Livre, Chapitre |
[5, 25] |
ἢ
δέδιτε
μὴ
δέξωνται
ὑμᾶς
|
ἔτι
|
ἄλλοι
βάρβαροι
ἐπιόντας;
ὧν
γε |
[5, 28] |
ἡμέρας
καὶ
ἐς
τὴν
τρίτην
|
ἔτι |
ἀπ´
ἐκείνης,
ὑπομένοντα,
εἰ
δή |
[5, 12] |
πρὶν
παραλλάξαντας
τὴν
νῆσον
ὀλίγον
|
ἔτι
|
ἀπέχειν
τῆς
ὄχθης.
~Αὐτὸς
δὲ |
[5, 1] |
πρέσβεις
καὶ
καταλαβεῖν
καθήμενον
κεκονιμένον
|
ἔτι |
ἐκ
τῆς
ὁδοῦ
ξὺν
τοῖς |
[5, 26] |
θάλασσαν,
πολλὰ
δὲ
ἀπὸ
τούτων
|
ἔτι |
ἐπὶ
τὴν
Ὑρκανίαν
ὡς
ἐπὶ |
[5, 27] |
ἀπὸ
Βάκτρων
εὐθὺς
οὐ
προθύμους
|
ἔτι |
ἐς
τοὺς
πόνους
αἰσθόμενος
οἴκαδε, |
[5, 29] |
μεγίστους
πύργους,
εὖρος
δὲ
μείζονας
|
ἔτι
|
ἢ
κατὰ
πύργους,
χαριστήρια
τοῖς |
[5, 26] |
πέρας,
μαθέτω
ὅτι
οὐ
πολλὴ
|
ἔτι |
ἡμῖν
ἡ
λοιπή
ἐστιν
ἔστε |
[5, 27] |
μένουσιν·
οἱ
δὲ
ξυμπονοῦντές
τε
|
ἔτι |
καὶ
ξυγκινδυνεύοντες,
αὐτοί
τε
καὶ |
[5, 2] |
πόλις
ἑκατὸν
ἀνδρῶν
ἀγαθῶν
ἐρημωθεῖσα
|
ἔτι |
καλῶς
πολιτεύοιτο;
ἀλλὰ
σύ,
εἴ |
[5, 2] |
τὸ
πρόσω
ἀπαξιῶσαι
συμπονεῖν
οἱ
|
ἔτι
|
κατὰ
ζῆλον
τῶν
Διονύσου
ἔργων. |
[5, 28] |
δὲ
δὴ
καὶ
δάκρυα
προχυθέντα
|
ἔτι |
μᾶλλον
δηλῶσαι
τό
τε
ἀκούσιον
|
[5, 27] |
ἐρρωμένοι,
ταῖς
τε
γνώμαις
πολὺ
|
ἔτι |
μᾶλλον
προκεκμηκότες.
καὶ
τούτοις
ξύμπασιν |
[5, 19] |
τούτῳ
ἐνεῖναι.
καὶ
Ἀλέξανδρος
τούτῳ
|
ἔτι |
μᾶλλον
τῷ
λόγῳ
ἡσθεὶς
τήν |
[5, 15] |
φόβον
τῶν
ἵππων,
πεζούς
τε
|
ἔτι |
μεῖον·
κατὰ
στόμα
τε
γὰρ
|
[5, 27] |
σπουδῇ
ἔσται·
οὓς
καὶ
ταύτῃ
|
ἔτι |
προθυμότερον
ἀκολουθήσειν
σοι
εἰκός,
ὁρῶντας |
[5, 10] |
τῇ
φωνῇ
φοβούντων,
οὐδ´
ἂν
|
ἔτι |
πρόσθεν
μεῖναι
ἐπὶ
τῶν
διφθερῶν |
[5, 25] |
καὶ
αὐτὸς
ἐγὼ
ἡγούμενος,
οὐδὲν
|
ἔτι |
προὔργου
λέγειν
μοί
ἐστιν.
εἰ |
[5, 27] |
πόθος
μὲν
γονέων
ἐστίν,
ὅσοις
|
ἔτι |
σώζονται,
πόθος
δὲ
γυναικῶν
καὶ |
[5, 16] |
εὐώνυμον
τῶν
βαρβάρων,
κατὰ
κέρας
|
ἔτι |
τεταραγμένοις
ἐμβαλεῖν
σπουδὴν
ποιούμενος,
πρὶν |
[5, 25] |
τε
καὶ
ξύμμαχοι,
οὐχ
ὁμοίᾳ
|
ἔτι |
τῇ
γνώμῃ
ἑπομένους
μοι
ἐς |
[5, 25] |
Καυκάσου,
ὁ
Τάναϊς,
τὰ
πρόσω
|
ἔτι |
τοῦ
Τανάϊδος,
Βακτριανοί,
Ὑρκάνιοι,
ἡ |
[5, 2] |
τοὺς
τριακοσίους
καὶ
εἰ
βούλει
|
ἔτι |
τούτων
πλείονας,
ἀντὶ
δὲ
τῶν |
[5, 15] |
αὐτῷ
καὶ
κατὰ
τὰ
κέρατα
|
ἔτι |
ὑπὲρ
τοὺς
ἐλέφαντας
πεζοὶ
ἐφεστηκότες, |
[5, 14] |
ἀποχωρήσει
τὸν
φόνον
γενόμενον
ὀλίγον
|
ἔτι |
ὑπολείπεσθαι
αὐτῷ
τὸ
ἔργον.
Ἀριστόβουλος |
[5, 26] |
ἔχεται.
ὑμεῖς
δὲ
καὶ
τὰ
|
ἔτι |
ὑπόλοιπα
τῆς
Ἀσίας
πρόσθετε
τοῖς |
[5, 18] |
θηρίον,
οὐ
γὰρ
εἶναί
οἱ
|
ἔτι |
φεύγειν,
καὶ
ἀκοῦσαι
τῶν
παρ´
|
[5, 27] |
ἄγειν
ἄκοντας·
οὐδὲ
γὰρ
ὁμοίοις
|
ἔτι |
χρήσῃ
ἐς
τοὺς
κινδύνους,
οἷς |
[5, 19] |
αὐτῶν
Ἰνδῶν
ἔδωκεν
καὶ
ἄλλην
|
ἔτι |
χώραν
πρὸς
τῇ
πάλαι
οὔσῃ
|
[5, 27] |
ὑπολείπονται,
καὶ
οὔτε
τοῖς
σώμασιν
|
ἔτι |
ὡσαύτως
ἐρρωμένοι,
ταῖς
τε
γνώμαις |