Livre, Chapitre
[5, 12]	καὶ τοὺς τοξότας τε καὶ	τοὺς	Ἀγριᾶνας ἦγεν ἀφανῶς πολύ τι
[5, 20]	καὶ τοὺς ἱπποτοξότας σύμπαντας καὶ	τοὺς	Ἀγριᾶνας καὶ τοὺς τοξότας· καὶ
[5, 22]	τοὺς ὑπασπιστάς, καὶ ἐπὶ τούτοις	τοὺς	Ἀγριᾶνας· κατὰ δὲ τὸ εὐώνυμον
[5, 23]	αὐτῷ δοὺς χιλιαρχίας τρεῖς καὶ	τοὺς	Ἀγριᾶνας ξύμπαντας καὶ μίαν τάξιν
[5, 13]	τῶν ἄλλων τριακοντόρων ἀναλαβὼν ξυνέταττε	τοὺς	ἀεὶ ἐκβαίνοντας τῶν ἱππέων. οἱ
[5, 24]	οἱ ἀμφὶ Πτολεμαῖον προσέκειντο αὐτοῖς	τοὺς	ἀεὶ ἐκπίπτοντας διὰ τῶν ἁμαξῶν
[5, 16]	πρόσω, ὡς ἀναλαμβάνειν τῶν πεζῶν	τοὺς	ἀεὶ προσάγοντας. ὡς δὲ καὶ
[5, 28]	ἄκοντα Μακεδόνων ξυνέπεσθαι· ἕξειν γὰρ	τοὺς	ἀκολουθήσοντας τῷ βασιλεῖ σφῶν ἑκόντας·
[5, 27]	σοῦ μοι οὖσαν καὶ ἐς	τοὺς	ἄλλους ἀξίωσιν καὶ κατὰ τὴν
[5, 25]	ταύτῃ ἀνθρώποις πολύ τι ὑπὲρ	τοὺς	ἄλλους Ἰνδοὺς, καὶ μεγέθει μεγίστους
[5, 19]	Ἀλεξάνδρου {ὁ Βουκεφάλας οὗτος} ὅτι	τοὺς	ἄλλους πάντας ἀπηξίου ἀμβάτας, καὶ
[5, 27]	κεκομισμένοι καὶ τῷ κρατιστεύειν παρὰ	τοὺς	ἄλλους πρόθυμοί σοι ἐς πάντα
[5, 13]	τὸ βασιλικόν· ἐχομένους δὲ τούτων	τοὺς	ἄλλους ὑπασπιστάς, ὡς ἑκάστοις αἱ
[5, 11]	τῶν ἐπὶ τάδε Ἰνδῶν καὶ	τοὺς	ἅμα τούτοις τοὺς πεντακισχιλίους. παρηγγέλλετο
[5, 17]	δὲ ἐπὶ Κοῖνόν τε καὶ	τοὺς	ἅμα τούτῳ ἐπέστρεφον. τοῦτό τε
[5, 13]	Ἀλέξανδρος πρῶτος αὐτὸς ἐκβὰς καὶ	τοὺς	ἀπὸ τῶν ἄλλων τριακοντόρων ἀναλαβὼν
[5, 8]	τε ἀπολείπει ἐν Ταξίλοις καὶ	τοὺς	ἀπομάχους τῶν στρατιωτῶν διὰ νόσον·
[5, 2]	ἀντὶ δὲ τῶν ἑκατόν, οὕστινας	τοὺς	ἀρίστους ἐπιλέξαι σὺ κελεύεις, διπλασίους
[5, 2]	δὲ καὶ αὐτοὶ τριακόσιοι, ἑκατὸν	τοὺς	ἀρίστους ἐπιλεξαμένους· Ἄκουφιν δὲ εἶναι
