Livre, Chap.
[3, 4]	τούτων ἀφθάρτων οὐσῶν φθαρτὰ ἔσται,	ἐκ	δὲ τῶν ἑτέρων ἄφθαρτα; τοῦτο
[3, 4]	γὰρ ποιοῦντες τὰς ἀρχὰς καὶ	ἐκ	θεῶν γεγονέναι, τὰ μὴ γευσάμενα
[3, 3]	οὐδὲ τούτων ἂν εἴη γένος.	Ἐκ	μὲν οὖν τούτων (μᾶλλον φαίνεται
[3, 3]	τότε γνωρίζει τὴν φύσιν αὐτῆς.	Ἐκ	μὲν οὖν τούτων τῶν λόγων
[3, 2]	τὸ δ᾽ εἶδος ὁ λόγος.	Ἐκ	μὲν οὖν τῶν πάλαι διωρισμένων
[3, 4]	εἰ δὲ ἄφθαρτοι, διὰ (τί	ἐκ	μὲν τούτων ἀφθάρτων οὐσῶν φθαρτὰ
[3, 4]	ἀγένητον, εἴπερ ἵσταταί τε καὶ	ἐκ	μὴ ὄντος γενέσθαι ἀδύνατον· ἔτι
[3, 4]	ὅμοιον γὰρ καὶ τὴν γραμμὴν	ἐκ	στιγμῶν εἶναι φάσκειν. Ἀλλὰ μὴν
[3, 4]	ἀπορία καὶ περὶ τοῦ ὄντος.	Ἐκ	τίνος γὰρ (παρὰ τὸ ἓν
[3, 5]	εἴ τε γίγνονται καὶ (φθείρονται,	ἐκ	τίνος γίγνονται; παραπλησίως δ᾽ ἔχει
[3, 4]	ὥστε (γενέσθαι, καθάπερ λέγουσί τινες,	ἐκ	τοῦ ἑνὸς αὐτοῦ καὶ ἄλλου
[3, 4]	ἔξω τοῦ ἑνός· ἅπαντα γὰρ	ἐκ	τούτου τἆλλά ἐστι πλὴν ὁ
[3, 2]	συμβεβηκότα, εἴθ᾽ αὗται θεωροῦσιν εἴτ᾽	(ἐκ	τούτων μία. Ἔτι δὲ πότερον
[3, 2]	αὑτὰ τῆς αὐτῆς ἐστὶ θεωρῆσαι	ἐκ	τῶν αὐτῶν δοξῶν. Περί τε
[3, 4]	μὲν τὰ δ᾽ οὔ, εἴπερ	ἐκ	τῶν αὐτῶν ἐστίν. Ὅτι μὲν
[3, 4]	πυνθάνεσθαι διερωτῶντας τί δή (ποτ᾽	ἐκ	τῶν αὐτῶν ὄντα τὰ μὲν
[3, 1]	ὅσων οἱ διαλεκτικοὶ πειρῶνται σκοπεῖν	ἐκ	τῶν ἐνδόξων μόνων ποιούμενοι τὴν
[3, 2]	θεωρεῖ τὰ καθ᾽ αὑτὰ συμβεβηκότα	ἐκ	τῶν κοινῶν δοξῶν. Περὶ οὖν
[3, 2]	ἀδύνατον ἀπόδειξιν εἶναι) ἀνάγκη γὰρ	ἔκ	τινων εἶναι καὶ περί τι
[3, 4]	δῆλον ὡς (ἀναγκαῖον καὶ ταύτας	ἔκ	τινων εἶναι (πάντα γὰρ φθείρεται
[3, 2]	τοῖς αἰσθητοῖς. Ὅλως δὲ τίνος	ἕνεκ᾽	ἄν τις θείη εἶναι μὲν
[3, 2]	ἐστὶν ὧν αἰσθανόμεθα ἡ δ᾽	οὐκ	αἰσθητῶν, δῆλον ὅτι καὶ παρ᾽
[3, 5]	γὰρ τοῖς αἰσθητοῖς ἀδύνατον εἶναι)	οὐκ	ἂν εἴη οὐσία οὐδεμία. Ἔτι
[3, 3]	μὲν οὖν τούτων τῶν λόγων	οὐκ	ἂν εἴησαν αἱ ἀρχαὶ τὰ
