Livre, Chapitre
[5, 29]	βασιλικῇ πελάζοντες ηὔχοντο Ἀλεξάνδρῳ πολλὰ	καὶ	ἀγαθά, ὅτι πρὸς σφῶν μόνων
[5, 1]	ἄγων, τοσαῦτα μὲν ἔθνη μάχιμα	καὶ	ἄγνωστα τοῖς τότε Ἕλλησιν ἐπελθών,
[5, 20]	θεοῖς τὰ νομιζόμενα ἐπινίκια ἔθυε,	καὶ	ἀγὼν ἐποιεῖτο αὐτῷ γυμνικὸς καὶ
[5, 3]	τοῖς θεοῖς ὅσοις αὐτῷ νόμος	καὶ	ἀγῶνα ποιεῖ γυμνικὸν καὶ ἱππικὸν
[5, 8]	Ταξίλοις θύει ὅσα οἱ νόμος	καὶ	ἀγῶνα ποιεῖ γυμνικόν τε καὶ
[5, 29]	δὴ ἐπ´ αὐτῶν ὡς νόμος	καὶ	ἀγῶνα ποιεῖ γυμνικόν τε καὶ
[5, 9]	αὐτῷ ἄλλῃ καὶ ἄλλῃ παραπλέοντα	καὶ	αἱ διφθέραι τῆς κάρφης ἐμπιπλάμεναι
[5, 4]	ὅτι δίστομός ἐστιν ὁ Ἰνδὸς	καὶ	αἱ ἐκβολαὶ αὐτοῦ ἀμφότεραι τεναγώδεις,
[5, 7]	ὡς τύχοιεν κατὰ ναῦν ἑκάστην	καὶ	αἱ ἐπιτιμήσεις τοῦ ἐκλιποῦς οὔτε
[5, 12]	ὕλῃ ἐκρύπτετο, τά τε ἄλλα	καὶ	αἱ τριακόντοροι. ὑπὸ δὲ τὴν
[5, 9]	ἐς τὴν γῆν τὴν Ἰνδικὴν	καὶ	αἱ χιόνες αἱ τοῦ Καυκάσου,
[5, 25]	καὶ Παμφυλία δὲ καὶ Φοινίκη	καὶ	Αἴγυπτος ξὺν τῇ Λιβύῃ τῇ
[5, 5]	Ἰνδόν τε καὶ τὸν Ὑδάσπην	καὶ	Ἀκεσίνην καὶ Ὑδραώτην καὶ Ὕφασιν
[5, 4]	ἀναγεγράφθω. ἐπεὶ καὶ ὁ Ὑδάσπης	καὶ	Ἀκεσίνης καὶ Ὑδραώτης καὶ Ὕφασις,
[5, 14]	παραλλάξαι γὰρ ξὺν τοῖς ἅρμασι	καὶ	ἀκίνδυνον ποιῆσαι Ἀλεξάνδρῳ τὴν διάβασιν·
[5, 26]	πονοῦντας καὶ κινδυνεύοντας αὐτὸς ἀπόνως	καὶ	ἀκινδύνως ἐξηγούμενος ἦγον, οὐκ ἀπεικότως
[5, 27]	Ἕλληνες, νέοι τε ἀντὶ γερόντων	καὶ	ἀκμῆτες ἀντὶ κεκμηκότων, καὶ οἷς
[5, 18]	γὰρ εἶναί οἱ ἔτι φεύγειν,	καὶ	ἀκοῦσαι τῶν παρ´ Ἀλεξάνδρου λόγων.
[5, 10]	στρατιὰ καὶ αὐτὴ τεταγμένη τε	καὶ	ἀκριβῶς ὡπλισμένη ἐκβαίνουσιν αὐτοῖς ἐπιθήσεσθαι
[5, 10]	τοῦτο ἐγίγνετο καὶ βοὴ μόνον	καὶ	ἀλαλαγμὸς ἦν, οὐκέτι ὁ Πῶρος
[5, 2]	ἀκούσαντα ἐπιμειδιᾶσαι λέγεται τῷ λόγῳ·	καὶ	Ἀλέξανδρον ἐρέσθαι ἐφ´ ὅτῳ ἐγέλασεν·
[5, 22]	μὲν δὴ προσεχώρησαν ὁμολογίᾳ Ἀλεξάνδρῳ.	καὶ	Ἀλέξανδρος ἀναπαύσας τῇ ὑστεραίᾳ τὴν
[5, 24]	γενόμενοι ἔφευγον ἀπολιπόντες τὰς πόλεις.	καὶ	Ἀλέξανδρος, ἐπειδὴ ἐξηγγέλθη αὐτῶν ἡ
[5, 10]	τὴν βοὴν ἐπάγων τοὺς ἐλέφαντας	καὶ	Ἀλέξανδρος ἐς ἔθος αὐτὸν τῆς
[5, 19]	βασιλικῶς μοι χρῆσαι, ὦ Ἀλέξανδρε.	καὶ	Ἀλέξανδρος ἡσθεὶς τῷ λόγῳ, τοῦτο
[5, 17]	καὶ τὰς γνώμας τῶν Ἰνδῶν	καὶ	Ἀλέξανδρος ἰδὼν τὸν καιρὸν ἐν
[5, 18]	αὐτὸς ἀπεχώρει ἐπιστρέψας τὸν ἐλέφαντα.	καὶ	Ἀλέξανδρος μέγαν τε αὐτὸν καὶ
[5, 19]	Οὐξίων χώρᾳ ἀφανὴς ἐγένετο Ἀλεξάνδρῳ,	καὶ	Ἀλέξανδρος προεκήρυξεν ἀνὰ τὴν χώραν
[5, 8]	αὐτοὶ οἱ τῇδε Ἰνδοὶ φιλίως.	καὶ	Ἀλέξανδρος προστίθησιν αὐτοῖς χώραν τῆς
[5, 23]	φυγῇ εἰς τὴν πόλιν κατεκλείσθησαν.	καὶ	Ἀλέξανδρος ταύτην μὲν τὴν ἡμέραν
[5, 19]	πάντα ἔφη ἐν τούτῳ ἐνεῖναι.	καὶ	Ἀλέξανδρος τούτῳ ἔτι μᾶλλον τῷ
[5, 4]	τὴν ἀρχὴν τῆς Ἀσίας ἀφείλετο	καὶ	ἄλλα ἔθνη τὰ μὲν κατεστρέψατο,
[5, 1]	Ἀλεξάνδρειαν ἐν τῇ Αἰγυπτίων γῇ,	καὶ	ἄλλας πολλὰς τὰς μὲν ἔκτικας
[5, 7]	νεῶν {ἅμα δὲ δὴ} ἐσχέθη,	καὶ	ἄλλη ἀπὸ ταύτης διέχουσα ὅσον
[5, 24]	καὶ οὐ καταπηχθέντος συννῆσαι ἄλλῃ	καὶ	ἄλλῃ ἐκέλευσεν ἐν μέσῳ τῆς
[5, 9]	στρατὸν τοὺς μὲν αὐτὸς ἄλλῃ	καὶ	ἄλλῃ ἦγε τῆς χώρας τὰ
[5, 9]	τά τε πλοῖα αὐτῷ ἄλλῃ	καὶ	ἄλλῃ παραπλέοντα καὶ αἱ διφθέραι
[5, 10]	ὧδε πράττων. νύκτωρ παραγαγὼν ἄλλῃ	καὶ	ἄλλῃ τῆς ὄχθης τοὺς πολλοὺς
[5, 1]	ἔκτισας τὴν πρὸς Καυκάσῳ ὄρει	καὶ	ἄλλην Ἀλεξάνδρειαν ἐν τῇ Αἰγυπτίων
[5, 19]	τῶν τε αὐτῶν Ἰνδῶν ἔδωκεν	καὶ	ἄλλην ἔτι χώραν πρὸς τῇ
[5, 21]	ἐκεῖνον καὶ πρὸς τῇ αὑτοῦ	καὶ	ἄλλης πολλῆς ἄρχοντα ἔμαθε, τότε
[5, 27]	δέ, ὦ βασιλεῦ, εἴπερ τι	καὶ	ἄλλο, καὶ ἡ ἐν τῷ
[5, 6]	πόλιν Αἰολικὴν ἐκδιδοῖ ἐς θάλασσαν,	καὶ	ἄλλο Καΰστρου, πεδίον Λύδιον καὶ
[5, 27]	ἕψονται δέ σοι ἄλλοι Μακεδόνες	καὶ	ἄλλοι Ἕλληνες, νέοι τε ἀντὶ
[5, 8]	ὅ τε ἀδελφὸς τοῦ Ἀβισάρου	καὶ	ἄλλοι ξὺν αὐτῷ οἱ δοκιμώτατοι,
[5, 9]	Ἰνδοῦ καὶ Γάγγου καὶ τυχὸν	καὶ	ἄλλου του· ἀλλ´ ὅ γε
[5, 9]	τοὺς δὲ, τῶν ἡγεμόνων ἄλλοις	{καὶ}	ἄλλους ἐπιτάξας, καὶ αὐτοὺς πολλαχῇ
[5, 2]	ἀνάπλεων καὶ δάφνης τὸ ὄρος	καὶ	ἄλση παντοῖα· καὶ ἰδεῖν σύσκιον,
[5, 13]	~Αὐτὸς δὲ ἐπιβὰς τριακοντόρου ἐπέρα	καὶ	ἅμα αὐτῷ Πτολεμαῖός τε καὶ
[5, 23]	οὐ βαθεῖαν οὖσαν τὴν λίμνην	καὶ	ἅμα εἰκάσας ὅτι φοβεροὶ γενόμενοι
[5, 13]	ἀποτεμνομένην ἀπὸ τῆς ἄλλης γῆς.	καὶ	ἅμα ηὐξήκει τὸ ὕδωρ ὁ
[5, 7]	τοῖς ζεύγεσι τὴν ἔφοδον γίγνεσθαι,	καὶ	ἅμα ὡς σύνδεσμος εἶναι τοῦ
[5, 18]	Ταξίλην ἐπιστρέψας ἀνήγετο ὡς ἀκοντίσων·	καὶ	ἂν καὶ κατέκανε τυχόν, εἰ
[5, 15]	στερεὸν ἐς τὰς ἐφόδους τε	καὶ	ἀναστροφὰς τῶν ἵππων, ἐνταῦθα ἔτασσε
[5, 25]	ἄλλους Ἰνδοὺς, καὶ μεγέθει μεγίστους	καὶ	ἀνδρείᾳ. ταῦτα δὲ ἐξαγγελλόμενα Ἀλέξανδρον
[5, 6]	ἡ δὲ ἐπ´ ἄρκτον τε	καὶ	ἄνεμον βορρᾶν. τῆς δὲ ὡς
[5, 6]	δὲ ὡς πρὸς ἑσπέραν τε	καὶ	ἄνεμον Ἰάπυγα ἔστε ἐπὶ τὴν
[5, 2]	κατασχεθῆναί τε πρὸς τοῦ Διονύσου	καὶ	ἀνευάσαι τὸν θεὸν καὶ βακχεῦσαι.
[5, 18]	αὐτοῦ· ὡς δὲ ἔπιέ τε	καὶ	ἀνέψυξεν, ἄγειν αὑτὸν σπουδῇ ἐκέλευσεν
[5, 25]	τε τὴν χώραν εἶναι ἐξηγγέλλετο	καὶ	ἀνθρώπους ἀγαθοὺς μὲν γῆς ἐργάτας,
[5, 22]	στρατεύσαντας ἐπ´ αὐτοὺς Πῶρόν τε	καὶ	Ἀνισάρην ξύν τε τῇ σφετέρᾳ
[5, 27]	ἐπανεληλυθότας, πλουσίους τε ἀντὶ πενήτων	καὶ	ἀντὶ ἀφανῶν τῶν πάλαι εὐκλεεῖς.
[5, 16]	πεζῶν δὲ τὴν φάλαγγα Σελεύκῳ	καὶ	Ἀντιγένει καὶ Ταύρωνι προσέταξεν ἄγειν,
[5, 20]	σφῶν ἀπεκτονότες εἶεν οἱ Ἀσσακηνοὶ	καὶ	ἀπ´ Ἀλεξάνδρου ἀφεστηκότες. καὶ ἐπὶ
[5, 7]	ἀντίπρωρος πρὸς τὸ ῥεῦμα ὁρμίζεται·	καὶ	ἀπ´ ἀμφοῖν ξύλα τε ἐς
[5, 24]	ἀποστρέφονται αὖθις ἐς τὴν πόλιν.	καὶ	ἀπέθανον αὐτῶν ἐν τῇ ἀποχωρήσει
[5, 6]	χώραν πρὸς μὲν ἕω τε	καὶ	ἀπηλιώτην ἄνεμον ἔστε ἐπὶ μεσημβρίαν
[5, 19]	μὴ ἀπάξουσιν αὐτῷ τὸν ἵππον·	καὶ	ἀπήχθη εὐθὺς ἐπὶ τῷ κηρύγματι.
[5, 28]	βασιλεῖ σφῶν ἑκόντας· τοῖς δὲ	καὶ	ἀπιέναι οἴκαδε ἐθέλουσιν ὑπάρχειν ἀπιέναι
[5, 23]	ἐπῆγε τῶν πεζῶν τὴν φάλαγγα.	καὶ	ἀπὸ μὲν τῶν πρώτων ἁμαξῶν
[5, 23]	ἑκάστοις προὐχώρει ἀτάκτως προσέβαλλον· ἀλλὰ	καὶ	ἀπὸ τούτων ὅμως ἐξώσθησαν οἱ
[5, 8]	ποιεῖ γυμνικόν τε καὶ ἱππικόν.	καὶ	ἀποδείξας σατράπην τῶν ταύτῃ Ἰνδῶν
[5, 26]	ζῆν τε ξὺν ἀρετῇ ἡδὺ	καὶ	ἀποθνήσκειν κλέος ἀθάνατον ὑπολειπομένους. ἢ
[5, 24]	αἱροῦσι κατὰ κράτος τὴν πόλιν.	καὶ	ἀποθνήσκουσι μὲν ἐν τῇ καταλήψει
[5, 25]	ξὺν τῇ Λιβύῃ τῇ Ἑλληνικῇ	καὶ	Ἀραβίας ἔστιν ἃ καὶ Συρία
[5, 24]	δὲ ὑπὲρ τὰς ἑπτὰ μυριάδας	καὶ	ἅρματα τριακόσια καὶ ἵπποι πεντακόσιοι.
