Livre, Chap. |
[3, 4] |
πολλὰ
ὧν
ἓν
ἕκαστον.
Ἔτι
|
εἰ |
ἀδιαίρετον
αὐτὸ
τὸ
ἕν,
κατὰ |
[3, 4] |
δὲ
πῶς
ἔσται
τὰ
φθαρτά,
|
εἰ |
αἱ
ἀρχαὶ
ἀναιρεθήσονται;
εἰ
δὲ |
[3, 4] |
ἓν
ἐπὶ
πάντων;
Ἀλλὰ
μὴν
|
εἰ |
ἀριθμῷ
ἓν
καὶ
μία
ἑκάστη |
[3, 4] |
ἀδύνατον,
καὶ
εἰ
ἵσταται
καὶ
|
εἰ |
βαδίζει
εἰς
ἄπειρον·
ἔτι
δὲ |
[3, 2] |
αἰσθητὰ
διὰ
τὰς
αὐτὰς
αἰτίας·
|
εἰ |
γὰρ
ἔστιν
αἰσθητὰ
μεταξὺ
καὶ |
[3, 4] |
(Καὶ
χωρὶς
δὲ
τούτων
δῆλον·
|
(εἰ |
γὰρ
μὴ
ἦν
ἐν
τοῖς |
[3, 4] |
οὐσίαν,
ὅ
ποτε
ἐκείνη
γίγνεται·
|
εἰ |
γὰρ
μήτε
τοῦτο
ἔσται
(μήτε |
[3, 5] |
ἀφωρισμένον·
οὐκ
ἄρα
οὐδ᾽
ἐπιφάνεια
|
(εἰ |
γὰρ
ὁποιαοῦν,
κἂν
αὕτη
ἂν |
[3, 3] |
ἀρχαὶ
τὰ
γένη
τῶν
ὄντων·
|
εἰ |
δ᾽
ἕκαστον
μὲν
(γνωρίζομεν
διὰ |
[3, 6] |
ἡ
δ᾽
οὐσία
τόδε
τι·
|
εἰ |
δ᾽
(ἔσται
τόδε
τι
καὶ |
[3, 6] |
οὐκ
ἀναγκαῖον
ἐκείνως
πᾶν
ἔχειν)
|
εἰ |
δ᾽
ἔστι
δυνάμει
τὰ
στοιχεῖα, |
[3, 4] |
μονὰς
ὅπερ
ἕν
τί
ἐστιν)
|
εἰ |
δ᾽
ἔστι
τι
αὐτὸ
ἓν |
[3, 2] |
τοῦ
τί
ἐστιν
ἀπόδειξις
εἶναι·
|
εἰ |
δ᾽
ἑτέρας,
τίς
ἔσται
ἡ |
[3, 2] |
γιγνωσκομένοις
(αὐτοῖς
καὶ
ἄλλαι
τέχναι)
|
εἰ |
δὲ
ἀποδεικτικὴ
περὶ
αὐτῶν
ἐστί, |
[3, 4] |
φθαρτά,
εἰ
αἱ
ἀρχαὶ
ἀναιρεθήσονται;
|
εἰ |
δὲ
ἄφθαρτοι,
διὰ
(τί
ἐκ |
[3, 4] |
αἱ
αὐταὶ
ἀρχαί,
τοσαῦτα
εἰρήσθω·
|
εἰ |
δὲ
ἕτεραι
ἀρχαί,
μία
μὲν |
[3, 3] |
διαφοραὶ
ἀρχαὶ
ἢ
τὰ
γένη·
|
εἰ |
δὲ
καὶ
αὗται
ἀρχαί,
ἄπειροι |
[3, 4] |
γάρ
ἐστι
καθόλου
μάλιστα
πάντων,
|
εἰ |
δὲ
μὴ
ἔστι
τι
ἓν |
[3, 6] |
καθόλου
αἱ
ἀρχαί,
ταῦτα
συμβαίνει·
|
εἰ |
δὲ
μὴ
καθόλου
ἀλλ᾽
ὡς |
[3, 4] |
γὰρ
αὗται
ὑπάρχουσιν
ἀριθμῷ
ἕτεραι)
|
εἰ |
δὲ
μὴ
οὕτως
ἀλλ᾽
αἱ |
[3, 3] |
παρὰ
τὰ
εἴδη
(τῶν
σχημάτων·
|
εἰ |
δὲ
μὴ
τούτων,
σχολῇ
τῶν |
[3, 4] |
τὸ
νέκταρ
καὶ
ἡ
ἀμβροσία,
|
εἰ |
δὲ
τοῦ
εἶναι,
πῶς
ἂν |
[3, 4] |
ἐκείνη,
οὐθὲν
ἔσται
τὸ
παράπαν,
|
εἰ |
δὲ
τοῦτο
ἀδύνατον,
ἀνάγκη
τι |
[3, 3] |
καὶ
κατὰ
πάντων;
ἀλλὰ
μὴν
|
εἰ |
διὰ
τοῦτο,
τὰ
μᾶλλον
καθόλου |
[3, 4] |
κατηγορηθῇ
τι
τῆς
ὕλης,
πότερον,
|
εἰ |
ἔστι,
παρὰ
πάντα
δεῖ
εἶναί |
[3, 3] |
ἀρχὰς
εἶναι
τὰ
γένη.
Κἂν
|
(εἰ |
ἔστι
τὴν
τῶν
ὄντων
λαβεῖν |
[3, 2] |
χρῶνται
τοῖς
ἀξιώμασιν.
Ἀλλὰ
μὴν
|
εἰ |
ἑτέρα
ἡ
τῆς
οὐσίας
καὶ |
[3, 4] |
προτέρας,
τοῦτο
δ᾽
ἀδύνατον,
καὶ
|
εἰ |
ἵσταται
καὶ
εἰ
βαδίζει
εἰς |
[3, 3] |
ἔστιν
ἐνυπαρχόντων.
