Livre, Chap.
[3, 4]	τοῦτο γὰρ πάντῃ ὄν· τὰ	δὲ	ἄλλα πὼς μὲν προστιθέμενα ποιήσει
[3, 5]	ᾤοντο τὸ σῶμα εἶναι τὰ	δὲ	ἄλλα (τούτου πάθη, ὥστε καὶ
[3, 1]	ἢ τὰς μὲν σοφίας τὰς	δὲ	ἄλλο τι λεκτέον αὐτῶν. Καὶ
[3, 3]	ἓν δὲ τὸ ἀδιαίρετον, ἀδιαίρετον	δὲ	ἅπαν ἢ κατὰ τὸ ποσὸν
[3, 2]	ἢ πλειόνων, ἀμφισβητήσιμόν ἐστιν (λέγω	(δὲ	ἀποδεικτικὰς τὰς κοινὰς δόξας ἐξ
[3, 2]	(αὐτοῖς καὶ ἄλλαι τέχναι) εἰ	δὲ	ἀποδεικτικὴ περὶ αὐτῶν ἐστί, δεήσει
[3, 4]	φθείρει τὰ ἄλλα. Καὶ ἅμα	δὲ	αὐτῆς τῆς μεταβολῆς αἴτιον οὐθὲν
[3, 4]	πῶς τὰ μὲν φθαρτὰ τὰ	δὲ	ἄφθαρτα, καὶ διὰ τίν᾽ αἰτίαν;
[3, 4]	γὰρ τὰ μὲν φθαρτὰ τὰ	δὲ	ἄφθαρτα ποιεῖ τῶν ὄντων ἀλλὰ
[3, 4]	εἰ αἱ ἀρχαὶ ἀναιρεθήσονται; εἰ	δὲ	ἄφθαρτοι, διὰ (τί ἐκ μὲν
[3, 1]	τῷ δὲ προηπορηκότι δῆλον. Ἔτι	δὲ	βέλτιον ἀνάγκη ἔχειν πρὸς τὸ
[3, 4]	τε τὸ ἀδύνατον γενέσθαι· τὸ	δὲ	γεγονὸς ἀνάγκη εἶναι ὅτε πρῶτον
[3, 4]	μὴ ὄντος γενέσθαι ἀδύνατον· ἔτι	δὲ	γενέσεως οὔσης καὶ κινήσεως ἀνάγκη
[3, 3]	δὲ τὸ κατ᾽ εἶδος, τὰ	δὲ	γένη διαιρετὰ εἰς εἴδη, μᾶλλον
[3, 2]	δ᾽ ἕνεκα τὸ ἔργον, ὕλη	δὲ	γῆ καὶ λίθοι, τὸ δ᾽
[3, 6]	γὰρ τὸ (μὴ ὄν, οὐθὲν	δὲ	γίγνεται τῶν εἶναι ἀδυνάτων. Ταύτας
[3, 4]	γὰρ νεῖκος οὐκ ἔχει, ἡ	δὲ	γνῶσις τοῦ ὁμοίου τῷ ὁμοίῳ.
