Livre, Chapitre |
[5, 18] |
παλαιοῦ
τὸν
Ταξίλην
ἐπιστρέψας
ἀνήγετο
|
ὡς |
ἀκοντίσων·
καὶ
ἂν
καὶ
κατέκανε |
[5, 20] |
παρὰ
οἷ
Θρᾷκας
ἄγων
ἧκεν
|
ὡς |
Ἀλέξανδρον
καὶ
παρὰ
Σισικόττου
τοῦ |
[5, 15] |
αὑτὸν
ἵππῳ·
τοὺς
δὲ
ἐγκλῖναι,
|
ὡς |
Ἀλέξανδρόν
τε
αὐτὸν
κατεῖδον
καὶ |
[5, 16] |
ἐπέστησε
τοὺς
ἱππέας
τοῦ
πρόσω,
|
ὡς |
ἀναλαμβάνειν
τῶν
πεζῶν
τοὺς
ἀεὶ |
[5, 15] |
ὑπὸ
πηλοῦ
ἀχρεῖα.
Πῶρος
δέ,
|
ὡς |
αὐτῷ
ὅσοι
ἱππεῖς
ἐκ
τῆς |
[5, 3] |
ὑπὲρ
τούτων
λόγοι.
Ἀλέξανδρος
δὲ
|
ὡς |
ἀφίκετο
ἐπὶ
τὸν
Ἰνδὸν
ποταμόν, |
[5, 24] |
στρατιᾶς
ἀπέθανον
ἐς
πεντακοσίους
μάλιστα.
|
ὡς |
δὲ
ἀπέγνω
διώκειν
τοῦ
πρόσω |
[5, 21] |
μᾶλλον
ἢ
φιλίᾳ
τῇ
Ἀλεξάνδρου·
|
ὡς |
δὲ
ἀφειμένον
τε
ἐκεῖνον
καὶ |
[5, 8] |
τινι
ἄλλῃ
μηχανῇ,
ἐκείνῃ
ἐχέτω.
|
ὡς |
δὲ
διέβη
πέραν
τοῦ
Ἰνδοῦ |
[5, 14] |
εὔζωνα
ἐς
τὴν
ἀποχώρησιν
ἦν,
|
ὡς |
δὲ
εἰς
τὸ
εἶρξαί
τε |
[5, 15] |
τρισμυρίους,
ἤλαυνεν
ὡς
ἐπ´
Ἀλέξανδρον.
|
ὡς |
δὲ
ἐνέτυχε
χωρίῳ,
ἵνα
οὐ |
[5, 1] |
γῆν
ἐπὶ
πολὺ
σιγὴν
ἔχειν.
|
ὡς |
δὲ
ἐξανέστησέ
τε
αὐτοὺς
Ἀλέξανδρος |
[5, 13] |
διαβάσει
ἴσου
τῷ
πρώτῳ
πόνου.
|
ὡς |
δὲ
ἐξευρέθη
ποτὲ
ὁ
πόρος, |
[5, 10] |
ἔθος
αὐτὸν
τῆς
ἀντιπαραγωγῆς
καθίστη.
|
ὡς |
δὲ
ἐπὶ
πολὺ
τοῦτο
ἐγίγνετο |
[5, 18] |
ἐλέφαντα
καὶ
κατέβη
ἀπ´
αὐτοῦ·
|
ὡς
|
δὲ
ἔπιέ
τε
καὶ
ἀνέψυξεν, |
[5, 24] |
ὁ
χάραξ
ἐν
μέσῳ
καταβεβλημένος·
|
ὡς |
δὲ
ἥ
τε
σάλπιγξ
ἐφθέγξατο
|
[5, 16] |
τῶν
πεζῶν
τοὺς
ἀεὶ
προσάγοντας.
|
ὡς |
δὲ
καὶ
ἡ
φάλαγξ
αὐτῷ
|
[5, 2] |
οἰκήτορας
τῆς
Νύσης
καὶ
αὐτονόμους.
|
ὡς |
δὲ
καὶ
τοὺς
νόμους
ἐπύθετο |
[5, 13] |
τὰς
κεφαλὰς
ὑπερίσχειν
τοῦ
ποταμοῦ.
