Livre, Chapitre |
[5, 25] |
τὴν
ταραχὴν
τοῖς
στρατιώταις
καὶ
|
τὴν |
ἀθυμίαν,
ξυγκαλέσας
τοὺς
ἡγεμόνας
τῶν |
[5, 12] |
ἄγων
ἐπὶ
τὴν
νῆσον
καὶ
|
τὴν
|
ἄκραν,
ἔνθεν
διαβαίνειν
αὐτῷ
ἦν |
[5, 3] |
ἀναφέρεται
ἐκ
Μακεδόνων
πρὸς
χάριν
|
τὴν
|
Ἀλεξάνδρου
ἐς
τὸ
ὑπέρογκον
ἐπιφημισθῆναι. |
[5, 1] |
τε
δὴ
ἐς
τὴν
σκηνὴν
|
τὴν |
Ἀλεξάνδρου
τοὺς
πρέσβεις
καὶ
καταλαβεῖν
|
[5, 24] |
τὰς
πόλεις
τῶν
τε
Σαγγάλων
|
τὴν |
ἅλωσιν
καὶ
ὅτι
αὐτοῖς
οὐδὲν |
[5, 9] |
τοῦ
Ὑδάσπου,
καὶ
Πῶρος
κατὰ
|
τὴν |
ἀντιπέρας
ὄχθην
ὤφθη
ξὺν
πάσῃ |
[5, 28] |
τὸ
καθ´
ἡδονήν
σφισιν
εἶναι
|
τὴν |
ἀποχώρησιν.
Ἀλέξανδρος
δὲ
τότε
μὲν |
[5, 24] |
δίωξις
ἐγίγνετο,
ὅσοι
δὲ
κατὰ
|
τὴν |
ἀποχώρησιν
ἀσθενείᾳ
ὑπελείποντο,
οὗτοι
ἐγκαταληφθέντες |
[5, 14] |
τε
καὶ
οὐκ
εὔζωνα
ἐς
|
τὴν |
ἀποχώρησιν
ἦν,
ὡς
δὲ
εἰς |
[5, 18] |
κατά
τε
τὴν
ἰσχὺν
καὶ
|
τὴν
|
ἁρμονίαν,
ὡς
ὕστερον
καταμαθεῖν
θεωμένοις |
[5, 4] |
Κῦρος
ὁ
Καμβύσου
Μήδους
τε
|
τὴν
|
ἀρχὴν
τῆς
Ἀσίας
ἀφείλετο
καὶ |
[5, 5] |
τὸν
Ταῦρον
τὸ
ὄρος
ἀπείργειν
|
τὴν |
Ἀσίαν,
ἀρχόμενον
μὲν
ἀπὸ
Μυκάλης
|
[5, 6] |
τι
πεδίον
λέγεσθαι,
ὃς
κατὰ
|
τὴν |
Ἀσίαν
γῆν
ἀνίσχων
ἐξ
ὄρους
|
[5, 5] |
τοὺς
οὖν
ποταμούς,
ὅσοι
κατὰ
|
τὴν |
Ἀσίαν
λόγου
ἄξιοι,
ἐκ
τοῦ |
[5, 4] |
σώματα,
οἵους
μεγίστους
τῶν
κατὰ
|
τὴν |
Ἀσίαν,
πενταπήχεις
τοὺς
πολλοὺς
ἢ |
[5, 4] |
μέγιστος
ποταμῶν
ἐστι
τῶν
κατὰ
|
τὴν |
Ἀσίαν
τε
καὶ
τὴν
Εὐρώπην, |
[5, 26] |
πολὺ
ἔρχεται
καὶ
ἐπειδὰν
ἐπεξέλθωμεν
|
τὴν |
Ἀσίαν,
τότε
οὐκ
ἐμπλήσας
μὰ |
[5, 6] |
ζεφύρου
ὡς
ἐπὶ
ἀπηλιώτην
ἄνεμον
|
τὴν |
Ἀσίαν,
τούτῳ
δύο
μὲν
αὗται |
[5, 20] |
Τυρίεσπιν
σὺν
στρατιᾷ
τὰ
περὶ
|
τὴν |
Ἀσσακηνῶν
χώραν
καταστησομένους
καὶ
κοσμήσοντας. |
[5, 16] |
τὸ
δεξιόν,
τὴν
Δημητρίου
καὶ
|
τὴν |
αὑτοῦ
ἔχοντα
ἱππαρχίαν,
κελεύσας,
ἐπειδὰν |
[5, 10] |
ὁ
