Livre, Chap. |
[3, 2] |
γὰρ
ταῦτα
ἀδύνατον
εἶναι
παρὰ
|
τὰ |
αἰσθητὰ
διὰ
τὰς
αὐτὰς
αἰτίας· |
[3, 2] |
ἂν
ὑγιείν᾽
ἄττα
εἴη
παρὰ
|
τὰ |
αἰσθητὰ
καὶ
αὐτὸ
τὸ
ὑγιεινόν. |
[3, 6] |
ὥστ᾽
εἰ
μὴ
ἔστι
παρὰ
|
τὰ |
αἰσθητὰ
καὶ
τὰ
μαθηματικὰ
ἕτερ᾽ |
[3, 6] |
ζητεῖν
ἄλλ᾽
ἄττα
παρά
τε
|
τὰ |
αἰσθητὰ
καὶ
τὰ
μεταξύ,
οἷον |
[3, 2] |
τις
παρὰ
τὰ
εἴδη
καὶ
|
τὰ |
αἰσθητὰ
τὰ
μεταξὺ
θήσεται,
πολλὰς |
[3, 4] |
γὰρ
εἰς
τὸ
ἓν
φθείρει
|
τὰ |
ἄλλα.
Καὶ
ἅμα
δὲ
αὐτῆς |
[3, 3] |
καθόλου
μᾶλλον
ἀρχαί,
φανερὸν
ὅτι
|
τὰ |
ἀνωτάτω
τῶν
γενῶν·
ταῦτα
γὰρ |
[3, 2] |
γὰρ
μάλιστα
καὶ
πάντων
ἀρχαὶ
|
τὰ |
ἀξιώματά
ἐστιν,
εἴ
τ᾽
ἐστὶ |
[3, 4] |
οὐδ᾽
ἀΐδιον
οὐθὲν
οὐδ᾽
ἀκίνητον
|
(τὰ |
γὰρ
αἰσθητὰ
(πάντα
φθείρεται
καὶ |
[3, 3] |
μᾶλλον
αἱ
διαφοραὶ
ἀρχαὶ
ἢ
|
τὰ |
γένη·
εἰ
δὲ
καὶ
αὗται |
[3, 4] |
καθ᾽
ἕκαστα,
ἀναγκαῖον
ἂν
εἴη
|
τὰ |
γένη
εἶναι
παρὰ
τὰ
καθ᾽ |
[3, 3] |
εἰ
καὶ
ὅτι
μάλιστα
ἀρχαὶ
|
τὰ |
γένη
εἰσί,
(πότερον
δεῖ
νομίζειν |
[3, 3] |
ὄντα,
τῶν
γε
εἰδῶν
ἀρχαὶ
|
τὰ |
γένη
εἰσίν.
Φαίνονται
δέ
τινες |
[3, 1] |
αἱ
ἀρχαὶ
καὶ
τὰ
στοιχεῖα
|
τὰ |
γένη
ἐστὶν
ἢ
εἰς
ἃ |
[3, 3] |
οὐδ᾽
ἀρχαὶ
ἔσονται,
εἴπερ
ἀρχαὶ
|
τὰ |
γένη.
Ἔτι
καὶ
τὰ
μεταξὺ |
[3, 3] |
καὶ
τῶν
ὁριστῶν
ἀρχὰς
εἶναι
|
τὰ |
γένη.
Κἂν
(εἰ
ἔστι
τὴν |
[3, 3] |
σχολῇ
τῶν
γε
ἄλλων
ἔσται
|
τὰ |
γένη
παρὰ
τὰ
εἴδη·
τούτων |
[3, 1] |
διαιρεῖται
ἐνυπάρχοντα
ἕκαστον·
καὶ
εἰ
|
τὰ |
γένη,
πότερον
ὅσα
ἐπὶ
τοῖς |
[3, 3] |
περὶ
τῶν
ἀρχῶν
πότερον
δεῖ
|
τὰ |
γένη
στοιχεῖα
καὶ
ἀρχὰς
ὑπολαμβάνειν |
[3, 2] |
πλειόνων
ἐστὶν
ἐπιστημῶν
θεωρῆσαι
πάντα
|
τὰ |
γένη
τῶν
(αἰτίων.