[3, 5]	οὐκ οὐσία τις οὖσα. Ὁμοίως	δὲ	δῆλον ὅτι ἔχει καὶ περὶ
[3, 6]	δύναμις ἐκείνης τῆς αἰτίας, τὸ	δὲ	δυνατὸν οὐκ ἀναγκαῖον ἐκείνως πᾶν
[3, 5]	ὁτὲ μὲν μία ἁπτομένων ὁτὲ	δὲ	δύο διαιρουμένων γίγνονται· ὥστ᾽ οὔτε
[3, 2]	λόγου ἀμφότερα ταῦτά ἐστιν) ἔτι	δὲ	δύο στερεὰ ἐν τῷ αὐτῷ
[3, 4]	τοῦτο εἶναι τὸ ὄν. (Ἀμφοτέρως	δὲ	δύσκολον· ἄν τε γὰρ μὴ
[3, 2]	ἄλλ᾽ ἢ αἰσθητὰ ἀΐδια. Ἔτι	δὲ	εἴ τις παρὰ τὰ εἴδη
[3, 4]	αὐταὶ ἀρχαί, τοσαῦτα εἰρήσθω· εἰ	δὲ	ἕτεραι ἀρχαί, μία μὲν ἀπορία
[3, 2]	πρώτοις λόγοις περὶ (αὐτῶν· πολλαχῇ	δὲ	ἐχόντων δυσκολίαν, οὐθενὸς ἧττον ἄτοπον
[3, 1]	παρὰ τὸ καθ᾽ ἕκαστον. Μάλιστα	δὲ	ζητητέον καὶ πραγματευτέον πότερον ἔστι
[3, 4]	εἴρηται πρότερον δι᾽ ὅ· ἐὰν	δὲ	ᾖ, ἡ αὐτὴ ἀπορία καὶ
[3, 4]	παρὰ τὰ καθ᾽ ἕκαστα, τὰ	δὲ	καθ᾽ ἕκαστα ἄπειρα, τῶν δ᾽
[3, 3]	ἀρχαὶ ἢ τὰ γένη· εἰ	δὲ	καὶ αὗται ἀρχαί, ἄπειροι ὡς
[3, 2]	ποιεῖν ἢ πάσχειν πέφυκεν. Ἔτι	δὲ	καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις τὸ
[3, 2]	τετραγωνίζειν, ὅτι μέσης εὕρεσις· ὁμοίως	δὲ	καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων) περὶ
[3, 6]	ἔσονται καὶ ἀριθμῷ ὡρισμέναι- ὁμοίως	δὲ	καὶ ἐπὶ τῶν μεταξύ· ἄπειρα
[3, 4]	τοῦτο μικρόν τι λαμβάνοντες. Πάντων	δὲ	καὶ θεωρῆσαι χαλεπώτατον καὶ πρὸς
[3, 4]	οἷον ἐπίπεδον καὶ γραμμή, στιγμὴ	δὲ	καὶ μονὰς οὐδαμῶς) ἀλλ᾽ ἐπειδὴ
[3, 2]	γὰρ ἀκίνητον εὔλογον εἶναι, κινούμενον	δὲ	(καὶ παντελῶς ἀδύνατον· ὁμοίως δὲ
[3, 2]	δὲ (καὶ παντελῶς ἀδύνατον· ὁμοίως	δὲ	καὶ περὶ ὧν ἡ ὀπτικὴ
[3, 4]	ἀλλὰ καὶ τοῦτο ἄλογον. Ἅμα	δὲ	καὶ πῶς γίγνεται ἡ ὕλη
[3, 2]	(μὲν πλείονος λόγου διελθεῖν, ἱκανὸν	δὲ	καὶ τὰ τοιαῦτα θεωρῆσαι. Οὔτε
[3, 2]	τὸ γιγνώσκειν περὶ αὐτῶν. Ἅμα	δὲ	καὶ τίνα τρόπον ἔσται αὐτῶν
[3, 3]	καὶ μίαν εἶναι ἑκάστην, ἀδύνατον	δὲ	κατηγορεῖσθαι ἢ τὰ εἴδη τοῦ
[3, 2]	ἢ χεῖρον λέγεσθαι πάντα, τὰς	δὲ	μαθηματικὰς οὐθένα ποιεῖσθαι λόγον περὶ