Πῶρός
τε
ἀντιπαρῄει
πρὸς
|
τὴν |
βοὴν
ἐπάγων
τοὺς
ἐλέφαντας
καὶ |
[5, 6] |
ἔχει
Ἡροδότῳ
ἐπιδέδεικται,
ὡς
καὶ
|
τὴν |
γῆν
αὐτὴν
τυχὸν
τοῦ
ποταμοῦ
|
[5, 9] |
οὐρανοῦ
ἀθρόα
τε
καταφέρεται
ἐς
|
τὴν |
γῆν
τὴν
Ἰνδικὴν
καὶ
αἱ |
[5, 4] |
στρατιᾷ
Ἀλέξανδρος
ἐς
τῶν
Ἰνδῶν
|
τὴν |
γῆν·
ὑπὲρ
ὧν
ἐγὼ
οὔτε |
[5, 19] |
τῆς
κατ´
Ἰνδῶν
ἐπώνυμον
ὠνόμασε,
|
τὴν |
δὲ
Βουκεφάλαν
ἐς
τοῦ
ἵππου |
[5, 15] |
Πῶρον
ξὺν
τῇ
πάσῃ
δυνάμει·
|
τὴν |
δὲ
ἵππον
ταύτην
προτεταγμένην
αὐτῷ |
[5, 26] |
κόλπον
ξύρρουν
ὄντα
τῷ
Περσικῷ,
|
τὴν |
δὲ
Ὑρκανίαν
θάλασσαν
τῷ
Ἰνδικῷ· |
[5, 6] |
ἐπὶ
τοῦ
Ταύρου
τὴν
ξυμβολήν·
|
τὴν |
δὲ
ὡς
πρὸς
ἑσπέραν
τε |
[5, 21] |
δὲ
τήν
τε
αὑτοῦ
καὶ
|
τὴν |
Δημητρίου
ἱππαρχίαν
καὶ
τῶν
τοξοτῶν |
[5, 16] |
πέμπει
ὡς
ἐπὶ
τὸ
δεξιόν,
|
τὴν |
Δημητρίου
καὶ
τὴν
αὑτοῦ
ἔχοντα |
[5, 14] |
ἅρμασι
καὶ
ἀκίνδυνον
ποιῆσαι
Ἀλεξάνδρῳ
|
τὴν |
διάβασιν·
καὶ
ἐπὶ
τούτους
ἀφεῖναι |
[5, 12] |
καὶ
ἡ
ἐπιχείρησις
ἡ
ἐς
|
τὴν |
διάβασιν
οὐ
φανερὰ
κατέστη,
τῷ |
[5, 10] |
ἔκφρονες
γιγνόμενοι.
κλέψαι
οὖν
ἐπενόει
|
τὴν |
διάβασιν
ὧδε
πράττων.
νύκτωρ
παραγαγὼν |
[5, 4] |
ἐπῆλθε,
καὶ
ἥκιστα
χλιδῶντας
κατὰ
|
τὴν |
δίαιταν,
ἀλλὰ
μεγάλους
μὲν
τὰ
|
[5, 21] |
Πῶρον
ἐκεῖνον
τὸν
ὁμώνυμον,
φεύγει
|
τὴν |
ἑαυτοῦ
ἀναλαβὼν
ὅσους
τῶν
μαχίμων |
[5, 27] |
τὰ
δοκοῦντα
βέλτιστα
καὶ
κατὰ
|
τὴν |
ἐκ
σοῦ
μοι
οὖσαν
καὶ |
[5, 1] |
ἔθνος
ἐπὶ
θάλασσαν
ὀπίσω
κατῄει
|
τὴν |
Ἑλληνικήν,
ἐκ
τῶν
ἀπομάχων
στρατιωτῶν, |
[5, 17] |
τοῖς
καθ´
αὑτόν,
ὥστε
οὐδὲ
|
τὴν
|
ἐμβολὴν
ἐδέξαντο
τῶν
ἀμφ´
Ἀλέξανδρον |
[5, 27] |
τοὺς
ἄλλους
ἀξίωσιν
καὶ
κατὰ
|
τὴν |
ἐν
τοῖς
πόνοις
τε
καὶ
|
[5, 6] |
ποταμοὶ
τῆς
Ἀσίας
ἐς
τήνδε
|
τὴν |
ἐντὸς
θάλασσαν
ἐκδιδοῦσιν
οὐδὲ
σύμπαντας |
[5, 6] |
Εὐφράτης
ποταμὸς
ἀπείργει
ὡς
πρὸς
|
τὴν |
ἐντὸς
τὴν
ἡμετέραν
θάλασσαν.
