Alphabétiquement     [«   »]
τις 24
τίς 3
τό 2
τὸ 132
Τὸ 1
τόδε 6
τοιαῦτα 3
Fréquences     [«    »]
117 δὲ
121 τὰ
126 τῶν
132 τὸ
279 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Métaphysique, livre III

τὸ


Livre, Chap.
[3, 4]   εἴπερ ὕλη ἔστι διὰ  τὸ   ἀγένητος εἶναι, πολὺ ἔτι μᾶλλον
[3, 3]   τὸ ἕν ἐστιν, ἓν δὲ  τὸ   ἀδιαίρετον, ἀδιαίρετον δὲ ἅπαν
[3, 4]   γίγνεσθαί τε οὐχ οἷόν τε  τὸ   ἀδύνατον γενέσθαι· τὸ δὲ γεγονὸς
[3, 2]   περὶ αὐτῶν ἄλλου τὸ (θεωρῆσαι  τὸ   ἀληθὲς καὶ ψεῦδος; ὅλως τε
[3, 4]   γὰρ λέγομεν τὸ καθ᾽ ἕκαστον,  τὸ   ἀριθμῷ ἕν, καθόλου δὲ τὸ
[3, 2]   τῶν κοινῶν δοξῶν. Περὶ οὖν  τὸ   αὐτὸ γένος τὰ συμβεβηκότα καθ᾽
[3, 4]   ἓν οὐσία ἄν τε  τὸ   αὐτὸ ἕν, ἀδύνατον τὸν ἀριθμὸν
[3, 2]   εἴη τοιαύτη· πολλαχῶς γὰρ (ἐπισταμένων  τὸ   αὐτὸ μᾶλλον μὲν εἰδέναι φαμὲν
[3, 3]   βέλτιον τὸ δὲ χεῖρον, ἀεὶ  τὸ   βέλτιον πρότερον· ὥστ᾽ οὐδὲ τούτων
[3, 4]   παρὰ τὰ στοιχεῖα οὐθὲν ἕτερον·  τὸ   γὰρ ἀριθμῷ ἓν τὸ
[3, 4]   ἄλλων· οὐ γὰρ γνωρίζει (ἅπαντα·  τὸ   γὰρ νεῖκος οὐκ ἔχει,
[3, 1]   ζητούμενον εὕρηκεν μὴ γιγνώσκειν·  (τὸ   γὰρ τέλος τούτῳ μὲν οὐ
[3, 4]   ἀριθμὸς ὁτὲ δὲ μέγεθος ἔσται  τὸ   γενόμενον, εἴπερ τὸ μὴ ἓν
[3, 3]   ἐπὶ τῶν οἰκείων διαφορῶν  τὸ   γένος ἄνευ τῶν αὐτοῦ εἰδῶν,
[3, 4]   δυνατόν. Ἀνάγκη γὰρ εἶναί τι  τὸ   γιγνόμενον καὶ ἐξ οὗ γίγνεται
[3, 2]   γνωριζούσης τὰς οὐσίας ἴδιόν ἐστι  τὸ   γιγνώσκειν περὶ αὐτῶν. Ἅμα δὲ
[3, 4]   καὶ θεωρῆσαι χαλεπώτατον καὶ πρὸς  τὸ   (γνῶναι τἀληθὲς ἀναγκαιότατον πότερόν ποτε
[3, 2]   ὕλη δὲ γῆ καὶ λίθοι,  τὸ   δ᾽ εἶδος λόγος. Ἐκ
[3, 5]   σώματος, τὸ μὲν εἰς πλάτος  (τὸ   δ᾽ εἰς βάθος τὸ δ᾽
[3, 5]   πλάτος (τὸ δ᾽ εἰς βάθος  τὸ   δ᾽ εἰς μῆκος. Πρὸς δὲ
[3, 3]   οὐκ ἔστι τὸ μὲν πρότερον  τὸ   δ᾽ ὕστερον. Ἔτι ὅπου τὸ
[3, 4]   οἷόν τε τὸ ἀδύνατον γενέσθαι·  τὸ   δὲ γεγονὸς ἀνάγκη εἶναι ὅτε
[3, 6]   δύναμις ἐκείνης τῆς αἰτίας,  τὸ   δὲ δυνατὸν οὐκ ἀναγκαῖον ἐκείνως
[3, 2]   οὐσίας θετέον τὴν ἐπιστήμην ταύτην;  τὸ   δὲ μίαν πασῶν οὐκ εὔλογον·
[3, 4]   τι ὂν τὸ μὲν ἓν  τὸ   δὲ ὄν ἐστιν, δεῖ
[3, 5]   ἄνευ σώματος ἐνδέχεσθαι δοκεῖ εἶναι  τὸ   δὲ σῶμα ἄνευ τούτων ἀδύνατον.