[3, 4]	αὐτῶν ἐστίν. Ὅτι μὲν οὖν	οὐκ	ἂν εἴησαν αἱ αὐταὶ ἀρχαί,
[3, 2]	κινήσεως; ὥστ᾽ ἐν τοῖς ἀκινήτοις	οὐκ	ἂν ἐνδέχοιτο ταύτην εἶναι τὴν
[3, 6]	τῆς αἰτίας, τὸ δὲ δυνατὸν	οὐκ	ἀναγκαῖον ἐκείνως πᾶν ἔχειν) εἰ
[3, 4]	περὶ μὲν τῶν μυθικῶς σοφιζομένων	οὐκ	ἄξιον μετὰ σπουδῆς σκοπεῖν· παρὰ
[3, 5]	τῷ κύβῳ οὕτως ὡς ἀφωρισμένον·	οὐκ	ἄρα οὐδ᾽ ἐπιφάνεια (εἰ γὰρ
[3, 6]	ἐνταῦθα γραμμάτων ἀριθμῷ μὲν πάντων	οὐκ	εἰσὶν αἱ ἀρχαὶ ὡρισμέναι, εἴδει
[3, 5]	τὰς γραμμὰς καὶ τὰς ἐπιφανείας	οὐκ	ἐνδέχεται οὔτε γίγνεσθαι οὔτε φθείρεσθαι,
[3, 6]	ὁμοειδῆ εἶναι οὐθὲν διαφέρει, ὥστ᾽	οὐκ	ἔσονται αὐτῶν αἱ ἀρχαὶ ἀριθμῷ
[3, 6]	ἀλλ᾽ ὡς τὰ καθ᾽ ἕκαστα,	οὐκ	ἔσονται ἐπιστηταί (καθόλου (γὰρ ἡ
[3, 6]	ἕκαστα. Εἰ μὲν γὰρ καθόλου,	οὐκ	ἔσονται οὐσίαι (οὐθὲν γὰρ τῶν
[3, 6]	οἷα λέγουσι τὰ εἴδη τινές,	οὐκ	ἔσται μία ἀριθμῷ ἀλλ᾽ εἴδει
[3, 4]	ὄντων ἀρχαὶ ἀριθμῷ ἕν εἰσιν,	οὐκ	ἔσται παρὰ τὰ στοιχεῖα οὐθὲν
[3, 3]	πρώτη τῶν ἀριθμῶν ἡ δυάς,	οὐκ	ἔσται τις ἀριθμὸς παρὰ τὰ
[3, 3]	γένη) ἐν δὲ τοῖς ἀτόμοις	οὐκ	ἔστι τὸ μὲν πρότερον τὸ
[3, 1]	πρότερον ἀπορουμένων ἐστί, λύειν δ᾽	οὐκ	(ἔστιν ἀγνοοῦντας τὸν δεσμόν, ἀλλ᾽
[3, 4]	Τὸ γὰρ ἕτερον τοῦ ὄντος	οὐκ	ἔστιν, ὥστε κατὰ τὸν Παρμενίδου
[3, 4]	τῶν ἑτέρων ἄφθαρτα; τοῦτο γὰρ	οὐκ	εὔλογον, ἀλλ᾽ ἢ ἀδύνατον ἢ
[3, 2]	ζητουμένην νῦν. Μιᾶς μὲν οὖν	οὐκ	εὔλογον εἶναι· τί γὰρ μᾶλλον
[3, 2]	ταύτην; τὸ δὲ μίαν πασῶν	οὐκ	εὔλογον· καὶ γὰρ ἂν ἀποδεικτικὴ
[3, 4]	γνωρίζει (ἅπαντα· τὸ γὰρ νεῖκος	οὐκ	ἔχει, ἡ δὲ γνῶσις τοῦ
[3, 5]	διῃρημένων τε εἰσὶν αἱ πρότερον	οὐκ	οὖσαι (οὐ γὰρ δὴ ἥ
[3, 5]	ὁτὲ μὲν οὔσας ὁτὲ δὲ	οὐκ	οὔσας. Ὅταν γὰρ ἅπτηται ἢ
[3, 5]	ὅμως ἕτερον ἀεὶ δοκεῖ εἶναι,	οὐκ	οὐσία τις οὖσα. Ὁμοίως δὲ
[3, 5]	ψυχρότητες καὶ τὰ τοιαῦτα πάθη,	οὐκ	οὐσίαι, τὸ δὲ σῶμα τὸ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 3/12/2009