Livre, Chapitre |
[5, 20] |
ἄλλου
του
ὑπάρχου
Ἰνδῶν.
Ἀλέξανδρος
|
δὲ |
Ἀβισάρην
διὰ
τάχους
ἰέναι
παρ´ |
[5, 15] |
οὗτος
λέγει
τοὺς
ἱπποτοξότας,
αὐτὸν
|
δὲ |
ἄγειν
τοὺς
ἱππέας·
προσάγειν
γὰρ |
[5, 26] |
πόνων
μόνοις
ὑμῖν
μετόν,
τὰ
|
δὲ |
ἆθλα
αὐτῶν
ἄλλοις
περιποιοῦντες·
νῦν |
[5, 26] |
δὲ
μέτεστι
τῶν
κινδύνων,
τὰ
|
δὲ |
ἆθλα
ἐν
μέσῳ
κεῖται
ξύμπασιν. |
[5, 6] |
ἐντὸς
τὴν
ἡμετέραν
θάλασσαν.
δύο
|
δὲ |
αἱ
μεταξὺ
Εὐφράτου
τε
ποταμοῦ
|
[5, 24] |
ἐχώρει
ἐπὶ
τοὺς
βαρβάρους.
τοῖς
|
δὲ |
αἵ
τε
ἅμαξαι
ἐμποδὼν
ἦσαν |
[5, 2] |
τῆς
Νυσαίας
κατέστησεν
αὐτός.
τὸν
|
δὲ |
Ἄκουφιν
ταῦτα
ἀκούσαντα
ἐπιμειδιᾶσαι
λέγεται |
[5, 13] |
ἐπὶ
τὸν
Πῶρον.
ἐν
τούτῳ
|
δὲ |
Ἀλέξανδρος
πρῶτος
αὐτὸς
ἐκβὰς
καὶ |
[5, 19] |
Ἀλεξάνδρῳ
ἀμφ´
αὐτὸν
ἦν,
τόσος
|
δὲ |
Ἀλεξάνδρου
φόβος
τοῖς
βαρβάροις.
καὶ |
[5, 6] |
Ἰνδῶν
τῆς
χώρας
λελέχθω·
τὰ
|
δὲ |
ἄλλα
ἀποκείσθω
ἐς
τὴν
Ἰνδικὴν
|
[5, 9] |
μένων
ἐφύλαττε
τὸν
πόρον·
ὅσα
|
δὲ |
ἄλλα
τοῦ
ποταμοῦ
εὐπορώτερα,
ἐπὶ |
[5, 11] |
πρὸς
τοὺς
ἐκβαίνοντας
ἵππους,
ἡ
|
δὲ |
ἄλλη
στρατιὰ
εὔπορος.
~Ταῦτα
μὲν |
[5, 11] |
ἄγοι
Πῶρος
ἐπ´
ἐμέ,
τῆς
|
δὲ |
ἄλλης
στρατιᾶς
ὑπολείποιτό
τι
ἐπὶ |
[5, 13] |
τῶν
ὑπασπιστῶν
οἱ
ἡμίσεες·
τοὺς
|
δὲ |
ἄλλους
ὑπασπιστὰς
ἄλλαι
τριακόντοροι
ἔφερον. |
[5, 27] |
οἴκαδε,
καλῶς
ποιῶν,
ἀπέπεμψας·
τῶν
|
δὲ |
ἄλλων
Ἑλλήνων
οἱ
μὲν
ἐν |
[5, 18] |
ἵππου
ἀμφὶ
τοὺς
εἴκοσι·
τῶν
|
δὲ |
ἄλλων
ἱππέων
ὡς
διακόσιοι.
Πῶρος |
[5, 24] |
~Ὁ
μὲν
ταῦτα
παρήγγειλεν·
Πτολεμαῖος
|
δὲ |
ἁμάξας
τε
ἐκ
τῶν
ἀπολελειμμένων |
[5, 18] |
αὐτῶν
μὴ
αὐτοῦ
ἀπέθανον.
τῶν
|
δὲ |
ἀμφ´
Ἀλέξανδρον
πεζοὶ
μὲν
ἀπὸ |
[5, 21] |
παρ´
αὑτῷ
ἔχοι
ἐλέφαντας,
τούτους
|
δὲ
|
{ἀναλαβόντα{
ς}
ἰέναι
παρ´
αὑτόν. |
[5, 8] |
ὤφθη
ἐν
τῷ
Ὑδάσπῃ.
αὐτὸς
|
δὲ |
ἀναλαβὼν
ἥν
τε
δύναμιν
ἔχων |
[5, 24] |
ἀπέθανον
ἐς
πεντακοσίους
μάλιστα.
ὡς
|
δὲ |
ἀπέγνω
διώκειν
τοῦ
πρόσω
τοὺς |
[5, 8] |
θύει
κατὰ
νόμον
Ἀλέξανδρος.
ἄρας
|
δὲ |
ἀπὸ
τοῦ
Ἰνδοῦ
ἐς
Τάξιλα
|
[5, 26] |
ἐπὶ
τὴν
ἑῴαν
θάλασσαν,
πολλὰ
|
δὲ |
ἀπὸ
τούτων
ἔτι
ἐπὶ
τὴν |
[5, 19] |
τι
οἱ
γενέσθαι
ἐθέλοι.
Πῶρον
|
δὲ |
ἀποκρίνασθαι
λόγος
ὅτι·
βασιλικῶς
μοι |
[5, 25] |
οἱ
δὲ
φεύγοντες
ἁλίσκονται,
οἱ
|
δὲ |
ἀποφυγόντες
τὴν
χώραν
ἡμῖν
ἔρημον |
[5, 16] |
Ταύρωνι
προσέταξεν
ἄγειν,
μὴ
πρόσθεν
|
δὲ |
ἅπτεσθαι
τοῦ
ἔργου
πρὶν
ὑπὸ |
[5, 15] |
τοῦ
Πώρου
τὸν
παῖδα·
τὰ
|
δὲ |
ἅρματα
αὐτοῖς
ἵπποις
ἁλῶναι
ἔν |
[5, 18] |
ἱππεῖς
δὲ
ἐς
τρισχιλίους,
τὰ
|
δὲ |
ἅρματα
ξύμπαντα
κατεκόπη·
καὶ
Πώρου |
[5, 5] |
ὡς
ἐς
Ἀρμενίαν
παρήκειν,
ἀπὸ
|
δὲ |
Ἀρμενίων
ὡς
ἐπὶ
Μηδίαν
παρὰ |
[5, 6] |
μεγάλῃ
θαλάσσῃ·
τὸ
πρὸς
βορρᾶν
|
δὲ |
αὐτῆς
ἀπείργειν
τὸν
Καύκασον
τὸ |
[5, 27] |
ἐν
τοῖς
ἀγῶσιν
ἀπέσται·
ἐπανελθὼν
|
δὲ |
αὐτός
{τε}
εἰ
δοκεῖ,
ἐς |
[5, 26] |
ἀποπέμψω
ἢ
ἐπανάξω
αὐτός,
τοὺς
|
δὲ |
αὐτοῦ
μένοντας
ζηλωτοὺς
τοῖς
ἀπερχομένοις |
[5, 21] |
καθάπερ
τὸν
Ἀκεσίνην
χαλεπῶς.
προχωροῦντι
|
δὲ
|
αὐτῷ
ἐπέκεινα
τῆς
ὄχθης
τοῦ |
[5, 15] |
ὀλίγον
ἐμβεβλῆσθαι
τοὺς
λόχους.
ἦσαν
|
δὲ |
αὐτῷ
καὶ
κατὰ
τὰ
κέρατα |
[5, 9] |
καὶ
αὐτοὺς
πολλαχῇ
διέπεμπε.
σῖτος
|
δὲ |
αὐτῷ
πάντοθεν
ἐκ
τῆς
ἐπὶ |
[5, 22] |
αὐτῷ
διχῇ
διακριθέντες
ἐτάχθησαν.