[3, 5]	καὶ οὐθὲν τόδε τι) ἃ	δὲ	μάλιστ᾽ ἂν δόξειε σημαίνειν οὐσίαν,
[3, 5]	μὲν οὐσία τὸ σῶμα, τούτου	δὲ	μᾶλλον ταῦτα, μὴ ἔστι δὲ
[3, 4]	πῶς ὁτὲ μὲν ἀριθμὸς ὁτὲ	δὲ	μέγεθος ἔσται τὸ γενόμενον, εἴπερ
[3, 2]	ὁμοίως μὲν ὁποιασοῦν ἐστίν, ἁπασῶν	δὲ	μὴ ἐνδέχεται, (ὥσπερ οὐδὲ τῶν
[3, 4]	ἐστι καθόλου μάλιστα πάντων, εἰ	δὲ	μὴ ἔστι τι ἓν αὐτὸ
[3, 6]	αἱ ἀρχαί, ταῦτα συμβαίνει· εἰ	δὲ	μὴ καθόλου ἀλλ᾽ ὡς τὰ
[3, 4]	τὰ λεγόμενα καθ᾽ ἕκαστα) ἔτι	δὲ	μὴ ὄντος τοῦ ἑνὸς οὐσίας,
[3, 5]	σωμάτων καὶ αἱ στιγμαί, ταῦτα	δὲ	μὴ ὁρῶμεν ποίων ἂν εἶεν
[3, 4]	αὗται ὑπάρχουσιν ἀριθμῷ ἕτεραι) εἰ	δὲ	μὴ οὕτως ἀλλ᾽ αἱ τῶν
[3, 3]	τὰ εἴδη (τῶν σχημάτων· εἰ	δὲ	μὴ τούτων, σχολῇ τῶν γε
[3, 2]	θετέον τὴν ἐπιστήμην ταύτην; τὸ	δὲ	μίαν πασῶν οὐκ εὔλογον· καὶ
[3, 4]	μὲν γὰρ ἀριθμὸς μονάδες, ἡ	δὲ	μονὰς ὅπερ ἕν τί ἐστιν)
[3, 4]	(φθαρτὰ πλὴν τῶν στοιχείων. Ἡ	δὲ	νῦν λεγομένη ἀπορία ἐστὶ διὰ
[3, 4]	ὂν τὸ μὲν ἓν τὸ	δὲ	ὄν ἐστιν, ἢ δεῖ ζητεῖν
[3, 4]	ἢ πολλοῦ λόγου δεῖται. Ἔτι	δὲ	οὐδ᾽ ἐγκεχείρηκεν οὐδεὶς ἑτέρας, ἀλλὰ
[3, 3]	τὰ εἴδη τῶν ἀριθμῶν· ὁμοίως	δὲ	οὐδὲ σχῆμα παρὰ τὰ εἴδη
[3, 2]	καὶ αὐτὸ τὸ ὑγιεινόν. Ἅμα	δὲ	οὐδὲ τοῦτο ἀληθές, ὡς ἡ
[3, 5]	φθείρεσθαι, ὁτὲ μὲν οὔσας ὁτὲ	δὲ	οὐκ οὔσας. Ὅταν γὰρ ἅπτηται
[3, 4]	δὲ φθείρεται τῶν ὄντων. Ἐπεὶ	δὲ	οὔτε αἰτίαν λέγουσιν οὔτε εὔλογον
[3, 4]	τὸ σύνολον ἄμφω ταῦτα; Ἔτι	δὲ	περὶ τῶν ἀρχῶν (καὶ τόδε
[3, 4]	ἑνὶ εἶναι καὶ ὄντι· οἱ	δὲ	περὶ φύσεως, οἷον Ἐμπεδοκλῆς ὡς
[3, 6]	ἄλλῳ μέν τινι διαφέρει, τῷ	δὲ	πόλλ᾽ ἄττα ὁμοειδῆ εἶναι οὐθὲν
[3, 2]	οὔσας τὰς ἀρχὰς γνωρίζειν; ἔτι	δὲ	πολλοῖς τῶν ὄντων οὐχ ὑπάρχουσι
[3, 2]	εἴτ᾽ (ἐκ τούτων μία. Ἔτι	δὲ	πότερον περὶ τὰς οὐσίας μόνον
[3, 2]	τοῦτο γὰρ ἀποδοῦναι παγχάλεπον. Ἔτι	δὲ	πότερον τὰς αἰσθητὰς οὐσίας μόνας
[3, 2]	πράξεώς τινός ἐστι τέλος, αἱ	δὲ	πράξεις πᾶσαι μετὰ κινήσεως; ὥστ᾽