δύο |
[5, 22] |
ποιήσας
αὐτὸς
ἀναλαβὼν
τὴν
ἵππον
|
τὴν |
ἐπὶ
τοῦ
δεξιοῦ
τεταγμένην
παρήγαγεν |
[5, 11] |
καὶ
οἷα
κρύψαι
τῆς
διαβάσεως
|
τὴν
|
ἐπιχείρησιν,
ταύτῃ
ἔγνω
διαβιβάζειν
τὸν |
[5, 6] |
ὣς
δὲ
καὶ
τῆς
χώρας
|
τὴν |
ἐπωνυμίαν
τοῖς
ποταμοῖς
ἐκ
παλαιοῦ |
[5, 25] |
Σκύθας
τε
ἀνεστείλαμεν
ἔστε
ἐπὶ
|
τὴν
|
ἔρημον,
ἐπὶ
τούτοις
μέντοι
καὶ |
[5, 4] |
κατὰ
τὴν
Ἀσίαν
τε
καὶ
|
τὴν |
Εὐρώπην,
πλὴν
Γάγγου,
καὶ
τούτου |
[5, 6] |
οὔτε
ὁ
Ἴστρος
ὁ
κατὰ
|
τὴν
|
Εὐρώπην
ῥέων
ἄξιοι
ξυμβαλεῖν,
ἀλλ´ |
[5, 7] |
τε
ἵπποις
καὶ
τοῖς
ζεύγεσι
|
τὴν
|
ἔφοδον
γίγνεσθαι,
καὶ
ἅμα
ὡς |
[5, 4] |
τὸν
ποταμὸν
τὸν
Ἰνδὸν
ὑπὸ
|
τὴν |
ἕω
διέβαινε
ξὺν
τῇ
στρατιᾷ |
[5, 12] |
καὶ
αἱ
τριακόντοροι.
ὑπὸ
δὲ
|
τὴν |
ἕω
ὅ
τε
ἄνεμος
καὶ |
[5, 27] |
ἐπ´
αὐτὰ
ταῦτα
τὰ
πρὸς
|
τὴν |
ἕω
ᾠκισμένα
Ἰνδῶν
γένη,
εἰ |
[5, 26] |
ἐπέκεινα
τοῦ
Ὑφάσιος
ἔστε
ἐπὶ
|
τὴν |
ἑῴαν
θάλασσαν,
πολλὰ
δὲ
ἀπὸ
|
[5, 26] |
ἐπὶ
ποταμόν
τε
Γάγγην
καὶ
|
τὴν |
ἑῴαν
θάλασσαν·
ταύτῃ
δὲ,
λέγω
|
[5, 23] |
κατεκλείσθησαν.
καὶ
Ἀλέξανδρος
ταύτην
μὲν
|
τὴν |
ἡμέραν
περιεστρατοπέδευσε
τοῖς
πεζοῖς
τὴν
|
[5, 6] |
ἀπείργει
ὡς
πρὸς
τὴν
ἐντὸς
|
τὴν |
ἡμετέραν
θάλασσαν.
δύο
δὲ
αἱ |
[5, 12] |
τε
ἑταίρων
τὸ
ἄγημα
καὶ
|
τὴν |
Ἡφαιστίωνος
ἱππαρχίαν
καὶ
τὴν
Περδίκκου |
[5, 9] |
τε
καταφέρεται
ἐς
τὴν
γῆν
|
τὴν |
Ἰνδικὴν
καὶ
αἱ
χιόνες
αἱ |
[5, 6] |
τὰ
δὲ
ἄλλα
ἀποκείσθω
ἐς
|
τὴν |
Ἰνδικὴν
ξυγγραφήν.
~Τὸ
δὲ
ζεῦγμα |
[5, 6] |
αὖ
τεμνομένης
μεγίστην
μὲν
μοῖραν
|
τὴν |
Ἰνδῶν
γῆν
ποιεῖ
Ἐρατοσθένης
τε |
[5, 6] |
Ἰνδῶν
γῇ
ξυμβαλεῖν.
ἀπείργεσθαι
δὲ
|
τὴν
|
Ἰνδῶν
χώραν
πρὸς
μὲν
ἕω |
[5, 16] |
πρὶν
ἐπὶ
φάλαγγος
ἐκταθῆναι
αὐτοῖς
|
τὴν |
ἵππον.
~Ἐν
τούτῳ
δὲ
οἵ |
[5, 23] |
ἅμαξαι
ἐφειστήκεσαν.