ἐκτάσσοντι
|
δὲ
|
αὐτῷ
παρεγένοντο
καὶ
οἱ
ἀπὸ |
[5, 10] |
χώραν
ἐπὶ
στρατοπέδου
ἔμενε·
σκοποὶ
|
δὲ |
αὐτῷ
πολλαχοῦ
τῆς
ὄχθης
καθειστήκεσαν. |
[5, 23] |
ὡς
κατασείειν
τὸ
τεῖχος.
αὐτομολήσαντες
|
δὲ |
αὐτῷ
τῶν
ἐκ
τῆς
πόλεώς |
[5, 1] |
τοῖς
τότε
Ἕλλησιν
ἐπελθών,
οὐδὲν
|
δὲ |
αὐτῶν
ἄλλο
ὅτι
μὴ
τὸ |
[5, 21] |
ἢ
φιλίᾳ
τῇ
Ἀλεξάνδρου·
ὡς
|
δὲ |
ἀφειμένον
τε
ἐκεῖνον
καὶ
πρὸς |
[5, 29] |
τὴν
μεγάλην
θάλασσαν.
Ἐν
τούτῳ
|
δὲ |
ἀφίκοντο
πρὸς
αὐτὸν
Ἀρσάκης
τε |
[5, 5] |
Παρθυαίους
τε
καὶ
Χορασμίους,
κατὰ
|
δὲ |
Βακτρίους
ξυμβάλλειν
τῷ
Παραπαμίσῳ
ὄρει, |
[5, 19] |
κατ´
Ἰνδῶν
ἐπώνυμον
ὠνόμασε,
τὴν
|
δὲ |
Βουκεφάλαν
ἐς
τοῦ
ἵππου
τοῦ |
[5, 27] |
ἕω
ᾠκισμένα
Ἰνδῶν
γένη,
εἰ
|
δὲ |
βούλει,
ἐς
τὸν
Εὔξεινον
πόντον, |
[5, 3] |
μὲν
τάλαντα
ἐς
διακόσια,
ἱερεῖα
|
δὲ
|
βοῦς
μὲν
τρισχιλίας,
πρόβατα
δὲ |
[5, 27] |
ἐστίν,
ὅσοις
ἔτι
σώζονται,
πόθος
|
δὲ |
γυναικῶν
καὶ
παίδων,
πόθος
δὲ |
[5, 26] |
ὅρους
ὁ
θεὸς
ἐποίησε.
νῦν
|
δὲ |
δὴ
ἀποτρεπομένων
πολλὰ
μὲν
μάχιμα |
[5, 7] |
μία
τις
τῶν
νεῶν
{ἅμα
|
δὲ |
δὴ}
ἐσχέθη,
καὶ
ἄλλη
ἀπὸ |
[5, 28] |
παρόντων
ἐπὶ
τοῖς
λόγοις·
πολλοῖς
|
δὲ |
δὴ
καὶ
δάκρυα
προχυθέντα
ἔτι |
[5, 11] |
ἐπὶ
στρατοπέδου
καὶ
ἐλέφαντες,
σὺ
|
δὲ |
δὴ
καὶ
ὣς
μένειν
κατὰ
|
[5, 7] |
ναῦν
πρὸς
τὸν
ῥοῦν.
ἅμα
|
δὲ |
δὴ
μία
τις
τῶν
νεῶν |
[5, 25] |
ἔστε
ὑπελείπετό
τι
πολέμιον.
~Τὰ
|
δὲ |
δὴ
πέραν
τοῦ
Ὑφάσιος
εὐδαίμονά |
[5, 7] |
ἔργον
οὕτως
ἄτοπον
ξυντελεσθῆναι.
εἰ
|
δὲ |
δὴ
πλοίοις
ἐζεύχθη
ὁ
πόρος, |
[5, 27] |
δὲ
γυναικῶν
καὶ
παίδων,
πόθος
|
δὲ |
δὴ
τῆς
γῆς
αὐτῆς
τῆς |
[5, 11] |
ὑπολείποιτό
τι
ἐπὶ
στρατοπέδου,
σὺ
|
δὲ |
διαβαίνειν
σπουδῇ·
οἱ
γὰρ
ἐλέφαντες |
[5, 20] |
Πώρῳ
ἄρχειν
ἔδωκεν.
καὶ
Ταξίλῃ
|
δὲ |
διαλλάττει
Πῶρον
καὶ
Ταξίλην
ἀποπέμπει |
[5, 8] |
ἄλλῃ
μηχανῇ,
ἐκείνῃ
ἐχέτω.
ὡς
|
δὲ |
διέβη
πέραν
τοῦ
Ἰνδοῦ
ποταμοῦ, |
[5, 29] |
ὅτι
ἔγνωσται
ὀπίσω
ἀποστρέφειν.
~Οἱ
|
δὲ |
ἐβόων
τε
οἷα
ἂν
ὄχλος |
[5, 15] |
τῇ
ἀμφ´
αὑτὸν
ἵππῳ·
τοὺς
|
δὲ |
ἐγκλῖναι,
ὡς
Ἀλέξανδρόν
τε
αὐτὸν
|
[5, 11] |
ἐγίγνοντο
καὶ
πυρὰ
ἐκαίετο.
Ἐπειδὴ
|
δὲ |
ἔγνω
ἐπιχειρεῖν
τῷ
πόρῳ,
κατὰ |
[5, 22] |
ἧκεν
ᾗ
ὄνομα
Πίμπραμα·
τὸ
|
δὲ |
ἔθνος
τοῦτο
τῶν
Ἰνδῶν
Ἀδραϊσταὶ
|
[5, 4] |
πλατύτατος,
καὶ
ἑκατόν·
τὸ
πολὺ
|
δὲ |
εἶναι
αὐτοῦ
τὸ
μέσον
τούτοιν. |
[5, 2] |
ἑκατὸν
τοὺς
ἀρίστους
ἐπιλεξαμένους·
Ἄκουφιν
|
δὲ |
εἶναι
τὸν
ἐπιλεγόμενον,
ὅντινα
καὶ |
[5, 14] |
ἐς
τὴν
ἀποχώρησιν
ἦν,
ὡς
|
δὲ |
εἰς
τὸ
εἶρξαί
τε
τοὺς |
[5, 17] |
ὅπῃ
μὲν
ἐπιφέροιντο
εἶκον,
ἀποστραφέντων
|
δὲ |
εἴχοντο
ἐσακοντίζοντες·
οἱ
δὲ
Ἰνδοὶ |
[5, 1] |
καὶ
ἐν
κόσμῳ
πολιτεύοντες·
τῆς
|
δὲ |
ἐκ
Διονύσου
οἰκίσεως
καὶ
τόδε |
[5, 27] |
πλείους
δὲ
νόσῳ
ἀπολώλασιν,
ὀλίγοι
|
δὲ |
ἐκ
πολλῶν
ὑπολείπονται,
καὶ
οὔτε |
[5, 27] |
μὲν
πολεμίων
δέος
οὐδέν,
τὰ
|
δὲ |
ἐκ
τοῦ
δαιμονίου
ἀδόκητά
τε |
[5, 27] |
ἐν
ταῖς
μάχαις
ἀπολωλέκασιν,
οἱ
|
δὲ |
ἐκ
τραυμάτων
ἀπόμαχοι
γεγενημένοι
ἄλλοι |
[5, 22] |
τῶν
πεζεταίρων
τάξεις·
ἐπὶ
κέρως
|
δὲ |
ἑκατέρου
οἱ
τοξόται
αὐτῷ
διχῇ |
[5, 14] |
τοῦ
Πώρου
τὸν
παῖδα,
ἅρματα
|
δὲ |
ἑκατὸν
καὶ
εἴκοσι·
φθάσαι
δὲ |
[5, 2] |
ἱππέας
ξυμπέμπειν
οἱ
ἐκέλευσε,
τοὺς
|
δὲ |
ἑκατὸν
τοὺς
ἐπιλέκτους
μηκέτι
αἰτῆσαι, |
[5, 24] |
τοῖς
πάλαι
μὲν
αὐτονόμοις,
τότε
|
δὲ |
ἑκουσίως
προσχωρήσασι
προσέθηκεν.