[5, 18]	ταύτῃ Ἰνδῶν καὶ τῶν ἐλεφάντων	καὶ	ἁρμάτων οἱ ἡγεμόνες καὶ οἱ
[5, 29]	τῆς αὑτοῦ χώρας σατραπεύειν ἔδωκεν	καὶ	Ἀρσάκην τῇ Ἀβισάρου ἐπικρατείᾳ προσέθηκεν·
[5, 11]	ἐν τῷ ποταμῷ ὑλώδης τε	καὶ	ἀστιβὴς ὑπ´ ἐρημίας. ταύτην καταμαθὼν
[5, 12]	αὐτῷ Κρατερὸς ὑπελέλειπτο, Μελέαγρός τε	καὶ	Ἄτταλος καὶ Γοργίας ξὺν τοῖς
[5, 2]	τῶν κακῶν ἄγεσθαι, ἵνα σοι	καὶ	αὖθις ἀφικομένῳ δεῦρο ἐν τῷ
[5, 17]	τε τοὺς ἐπιβάτας αὐτῶν ἀκοντίζοντες	καὶ	αὐτὰ τὰ θηρία περισταδὸν πάντοθεν
[5, 10]	ἐλεφάντων καὶ ὅτι πολλὴ στρατιὰ	καὶ	αὐτὴ τεταγμένη τε καὶ ἀκριβῶς
[5, 13]	τόπων, ἀλλὰ ἐς νῆσον γὰρ	καὶ	αὐτὴν μὲν μεγάλην, ᾗ δὴ
[5, 1]	ἐλευθέραν τε οἰκοῦμεν τὴν Νῦσαν	καὶ	αὐτοὶ αὐτόνομοι καὶ ἐν κόσμῳ
[5, 17]	ξυνεστηκὸς τὸ ἔργον ἐπιστρέψαντες αὖθις	καὶ	αὐτοὶ ἐπήλαυνον τῇ ἵππῳ. ὡς
[5, 17]	ἐλεφάντων οἱ πολλοὶ κατηκοντισμένοι ἦσαν,	καὶ	αὐτοὶ οἱ ἐλέφαντες τὰ μὲν
[5, 22]	Σάγγαλα ἦν τῇ πόλει ὄνομα,	καὶ	αὐτοὶ οἱ Καθαῖοι εὐτολμότατοί τε
[5, 8]	Ταξίλης ὁ ὕπαρχος τῆς πόλεως	καὶ	αὐτοὶ οἱ τῇδε Ἰνδοὶ φιλίως.
[5, 18]	νικῶντα λαμπρῶς κατεῖδον Ἀλέξανδρον, ἐπέρων	καὶ	αὐτοὶ τὸν πόρον. καὶ οὗτοι
[5, 2]	προεστώτων τοῦ πολιτεύματος, ἦσαν δὲ	καὶ	αὐτοὶ τριακόσιοι, ἑκατὸν τοὺς ἀρίστους
[5, 14]	μείζονι δυνάμει τὸν Πώρου παῖδα,	καὶ	αὐτόν τε Ἀλέξανδρον τρωθῆναι πρὸς
[5, 15]	τὸ καρτερώτατόν τε τῶν Μακεδόνων	καὶ	αὐτὸν τὸν βασιλέα διαγωνίσασθαι. ἀλλὰ
[5, 1]	Νυσαῖοι ἐᾶσαι σφᾶς ἐλευθέρους τε	καὶ	αὐτονόμους αἰδοῖ τοῦ Διονύσου. Διόνυσος
[5, 2]	εἶναι τοὺς οἰκήτορας τῆς Νύσης	καὶ	αὐτονόμους. ὡς δὲ καὶ τοὺς
[5, 18]	καταμαθεῖν θεωμένοις ἦν) τότε δὴ	καὶ	αὐτὸς ἀπεχώρει ἐπιστρέψας τὸν ἐλέφαντα.
[5, 16]	καὶ τῶν ἵππων τῇ ἐπελάσει.	καὶ	αὐτὸς δὲ τοὺς ἑταίρους ἔχων
[5, 25]	οἱ μέχρι δεῦρο πονηθέντες πόνοι	καὶ	αὐτὸς ἐγὼ ἡγούμενος, οὐδὲν ἔτι
[5, 4]	Ἴστρου, καὶ ὅτι Δέλτα ποιεῖ	καὶ	αὐτὸς ἐν τῇ Ἰνδῶν γῇ
[5, 20]	Πῶρον γενομένης Ἀλεξάνδρῳ ἐπενόει Ἀβισάρης	καὶ	αὐτὸς ξὺν Πώρῳ τάττεσθαι· τότε
[5, 4]	καὶ πολὺ δὴ μείονες, ὅπου	καὶ	αὐτὸς ὁ Ἰνδὸς τοῦ Γάγγου.
[5, 24]	οἵ τε σαλπιγκταὶ ἐσήμαινον αὐτῷ	καὶ	αὐτὸς τὴν στρατιὰν ὡπλισμένην τε
[5, 3]	τινα μῦθον ἐπιχώριον ἀκούσαντας ἢ	καὶ	αὐτοὺς ξυνθέντας φημίσαι, ὅτι τοῦτο
[5, 9]	ἡγεμόνων ἄλλοις {καὶ} ἄλλους ἐπιτάξας,	καὶ	αὐτοὺς πολλαχῇ διέπεμπε. σῖτος δὲ
[5, 14]	τοὺς τοξότας ἐπάγειν τῇ ἵππῳ	καὶ	αὐτοὺς σπουδῇ. γνώμην δὲ ἐπεποίητο,
[5, 9]	ταῦτα δὲ ὁρῶντι Ἀλεξάνδρῳ κινητέα	καὶ	αὐτῷ ἐδόκει ἡ στρατιὰ πολλαχῇ,
[5, 26]	ἔργα φέρουσιν. εἰ δέ τις	καὶ	αὐτῷ τῷ πολεμεῖν ποθεῖ ἀκοῦσαι
[5, 4]	πολλὰ ἐξήλεγξαν, ὅσα γε μὴ	καὶ	αὐτῶν ἔστιν οἳ ἐψεύσαντο· ἀχρύσους
[5, 12]	παρεκεκόμιστο ἐς τὸν χῶρον τοῦτον	καὶ	ἀφανῶς αὖθις ξυμπεπηγμένα ἐν τῇ
[5, 14]	ξὺν αὐτῷ ἱππέας. καὶ γὰρ	καὶ	ἀφικέσθαι ξὺν μείζονι δυνάμει τὸν
[5, 27]	δαιμονίου ἀδόκητά τε καὶ ταύτῃ	καὶ	ἀφύλακτα τοῖς ἀνθρώποις ἐστί. ~Τοιαῦτα
[5, 28]	πολλὴ ἦν ἀνὰ τὸ στρατόπεδον	καὶ	ἀχθόμενοι μὲν τῇ ὀργῇ αὐτοῦ
[5, 25]	καὶ ἡ μέση τῶν ποταμῶν,	καὶ	Βαβυλὼν δὲ ἔχεται καὶ τὸ
[5, 2]	Διονύσου καὶ ἀνευάσαι τὸν θεὸν	καὶ	βακχεῦσαι. ~Καὶ ταῦτα ὅπως τις
[5, 1]	ἀπομάχων στρατιωτῶν, οἳ δὴ αὐτῷ	καὶ	βάκχοι ἦσαν, κτίζει τὴν πόλιν
[5, 10]	δὲ ἐπὶ πολὺ τοῦτο ἐγίγνετο	καὶ	βοὴ μόνον καὶ ἀλαλαγμὸς ἦν,
[5, 9]	πλήν γε δὴ τοῦ Ἰνδοῦ	καὶ	Γάγγου καὶ τυχὸν καὶ ἄλλου
[5, 14]	καὶ τοὺς ξὺν αὐτῷ ἱππέας.	καὶ	γὰρ καὶ ἀφικέσθαι ξὺν μείζονι
[5, 4]	δὴ πρὸς τὰ Ἰνδῶν ξυμβαλεῖν.	καὶ	γὰρ καὶ Πέρσαι τότε πένητές
[5, 3]	Ἀλεξάνδρου ἐς τὸ ὑπέρογκον ἐπιφημισθῆναι.	καὶ	γὰρ καὶ σπήλαιον λέγει ἰδόντας
[5, 20]	ταῦτα πολλαχῇ εἶναι τοῦ Ἰνδοῦ.	καὶ	γὰρ καὶ τοῦ Ἀκεσίνου τεκμαίρομαι
[5, 18]	καὶ Ἀλέξανδρος μέγαν τε αὐτὸν	καὶ	γενναῖον ἄνδρα ἰδὼν ἐν τῇ
[5, 3]	καὶ ἱππικὸν ἐπὶ τῷ ποταμῷ·	καὶ	γίγνεται αὐτῷ ἐπὶ τῇ διαβάσει
[5, 12]	ὑπελέλειπτο, Μελέαγρός τε καὶ Ἄτταλος	καὶ	Γοργίας ξὺν τοῖς μισθοφόροις ἱππεῦσί
[5, 12]	Σογδιανῶν καὶ τοὺς Σκύθας ἱππέας	καὶ	Δάας τοὺς ἱπποτοξότας καὶ τῆς
[5, 28]	τοῖς λόγοις· πολλοῖς δὲ δὴ	καὶ	δάκρυα προχυθέντα ἔτι μᾶλλον δηλῶσαι
[5, 2]	καὶ ἰδεῖν κισσοῦ τε ἀνάπλεων	καὶ	δάφνης τὸ ὄρος καὶ ἄλση
[5, 13]	αὐτῷ οἱ ἱππεῖς τὸν πόρον,	καὶ	δέος ἦν αὖθις ἄλλου δεῆσαι
[5, 22]	ἤλαυνεν ὡς ἐπὶ τοὺς Καθαίους.	καὶ	δευτεραῖος μὲν ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ
[5, 24]	χαλεπὸν ἐξ Ἀλεξάνδρου ὑπομένουσί τε	καὶ	δεχομένοις φιλίως Ἀλέξανδρον· οὐδὲ γὰρ
[5, 18]	ἄλλους τε ἐν μέρει ἔπεμπε	καὶ	δὴ καὶ Μερόην ἄνδρα Ἰνδόν,
[5, 12]	ἱππαρχίαν καὶ τὴν Περδίκκου τε	καὶ	Δημητρίου καὶ τοὺς ἐκ Βάκτρων
[5, 7]	σανίδες ἐγκάρσιαι ἐς τὸ ξυνδεῖν·	καὶ	διὰ πασῶν οὕτω τῶν νεῶν,
[5, 20]	Ἰνδός· ἵνα δὲ στενότατός τε	καὶ	διὰ στενότητα βαθύτατος ἐς τοὺς
[5, 24]	ἐγένοντο, ἀλλὰ ὑπὲρ τοὺς χιλίους	καὶ	διακοσίους, καὶ ἐν τούτοις τῶν
[5, 2]	κατὰ ζῆλον τῶν Διονύσου ἔργων.	καὶ	δίδωσιν ἐλευθέρους τε εἶναι τοὺς
[5, 26]	πέρι πᾶσαν ἡ μεγάλη θάλασσα.	καὶ	ἐγὼ ἐπιδείξω Μακεδόσι τε καὶ
[5, 14]	ἀλλὰ Πτολεμαῖος ὁ Λάγου, ὅτῳ	καὶ	ἐγὼ ξυμφέρομαι, ἄλλως λέγει. ἐκπεμφθῆναι
[5, 29]	ἂν ὄχλος ξυμμιγὴς χαίρων βοήσειε	καὶ	ἐδάκρυον οἱ πολλοὶ αὐτῶν· οἱ
[5, 8]	Ἰνδοῦ τε ποταμοῦ καὶ Ὑδάσπου.	καὶ	ἐδέχετο αὐτὸν Ταξίλης ὁ ὕπαρχος
[5, 2]	ἱππέας μὲν ἄγεσθαι τοὺς τριακοσίους	καὶ	εἰ βούλει ἔτι τούτων πλείονας,
[5, 5]	καὶ νόμιμα ἅττα Ἰνδοῖς ἐστι	καὶ	εἰ δή τινα ἄτοπα ζῷα
[5, 21]	παραδιδόναι ταύτην Πώρῳ τῷ ἄλλῳ,	καὶ	εἰ δή τινα πρὸς ταῖς
[5, 21]	Ἰνδῶν τε τοὺς μαχιμωτάτους ἐπιλεξάμενον	καὶ	εἴ τινας παρ´ αὑτῷ ἔχοι
[5, 14]	τὸν παῖδα, ἅρματα δὲ ἑκατὸν	καὶ	εἴκοσι· φθάσαι δὲ περάσαντα Ἀλέξανδρον
[5, 18]	τὰ παρὰ τοῦ Μερόου ἤκουσε	καὶ	ἐκ τοῦ δίψους ἅμα ἐκρατεῖτο,
[5, 1]	μηρῷ τῷ τοῦ Διὸς ηὐξήθη.	καὶ	ἐκ τούτου ἐλευθέραν τε οἰκοῦμεν
[5, 6]	πεδίον τε ἡ πολλή ἐστι	καὶ	ἐκ τῶν ποταμῶν τὸ πεδίον
[5, 6]	Ἰωνικήν. Αἴγυπτόν τε Ἡρόδοτός τε	καὶ	Ἑκαταῖος οἱ λογοποιοί, ἢ εἰ
[5, 11]	τοῦ μεγάλου στρατοπέδου ἐς πεντήκοντα	καὶ	ἑκατὸν σταδίους. παρὰ πᾶσαν δὴ
[5, 4]	αἱ ὄχθαι, ἵνα δὲ πλατύτατος,	καὶ	ἑκατόν· τὸ πολὺ δὲ εἶναι
[5, 19]	βασιλικῶς κεχρημένος ἦν ἀνδρὶ ἀγαθῷ	καὶ	ἐκείνῳ ἐκ τούτου ἐς ἅπαντα
[5, 8]	καὶ ξυνετμήθη τε τὰ πλοῖα	καὶ	ἐκομίσθη αὐτῷ, ὅσα μὲν βραχύτερα
[5, 20]	ἅστινας ταύτῃ ἔκτιζεν ἀναστήσοντά τε	καὶ	ἐκτειχιοῦντα· αὐτὸς δὲ ἤλαυνεν ὡς
[5, 10]	ὕδωρ ἀφορῶντες πέραν τοὺς ἐλέφαντας	{καὶ}	ἔκφρονες γιγνόμενοι. κλέψαι οὖν ἐπενόει
[5, 20]	καὶ προσεχώρουν αὐτῷ ὁμολογίᾳ πάντες.	καὶ	ἔλαβε πόλεις μὲν ἐς τριάκοντα
[5, 20]	Ἀλέξανδρον ἔπεμψε, χρήματά τε κομίζοντα	καὶ	ἐλέφαντας τεσσαράκοντα δῶρον Ἀλεξάνδρῳ. ἧκον
[5, 11]	τι ὑπολειφθῇ αὐτῷ ἐπὶ στρατοπέδου	καὶ	ἐλέφαντες, σὺ δὲ δὴ καὶ