Μιᾶς
μὲν |
[3, 3] |
οὐκ
ἂν
εἴησαν
αἱ
ἀρχαὶ
|
τὰ |
γένη
τῶν
ὄντων·
εἰ
δ᾽ |
[3, 3] |
διὰ
τῶν
ὁρισμῶν,
ἀρχαὶ
δὲ
|
τὰ |
γένη
τῶν
ὁρισμῶν
εἰσίν,
ἀνάγκη |
[3, 2] |
ὑποκείμενον
καὶ
τὰ
μὲν
πάθη
|
τὰ |
δ᾽
ἀξιώματ᾽
αὐτῶν
(περὶ
πάντων |
[3, 3] |
(νῦν
δὲ
τὰ
μὲν
δοκεῖ
|
τὰ |
δ᾽
οὐ
δοκεῖ)
πρὸς
δὲ |
[3, 4] |
ἐστὶ
διὰ
τί
τὰ
μὲν
|
τὰ |
δ᾽
οὔ,
εἴπερ
ἐκ
τῶν |
[3, 4] |
σωματικόν·
τοῦτο
γὰρ
πάντῃ
ὄν·
|
τὰ |
δὲ
ἄλλα
πὼς
μὲν
προστιθέμενα |
[3, 5] |
ὂν
ᾤοντο
τὸ
σῶμα
εἶναι
|
τὰ |
δὲ
ἄλλα
(τούτου
πάθη,
ὥστε |
[3, 4] |
αὐταί,
πῶς
τὰ
μὲν
φθαρτὰ
|
τὰ |
δὲ
ἄφθαρτα,
καὶ
διὰ
τίν᾽ |
[3, 4] |
οὐ
γὰρ
τὰ
μὲν
φθαρτὰ
|
τὰ |
δὲ
ἄφθαρτα
ποιεῖ
τῶν
ὄντων |
[3, 3] |
πρότερον
δὲ
τὸ
κατ᾽
εἶδος,
|
τὰ |
δὲ
γένη
διαιρετὰ
εἰς
εἴδη, |
[3, 4] |
τι
παρὰ
τὰ
καθ᾽
ἕκαστα,
|
τὰ |
δὲ
καθ᾽
ἕκαστα
ἄπειρα,
τῶν |
[3, 2] |
πλὴν
ὅτι
τὰ
μὲν
ἀΐδια
|
τὰ |
δὲ
φθαρτά.
Αὐτὸ
γὰρ
ἄνθρωπόν |
[3, 4] |
μὲν
ἀΐδια
τὴν
φύσιν
ἐστὶ
|
τὰ |
δὲ
φθείρεται
τῶν
ὄντων.
Ἐπεὶ |
[3, 2] |
ἐπιστήμας;
ὡς
μὲν
οὖν
λέγομεν
|
τὰ |
εἴδη
αἴτιά
τε
καὶ
οὐσίας |
[3, 2] |
ἢ
ἀνθρώπους
ἀϊδίους,
οὔθ᾽
οὗτοι
|
τὰ |
εἴδη
ἄλλ᾽
ἢ
αἰσθητὰ
ἀΐδια. |
[3, 6] |
εἰ
οὖν
τοῦτο
ἀναγκαῖον,
καὶ
|
τὰ |
εἴδη
ἀναγκαῖον
διὰ
τοῦτο
εἶναι |
[3, 2] |
μόνον,
ἀλλὰ
δῆλον
ὅτι
καὶ
|
τὰ |
εἴδη
ἐνδέχοιτ᾽
ἂν
ἐν
τοῖς |
[3, 2] |
Ἔτι
δὲ
εἴ
τις
παρὰ
|
τὰ |
εἴδη
καὶ
τὰ
αἰσθητὰ
τὰ |
[3, 6] |
μαθηματικὰ
ἕτερ᾽
ἄττα
οἷα
λέγουσι
|
τὰ |
εἴδη
τινές,
οὐκ
ἔσται
μία |
[3, 3] |
ἑκάστην,
ἀδύνατον