~Ὡς
δὲ
ἐπὶ
|
τὴν |
ἵππον
προσαγαγοῦσαν
οὐκ
ἐξέδραμον
οἱ |
[5, 17] |
μὲν
Ἀλέξανδρος
περιβάλλει
ἐν
κύκλῳ
|
τὴν |
ἵππον
τῇ
πάσῃ
τάξει,
τοὺς |
[5, 22] |
τῆς
φάλαγγος
ποιήσας
αὐτὸς
ἀναλαβὼν
|
τὴν |
ἵππον
τὴν
ἐπὶ
τοῦ
δεξιοῦ |
[5, 18] |
θώραξ
περιττὸς
ὢν
κατά
τε
|
τὴν |
ἰσχὺν
καὶ
τὴν
ἁρμονίαν,
ὡς |
[5, 4] |
ἐκδίδωσιν
ἐς
τὴν
μεγάλην
θάλασσαν
|
τὴν |
κατὰ
Ἰνδοὺς
ὡς
ἐπὶ
νότον |
[5, 7] |
αἱ
ἐπιτιμήσεις
τοῦ
ἐκλιποῦς
οὔτε
|
τὴν |
κατάκουσιν
τῶν
παραγγελμάτων
οὔτε
τὴν
|
[5, 22] |
ἱππέων
τὸ
ἄγημα
κατέστησε
καὶ
|
τὴν |
Κλείτου
ἱππαρχίαν,
ἐχομένους
δὲ
τούτων |
[5, 12] |
φάλαγγος
τούς
τε
ὑπασπιστὰς
καὶ
|
τὴν |
Κλείτου
τε
καὶ
Κοίνου
τάξιν |
[5, 5] |
καὶ
τούτων
τοὺς
μὲν
ἐς
|
τὴν |
λίμνην
ἐκδιδόναι
τὴν
Μαιῶτιν,
τοὺς |
[5, 23] |
τῆς
πόλεως
οἱ
Ἰνδοὶ
κατὰ
|
τὴν |
λίμνην,
ἵναπερ
τὸ
ἐκλιπὲς
ἦν |
[5, 23] |
λίμνης,
γνοὺς
οὐ
βαθεῖαν
οὖσαν
|
τὴν |
λίμνην
καὶ
ἅμα
εἰκάσας
ὅτι |
[5, 24] |
Ἀλεξάνδρῳ,
ἀνοίξαντες
τὰς
ὡς
ἐπὶ
|
τὴν
|
λίμνην
πύλας
δρόμῳ
ἐπ´
αὐτὴν |
[5, 5] |
μὲν
ἐς
τὴν
λίμνην
ἐκδιδόναι
|
τὴν
|
Μαιῶτιν,
τοὺς
δὲ
ἐς
τὴν |
[5, 29] |
τῷ
κατάπλῳ
παρεσκευάζετο
τῷ
ἐς
|
τὴν
|
μεγάλην
θάλασσαν.
Ἐν
τούτῳ
δὲ |
[5, 6] |
καὶ
ἄνεμον
Ἰάπυγα
ἔστε
ἐπὶ
|
τὴν |
μεγάλην
θάλασσαν
ὁ
Ἰνδὸς
ποταμὸς |
[5, 4] |
Καυκάσου,
καὶ
ὅτι
ἐκδίδωσιν
ἐς
|
τὴν |
μεγάλην
θάλασσαν
τὴν
κατὰ
Ἰνδοὺς |
[5, 5] |
Καύκασον
τοῦτον
καθήκειν
ἔστε
ἐπὶ
|
τὴν |
μεγάλην
τὴν
πρὸς
ἕω
τε |
[5, 3] |
ἧκον·
καὶ
τὴν
πόλιν
Τάξιλα,
|
τὴν |
μεγίστην
μεταξὺ
Ἰνδοῦ
τε
ποταμοῦ |
[5, 8] |
ἀφίκετο,
πόλιν
μεγάλην
καὶ
εὐδαίμονα,
|
τὴν |
μεγίστην
τῶν
μεταξὺ
Ἰνδοῦ
τε |
[5, 19] |
ποταμὸν
πόλεις
ἔκτισεν
Ἀλέξανδρος.
καὶ
|
τὴν |
μὲν
Νίκαιαν
τῆς
νίκης
τῆς |
[5, 29] |
γυμνικόν
τε
καὶ
ἱππικόν.
καὶ
|
τὴν |
μὲν
χώραν
τὴν
μέχρι
τοῦ |
[5, 17] |
ποιῆσαι
τὴν
τάξιν
τῆς
ἵππου,
|
τὴν |
μὲν
ὡς
ἐπ´
Ἀλέξανδρον
τὴν |
[5, 29] |
ἱππικόν.