[5, 27]	ὁρᾷς, ὅσοι μὲν Μακεδόνων τε	καὶ	Ἑλλήνων ἅμα σοὶ ὡρμήθημεν, ὅσοι
[5, 25]	διὰ τούσδε τοὺς πόνους ἔχεται	καὶ	Ἑλλήσποντος καὶ Φρύγες ἀμφότεροι καὶ
[5, 4]	Ἰνδοῦ τὰ μάλιστα οὐκ ἀμφίλογα	καὶ	ἐμοὶ ἀναγεγράφθω. ἐπεὶ καὶ ὁ
[5, 5]	οὖν αὐτῷ τούτῳ ὁ Ταῦρος·	καὶ	ἐμοὶ αὐτῷ πρότερόν ποτε ἐπὶ
[5, 19]	δὲ Ἀλεξάνδρου φόβος τοῖς βαρβάροις.	καὶ	ἐμοὶ ἐς τοσόνδε τετιμήσθω ὁ
[5, 15]	τε τῇ ἀποχωρήσει βαρέα γενόμενα	καὶ	ἐν αὐτῷ τῷ ἔργῳ ὑπὸ
[5, 1]	τὴν Νῦσαν καὶ αὐτοὶ αὐτόνομοι	καὶ	ἐν κόσμῳ πολιτεύοντες· τῆς δὲ
[5, 24]	ὑπὲρ τοὺς χιλίους καὶ διακοσίους,	καὶ	ἐν τούτοις τῶν ἡγεμόνων ἄλλοι
[5, 17]	ἤδη προσκειμένων σφίσι τῶν Μακεδόνων.	καὶ	ἐν τούτῳ ἵνα διέσχεν ἡ
[5, 17]	τεῖχός τι φίλιον τοὺς ἐλέφαντας.	καὶ	ἐν τούτῳ οἱ ἐπιστάται τῶν
[5, 17]	ἐπὶ τοὺς ἐλέφαντας αὖθις κατειλήθησαν.	καὶ	ἐν τούτῳ πᾶσα ἡ ἵππος
[5, 19]	Ἵνα δὲ ἡ μάχη ξυνέβη	καὶ	ἔνθεν ὁρμηθεὶς ἐπέρασε τὸν Ὑδάσπην
[5, 8]	Δοξάρεως νομάρχου ἄλλοι, δῶρα φέροντες.	καὶ	ἐνταῦθα αὖ Ἀλέξανδρος ἐν Ταξίλοις
[5, 8]	διέβη πέραν τοῦ Ἰνδοῦ ποταμοῦ,	καὶ	ἐνταῦθα αὖ θύει κατὰ νόμον
[5, 12]	ἔνθεν διαβαίνειν αὐτῷ ἦν ἐγνωσμένον.	καὶ	ἐνταῦθα ἐπληροῦντο τῆς νυκτὸς αἱ
[5, 7]	καταστήσῃ ἐς τὸ τεταγμένον χωρίον·	καὶ	ἐνταῦθα ἤδη καθίεται πλέγματα ἐκ
[5, 29]	τὸν Ἀκεσίνην αὖ ἐπανῄει ὀπίσω.	καὶ	ἐνταῦθα καταλαμβάνει τὴν πόλιν ἐξῳκοδομημένην,
[5, 28]	ἀπιέναι οἴκαδε ἐθέλουσιν ὑπάρχειν ἀπιέναι	καὶ	ἐξαγγέλλειν τοῖς οἰκείοις, ὅτι τὸν
[5, 26]	ἐς ὑμᾶς τὸ πολὺ ἔρχεται	καὶ	ἐπειδὰν ἐπεξέλθωμεν τὴν Ἀσίαν, τότε
[5, 2]	ἥκειν αὐτὸς ἔνθα ἦλθε Διόνυσος	καὶ	ἐπέκεινα ἂν ἐλθεῖν Διονύσου· οὐδ´
[5, 5]	τὰ Ἀλεξάνδρου αὔξοντες, ὅτι δὴ	καὶ	ἐπέκεινα ἄρα τοῦ Καυκάσου κρατῶν
[5, 26]	ὀλίγοι πόνοι. ἀλλὰ ἡμεῖς γε	καὶ	ἐπέκεινα τῆς Νύσης ἀφίγμεθα καὶ
[5, 25]	ταῦτα ὡς ἐπύθετο Ἀλέξανδρος, πρὶν	καὶ	ἐπὶ μεῖζον προελθεῖν τὴν ταραχὴν
[5, 13]	ὕδωρ ὁ ὄμβρος λάβρος τε	καὶ	ἐπὶ πολὺ τῆς νυκτὸς κατασχών,
[5, 22]	ἐχομένους δὲ τούτων τοὺς ὑπασπιστάς,	καὶ	ἐπὶ τούτοις τοὺς Ἀγριᾶνας· κατὰ
[5, 14]	ἀκίνδυνον ποιῆσαι Ἀλεξάνδρῳ τὴν διάβασιν·	καὶ	ἐπὶ τούτους ἀφεῖναι Ἀλέξανδρον τοὺς
[5, 20]	Ἀσσακηνοὶ καὶ ἀπ´ Ἀλεξάνδρου ἀφεστηκότες.	καὶ	ἐπὶ τούτους Φίλιππον ἐκπέμπει καὶ
[5, 29]	οὕστινας ἀποίσουσι τάξας θύει αὖ	καὶ	ἐπὶ τῷ Ἀκεσίνῃ ποταμῷ. καὶ
[5, 7]	τῷ Ἴστρῳ ποταμῷ ζεῦγμα ποιεῖται	καὶ	ἐπὶ τῷ Ῥήνῳ τῷ Κελτικῷ,
[5, 19]	τῶν ἑταίρων ἀπαντᾷ τῷ Πώρῳ·	καὶ	ἐπιστήσας τὸν ἵππον τό τε
[5, 20]	ἔλαβε πόλεις μὲν ἐς τριάκοντα	καὶ	ἑπτά, ὧν ἵνα ὀλίγιστοι ἦσαν
[5, 24]	καταλήψει τῶν Ἰνδῶν ἐς μυρίους	καὶ	ἑπτακισχιλίους, ἑάλωσαν δὲ ὑπὲρ τὰς
[5, 5]	ἐπὶ δὲ ὅσα Μεγασθένης τε	καὶ	Ἐρατοσθένης, δοκίμω ἄνδρε, ξυνεγραψάτην, καὶ
[5, 17]	δὲ ὑπό τε τῶν πόνων	καὶ	ἐρημίᾳ ἡγεμόνων οὐκέτι διακεκριμένοι ἐν
[5, 17]	τάξεσι, ξὺν πολλῷ φόνῳ ἀπελύοντο.	καὶ	ἐς στενὸν ἤδη {κατειλημ{ μ}
[5, 25]	ἐργάτας, γενναίους δὲ τὰ πολέμια	καὶ	ἐς τὰ ἴδια δὲ σφῶν
[5, 27]	τέ σοι ἐς τὰ παρόντα	καὶ	ἐς τὰ μέλλοντα μάλιστα ἀσφαλῆ
[5, 29]	ἥντινα Ἡφαιστίων αὐτῷ ἐκτειχίσαι ἐτάχθη·	καὶ	ἐς ταύτην ξυνοικίσας τῶν τε
[5, 28]	αὐτῆς τε ἐκείνης τῆς ἡμέρας	καὶ	ἐς τὴν τρίτην ἔτι ἀπ´
[5, 27]	τὴν ἐκ σοῦ μοι οὖσαν	καὶ	ἐς τοὺς ἄλλους ἀξίωσιν καὶ
[5, 6]	θάλασσαν ὁ Ἰνδὸς ποταμὸς ἀποτέμνεται.	καὶ	ἔστι πεδίον ἡ πολλὴ αὐτῆς,
[5, 9]	τε γίγνονται καὶ καθαροὶ ἰδεῖν	καὶ	ἔστιν ὅπου περάσιμοι, πλήν γε
[5, 8]	ἐς Τάξιλα ἀφίκετο, πόλιν μεγάλην	καὶ	εὐδαίμονα, τὴν μεγίστην τῶν μεταξὺ
[5, 2]	τε αὐτοῦ Ἀλέξανδρον τῷ Διονύσῳ	καὶ	εὐωχηθῆναι ὁμοῦ τοῖς ἑταίροις. οἱ
[5, 16]	Ἤδη τε ἐντὸς βέλους ἐγίγνετο	καὶ	ἐφῆκεν ἐπὶ τὸ κέρας τὸ
[5, 26]	καὶ κινδυνευόντων τὰ καλὰ ἔργα,	καὶ	ζῆν τε ξὺν ἀρετῇ ἡδὺ
[5, 26]	καὶ ἐπέκεινα τῆς Νύσης ἀφίγμεθα	καὶ	ἡ Ἄορνος πέτρα ἡ τῷ
[5, 26]	ἐντὸς Λιβύη πᾶσα ἡμετέρα γίγνεται	καὶ	ἡ Ἀσία δὴ οὕτω πᾶσα,
[5, 27]	βασιλεῦ, εἴπερ τι καὶ ἄλλο,	καὶ	ἡ ἐν τῷ εὐτυχεῖν σωφροσύνη.
[5, 12]	τι ἡ παρασκευή τε αὐτῷ	καὶ	ἡ ἐπιχείρησις ἡ ἐς τὴν
[5, 27]	ἔτι καὶ ξυγκινδυνεύοντες, αὐτοί τε	καὶ	ἡ Μακεδονικὴ στρατιά, τοὺς μὲν
[5, 12]	ἄνεμος καὶ ὁ ὄμβρος κεκοίμητο.	καὶ	ἡ μὲν ἄλλη στρατιὰ αὐτῷ
[5, 25]	καὶ Συρία ἥ τε κοίλη	καὶ	ἡ μέση τῶν ποταμῶν, καὶ
[5, 11]	ἀπέχει δὲ ἥ τε ἄκρα	καὶ	ἡ νῆσος τοῦ μεγάλου στρατοπέδου
[5, 9]	αἱ διφθέραι τῆς κάρφης ἐμπιπλάμεναι	καὶ	ἡ ὄχθη πᾶσα πλήρης φαινομένη
[5, 17]	ἀντεπῆγον τῇ ἵππῳ τὰ θηρία,	καὶ	ἡ φάλαγξ αὐτὴ τῶν Μακεδόνων
[5, 16]	τοὺς ἀεὶ προσάγοντας. ὡς δὲ	καὶ	ἡ φάλαγξ αὐτῷ δρόμῳ συνάψασα
[5, 9]	εὐπορώτερα, ἐπὶ ταῦτα φρουρὰς διαπέμψας	καὶ	ἡγεμόνας ἐπιστήσας ἑκάστοις εἴργειν ἐπενόει
[5, 2]	Ἀλεξάνδρῳ πρὸς θυμοῦ ἐγίγνετο ἀκούειν	καὶ	ἤθελε πιστὰ εἶναι τὰ ὑπὲρ
[5, 4]	στρατιᾷ ἐπῆλθε, πολλοὺς δὲ ἐπῆλθε,	καὶ	ἥκιστα χλιδῶντας κατὰ τὴν δίαιταν,
[5, 10]	τῶν ἱππέων βοήν τε ἐποίει	καὶ	ἠλαλάζετο τῷ Ἐνυαλίῳ καὶ τἆλλα
[5, 19]	οὐδενός, ἀλλὰ ὑπὸ καύματος τε	καὶ	ἡλικίας (ἦν γὰρ ἀμφὶ τὰ
[5, 26]	τὰ ὀλίγα τοῖς πολλοῖς. ἐπεὶ	καὶ	ἡμῖν αὐτοῖς τί ἂν μέγα
[5, 17]	τὰ θηρία περισταδὸν πάντοθεν βάλλοντες.	καὶ	ἦν τὸ ἔργον οὐδενὶ τῶν
[5, 2]	πολίτευμα ἔχεται, ταῦτά τε ἐπῄνεσε	καὶ	ἠξίωσε τῶν τε ἱππέων οἱ
[5, 1]	δὲ ἐξανέστησέ τε αὐτοὺς Ἀλέξανδρος	καὶ	θαρρεῖν ἐκέλευσε, τότε δὴ τὸν
[5, 2]	ἄλση παντοῖα· καὶ ἰδεῖν σύσκιον,	καὶ	θήρας ἐν αὐτῷ εἶναι θηρίων
[5, 9]	οἱ Ἰνδικοὶ πολλοῦ τε ὕδατος	καὶ	θολεροῦ ἔρρεον καὶ ὀξέος τοῦ
[5, 2]	ἱππεῦσι καὶ τῷ πεζικῷ ἀγήματι	καὶ	ἰδεῖν κισσοῦ τε ἀνάπλεων καὶ
[5, 2]	τὸ ὄρος καὶ ἄλση παντοῖα·	καὶ	ἰδεῖν σύσκιον, καὶ θήρας ἐν
[5, 5]	μεγάλην τὴν πρὸς ἕω τε	καὶ	Ἰνδοὺς θάλασσαν. τοὺς οὖν ποταμούς,
[5, 3]	μύρια, ἐλέφαντας δὲ ἐς τριάκοντα·	καὶ	ἱππεῖς δὲ ἑπτακόσιοι αὐτῷ Ἰνδῶν
[5, 22]	ἀπὸ τῆς ὀπισθοφυλακίας πεζοί τε	καὶ	ἱππεῖς. καὶ τούτων τοὺς μὲν
[5, 3]	νόμος καὶ ἀγῶνα ποιεῖ γυμνικὸν	καὶ	ἱππικὸν ἐπὶ τῷ ποταμῷ· καὶ
[5, 8]	καὶ ἀγῶνα ποιεῖ γυμνικόν τε	καὶ	ἱππικόν. καὶ ἀποδείξας σατράπην τῶν
[5, 29]	καὶ ἀγῶνα ποιεῖ γυμνικόν τε	καὶ	ἱππικόν. καὶ τὴν μὲν χώραν
[5, 20]	καὶ ἀγὼν ἐποιεῖτο αὐτῷ γυμνικὸς	καὶ	ἱππικὸς αὐτοῦ ἐπὶ τῇ ὄχθῃ
[5, 24]	ἑπτὰ μυριάδας καὶ ἅρματα τριακόσια	καὶ	ἵπποι πεντακόσιοι. τῆς δὲ ξὺν
[5, 9]	ἔμπαλιν ἴσχουσιν ὀλίγοι τε γίγνονται	καὶ	καθαροὶ ἰδεῖν καὶ ἔστιν ὅπου
[5, 6]	Ἕρμον μὲν γὰρ καὶ Κάϋστρον	καὶ	Κάϊκόν τε καὶ Μαίανδρον ἢ
[5, 6]	πεδίον Λύδιον καὶ Λυδίου ποταμοῦ,	καὶ	Καΐκου ἄλλο ἐν Μυσίᾳ καὶ
[5, 26]	ἡμῖν αὐτοῖς τί ἂν μέγα	καὶ	καλὸν κατεπέπρακτο, εἰ ἐν Μακεδονίᾳ
[5, 25]	καὶ Ἑλλήσποντος καὶ Φρύγες ἀμφότεροι	καὶ	Καππαδόκαι καὶ Παφλαγόνες καὶ Λυδοὶ
[5, 25]	Καππαδόκαι καὶ Παφλαγόνες καὶ Λυδοὶ	καὶ	Κᾶρες καὶ Λύκιοι καὶ Παμφυλία
[5, 11]	τε δασεῖα ἴδῃ παντοίων δένδρων	καὶ	κατ´ αὐτὴν νῆσος ἐν τῷ
