καὶ οὕτως) καὶ πρὸς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/12/2009