καὶ
τὴν
μὲν
χώραν
|
τὴν |
μέχρι
τοῦ
Ὑφάσιος
ποταμοῦ
Πώρῳ |
[5, 27] |
δοκεῖ,
ἐς
τὴν
οἰκείαν
καὶ
|
τὴν |
μητέρα
τὴν
σαυτοῦ
ἰδὼν
καὶ |
[5, 19] |
ἐς
τοῦ
ἵππου
τοῦ
Βουκεφάλα
|
τὴν |
μνήμην,
ὃς
ἀπέθανεν
αὐτοῦ,
οὐ |
[5, 7] |
πρώρας
ἑκάστης
νεώς,
τοῦ
ἀνέχειν
|
τὴν |
ναῦν
πρὸς
τὸν
ῥοῦν.
ἅμα |
[5, 12] |
μὴ
καταφανὴς
εἶναι
ἄγων
ἐπὶ
|
τὴν |
νῆσον
καὶ
τὴν
ἄκραν,
ἔνθεν |
[5, 11] |
ἀστιβὴς
ὑπ´
ἐρημίας.
ταύτην
καταμαθὼν
|
τὴν |
νῆσον
καταντικρὺ
τῆς
ἄκρας,
ἀμφότερα
|
[5, 12] |
ἐκ
Πώρου
καθεστηκότων
πρὶν
παραλλάξαντας
|
τὴν |
νῆσον
ὀλίγον
ἔτι
ἀπέχειν
τῆς |
[5, 13] |
ἄλλαι
τριακόντοροι
ἔφερον.
ὡς
δὲ
|
τὴν |
νῆσον
παρήλλαξεν
ἡ
στρατιά,
φανερῶς |
[5, 12] |
τὰ
πλοῖα
ἐδέχετο
ἐπέρα
κατὰ
|
τὴν |
νῆσον,
ὡς
μὴ
πρόσθεν
ὀφθεῖεν |
[5, 1] |
εἶναι
Διονύσου·
Διόνυσον
δὲ
κτίσαι
|
τὴν |
Νῦσαν
ἐπεί
τε
Ἰνδοὺς
ἐχειρώσατο, |
[5, 2] |
μυθευόμενα·
καὶ
κτίσμα
εἶναι
Διονύσου
|
τὴν |
Νῦσαν
ἤθελεν,
ὡς
ἤδη
τε |
[5, 1] |
ἐκ
τούτου
ἐλευθέραν
τε
οἰκοῦμεν
|
τὴν |
Νῦσαν
καὶ
αὐτοὶ
αὐτόνομοι
καὶ |
[5, 22] |
τῶν
πεζῶν
τῶν
προσγενομένων
πυκνοτέραν
|
τὴν |
ξύγκλεισιν
τῆς
φάλαγγος
ποιήσας
αὐτὸς |
[5, 6] |
ὄρος
ἔστε
ἐπὶ
τοῦ
Ταύρου
|
τὴν |
ξυμβολήν·
τὴν
δὲ
ὡς
πρὸς
|
[5, 26] |
μὲν
ἀπιέναι
οἴκαδε
ἐθέλοντας
εἰς
|
τὴν |
οἰκείαν
ἀποπέμψω
ἢ
ἐπανάξω
αὐτός, |
[5, 26] |
Μακεδονίᾳ
καθήμενοι
ἱκανὸν
ἐποιούμεθα
ἀπόνως
|
τὴν
|
οἰκείαν
διασώζειν,
Θρᾷκας
τοὺς
ὁμόρους |
[5, 27] |
αὐτός
{τε}
εἰ
δοκεῖ,
ἐς
|
τὴν |
οἰκείαν
καὶ
τὴν
μητέρα
τὴν |
[5, 7] |
τὴν
κατάκουσιν
τῶν
παραγγελμάτων
οὔτε
|
τὴν
|
ὀξύτητα
τοῦ
ἔργου
ἀφαιροῦνται.
~Ῥωμαίοις |
[5, 28] |
αὐτῷ
συναγαγών,
ὡς
πάντα
ἐς
|
τὴν |
ὀπίσω
ἀναχώρησιν
αὐτῷ
ἔφερεν,
ἐκφαίνει |
[5, 13] |
καὶ
οἱ
σκοποὶ
κατιδόντες
αὐτῶν
|
τὴν |
ὁρμὴν
ὡς
ἑκάστοις
τάχους
οἱ |
[5, 8] |
ἐπὶ
ζευγῶν
διεκομίσθη
ἔστε
ἐπὶ
|
τὴν |
ὄχθην
τοῦ
Ὑδάσπου
κἀκεῖ
ξυμπηχθέντα
|
[5, 11] |
ἑκατὸν
σταδίους.