[5, 17]	Μακεδόνες, ἅτε ἐν εὐρυχωρίᾳ τε	καὶ	κατὰ γνώμην τὴν σφῶν προσφερόμενοι
[5, 7]	πότερα ξυντεθεῖσαι αἱ νῆες σχοίνοις	καὶ	κατὰ στοῖχον ὁρμισθεῖσαι ἐς τὸ
[5, 23]	τάς τε πρώτας ἁμάξας ὑπεξῆγον	καὶ	κατὰ τὰ διαλείμματα αὐτῶν ὡς
[5, 15]	τοὺς λόχους. ἦσαν δὲ αὐτῷ	καὶ	κατὰ τὰ κέρατα ἔτι ὑπὲρ
[5, 27]	μὴ ἀποκρύπτεσθαι τὰ δοκοῦντα βέλτιστα	καὶ	κατὰ τὴν ἐκ σοῦ μοι
[5, 27]	καὶ ἐς τοὺς ἄλλους ἀξίωσιν	καὶ	κατὰ τὴν ἐν τοῖς πόνοις
[5, 27]	τε τὸ παραυτίκα οὐ φοβερὰ	καὶ	κατὰ τὴν τοῦ μέλλοντος ἐλπίδα
[5, 11]	ἐς τὸ ξυνορᾶν τε ἀλλήλους	καὶ	κατακούειν εὐπετῶς ὁπόθεν τι παραγγέλλοιτο,
[5, 1]	σκηνὴν τὴν Ἀλεξάνδρου τοὺς πρέσβεις	καὶ	καταλαβεῖν καθήμενον κεκονιμένον ἔτι ἐκ
[5, 15]	πρὸς τῶν ὁπλιτῶν προσβαλλόντων εἴργεσθαι	καὶ	καταπατηθήσεσθαι ἐπιστρεψάντων ἐπ´ αὐτοὺς τῶν
[5, 24]	τείχει. ἀλλὰ οἱ Μακεδόνες, πρὶν	καὶ	κατασεισθῆναί τι τοῦ τείχους, ὑπορύττοντές
[5, 18]	ἐκρατεῖτο, ἐπέστησέ τε τὸν ἐλέφαντα	καὶ	κατέβη ἀπ´ αὐτοῦ· ὡς δὲ
[5, 17]	τρόπον ἐξώθουν τε καὶ κατεπάτουν	καὶ	κατέκαινον. ἀλλ´ οἱ μὲν Μακεδόνες,
[5, 18]	ἀνήγετο ὡς ἀκοντίσων· καὶ ἂν	καὶ	κατέκανε τυχόν, εἰ μὴ ὑποφθάσας
[5, 17]	προσφερόμενοι πάντα τρόπον ἐξώθουν τε	καὶ	κατεπάτουν καὶ κατέκαινον. ἀλλ´ οἱ
[5, 12]	κάρφης, ἐκ πολλοῦ ἤδη παρενηνεγμέναι,	καὶ	κατερράπτοντο ἐς ἀκρίβειαν· ὕδωρ τε
[5, 6]	ἔχει προσκεχωσμένον. Ἕρμον μὲν γὰρ	καὶ	Κάϋστρον καὶ Κάϊκόν τε καὶ
[5, 20]	βίᾳ τὸ ὕδωρ κυμαίνεσθαί τε	καὶ	καχλάζειν, τὸ δὲ εὖρος σταδίους
[5, 5]	ἀποτεμνόμενον δὲ τήν τε Παμφύλων	καὶ	Κιλίκων γῆν ἔνθεν μὲν ὡς
[5, 26]	Εἰ μὲν δὴ ὑμᾶς πονοῦντας	καὶ	κινδυνεύοντας αὐτὸς ἀπόνως καὶ ἀκινδύνως
[5, 26]	Μακεδόνες καὶ ξύμμαχοι. πονούντων τοι	καὶ	κινδυνευόντων τὰ καλὰ ἔργα, καὶ
[5, 27]	πέρας τι ἐπιθεῖναι τοῖς πόνοις	καὶ	κινδύνοις. αὐτὸς γάρ τοι ὁρᾷς,
[5, 27]	τὴν ἐν τοῖς πόνοις τε	καὶ	κινδύνοις ἐς τόδε ἀπροφάσιστον τόλμαν.
[5, 25]	γνώμαις, πόνους τε ἐκ πόνων	καὶ	κινδύνους ἐκ κινδύνων ἐπαναιρούμενον ὁρῶντες
[5, 26]	ἐξ ἀρχῆς δεήσει πόνων τε	καὶ	κινδύνων. ἀλλὰ παραμείνατε, ἄνδρες Μακεδόνες
[5, 21]	ὅπως οἱ ἀμφὶ Κρατερόν τε	καὶ	Κοῖνον δι´ ἀσφαλείας ἐπέρχοιντο τῆς
[5, 12]	ὑπασπιστὰς καὶ τὴν Κλείτου τε	καὶ	Κοίνου τάξιν καὶ τοὺς τοξότας
[5, 20]	περὶ τὴν Ἀσσακηνῶν χώραν καταστησομένους	καὶ	κοσμήσοντας. Αὐτὸς δὲ ὡς ἐπὶ
[5, 11]	αὐτῷ τὰ τῆς διαβάσεως παρεσκευάζετο.	καὶ	Κρατερὸς ὑπελέλειπτο ἐπὶ στρατοπέδου τήν
[5, 17]	ἐπ´ Ἀλέξανδρον τὴν πολλήν τε	καὶ	κρατίστην, οἱ δὲ ἐπὶ Κοῖνόν
[5, 4]	δή, εἰ δή τῳ ἱκανὸς	καὶ	Κτησίας ἐς τεκμηρίωσιν, ἵνα μὲν
[5, 1]	μὲν ἔκτικας ἤδη, τὰς δὲ	καὶ	κτίσεις ἀνὰ χρόνον, οἷα δὴ
[5, 2]	τοῦ Διονύσου τῆς πλάνης μυθευόμενα·	καὶ	κτίσμα εἶναι Διονύσου τὴν Νῦσαν
[5, 20]	δὲ καὶ ὑπὲρ τοὺς μυρίους·	καὶ	κώμας πλήθει τε πολλὰς ἔλαβε
[5, 23]	δὲ τὰ διαλείποντα αὐτοῦ, ἵνα	καὶ	λίμνη οὐ μακρὰν τοῦ τείχους
[5, 6]	καὶ ἄλλο Καΰστρου, πεδίον Λύδιον	καὶ	Λυδίου ποταμοῦ, καὶ Καΐκου ἄλλο
[5, 25]	ἀμφότεροι καὶ Καππαδόκαι καὶ Παφλαγόνες	καὶ	Λυδοὶ καὶ Κᾶρες καὶ Λύκιοι
[5, 25]	Παφλαγόνες καὶ Λυδοὶ καὶ Κᾶρες	καὶ	Λύκιοι καὶ Παμφυλία δὲ καὶ
[5, 24]	τούτοις τῶν ἡγεμόνων ἄλλοι τε	καὶ	Λυσίμαχος ὁ σωματοφύλαξ. Θάψας δὲ
[5, 13]	αὐτῷ Πτολεμαῖός τε καὶ Περδίκκας	καὶ	Λυσίμαχος οἱ σωματοφύλακες καὶ Σέλευκος
[5, 6]	καὶ Κάϋστρον καὶ Κάϊκόν τε	καὶ	Μαίανδρον ἢ ὅσοι πολλοὶ ποταμοὶ
[5, 6]	καὶ Καΐκου ἄλλο ἐν Μυσίᾳ	καὶ	Μαιάνδρου τὸ Καρικὸν ἔστε ἐπὶ
[5, 22]	αὐτὰ Ὀξυδράκαι, ἄλλο Ἰνδῶν ἔθνος,	καὶ	Μαλλοί, ἄλλο καὶ τοῦτο· ἐπεὶ
[5, 13]	αὐτὴν μὲν μεγάλην, ᾗ δὴ	καὶ	μᾶλλον νῆσος οὖσα ἔλαθεν, οὐ
[5, 12]	τῆς νυκτὸς λάβρον ἐπιγίγενται. ταύτῃ	καὶ	μᾶλλόν τι ἡ παρασκευή τε
[5, 14]	χαλεπῶς, πληγὰς λαμβάνοντας. οἱ δὲ	καὶ	μάχην λέγουσιν ἐν τῇ ἐκβάσει
[5, 27]	τὰς νίκας ταύτας τὰς πολλὰς	καὶ	μεγάλας ἐς τὸν πατρῷον οἶκον
[5, 6]	Ἰνδῶν γῆν ποιεῖ Ἐρατοσθένης τε	καὶ	Μεγασθένης, ὃς ξυνῆν μὲν Σιβυρτίῳ
[5, 19]	τοὺς ἄλλους πάντας ἀπηξίου ἀμβάτας,	καὶ	μεγέθει μέγας καὶ τῷ θυμῷ
[5, 25]	τι ὑπὲρ τοὺς ἄλλους Ἰνδοὺς,	καὶ	μεγέθει μεγίστους καὶ ἀνδρείᾳ. ταῦτα
[5, 27]	τόλμαν. ὅσῳ γάρ τοι πλεῖστα	καὶ	μέγιστα σοί τε ἡγουμένῳ καταπέπρακται
[5, 4]	τοὺς πολλοὺς ἢ ὀλίγον ἀποδέοντας,	καὶ	μελαντέρους τῶν ἄλλων ἀνθρώπων, πλὴν
[5, 18]	ἐν μέρει ἔπεμπε καὶ δὴ	καὶ	Μερόην ἄνδρα Ἰνδόν, ὅτι φίλον
[5, 14]	εἶρξαι Ἀλέξανδρον τῆς διαβάσεως χαλεπῶς	καὶ	μηδενὸς εἴργοντος περαιωθέντα, εἴπερ οὖν
[5, 25]	καὶ Μῆδοι καὶ ὅσων Πέρσαι	καὶ	Μῆδοι ἐπῆρχον, καὶ ὅσων δὲ
[5, 25]	τὸ Σουσίων ἔθνος καὶ Πέρσαι	καὶ	Μῆδοι καὶ ὅσων Πέρσαι καὶ
[5, 23]	τρεῖς καὶ τοὺς Ἀγριᾶνας ξύμπαντας	καὶ	μίαν τάξιν τῶν τοξοτῶν, ἀποδείξας
[5, 29]	ἐς τοσόνδε ἀγαγοῦσιν αὐτὸν νικῶντα	καὶ	μνημεῖα τῶν αὑτοῦ πόνων. ὡς
[5, 1]	μνημόσυνον τῆς αὑτοῦ πλάνης τε	καὶ	νίκης τοῖς ἔπειτα ἐσόμενον, καθάπερ
[5, 5]	καὶ Ἐρατοσθένης, δοκίμω ἄνδρε, ξυνεγραψάτην,	καὶ	νόμιμα ἅττα Ἰνδοῖς ἐστι καὶ
[5, 4]	ἦσαν καὶ χώρας τραχείας οἰκήτορες,	καὶ	νόμιμά σφισιν ἦν οἷα ἐγγυτάτω
[5, 1]	τοῦ Ἰνδοῦ ποταμοῦ ἐπῆλθεν Ἀλέξανδρος,	καὶ	Νῦσαν πόλιν ᾠκίσθαι λέγουσι· τὸ
[5, 27]	οἱ δὲ ξυμπονοῦντές τε ἔτι	καὶ	ξυγκινδυνεύοντες, αὐτοί τε καὶ ἡ
[5, 27]	ὁρῶντας τοὺς πρότερον ξυμπονήσαντάς τε	καὶ	ξυγκινδυνεύσαντας ἐς τὰ σφέτερα ἤθη
[5, 25]	ὑμᾶς, ὦ ἄνδρες Μακεδόνες τε	καὶ	ξύμμαχοι, οὐχ ὁμοίᾳ ἔτι τῇ
[5, 26]	κινδύνων. ἀλλὰ παραμείνατε, ἄνδρες Μακεδόνες	καὶ	ξύμμαχοι. πονούντων τοι καὶ κινδυνευόντων
[5, 28]	ταῖς γνώμαις τῶν Μακεδόνων τε	καὶ	ξυμμάχων, οἷα δὴ ἐν ὄχλῳ
[5, 1]	ὄνομα δὲ ἦν αὐτῷ Ἄκουφις,	καὶ	ξὺν αὐτῷ πρέσβεις τῶν δοκιμωτάτων
[5, 7]	δι´ ὀλίγου τε ξυντελεῖται ἅπαν	καὶ	ξὺν πολλῷ θορύβῳ, καὶ τὸ
[5, 8]	ὡς ἐπὶ τὸν Ὑδάσπην ποταμόν.	καὶ	ξυνετμήθη τε τὰ πλοῖα καὶ
[5, 5]	ὅπλοις ἦλθεν Ἀλέξανδρος· τυχὸν δὲ	καὶ	ξυνεχὲς τυγχάνει ὂν τοῦτο τὸ
[5, 29]	τῆς ὁμόρου Ἀβισάρῃ χώρας ὕπαρχος	καὶ	ὁ ἀδελφὸς Ἀβισάρου καὶ οἱ
[5, 3]	Προμηθέως τὸ ἄντρον ἵνα ἐδέδετο,	καὶ	ὁ ἀετὸς ὅτι ἐκεῖσε ἐφοίτα
[5, 7]	ὁ Ἑλλήσποντός τε πρὸς Ξέρξου	καὶ	ὁ Βόσπορός τε καὶ ὁ
[5, 5]	οἵ τε ξὺν Ἀλεξάνδρῳ στρατεύσαντες	καὶ	ὁ ἐκπεριπλεύσας τῆς μεγάλης θαλάσσης
[5, 3]	δαισόμενος τῶν σπλάγχνων τοῦ Προμηθέως,	καὶ	ὁ Ἡρακλῆς ὅτι ἐκεῖσε ἀφικόμενος
[5, 25]	τὴν ἔρημον, ἐπὶ τούτοις μέντοι	καὶ	ὁ Ἰνδὸς ποταμὸς διὰ τῆς
[5, 7]	Ξέρξου καὶ ὁ Βόσπορός τε	καὶ	ὁ Ἴστρος πρὸς Δαρείου, ἢ
[5, 12]	τὴν ἕω ὅ τε ἄνεμος	καὶ	ὁ ὄμβρος κεκοίμητο. καὶ ἡ
[5, 10]	διαβάσει συσκευαζομένων θόρυβος παντοδαπὸς ἐγίγνετο.	καὶ	ὁ Πῶρός τε ἀντιπαρῄει πρὸς
[5, 4]	ἀμφίλογα καὶ ἐμοὶ ἀναγεγράφθω. ἐπεὶ	καὶ	ὁ Ὑδάσπης καὶ Ἀκεσίνης καὶ
[5, 24]	αἵ τε ἅμαξαι ἐμποδὼν ἦσαν	καὶ	ὁ χάραξ ἐν μέσῳ καταβεβλημένος·