καὶ
Πῶρον |
[5, 9] |
τὸ
ὕδωρ
ἐπὶ
μέγα·
χειμῶνος
|
δὲ
|
ἔμπαλιν
ἴσχουσιν
ὀλίγοι
τε
γίγνονται |
[5, 20] |
εὐμαρῆ
γενέσθαι
τὸν
πόρον,
τοὺς
|
δὲ |
ἐν
τοῖς
πλοίοις
διαβάλλοντας
ἐποκειλάντων |
[5, 15] |
ἤλαυνεν
ὡς
ἐπ´
Ἀλέξανδρον.
ὡς
|
δὲ |
ἐνέτυχε
χωρίῳ,
ἵνα
οὐ
πηλὸς |
[5, 8] |
τῆς
ὁμόρου
ὅσης
ἐδέοντο.
ἧκον
|
δὲ |
ἐνταῦθα
παρ´
αὐτὸν
καὶ
παρὰ |
[5, 22] |
ἑλὼν
βίᾳ
κατεστρέψατο.
~Ἐν
τούτῳ
|
δὲ |
ἐξαγγέλλεται
Ἀλεξάνδρῳ
τῶν
αὐτονόμων
Ἰνδῶν |
[5, 25] |
μεγέθει
μεγίστους
καὶ
ἀνδρείᾳ.
ταῦτα
|
δὲ
|
ἐξαγγελλόμενα
Ἀλέξανδρον
μὲν
παρώξυνεν
ἐς |
[5, 1] |
ἐπὶ
πολὺ
σιγὴν
ἔχειν.
ὡς
|
δὲ |
ἐξανέστησέ
τε
αὐτοὺς
Ἀλέξανδρος
καὶ |
[5, 25] |
τοῦ
πρόσω
ἰέναι·
οἱ
Μακεδόνες
|
δὲ |
ἐξέκαμνον
ἤδη
ταῖς
γνώμαις,
πόνους |
[5, 13] |
ἴσου
τῷ
πρώτῳ
πόνου.
ὡς
|
δὲ
|
ἐξευρέθη
ποτὲ
ὁ
πόρος,
ἦγε |
[5, 6] |
ἄνεμον
{τοῦ
Ταύρου}
κεκλιμένη,
ἡ
|
δὲ |
ἐπ´
ἄρκτον
τε
καὶ
ἄνεμον |
[5, 1] |
οὐ
πάντῃ
ἄπιστα
φαίνεται.
Ὡς
|
δὲ |
ἐπέβη
τῇ
Νύσῃ
Ἀλέξανδρος,
ἐκπέμπουσι
|
[5, 23] |
εἴκαζε
βιάσεσθαι
τοὺς
βαρβάρους·
σὺ
|
δὲ |
ἐπειδὰν
αἴσθῃ,
ἔφη,
βιαζομένους
ταύτῃ, |
[5, 20] |
Βουκεφάλας
οὗτος
Ἀλεξάνδρου
ἕνεκα.
~Ἀλεξάνδρῳ
|
δὲ |
ἐπειδὴ
οἱ
ἀποθανόντες
ἐν
τῇ |
[5, 14] |
ἵππῳ
καὶ
αὐτοὺς
σπουδῇ.
γνώμην
|
δὲ |
ἐπεποίητο,
ὡς
εἰ
μὲν
προσμίξειαν |
[5, 4] |
ξὺν
τῇ
στρατιᾷ
ἐπῆλθε,
πολλοὺς
|
δὲ |
ἐπῆλθε,
καὶ
ἥκιστα
χλιδῶντας
κατὰ |
[5, 17] |
πολλήν
τε
καὶ
κρατίστην,
οἱ
|
δὲ |
ἐπὶ
Κοῖνόν
τε
καὶ
τοὺς |
[5, 22] |
μάχης
ἐντὸς
τοῦ
ὀχυρώματος.
αὐτὸς
|
δὲ |
ἐπὶ
μὲν
τοῦ
δεξιοῦ
κέρως |
[5, 10] |
αὐτὸν
τῆς
ἀντιπαραγωγῆς
καθίστη.
ὡς
|
δὲ |
ἐπὶ
πολὺ
τοῦτο
ἐγίγνετο
καὶ |
[5, 23] |
ὡσαύτως
αἱ
ἅμαξαι
ἐφειστήκεσαν.
~Ὡς
|
δὲ |
ἐπὶ
τὴν
ἵππον
προσαγαγοῦσαν
οὐκ |
[5, 29] |
ποταμοῦ
Πώρῳ
ἄρχειν
προσέθηκεν,
αὐτὸς
|
δὲ |
ἐπὶ
τὸν
Ὑδραώτην
ἀνέστρεφε.
διαβὰς |
[5, 23] |
κατεκόπησαν
πρὸς
τῶν
ἱππέων,
οἱ
|
δὲ |
ἐπὶ
τούτοις
αἰσθόμενοι
ὅτι
φυλάσσεται |
[5, 13] |
ἔτι
ἀπέχειν
τῆς
ὄχθης.
~Αὐτὸς
|
δὲ |
ἐπιβὰς
τριακοντόρου
ἐπέρα
καὶ
ἅμα |
[5, 18] |
καὶ
κατέβη
ἀπ´
αὐτοῦ·
ὡς
|
δὲ |
ἔπιέ
τε
καὶ
ἀνέψυξεν,
ἄγειν |
[5, 12] |
μάχῃ
τοὺς
Ἰνδοὺς
ἴδοιεν.
Αὐτὸς
|
δὲ |
ἐπιλεξάμενος
τῶν
τε
ἑταίρων
τὸ |
[5, 3] |
δὲ
ἐς
τριάκοντα·
καὶ
ἱππεῖς
|
δὲ |
ἑπτακόσιοι
αὐτῷ
Ἰνδῶν
ἐς
ξυμμαχίαν |
[5, 18] |
τοὺς
μὲν
αὐτοῦ
πεπτωκότας,
τοὺς
|
δὲ |
ἐρήμους
τῶν
ἡγεμόνων
λυπηροὺς
πλανωμένους, |
[5, 21] |
ἄλλα
ἐπιτήδεια
παρακομίζειν
ἔμελλον.
Πῶρον
|
δὲ |
ἐς
τὰ
αὑτοῦ
ἤθη
ἀποπέμπει, |
[5, 5] |
λίμνην
ἐκδιδόναι
τὴν
Μαιῶτιν,
τοὺς
|
δὲ |
ἐς
τὴν
Ὑρκανίαν
καλουμένην
θάλασσαν, |
[5, 3] |
πρόβατα
δὲ
ὑπὲρ
μύρια,
ἐλέφαντας
|
δὲ |
ἐς
τριάκοντα·
καὶ
ἱππεῖς
δὲ |
[5, 18] |
ὀλίγον
ἀποδέοντες
τῶν
δισμυρίων,
ἱππεῖς
|
δὲ |
ἐς
τρισχιλίους,
τὰ
δὲ
ἅρματα |
[5, 18] |
τοῦ
ἔργου
ἥψαντο,
δέκα·
τῆς
|
δὲ |
ἑταιρικῆς
ἵππου
ἀμφὶ
τοὺς
εἴκοσι· |
[5, 20] |
κυμαίνεσθαί
τε
καὶ
καχλάζειν,
τὸ
|
δὲ |
εὖρος
σταδίους
ἐπέχειν
πεντεκαίδεκα.
τοῖς |
[5, 20] |
ὡς
δὲ
Πτολεμαῖος,
Γλαῦσαι.
ὁποτέρως
|
δὲ |
ἔχει
τὸ
ὄνομα
οὔ
μοι |
[5, 25] |
μέση
τῶν
ποταμῶν,
καὶ
Βαβυλὼν
|
δὲ |
ἔχεται
καὶ
τὸ
Σουσίων
ἔθνος |
[5, 7] |
ἐς
τὴν
Ἰνδικὴν
ξυγγραφήν.