παρὰ
πᾶσαν
δὴ
|
τὴν |
ὄχθην
φυλακαί
τε
αὐτῷ
καθεστηκυῖαι
|
[5, 1] |
δόρυ
ἔχοντα·
θαμβῆσαί
τε
ἰδόντας
|
τὴν |
ὄψιν
καὶ
πεσόντας
ἐς
γῆν |
[5, 3] |
ἕω
μέρη
τῆς
γῆς
καὶ
|
τὴν |
Παραπαμισαδῶν
χώραν
ὡς
ἐπὶ
Ἰνδοὺς |
[5, 12] |
καὶ
τὴν
Ἡφαιστίωνος
ἱππαρχίαν
καὶ
|
τὴν |
Περδίκκου
τε
καὶ
Δημητρίου
καὶ |
[5, 23] |
ἐν
κύκλῳ
ἡ
λίμνη
ἐς
|
τὴν |
πόλιν
αὖθις
ἀνεχώρησαν.
Ἀλέξανδρος
δὲ |
[5, 1] |
ἀποδειξάμενος.
Νῦσάν
τε
οὖν
ἐκάλεσε
|
τὴν |
πόλιν
Διόνυσος
ἐπὶ
τῆς
τροφοῦ |
[5, 29] |
ἐπανῄει
ὀπίσω.
καὶ
ἐνταῦθα
καταλαμβάνει
|
τὴν |
πόλιν
ἐξῳκοδομημένην,
ἥντινα
Ἡφαιστίων
αὐτῷ |
[5, 24] |
ἐνταῦθα
δὴ
ἀποστρέφονται
αὖθις
ἐς
|
τὴν |
πόλιν.
καὶ
ἀπέθανον
αὐτῶν
ἐν |
[5, 24] |
πάντῃ
προσθέντες
αἱροῦσι
κατὰ
κράτος
|
τὴν |
πόλιν.
καὶ
ἀποθνήσκουσι
μὲν
ἐν |
[5, 23] |
προτέρας
ἥττης
ἀπολείψουσι
τῆς
νυκτὸς
|
τὴν |
πόλιν.
καὶ
συνέβη
οὕτως
ὅπως |
[5, 23] |
ἵναπερ
μὴ
εἶργεν
ἡ
λίμνη
|
τὴν |
πόλιν
καὶ
φυλακὰς
ἐν
κύκλῳ
|
[5, 23] |
ὡς
τάχους
εἶχον
φυγῇ
εἰς
|
τὴν |
πόλιν
κατεκλείσθησαν.
καὶ
Ἀλέξανδρος
ταύτην
|
[5, 24] |
φεύγοντας,
ἐπανελθὼν
ἐς
τὰ
Σάγγαλα
|
τὴν |
πόλιν
μὲν
κατέσκαψε,
τὴν
χώραν |
[5, 23] |
τὴν
ἡμέραν
περιεστρατοπέδευσε
τοῖς
πεζοῖς
|
τὴν
|
πόλιν
ὅσα
γε
ἠδυνήθη
αὐτῷ |
[5, 1] |
δεησομένους
Ἀλεξάνδρου
ἀφεῖναι
τῷ
θεῷ
|
τὴν |
πόλιν.
παρελθεῖν
τε
δὴ
ἐς |
[5, 3] |
ξυμμαχίαν
παρὰ
Ταξίλου
ἧκον·
καὶ
|
τὴν |
πόλιν
Τάξιλα,
τὴν
μεγίστην
μεταξὺ |
[5, 1] |
αὐτῷ
καὶ
βάκχοι
ἦσαν,
κτίζει
|
τὴν |
πόλιν
τήνδε
μνημόσυνον
τῆς
αὑτοῦ |
[5, 21] |
δι´
ἀσφαλείας
ἐπέρχοιντο
τῆς
χώρας
|
τὴν |
πολλὴν
προνομεύοντες.