[3, 5]   τὰ τοιαῦτα πάθη, οὐκ οὐσίαι,  τὸ   δὲ σῶμα τὸ ταῦτα πεπονθὸς
[3, 2]   καὶ γίγνεται καὶ ἔστι τἆλλα,  τὸ   δὲ τέλος καὶ τὸ οὗ
[3, 3]   Ἔτι ὅπου τὸ μὲν βέλτιον  τὸ   δὲ χεῖρον, ἀεὶ τὸ βέλτιον
[3, 1]   δὲ τοῖς εὐπορῆσαι βουλομένοις προὔργου  τὸ   διαπορῆσαι καλῶς· γὰρ ὕστερον
[3, 6]   ἀδύνατα. Σύνεγγυς δὲ τούτων ἐστὶ  τὸ   διαπορῆσαι πότερον δυνάμει ἔστι τὰ
[3, 1]   εὐπορῆσαι τῆς ἀληθείας ἀλλ᾽ οὐδὲ  τὸ   διαπορῆσαι τῷ λόγῳ ῥᾴδιον καλῶς.
[3, 2]   δὲ καὶ ἐν τοῖς ἄλλοις  τὸ   εἰδέναι ἕκαστον καὶ ὧν ἀποδείξεις
[3, 4]   τὸ σύνολον, τὴν μορφὴν καὶ  τὸ   εἶδος. Εἰ δ᾽ αὖ τις
[3, 5]   ἔχει καὶ περὶ τὸ νῦν  τὸ   ἐν τῷ χρόνῳ· οὐδὲ γὰρ
[3, 4]   γνωριμώτερον ἀνάγων λέγει τι  τὸ   ἕν ἐστιν· δόξειε γὰρ ἂν
[3, 3]   καὶ εἰ μᾶλλόν γε ἀρχοειδὲς  τὸ   ἕν ἐστιν, ἓν δὲ τὸ
[3, 4]   ἕκαστον. Ἔτι εἰ ἀδιαίρετον αὐτὸ  τὸ   ἕν, κατὰ μὲν τὸ Ζήνωνος
[3, 4]   ἕτερόν τι τὸ ὂν οὐδὲ  τὸ   ἓν ἀλλὰ τοῦτο αὐτῶν τὴν
[3, 3]   ἔσται τό τε ὂν καὶ  τὸ   ἓν ἀρχαὶ καὶ οὐσίαι· ταῦτα
[3, 3]   τῶν αὐτοῦ εἰδῶν, ὥστ᾽ εἴπερ  τὸ   ἓν γένος τὸ ὄν,
[3, 4]   ὄντος. Ἐκ τίνος γὰρ (παρὰ  τὸ   ἓν ἔσται αὐτὸ ἄλλο ἕν;
[3, 3]   τῶν λεγόντων στοιχεῖα τῶν ὄντων  τὸ   (ἓν τὸ ὂν
[3, 1]   καὶ πλείστην ἀπορίαν ἔχον, πότερον  τὸ   ἓν καὶ τὸ ὄν, καθάπερ
[3, 4]   ἔσται ἀριθμῷ ἕν, οὐδ᾽ αὐτὸ  τὸ   ἓν καὶ τὸ ὄν· καὶ
[3, 4]   μὴ θήσεται εἶναί τινα οὐσίαν  τὸ   ἓν καὶ τὸ ὄν, μηδὲ
[3, 4]   ὄν, ἀναγκαῖον οὐσίαν αὐτῶν εἶναι  τὸ   ἓν καὶ τὸ ὄν· οὐ
[3, 4]   γὰρ καὶ τούτοις τοσαῦτα λέγειν  τὸ   ἓν καὶ τὸ ὂν ὅσας
[3, 4]   ἄν τε γὰρ μὴ  τὸ   ἓν οὐσία ἄν τε
[3, 4]   πότερόν ποτε τὸ ὂν καὶ  τὸ   ἓν οὐσίαι τῶν ὄντων εἰσί,
[3, 3]   ὄντων ἓν εἶναι γένος οὔτε  τὸ   ἓν οὔτε τὸ ὄν· ἀνάγκη
[3, 4]   οἱ δ᾽ ἀέρα φασὶν εἶναι  τὸ   ἓν τοῦτο καὶ τὸ ὄν,
[3, 4]   τοῦ εἶναι, συνάγουσα γὰρ εἰς  τὸ   ἓν φθείρει τὰ ἄλλα. Καὶ
[3, 4]   ποτ᾽ ἐστὶ τὸ ὂν καὶ  τὸ   ἓν ὡς ὑποκειμένης ἄλλης φύσεως.