[5, 28]	ὑστεραίαν ξυγκαλέσας αὖθις ξὺν ὀργῇ	τοὺς	αὐτοὺς αὐτὸς μὲν ἰέναι ἔφη
[5, 23]	χωρίον, ᾗπερ μάλιστα εἴκαζε βιάσεσθαι	τοὺς	βαρβάρους· σὺ δὲ ἐπειδὰν αἴσθῃ,
[5, 24]	καὶ συντεταγμένην ἔχων ἐχώρει ἐπὶ	τοὺς	βαρβάρους. τοῖς δὲ αἵ τε
[5, 23]	μὲν ξὺν τῇ στρατιᾷ εἴργειν	τοὺς	βαρβάρους τοῦ πρόσω, τὸν δὲ
[5, 13]	πεζῶν πρώτους μὲν τοὺς ὑπασπιστὰς	τοὺς	βασιλικούς, ὧν ἡγεῖτο Σέλευκος, ἐπέταξε
[5, 4]	τὸν χρυσόν σφισιν ἐργαζομένους, οὐδὲ	τοὺς	γρῦπας τοὺς φύλακας, οὐδὲ ὅσα
[5, 13]	καὶ τῶν ὑπασπιστῶν οἱ ἡμίσεες·	τοὺς	δὲ ἄλλους ὑπασπιστὰς ἄλλαι τριακόντοροι
[5, 26]	οἰκείαν ἀποπέμψω ἢ ἐπανάξω αὐτός,	τοὺς	δὲ αὐτοῦ μένοντας ζηλωτοὺς τοῖς
[5, 15]	ξὺν τῇ ἀμφ´ αὑτὸν ἵππῳ·	τοὺς	δὲ ἐγκλῖναι, ὡς Ἀλέξανδρόν τε
[5, 2]	μὲν ἱππέας ξυμπέμπειν οἱ ἐκέλευσε,	τοὺς	δὲ ἑκατὸν τοὺς ἐπιλέκτους μηκέτι
[5, 20]	περῶσιν εὐμαρῆ γενέσθαι τὸν πόρον,	τοὺς	δὲ ἐν τοῖς πλοίοις διαβάλλοντας
[5, 18]	ἐλεφάντων τοὺς μὲν αὐτοῦ πεπτωκότας,	τοὺς	δὲ ἐρήμους τῶν ἡγεμόνων λυπηροὺς
[5, 5]	τὴν λίμνην ἐκδιδόναι τὴν Μαιῶτιν,	τοὺς	δὲ ἐς τὴν Ὑρκανίαν καλουμένην
[5, 13]	ἄλλων ἱππαρχιῶν τοὺς κρατίστους ἐπιλεξάμενος·	τοὺς	δὲ ἱπποτοξότας τῆς πάσης ἵππου
[5, 21]	δέ τινας ξὺν ὅπλοις ἀπαντήσαντας,	τοὺς	δὲ καὶ ὑποφεύγοντας ἑλὼν βίᾳ
[5, 25]	τῶν ἀρίστων ἄρχεσθαι τοὺς πολλούς,	τοὺς	δὲ οὐδὲν ἔξω τοῦ ἐπιεικοῦς
[5, 9]	εὐπορώτερος αὐτῷ ὁ ποταμὸς φανεῖται,	τοὺς	δὲ, τῶν ἡγεμόνων ἄλλοις {καὶ}
[5, 5]	κόλπον οὖσαν τῆς μεγάλης θαλάσσης,	τοὺς	δὲ ὡς ἐπὶ νότον ἄνεμον
[5, 18]	τῆς δὲ ἑταιρικῆς ἵππου ἀμφὶ	τοὺς	εἴκοσι· τῶν δὲ ἄλλων ἱππέων
[5, 12]	Περδίκκου τε καὶ Δημητρίου καὶ	τοὺς	ἐκ Βάκτρων καὶ Σογδιανῶν καὶ