ἐνταῦθα
Ἡφαιστίωνα
μὲν |
[5, 17] |
τὴν
μὲν
ὡς
ἐπ´
Ἀλέξανδρον
|
τὴν |
πολλήν
τε
καὶ
κρατίστην,
οἱ |
[5, 16] |
ἀλλὰ
αὐτὸς
μὲν
ἅτε
ἱπποκρατῶν
|
τὴν |
πολλὴν
τῆς
ἵππου
ἀναλαβὼν
ἐπὶ
|
[5, 11] |
Μακεδόνων
τήν
τε
Ἀλκέτου
καὶ
|
τὴν |
Πολυπέρχοντος
τάξιν
καὶ
τοὺς
νομάρχας |
[5, 5] |
καθήκειν
ἔστε
ἐπὶ
τὴν
μεγάλην
|
τὴν |
πρὸς
ἕω
τε
καὶ
Ἰνδοὺς |
[5, 1] |
σὺ
αὐτὸς
Ἀλεξάνδρειάν
τε
ἔκτισας
|
τὴν |
πρὸς
Καυκάσῳ
ὄρει
καὶ
ἄλλην |
[5, 21] |
τῶν
τοξοτῶν
τοὺς
ἡμίσεας,
ἐς
|
τὴν
|
Πώρου
τοῦ
ἀφεστηκότος
χώραν,
κελεύσας |
[5, 27] |
τὴν
οἰκείαν
καὶ
τὴν
μητέρα
|
τὴν |
σαυτοῦ
ἰδὼν
καὶ
τὰ
τῶν |
[5, 28] |
ἀπολιπόντες.
ταῦτα
εἰπόντα
ἀπελθεῖν
ἐς
|
τὴν |
σκηνὴν
μηδέ
τινα
τῶν
ἑταίρων |
[5, 1] |
πόλιν.
παρελθεῖν
τε
δὴ
ἐς
|
τὴν
|
σκηνὴν
τὴν
Ἀλεξάνδρου
τοὺς
πρέσβεις |
[5, 29] |
ἔνθα
δὴ
διελὼν
κατὰ
τάξεις
|
τὴν |
στρατιὰν
δώδεκα
βωμοὺς
κατασκευάζειν
προστάττει, |
[5, 22] |
τοὺς
Ἰνδοὺς
πρὶν
ξυνταχθῆναι
αὐτῷ
|
τὴν |
στρατιὰν
καὶ
ὡς
πληγὰς
γίγνεσθαι |
[5, 28] |
ἀναχώρησιν
αὐτῷ
ἔφερεν,
ἐκφαίνει
ἐς
|
τὴν |
στρατιάν,
ὅτι
ἔγνωσται
ὀπίσω
ἀποστρέφειν. |
[5, 15] |
ἀναστροφὰς
τῶν
ἵππων,
ἐνταῦθα
ἔτασσε
|
τὴν |
στρατιάν,
πρώτους
μὲν
τοὺς
ἐλέφαντας |
[5, 22] |
καὶ
Ἀλέξανδρος
ἀναπαύσας
τῇ
ὑστεραίᾳ
|
τὴν |
στρατιὰν
τῇ
τρίτῃ
προὐχώρει
ἐπὶ |
[5, 24] |
σαλπιγκταὶ
ἐσήμαινον
αὐτῷ
καὶ
αὐτὸς
|
τὴν |
στρατιὰν
ὡπλισμένην
τε
καὶ
συντεταγμένην |
[5, 17] |
εὐρυχωρίᾳ
τε
καὶ
κατὰ
γνώμην
|
τὴν |
σφῶν
προσφερόμενοι
τοῖς
θηρίοις,
ὅπῃ |
[5, 17] |
τῷ
ἀγῶνι
αὐτῷ
ἐς
τήνδε
|
τὴν
|
τάξιν
καταστᾶσα,
ὅπῃ
προσπέσοι
τῶν |
[5, 16] |
αὐτοῖς
τὸν
θυμόν.