|
ὡς |
δὲ
καὶ
τοῦτο
ἐπεπέρατο
αὐτῷ |
[5, 17] |
πλείω
ἤδη
πρὸς
ἐκείνων
ἐβλάπτοντο.
|
ὡς |
δὲ
καματηρά
τε
ἦν
τὰ |
[5, 15] |
προπορεύεσθαι
πρὸ
τοῦ
ἄλλου
στρατοῦ.
|
ὡς |
δὲ
κατέμαθεν
ἀτρεκῶς
τὸ
πλῆθος |
[5, 29] |
καὶ
μνημεῖα
τῶν
αὑτοῦ
πόνων.
|
ὡς |
δὲ
κατεσκευασμένοι
αὐτῷ
οἱ
βωμοὶ |
[5, 17] |
καὶ
αὐτοὶ
ἐπήλαυνον
τῇ
ἵππῳ.
|
ὡς |
δὲ
πάλιν
ἐκράτησαν
αὐτῶν
οἱ |
[5, 20] |
ἔθνει
Γλαυγανῖκαι,
ὡς
λέγει
Ἀριστόβουλος,
|
ὡς |
δὲ
Πτολεμαῖος,
Γλαῦσαι.
ὁποτέρως
δὲ |
[5, 28] |
γίγνεσθαι,
ἐμπεσοῦσα
εὐπειθεστέρους
παρέξει
αὐτούς.
|
ὡς |
δὲ
σιγὴ
αὖ
πολλὴ
ἦν |
[5, 13] |
ἄλλους
ὑπασπιστὰς
ἄλλαι
τριακόντοροι
ἔφερον.
|
ὡς
|
δὲ
τὴν
νῆσον
παρήλλαξεν
ἡ |
[5, 16] |
ἔστε
καταστῆναι
αὐτοῖς
τὸν
θυμόν.
|
ὡς |
δὲ
τὴν
τάξιν
κατεῖδε
τῶν |
[5, 9] |
χώρας
ἐς
τὸ
στρατόπεδον
ξυνεκομίζετο,
|
ὡς |
δῆλον
εἶναι
τῷ
Πώρῳ
ὅτι
|
[5, 18] |
εἴκοσι·
τῶν
δὲ
ἄλλων
ἱππέων
|
ὡς |
διακόσιοι.
Πῶρος
δὲ
μεγάλα
ἔργα |
[5, 8] |
αὐτῷ
εἶπον.
ἀλλά
μοι
δοκεῖ
|
ὡς |
ἐγγυτάτω
τούτων
ἐζεῦχθαι,
ἢ
εἰ
|
[5, 8] |
αὐτὸν
ἢ
περῶντι
ἐπιτίθεσθαι.
ταῦτα
|
ὡς |
ἔγνω
Ἀλέξανδρος,
Κοῖνον
μὲν
τὸν |
[5, 14] |
αὐτοὺς
σπουδῇ.
γνώμην
δὲ
ἐπεποίητο,
|
ὡς |
εἰ
μὲν
προσμίξειαν
αὐτῷ
οἱ
|
[5, 6] |
ἡ
πολλὴ
αὐτῆς,
καὶ
τοῦτο,
|
ὡς |
εἰκάζουσιν,
ἐκ
τῶν
ποταμῶν
προςκεχωσμένον. |
[5, 22] |
καὶ
τοὺς
μὲν
ἱπποτοξότας
εὐθὺς
|
ὡς |
εἶχεν
ἐκπέμπει
ἐπ´
αὐτούς,
ἀκροβολίζεσθαι |
[5, 13] |
δὲ
τούτων
τοὺς
ἄλλους
ὑπασπιστάς,
|
ὡς
|
ἑκάστοις
αἱ
ἡγεμονίαι
ἐν
τῷ |
[5, 23] |
καὶ
κατὰ
τὰ
διαλείμματα
αὐτῶν
|
ὡς |
ἑκάστοις
προὐχώρει
ἀτάκτως
προσέβαλλον·
ἀλλὰ |
[5, 13] |
σκοποὶ
κατιδόντες
αὐτῶν
τὴν
ὁρμὴν
|
ὡς |
ἑκάστοις
τάχους
οἱ
ἵπποι
εἶχον |
[5, 10] |
τῆς
ὄχθης
καθειστήκεσαν.
