Livre, Chap. |
[3, 3] |
ἐστὶν
ἀδυνατώτερον.
~(Περί
τε
τούτων
|
οὖν |
ἀπορία
πολλὴ
πῶς
δεῖ
θέμενον |
[3, 4] |
δὲ
τὸ
ἐπὶ
τούτων.
(Ὥσπερ
|
οὖν |
εἰ
τὰ
τῆς
φωνῆς
ἀριθμῷ |
[3, 5] |
τούτων
εἶναι
δόξαντες
ἀριθμούς.
Καθάπερ
|
οὖν |
εἴπομεν,
εἰ
μὴ
ἔστιν
οὐσία |
[3, 3] |
γὰρ
λέγεται
κατὰ
πάντων.
Τοσαῦται
|
οὖν |
ἔσονται
ἀρχαὶ
τῶν
ὄντων
ὅσαπερ |
[3, 1] |
τῶν
αἰσθητῶν.
Περί
τε
τούτων
|
οὖν, |
καθάπερ
φαμέν,
ἐπισκεπτέον,
καὶ
πότερον |
[3, 6] |
τι
καὶ
ἕν)
εἰ
μὲν
|
οὖν |
καθόλου
αἱ
ἀρχαί,
ταῦτα
συμβαίνει· |
[3, 2] |
εἶναί
φασιν
ἐπιστήμας;
ὡς
μὲν
|
οὖν |
λέγομεν
τὰ
εἴδη
αἴτιά
τε |
[3, 4] |
ἀριθμὸν
οὐσίαν
εἶναι.
Ἐὰν
μὲν
|
οὖν |
μὴ
ᾖ,
εἴρηται
πρότερον
δι᾽ |
[3, 2] |
ἢ
πλείους
ἐπιστῆμαι;
εἰ
μὲν
|
οὖν |
μὴ
μία,
ποίας
οὐσίας
θετέον |
[3, 4] |
ἢ
παρ᾽
οὐδέν;
(Εἰ
μὲν
|
οὖν |
μηδέν
ἐστι
παρὰ
τὰ
καθ᾽ |
[3, 2] |
ἐστὶν
ἴδιον
τὸ
ἐπαΐειν;
(εἴπερ
|
οὖν |
ὁμοίως
μὲν
ὁποιασοῦν
ἐστίν,
ἁπασῶν |
[3, 4] |
τῶν
αὐτῶν
ἐστίν.
Ὅτι
μὲν
|
οὖν |
οὐκ
ἂν
εἴησαν
αἱ
αὐταὶ |
[3, 2] |
τὴν
ζητουμένην
νῦν.
Μιᾶς
μὲν
|
οὖν |
οὐκ
εὔλογον
εἶναι·
τί
γὰρ |
[3, 4] |
διὰ
τίν᾽
αἰτίαν;
οἱ
μὲν
|
οὖν |
περὶ
Ἡσίοδον
καὶ
πάντες
ὅσοι |
[3, 2] |
λόγῳ
ῥᾴδιον
καλῶς.
~Πρῶτον
μὲν
|
οὖν |
περὶ
ὧν
πρῶτον
εἴπομεν,
πότερον |
[3, 6] |
τῶν
εἶναι
ἀδυνάτων.
Ταύτας
τε
|
οὖν |
τὰς
ἀπορίας
ἀναγκαῖον
ἀπορῆσαι
περὶ |
[3, 2] |
ἐκ
τῶν
κοινῶν
δοξῶν.
Περὶ
|
οὖν |
τὸ
αὐτὸ
γένος
τὰ
συμβεβηκότα |
[3, 6] |
ποσαί
τινες
ἀλλὰ
εἴδει·
εἰ
|
οὖν |
τοῦτο
ἀναγκαῖον,
καὶ
τὰ
εἴδη |
[3, 3] |
ἂν
εἴη
γένος.
Ἐκ
μὲν
|
οὖν |
τούτων
(μᾶλλον
φαίνεται
τὰ
ἐπὶ |
[3, 3] |
τὴν
φύσιν
αὐτῆς.
Ἐκ
μὲν
|
οὖν |
τούτων
τῶν
λόγων
οὐκ
ἂν |
[3, 2] |
εἶδος
ὁ
λόγος.
Ἐκ
μὲν
|
οὖν |
τῶν
πάλαι
διωρισμένων
τίνα
χρὴ |