[3, 1]	τούτῳ μὲν οὐ δῆλον τῷ	δὲ	προηπορηκότι δῆλον. Ἔτι δὲ βέλτιον
[3, 4]	μὲν γὰρ οὐ ποιήσει πλεῖον	δὲ	προστιθέμενον τὸ τοιοῦτον) ἀλλὰ πῶς
[3, 4]	τοῦ ἓν εἶναι πᾶσιν) ἕτεροι	δὲ	πῦρ, οἱ δ᾽ ἀέρα φασὶν
[3, 3]	ἀρχαὶ εἶναι τῶν γενῶν· πάλιν	δὲ	πῶς αὖ δεῖ ταύτας ἀρχὰς
[3, 4]	τι παρὰ ταῦτα ἕτερον, λέγω	δὲ	πῶς ἔσται πλείω ἑνὸς τὰ
[3, 4]	εἰ βαδίζει εἰς ἄπειρον· ἔτι	δὲ	πῶς ἔσται τὰ φθαρτά, εἰ
[3, 5]	καὶ φθείρεσθαι ταῦτα πάσχειν· τὰς	δὲ	στιγμὰς καὶ τὰς γραμμὰς καὶ
[3, 4]	ἀτὰρ πυρὶ πῦρ ἀΐδηλον, στοργὴν	δὲ	στοργῇ, νεῖκος δέ τε νείκεϊ
[3, 5]	σώματος ἐνδέχεσθαι δοκεῖ εἶναι τὸ	δὲ	σῶμα ἄνευ τούτων ἀδύνατον. Διόπερ
[3, 5]	τοιαῦτα πάθη, οὐκ οὐσίαι, τὸ	δὲ	σῶμα τὸ ταῦτα πεπονθὸς μόνον
[3, 3]	(γνωρίζομεν διὰ τῶν ὁρισμῶν, ἀρχαὶ	δὲ	τὰ γένη τῶν ὁρισμῶν εἰσίν,
[3, 3]	γένη μέχρι τῶν ἀτόμων (νῦν	δὲ	τὰ μὲν δοκεῖ τὰ δ᾽
[3, 4]	γὰρ μὴ ἓν εἶναι· ἅπαντα	δὲ	τὰ ὄντα ἢ ἓν ἢ
[3, 2]	τὰς ἐν τῷ οὐρανῷ, ταύτας	δὲ	τὰς αὐτὰς φάναι τοῖς αἰσθητοῖς
[3, 2]	καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων) περὶ	δὲ	τὰς γενέσεις καὶ τὰς πράξεις
[3, 5]	δὲ μᾶλλον ταῦτα, μὴ ἔστι	δὲ	ταῦτα μηδὲ οὐσίαι τινές, διαφεύγει
[3, 2]	γίγνεται καὶ ἔστι τἆλλα, τὸ	δὲ	τέλος καὶ τὸ οὗ ἕνεκα
[3, 4]	ἀναγκαῖον μὲν ὂν μεταβάλλειν· αἰτίαν	δὲ	τῆς ἀνάγκης οὐδεμίαν δηλοῖ. Ἀλλ᾽
[3, 2]	γε ὄντα τοῖς αἰσθητοῖς. Ὅλως	δὲ	τίνος ἕνεκ᾽ ἄν τις θείη
[3, 3]	ἀρχοειδὲς τὸ ἕν ἐστιν, ἓν	δὲ	τὸ ἀδιαίρετον, ἀδιαίρετον δὲ ἅπαν
[3, 4]	ἕκαστον, τὸ ἀριθμῷ ἕν, καθόλου	δὲ	τὸ ἐπὶ τούτων. (Ὥσπερ οὖν
[3, 3]	ποσὸν ἢ κατ᾽ εἶδος, πρότερον	δὲ	τὸ κατ᾽ εἶδος, τὰ δὲ
[3, 1]	ἢ τῶν φθαρτῶν φθαρταί; ἔτι	δὲ	τὸ πάντων (χαλεπώτατον καὶ πλείστην
[3, 1]	τι παρὰ τὸ (σύνολον (λέγω	δὲ	τὸ σύνολον, ὅταν κατηγορηθῇ τι
[3, 3]	δοκεῖ μάλιστα εἶναι γένη) ἐν	δὲ	τοῖς ἀτόμοις οὐκ ἔστι τὸ