Ἀλέξανδρος
δὲ
|
ὡς |
ἐξείργαστο
αὐτῷ
ἄφοβον
τὸ
τοῦ |
[5, 22] |
παρασκευῆς
ἄξιον
ξυνέβη
ἀπελθεῖν.
Ταῦτα
|
ὡς |
ἐξηγγέλθη
Ἀλεξάνδρῳ,
σπουδῇ
ἤλαυνεν
ὡς |
[5, 14] |
παῖδα
φθάσαι
ἀφικόμενον
σὺν
ἅρμασιν
|
ὡς |
ἑξήκοντα
πρὶν
τὸ
ὕστερον
ἐκ |
[5, 17] |
τάξιν
τῆς
ἵππου,
τὴν
μὲν
|
ὡς |
ἐπ´
Ἀλέξανδρον
τὴν
πολλήν
τε |
[5, 15] |
περ
ὄφελος,
ἐς
τρισμυρίους,
ἤλαυνεν
|
ὡς |
ἐπ´
Ἀλέξανδρον.
ὡς
δὲ
ἐνέτυχε |
[5, 5] |
τοῦ
Καυκάσου
ἀνίσχοντας
τοὺς
μὲν
|
ὡς |
ἐπ´
ἄρκτον
τετραμμένον
ἔχειν
τὸ |
[5, 6] |
Καυκάσου
τέμνεσθαι
ἀπὸ
ἀνέμου
ζεφύρου
|
ὡς |
ἐπὶ
ἀπηλιώτην
ἄνεμον
τὴν
Ἀσίαν, |
[5, 26] |
τούτων
ἔτι
ἐπὶ
τὴν
Ὑρκανίαν
|
ὡς |
ἐπὶ
βορρᾶν
ἄνεμον,
καὶ
τὰ |
[5, 3] |
γῆς
καὶ
τὴν
Παραπαμισαδῶν
χώραν
|
ὡς |
ἐπὶ
Ἰνδοὺς
μετάγειν
τῷ
λόγῳ |
[5, 5] |
Ἀρμενίαν
παρήκειν,
ἀπὸ
δὲ
Ἀρμενίων
|
ὡς
|
ἐπὶ
Μηδίαν
παρὰ
Παρθυαίους
τε |
[5, 4] |
μεγάλην
θάλασσαν
τὴν
κατὰ
Ἰνδοὺς
|
ὡς |
ἐπὶ
νότον
ἄνεμον,
καὶ
ὅτι
|
[5, 5] |
τῆς
μεγάλης
θαλάσσης,
τοὺς
δὲ
|
ὡς |
ἐπὶ
νότον
ἄνεμον
τὸν
Εὐφράτην |
[5, 6] |
καὶ
ἄνεμον
βορρᾶν.
τῆς
δὲ
|
ὡς |
ἐπὶ
νότον
Ἀσίας
τετραχῇ
αὖ |
[5, 11] |
ἀπαλλαγῆναι
Πῶρον
ξὺν
τῇ
δυνάμει
|
ὡς
|
ἐπὶ
σφᾶς
ἢ
φεύγοντα
μαθεῖν, |
[5, 24] |
καθάπερ
ἐξηγγέλλετο
Ἀλεξάνδρῳ,
ἀνοίξαντες
τὰς
|
ὡς |
ἐπὶ
τὴν
λίμνην
πύλας
δρόμῳ |
[5, 16] |
ταύτῃ
ἐπιθησόμενος.
Κοῖνον
δὲ
πέμπει
|
ὡς |
ἐπὶ
τὸ
δεξιόν,
τὴν
Δημητρίου |
[5, 20] |
καταστησομένους
καὶ
κοσμήσοντας.
Αὐτὸς
δὲ
|
ὡς |
ἐπὶ
τὸν
Ἀκεσίνην
ποταμὸν
προὐχώρει. |
[5, 13] |
τάχους
οἱ
ἵπποι
εἶχον
ἤλαυνον
|
ὡς |
ἐπὶ
τὸν
Πῶρον.
