Livre, Chap.
[3, 2]	αὑτοῦ φύσιν τέλος ἐστὶν (καὶ	οὕτως	αἴτιον ὅτι ἐκείνου ἕνεκα καὶ
[3, 4]	ἀριθμῷ ἕτεραι) εἰ δὲ μὴ	οὕτως	ἀλλ᾽ αἱ τῶν ὄντων ἀρχαὶ
[3, 4]	οὔτε αἰτίαν λέγουσιν οὔτε εὔλογον	οὕτως	ἔχειν, δῆλον ὡς οὐχ αἱ
[3, 4]	εἶναι ἀδιαίρετόν τι (ὥστε (καὶ	οὕτως)	καὶ πρὸς ἐκεῖνόν τιν᾽ ἀπολογίαν
[3, 4]	μὲν γὰρ ἐκείνως οἱ δ᾽	οὕτως	οἴονται τὴν φύσιν ἔχειν. Πλάτων
[3, 2]	(οὐθὲν γὰρ εὐθὺ τῶν αἰσθητῶν	οὕτως	οὐδὲ στρογγύλον· ἅπτεται γὰρ τοῦ
[3, 2]	ἐνδέχεται, (ὥσπερ οὐδὲ τῶν ἄλλων	οὕτως	οὐδὲ τῆς γνωριζούσης τὰς οὐσίας
[3, 4]	οὐθὲν λέγει ἀλλ᾽ ἢ ὅτι	οὕτως	πέφυκεν· Ἀλλ᾽ ὅτε δὴ μέγα
[3, 4]	Ἀλλὰ μὴν καὶ εἴ τις	οὕτως	ὑπολαμβάνει ὥστε (γενέσθαι, καθάπερ λέγουσί
[3, 5]	τοῦ κύβου ἐν τῷ κύβῳ	οὕτως	ὡς ἀφωρισμένον· οὐκ ἄρα οὐδ᾽

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/12/2009