Livre, Chapitre
[5, 4]	εἶναι Ἰνδοὺς ἐξήλεγξαν, ὅσους γε	δὴ	Ἀλέξανδρος ξὺν τῇ στρατιᾷ ἐπῆλθε,
[5, 19]	βασιλέα ἄλλον καλῶς ἠγωνισμένος. ἔνθα	δὴ	Ἀλέξανδρος πρῶτος προσειπὼν αὐτὸν λέγειν
[5, 26]	τῶν μήπω ἐχομένων. καὶ τότε	δὴ	ἀνόνητοι ἡμῖν ἔσονται οἱ πολλοὶ
[5, 24]	διὰ τῶν ἁμαξῶν κατακαίνοντες, ἐνταῦθα	δὴ	ἀποστρέφονται αὖθις ἐς τὴν πόλιν.
[5, 26]	ὁ θεὸς ἐποίησε. νῦν δὲ	δὴ	ἀποτρεπομένων πολλὰ μὲν μάχιμα ὑπολείπεται
[5, 10]	ὀξέως τὸν πόρον. ᾗ μὲν	δὴ	αὐτὸς Πῶρος κατεστρατοπεδεύκει πρὸς τῇ
[5, 1]	ἐκ τῶν ἀπομάχων στρατιωτῶν, οἳ	δὴ	αὐτῷ καὶ βάκχοι ἦσαν, κτίζει
[5, 18]	δὲ τὸν δεξιὸν ὦμον, ὃν	δὴ	γυμνὸν μόνον ἔχων ἐν τῇ
[5, 2]	ἡδέως τὸν κισσὸν ἰδόντας, οἷα	δὴ	διὰ μακροῦ ὀφθέντα (οὐ γὰρ
[5, 29]	σφῶν μόνων νικηθῆναι ἠνέσχετο. ἔνθα	δὴ	διελὼν κατὰ τάξεις τὴν στρατιὰν
[5, 28]	Μακεδόνων τε καὶ ξυμμάχων, οἷα	δὴ	ἐν ὄχλῳ στρατιωτῶν τὰ πολλὰ
[5, 17]	τῶν τε οὖν ἱππέων, οἷα	δὴ	ἐν στενῷ περὶ τοὺς ἐλέφαντας
[5, 27]	τὸν πατρῷον οἶκον κομίσας οὕτω	δὴ	ἐξ ἀρχῆς ἄλλον στόλον στέλλεσθαι,
[5, 29]	αὐτῷ οἱ βωμοὶ ἦσαν, θύει	δὴ	ἐπ´ αὐτῶν ὡς νόμος καὶ
[5, 20]	σταδίους ἐπέχειν πεντεκαίδεκα. τοῖς μὲν	δὴ	ἐπὶ τῶν διφθερῶν περῶσιν εὐμαρῆ
[5, 9]	τὸν Πῶρον ἀμφίβολον γίνεσθαι. διελὼν	δὴ	ἐς πολλὰ τὸν στρατὸν τοὺς
[5, 1]	θεῷ τὴν πόλιν. παρελθεῖν τε	δὴ	ἐς τὴν σκηνὴν τὴν Ἀλεξάνδρου
[5, 7]	τις τῶν νεῶν {ἅμα δὲ	δὴ}	ἐσχέθη, καὶ ἄλλη ἀπὸ ταύτης
[5, 14]	ἀκούσαντα ἐκ τῶν σκοπῶν, ὅτι	δὴ	ἢ αὐτὸς Ἀλέξανδρος διαβέβηκεν τοῦ
[5, 9]	ἐλεφάντων τῷ στίφει. ταύτῃ μὲν	δὴ	ᾗ κατεστρατοπεδευκότα εἶδεν Ἀλέξανδρον αὐτὸς
[5, 18]	ὕστερον καταμαθεῖν θεωμένοις ἦν) τότε	δὴ	καὶ αὐτὸς ἀπεχώρει ἐπιστρέψας τὸν
[5, 28]	ἐπὶ τοῖς λόγοις· πολλοῖς δὲ	δὴ	καὶ δάκρυα προχυθέντα ἔτι μᾶλλον
[5, 5]	λέγεται τὰ Ἀλεξάνδρου αὔξοντες, ὅτι	δὴ	καὶ ἐπέκεινα ἄρα τοῦ Καυκάσου
[5, 13]	καὶ αὐτὴν μὲν μεγάλην, ᾗ	δὴ	καὶ μᾶλλον νῆσος οὖσα ἔλαθεν,
[5, 18]	τε ἐν μέρει ἔπεμπε καὶ	δὴ	καὶ Μερόην ἄνδρα Ἰνδόν, ὅτι
[5, 18]	δὲ τῶν μὲν ἱπποτοξοτῶν, οἳ	δὴ	καὶ πρῶτοι τοῦ ἔργου ἥψαντο,
[5, 11]	στρατοπέδου καὶ ἐλέφαντες, σὺ δὲ	δὴ	καὶ ὣς μένειν κατὰ χώραν·
[5, 1]	τοῦτο Μηρὸν ἐπωνόμασε Διόνυσος, ὅτι	δὴ	κατὰ τὸν μῦθον ἐν μηρῷ
[5, 5]	ξυμβάλλειν τῷ Παραπαμίσῳ ὄρει, ὃ	δὴ	Καύκασον ἐκάλουν οἱ Ἀλεξάνδρῳ ξυστρατεύσαντες
[5, 28]	μεταβαλλόμενοι γε ὑπ´ αὐτῆς, ἐνταῦθα	δὴ	λέγει Πτολεμαῖος ὁ Λάγου, ὅτι
[5, 4]	δὲ μείονές εἰσιν καὶ πολὺ	δὴ	μείονες, ὅπου καὶ αὐτὸς ὁ
[5, 25]	πεισθεὶς ὀπίσω ἀποστρέφεσθαι. εἰ μὲν	δὴ	μεμπτοί εἰσιν ὑμῖν οἱ μέχρι
[5, 7]	πρὸς τὸν ῥοῦν. ἅμα δὲ	δὴ	μία τις τῶν νεῶν {ἅμα
[5, 20]	ἅμα τῷ στρατῷ. Κρατερὸν μὲν	δὴ	ξὺν μέρει τῆς στρατιᾶς ὑπελείπετο
[5, 8]	Ὑδάσπου κἀκεῖ ξυμπηχθέντα ναυτικὸν αὖθις	δὴ	ὁμοῦ ὤφθη ἐν τῷ Ὑδάσπῃ.