[5, 13]	τῆς φάλαγγος οἱ τοξόται αὐτῷ	καὶ	οἱ Ἀγριᾶνες {καὶ} οἱ ἀκοντισταὶ
[5, 13]	τοξόται αὐτῷ καὶ οἱ Ἀγριᾶνες	{καὶ}	οἱ ἀκοντισταὶ ἑκατέρωθεν ἐπέστησαν. ~Οὕτως
[5, 29]	ὕπαρχος καὶ ὁ ἀδελφὸς Ἀβισάρου	καὶ	οἱ ἄλλοι οἰκεῖοι, δῶρά τε
[5, 18]	ἐν τῷ αὐτῷ Κρατερός τε	καὶ	οἱ ἄλλοι ὅσοι τῆς στρατιᾶς
[5, 22]	Σάγγαλα, ἵνα οἱ Καθαῖοί τε	καὶ	οἱ ἄλλοι πρόσχωροι αὐτοῖς ξυνεληλυθότες
[5, 24]	δὲ ἥ τε σάλπιγξ ἐφθέγξατο	καὶ	οἱ ἀμφὶ Πτολεμαῖον προσέκειντο αὐτοῖς
[5, 22]	ἐτάχθησαν. ἐκτάσσοντι δὲ αὐτῷ παρεγένοντο	καὶ	οἱ ἀπὸ τῆς ὀπισθοφυλακίας πεζοί
[5, 15]	ὣς ἀμφίβολος τῇ γνώμῃ, ὅτι	καὶ	οἱ ἀπὸ τοῦ καταντικρὺ τοῦ
[5, 24]	τε ἦν ἀμφὶ τετάρτην φυλακὴν	καὶ	οἱ βάρβαροι, καθάπερ ἐξηγγέλλετο Ἀλεξάνδρῳ,
[5, 18]	τῆς Πώρου ξύμπαντες ἐλήφθησαν δὲ	καὶ	οἱ ἐλέφαντες, ὅσοι γε αὐτῶν
[5, 6]	ὅντινα νῦν Νεῖλον Αἰγύπτιοί τε	καὶ	οἱ ἔξω Αἰγύπτου ἄνθρωποι ὀνομάζουσιν,
[5, 17]	ἐλέφαντας εἰλουμένων, πολὺς φόνος ἐγίγνετο	καὶ	οἱ ἡγεμόνες τῶν ἐλεφάντων οἱ
[5, 18]	ἐλεφάντων καὶ ἁρμάτων οἱ ἡγεμόνες	καὶ	οἱ ἱππάρχαι καὶ οἱ στρατηγοὶ
[5, 17]	οὖσαν τὴν τῶν Μακεδόνων φάλαγγα,	καὶ	οἱ ἱππεῖς οἱ τῶν Ἰνδῶν
[5, 23]	ἐνέκυρσαν ταῖς προφυλακαῖς τῶν ἱππέων·	καὶ	οἱ μὲν πρῶτοι αὐτῶν κατεκόπησαν
[5, 4]	πρὸς οὐδαμῶν. ἀλλὰ Ἀλέξανδρος γὰρ	καὶ	οἱ ξὺν τούτῳ στρατεύσαντες τὰ
[5, 29]	γενέσθαι ἐλθεῖν. ξυνέβαινον δὲ τούτοις	καὶ	οἱ παρὰ Ἀλεξάνδρου ἐκπεμφθέντες πρέσβεις
[5, 17]	ἐν τῷ ἔργῳ· ἐκόπτοντο δὲ	καὶ	οἱ πεζοὶ πανταχόθεν ἤδη προσκειμένων
[5, 17]	παρίππευον Ἀλεξάνδρῳ ἀντιπαρεξάγοντες τῇ ἐλάσει,	καὶ	οἱ περὶ Κοῖνον, ὡς παρήγγελτο,
[5, 13]	φανερῶς ἤδη ἐπεῖχον τῇ ὄχθῃ·	καὶ	οἱ σκοποὶ κατιδόντες αὐτῶν τὴν
[5, 18]	οἱ ἡγεμόνες καὶ οἱ ἱππάρχαι	καὶ	οἱ στρατηγοὶ τῆς στρατιᾶς τῆς
[5, 8]	τῶν Ἰνδῶν, οὓς Ταξίλης τε	καὶ	οἱ ταύτῃ ὕπαρχοι ἦγον, ᾔει
[5, 11]	ἄκρας, ἀμφότερα ὑλώδη τὰ χωρία	καὶ	οἷα κρύψαι τῆς διαβάσεως τὴν
[5, 27]	γερόντων καὶ ἀκμῆτες ἀντὶ κεκμηκότων,	καὶ	οἷς τὰ τοῦ πολέμου διὰ
[5, 22]	Μαλλοί, ἄλλο καὶ τοῦτο· ἐπεὶ	καὶ	ὀλίγῳ πρόσθεν στρατεύσαντας ἐπ´ αὐτοὺς
[5, 20]	ὀξὺ τοῦ Ἀκεσίνου πέτραις μεγάλαις	καὶ	ὀξείαις, καθ´ ὧν φερόμενον βίᾳ
[5, 9]	τε ὕδατος καὶ θολεροῦ ἔρρεον	καὶ	ὀξέος τοῦ ῥεύματος· ἦν γὰρ
[5, 1]	ὅστις δὴ οὗτος ὁ Διόνυσος	καὶ	ὁπότε ἢ ὅθεν ἐπ´ Ἰνδοὺς
[5, 26]	ἡ Ἀσία δὴ οὕτω πᾶσα,	καὶ	ὅροι τῆς ταύτῃ ἀρχῆς οὕσπερ
[5, 22]	προσάγοι τῇ χώρᾳ αὐτῶν Ἀλέξανδρος,	καὶ	ὅσα ὅμορά σφισιν ἔθνη ὡσαύτως
[5, 5]	Ἀκεσίνην καὶ Ὑδραώτην καὶ Ὕφασιν	καὶ	ὅσοι ἐν μέσῳ τούτων τε
[5, 12]	ἡ ἱππικὴ τῶν διφθερῶν ἐπιβᾶσα	καὶ	ὅσους τῶν πεζῶν τὰ πλοῖα
[5, 25]	ὅσων Πέρσαι καὶ Μῆδοι ἐπῆρχον,	καὶ	ὅσων δὲ οὐκ ἦρχον, τὰ
[5, 25]	ἔθνος καὶ Πέρσαι καὶ Μῆδοι	καὶ	ὅσων Πέρσαι καὶ Μῆδοι ἐπῆρχον,
[5, 4]	Γάγγου, καὶ τούτου Ἰνδοῦ ποταμοῦ,	καὶ	ὅτι αἱ πηγαί εἰσιν αὐτῷ
[5, 24]	τῶν τε Σαγγάλων τὴν ἅλωσιν	καὶ	ὅτι αὐτοῖς οὐδὲν ἔσται χαλεπὸν
[5, 4]	καθάπερ αἱ πέντε τοῦ Ἴστρου,	καὶ	ὅτι Δέλτα ποιεῖ καὶ αὐτὸς
[5, 4]	Ἰνδοὺς ὡς ἐπὶ νότον ἄνεμον,	καὶ	ὅτι δίστομός ἐστιν ὁ Ἰνδὸς
[5, 4]	ὄρους τοῦ Παραπαμίσου ἢ Καυκάσου,	καὶ	ὅτι ἐκδίδωσιν ἐς τὴν μεγάλην
[5, 19]	καὶ τὸ κάλλος τοῦ Πώρου	καὶ	ὅτι οὐ δεδουλωμένος τῇ γνώμῃ
[5, 10]	ὑπὸ πλήθους τε τῶν ἐλεφάντων	καὶ	ὅτι πολλὴ στρατιὰ καὶ αὐτὴ
[5, 2]	καὶ τοὺς νόμους ἐπύθετο αὐτῶν	καὶ	ὅτι πρὸς τῶν ἀρίστων τὸ
[5, 24]	τοῦ χάρακος τοῦ κεκομμένου τε	καὶ	οὐ καταπηχθέντος συννῆσαι ἄλλῃ καὶ
[5, 6]	εἷς τε ποταμὸς παρ´ ἑκάστοις	καὶ	οὐ μεγάλοι οὗτοι ποταμοὶ ἱκανοὶ
[5, 22]	εὐπροσοδώτερον αὐτῷ ἐφαίνετο τὸ χωρίον	καὶ	οὐ πυκναὶ ὡσαύτως αἱ ἅμαξαι
[5, 6]	τοῦ ποταμοῦ ἀμφότεροι ὡσαύτως ὀνομάζουσιν	καὶ	οὐκ ἀμαυροῖς τεκμηρίοις ὅτι ταύτῃ
[5, 14]	ἐπὶ κατασκοπὴν ἐκπεμπόμενα πολλά τε	καὶ	οὐκ εὔζωνα ἐς τὴν ἀποχώρησιν
[5, 17]	καματηρά τε ἦν τὰ θηρία	καὶ	οὐκέτι αὐτοῖς ἐρρωμέναι αἱ ἐκδρομαὶ
[5, 27]	ὀλίγοι δὲ ἐκ πολλῶν ὑπολείπονται,	καὶ	οὔτε τοῖς σώμασιν ἔτι ὡσαύτως
[5, 5]	τοῦ Γάγγου ποταμοῦ ἐς θάλασσαν	καὶ	οὗτοι ἐσβάλλουσιν ἢ εἰς τενάγη
[5, 4]	Ἀκεσίνης καὶ Ὑδραώτης καὶ Ὕφασις,	καὶ	οὗτοι Ἰνδοὶ ποταμοὶ ὄντες, τῶν
[5, 18]	ἐπέρων καὶ αὐτοὶ τὸν πόρον.	καὶ	οὗτοι οὐ μείονα τὸν φόνον
[5, 14]	παῖδα ὑπὸ τοῦ Πώρου λέγει	καὶ	οὗτος, ἀλλ´ οὐχ ἑξήκοντα μόνα
[5, 15]	τὰ μὲν πρῶτα ἐκπέμψαι Ἀλέξανδρον	καὶ	οὗτος λέγει τοὺς ἱπποτοξότας, αὐτὸν
[5, 19]	οὔσῃ πλείονα τῆς πρόσθεν προσέθηκεν·	καὶ	οὕτως αὐτός τε βασιλικῶς κεχρημένος
[5, 17]	ξύγκλεισιν ἐπάγειν τὴν φάλαγγα ἐσήμηνε.	καὶ	οὕτως οἱ μὲν ἱππεῖς τῶν
[5, 27]	ἔτι σώζονται, πόθος δὲ γυναικῶν	καὶ	παίδων, πόθος δὲ δὴ τῆς
[5, 25]	Λυδοὶ καὶ Κᾶρες καὶ Λύκιοι	καὶ	Παμφυλία δὲ καὶ Φοινίκη καὶ
[5, 11]	κατακούειν εὐπετῶς ὁπόθεν τι παραγγέλλοιτο,	καὶ	πανταχόθεν βοαί τε νύκτωρ ἐπὶ
[5, 8]	ἧκον δὲ ἐνταῦθα παρ´ αὐτὸν	καὶ	παρὰ Ἀβισάρου πρέσβεις τοῦ τῶν
[5, 8]	ἄλλοι ξὺν αὐτῷ οἱ δοκιμώτατοι,	καὶ	παρὰ Δοξάρεως νομάρχου ἄλλοι, δῶρα
[5, 20]	αὐτονόμων Ἰνδῶν πρέσβεις παρ´ Ἀλέξανδρον	καὶ	παρὰ Πώρου ἄλλου του ὑπάρχου
[5, 20]	Θρᾷκας ἄγων ἧκεν ὡς Ἀλέξανδρον	καὶ	παρὰ Σισικόττου τοῦ Ἀσσακηνῶν σατράπου
[5, 3]	μὲν σμικρότερα, δύο δὲ τριακοντόρους,	καὶ	παρὰ Ταξίλου τοῦ Ἰνδοῦ δῶρα
[5, 20]	τεσσαράκοντα δῶρον Ἀλεξάνδρῳ. ἧκον δὲ	καὶ	παρὰ τῶν αὐτονόμων Ἰνδῶν πρέσβεις
[5, 11]	ἱππαρχίαν καὶ τοὺς ἐξ Ἀραχωτῶν	καὶ	Παραπαμισαδῶν ἱππέας καὶ τῆς φάλαγγος
[5, 25]	καὶ Φρύγες ἀμφότεροι καὶ Καππαδόκαι	καὶ	Παφλαγόνες καὶ Λυδοὶ καὶ Κᾶρες
[5, 12]	ξὺν τοῖς μισθοφόροις ἱππεῦσί τε	καὶ	πεζοῖς ἐτετάχατο· καὶ τούτοις διαβαίνειν
[5, 8]	δύναμιν ἔχων ἧκεν ἐς Τάξιλα	καὶ	πεντακισχιλίους τῶν Ἰνδῶν, οὓς Ταξίλης
[5, 6]	εὐθὺς ἀπὸ τῶν πηγῶν ἀνίσχει	καὶ	πεντεκαίδεκα ποταμοὺς πάντας τῶν Ἀσιανῶν
[5, 13]	καὶ ἅμα αὐτῷ Πτολεμαῖός τε	καὶ	Περδίκκας καὶ Λυσίμαχος οἱ σωματοφύλακες
[5, 25]	ἔχεται καὶ τὸ Σουσίων ἔθνος	καὶ	Πέρσαι καὶ Μῆδοι καὶ ὅσων
[5, 4]	τὰ Ἰνδῶν ξυμβαλεῖν. καὶ γὰρ	καὶ	Πέρσαι τότε πένητές τε ἦσαν
[5, 1]	θαμβῆσαί τε ἰδόντας τὴν ὄψιν	καὶ	πεσόντας ἐς γῆν ἐπὶ πολὺ
[5, 6]	θάλασσαν προχεόμενοι, ὁπότε ἰλὺν καταφέροιεν	καὶ	πηλὸν ἐκ τῶν ἄνω τόπων
[5, 3]	ἐπ´ αὐτῷ πεποιημένην πρὸς Ἡφαιστίωνος	καὶ	πλοῖα πολλὰ μὲν σμικρότερα, δύο
[5, 27]	κόσμῳ μεγάλοι τε ἀντὶ μικρῶν	καὶ	πλούσιοι ἐκ πενήτων ἀναστρέφοντες ξύγγνωστοί
[5, 16]	ἐπῆγεν, ὡς μὴ καματηρούς τε	καὶ	πνευστιῶντας ἀκμῆσι παραδοῦναι τοῖς βαρβάροις,
[5, 17]	κακοῦ ἔκφρονες φιλίοις τε ὁμοῦ	καὶ	πολεμίοις προσφερόμενοι πάντα τρόπον ἐξώθουν
[5, 22]	ξύν τε τῇ σφετέρᾳ δυνάμει	καὶ	πολλὰ ἄλλα ἔθνη τῶν αὐτονόμων
[5, 4]	τοῦ Ἰνδοῦ δὲ μείονές εἰσιν	καὶ	πολὺ δὴ μείονες, ὅπου καὶ
[5, 20]	κώμας πλήθει τε πολλὰς ἔλαβε	καὶ	πολυανθρώπους οὐ μεῖον τῶν πόλεων.