δὲ
κατηγορεῖσθαι
ἢ
|
τὰ |
εἴδη
τοῦ
(γένους
ἐπὶ
τῶν |
[3, 3] |
ἄλλων
ἔσται
τὰ
γένη
παρὰ
|
τὰ |
εἴδη·
τούτων
γὰρ
δοκεῖ
μάλιστα |
[3, 3] |
οὐκ
ἔσται
τις
ἀριθμὸς
παρὰ
|
τὰ |
εἴδη
τῶν
ἀριθμῶν·
ὁμοίως
δὲ |
[3, 3] |
ὁμοίως
δὲ
οὐδὲ
σχῆμα
παρὰ
|
τὰ |
εἴδη
(τῶν
σχημάτων·
εἰ
δὲ |
[3, 3] |
μὲν
οὖν
τούτων
(μᾶλλον
φαίνεται
|
τὰ |
ἐπὶ
τῶν
ἀτόμων
κατηγορούμενα
ἀρχαὶ |
[3, 5] |
ἀριθμοὶ
καὶ
τὰ
σώματα
καὶ
|
τὰ |
ἐπίπεδα
καὶ
αἱ
στιγμαὶ
οὐσίαι |
[3, 5] |
στιγμὰς
καὶ
τὰς
γραμμὰς
καὶ
|
τὰ |
ἐπίπεδα·
ὁ
γὰρ
(αὐτὸς
λόγος· |
[3, 4] |
παρὰ
τὰ
καθ᾽
ἕκαστα,
ἤτοι
|
τὰ |
ἔσχατα
ἢ
τὰ
πρῶτα·
τοῦτο |
[3, 3] |
πρῶτα
τῶν
γενῶν
ἀρχὰς
ἢ
|
τὰ |
ἔσχατα
κατηγορούμενα
ἐπὶ
τῶν
ἀτόμων; |
[3, 2] |
ἀποδεικτικὴ
περί
(τι
ὑποκείμενον
θεωρεῖ
|
τὰ |
καθ᾽
αὑτὰ
συμβεβηκότα
ἐκ
τῶν |
[3, 4] |
καὶ
δεῖ
τι
εἶναι
παρὰ
|
τὰ |
καθ᾽
ἕκαστα,
ἀναγκαῖον
ἂν
εἴη |
[3, 6] |
καθόλου
εἰσὶν
ἢ
ὡς
λέγομεν
|
τὰ |
καθ᾽
ἕκαστα.
Εἰ
μὲν
γὰρ |
[3, 4] |
εἴη
τὰ
γένη
εἶναι
παρὰ
|
τὰ |
καθ᾽
ἕκαστα,
ἤτοι
τὰ
ἔσχατα |
[3, 4] |
μὲν
οὖν
μηδέν
ἐστι
παρὰ
|
τὰ |
καθ᾽
ἕκαστα,
οὐθὲν
ἂν
εἴη |
[3, 6] |
δὲ
μὴ
καθόλου
ἀλλ᾽
ὡς
|
τὰ |
καθ᾽
ἕκαστα,
οὐκ
ἔσονται
ἐπιστηταί |
[3, 4] |
γὰρ
μὴ
ἔστι
τι
παρὰ
|
τὰ |
καθ᾽
ἕκαστα,
τὰ
δὲ
καθ᾽ |
[3, 1] |
ἀρχαὶ
(καθόλου
εἰσὶν
ἢ
ὡς
|
τὰ |
καθ᾽
ἕκαστα
τῶν
πραγμάτων,
καὶ |
[3, 3] |
ἀμφισβήτησιν.
Εἰ
μὲν
γὰρ
ἀεὶ
|
τὰ |
καθόλου
μᾶλλον
ἀρχαί,
φανερὸν
ὅτι |
[3, 2] |
καὶ
σελήνη
καὶ
τἆλλα
ὁμοίως
|
τὰ |
κατὰ
τὸν
οὐρανόν.