[5, 11]	μόνοι, ἔφη, ἄποροί εἰσι πρὸς	τοὺς	ἐκβαίνοντας ἵππους, ἡ δὲ ἄλλη
[5, 17]	ἐμπειρίᾳ πολὺ προέχοντες, ὡς ἐπὶ	τοὺς	ἐλέφαντας αὖθις κατειλήθησαν. καὶ ἐν
[5, 17]	οἷα δὴ ἐν στενῷ περὶ	τοὺς	ἐλέφαντας εἰλουμένων, πολὺς φόνος ἐγίγνετο
[5, 15]	ἔτασσε τὴν στρατιάν, πρώτους μὲν	τοὺς	ἐλέφαντας ἐπὶ μετώπου, διέχοντα ἐλέφαντα
[5, 15]	φάλαγγος τῶν πεζῶν παραταθῆναι αὐτῷ	τοὺς	ἐλέφαντας ἐπὶ μετώπου καὶ φόβον
[5, 17]	αὐτὴ τῶν Μακεδόνων ἀντεπῄει πρὸς	τοὺς	ἐλέφαντας, ἔς τε τοὺς ἐπιβάτας
[5, 10]	ἀντιπαρῄει πρὸς τὴν βοὴν ἐπάγων	τοὺς	ἐλέφαντας καὶ Ἀλέξανδρος ἐς ἔθος
[5, 10]	ἐς τὸ ὕδωρ ἀφορῶντες πέραν	τοὺς	ἐλέφαντας {καὶ} ἔκφρονες γιγνόμενοι. κλέψαι
[5, 17]	ὥσπερ εἰς τεῖχός τι φίλιον	τοὺς	ἐλέφαντας. καὶ ἐν τούτῳ οἱ
[5, 11]	μένειν κατὰ χώραν· εἰ δὲ	τοὺς	ἐλέφαντας ξύμπαντας ἅμα οἷ ἄγοι
[5, 15]	ἀλλ´ ἐν δευτέρῳ μετώπῳ μετὰ	τοὺς	ἐλέφαντας, ὅσον ἐς τὰ διαλείποντα
[5, 15]	κατὰ τὰ κέρατα ἔτι ὑπὲρ	τοὺς	ἐλέφαντας πεζοὶ ἐφεστηκότες, ἑκατέρωθεν δὲ
[5, 11]	τε αὑτοῦ ἔχων ἱππαρχίαν καὶ	τοὺς	ἐξ Ἀραχωτῶν καὶ Παραπαμισαδῶν ἱππέας
[5, 24]	Ὕφασιν ποταμὸν προὐχώρει, ὡς καὶ	τοὺς	ἐπέκεινα Ἰνδοὺς καταστρέψαιτο. οὐδὲ ἐφαίνετο
[5, 19]	τῇ πρὸς Πῶρόν τε καὶ	τοὺς	ἐπέκεινα τοῦ Ὑδάσπου ποταμοῦ Ἰνδοὺς
[5, 17]	πρὸς τοὺς ἐλέφαντας, ἔς τε	τοὺς	ἐπιβάτας αὐτῶν ἀκοντίζοντες καὶ αὐτὰ
[5, 2]	οἱ ἐκέλευσε, τοὺς δὲ ἑκατὸν	τοὺς	ἐπιλέκτους μηκέτι αἰτῆσαι, ἀλλὰ μηδὲ
[5, 16]	τῇ ἐπελάσει. καὶ αὐτὸς δὲ	τοὺς	ἑταίρους ἔχων τοὺς ἱππέας παρήλαυνεν
[5, 25]	στρατιώταις καὶ τὴν ἀθυμίαν, ξυγκαλέσας	τοὺς	ἡγεμόνας τῶν τάξεων ἔλεξεν ὧδε.