Πρὸς
δὲ
τούτοις
|
εἰ |
καὶ
ὅτι
μάλιστα
ἀρχαὶ
τὰ |
[3, 5] |
καὶ
στιγμῆς
καὶ
μονάδος,
ὥστ᾽
|
εἰ |
μάλιστα
μὲν
οὐσία
τὸ
σῶμα, |
[3, 3] |
ἀρχὴν
τιθῇ.
(Ἀλλὰ
μὴν
καὶ
|
εἰ |
μᾶλλόν
γε
ἀρχοειδὲς
τὸ
ἕν |
[3, 4] |
ὄντος
μεγέθους
τοῦ
ὄντος·
καὶ
|
εἰ |
μέγεθος,
σωματικόν·
τοῦτο
γὰρ
πάντῃ |
[3, 4] |
καὶ
αὗται
ἔσονται
ἢ
φθαρταί·
|
εἰ |
μὲν
γὰρ
φθαρταί,
δῆλον
ὡς |
[3, 4] |
αἰτίων
τούτων
ὑπὲρ
ἡμᾶς
εἰρήκασιν·
|
εἰ |
μὲν
γὰρ
χάριν
ἡδονῆς
αὐτῶν |
[3, 6] |
ἕκαστον
τόδε
τι
καὶ
ἕν)
|
εἰ |
μὲν
οὖν
καθόλου
αἱ
ἀρχαί, |
[3, 2] |
πασῶν
ἐστὶν
ἢ
πλείους
ἐπιστῆμαι;
|
εἰ |
μὲν
οὖν
μὴ
μία,
ποίας |
[3, 4] |
ἀρχὰς
εἶναί
φασιν.
Συμβαίνει
(δέ,
|
εἰ |
μέν
τις
μὴ
θήσεται
εἶναί |
[3, 3] |
οὔτε
ἓν
ἔσται.
Ἀλλὰ
μὴν
|
εἰ |
μὴ
γένη,
οὐδ᾽
ἀρχαὶ
ἔσονται, |
[3, 6] |
γὰρ
κἀκεῖ
τὰ
ὁμοειδῆ)
ὥστ᾽
|
εἰ |
μὴ
ἔστι
παρὰ
τὰ
αἰσθητὰ |
[3, 5] |
δόξαντες
ἀριθμούς.
Καθάπερ
οὖν
εἴπομεν,
|
εἰ |
μὴ
ἔστιν
οὐσία
ταῦτα,
ὅλως |
[3, 6] |
τοῦτο
εἶναι
τιθέναι.
Καὶ
γὰρ
|
εἰ |
μὴ
καλῶς
διαρθροῦσιν
οἱ
λέγοντες, |
[3, 2] |
τῆς
οὐσίας
ἢ
ἑτέρα,
κἂν
|
εἰ |
μὴ
μία,
ποτέραν
χρὴ
προσαγορεύειν |
[3, 4] |
καὶ
τὸ
ἐπίστασθαι
πῶς
ἔσται,
|
εἰ |
μή
τι
ἔσται
ἓν
ἐπὶ |
[3, 4] |
πάντα
αἰσθητὰ
καὶ
ἐπιστήμη
οὐδενός,
|
εἰ |
μή
τις
εἶναι
λέγει
τὴν |
[3, 5] |
τῷ
στερεῷ
ὁποιονοῦν
σχῆμα·
ὥστ᾽
|
εἰ |
μηδ᾽
ἐν
τῷ
λίθῳ
Ἑρμῆς, |
[3, 4] |
ὅτι
ἀδύνατον
ἄρτι
διηπορήσαμεν.
Ἔτι
|
εἰ |
ὅτι
μάλιστα
ἔστι
τι
παρὰ |
[3, 6] |
ἔσονται
ποσαί
τινες
ἀλλὰ
εἴδει·
|
εἰ |
οὖν
τοῦτο
ἀναγκαῖον,
καὶ
τὰ |
[3, 1] |
τινές
εἰσιν
ἢ
οὔ,
κἂν
|
εἰ |
οὐσίαι
πότερον
(κεχωρισμέναι
τῶν
αἰσθητῶν |
[3, 1] |
πάσας
ἢ
πλείονές
εἰσι,
κἂν
|
εἰ |
πλείονες
πότερον
ἅπασαι
συγγενεῖς
ἢ |
[3, 3] |
εἶναί
τι
παρὰ
ταῦτα
(οἷον
|
εἰ |
πρώτη
τῶν
ἀριθμῶν
ἡ
δυάς, |
[3, 1] |
ἃ
διαιρεῖται
ἐνυπάρχοντα
ἕκαστον·
καὶ
|
εἰ |
τὰ
γένη,
πότερον
ὅσα
ἐπὶ |
[3, 4] |
τὸ
ἐπὶ
τούτων.
(Ὥσπερ
οὖν
|
εἰ |
τὰ
τῆς
φωνῆς
ἀριθμῷ
ἦν |
[3, 2] |
συμβεβηκότα
ταύταις;
λέγω
δ᾽
οἷον,
|
εἰ |
τὸ
στερεὸν
οὐσία
τίς
ἐστι |
[3, 4] |
ταύτῃ
πάντα
γνωρίζομεν.
Ἀλλὰ
μὴν
|
εἰ |
τοῦτο
(ἀναγκαῖόν
ἐστι
καὶ
δεῖ |
[3, 5] |
ἄξιον
ὄντα
καλεῖν.
(Ἀλλὰ
μὴν
|
εἰ |
τοῦτο
μὲν
ὁμολογεῖται,
ὅτι
μᾶλλον |