Καίτοι
πῶς |
[3, 4] |
ἄλλων
τι
ἂν
εἴη
παρὰ
|
τὰ |
λεγόμενα
καθ᾽
ἕκαστα)
ἔτι
δὲ |
[3, 6] |
ἔστι
παρὰ
τὰ
αἰσθητὰ
καὶ
|
τὰ |
μαθηματικὰ
ἕτερ᾽
ἄττα
οἷα
λέγουσι |
[3, 1] |
ποιοῦντες
τά
τε
εἴδη
καὶ
|
τὰ |
μαθηματικὰ
μεταξὺ
τούτων
τε
καὶ |
[3, 3] |
ἀλλὰ
μὴν
εἰ
διὰ
τοῦτο,
|
τὰ |
μᾶλλον
καθόλου
μᾶλλον
θετέον
ἀρχάς· |
[3, 4] |
(τινὸς
καὶ
ταύτης
γένοιτ᾽
ἂν
|
τὰ |
μεγέθη,
δῆλον.
~Τούτων
δ᾽
ἐχομένη |
[3, 2] |
φάναι
τοῖς
αἰσθητοῖς
πλὴν
ὅτι
|
τὰ |
μὲν
ἀΐδια
τὰ
δὲ
φθαρτά. |
[3, 4] |
(ποτ᾽
ἐκ
τῶν
αὐτῶν
ὄντα
|
τὰ |
μὲν
ἀΐδια
τὴν
φύσιν
ἐστὶ |
[3, 5] |
γὰρ
ὥρισται
τὸ
σῶμα,
καὶ
|
τὰ |
μὲν
ἄνευ
σώματος
ἐνδέχεσθαι
δοκεῖ |
[3, 5] |
τίνες
αἱ
οὐσίαι
τῶν
ὄντων·
|
τὰ |
μὲν
γὰρ
πάθη
καὶ
αἱ |
[3, 3] |
μέχρι
τῶν
ἀτόμων
(νῦν
δὲ
|
τὰ |
μὲν
δοκεῖ
τὰ
δ᾽
οὐ |
[3, 6] |
Εἰ
γὰρ
διὰ
τοῦτο,
ὅτι
|
τὰ |
μὲν
μαθηματικὰ
(τῶν
δεῦρο
ἄλλῳ |
[3, 2] |
τι
γένος
εἶναι
ὑποκείμενον
καὶ
|
τὰ |
μὲν
πάθη
τὰ
δ᾽
ἀξιώματ᾽ |
[3, 4] |
λεγομένη
ἀπορία
ἐστὶ
διὰ
τί
|
τὰ |
μὲν
τὰ
δ᾽
οὔ,
εἴπερ |
[3, 4] |
μόνος
λέγει
ὁμολογουμένως·
οὐ
γὰρ
|
τὰ |
μὲν
φθαρτὰ
τὰ
δὲ
ἄφθαρτα |
[3, 4] |
μὲν
γὰρ
αἱ
αὐταί,
πῶς
|
τὰ |
μὲν
φθαρτὰ
τὰ
δὲ
ἄφθαρτα, |
[3, 3] |
Ἐμπεδοκλῆς
πῦρ
καὶ
ὕδωρ
καὶ
|
τὰ |
μετὰ
τούτων
στοιχεῖά
φησιν
εἶναι |
[3, 2] |
τὰ
εἴδη
καὶ
τὰ
αἰσθητὰ
|
τὰ |
μεταξὺ
θήσεται,
πολλὰς
ἀπορίας
ἕξει· |
[3, 6] |
παρά
τε
τὰ
αἰσθητὰ
καὶ
|
τὰ |
μεταξύ,
οἷον
ἃ
τίθεμεν
εἴδη. |
[3, 2] |
λέγοντες
τά
τε
εἴδη
καὶ
|
τὰ |
μεταξύ,
περὶ
ἃ
τὰς
μαθηματικὰς |
[3, 3] |
ἀρχαὶ
τὰ
γένη.