ἐν
τούτῳ |
[5, 8] |
διὰ
νόσον·
αὐτὸς
δὲ
ἦγεν
|
ὡς |
ἐπὶ
τὸν
Ὑδάσπην
ποταμόν.
Ἐπέκεινα |
[5, 8] |
οἱ
ταύτῃ
ὕπαρχοι
ἦγον,
ᾔει
|
ὡς |
ἐπὶ
τὸν
Ὑδάσπην
ποταμόν.
~Καὶ |
[5, 8] |
τοῦ
Ἰνδοῦ
ξυντεμόντα
κελεύει
φέρειν
|
ὡς |
ἐπὶ
τὸν
Ὑδάσπην
ποταμόν.
καὶ
|
[5, 17] |
καὶ
τῇ
ἐμπειρίᾳ
πολὺ
προέχοντες,
|
ὡς |
ἐπὶ
τοὺς
ἐλέφαντας
αὖθις
κατειλήθησαν. |
[5, 22] |
ὡς
ἐξηγγέλθη
Ἀλεξάνδρῳ,
σπουδῇ
ἤλαυνεν
|
ὡς |
ἐπὶ
τοὺς
Καθαίους.
καὶ
δευτεραῖος |
[5, 20] |
καὶ
ἐκτειχιοῦντα·
αὐτὸς
δὲ
ἤλαυνεν
|
ὡς |
ἐπὶ
τοὺς
προσχώρους
τῇ
Πώρου
|
[5, 25] |
ἢν
ἄγῃ
Ἀλέξανδρος,
ἀπισχυριζομένων.
ταῦτα
|
ὡς |
ἐπύθετο
Ἀλέξανδρος,
πρὶν
καὶ
ἐπὶ |
[5, 5] |
καὶ
Κιλίκων
γῆν
ἔνθεν
μὲν
|
ὡς |
ἐς
Ἀρμενίαν
παρήκειν,
ἀπὸ
δὲ |
[5, 17] |
τάξει,
τοὺς
πεζοὺς
δὲ
ξυνασπίσαντας
|
ὡς |
ἐς
πυκνοτάτην
ξύγκλεισιν
ἐπάγειν
τὴν |
[5, 25] |
τοὺς
κινδύνους,
ξυνήγαγον
ἐς
ταὐτό,
|
ὡς |
ἢ
πείσας
ἄγειν
τοῦ
πρόσω |
[5, 16] |
Πώρου
τάξις
ἦν.
Ἀλέξανδρος
δὲ
|
ὡς
|
ἤδη
καθεώρα
τοὺς
Ἰνδοὺς
ἐκτασσομένους, |
[5, 2] |
εἶναι
Διονύσου
τὴν
Νῦσαν
ἤθελεν,
|
ὡς |
ἤδη
τε
ἥκειν
αὐτὸς
ἔνθα |
[5, 26] |
μένων
ἐς
τοσόνδε
κλέος
ἦλθεν
|
ὡς |
θεὸς
ἐξ
ἀνθρώπου
γενέσθαι
ἢ |
[5, 2] |
στεφάνους
σπουδῇ
ἀπ´
αὐτοῦ
ποιεῖσθαι,
|
ὡς |
καὶ
στεφανώσασθαι
εἶχον,
ἐφυμνοῦντας
τὸν |
[5, 6] |
ὅτι
ταύτῃ
ἔχει
Ἡροδότῳ
ἐπιδέδεικται,
|
ὡς |
καὶ
τὴν
γῆν
αὐτὴν
τυχὸν |
[5, 24] |
ἐπὶ
τὸν
Ὕφασιν
ποταμὸν
προὐχώρει,
|
ὡς |
καὶ
τοὺς
ἐπέκεινα
Ἰνδοὺς
καταστρέψαιτο. |
[5, 23] |
μηχανὰς
προσάγειν
τῷ
τείχει
ἐπενόει,
|
ὡς |
κατασείειν
τὸ
τεῖχος.