[3, 2]   ὁποιασοῦν περὶ τούτων ἐστὶν ἴδιον  τὸ   ἐπαΐειν; (εἴπερ οὖν ὁμοίως μὲν
[3, 3]   ὕστερόν ἐστιν, οὐχ οἷόν τε  τὸ   ἐπὶ τούτων εἶναί τι παρὰ
[3, 4]   τὸ ἀριθμῷ ἕν, καθόλου δὲ  τὸ   ἐπὶ τούτων. (Ὥσπερ οὖν εἰ
[3, 4]   ἓν καὶ τὸ ὄν· καὶ  τὸ   ἐπίστασθαι πῶς ἔσται, εἰ μή
[3, 2]   οἰκοδόμος, οὗ δ᾽ ἕνεκα  τὸ   ἔργον, ὕλη δὲ γῆ καὶ
[3, 4]   ἐξ οὗ γίγνεται καὶ τούτων  τὸ   ἔσχατον ἀγένητον, εἴπερ ἵσταταί τε
[3, 3]   εἰς εἴδη, μᾶλλον ἂν ἓν  τὸ   (ἔσχατον εἴη κατηγορούμενον· οὐ γάρ
[3, 1]   τούτων ἁπάντων οὐ μόνον χαλεπὸν  τὸ   εὐπορῆσαι τῆς ἀληθείας ἀλλ᾽ οὐδὲ
[3, 4]   αὐτὸ τὸ ἕν, κατὰ μὲν  τὸ   Ζήνωνος ἀξίωμα οὐθὲν ἂν εἴη
[3, 1]   πρὸς τούτοις οὐδ᾽ εἴ ποτε  τὸ   ζητούμενον εὕρηκεν μὴ γιγνώσκειν·
[3, 6]   τε καὶ ἄνθρωπος καὶ  τὸ   ζῷον, εἴπερ σημαίνει ἕκαστον τόδε
[3, 5]   αὕτη ἂν ἦν ἀφορίζουσα  τὸ   ἥμισυ) δ᾽ (αὐτὸς λόγος
[3, 5]   ἐν τῷ λίθῳ Ἑρμῆς, οὐδὲ  τὸ   ἥμισυ τοῦ κύβου ἐν τῷ
[3, 2]   τίνος ἔσται περὶ αὐτῶν ἄλλου  τὸ   (θεωρῆσαι τὸ ἀληθὲς καὶ ψεῦδος;
[3, 2]   ἄλλης ἂν (δόξειεν ἐπιστήμης εἶναι  τὸ   θεωρῆσαι τῶν αἰτίων τούτων ἕκαστον.
[3, 3]   αὐτῶν· τοιοῦτον δέ τι παρὰ  τὸ   καθ᾽ ἕκαστον (εἶναι διὰ τί
[3, 4]   τὸ γὰρ ἀριθμῷ ἓν  τὸ   καθ᾽ ἕκαστον λέγειν διαφέρει οὐθέν·
[3, 1]   τε καὶ μᾶλλον ἔστι παρὰ  τὸ   καθ᾽ ἕκαστον. Μάλιστα δὲ ζητητέον
[3, 4]   διαφέρει οὐθέν· οὕτω γὰρ λέγομεν  τὸ   καθ᾽ ἕκαστον, τὸ ἀριθμῷ ἕν,
[3, 3]   κατ᾽ εἶδος, πρότερον δὲ  τὸ   κατ᾽ εἶδος, τὰ δὲ γένη
[3, 6]   τόδε τι καὶ ἓν θέσθαι  τὸ   κοινῇ κατηγορούμενον, πολλὰ ἔσται ζῷα
[3, 3]   αἱ φωναὶ (πρώτων, ἀλλ᾽ οὐ  τὸ   κοινὸν φωνή· καὶ τῶν
[3, 1]   δὲ βέλτιον ἀνάγκη ἔχειν πρὸς  τὸ   κρῖναι τὸν ὥσπερ ἀντιδίκων καὶ
[3, 3]   (ἓν τὸ ὂν  τὸ   μέγα καὶ μικρὸν ὡς γένεσιν
[3, 3]   τὸ δ᾽ ὕστερον. Ἔτι ὅπου  τὸ   μὲν βέλτιον τὸ δὲ χεῖρον,
[3, 5]   πάντα διαιρέσεις ὄντα τοῦ σώματος,  τὸ   μὲν εἰς πλάτος (τὸ δ᾽
[3, 4]   αὐτῶν οὐχ ἕτερόν τι ὂν  τὸ   μὲν ἓν τὸ δὲ ὄν
[3, 3]   δὲ τοῖς ἀτόμοις οὐκ ἔστι  τὸ   μὲν πρότερον τὸ δ᾽ ὕστερον.