Ἔτι
καὶ
|
τὰ |
μεταξὺ
συλλαμβανόμενα
μετὰ
τῶν
διαφορῶν |
[3, 2] |
τινες
οἵ
φασιν
εἶναι
μὲν
|
τὰ |
μεταξὺ
ταῦτα
λεγόμενα
τῶν
τε |
[3, 4] |
ἀρχὰς
καὶ
ἐκ
θεῶν
γεγονέναι,
|
τὰ |
μὴ
γευσάμενα
τοῦ
νέκταρος
καὶ |
[3, 1] |
τούτοις
πότερον
οἱ
ἀριθμοὶ
καὶ
|
τὰ |
μήκη
καὶ
τὰ
σχήματα
καὶ |
[3, 5] |
μὲν
ὁμολογεῖται,
ὅτι
μᾶλλον
οὐσία
|
τὰ |
μήκη
τῶν
σωμάτων
καὶ
αἱ |
[3, 6] |
τῶν
μεταξύ·
ἄπειρα
γὰρ
κἀκεῖ
|
τὰ |
ὁμοειδῆ)
ὥστ᾽
εἰ
μὴ
ἔστι |
[3, 4] |
γενέσθαι
φασίν,
δῆλον
ὡς
ταῦτα
|
τὰ |
ὀνόματα
γνώριμα
λέγοντες
αὑτοῖς·
καίτοι |
[3, 4] |
καὶ
τὸ
ὄν,
ἐξ
οὗ
|
τὰ |
ὄντα
εἶναί
τε
καὶ
γεγονέναι. |
[3, 3] |
φησιν
εἶναι
ἐξ
ὧν
ἐστὶ
|
τὰ |
ὄντα
ἐνυπαρχόντων,
ἀλλ᾽
οὐχ
ὡς |
[3, 4] |
μὴ
ἓν
εἶναι·
ἅπαντα
δὲ
|
τὰ |
ὄντα
ἢ
ἓν
ἢ
πολλὰ |
[3, 4] |
ἀνάγκη
λόγον
ἓν
ἅπαντα
εἶναι
|
τὰ |
ὄντα
καὶ
τοῦτο
εἶναι
τὸ |
[3, 4] |
δὲ
πῶς
ἔσται
πλείω
ἑνὸς
|
τὰ |
ὄντα.
Τὸ
γὰρ
ἕτερον
τοῦ |
[3, 3] |
εἰδῶν
λαβεῖν
καθ᾽
ἃ
λέγονται
|
τὰ |
ὄντα,
τῶν
γε
εἰδῶν
ἀρχαὶ |
[3, 4] |
ἀναγκαῖον
ἦν
ἂν
τοσαῦτα
εἶναι
|
τὰ |
πάντα
γράμματα
ὅσαπερ
τὰ
στοιχεῖα, |
[3, 5] |
Πρὸς
γὰρ
τοῖς
εἰρημένοις
καὶ
|
τὰ |
περὶ
τὴν
γένεσιν
καὶ
τὴν |
[3, 3] |
καὶ
τὴν
αἰτίαν
εἶναι
παρὰ
|
τὰ |
πράγματα
ὧν
ἀρχή,
καὶ
δύνασθαι |
[3, 5] |
πάθη
καὶ
αἱ
κινήσεις
(καὶ
|
τὰ |
πρός
τι
καὶ
αἱ
διαθέσεις |
[3, 3] |
μᾶλλον
θετέον
ἀρχάς·
ὥστε
ἀρχαὶ
|
τὰ |
πρῶτ᾽
ἂν
εἴησαν
γένη.
~Ἔστι |
[3, 3] |
ἔσονται
ἀρχαὶ
τῶν
ὄντων
ὅσαπερ
|
(τὰ |
πρῶτα
γένη,
ὥστ᾽
ἔσται
τό |
[3, 1] |
τοῖς
ἀτόμοις
λέγεται
(τελευταῖα
ἢ
|
τὰ |
πρῶτα,
οἷον
πότερον
ζῷον
ἢ |
[3, 4] |
ἕκαστα,
ἤτοι
τὰ
ἔσχατα
ἢ
|
τὰ |
πρῶτα·
τοῦτο
δ᾽
ὅτι
ἀδύνατον |
[3, 3] |
γένη
εἰσί,
(πότερον
δεῖ
νομίζειν
|
τὰ |
πρῶτα
τῶν
γενῶν
ἀρχὰς
ἢ |
[3, 2] |
ἀστρολογία
ποιεῖται
τοὺς
λόγους,
οὔτε
|
τὰ |
σημεῖα
τοῖς