~Τὸ
|
δὲ |
ζεῦγμα
τὸ
ἐπὶ
τοῦ
Ἰνδοῦ |
[5, 19] |
Ἀθηναίοις
Ἡγήμονος
μηνὸς
Μουνυχιῶνος.
Ἵνα
|
δὲ |
ἡ
μάχη
ξυνέβη
καὶ
ἔνθεν |
[5, 11] |
ἔγνω
διαβιβάζειν
τὸν
στρατόν.
ἀπέχει
|
δὲ |
ἥ
τε
ἄκρα
καὶ
ἡ |
[5, 24] |
χάραξ
ἐν
μέσῳ
καταβεβλημένος·
ὡς
|
δὲ |
ἥ
τε
σάλπιγξ
ἐφθέγξατο
καὶ |
[5, 8] |
τῶν
στρατιωτῶν
διὰ
νόσον·
αὐτὸς
|
δὲ |
ἦγεν
ὡς
ἐπὶ
τὸν
Ὑδάσπην |
[5, 24] |
ὅσοι
ἑκόντες
σφᾶς
ἐνέδοσαν.
οἱ
|
δὲ |
(ἤδη
γὰρ
ἐξήγγελτο
αὐτοῖς
κατὰ |
[5, 20] |
ἀναστήσοντά
τε
καὶ
ἐκτειχιοῦντα·
αὐτὸς
|
δὲ |
ἤλαυνεν
ὡς
ἐπὶ
τοὺς
προσχώρους |
[5, 1] |
Νυσαῖοι
τὸν
κρατιστεύοντα
σφῶν,
ὄνομα
|
δὲ |
ἦν
αὐτῷ
Ἄκουφις,
καὶ
ξὺν |
[5, 20] |
τῇ
Πώρου
ἀρχῇ
Ἰνδούς.
ὄνομα
|
δὲ |
ἦν
τῷ
ἔθνει
Γλαυγανῖκαι,
ὡς |
[5, 18] |
τῶν
παρ´
Ἀλεξάνδρου
λόγων.
ὁ
|
δὲ |
ἰδὼν
ἄνδρα
ἐχθρὸν
ἐκ
παλαιοῦ |
[5, 17] |
ἀποστραφέντων
δὲ
εἴχοντο
ἐσακοντίζοντες·
οἱ
|
δὲ |
Ἰνδοὶ
ἐν
αὐτοῖς
ἀναστρεφόμενοι
τὰ |
[5, 4] |
τῇ
διαβάσει
τὰ
ἱερά.
~Ὁ
|
δὲ |
Ἰνδὸς
ποταμὸς
ὅτι
μέγιστος
ποταμῶν |
[5, 15] |
ξὺν
τῇ
πάσῃ
δυνάμει·
τὴν
|
δὲ |
ἵππον
ταύτην
προτεταγμένην
αὐτῷ
προπορεύεσθαι |
[5, 13] |
ἱππαρχιῶν
τοὺς
κρατίστους
ἐπιλεξάμενος·
τοὺς
|
δὲ |
ἱπποτοξότας
τῆς
πάσης
ἵππου
προέταξε· |
[5, 13] |
ἵναπερ
τὸ
βαθύτατον
αὐτοῦ,
τῶν
|
δὲ |
ἵππων
ὅσον
τὰς
κεφαλὰς
ὑπερίσχειν |
[5, 25] |
προὔργου
λέγειν
μοί
ἐστιν.
εἰ
|
δὲ |
Ἰωνία
τε
πρὸς
ἡμῶν
διὰ |
[5, 28] |
τῷ
βασιλεῖ
σφῶν
ἑκόντας·
τοῖς
|
δὲ |
καὶ
ἀπιέναι
οἴκαδε
ἐθέλουσιν
ὑπάρχειν |
[5, 2] |
τῶν
προεστώτων
τοῦ
πολιτεύματος,
ἦσαν
|
δὲ |
καὶ
αὐτοὶ
τριακόσιοι,
ἑκατὸν
τοὺς |
[5, 16] |
πεζῶν
τοὺς
ἀεὶ
προσάγοντας.
ὡς
|
δὲ |
καὶ
ἡ
φάλαγξ
αὐτῷ
δρόμῳ |
[5, 1] |
τὰς
μὲν
ἔκτικας
ἤδη,
τὰς
|
δὲ |
καὶ
κτίσεις
ἀνὰ
χρόνον,
οἷα |
[5, 14] |
οὐ
χαλεπῶς,
πληγὰς
λαμβάνοντας.
οἱ
|
δὲ |
καὶ
μάχην
λέγουσιν
ἐν
τῇ |
[5, 5] |
τοῖς
ὅπλοις
ἦλθεν
Ἀλέξανδρος·
τυχὸν
|
δὲ |
καὶ
ξυνεχὲς
τυγχάνει
ὂν
τοῦτο |
[5, 18] |
στρατιᾶς
τῆς
Πώρου
ξύμπαντες
ἐλήφθησαν
|
δὲ |
καὶ
οἱ
ἐλέφαντες,
ὅσοι
γε |
[5, 17] |
κατεκόπησαν
ἐν
τῷ
ἔργῳ·
ἐκόπτοντο
|
δὲ |
καὶ
οἱ
πεζοὶ
πανταχόθεν
ἤδη |
[5, 20] |
ἐλέφαντας
τεσσαράκοντα
δῶρον
Ἀλεξάνδρῳ.
ἧκον
|
δὲ |
καὶ
παρὰ
τῶν
αὐτονόμων
Ἰνδῶν |
[5, 24] |
ἀποχωρήσει
ἐς
πεντακοσίους.
Ἐν
τούτῳ
|
δὲ |
καὶ
Πῶρος
ἀφίκετο
τούς
τε |
[5, 26] |
ἀνάλωτος
πρὸς
ἡμῶν
ἔχεται.
ὑμεῖς
|
δὲ
|
καὶ
τὰ
ἔτι
ὑπόλοιπα
τῆς |
[5, 2] |
εὐωχηθῆναι
ὁμοῦ
τοῖς
ἑταίροις.
οἱ
|
δὲ |
καὶ
τάδε
ἀνέγραψαν,
εἰ
δή |
[5, 29] |
ἐδάκρυον
οἱ
πολλοὶ
αὐτῶν·
οἱ
|
δὲ |
καὶ
τῇ
σκηνῇ
τῇ
βασιλικῇ |
[5, 6] |
ποταμῶν
παρ´
ἑκάστοις
ποιήματα·
ὣς
|
δὲ
|
καὶ
τῆς
χώρας
τὴν
ἐπωνυμίαν |
[5, 20] |
αὐτὸς
ξὺν
Πώρῳ
τάττεσθαι·
τότε
|
δὲ |
καὶ
τὸν
ἀδελφὸν
τὸν
αὑτοῦ |
[5, 15] |
μὲν
πεσεῖν
ἐς
τετρακοσίους,
πεσεῖν
|
δὲ |
καὶ
τοῦ
Πώρου
τὸν
παῖδα· |
[5, 2] |
τῆς
Νύσης
καὶ
αὐτονόμους.
ὡς
|
δὲ |
καὶ
τοὺς
νόμους
ἐπύθετο
αὐτῶν |
[5, 13] |
κεφαλὰς
ὑπερίσχειν
τοῦ
ποταμοῦ.
ὡς
|
δὲ |
καὶ
τοῦτο
ἐπεπέρατο
αὐτῷ
τὸ |
[5, 3] |
Ἡρακλῆς
ἐς
Ἰνδοὺς
ἀφίκετο.