αὐτομολήσαντες
δὲ |
[5, 20] |
δὲ
ἦν
τῷ
ἔθνει
Γλαυγανῖκαι,
|
ὡς |
λέγει
Ἀριστόβουλος,
ὡς
δὲ
Πτολεμαῖος, |
[5, 7] |
ὁρμισθεῖσαι
ἐς
τὸ
ζεῦγμα
ἀπήρκεσαν,
|
ὡς |
λέγει
Ἡρόδοτος
ζευχθῆναι
τὸν
Ἑλλήσποντον, |
[5, 22] |
καὶ
τοῦ
χωρίου
τὴν
φύσιν,
|
ὡς |
μάλιστα
πρὸς
τὰ
παρόντα
ἐν |
[5, 14] |
τὸν
αὑτοῦ
παῖδα·
ἃ
δὴ
|
ὡς |
μὲν
ἐπὶ
κατασκοπὴν
ἐκπεμπόμενα
πολλά |
[5, 5] |
ἐκάλουν
οἱ
Ἀλεξάνδρῳ
ξυστρατεύσαντες
Μακεδόνες,
|
ὡς |
μὲν
λέγεται
τὰ
Ἀλεξάνδρου
αὔξοντες, |
[5, 16] |
δὲ
οὐκ
εὐθὺς
ἐκτάξας
ἐπῆγεν,
|
ὡς |
μὴ
καματηρούς
τε
καὶ
πνευστιῶντας |
[5, 12] |
ἐδέχετο
ἐπέρα
κατὰ
τὴν
νῆσον,
|
ὡς |
μὴ
πρόσθεν
ὀφθεῖεν
πρὸς
τῶν |
[5, 22] |
ἐπ´
αὐτούς,
ἀκροβολίζεσθαι
κελεύσας
παριππεύοντας,
|
ὡς
|
μήτε
ἐκδρομήν
τινα
ποιήσασθαι
τοὺς |
[5, 18] |
τοῦ
Ὑδάσπου
ὑπολελειμμένοι
ἡγεμόνες
ἦσαν,
|
ὡς |
νικῶντα
λαμπρῶς
κατεῖδον
Ἀλέξανδρον,
ἐπέρων |
[5, 24] |
Λυσίμαχος
ὁ
σωματοφύλαξ.
Θάψας
δὲ
|
ὡς |
νόμος
αὐτῷ
τοὺς
τελευτήσαντας
Εὐμενῆ |
[5, 29] |
ἦσαν,
θύει
δὴ
ἐπ´
αὐτῶν
|
ὡς |
νόμος
καὶ
ἀγῶνα
ποιεῖ
γυμνικόν |
[5, 28] |
τοὺς
μάλιστα
ἐπιτηδείους
αὐτῷ
συναγαγών,
|
ὡς |
πάντα
ἐς
τὴν
ὀπίσω
ἀναχώρησιν |
[5, 17] |
ἐλάσει,
καὶ
οἱ
περὶ
Κοῖνον,
|
ὡς |
παρήγγελτο,
κατόπιν
αὐτοῖς
ἐπεφαίνοντο.
ταῦτα |
[5, 14] |
ἕξεσθαι
αὐτῶν
κατὰ
τὴν
φυγήν,
|
ὡς |
πλείονα
ἐν
τῇ
ἀποχωρήσει
τὸν
|
[5, 24] |
πρώτῃ
φυγῇ
ἁμαξῶν
ταύτῃ
ξυναγαγὼν
|
ὡς |
πλείστας
κατέστησεν
ἐγκαρσίας,
ἵνα
πολλὰ |
[5, 22] |
ξυνταχθῆναι
αὐτῷ
τὴν
στρατιὰν
καὶ
|
ὡς |
πληγὰς
γίγνεσθαι
αὐτοῖς
καὶ
πρὸ |
[5, 15] |
ἐλέφαντα
ἐλέφαντος
οὐ
μεῖον
πλέθρου,
|
ὡς |
πρὸ
πάσης
τε
τῆς
φάλαγγος |
[5, 6] |
Ταύρου
τὴν
ξυμβολήν·
τὴν
δὲ
|
ὡς |
πρὸς
ἑσπέραν
τε
καὶ
ἄνεμον |
[5, 22] |
καλουμένους
Καθαίους
αὐτούς
τε
παρασκευάζεσθαι
|
ὡς |
πρὸς
μάχην,
εἰ
προσάγοι
τῇ |
[5, 6] |
ὅσην
ὁ
Εὐφράτης
ποταμὸς
ἀπείργει
|
ὡς |
πρὸς
τὴν
ἐντὸς
τὴν
ἡμετέραν
|
[5, 6] |
τὰ
τῆς
Ἀσίας
ὧδε
ἔχει
|
ὡς |
πρὸς
τοῦ
Ταύρου
τε
καὶ |
[5, 19] |
ὁ
μὲν
ἤγετο·
Ἀλέξανδρος
δὲ
|
ὡς |
προσάγοντα
ἐπύθετο,
προσιππεύσας
πρὸ
τῆς |
[5, 7] |
τὴν
ἔφοδον
γίγνεσθαι,
καὶ
ἅμα
|
ὡς |
σύνδεσμος
εἶναι
τοῦ
ζεύγματος.