[5, 15]	πεζῶν ἡ ἵππος αὐτῷ ἐτέτακτο	καὶ	πρὸ ταύτης τὰ ἅρματα ἑκατέρωθεν.
[5, 22]	καὶ ὡς πληγὰς γίγνεσθαι αὐτοῖς	καὶ	πρὸ τῆς μάχης ἐντὸς τοῦ
[5, 6]	ἡ μὲν ἐς μεσημβρίαν τε	καὶ	πρὸς νότον ἄνεμον {τοῦ Ταύρου}
[5, 21]	ὡς δὲ ἀφειμένον τε ἐκεῖνον	καὶ	πρὸς τῇ αὑτοῦ καὶ ἄλλης
[5, 20]	τοὺς Ἀγριᾶνας καὶ τοὺς τοξότας·	καὶ	προσεχώρουν αὐτῷ ὁμολογίᾳ πάντες. καὶ
[5, 24]	τε μηχαναὶ Ἀλεξάνδρῳ ξυμπεπηγμέναι ἦσαν	καὶ	προσήγοντο ἤδη τῷ τείχει. ἀλλὰ
[5, 27]	ποιήσομαι ἐγὼ τοὺς λόγους, οἳ	καὶ	προτιμώμενοι τῶν ἄλλων καὶ τὰ
[5, 18]	τῶν μὲν ἱπποτοξοτῶν, οἳ δὴ	καὶ	πρῶτοι τοῦ ἔργου ἥψαντο, δέκα·
[5, 16]	μέν, ἵνα οἱ ἐλέφαντες προεβέβληντο	καὶ	πυκνὴ ἡ φάλαγξ κατὰ τὰ
[5, 11]	νύκτωρ ἐπὶ πολλὰς νύκτας ἐγίγνοντο	καὶ	πυρὰ ἐκαίετο. Ἐπειδὴ δὲ ἔγνω
[5, 24]	τότε δὲ ἑκουσίως προσχωρήσασι προσέθηκεν.	καὶ	Πῶρον μὲν ξὺν τῇ δυνάμει
[5, 24]	ἐς πεντακοσίους. Ἐν τούτῳ δὲ	καὶ	Πῶρος ἀφίκετο τούς τε ὑπολοίπους
[5, 9]	ἐπὶ τῇ ὄχθῃ τοῦ Ὑδάσπου,	καὶ	Πῶρος κατὰ τὴν ἀντιπέρας ὄχθην
[5, 18]	τὰ δὲ ἅρματα ξύμπαντα κατεκόπη·	καὶ	Πώρου δύο παῖδες ἀπέθανον καὶ
[5, 2]	ὅτῳ ἐγέλασεν· ὑποκρίνασθαι δ´ Ἄκουφιν·	καὶ	πῶς ἄν, ὦ βασιλεῦ, μία
[5, 7]	τε ἐς εὐθὺ ὀξέως ἐπιβάλλεται	καὶ	σανίδες ἐγκάρσιαι ἐς τὸ ξυνδεῖν·
[5, 13]	Περδίκκας καὶ Λυσίμαχος οἱ σωματοφύλακες	καὶ	Σέλευκος τῶν ἑταίρων, ὁ βασιλεύσας
[5, 12]	Δημητρίου καὶ τοὺς ἐκ Βάκτρων	καὶ	Σογδιανῶν καὶ τοὺς Σκύθας ἱππέας
[5, 3]	τὸ ὑπέρογκον ἐπιφημισθῆναι. καὶ γὰρ	καὶ	σπήλαιον λέγει ἰδόντας ἐν Παραπαμισάδαις
[5, 18]	καὶ Πώρου δύο παῖδες ἀπέθανον	καὶ	Σπιτάκης ὁ νομάρχης τῶν ταύτῃ
[5, 15]	ψάμμου γὰρ ξύμπαν ἦν ἄπεδον	καὶ	στερεὸν ἐς τὰς ἐφόδους τε
[5, 2]	σπουδῇ ἀπ´ αὐτοῦ ποιεῖσθαι, ὡς	καὶ	στεφανώσασθαι εἶχον, ἐφυμνοῦντας τὸν Διόνυσόν
[5, 27]	σωφροσύνη. σοὶ γὰρ αὐτῷ ἡγουμένῳ	καὶ	στρατιὰν τοιαύτην ἄγοντι ἐκ μὲν
[5, 18]	ἀποδειξάμενος μὴ ὅτι στρατηγοῦ, ἀλλὰ	καὶ	στρατιώτου γενναίου, ὡς τῶν τε
[5, 1]	τοῖς ἔπειτα ἐσόμενον, καθάπερ οὖν	καὶ	σὺ αὐτὸς Ἀλεξάνδρειάν τε ἔκτισας
[5, 19]	πολλὰ δὲ πρόσθεν ξυγκαμών τε	καὶ	συγκινδυνεύσας Ἀλεξάνδρῳ, ἀναβαινόμενός τε πρὸς
[5, 20]	πολλῶν πλοίων ἐπὶ ταῖς πέτραις	καὶ	{συναρ{ ρ} αχθέντων οὐκ ὀλίγους
[5, 23]	ἀπολείψουσι τῆς νυκτὸς τὴν πόλιν.	καὶ	συνέβη οὕτως ὅπως εἴκασεν· ἀμφὶ
[5, 24]	αὐτὸς τὴν στρατιὰν ὡπλισμένην τε	καὶ	συντεταγμένην ἔχων ἐχώρει ἐπὶ τοὺς
[5, 25]	Ἑλληνικῇ καὶ Ἀραβίας ἔστιν ἃ	καὶ	Συρία ἥ τε κοίλη καὶ
[5, 27]	οἳ καὶ προτιμώμενοι τῶν ἄλλων	καὶ	τὰ ἆθλα τῶν πόνων οἱ
[5, 21]	ἤδη ὑπηκόου τῶν Ἰνδῶν χώρας	καὶ	τὰ ἄλλα ἐπιτήδεια παρακομίζειν ἔμελλον.
[5, 29]	ἦν ξὺν τῇ στρατιᾷ ἐπεσκεύασε	καὶ	τὰ ἄλλα τὰ κατὰ τὴν
[5, 15]	ἀναλαβὼν πᾶσαν, ἐς τετρακισχιλίους ἱππέας,	καὶ	τὰ ἅρματα πάντα, τριακόσια ὄντα,
[5, 27]	πόντον, εἰ δέ, ἐπὶ Καρχηδόνα	καὶ	τὰ ἐπέκεινα Καρχηδονίων τῆς Λιβύης.
[5, 25]	τί ὀκνεῖτε καὶ τὸν Ὕφασιν	καὶ	τὰ ἐπέκεινα τοῦ Ὑφάσιος γένη
[5, 26]	πρὸς ἡμῶν ἔχεται. ὑμεῖς δὲ	καὶ	τὰ ἔτι ὑπόλοιπα τῆς Ἀσίας
[5, 26]	ὥστε δέος μὴ ἀπελθόντων ὀπίσω	καὶ	τὰ νῦν κατεχόμενα οὐ βέβαια
[5, 26]	Ἀσίας πρόσθετε τοῖς ἤδη ἐκτημένοις	καὶ	τὰ ὀλίγα τοῖς πολλοῖς. ἐπεὶ
[5, 22]	αὐτοὶ οἱ Καθαῖοι εὐτολμότατοί τε	καὶ	τὰ πολέμια κράτιστοι ἐνομίζοντο, καὶ
[5, 4]	τῶν ἄλλων ἀνθρώπων, πλὴν Αἰθιόπων,	καὶ	τὰ πολέμια πολύ τι γενναιοτάτους
[5, 26]	Ὑρκανίαν ὡς ἐπὶ βορρᾶν ἄνεμον,	καὶ	τὰ Σκυθικὰ γένη οὐ πόρρω
[5, 8]	αἱ τριακόντοροι δὲ τριχῇ ἐτμήθησαν,	καὶ	τὰ τμήματα ἐπὶ ζευγῶν διεκομίσθη
[5, 27]	τὴν μητέρα τὴν σαυτοῦ ἰδὼν	καὶ	τὰ τῶν Ἑλλήνων καταστησάμενος καὶ
[5, 2]	ὁμοῦ τοῖς ἑταίροις. οἱ δὲ	καὶ	τάδε ἀνέγραψαν, εἰ δή τῳ
[5, 10]	ἐποίει καὶ ἠλαλάζετο τῷ Ἐνυαλίῳ	καὶ	τἆλλα ὅσα ἐπὶ διαβάσει συσκευαζομένων
[5, 20]	τῆς χώρας Πώρῳ ἄρχειν ἔδωκεν.	καὶ	Ταξίλῃ δὲ διαλλάττει Πῶρον καὶ
[5, 20]	καὶ Ταξίλῃ δὲ διαλλάττει Πῶρον	καὶ	Ταξίλην ἀποπέμπει ὀπίσω ἐς τὰ
[5, 18]	πρῶτα μὲν Ταξίλην τὸν Ἰνδόν·	καὶ	Ταξίλης προσιππεύσας ἐφ´ ὅσον οἱ
[5, 17]	εὐθὺς ἐτάραξε τὰς τάξεις τε	καὶ	τὰς γνώμας τῶν Ἰνδῶν καὶ
[5, 2]	εἶχον, ἐφυμνοῦντας τὸν Διόνυσόν τε	καὶ	τὰς ἐπωνυμίας τοῦ θεοῦ ἀνακαλοῦντας.
[5, 24]	αὐτοὶ πλίνθινον ὂν τὸ τεῖχος	καὶ	τὰς κλίμακας ἐν κύκλῳ πάντῃ
[5, 27]	καὶ τὰ τῶν Ἑλλήνων καταστησάμενος	καὶ	τὰς νίκας ταύτας τὰς πολλὰς
[5, 22]	τήν τε αὑτοῦ ἔχων ἱππαρχίαν	καὶ	τὰς τῶν πεζεταίρων τάξεις· ἐπὶ
[5, 16]	τὴν φάλαγγα Σελεύκῳ καὶ Ἀντιγένει	καὶ	Ταύρωνι προσέταξεν ἄγειν, μὴ πρόσθεν
[5, 24]	τε λίμνης καὶ τοῦ τείχους.	καὶ	ταῦτ´ αὐτῷ οἱ στρατιῶται ἐν
[5, 29]	Ἀλεξάνδρου ἐκπεμφθέντες πρέσβεις πρὸς Ἀβισάρην.	καὶ	ταῦτα οὐ χαλεπῶς πιστεύσας οὕτως
[5, 22]	ὅμορά σφισιν ἔθνη ὡσαύτως αὐτόνομα,	καὶ	ταῦτα παρακαλεῖν ἐς τὸ ἔργον·
[5, 20]	βαθύτατος ἐς τοὺς πεντεκαίδεκα ξυνάγεσθαι·	καὶ	ταῦτα πολλαχῇ εἶναι τοῦ Ἰνδοῦ.