ὅμοια
|
δὲ |
καὶ
ὑπὲρ
Διονύσου
τῆς
πλάνης |
[5, 20] |
πεντακισχιλίων
οὐκ
ἐλάττους
ἦσαν,
πολλῶν
|
δὲ |
καὶ
ὑπὲρ
τοὺς
μυρίους·
καὶ |
[5, 21] |
τινας
ξὺν
ὅπλοις
ἀπαντήσαντας,
τοὺς
|
δὲ |
καὶ
ὑποφεύγοντας
ἑλὼν
βίᾳ
κατεστρέψατο. |
[5, 25] |
Κᾶρες
καὶ
Λύκιοι
καὶ
Παμφυλία
|
δὲ |
καὶ
Φοινίκη
καὶ
Αἴγυπτος
ξὺν |
[5, 27] |
ὑπ´
αὐτοῦ
λεχθεῖσι
γιγνώσκει·
ἔμενε
|
δὲ |
καὶ
ὣς
ἐπὶ
πολὺ
ἡ |
[5, 17] |
ἤδη
πρὸς
ἐκείνων
ἐβλάπτοντο.
ὡς
|
δὲ |
καματηρά
τε
ἦν
τὰ
θηρία |
[5, 24] |
γὰρ
ἡ
δίωξις
ἐγίγνετο,
ὅσοι
|
δὲ |
κατὰ
τὴν
ἀποχώρησιν
ἀσθενείᾳ
ὑπελείποντο, |
[5, 15] |
πρὸ
τοῦ
ἄλλου
στρατοῦ.
ὡς
|
δὲ |
κατέμαθεν
ἀτρεκῶς
τὸ
πλῆθος
τὸ |
[5, 29] |
μνημεῖα
τῶν
αὑτοῦ
πόνων.
ὡς
|
δὲ |
κατεσκευασμένοι
αὐτῷ
οἱ
βωμοὶ
ἦσαν, |
[5, 3] |
Προμηθέα
τῶν
δεσμῶν
ἀπέλυσε.
τὸν
|
δὲ |
Καύκασον
τὸ
ὄρος
ἐκ
τοῦ |
[5, 5] |
τῷδε
τῷ
ὀνόματι
κληθήσεται·
τὸν
|
δὲ |
Καύκασον
τοῦτον
καθήκειν
ἔστε
ἐπὶ
|
[5, 7] |
οἷα
εἰκός,
ὁ
ῥοῦς,
ἀνέχει
|
δὲ |
κελήτιον
ἐπῆρες,
ἔστ´
ἂν
καταστήσῃ |
[5, 26] |
ἆθλα
αὐτῶν
ἄλλοις
περιποιοῦντες·
νῦν
|
δὲ |
κοινοὶ
μὲν
ἡμῖν
οἱ
πόνοι, |
[5, 11] |
ἅμα
τούτοις
τοὺς
πεντακισχιλίους.
παρηγγέλλετο
|
δὲ |
Κρατερῷ
μὴ
πρὶν
διαβαίνειν
τὸν
|
[5, 1] |
δὲ
κτίσμα
εἶναι
Διονύσου·
Διόνυσον
|
δὲ |
κτίσαι
τὴν
Νῦσαν
ἐπεί
τε |
[5, 1] |
Νῦσαν
πόλιν
ᾠκίσθαι
λέγουσι·
τὸ
|
δὲ |
κτίσμα
εἶναι
Διονύσου·
Διόνυσον
δὲ |
[5, 6] |
τῷ
σατράπῃ
τῆς
Ἀραχωσίας,
πολλάκις
|
δὲ |
λέγει
ἀφικέσθαι
παρὰ
Σανδράκοττον
τὸν
|
[5, 14] |
ὑπολείπεσθαι
αὐτῷ
τὸ
ἔργον.
Ἀριστόβουλος
|
δὲ |
λέγει
τὸν
Πώρου
παῖδα
φθάσαι
|
[5, 19] |
τοῦτο
λέγουσιν
ὅτι
ἔφερεν·
οἱ
|
δὲ
|
λέγουσιν
ὅτι
λευκὸν
σῆμα
εἶχεν |
[5, 26] |
καὶ
τὴν
ἑῴαν
θάλασσαν·
ταύτῃ
|
δὲ, |
λέγω
ὑμῖν,
ξυναφὴς
φανεῖται
ἡ |
[5, 18] |
ἄλλων
ἱππέων
ὡς
διακόσιοι.
Πῶρος
|
δὲ |
μεγάλα
ἔργα
ἐν
τῇ
μάχῃ |
[5, 29] |
κατὰ
τοὺς
μεγίστους
πύργους,
εὖρος
|
δὲ |
μείζονας
ἔτι
ἢ
κατὰ
πύργους, |
[5, 4] |
κατὰ
μέγεθος
ὑπερφέρουσι,
τοῦ
Ἰνδοῦ
|
δὲ |
μείονές
εἰσιν
καὶ
πολὺ
δὴ |
[5, 11] |
μαθεῖν,
αὐτοὺς
δὲ
νικῶντας·
ἢν
|
δὲ |
μέρος
μέν
τι
τῆς
στρατιᾶς |
[5, 26] |
μὲν
ἡμῖν
οἱ
πόνοι,
ἴσον
|
δὲ |
μέτεστι
τῶν
κινδύνων,
τὰ
δὲ |
[5, 23] |
τῆς
λίμνης
ἀκριβεστέρας
κατέστησεν.
αὐτὸς
|
δὲ |
μηχανὰς
προσάγειν
τῷ
τείχει
ἐπενόει, |
[5, 11] |
σφᾶς
ἢ
φεύγοντα
μαθεῖν,
αὐτοὺς
|
δὲ |
νικῶντας·
ἢν
δὲ
μέρος
μέν |
[5, 27] |
Ἀσίας
ὑπολελειμμένοι
εἰσίν,
οἱ
πλείους
|
δὲ |
νόσῳ
ἀπολώλασιν,
ὀλίγοι
δὲ
ἐκ |
[5, 27] |
ξύγγνωστοί
εἰσιν
ἐπιδεῖν
ποθοῦντες.
σὺ
|
δὲ |
νῦν
μὴ
ἄγειν
ἄκοντας·
οὐδὲ |
[5, 27] |
οὗτοι
πάντῃ
ἑκόντες
μένουσιν·
οἱ
|
δὲ |
ξυμπονοῦντές
τε
ἔτι
καὶ
ξυγκινδυνεύοντες, |
[5, 24] |
τριακόσια
καὶ
ἵπποι
πεντακόσιοι.
τῆς
|
δὲ |
ξὺν
Ἀλεξάνδρῳ
στρατιᾶς
ἀπέθανον
μὲν |
[5, 24] |
φρουρὰς
εἰσάξοντα
εἰς
αὐτάς,
αὐτὸς
|
δὲ |
ξὺν
τῇ
στρατιᾷ
ἐπὶ
τὸν |
[5, 17] |
τῇ
πάσῃ
τάξει,
τοὺς
πεζοὺς
|
δὲ
|
ξυνασπίσαντας
ὡς
ἐς
πυκνοτάτην
ξύγκλεισιν |
[5, 15] |
αὐτοὺς
τῶν
ἐλεφάντων.
ἐπὶ
τούτοις
|
δὲ |
οἱ
πεζοὶ
αὐτῷ
ἐτετάχατο,
οὐκ |
[5, 17] |
αὐτοῖς
τὴν
ἵππον.
~Ἐν
τούτῳ
|
δὲ |
οἵ
τε
Ἰνδοὶ
τοὺς
ἱππέας |
[5, 8] |
ταῦτα
ἐκ
παλαιοῦ
ἐπήσκηται·
Ἀλεξάνδρῳ
|
δὲ |
ὅπως
ἐζεύχθη
ὁ
Ἰνδὸς
ποταμὸς |
[5, 1] |
καὶ
τὴν
χώραν
Νυσαίαν·
τὸ
|
δὲ
|
ὄρος
ὅ
τι
περ
πλησίον |
[5, 9] |
τοῦ
πόρου
τοὺς
Μακεδόνας.
ταῦτα
|
δὲ |
ὁρῶντι
Ἀλεξάνδρῳ
κινητέα
καὶ
αὐτῷ |
[5, 5] |
τὸ
κατ´
Ἰνδοὺς
Νέαρχος,
ἐπὶ
|
δὲ |
ὅσα
Μεγασθένης
τε
καὶ
Ἐρατοσθένης, |
[5, 6] |
Σανδράκοττον
τὸν
Ἰνδῶν
βασιλέα,
ἐλαχίστην
|
δὲ |
ὅσην
ὁ
Εὐφράτης
ποταμὸς
ἀπείργει |
[5, 5] |
αὐτὸν
τῆς
ἔξω
θαλάσσης.