[5, 21]	Δημητρίου ἱππαρχίαν καὶ τῶν τοξοτῶν	τοὺς	ἡμίσεας, ἐς τὴν Πώρου τοῦ
[5, 20]	τῶν τε ἑταίρων ἱππέων ἔχων	τοὺς	ἡμίσεας καὶ τῶν πεζῶν ἀπὸ
[5, 16]	Ἀλέξανδρος δὲ ὡς ἤδη καθεώρα	τοὺς	Ἰνδοὺς ἐκτασσομένους, ἐπέστησε τοὺς ἱππέας
[5, 12]	ξυνεχομένους ἤδη ἐν τῇ μάχῃ	τοὺς	Ἰνδοὺς ἴδοιεν. Αὐτὸς δὲ ἐπιλεξάμενος
[5, 22]	ὡς μήτε ἐκδρομήν τινα ποιήσασθαι	τοὺς	Ἰνδοὺς πρὶν ξυνταχθῆναι αὐτῷ τὴν
[5, 23]	οὐ χαλεπῶς ἐβιάσαντο οἱ Μακεδόνες	τοὺς	Ἰνδούς· πρὸ δὲ τῶν δευτέρων
[5, 23]	οὐ μακρὰν τοῦ τείχους ἦν,	τοὺς	ἱππέας ἐπέταξεν ἐν κύκλῳ τῆς
[5, 16]	τε φάλαγγα τῶν πεζῶν καὶ	τοὺς	ἱππέας κατίδωσιν. Ἤδη τε ἐντὸς
[5, 2]	σύ, εἴ σοι μέλει Νυσαίων,	τοὺς	ἱππέας μὲν ἄγεσθαι τοὺς τριακοσίους
[5, 14]	ὅτι κρατεῖν ἐδόκει τῇ ἵππῳ,	τοὺς	ἱππέας μόνους ἀναλαβὼν σπουδῇ ἡγεῖτο,
[5, 17]	τούτῳ δὲ οἵ τε Ἰνδοὶ	τοὺς	ἱππέας πάντοθεν ξυναλίσαντες παρίππευον Ἀλεξάνδρῳ
[5, 16]	αὐτὸς δὲ τοὺς ἑταίρους ἔχων	τοὺς	ἱππέας παρήλαυνεν ὀξέως ἐπὶ τὸ
[5, 15]	τοὺς ἱπποτοξότας, αὐτὸν δὲ ἄγειν	τοὺς	ἱππέας· προσάγειν γὰρ οἰηθῆναι Πῶρον
[5, 16]	καθεώρα τοὺς Ἰνδοὺς ἐκτασσομένους, ἐπέστησε	τοὺς	ἱππέας τοῦ πρόσω, ὡς ἀναλαμβάνειν
[5, 15]	ἐκπέμψαι Ἀλέξανδρον καὶ οὗτος λέγει	τοὺς	ἱπποτοξότας, αὐτὸν δὲ ἄγειν τοὺς
[5, 12]	τοὺς Σκύθας ἱππέας καὶ Δάας	τοὺς	ἱπποτοξότας καὶ τῆς φάλαγγος τούς
[5, 14]	καὶ ἐπὶ τούτους ἀφεῖναι Ἀλέξανδρον	τοὺς	ἱπποτοξότας, καὶ τραπῆναι αὐτοὺς οὐ
[5, 16]	κέρας τὸ εὐώνυμον τῶν Ἰνδῶν	τοὺς	ἱπποτοξότας, ὄντας ἐς χιλίους, ὡς
[5, 20]	ἀπὸ φάλαγγος ἑκάστης ἐπιλέκτους καὶ	τοὺς	ἱπποτοξότας σύμπαντας καὶ τοὺς Ἀγριᾶνας
[5, 22]	Ἀλεξάνδρῳ, σπουδῇ ἤλαυνεν ὡς ἐπὶ	τοὺς	Καθαίους. καὶ δευτεραῖος μὲν ἀπὸ
[5, 22]	Ἰνδῶν ἄλλους τέ τινας καὶ	τοὺς	καλουμένους Καθαίους αὐτούς τε παρασκευάζεσθαι
[5, 20]	ὁ Παρθυαίων καὶ Ὑρκανίας σατράπης	τοὺς	καταλειφθέντας παρὰ οἷ Θρᾷκας ἄγων
[5, 25]	τῇ γνώμῃ ἑπομένους μοι ἐς	τοὺς	κινδύνους, ξυνήγαγον ἐς ταὐτό, ὡς