[5, 2]	ἀνέγραψαν, εἰ δή τῳ πιστὰ	καὶ	ταῦτα, πολλοὺς τῶν ἀμφ´ αὐτὸν
[5, 21]	ποταμοῦ αὐτόνομα ἔθνη Ἰνδῶν νέμεται,	καὶ	ταῦτα προσαγαγόμενον τῷ Πώρῳ ἄρχειν
[5, 27]	ἐλπίδα ἐν σπουδῇ ἔσται· οὓς	καὶ	ταύτῃ ἔτι προθυμότερον ἀκολουθήσειν σοι
[5, 27]	ἐκ τοῦ δαιμονίου ἀδόκητά τε	καὶ	ταύτῃ καὶ ἀφύλακτα τοῖς ἀνθρώποις
[5, 7]	ἡ διὰ τῶν νεῶν γίγνεται,	καὶ	ταύτην ἐγὼ ἀφηγήσομαι ἐν τῷ
[5, 5]	ἐς τὴν Ὑρκανίαν καλουμένην θάλασσαν,	καὶ	ταύτην κόλπον οὖσαν τῆς μεγάλης
[5, 20]	πολυανθρώπους οὐ μεῖον τῶν πόλεων.	καὶ	ταύτης τῆς χώρας Πώρῳ ἄρχειν
[5, 17]	ἀμφ´ Ἀλέξανδρον τῇ τε ῥώμῃ	καὶ	τῇ ἐμπειρίᾳ πολὺ προέχοντες, ὡς
[5, 6]	πάντας τῶν Ἀσιανῶν μείζονας παραλαβὼν	καὶ	τῇ ἐπωνυμίᾳ κρατήσας οὕτως ἐκδιδοῖ
[5, 29]	οἱ πολλοὶ αὐτῶν· οἱ δὲ	καὶ	τῇ σκηνῇ τῇ βασιλικῇ πελάζοντες
[5, 10]	προσκειμένων σφίσιν εὐθὺς τῶν ἐλεφάντων	καὶ	τῇ τε ὄψει ἅμα καὶ
[5, 10]	καὶ τῇ τε ὄψει ἅμα	καὶ	τῇ φωνῇ φοβούντων, οὐδ´ ἂν
[5, 25]	προελθεῖν τὴν ταραχὴν τοῖς στρατιώταις	καὶ	τὴν ἀθυμίαν, ξυγκαλέσας τοὺς ἡγεμόνας
[5, 12]	εἶναι ἄγων ἐπὶ τὴν νῆσον	καὶ	τὴν ἄκραν, ἔνθεν διαβαίνειν αὐτῷ
[5, 18]	ὢν κατά τε τὴν ἰσχὺν	καὶ	τὴν ἁρμονίαν, ὡς ὕστερον καταμαθεῖν
[5, 16]	ἐπὶ τὸ δεξιόν, τὴν Δημητρίου	καὶ	τὴν αὑτοῦ ἔχοντα ἱππαρχίαν, κελεύσας,
[5, 6]	ταύτῃ ἔχει Ἡροδότῳ ἐπιδέδεικται, ὡς	καὶ	τὴν γῆν αὐτὴν τυχὸν τοῦ
[5, 21]	ἱππέων δὲ τήν τε αὑτοῦ	καὶ	τὴν Δημητρίου ἱππαρχίαν καὶ τῶν
[5, 4]	τῶν κατὰ τὴν Ἀσίαν τε	καὶ	τὴν Εὐρώπην, πλὴν Γάγγου, καὶ
[5, 26]	ἔστε ἐπὶ ποταμόν τε Γάγγην	καὶ	τὴν ἑῴαν θάλασσαν· ταύτῃ δὲ,
[5, 12]	τῶν τε ἑταίρων τὸ ἄγημα	καὶ	τὴν Ἡφαιστίωνος ἱππαρχίαν καὶ τὴν
[5, 22]	τῶν ἱππέων τὸ ἄγημα κατέστησε	καὶ	τὴν Κλείτου ἱππαρχίαν, ἐχομένους δὲ
[5, 12]	τῆς φάλαγγος τούς τε ὑπασπιστὰς	καὶ	τὴν Κλείτου τε καὶ Κοίνου
[5, 19]	Ὑδάσπην ποταμὸν πόλεις ἔκτισεν Ἀλέξανδρος.	καὶ	τὴν μὲν Νίκαιαν τῆς νίκης
[5, 29]	ποιεῖ γυμνικόν τε καὶ ἱππικόν.	καὶ	τὴν μὲν χώραν τὴν μέχρι
[5, 27]	εἰ δοκεῖ, ἐς τὴν οἰκείαν	καὶ	τὴν μητέρα τὴν σαυτοῦ ἰδὼν
[5, 3]	πρὸς ἕω μέρη τῆς γῆς	καὶ	τὴν Παραπαμισαδῶν χώραν ὡς ἐπὶ
[5, 12]	ἄγημα καὶ τὴν Ἡφαιστίωνος ἱππαρχίαν	καὶ	τὴν Περδίκκου τε καὶ Δημητρίου
[5, 3]	ἐς ξυμμαχίαν παρὰ Ταξίλου ἧκον·	καὶ	τὴν πόλιν Τάξιλα, τὴν μεγίστην
[5, 11]	τῶν Μακεδόνων τήν τε Ἀλκέτου	καὶ	τὴν Πολυπέρχοντος τάξιν καὶ τοὺς
[5, 21]	παρ´ Ἀλέξανδρον πέμπων αὑτόν τε	καὶ	τὴν ὑπὸ οἷ χώραν ἐνεδίδου
[5, 1]	ἐπὶ τῆς τροφοῦ τῆς Νύσης	καὶ	τὴν χώραν Νυσαίαν· τὸ δὲ
[5, 20]	ἐνδιδόντες αὐτόν τε Ἀλεξάνδρῳ Ἀβισάρην	καὶ	τὴν χώραν ὅσης ἦρχε. καίτοι
[5, 6]	ποταμῶν προςκεχωσμένον. εἶναι γὰρ οὖν	καὶ	τῆς ἄλλης χώρας ὅσα πεδία
[5, 26]	ὅροι τῆς ταύτῃ ἀρχῆς οὕσπερ	καὶ	τῆς γῆς ὅρους ὁ θεὸς
[5, 2]	δὲ παῖδα ἄρα τοῦ Ἀκούφιος	καὶ	τῆς θυγατρὸς τὸν παῖδα ξυμπέμψαι
[5, 12]	ἱππέας καὶ Δάας τοὺς ἱπποτοξότας	καὶ	τῆς φάλαγγος τούς τε ὑπασπιστὰς
[5, 11]	ἐξ Ἀραχωτῶν καὶ Παραπαμισαδῶν ἱππέας	καὶ	τῆς φάλαγγος τῶν Μακεδόνων τήν
[5, 6]	παρ´ ἑκάστοις ποιήματα· ὣς δὲ	καὶ	τῆς χώρας τὴν ἐπωνυμίαν τοῖς
[5, 1]	καὶ τὸ κράνος {αὐτῷ} περικείμενον	καὶ	τὸ δόρυ ἔχοντα· θαμβῆσαί τε
[5, 28]	γνώμης ἐς τοὺς πρόσω κινδύνους	καὶ	τὸ καθ´ ἡδονήν σφισιν εἶναι
[5, 19]	ὑπὲρ πέντε πήχεις μάλιστα ξυμβαῖνον,	καὶ	τὸ κάλλος τοῦ Πώρου καὶ
[5, 1]	τοῖς ὅπλοις τοῖς τε ἄλλοις	καὶ	τὸ κράνος {αὐτῷ} περικείμενον καὶ
[5, 19]	βοὸς κεφαλὴ ἐγκεχαραγμένη, ἐφ´ ὅτῳ	καὶ	τὸ ὄνομα τοῦτο λέγουσιν ὅτι
[5, 25]	ποταμῶν, καὶ Βαβυλὼν δὲ ἔχεται	καὶ	τὸ Σουσίων ἔθνος καὶ Πέρσαι
[5, 15]	ὡς Ἀλέξανδρόν τε αὐτὸν κατεῖδον	καὶ	τὸ στῖφος ἀμφ´ αὐτὸν τῶν
[5, 7]	ἅπαν καὶ ξὺν πολλῷ θορύβῳ,	καὶ	τὸ τεταγμένον ἐν τῷ δρωμένῳ
[5, 1]	τῆς δὲ ἐκ Διονύσου οἰκίσεως	καὶ	τόδε σοι γενέσθω τεκμήριον· κιττὸς
[5, 27]	ζηλωτοὺς τοῖς ἀπερχομένοις ποιήσω. ~Ταῦτα	καὶ	τοιαῦτα εἰπόντος Ἀλεξάνδρου πολὺν μὲν
[5, 27]	μέγιστα σοί τε ἡγουμένῳ καταπέπρακται	καὶ	τοῖς ἅμα σοὶ οἴκοθεν ὁρμηθεῖσι,
[5, 25]	ἣ δὴ τοῖς ξυμμάχοις τε	καὶ	τοῖς ἑκοῦσι προσχωρήσασι προστίθεται. ~Πέρας
[5, 7]	τοῦ ἀσφαλεστέραν τοῖς τε ἵπποις	καὶ	τοῖς ζεύγεσι τὴν ἔφοδον γίγνεσθαι,
[5, 14]	τοὺς οὔπω πεπερακότας τῶν πολεμίων	καὶ	τοῖς ἤδη ἐκβεβηκόσιν ἐπιθέσθαι οὐδαμῇ
[5, 26]	καὶ ἐγὼ ἐπιδείξω Μακεδόσι τε	καὶ	τοῖς ξυμμάχοις τὸν μὲν Ἰνδικὸν
[5, 17]	ἐβλάπτοντο ἐν ταῖς ἐπιστροφαῖς τε	καὶ	τοῖς ὠθισμοῖς καταπατούμενοι. τῶν τε
[5, 20]	ξὺν Πώρῳ τάττεσθαι· τότε δὲ	καὶ	τὸν ἀδελφὸν τὸν αὑτοῦ ξὺν
[5, 29]	καὶ ἐπὶ τῷ Ἀκεσίνῃ ποταμῷ.	καὶ	τὸν Ἀκεσίνην αὖ διαβὰς ἐπὶ
[5, 14]	εἴκοσι· φθάσαι δὲ περάσαντα Ἀλέξανδρον	καὶ	τὸν ἐκ τῆς νήσου τὸν
[5, 7]	ἐπὶ τῷ Ῥήνῳ τῷ Κελτικῷ,	καὶ	τὸν Εὐφράτην καὶ τὸν Τίγρητα,
[5, 5]	τε εἶναι καὶ τὸν Τίγρητα	καὶ	τὸν Ἰνδόν τε καὶ τὸν
[5, 14]	τε Ἀλέξανδρον τρωθῆναι πρὸς αὐτοῦ	καὶ	τὸν ἵππον αὐτοῦ ἀποθανεῖν τὸν
[5, 15]	τῇ στρατιᾷ ἐς τὸ καρτερώτατον	καὶ	τὸν παῖδα ἐν τῇ μάχῃ
[5, 5]	τινα ἄτοπα ζῷα αὐτόθι φύεται	καὶ	τὸν παράπλουν αὐτὸν τῆς ἔξω
[5, 3]	ἀφικόμενος τόν τε ἀετὸν ἀπέκτεινε	καὶ	τὸν Προμηθέα τῶν δεσμῶν ἀπέλυσε.
[5, 5]	ἄνεμον τὸν Εὐφράτην τε εἶναι	καὶ	τὸν Τίγρητα καὶ τὸν Ἰνδόν
[5, 7]	τῷ Κελτικῷ, καὶ τὸν Εὐφράτην	καὶ	τὸν Τίγρητα, ὁσάκις κατέλαβεν αὐτοὺς
[5, 5]	Τίγρητα καὶ τὸν Ἰνδόν τε	καὶ	τὸν Ὑδάσπην καὶ Ἀκεσίνην καὶ
[5, 25]	Ἀκεσίνης, ὁ Ὑδραώτης, τί ὀκνεῖτε	καὶ	τὸν Ὕφασιν καὶ τὰ ἐπέκεινα
[5, 26]	ἀπόστασιν πρὸς τῶν μήπω ἐχομένων.	καὶ	τότε δὴ ἀνόνητοι ἡμῖν ἔσονται
[5, 20]	εἶναι τοῦ Ἰνδοῦ. καὶ γὰρ	καὶ	τοῦ Ἀκεσίνου τεκμαίρομαι ἐπιλέξασθαι Ἀλέξανδρον,
[5, 5]	ὅσοι ἐν μέσῳ τούτων τε	καὶ	τοῦ Γάγγου ποταμοῦ ἐς θάλασσαν
[5, 6]	αἱ μεταξὺ Εὐφράτου τε ποταμοῦ	καὶ	τοῦ Ἰνδοῦ ἀπειργόμεναι αἱ δύο
[5, 1]	ἥντινα μεταξὺ τοῦ τε Κωφῆνος	καὶ	τοῦ Ἰνδοῦ ποταμοῦ ἐπῆλθεν Ἀλέξανδρος,
[5, 5]	ἄξιοι, ἐκ τοῦ Ταύρου τε	καὶ	τοῦ Καυκάσου ἀνίσχοντας τοὺς μὲν
[5, 6]	ὡς πρὸς τοῦ Ταύρου τε	καὶ	τοῦ Καυκάσου τέμνεσθαι ἀπὸ ἀνέμου
[5, 12]	μέσῳ δὲ τῆς νήσου τε	καὶ	τοῦ μεγάλου στρατοπέδου, ἵνα αὐτῷ
[5, 12]	τῶν παραγγελμάτων τῶν τε βροντῶν	καὶ	τοῦ ὄμβρου ἀντιπαταγούντων. καὶ τῶν
[5, 15]	πεσεῖν ἐς τετρακοσίους, πεσεῖν δὲ	καὶ	τοῦ Πώρου τὸν παῖδα· τὰ
[5, 24]	ἐν μέσῳ τῆς τε λίμνης	καὶ	τοῦ τείχους. καὶ ταῦτ´ αὐτῷ
[5, 24]	τὰ ἄπορα φαίνηται τοῖς φεύγουσι,	καὶ	τοῦ χάρακος τοῦ κεκομμένου τε
[5, 22]	τε πλῆθος κατιδὼν τῶν βαρβάρων	καὶ	τοῦ χωρίου τὴν φύσιν, ὡς
[5, 12]	τάξιν καὶ τοὺς τοξότας τε	καὶ	τοὺς Ἀγριᾶνας ἦγεν ἀφανῶς πολύ
[5, 20]	ἐπιλέκτους καὶ τοὺς ἱπποτοξότας σύμπαντας	καὶ	τοὺς Ἀγριᾶνας καὶ τοὺς τοξότας·
[5, 23]	ὑπασπιστῶν αὐτῷ δοὺς χιλιαρχίας τρεῖς	καὶ	τοὺς Ἀγριᾶνας ξύμπαντας καὶ μίαν
[5, 11]	νομάρχας τῶν ἐπὶ τάδε Ἰνδῶν	καὶ	τοὺς ἅμα τούτοις τοὺς πεντακισχιλίους.
