Livre, Chap.
[3, 5]	εἶναι τὸ δὲ σῶμα ἄνευ	τούτων	ἀδύνατον. Διόπερ οἱ μὲν πολλοὶ
[3, 3]	τὸ βέλτιον πρότερον· ὥστ᾽ οὐδὲ	τούτων	ἂν εἴη γένος. Ἐκ μὲν
[3, 1]	ἐνυπάρχουσαι ἐν τούτοις; περὶ γὰρ	τούτων	ἁπάντων οὐ μόνον χαλεπὸν τὸ
[3, 4]	γένη. ~Ἔστι δ᾽ ἐχομένη τε	τούτων	ἀπορία καὶ πασῶν χαλεπωτάτη (καὶ
[3, 4]	ἄφθαρτοι, διὰ (τί ἐκ μὲν	τούτων	ἀφθάρτων οὐσῶν φθαρτὰ ἔσται, ἐκ
[3, 3]	τὰ γένη παρὰ τὰ εἴδη·	τούτων	γὰρ δοκεῖ μάλιστα εἶναι γένη)
[3, 6]	συλλαβῆς (ἢ τησδὶ τῆς φωνῆς·	τούτων	δ᾽ ἔσονται καὶ ἀριθμῷ ὡρισμέναι-
[3, 4]	θεοὶ δολιχαίωνες. (Καὶ χωρὶς δὲ	τούτων	δῆλον· (εἰ γὰρ μὴ ἦν
[3, 5]	οἱ δ᾽ ὕστεροι καὶ σοφώτεροι	τούτων	εἶναι δόξαντες ἀριθμούς. Καθάπερ οὖν
[3, 3]	οὐχ οἷόν τε τὸ ἐπὶ	τούτων	εἶναί τι παρὰ ταῦτα (οἷον
[3, 1]	καὶ μὴ μόνον τί ἐστι	τούτων	ἕκαστον ἀλλὰ καὶ ἆρα ἓν
[3, 2]	εἶναι τὸ θεωρῆσαι τῶν αἰτίων	τούτων	ἕκαστον. Ἀλλὰ μὴν καὶ περὶ
[3, 4]	καὶ πῶς γίγνεται ἡ ὕλη	τούτων	ἕκαστον καὶ ἔστι τὸ σύνολον
[3, 2]	ἄλλαι τοιαῦται προτάσεις, πότερον μία	τούτων	ἐπιστήμη καὶ τῆς οὐσίας ἢ
[3, 6]	συμβαίνειν ἀναγκαῖον ἀδύνατα. Σύνεγγυς δὲ	τούτων	ἐστὶ τὸ διαπορῆσαι πότερον δυνάμει
[3, 2]	ὥστ᾽ ἐπείπερ ἡ ἀστρολογία μία	τούτων	ἐστίν, ἔσται τις καὶ οὐρανὸς
[3, 2]	μᾶλλον γεωμετρίας ἢ ὁποιασοῦν περὶ	τούτων	ἐστὶν ἴδιον τὸ ἐπαΐειν; (εἴπερ
[3, 2]	γεωμετρία μόνον, ὅτι ἡ μὲν	τούτων	ἐστὶν ὧν αἰσθανόμεθα ἡ δ᾽
[3, 2]	τῷ μὴ εἶναι, αὐτῶν δὲ	τούτων	ἕτερον ἑτέρου μᾶλλον, καὶ μάλιστα
[3, 2]	τοιαῦτα θεωρῆσαι. Οὔτε γὰρ ἐπὶ	τούτων	εὔλογον ἔχειν οὕτω μόνον, ἀλλὰ
[3, 5]	ὧν τὰ σύνθετα σώματα συνέστηκε,	(τούτων	θερμότητες μὲν καὶ ψυχρότητες καὶ
[3, 3]	εἴη γένος. Ἐκ μὲν οὖν	τούτων	(μᾶλλον φαίνεται τὰ ἐπὶ τῶν
[3, 2]	εἴθ᾽ αὗται θεωροῦσιν εἴτ᾽ (ἐκ	τούτων	μία. Ἔτι δὲ πότερον περὶ
[3, 3]	ὅπερ ἐστὶν ἀδυνατώτερον. ~(Περί τε	τούτων	οὖν ἀπορία πολλὴ πῶς δεῖ
[3, 1]	καὶ τῶν αἰσθητῶν. Περί τε	τούτων	οὖν, καθάπερ φαμέν, ἐπισκεπτέον, καὶ
[3, 2]	τῆς οὐσίας καὶ ἡ περὶ	τούτων,	ποτέρα κυριωτέρα καὶ προτέρα πέφυκεν
[3, 3]	καὶ ὕδωρ καὶ τὰ μετὰ	τούτων	στοιχεῖά φησιν εἶναι ἐξ ὧν
[3, 3]	(τῶν σχημάτων· εἰ δὲ μὴ	τούτων,	σχολῇ τῶν γε ἄλλων ἔσται
[3, 1]	εἴδη καὶ τὰ μαθηματικὰ μεταξὺ	τούτων	τε καὶ τῶν αἰσθητῶν. Περί
[3, 1]	τὰς δυσχερείας τεθεωρηκέναι πάσας πρότερον,	τούτων	τε χάριν καὶ διὰ τὸ
[3, 4]	καὶ ἐξ οὗ γίγνεται καὶ	τούτων	τὸ ἔσχατον ἀγένητον, εἴπερ ἵσταταί
[3, 2]	ἐπιστήμη; τί μὲν γὰρ ἕκαστον	τούτων	τυγχάνει ὂν καὶ νῦν γνωρίζομεν
[3, 1]	τινες, κἂν εἴ τι χωρὶς	τούτων	τυγχάνει παρεωραμένον. Ἔστι δὲ τοῖς
[3, 3]	φύσιν αὐτῆς. Ἐκ μὲν οὖν	τούτων	τῶν λόγων οὐκ ἂν εἴησαν
[3, 4]	αὐτῆς τῆς προσφορᾶς (τῶν αἰτίων	τούτων	ὑπὲρ ἡμᾶς εἰρήκασιν· εἰ μὲν
[3, 2]	καὶ ἑτέρα ἑτέρας ἀρχῆς, τίνα	τούτων	φατέον εἶναι τὴν ζητουμένην, ἢ
[3, 4]	ἕν, καθόλου δὲ τὸ ἐπὶ	τούτων.	(Ὥσπερ οὖν εἰ τὰ τῆς

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/12/2009