[3, 4]   μέγεθος ἔσται τὸ γενόμενον, εἴπερ  τὸ   μὴ ἓν ἀνισότης καὶ
[3, 6]   μήπω ὄν· γίγνεται μὲν γὰρ  τὸ   (μὴ ὄν, οὐθὲν δὲ γίγνεται
[3, 6]   ὄντων· δυνατὸν γὰρ εἶναι καὶ  τὸ   μήπω ὄν· γίγνεται μὲν γὰρ
[3, 4]   ἀρχήν τινα αἰτίαν τῆς φθορᾶς  τὸ   νεῖκος, δόξειε δ᾽ ἂν οὐθὲν
[3, 4]   γε φανερόν, ὅτι (συμβαίνει αὐτῷ  τὸ   νεῖκος μηθὲν μᾶλλον φθορᾶς
[3, 4]   θιγγάνουσιν, οὐθὲν αἴτια τοῦ εἶναι  τὸ   νέκταρ καὶ ἀμβροσία, εἰ
[3, 5]   παραπλησίως δ᾽ ἔχει καὶ περὶ  τὸ   νῦν τὸ ἐν τῷ χρόνῳ·
[3, 4]   τὰ ὄντα καὶ τοῦτο εἶναι  τὸ   ὄν. (Ἀμφοτέρως δὲ δύσκολον· ἄν
[3, 3]   γένος οὔτε τὸ ἓν οὔτε  τὸ   ὄν· ἀνάγκη μὲν γὰρ τὰς
[3, 4]   εἶναι τὸ ἓν τοῦτο καὶ  τὸ   ὄν, ἐξ οὗ τὰ ὄντα
[3, 1]   ἔχον, πότερον τὸ ἓν καὶ  τὸ   ὄν, καθάπερ οἱ Πυθαγόρειοι καὶ
[3, 4]   οὐδ᾽ αὐτὸ τὸ ἓν καὶ  τὸ   ὄν· καὶ τὸ ἐπίστασθαι πῶς
[3, 4]   τινα οὐσίαν τὸ ἓν καὶ  τὸ   ὄν, μηδὲ τῶν ἄλλων εἶναι
[3, 4]   αὐτῶν εἶναι τὸ ἓν καὶ  τὸ   ὄν· οὐ γὰρ ἕτερόν τι
[3, 3]   εἴπερ τὸ ἓν γένος  τὸ   ὄν, οὐδεμία διαφορὰ οὔτε ὂν
[3, 3]   τῶν ὄντων τὸ (ἓν  τὸ   ὂν τὸ μέγα καὶ
[3, 5]   γὰρ μή εἰσιν, διαφεύγει τί  τὸ   ὂν καὶ τίνες αἱ οὐσίαι
[3, 5]   μηδὲ οὐσίαι τινές, διαφεύγει τί  τὸ   ὂν καὶ τίς οὐσία
[3, 4]   (γνῶναι τἀληθὲς ἀναγκαιότατον πότερόν ποτε  τὸ   ὂν καὶ τὸ ἓν οὐσίαι
[3, 4]   δεῖ ζητεῖν τί ποτ᾽ ἐστὶ  τὸ   ὂν καὶ τὸ ἓν ὡς
[3, 4]   τοσαῦτα λέγειν τὸ ἓν καὶ  τὸ   ὂν ὅσας περ ἀρχὰς εἶναί
[3, 4]   οἱ Πυθαγόρειοι οὐχ ἕτερόν τι  τὸ   ὂν οὐδὲ τὸ ἓν ἀλλὰ
[3, 5]   οἱ πρότερον τὴν οὐσίαν καὶ  τὸ   ὂν ᾤοντο τὸ σῶμα εἶναι
[3, 2]   τἆλλα, τὸ δὲ τέλος καὶ  τὸ   οὗ ἕνεκα πράξεώς τινός ἐστι
[3, 1]   τῶν φθαρτῶν φθαρταί; ἔτι δὲ  τὸ   πάντων (χαλεπώτατον καὶ πλείστην ἀπορίαν
[3, 4]   ἔσται (μήτε ἐκείνη, οὐθὲν ἔσται  τὸ   παράπαν, εἰ δὲ τοῦτο ἀδύνατον,
[3, 2]   βέλτιον χεῖρον, ἀλλ᾽ οὐδὲ  τὸ   παράπαν μέμνηται οὐθεὶς οὐθενὸς τῶν