[5, 27]	γὰρ ὁμοίοις ἔτι χρήσῃ ἐς	τοὺς	κινδύνους, οἷς τὸ ἑκούσιον ἐν
[5, 13]	ἱππέων καὶ τῶν ἄλλων ἱππαρχιῶν	τοὺς	κρατίστους ἐπιλεξάμενος· τοὺς δὲ ἱπποτοξότας
[5, 27]	ὑπὲρ ἡμῶν τῶνδε ποιήσομαι ἐγὼ	τοὺς	λόγους, οἳ καὶ προτιμώμενοι τῶν
[5, 15]	τὰ διαλείποντα ἐπ´ ὀλίγον ἐμβεβλῆσθαι	τοὺς	λόχους. ἦσαν δὲ αὐτῷ καὶ
[5, 2]	αὐτῷ εἶναι θηρίων παντοδαπῶν. καὶ	τοὺς	Μακεδόνας ἡδέως τὸν κισσὸν ἰδόντας,
[5, 3]	σπήλαιον λέγει ἰδόντας ἐν Παραπαμισάδαις	τοὺς	Μακεδόνας καί τινα μῦθον ἐπιχώριον
[5, 3]	ἐπὶ Ἰνδοὺς μετάγειν τῷ λόγῳ	τοὺς	Μακεδόνας, Παραπάμισον ὄντα τὸ ὄρος
[5, 9]	εἴργειν ἐπενόει {ἀπὸ} τοῦ πόρου	τοὺς	Μακεδόνας. ταῦτα δὲ ὁρῶντι Ἀλεξάνδρῳ
[5, 28]	πρεσβυτάτους τε τῶν ἑταίρων καὶ	τοὺς	μάλιστα ἐπιτηδείους αὐτῷ συναγαγών, ὡς
[5, 13]	γὰρ τῶν μὲν πεζῶν ὑπὲρ	τοὺς	μαστοὺς τὸ ὕδωρ ἵναπερ τὸ
[5, 21]	ἤθη ἀποπέμπει, κελεύσας Ἰνδῶν τε	τοὺς	μαχιμωτάτους ἐπιλεξάμενον καὶ εἴ τινας
[5, 29]	κατασκευάζειν προστάττει, ὕψος μὲν κατὰ	τοὺς	μεγίστους πύργους, εὖρος δὲ μείζονας
[5, 26]	ὅσα ἕκαστος ἐλπίζει ἀγαθὰ ἔσεσθαι	τοὺς	μὲν ἀπιέναι οἴκαδε ἐθέλοντας εἰς
[5, 9]	δὴ ἐς πολλὰ τὸν στρατὸν	τοὺς	μὲν αὐτὸς ἄλλῃ καὶ ἄλλῃ
[5, 18]	φόνον κατεῖδε καὶ τῶν ἐλεφάντων	τοὺς	μὲν αὐτοῦ πεπτωκότας, τοὺς δὲ
[5, 27]	τε καὶ ἡ Μακεδονικὴ στρατιά,	τοὺς	μὲν ἐν ταῖς μάχαις ἀπολωλέκασιν,
[5, 5]	ἔχειν τὸ ὕδωρ, καὶ τούτων	τοὺς	μὲν ἐς τὴν λίμνην ἐκδιδόναι
[5, 22]	τε καὶ ἱππεῖς. καὶ τούτων	τοὺς	μὲν ἱππέας ἐπὶ τὰ κέρατα
[5, 2]	δόξαι φρόνιμα, πεῖσαι Ἀλέξανδρον. καὶ	τοὺς	μὲν ἱππέας ξυμπέμπειν οἱ ἐκέλευσε,
[5, 22]	καιρῷ οἱ ἐφαίνετο παρετάσσετο· καὶ	τοὺς	μὲν ἱπποτοξότας εὐθὺς ὡς εἶχεν
[5, 21]	ἐπέκεινα τῆς ὄχθης τοῦ Ὑδραώτου	τοὺς	μὲν πολλοὺς καθ´ ὁμολογίαν προσχωρεῖν
[5, 5]	τε καὶ τοῦ Καυκάσου ἀνίσχοντας	τοὺς	μὲν ὡς ἐπ´ ἄρκτον τετραμμένον
[5, 20]	ἦσαν, πολλῶν δὲ καὶ ὑπὲρ	τοὺς	μυρίους· καὶ κώμας πλήθει τε