δι´ |
[5, 20] |
τὸ
πλατύτατον
ἦν
τοῦ
πόρου,
|
ὡς |
σχολαιτέρῳ
χρήσασθαι
τῷ
ῥεύματι.
~Περάσας |
[5, 4] |
ἢ
ἐς
ἀφήγησιν
τῶν
ὄντων,
|
ὡς |
τά
γε
κατ´
Ἰνδοὺς
ὅσα |
[5, 18] |
τὸν
Μερόην
ἔμαθεν.
Πῶρος
δὲ
|
ὡς |
τὰ
παρὰ
τοῦ
Μερόου
ἤκουσε |
[5, 16] |
τοὺς
ἱπποτοξότας,
ὄντας
ἐς
χιλίους,
|
ὡς |
ταράξαι
τοὺς
ταύτῃ
ἐφεστηκότας
τῶν |
[5, 16] |
εὐώνυμον
κέρας
τῶν
πολεμίων
παρήλαυνεν,
|
ὡς
|
ταύτῃ
ἐπιθησόμενος.
Κοῖνον
δὲ
πέμπει |
[5, 23] |
ἐπὶ
τῶν
τρίτων
ἔμενον,
ἀλλὰ
|
ὡς |
τάχους
εἶχον
φυγῇ
εἰς
τὴν |
[5, 9] |
αὐτῷ
ἐδόκει
ἡ
στρατιὰ
πολλαχῇ,
|
ὡς |
τὸν
Πῶρον
ἀμφίβολον
γίνεσθαι.
διελὼν |
[5, 21] |
φοβηθείς,
οὐχ
οὕτω
τι
Ἀλέξανδρον,
|
ὡς |
τὸν
Πῶρον
ἐκεῖνον
τὸν
ὁμώνυμον, |
[5, 22] |
ἁμάξας
περιστήσαντες
ἐντὸς
αὐτῶν
ἐστρατοπέδευον,
|
ὡς |
τριπλοῦν
χάρακα
προβεβλῆσθαι
{πρὸ}
τῶν
|
[5, 7] |
οὐκ
ἄπεστιν,
οἵ
τε
παρακελευσμοὶ
|
ὡς |
τύχοιεν
κατὰ
ναῦν
ἑκάστην
καὶ |
[5, 18] |
στρατηγοῦ,
ἀλλὰ
καὶ
στρατιώτου
γενναίου,
|
ὡς
|
τῶν
τε
ἱππέων
τὸν
φόνον |
[5, 3] |
Καύκασον
τῆς
Ἀλεξάνδρου
ἕνεκα
δόξης,
|
ὡς |
ὑπὲρ
τὸν
Καύκασον
ἄρα
ἐλθόντα |
[5, 18] |
τὴν
ἰσχὺν
καὶ
τὴν
ἁρμονίαν,
|
ὡς |
ὕστερον
καταμαθεῖν
θεωμένοις
ἦν)
τότε
|
[5, 15] |
αὐτοῦ
ἐπὶ
τοῦ
στρατοπέδου
ἀπέλιπεν,
|
ὡς |
φοβεῖν
ἀπὸ
τῆς
ὄχθης
τοὺς
|