νῦν
|
δὲ |
ὅσον
ἐς
τὰ
Ἀλεξάνδρου
ἔργα |
[5, 27] |
πείσας
μὲν
ἄξειν
φῄς,
πεισθεὶς
|
δὲ |
οὐ
βιάσεσθαι,
οὐχ
ὑπὲρ
ἡμῶν |
[5, 24] |
ἐν
τῇ
πάσῃ
πολιορκίᾳ,
τραυματίαι
|
δὲ |
οὐ
κατὰ
τὸ
πλῆθος
τῶν |
[5, 23] |
ἂ
ἡ
σάλπιγξ
παρακαλῇ.
ἀποστατήσω
|
δὲ |
οὐδὲ
ἐγὼ
τοῦ
ἔργου.
~Ὁ |
[5, 18] |
Πώρου
πρόσω
τὸν
ἵππον.
Ἀλέξανδρος
|
δὲ |
οὐδὲ
ἐπὶ
τῷδε
τῷ
Πώρῳ |
[5, 25] |
ἀρίστων
ἄρχεσθαι
τοὺς
πολλούς,
τοὺς
|
δὲ |
οὐδὲν
ἔξω
τοῦ
ἐπιεικοῦς
ἐξηγεῖσθαι) |
[5, 10] |
ἐν
τῷ
τότε
εἴργοιτο·
ὁ
|
δὲ
|
οὐδὲν
μεῖον
ἐφεδρεύων
ἔμενεν,
εἴ |
[5, 28] |
ἰέναι
ἔφη
τοῦ
πρόσω,
βιάσεσθαι
|
δὲ |
οὐδένα
ἄκοντα
Μακεδόνων
ξυνέπεσθαι·
ἕξειν |
[5, 25] |
σφέτερα
ὀδυρομένων,
ὅσοι
ἐπιεικέστατοι,
τῶν
|
δὲ |
οὐκ
ἀκολουθήσειν,
οὐδ´
ἢν
ἄγῃ |
[5, 28] |
διαβάσει
οὐδὲν
μεῖον
ἐθύετο,
θυομένῳ
|
δὲ |
οὐκ
ἐγίγνετο
αὐτῷ
τὰ
ἱερά. |
[5, 13] |
ἄγων
προῄει
ἐν
τάξει.
ἔλαθε
|
δὲ |
οὐκ
ἐς
βέβαιον
χωρίον
ἐκβὰς |
[5, 16] |
συνάψασα
ὁμοῦ
ἤδη
ἦν,
ὁ
|
δὲ |
οὐκ
εὐθὺς
ἐκτάξας
ἐπῆγεν,
ὡς |
[5, 25] |
καὶ
Μῆδοι
ἐπῆρχον,
καὶ
ὅσων
|
δὲ |
οὐκ
ἦρχον,
τὰ
ὑπὲρ
τὰς |
[5, 23] |
βιασθέντες
πρὸς
τῆς
φάλαγγος.
οἱ
|
δὲ |
οὐκέτι
ἐπὶ
τῶν
τρίτων
ἔμενον, |
[5, 2] |
μηδὲ
ἀντ´
αὐτῶν
ἄλλους·
τὸν
|
δὲ |
παῖδα
ἄρα
τοῦ
Ἀκούφιος
καὶ |
[5, 17] |
αὐτοὶ
ἐπήλαυνον
τῇ
ἵππῳ.
ὡς
|
δὲ |
πάλιν
ἐκράτησαν
αὐτῶν
οἱ
ἀμφ´ |
[5, 19] |
τι
σοὶ
φίλον
ἀξίου.
ὁ
|
δὲ |
πάντα
ἔφη
ἐν
τούτῳ
ἐνεῖναι. |
[5, 20] |
ἤθη
τὰ
αὑτοῦ.
Ἐν
τούτῳ
|
δὲ |
παρά
τε
Ἀβισάρου
πρέσβεις
ἧκον, |
[5, 18] |
τῶν
ἡγεμόνων
λυπηροὺς
πλανωμένους,
τῶν
|
δὲ |
πεζῶν
αὐτῷ
οἱ
πλείους
ἀπολώλεσαν, |
[5, 9] |
φαινομένη
τῇ
μὲν
ἱππέων,
τῇ
|
δὲ |
πεζῶν,
οὐκ
εἴα
ἠρεμεῖν
τὸν |
[5, 13] |
τῆς
πάσης
ἵππου
προέταξε·
τῶν
|
δὲ |
πεζῶν
πρώτους
μὲν
τοὺς
ὑπασπιστὰς |
[5, 16] |
παρήλαυνεν,
ὡς
ταύτῃ
ἐπιθησόμενος.
Κοῖνον
|
δὲ |
πέμπει
ὡς
ἐπὶ
τὸ
δεξιόν, |
[5, 14] |
δὲ
ἑκατὸν
καὶ
εἴκοσι·
φθάσαι
|
δὲ |
περάσαντα
Ἀλέξανδρον
καὶ
τὸν
ἐκ |
[5, 4] |
διέχουσιν
αὐτῷ
αἱ
ὄχθαι,
ἵνα
|
δὲ
|
πλατύτατος,
καὶ
ἑκατόν·
τὸ
πολὺ |
[5, 2] |
παῖδα
ξυμπέμψαι
αὐτῷ
Ἄκουφιν.
Ἀλέξανδρον
|
δὲ |
πόθος
ἔλαβεν
ἰδεῖν
τὸν
χῶρον, |
[5, 14] |
ἐν
τῷ
ἔργῳ
ἐπιγενέσθαι·
εἰ
|
δὲ
|
πρὸς
τὴν
τόλμαν
τῆς
διαβάσεως |
[5, 19] |
τριάκοντα
ἔτη)
καματηρὸς
γενόμενος,
πολλὰ
|
δὲ |
πρόσθεν
ξυγκαμών
τε
καὶ
συγκινδυνεύσας
|
[5, 4] |
ἔθνη
τὰ
μὲν
κατεστρέψατο,
τὰ
|
δὲ |
προσχωρήσαντά
οἱ
ἑκόντα
κατέσχεν,
οὐκ |
[5, 23] |
ἐκλιπὲς
ἦν
τοῦ
χάρακος.
ὁ
|
δὲ |
Πτολεμαῖον
τὸν
Λάγου
ἐπιτάττει
ἐνταῦθα, |
[5, 20] |
Γλαυγανῖκαι,
ὡς
λέγει
Ἀριστόβουλος,
ὡς
|
δὲ |
Πτολεμαῖος,
Γλαῦσαι.
ὁποτέρως
δὲ
ἔχει |
[5, 21] |
ς}
ἰέναι
παρ´
αὑτόν.
αὐτὸς
|
δὲ |
Πῶρον
τὸν
ἕτερον
τὸν
κακόν, |
[5, 23] |
τοὺς
βαρβάρους
τοῦ
πρόσω,
τὸν
|
δὲ |
σαλπιγκτὴν
κέλευε
σημαίνειν·
ὑμεῖς
δέ, |
[5, 19] |
ὦ
Πῶρε,
ἐμοῦ
ἕνεκα·
σὺ
|
δὲ |
σαυτοῦ
ἕνεκα
ὅ
τι
σοὶ |
[5, 28] |
ἐμπεσοῦσα
εὐπειθεστέρους
παρέξει
αὐτούς.
ὡς
|
δὲ
|
σιγὴ
αὖ
πολλὴ
ἦν
ἀνὰ |
[5, 9] |
μὲν
πορθῶν
ὅσα
πολέμια,
τὰ
|
δὲ |
σκοπῶν
ὅπῃ
εὐπορώτερος
αὐτῷ
ὁ |
[5, 27] |
ἐπέκεινα
Καρχηδονίων
τῆς
Λιβύης.