[5, 4]	ἄλλοι Ἰνδῶν ποταμοὶ φέρουσιν, οὐδὲ	τοὺς	μύρμηκας τοὺς τὸν χρυσόν σφισιν
[5, 11]	καὶ τὴν Πολυπέρχοντος τάξιν καὶ	τοὺς	νομάρχας τῶν ἐπὶ τάδε Ἰνδῶν
[5, 2]	καὶ αὐτονόμους. ὡς δὲ καὶ	τοὺς	νόμους ἐπύθετο αὐτῶν καὶ ὅτι
[5, 14]	ἀφιγμένων πρὸς Ἀλέξανδρόν τε καὶ	τοὺς	ξὺν αὐτῷ ἱππέας. καὶ γὰρ
[5, 15]	ὡς φοβεῖν ἀπὸ τῆς ὄχθης	τοὺς	ξὺν Κρατερῷ ἱππέας. αὐτὸς δὲ
[5, 2]	καὶ δίδωσιν ἐλευθέρους τε εἶναι	τοὺς	οἰκήτορας τῆς Νύσης καὶ αὐτονόμους.
[5, 26]	ἀπόνως τὴν οἰκείαν διασώζειν, Θρᾷκας	τοὺς	ὁμόρους ἢ Ἰλλυριοὺς ἢ Τριβαλλοὺς
[5, 5]	ἕω τε καὶ Ἰνδοὺς θάλασσαν.	τοὺς	οὖν ποταμούς, ὅσοι κατὰ τὴν
[5, 14]	δὲ εἰς τὸ εἶρξαί τε	τοὺς	οὔπω πεπερακότας τῶν πολεμίων καὶ
[5, 29]	ἃ μέγιστα παρ´ Ἰνδοῖς καὶ	τοὺς	παρ´ Ἀβισάρου ἐλέφαντας, ἀριθμὸν ἐς
[5, 17]	τὴν ἵππον τῇ πάσῃ τάξει,	τοὺς	πεζοὺς δὲ ξυνασπίσαντας ὡς ἐς
[5, 14]	προσβαλὼν ἢ ἀπομαχεῖσθαί γε ἔστε	τοὺς	πεζοὺς ἐν τῷ ἔργῳ ἐπιγενέσθαι·
[5, 16]	ἀλλὰ ἐς κύκλους παριππεύων ἀνέπαυε	τοὺς	πεζοὺς ἔστε καταστῆναι αὐτοῖς τὸν
[5, 11]	Ἰνδῶν καὶ τοὺς ἅμα τούτοις	τοὺς	πεντακισχιλίους. παρηγγέλλετο δὲ Κρατερῷ μὴ
[5, 20]	καὶ διὰ στενότητα βαθύτατος ἐς	τοὺς	πεντεκαίδεκα ξυνάγεσθαι· καὶ ταῦτα πολλαχῇ
[5, 4]	τῶν κατὰ τὴν Ἀσίαν, πενταπήχεις	τοὺς	πολλοὺς ἢ ὀλίγον ἀποδέοντας, καὶ
[5, 25]	(πρὸς γὰρ τῶν ἀρίστων ἄρχεσθαι	τοὺς	πολλούς, τοὺς δὲ οὐδὲν ἔξω
[5, 10]	ἄλλῃ καὶ ἄλλῃ τῆς ὄχθης	τοὺς	πολλοὺς τῶν ἱππέων βοήν τε
[5, 27]	εὐθὺς οὐ προθύμους ἔτι ἐς	τοὺς	πόνους αἰσθόμενος οἴκαδε, καλῶς ποιῶν,
[5, 25]	τε πρὸς ἡμῶν διὰ τούσδε	τοὺς	πόνους ἔχεται καὶ Ἑλλήσποντος καὶ
[5, 26]	δοκῶ ἔγωγε ὅτι μὴ αὐτοὺς	τοὺς	πόνους, ὅσοι αὐτῶν ἐς καλὰ
[5, 1]	ἐς τὴν σκηνὴν τὴν Ἀλεξάνδρου	τοὺς	πρέσβεις καὶ καταλαβεῖν καθήμενον κεκονιμένον
[5, 28]	αὐτῷ τὰ ἱερά. τότε δὴ	τοὺς	πρεσβυτάτους τε τῶν ἑταίρων καὶ
[5, 20]	αὐτὸς δὲ ἤλαυνεν ὡς ἐπὶ	τοὺς	προσχώρους τῇ Πώρου ἀρχῇ Ἰνδούς.