[3, 1]	χωρὶς τούτων τυγχάνει παρεωραμένον. Ἔστι	δὲ	τοῖς εὐπορῆσαι βουλομένοις προὔργου τὸ
[3, 4]	νέκταρ καὶ ἡ ἀμβροσία, εἰ	δὲ	τοῦ εἶναι, πῶς ἂν εἶεν
[3, 2]	ἡ τῆς οὐσίας, οὐ δοκεῖ	δὲ	τοῦ τί ἐστιν ἀπόδειξις εἶναι·
[3, 4]	οὐθὲν ἔσται τὸ παράπαν, εἰ	δὲ	τοῦτο ἀδύνατον, ἀνάγκη τι εἶναι
[3, 1]	(ἐστὶ θεωρῆσαι περὶ πάντων· ἔτι	δὲ	τούτοις αὐτοῖς ὅσα καθ᾽ αὑτὰ
[3, 3]	ἐξ ὧν ἔστιν ἐνυπαρχόντων. Πρὸς	δὲ	τούτοις εἰ καὶ ὅτι μάλιστα
[3, 3]	τὰ δ᾽ οὐ δοκεῖ) πρὸς	δὲ	τούτοις ἔτι μᾶλλον αἱ διαφοραὶ
[3, 3]	λέγει ταῦτα τῶν ὄντων. Πρὸς	δὲ	τούτοις καὶ τῶν ἄλλων εἴ
[3, 5]	τὸ δ᾽ εἰς μῆκος. Πρὸς	δὲ	τούτοις ὁμοίως ἔνεστιν ἐν τῷ
[3, 1]	καθ᾽ αὑτὰ ταῖς οὐσίαις, πρὸς	δὲ	τούτοις περὶ ταὐτοῦ καὶ ἑτέρου
[3, 4]	παρὰ τὰς τινὰς (οἰκίας. Πρὸς	δὲ	τούτοις πότερον ἡ οὐσία μία
[3, 1]	ἀπορίαν ἂν παράσχοι πολλήν. Πρὸς	δὲ	τούτοις πότερον οἱ ἀριθμοὶ καὶ
[3, 4]	τε θεοὶ δολιχαίωνες. (Καὶ χωρὶς	δὲ	τούτων δῆλον· (εἰ γὰρ μὴ
[3, 6]	ἃ συμβαίνειν ἀναγκαῖον ἀδύνατα. Σύνεγγυς	δὲ	τούτων ἐστὶ τὸ διαπορῆσαι πότερον
[3, 2]	ἢ τῷ μὴ εἶναι, αὐτῶν	δὲ	τούτων ἕτερον ἑτέρου μᾶλλον, καὶ
[3, 4]	ἄξιον μετὰ σπουδῆς σκοπεῖν· παρὰ	δὲ	τῶν δι᾽ (ἀποδείξεως λεγόντων δεῖ
[3, 4]	ἀφθάρτων οὐσῶν φθαρτὰ ἔσται, ἐκ	δὲ	τῶν ἑτέρων ἄφθαρτα; τοῦτο γὰρ
[3, 3]	τῶν ὄντων. Οὐχ οἷόν τε	δὲ	τῶν ὄντων ἓν εἶναι γένος
[3, 2]	(τούτου γὰρ ἕνεκα τἆλλα) ᾗ	δὲ	τῶν πρώτων αἰτίων καὶ τοῦ
[3, 3]	πάντων ἢ τῶν πλείστων, ἔτι	δὲ	τῶν σωμάτων καὶ οἱ πλείω
[3, 1]	ἄλλος δέ τις πῦρ ὁ	δὲ	ὕδωρ ἢ ἀέρα· καὶ πότερον
[3, 5]	ἂν εἴη οὐσία οὐδεμία. Ἔτι	δὲ	φαίνεται ταῦτα πάντα διαιρέσεις ὄντα
[3, 2]	ὅτι τὰ μὲν ἀΐδια τὰ	δὲ	φθαρτά. Αὐτὸ γὰρ ἄνθρωπόν φασιν
[3, 4]	ἀΐδια τὴν φύσιν ἐστὶ τὰ	δὲ	φθείρεται τῶν ὄντων. Ἐπεὶ δὲ
[3, 3]	ὅπου τὸ μὲν βέλτιον τὸ	δὲ	χεῖρον, ἀεὶ τὸ βέλτιον πρότερον·

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/12/2009