ταῦτα
|
δὲ |
σὸν
ἤδη
ἐξηγεῖσθαι.
ἕψονται
δέ |
[5, 20] |
αὐτὸς
αὑτοῦ
ὁ
Ἰνδός·
ἵνα
|
δὲ
|
στενότατός
τε
καὶ
διὰ
στενότητα |
[5, 26] |
τὰ
μέχρι
Ἡρακλέους
Στηλῶν·
ἀπὸ
|
δὲ |
Στηλῶν
ἡ
ἐντὸς
Λιβύη
πᾶσα |
[5, 25] |
πολέμια
καὶ
ἐς
τὰ
ἴδια
|
δὲ |
σφῶν
ἐν
κόσμῳ
πολιτεύοντας
(πρὸς |
[5, 13] |
ἐν
τῷ
τότε
ξυνέβαινον·
κατὰ
|
δὲ |
τὰ
ἄκρα
τῆς
φάλαγγος
οἱ |
[5, 23] |
κυκλώσασθαι
οὐ
δυνατὸς
ἐγένετο·
κατὰ
|
δὲ |
τὰ
διαλείποντα
αὐτοῦ,
ἵνα
καὶ |
[5, 25] |
ἀγαθοὺς
μὲν
γῆς
ἐργάτας,
γενναίους
|
δὲ |
τὰ
πολέμια
καὶ
ἐς
τὰ |
[5, 12] |
ὄμβρου
ἀντιπαταγούντων.
καὶ
τῶν
πλοίων
|
δὲ |
τὰ
πολλὰ
αὐτῷ
ξυντετμημένα
παρεκεκόμιστο |
[5, 1] |
~ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
ΑΝΑΒΑΣΕΩΣ
ΒΙΒΛΙΟΝ
ΠΕΜΠΤΟΝ.
~Ἐν
|
δὲ |
τῇ
χώρᾳ
ταύτῃ,
ἥντινα
μεταξὺ |
[5, 9] |
θέρει
τρέπεται
ὁ
ἥλιος·
ταύτῃ
|
δὲ |
τῇ
ὥρᾳ
ὕδατά
τε
ἐξ |
[5, 12] |
ἄλλα
καὶ
αἱ
τριακόντοροι.
ὑπὸ
|
δὲ |
τὴν
ἕω
ὅ
τε
ἄνεμος |
[5, 6] |
τῇ
Ἰνδῶν
γῇ
ξυμβαλεῖν.
ἀπείργεσθαι
|
δὲ |
τὴν
Ἰνδῶν
χώραν
πρὸς
μὲν |
[5, 13] |
ὑπασπιστὰς
ἄλλαι
τριακόντοροι
ἔφερον.
ὡς
|
δὲ |
τὴν
νῆσον
παρήλλαξεν
ἡ
στρατιά, |
[5, 16] |
καταστῆναι
αὐτοῖς
τὸν
θυμόν.
ὡς
|
δὲ |
τὴν
τάξιν
κατεῖδε
τῶν
Ἰνδῶν, |
[5, 21] |
πεζῶν
μὲν
φάλαγγας
δύο,
ἱππέων
|
δὲ |
τήν
τε
αὑτοῦ
καὶ
τὴν |
[5, 15] |
τοὺς
ξὺν
Κρατερῷ
ἱππέας.
αὐτὸς
|
δὲ |
τήν
τε
ἵππον
ἀναλαβὼν
πᾶσαν, |
[5, 5] |
Σάμου
τῆς
νήσου
ὄρους,
ἀποτεμνόμενον
|
δὲ |
τήν
τε
Παμφύλων
καὶ
Κιλίκων |
[5, 22] |
παρακαλεῖν
ἐς
τὸ
ἔργον·
εἶναι
|
δὲ |
τήν
τε
πόλιν
ὀχυρὰν
πρὸς |
[5, 28] |
ἡγεμόνων
διέλυσε
τὸν
ξύλλογον·
ἐς
|
δὲ |
τὴν
ὑστεραίαν
ξυγκαλέσας
αὖθις
ξὺν |
[5, 16] |
κατόπιν
ἔχεσθαι
αὐτῶν·
τῶν
πεζῶν
|
δὲ |
τὴν
φάλαγγα
Σελεύκῳ
καὶ
Ἀντιγένει |
[5, 20] |
ὄνομα
οὔ
μοι
μέλει.
ἐπῄει
|
δὲ
|
τὴν
χώραν
αὐτῶν
Ἀλέξανδρος
τῶν |
[5, 12] |
μὲν
Κρατερῷ
ἐνετέλλετο.
ἐν
μέσῳ
|
δὲ |
τῆς
νήσου
τε
καὶ
τοῦ |
[5, 21] |
δὲ
τοῦ
ῥοῦ
μείονα.
ὅσην
|
δὲ |
τῆς
χώρας
ἔστε
ἐπὶ
τὸν
|
[5, 22] |
ἐπὶ
τούτοις
τοὺς
Ἀγριᾶνας·
κατὰ
|
δὲ |
τὸ
εὐώνυμον
Περδίκκας
αὐτῷ
ἐτέτακτο |
[5, 22] |
προβεβλῆσθαι
{πρὸ}
τῶν
ἁμαξῶν.
Ἀλέξανδρος
|
δὲ |
τό
τε
πλῆθος
κατιδὼν
τῶν
|
[5, 20] |
κεκόσμηντο
τῷ
πρέποντι
κόσμῳ,
ὁ
|
δὲ |
τοῖς
θεοῖς
τὰ
νομιζόμενα
ἐπινίκια |
[5, 18] |
ξυνεστηκός,
ἐς
τοσόνδε
ἀγωνισάμενος,
τετρωμένος
|
δὲ |
τὸν
δεξιὸν
ὦμον,
ὃν
δὴ |
[5, 21] |
σχολαιτέρῳ
χρήσασθαι
τῷ
ῥεύματι.
~Περάσας
|
δὲ |
τὸν
ποταμὸν
Κοῖνον
μὲν
ξὺν |
[5, 29] |
ἐπὶ
τὸν
Ὑδραώτην
ἀνέστρεφε.
διαβὰς
|
δὲ |
τὸν
Ὑδραώτην,
ἐπὶ
τὸν
Ἀκεσίνην |
[5, 28] |
σφισιν
εἶναι
τὴν
ἀποχώρησιν.
Ἀλέξανδρος
|
δὲ
|
τότε
μὲν
ἀχθεσθεὶς
τοῦ
τε |
[5, 22] |
γηλόφου
οὐ
πάντῃ
ἀποτόμου·
κύκλῳ
|
δὲ |
τοῦ
γηλόφου
ἁμάξας
περιστήσαντες
ἐντὸς |
[5, 7] |
πόρον,
χωρεῖ
τὸ
ἔργον.
ἑκατέρωθεν
|
δὲ |
τοῦ
ζεύγματος
κλίμακες
προβάλλονται
καταπηγνύμεναι, |
[5, 26] |
Ὑρκανίαν
θάλασσαν
τῷ
Ἰνδικῷ·
ἀπὸ
|
δὲ |
τοῦ
Περσικοῦ
εἰς
Λιβύην
περιπλευσθήσεται |
[5, 21] |
οὐ
μείονα
τοῦ
Ἀκεσίνου,
ὀξύτητι
|
δὲ |
τοῦ
ῥοῦ
μείονα.
ὅσην
δὲ |
[5, 11] |
ὣς
μένειν
κατὰ
χώραν·
εἰ
|
δὲ |
τοὺς
ἐλέφαντας
ξύμπαντας
ἅμα
οἷ |
[5, 16] |
ἵππων
τῇ
ἐπελάσει.
καὶ
αὐτὸς
|
δὲ |
τοὺς
ἑταίρους
ἔχων
τοὺς
ἱππέας |
[5, 29] |
νόσῳ
ἀδύνατον
γενέσθαι
ἐλθεῖν.