[5, 15]	πλῆθος τὸ τῶν Ἰνδῶν, ἐνταῦθα	δὴ	ὀξέως ἐπιπεσεῖν αὐτοῖς ξὺν τῇ
[5, 1]	Ἰνδῶν βίᾳ χειρωσάμενος· πλήν γε	δὴ	ὅτι οὐκ ἀκριβῆ ἐξεταστὴν χρὴ
[5, 26]	γενέσθαι ἢ δοκεῖν; οὐ μὲν	δὴ	οὐδὲ Διονύσου, ἁβροτέρου τούτου θεοῦ
[5, 6]	Μενέλεων στῆσαι τὰς νέας. εἰ	δὴ	οὖν εἷς τε ποταμὸς παρ´
[5, 1]	ἐπεί τε Ἰνδοὺς ἐχειρώσατο, ὅστις	δὴ	οὗτος ὁ Διόνυσος καὶ ὁπότε
[5, 26]	ἡμετέρα γίγνεται καὶ ἡ Ἀσία	δὴ	οὕτω πᾶσα, καὶ ὅροι τῆς
[5, 8]	τοῦ ἔργου ἀφαιροῦνται. ~Ῥωμαίοις μὲν	δὴ	οὕτω ταῦτα ἐκ παλαιοῦ ἐπήσκηται·
[5, 18]	τῇ μάχῃ σῶσαι ἐπεθύμησε. πέμπει	δὴ	παρ´ αὐτὸν πρῶτα μὲν Ταξίλην
[5, 25]	ὑπελείπετό τι πολέμιον. ~Τὰ δὲ	δὴ	πέραν τοῦ Ὑφάσιος εὐδαίμονά τε
[5, 1]	καὶ κτίσεις ἀνὰ χρόνον, οἷα	δὴ	πλείονα Διονύσου ἔργα ἀποδειξάμενος. Νῦσάν
[5, 7]	οὕτως ἄτοπον ξυντελεσθῆναι. εἰ δὲ	δὴ	πλοίοις ἐζεύχθη ὁ πόρος, πότερα
[5, 4]	οὐκ ἔχω ἀτρεκῶς ὥς γε	δὴ	πρὸς τὰ Ἰνδῶν ξυμβαλεῖν. καὶ
[5, 22]	Ἰνδῶν Ἀδραϊσταὶ ἐκαλοῦντο. οὗτοι μὲν	δὴ	προσεχώρησαν ὁμολογίᾳ Ἀλεξάνδρῳ. καὶ Ἀλέξανδρος
[5, 23]	Ἰνδοὶ παραταξάμενοι ῥᾷον ἀπεμάχοντο, οἷα	δὴ	πυκνότεροί τε ἐφεστηκότες ἐλάττονι τῷ
[5, 6]	ὁ Εὐφράτης ποταμὸς ἀφανίζεται. ~Ὅτῳ	δὴ	τὰ τῆς Ἀσίας ὧδε ἔχει
[5, 11]	καὶ ἑκατὸν σταδίους. παρὰ πᾶσαν	δὴ	τὴν ὄχθην φυλακαί τε αὐτῷ
[5, 27]	γυναικῶν καὶ παίδων, πόθος δὲ	δὴ	τῆς γῆς αὐτῆς τῆς οἰκείας,
[5, 25]	χώραν ἡμῖν ἔρημον παραδιδόασιν, ἣ	δὴ	τοῖς ξυμμάχοις τε καὶ τοῖς
[5, 1]	Ἀλέξανδρος καὶ θαρρεῖν ἐκέλευσε, τότε	δὴ	τὸν Ἄκουφιν ἀρξάμενον λέγειν ὧδε.
[5, 4]	πολύ τι γενναιοτάτους τῶν γε	δὴ	τότε ἐποίκων τῆς Ἀσίας. τὸ
[5, 9]	ἔστιν ὅπου περάσιμοι, πλήν γε	δὴ	τοῦ Ἰνδοῦ καὶ Γάγγου καὶ
[5, 28]	ἐγίγνετο αὐτῷ τὰ ἱερά. τότε	δὴ	τοὺς πρεσβυτάτους τε τῶν ἑταίρων
[5, 26]	τὰ ἡμέτερα, ἀναστέλλοντες; Εἰ μὲν	δὴ	ὑμᾶς πονοῦντας καὶ κινδυνεύοντας αὐτὸς
[5, 17]	τῇ μάχῃ ἦσαν, ἀλλ´ οἷα	δὴ	ὑπὸ τοῦ κακοῦ ἔκφρονες φιλίοις
[5, 21]	ἄλλης πολλῆς ἄρχοντα ἔμαθε, τότε	δὴ	φοβηθείς, οὐχ οὕτω τι Ἀλέξανδρον,
[5, 14]	ἐκπέμψαι τὸν αὑτοῦ παῖδα· ἃ	δὴ	ὡς μὲν ἐπὶ κατασκοπὴν ἐκπεμπόμενα

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 21/12/2005