Livre, Chap. |
[3, 4] |
εἰ
μὲν
γὰρ
φθαρταί,
δῆλον
|
ὡς |
(ἀναγκαῖον
καὶ
ταύτας
ἔκ
τινων |
[3, 5] |
κύβου
ἐν
τῷ
κύβῳ
οὕτως
|
ὡς |
ἀφωρισμένον·
οὐκ
ἄρα
οὐδ᾽
ἐπιφάνεια |
[3, 3] |
ἢ
τὸ
μέγα
καὶ
μικρὸν
|
ὡς |
γένεσιν
αὐτοῖς
χρῆσθαι.
Ἀλλὰ
μὴν |
[3, 3] |
τὰ
ὄντα
ἐνυπαρχόντων,
ἀλλ᾽
οὐχ
|
ὡς |
γένη
λέγει
ταῦτα
τῶν
ὄντων. |
[3, 2] |
καὶ
νῦν
γνωρίζομεν
(χρῶνται
γοῦν
|
ὡς |
γιγνωσκομένοις
(αὐτοῖς
καὶ
ἄλλαι
τέχναι) |
[3, 4] |
φησιν
εἶναι
τοῦτο
τῶν
ὄντων,
|
(ὡς |
δηλονότι
ὄντος
μεγέθους
τοῦ
ὄντος· |
[3, 3] |
δὲ
καὶ
αὗται
ἀρχαί,
ἄπειροι
|
ὡς |
εἰπεῖν
ἀρχαὶ
γίγνονται,
ἄλλως
τε |
[3, 4] |
δὲ
περὶ
φύσεως,
οἷον
Ἐμπεδοκλῆς
|
ὡς |
εἰς
γνωριμώτερον
ἀνάγων
λέγει
ὅ |
[3, 2] |
Ἅμα
δὲ
οὐδὲ
τοῦτο
ἀληθές,
|
ὡς |
ἡ
γεωδαισία
τῶν
αἰσθητῶν
ἐστὶ |
[3, 4] |
ὅτι
οὐδ᾽
ἂν
ἀριθμὸς
εἴη
|
ὡς |
κεχωρισμένη
τις
φύσις
τῶν
ὄντων |
[3, 6] |
καὶ
πότερον
καθόλου
εἰσὶν
ἢ
|
ὡς |
λέγομεν
τὰ
καθ᾽
ἕκαστα.
Εἰ |
[3, 2] |
τὰς
μαθηματικὰς
εἶναί
φασιν
ἐπιστήμας;
|
ὡς |
μὲν
οὖν
λέγομεν
τὰ
εἴδη |
[3, 2] |
πολλὰς
ἀπορίας
ἕξει·
δῆλον
γὰρ
|
ὡς |
ὁμοίως
γραμμαί
τε
παρά
τ᾽ |
[3, 5] |
τὸ
ταῦτα
πεπονθὸς
μόνον
ὑπομένει
|
ὡς |
ὄν
τι
καὶ
οὐσία
τις |
[3, 4] |
τοῦτο
αὐτῶν
τὴν
φύσιν
εἶναι,
|
ὡς |
οὔσης
τῆς
οὐσίας
αὐτοῦ
τοῦ |
[3, 4] |
οὔτε
εὔλογον
οὕτως
ἔχειν,
δῆλον
|
ὡς |
οὐχ
αἱ
αὐταὶ
ἀρχαὶ
οὐδὲ |
[3, 6] |
εἰ
δὲ
μὴ
καθόλου
ἀλλ᾽
|
ὡς |
τὰ
καθ᾽
ἕκαστα,
οὐκ
ἔσονται |
[3, 1] |
αἱ
ἀρχαὶ
(καθόλου
εἰσὶν
ἢ
|
ὡς |
τὰ
καθ᾽
ἕκαστα
τῶν
πραγμάτων, |
[3, 4] |
ἀμβροσίας
θνητὰ
γενέσθαι
φασίν,
δῆλον
|
ὡς |
ταῦτα
τὰ
ὀνόματα
γνώριμα
λέγοντες |
[3, 4] |
τὸ
ὂν
καὶ
τὸ
ἓν
|
ὡς |
ὑποκειμένης
ἄλλης
φύσεως.
Οἱ
μὲν |
[3, 4] |
πράγμασιν,
ἓν
ἂν
ἦν
ἅπαντα,
|
ὡς |
φησίν·
ὅταν
γὰρ
συνέλθῃ,
τότε |