[5, 17]	οἱ δὲ ἐπὶ Κοῖνόν τε	καὶ	τοὺς ἅμα τούτῳ ἐπέστρεφον. τοῦτό
[5, 13]	δὲ Ἀλέξανδρος πρῶτος αὐτὸς ἐκβὰς	καὶ	τοὺς ἀπὸ τῶν ἄλλων τριακοντόρων
[5, 8]	φρουράν τε ἀπολείπει ἐν Ταξίλοις	καὶ	τοὺς ἀπομάχους τῶν στρατιωτῶν διὰ
[5, 12]	τὴν Περδίκκου τε καὶ Δημητρίου	καὶ	τοὺς ἐκ Βάκτρων καὶ Σογδιανῶν
[5, 11]	τήν τε αὑτοῦ ἔχων ἱππαρχίαν	καὶ	τοὺς ἐξ Ἀραχωτῶν καὶ Παραπαμισαδῶν
[5, 24]	τὸν Ὕφασιν ποταμὸν προὐχώρει, ὡς	καὶ	τοὺς ἐπέκεινα Ἰνδοὺς καταστρέψαιτο. οὐδὲ
[5, 19]	μάχῃ τῇ πρὸς Πῶρόν τε	καὶ	τοὺς ἐπέκεινα τοῦ Ὑδάσπου ποταμοῦ
[5, 16]	τήν τε φάλαγγα τῶν πεζῶν	καὶ	τοὺς ἱππέας κατίδωσιν. Ἤδη τε
[5, 20]	πεζῶν ἀπὸ φάλαγγος ἑκάστης ἐπιλέκτους	καὶ	τοὺς ἱπποτοξότας σύμπαντας καὶ τοὺς
[5, 22]	αὐτονόμων Ἰνδῶν ἄλλους τέ τινας	καὶ	τοὺς καλουμένους Καθαίους αὐτούς τε
[5, 2]	ἐν αὐτῷ εἶναι θηρίων παντοδαπῶν.	καὶ	τοὺς Μακεδόνας ἡδέως τὸν κισσὸν
[5, 28]	τοὺς πρεσβυτάτους τε τῶν ἑταίρων	καὶ	τοὺς μάλιστα ἐπιτηδείους αὐτῷ συναγαγών,
[5, 2]	γὰρ δόξαι φρόνιμα, πεῖσαι Ἀλέξανδρον.	καὶ	τοὺς μὲν ἱππέας ξυμπέμπειν οἱ
[5, 22]	ἐν καιρῷ οἱ ἐφαίνετο παρετάσσετο·	καὶ	τοὺς μὲν ἱπποτοξότας εὐθὺς ὡς
[5, 11]	Ἀλκέτου καὶ τὴν Πολυπέρχοντος τάξιν	καὶ	τοὺς νομάρχας τῶν ἐπὶ τάδε
[5, 2]	Νύσης καὶ αὐτονόμους. ὡς δὲ	καὶ	τοὺς νόμους ἐπύθετο αὐτῶν καὶ
[5, 14]	Πώρου ἀφιγμένων πρὸς Ἀλέξανδρόν τε	καὶ	τοὺς ξὺν αὐτῷ ἱππέας. καὶ
[5, 29]	κομίζοντες ἃ μέγιστα παρ´ Ἰνδοῖς	καὶ	τοὺς παρ´ Ἀβισάρου ἐλέφαντας, ἀριθμὸν
[5, 12]	τοὺς ἐκ Βάκτρων καὶ Σογδιανῶν	καὶ	τοὺς Σκύθας ἱππέας καὶ Δάας
[5, 20]	ἱπποτοξότας σύμπαντας καὶ τοὺς Ἀγριᾶνας	καὶ	τοὺς τοξότας· καὶ προσεχώρουν αὐτῷ
[5, 12]	Κλείτου τε καὶ Κοίνου τάξιν	καὶ	τοὺς τοξότας τε καὶ τοὺς
[5, 22]	Ἰνδῶν ἔθνος, καὶ Μαλλοί, ἄλλο	καὶ	τοῦτο· ἐπεὶ καὶ ὀλίγῳ πρόσθεν
[5, 13]	ὑπερίσχειν τοῦ ποταμοῦ. ὡς δὲ	καὶ	τοῦτο ἐπεπέρατο αὐτῷ τὸ ὕδωρ,
[5, 1]	περ πλησίον ἐστὶ τῆς πόλεως	καὶ	τοῦτο Μηρὸν ἐπωνόμασε Διόνυσος, ὅτι
[5, 4]	γῇ τῷ Αἰγυπτίῳ Δέλτα παραπλήσιον	καὶ	τοῦτο Πάταλα καλεῖται τῇ Ἰνδῶν
[5, 6]	ἔστι πεδίον ἡ πολλὴ αὐτῆς,	καὶ	τοῦτο, ὡς εἰκάζουσιν, ἐκ τῶν
[5, 12]	ἱππεῦσί τε καὶ πεζοῖς ἐτετάχατο·	καὶ	τούτοις διαβαίνειν παρηγγέλλετο κατὰ μέρος,
[5, 22]	καὶ τὰ πολέμια κράτιστοι ἐνομίζοντο,	καὶ	τούτοις κατὰ τὰ αὐτὰ Ὀξυδράκαι,
[5, 27]	γνώμαις πολὺ ἔτι μᾶλλον προκεκμηκότες.	καὶ	τούτοις ξύμπασιν πόθος μὲν γονέων
[5, 14]	νήσου τῆς μικρᾶς περᾶσαι Ἀλέξανδρον·	καὶ	τοῦτον δυνηθῆναι ἂν εἶρξαι Ἀλέξανδρον
[5, 14]	φίλτατον Ἀλεξάνδρῳ ὄντα τὸν ἵππον,	καὶ	τοῦτον τρωθέντα ὑπὸ τοῦ παιδὸς
[5, 4]	καὶ τὴν Εὐρώπην, πλὴν Γάγγου,	καὶ	τούτου Ἰνδοῦ ποταμοῦ, καὶ ὅτι
[5, 13]	ἱππεῖς πρῶτοι ἐτετάχατο αὐτῷ ἐκβαίνειν·	καὶ	τούτους ἄγων προῄει ἐν τάξει.
[5, 15]	μετώπου, ἀλλὰ κατ´ ἴλας ἐμβεβληκός.	καὶ	τούτων ἱππέας μὲν πεσεῖν ἐς
[5, 5]	ἄρκτον τετραμμένον ἔχειν τὸ ὕδωρ,	καὶ	τούτων τοὺς μὲν ἐς τὴν
[5, 22]	ὀπισθοφυλακίας πεζοί τε καὶ ἱππεῖς.	καὶ	τούτων τοὺς μὲν ἱππέας ἐπὶ
[5, 14]	τούτους ἀφεῖναι Ἀλέξανδρον τοὺς ἱπποτοξότας,	καὶ	τραπῆναι αὐτοὺς οὐ χαλεπῶς, πληγὰς
[5, 20]	καὶ ἐπὶ τούτους Φίλιππον ἐκπέμπει	καὶ	Τυρίεσπιν σὺν στρατιᾷ τὰ περὶ
[5, 9]	δὴ τοῦ Ἰνδοῦ καὶ Γάγγου	καὶ	τυχὸν καὶ ἄλλου του· ἀλλ´
[5, 12]	κτύπῳ τῷ ἀπὸ τῶν ὅπλων	καὶ	τῷ θορύβῳ τῷ ἀπὸ τῶν
[5, 19]	ἀπηξίου ἀμβάτας, καὶ μεγέθει μέγας	καὶ	τῷ θυμῷ γενναῖος. σημεῖον δέ
[5, 27]	πόνων οἱ πολλοὶ ἤδη κεκομισμένοι	καὶ	τῷ κρατιστεύειν παρὰ τοὺς ἄλλους
[5, 28]	τοῦ τε Κοίνου τῇ παρρησίᾳ	καὶ	τῷ ὄκνῳ τῶν ἄλλων ἡγεμόνων
[5, 2]	ξὺν τοῖς ἑταίροις τοῖς ἱππεῦσι	καὶ	τῷ πεζικῷ ἀγήματι καὶ ἰδεῖν
[5, 13]	τό τε ἄγημα τῶν ἱππέων	καὶ	τῶν ἄλλων ἱππαρχιῶν τοὺς κρατίστους
[5, 29]	τῶν πόλεων τῆς τε Νικαίας	καὶ	τῶν Βουκεφάλων ὅσα πρὸς τῶν
[5, 20]	Ἀλέξανδρος ἐπὶ τῶν πλοίων τε	καὶ	τῶν διφθερῶν ξὺν τῇ στρατιᾷ
[5, 15]	τὰ ἅρματα πάντα, τριακόσια ὄντα,	καὶ	τῶν ἐλεφάντων διακοσίους καὶ τῶν
[5, 18]	ὁ νομάρχης τῶν ταύτῃ Ἰνδῶν	καὶ	τῶν ἐλεφάντων καὶ ἁρμάτων οἱ
[5, 18]	τε ἱππέων τὸν φόνον κατεῖδε	καὶ	τῶν ἐλεφάντων τοὺς μὲν αὐτοῦ
[5, 9]	ὤφθη ξὺν πάσῃ τῇ στρατιᾷ	καὶ	τῶν ἐλεφάντων τῷ στίφει. ταύτῃ
[5, 26]	ἢ Ἰλλυριοὺς ἢ Τριβαλλοὺς ἢ	καὶ	τῶν Ἑλλήνων, ὅσοι οὐκ ἐπιτήδειοι
[5, 24]	ὑπολοίπους ἐλέφαντας ἅμα οἷ ἄγων	καὶ	τῶν Ἰνδῶν ἐς πεντακισχιλίους, αἵ
[5, 16]	τῇ πυκνότητί τε τῶν τοξευμάτων	καὶ	τῶν ἵππων τῇ ἐπελάσει. καὶ
[5, 23]	τε ἐφεστηκότες ἐλάττονι τῷ κύκλῳ	καὶ	τῶν Μακεδόνων οὐ κατ´ εὐρυχωρίαν
[5, 29]	τε προσχώρων ὅσοι ἐθελονταὶ κατῳκίζοντο	καὶ	τῶν μισθοφόρων ὅ τι περ
[5, 20]	ἑταίρων ἱππέων ἔχων τοὺς ἡμίσεας	καὶ	τῶν πεζῶν ἀπὸ φάλαγγος ἑκάστης
[5, 15]	ὄντα, καὶ τῶν ἐλεφάντων διακοσίους	καὶ	τῶν πεζῶν ὅ τι περ
[5, 12]	βροντῶν καὶ τοῦ ὄμβρου ἀντιπαταγούντων.	καὶ	τῶν πλοίων δὲ τὰ πολλὰ
[5, 29]	ἐπὶ τὸν Ὑδάσπην ἧκεν, ἵνα	καὶ	τῶν πόλεων τῆς τε Νικαίας
[5, 2]	ἱππέων οἱ ξυμπέμψαι ἐς τριακοσίους	καὶ	τῶν προεστώτων τοῦ πολιτεύματος, ἦσαν
[5, 21]	αὑτοῦ καὶ τὴν Δημητρίου ἱππαρχίαν	καὶ	τῶν τοξοτῶν τοὺς ἡμίσεας, ἐς
[5, 13]	τῶν ἑταίρων, ὁ βασιλεύσας ὕστερον,	καὶ	τῶν ὑπασπιστῶν οἱ ἡμίσεες· τοὺς
[5, 26]	ὑμετέρα καὶ ὑμεῖς αὐτῆς σατραπεύετε.	καὶ	τῶν χρημάτων τὸ μέρος νῦν
[5, 8]	τῶν μεταξὺ Ἰνδοῦ τε ποταμοῦ	καὶ	Ὑδάσπου. καὶ ἐδέχετο αὐτὸν Ταξίλης
[5, 3]	μεγίστην μεταξὺ Ἰνδοῦ τε ποταμοῦ	καὶ	Ὑδάσπου, ὅτι αὐτῷ Ταξίλης ἐνδίδωσιν.
[5, 5]	καὶ τὸν Ὑδάσπην καὶ Ἀκεσίνην	καὶ	Ὑδραώτην καὶ Ὕφασιν καὶ ὅσοι
[5, 4]	καὶ ὁ Ὑδάσπης καὶ Ἀκεσίνης	καὶ	Ὑδραώτης καὶ Ὕφασις, καὶ οὗτοι
[5, 26]	ξύμπασιν. ἥ τε χώρα ὑμετέρα	καὶ	ὑμεῖς αὐτῆς σατραπεύετε. καὶ τῶν
[5, 2]	δὲ εἶναι τὸν ἐπιλεγόμενον, ὅντινα	καὶ	ὕπαρχον τῆς χώρας τῆς Νυσαίας
[5, 3]	ἐς Ἰνδοὺς ἀφίκετο. ὅμοια δὲ	καὶ	ὑπὲρ Διονύσου τῆς πλάνης ἀπιστεῖ
[5, 20]	οὐκ ἐλάττους ἦσαν, πολλῶν δὲ	καὶ	ὑπὲρ τοὺς μυρίους· καὶ κώμας
[5, 26]	ἐμπλήσας μὰ Δι´ ὑμᾶς, ἀλλὰ	καὶ	ὑπερβαλὼν ὅσα ἕκαστος ἐλπίζει ἀγαθὰ
[5, 2]	Μακεδόνων τῷ τε κισσῷ στεφανωσαμένους	καὶ	ὑπὸ τῇ κατακλήσει τοῦ θεοῦ
[5, 21]	ξὺν ὅπλοις ἀπαντήσαντας, τοὺς δὲ	καὶ	ὑποφεύγοντας ἑλὼν βίᾳ κατεστρέψατο. ~Ἐν
[5, 20]	δὲ Φραταφέρνης τε ὁ Παρθυαίων	καὶ	Ὑρκανίας σατράπης τοὺς καταλειφθέντας παρὰ
[5, 5]	λέλεκται Καύκασος τὸ ὄρος τοῦτο	καὶ	ὕστερον τῷδε τῷ ὀνόματι κληθήσεται·
[5, 5]	Ὑδάσπην καὶ Ἀκεσίνην καὶ Ὑδραώτην	καὶ	Ὕφασιν καὶ ὅσοι ἐν μέσῳ
[5, 4]	Ὑδάσπης καὶ Ἀκεσίνης καὶ Ὑδραώτης	καὶ	Ὕφασις, καὶ οὗτοι Ἰνδοὶ ποταμοὶ
[5, 15]	αὐτῷ τοὺς ἐλέφαντας ἐπὶ μετώπου	καὶ	φόβον πάντῃ παρέχειν τοῖς ἀμφ´
[5, 25]	καὶ Λύκιοι καὶ Παμφυλία δὲ	καὶ	Φοινίκη καὶ Αἴγυπτος ξὺν τῇ
[5, 29]	Ἀρσάκην τῇ Ἀβισάρου ἐπικρατείᾳ προσέθηκεν·	καὶ	φόρους οὕστινας ἀποίσουσι τάξας θύει
[5, 25]	τοὺς πόνους ἔχεται καὶ Ἑλλήσποντος	καὶ	Φρύγες ἀμφότεροι καὶ Καππαδόκαι καὶ
[5, 23]	εἶργεν ἡ λίμνη τὴν πόλιν	καὶ	φυλακὰς ἐν κύκλῳ τῆς λίμνης
[5, 5]	ἐπὶ Μηδίαν παρὰ Παρθυαίους τε	καὶ	Χορασμίους, κατὰ δὲ Βακτρίους ξυμβάλλειν
[5, 4]	Πέρσαι τότε πένητές τε ἦσαν	καὶ	χώρας τραχείας οἰκήτορες, καὶ νόμιμά
[5, 22]	πρὶν ξυνταχθῆναι αὐτῷ τὴν στρατιὰν	καὶ	ὡς πληγὰς γίγνεσθαι αὐτοῖς καὶ
[5, 15]	μάχῃ τετελευτηκότα ἤγγειλαν, ἐγίγνετο μὲν	καὶ	ὣς ἀμφίβολος τῇ γνώμῃ, ὅτι
[5, 27]	αὐτοῦ λεχθεῖσι γιγνώσκει· ἔμενε δὲ	καὶ	ὣς ἐπὶ πολὺ ἡ σιωπή·
[5, 11]	καὶ ἐλέφαντες, σὺ δὲ δὴ	καὶ	ὣς μένειν κατὰ χώραν· εἰ
[5, 15]	αὐτὸν τὸν βασιλέα διαγωνίσασθαι. ἀλλὰ	καὶ	ὣς ὀλίγους τῶν ἐλεφάντων σὺν