ὡς
δὲ
|
τὴν |
τάξιν
κατεῖδε
τῶν
Ἰνδῶν,
κατὰ
|
[5, 17] |
οἱ
Ἰνδοὶ
ἀμφίστομον
ἠναγκάσθησαν
ποιῆσαι
|
τὴν |
τάξιν
τῆς
ἵππου,
τὴν
μὲν |
[5, 25] |
πρὶν
καὶ
ἐπὶ
μεῖζον
προελθεῖν
|
τὴν |
ταραχὴν
τοῖς
στρατιώταις
καὶ
τὴν |
[5, 14] |
ἔργῳ
ἐπιγενέσθαι·
εἰ
δὲ
πρὸς
|
τὴν |
τόλμαν
τῆς
διαβάσεως
ἄτοπον
γενομένην |
[5, 27] |
παραυτίκα
οὐ
φοβερὰ
καὶ
κατὰ
|
τὴν |
τοῦ
μέλλοντος
ἐλπίδα
ἐν
σπουδῇ |
[5, 28] |
ἐκείνης
τῆς
ἡμέρας
καὶ
ἐς
|
τὴν |
τρίτην
ἔτι
ἀπ´
ἐκείνης,
ὑπομένοντα, |
[5, 17] |
ἐπιστρέψειεν,
ἐκεράϊζε
καίπερ
πυκνὴν
οὖσαν
|
τὴν |
τῶν
Μακεδόνων
φάλαγγα,
καὶ
οἱ |
[5, 21] |
Ἀλέξανδρον
πέμπων
αὑτόν
τε
καὶ
|
τὴν |
ὑπὸ
οἷ
χώραν
ἐνεδίδου
Ἀλεξάνδρῳ, |
[5, 5] |
τὴν
Μαιῶτιν,
τοὺς
δὲ
ἐς
|
τὴν |
Ὑρκανίαν
καλουμένην
θάλασσαν,
καὶ
ταύτην |
[5, 26] |
δὲ
ἀπὸ
τούτων
ἔτι
ἐπὶ
|
τὴν |
Ὑρκανίαν
ὡς
ἐπὶ
βορρᾶν
ἄνεμον, |
[5, 28] |
διέλυσε
τὸν
ξύλλογον·
ἐς
δὲ
|
τὴν |
ὑστεραίαν
ξυγκαλέσας
αὖθις
ξὺν
ὀργῇ |
[5, 17] |
ὡς
ἐς
πυκνοτάτην
ξύγκλεισιν
ἐπάγειν
|
τὴν |
φάλαγγα
ἐσήμηνε.
καὶ
οὕτως
οἱ |
[5, 23] |
ἵππου
πεζὸς
ἐπῆγε
τῶν
πεζῶν
|
τὴν |
φάλαγγα.
καὶ
ἀπὸ
μὲν
τῶν |
[5, 16] |
ἔχεσθαι
αὐτῶν·
τῶν
πεζῶν
δὲ
|
τὴν |
φάλαγγα
Σελεύκῳ
καὶ
Ἀντιγένει
καὶ |
[5, 14] |
οὐ
πόρρωθεν
ἕξεσθαι
αὐτῶν
κατὰ
|
τὴν |
φυγήν,
ὡς
πλείονα
ἐν
τῇ |
[5, 22] |
τῶν
βαρβάρων
καὶ
τοῦ
χωρίου
|
τὴν |
φύσιν,
ὡς
μάλιστα
πρὸς
τὰ |
[5, 20] |
οὔ
μοι
μέλει.
ἐπῄει
δὲ
|
τὴν |
χώραν
αὐτῶν
Ἀλέξανδρος
τῶν
τε |
[5, 24] |
Σάγγαλα
τὴν
πόλιν
μὲν
κατέσκαψε,
|
τὴν |
χώραν
δὲ
τῶν
Ἰνδῶν
τοῖς |
[5, 25] |
πέραν
τοῦ
Ὑφάσιος
εὐδαίμονά
τε
|
τὴν
|
χώραν
εἶναι
ἐξηγγέλλετο
καὶ
ἀνθρώπους |
[5, 29] |
καὶ
τὰ
ἄλλα
τὰ
κατὰ
|
τὴν |
χώραν
ἐκόσμει.
|
[5, 25] |
φεύγοντες
ἁλίσκονται,
οἱ
δὲ
ἀποφυγόντες
|
τὴν |
χώραν
ἡμῖν
ἔρημον
παραδιδόασιν,
ἣ |
[5, 21] |
κακόν,
ὅτι
ἐξηγγέλθη
πεφευγέναι
ἀπολιπὼν
|
τὴν |
χώραν
ἧς
ἦρχεν,
ἐπενόει
διώκειν |
[5, 1] |
τῆς
τροφοῦ
τῆς
Νύσης
καὶ
|
τὴν |
χώραν
Νυσαίαν·
τὸ
δὲ
ὄρος |
[5, 20] |
αὐτόν
τε
Ἀλεξάνδρῳ
Ἀβισάρην
καὶ
|
τὴν
|
χώραν
ὅσης
ἦρχε.
καίτοι
πρό |
[5, 19] |
Ἀλεξάνδρῳ,
καὶ
Ἀλέξανδρος
προεκήρυξεν
ἀνὰ
|
τὴν |
χώραν
πάντας
ἀποκτενεῖν
Οὐξίους,
εἰ |
[5, 10] |
Ὑδάσπης
περατὸς
γίνεται.
~Ταύτην
οὖν
|
τὴν |
ὥραν
τοῦ
ἔτους
προσμένειν
ἐς
|