[3, 3]   ἀδιαίρετον δὲ ἅπαν κατὰ  τὸ   ποσὸν κατ᾽ εἶδος, πρότερον
[3, 2]   τὸν τῷ εἶναι γνωρίζοντα τί  τὸ   πρᾶγμα τῷ μὴ εἶναι,
[3, 1]   ἀδύνατον γὰρ ἀμφοτέρως προελθεῖν εἰς  τὸ   πρόσθεν. Διὸ δεῖ τὰς δυσχερείας
[3, 3]   τινῶν ἀνθρώπων. Ἔτι ἐν οἷς  τὸ   πρότερον καὶ ὕστερόν ἐστιν, οὐχ
[3, 4]   αὐτὰς ἁπάντων λέγουσιν ἀρχάς. (Ἀλλὰ  τὸ   πρῶτον ἀπορηθὲν ἀποτρώγουσιν ὥσπερ τοῦτο
[3, 3]   γίγνονται, ἄλλως τε κἄν τις  τὸ   πρῶτον γένος ἀρχὴν τιθῇ. (Ἀλλὰ
[3, 2]   ταύταις; λέγω δ᾽ οἷον, εἰ  τὸ   στερεὸν οὐσία τίς ἐστι καὶ
[3, 4]   ὕλη τούτων ἕκαστον καὶ ἔστι  τὸ   σύνολον ἄμφω ταῦτα; Ἔτι δὲ
[3, 1]   καὶ πότερον ἔστι τι παρὰ  τὸ   (σύνολον (λέγω δὲ τὸ σύνολον,
[3, 1]   παρὰ τὸ (σύνολον (λέγω δὲ  τὸ   σύνολον, ὅταν κατηγορηθῇ τι τῆς
[3, 4]   ὅτι μάλιστα ἔστι τι παρὰ  τὸ   σύνολον ὅταν κατηγορηθῇ τι τῆς
[3, 4]   ἀδύνατον, ἀνάγκη τι εἶναι παρὰ  τὸ   σύνολον, τὴν μορφὴν καὶ τὸ
[3, 5]   οὐσίαν καὶ τὸ ὂν ᾤοντο  τὸ   σῶμα εἶναι τὰ δὲ ἄλλα
[3, 5]   τῆς στιγμῆς· τούτοις γὰρ ὥρισται  τὸ   σῶμα, καὶ τὰ μὲν ἄνευ
[3, 5]   ὥστ᾽ εἰ μάλιστα μὲν οὐσία  τὸ   σῶμα, τούτου δὲ μᾶλλον ταῦτα,
[3, 5]   οὐκ οὐσίαι, τὸ δὲ σῶμα  τὸ   ταῦτα πεπονθὸς μόνον ὑπομένει ὡς
[3, 2]   τί ἐστιν (οἷον τί ἐστι  τὸ   τετραγωνίζειν, ὅτι μέσης εὕρεσις· ὁμοίως
[3, 4]   οὐ ποιήσει πλεῖον δὲ προστιθέμενον  τὸ   τοιοῦτον) ἀλλὰ πῶς δὴ ἐξ
[3, 1]   τούτων τε χάριν καὶ διὰ  τὸ   τοὺς (ζητοῦντας ἄνευ τοῦ διαπορῆσαι
[3, 3]   τὴν τῶν ὄντων λαβεῖν ἐπιστήμην  τὸ   τῶν εἰδῶν λαβεῖν καθ᾽
[3, 2]   παρὰ τὰ αἰσθητὰ καὶ αὐτὸ  τὸ   ὑγιεινόν. Ἅμα δὲ οὐδὲ τοῦτο
[3, 1]   οὔ, ἀλλ᾽ ἕτερόν τι  τὸ   ὑποκείμενον, ὥσπερ Ἐμπεδοκλῆς φησὶ φιλίαν
[3, 2]   ἐχόντων δυσκολίαν, οὐθενὸς ἧττον ἄτοπον  τὸ   φάναι μὲν εἶναί τινας φύσεις




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 3/12/2009