ξυνέβαινον
|
δὲ |
τούτοις
καὶ
οἱ
παρὰ
Ἀλεξάνδρου |
[5, 13] |
Σέλευκος,
ἐπέταξε
τῇ
ἵππῳ·
ἐπὶ
|
δὲ |
τούτοις
τὸ
ἄγημα
τὸ
βασιλικόν· |
[5, 27] |
εὐθέος
οὔτε
ξυγχωρεῖν
ἐθελόντων.
ἐν
|
δὲ |
τούτῳ
πολλάκις
μὲν
Ἀλέξανδρος
ἐκέλευε |
[5, 13] |
τὸ
ἄγημα
τὸ
βασιλικόν·
ἐχομένους
|
δὲ |
τούτων
τοὺς
ἄλλους
ὑπασπιστάς,
ὡς
|
[5, 22] |
καὶ
τὴν
Κλείτου
ἱππαρχίαν,
ἐχομένους
|
δὲ |
τούτων
τοὺς
ὑπασπιστάς,
καὶ
ἐπὶ |
[5, 4] |
εἶναι
τῇ
Λακωνικῇ
παιδεύσει.
τὸ
|
δὲ |
τραῦμα
τὸ
γενόμενον
Πέρσαις
ἐν |
[5, 3] |
πλοῖα
πολλὰ
μὲν
σμικρότερα,
δύο
|
δὲ |
τριακοντόρους,
καὶ
παρὰ
Ταξίλου
τοῦ |
[5, 8] |
βραχύτερα
διχῇ
διατμηθέντα,
αἱ
τριακόντοροι
|
δὲ |
τριχῇ
ἐτμήθησαν,
καὶ
τὰ
τμήματα |
[5, 14] |
ἡγεῖτο,
ὄντας
ἐς
πεντακισχιλίους.
Ταύρωνι
|
δὲ |
τῷ
τοξάρχῃ
προσέταξε
τοὺς
τοξότας |
[5, 23] |
οἱ
Μακεδόνες
τοὺς
Ἰνδούς·
πρὸ
|
δὲ |
τῶν
δευτέρων
οἱ
Ἰνδοὶ
παραταξάμενοι |
[5, 2] |
βούλει
ἔτι
τούτων
πλείονας,
ἀντὶ
|
δὲ |
τῶν
ἑκατόν,
οὕστινας
τοὺς
ἀρίστους |
[5, 9] |
αὐτῷ
ὁ
ποταμὸς
φανεῖται,
τοὺς
|
δὲ, |
τῶν
ἡγεμόνων
ἄλλοις
{καὶ}
ἄλλους |
[5, 18] |
Ἀλέξανδρον
ἐπιγενόμενοι
τῇ
διώξει.
Ἀπέθανον
|
δὲ |
τῶν
Ἰνδῶν
πεζοὶ
μὲν
ὀλίγον |
[5, 24] |
πόλιν
μὲν
κατέσκαψε,
τὴν
χώραν
|
δὲ
|
τῶν
Ἰνδῶν
τοῖς
πάλαι
μὲν |
[5, 18] |
ἐς
ὀγδοήκοντα
μάλιστα
ἀπέθανον·
ἱππεῖς
|
δὲ |
τῶν
μὲν
ἱπποτοξοτῶν,
οἳ
δὴ |
[5, 15] |
τοὺς
ἐλέφαντας
πεζοὶ
ἐφεστηκότες,
ἑκατέρωθεν
|
δὲ |
τῶν
πεζῶν
ἡ
ἵππος
αὐτῷ |
[5, 22] |
τὰ
κέρατα
διελὼν
παρήγαγεν,
ἀπὸ
|
δὲ |
τῶν
πεζῶν
τῶν
προσγενομένων
πυκνοτέραν |
[5, 26] |
τοῖς
ἑκοῦσι
προσχωρήσασι
προστίθεται.
~Πέρας
|
δὲ |
τῶν
πόνων
γενναίῳ
μὲν
ἀνδρὶ |
[5, 13] |
νῆσος
οὖσα
ἔλαθεν,
οὐ
πολλῷ
|
δὲ |
ὕδατι
πρὸς
τοῦ
ποταμοῦ
ἀποτεμνομένην |
[5, 3] |
δὲ
βοῦς
μὲν
τρισχιλίας,
πρόβατα
|
δὲ |
ὑπὲρ
μύρια,
ἐλέφαντας
δὲ
ἐς |
[5, 24] |
ἐς
μυρίους
καὶ
ἑπτακισχιλίους,
ἑάλωσαν
|
δὲ |
ὑπὲρ
τὰς
ἑπτὰ
μυριάδας
καὶ |
[5, 17] |
ἐλέφαντες
τὰ
μὲν
τιτρωσκόμενοι,
τὰ
|
δὲ |
ὑπό
τε
τῶν
πόνων
καὶ |
[5, 27] |
Ἑλλήνων
ἅμα
σοὶ
ὡρμήθημεν,
ὅσοι
|
δὲ
|
ὑπολελείμμεθα·
ὧν
Θετταλοὺς
μὲν
ἀπὸ |
[5, 26] |
ξύρρουν
ὄντα
τῷ
Περσικῷ,
τὴν
|
δὲ
|
Ὑρκανίαν
θάλασσαν
τῷ
Ἰνδικῷ·
ἀπὸ |
[5, 25] |
οἱ
μὲν
προσχωροῦσιν
ἑκόντες,
οἱ
|
δὲ |
φεύγοντες
ἁλίσκονται,
οἱ
δὲ
ἀποφυγόντες
|
[5, 20] |
οὐ
χαιρήσει
ἰδών.
Ἐν
τούτῳ
|
δὲ |
Φραταφέρνης
τε
ὁ
Παρθυαίων
καὶ
|
[5, 23] |
τὴν
πόλιν
αὖθις
ἀνεχώρησαν.
Ἀλέξανδρος
|
δὲ |
χάρακί
τε
διπλῷ
περιβάλλει
ἵναπερ
|
[5, 3] |
οἱ
ὑπὲρ
τούτων
λόγοι.
Ἀλέξανδρος
|
δὲ |
ὡς
ἀφίκετο
ἐπὶ
τὸν
Ἰνδὸν |
[5, 10] |
πολλαχοῦ
τῆς
ὄχθης
καθειστήκεσαν.
Ἀλέξανδρος
|
δὲ |
ὡς
ἐξείργαστο
αὐτῷ
ἄφοβον
τὸ |
[5, 5] |
οὖσαν
τῆς
μεγάλης
θαλάσσης,
τοὺς
|
δὲ |
ὡς
ἐπὶ
νότον
ἄνεμον
τὸν |
[5, 6] |
τε
καὶ
ἄνεμον
βορρᾶν.
τῆς
|
δὲ |
ὡς
ἐπὶ
νότον
Ἀσίας
τετραχῇ |
[5, 20] |
χώραν
καταστησομένους
καὶ
κοσμήσοντας.
Αὐτὸς
|
δὲ |
ὡς
ἐπὶ
τὸν
Ἀκεσίνην
ποταμὸν |
[5, 16] |
ἡ
Πώρου
τάξις
ἦν.
Ἀλέξανδρος
|
δὲ |
ὡς
ἤδη
καθεώρα
τοὺς
Ἰνδοὺς |
[5, 24] |
καὶ
Λυσίμαχος
ὁ
σωματοφύλαξ.
Θάψας
|
δὲ |
ὡς
νόμος
αὐτῷ
τοὺς
τελευτήσαντας
|
[5, 6] |
τοῦ
Ταύρου
τὴν
ξυμβολήν·
τὴν
|
δὲ |
ὡς
πρὸς
ἑσπέραν
τε
καὶ |
[5, 19] |
~Καὶ
ὁ
μὲν
ἤγετο·
Ἀλέξανδρος
|
δὲ |
ὡς
προσάγοντα
ἐπύθετο,
προσιππεύσας
πρὸ |
[5, 18] |
Πώρῳ
τὸν
Μερόην
ἔμαθεν.
Πῶρος
|
δὲ |
ὡς
τὰ
παρὰ
τοῦ
Μερόου |