[5, 28]	τε ἀκούσιον τῆς γνώμης ἐς	τοὺς	πρόσω κινδύνους καὶ τὸ καθ´
[5, 27]	προθυμότερον ἀκολουθήσειν σοι εἰκός, ὁρῶντας	τοὺς	πρότερον ξυμπονήσαντάς τε καὶ ξυγκινδυνεύσαντας
[5, 12]	ἐκ Βάκτρων καὶ Σογδιανῶν καὶ	τοὺς	Σκύθας ἱππέας καὶ Δάας τοὺς
[5, 16]	ὄντας ἐς χιλίους, ὡς ταράξαι	τοὺς	ταύτῃ ἐφεστηκότας τῶν πολεμίων τῇ
[5, 24]	Θάψας δὲ ὡς νόμος αὐτῷ	τοὺς	τελευτήσαντας Εὐμενῆ τὸν γραμματέα ἐκπέμπει
[5, 4]	ποταμοὶ φέρουσιν, οὐδὲ τοὺς μύρμηκας	τοὺς	τὸν χρυσόν σφισιν ἐργαζομένους, οὐδὲ
[5, 14]	Ταύρωνι δὲ τῷ τοξάρχῃ προσέταξε	τοὺς	τοξότας ἐπάγειν τῇ ἵππῳ καὶ
[5, 20]	σύμπαντας καὶ τοὺς Ἀγριᾶνας καὶ	τοὺς	τοξότας· καὶ προσεχώρουν αὐτῷ ὁμολογίᾳ
[5, 12]	τε καὶ Κοίνου τάξιν καὶ	τοὺς	τοξότας τε καὶ τοὺς Ἀγριᾶνας
[5, 2]	Νυσαίων, τοὺς ἱππέας μὲν ἄγεσθαι	τοὺς	τριακοσίους καὶ εἰ βούλει ἔτι
[5, 22]	Κλείτου ἱππαρχίαν, ἐχομένους δὲ τούτων	τοὺς	ὑπασπιστάς, καὶ ἐπὶ τούτοις τοὺς
[5, 13]	τῶν δὲ πεζῶν πρώτους μὲν	τοὺς	ὑπασπιστὰς τοὺς βασιλικούς, ὧν ἡγεῖτο
[5, 24]	δὲ ἀπέγνω διώκειν τοῦ πρόσω	τοὺς	φεύγοντας, ἐπανελθὼν ἐς τὰ Σάγγαλα
[5, 4]	σφισιν ἐργαζομένους, οὐδὲ τοὺς γρῦπας	τοὺς	φύλακας, οὐδὲ ὅσα ἄλλα ἐφ´
[5, 24]	τῶν νεκρῶν ἐγένοντο, ἀλλὰ ὑπὲρ	τοὺς	χιλίους καὶ διακοσίους, καὶ ἐν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 21/12/2005