ἄστροις
τὴν
αὐτὴν |
[3, 6] |
ἔχειν)
εἰ
δ᾽
ἔστι
δυνάμει
|
τὰ |
στοιχεῖα,
ἐνδέχεται
μηθὲν
εἶναι
τῶν |
[3, 6] |
τὸ
διαπορῆσαι
πότερον
δυνάμει
ἔστι
|
τὰ |
στοιχεῖα
ἤ
τιν᾽
ἕτερον
τρόπον. |
[3, 4] |
εἶναι
τὰ
πάντα
γράμματα
ὅσαπερ
|
τὰ |
στοιχεῖα,
μὴ
ὄντων
γε
δύο |
[3, 4] |
ἕν
εἰσιν,
οὐκ
ἔσται
παρὰ
|
τὰ |
στοιχεῖα
οὐθὲν
ἕτερον·
τὸ
γὰρ |
[3, 1] |
καὶ
πότερον
αἱ
ἀρχαὶ
καὶ
|
τὰ |
στοιχεῖα
τὰ
γένη
ἐστὶν
ἢ |
[3, 4] |
δ᾽
αὔτως
καὶ
οἱ
πλείω
|
τὰ |
στοιχεῖα
τιθέμενοι·
ἀνάγκη
γὰρ
καὶ |
[3, 2] |
αἰσθητῶν
ἀλλ᾽
ἐν
τούτοις·
οἷς
|
τὰ |
συμβαίνοντα
ἀδύνατα
πάντα
(μὲν
πλείονος |
[3, 2] |
αὐτῆς
εἴτε
ἄλλης,
ὥστε
καὶ
|
τὰ |
συμβεβηκότα,
εἴθ᾽
αὗται
θεωροῦσιν
εἴτ᾽ |
[3, 1] |
μόνον
ἐστὶν
ἢ
καὶ
περὶ
|
(τὰ |
συμβεβηκότα
καθ᾽
αὑτὰ
ταῖς
οὐσίαις, |
[3, 2] |
Περὶ
οὖν
τὸ
αὐτὸ
γένος
|
τὰ |
συμβεβηκότα
καθ᾽
αὑτὰ
τῆς
αὐτῆς |
[3, 2] |
ταῦτα
γνωρίζειν
ἐστὶν
ἐπιστήμης
καὶ
|
τὰ |
συμβεβηκότα
περὶ
ἕκαστον
γένος
περὶ |
[3, 2] |
θεωρία
ἐστὶν
ἢ
καὶ
περὶ
|
τὰ |
συμβεβηκότα
ταύταις;
λέγω
δ᾽
οἷον, |
[3, 2] |
ἡ
θεωροῦσα
περὶ
τὴν
οὐσίαν
|
τὰ |
συμβεβηκότα;
τοῦτο
γὰρ
ἀποδοῦναι
παγχάλεπον. |
[3, 5] |
πῦρ
καὶ
ἀήρ,
ἐξ
ὧν
|
τὰ |
σύνθετα
σώματα
συνέστηκε,
(τούτων
θερμότητες |
[3, 1] |
ἀριθμοὶ
καὶ
τὰ
μήκη
καὶ
|
τὰ |
σχήματα
καὶ
αἱ
στιγμαὶ
οὐσίαι |
[3, 5] |
Ὅταν
γὰρ
ἅπτηται
ἢ
διαιρῆται
|
τὰ |
σώματα,
(ἅμα
ὁτὲ
μὲν
μία |
[3, 5] |
ἀπορία
πότερον
οἱ
ἀριθμοὶ
καὶ
|
τὰ |
σώματα
καὶ
τὰ
ἐπίπεδα
καὶ |
[3, 4] |
ἐπὶ
τούτων.
(Ὥσπερ
οὖν
εἰ
|
τὰ |
τῆς
φωνῆς
ἀριθμῷ
ἦν
στοιχεῖα |
[3, 2] |
λόγου
διελθεῖν,
ἱκανὸν
δὲ
καὶ
|
τὰ |
τοιαῦτα
θεωρῆσαι.
Οὔτε
γὰρ
ἐπὶ |
[3, 5] |
θερμότητες
μὲν
καὶ
ψυχρότητες
καὶ
|
τὰ |
τοιαῦτα
πάθη,
οὐκ
οὐσίαι,
τὸ |
[3, 4] |
ἄπειρον·
ἔτι
δὲ
πῶς
ἔσται
|
τὰ |
φθαρτά,
εἰ
αἱ
ἀρχαὶ
ἀναιρεθήσονται; |