HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τμήματα 1
Τμώλου 1
Τὸ 1
τὸ 111
τό 4
τόδε 2
τοι 4

Fréquences [« »]
111 οἱ
107 τῇ
109 ὡς
111 τὸ
118 ἐπὶ
119 ἐς
120 μὲν

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

ARRIEN, L'Anabase, livre V

τὸ

Livre, Chapitre

[5, 12]   δὲ ἐπιλεξάμενος τῶν τε ἑταίρων τὸ ἄγημα καὶ τὴν Ἡφαιστίωνος ἱππαρχίαν

[5, 22]   τοῦ δεξιοῦ κέρως τῶν ἱππέων τὸ ἄγημα κατέστησε καὶ τὴν Κλείτου

[5, 13]   τῇ ἵππῳ· ἐπὶ δὲ τούτοις τὸ ἄγημα τὸ βασιλικόν· ἐχομένους δὲ

[5, 3]   τοῦτο ἄρα ἦν τοῦ Προμηθέως τὸ ἄντρον ἵνα ἐδέδετο, καὶ ὁ

[5, 27]   οἷς τὰ τοῦ πολέμου διὰ τὸ ἀπείρατον ἔς τε τὸ παραυτίκα

[5, 7]   οὐ γὰρ ἂν δέξασθαι γέφυραν τὸ βάθος τοῦ ὕδατος, οὐδ´ ἂν

[5, 13]   τοὺς μαστοὺς τὸ ὕδωρ ἵναπερ τὸ βαθύτατον αὐτοῦ, τῶν δὲ ἵππων

[5, 13]   ἐπὶ δὲ τούτοις τὸ ἄγημα τὸ βασιλικόν· ἐχομένους δὲ τούτων τοὺς

[5, 4]   δὴ τότε ἐποίκων τῆς Ἀσίας. τὸ γὰρ Περσῶν τῶν πάλαι, ξὺν

[5, 4]   Λακωνικῇ παιδεύσει. τὸ δὲ τραῦμα τὸ γενόμενον Πέρσαις ἐν τῇ Σκυθικῇ

[5, 22]   πόλιν ἧκεν ᾗ ὄνομα Πίμπραμα· τὸ δὲ ἔθνος τοῦτο τῶν Ἰνδῶν

[5, 20]   ὕδωρ κυμαίνεσθαί τε καὶ καχλάζειν, τὸ δὲ εὖρος σταδίους ἐπέχειν πεντεκαίδεκα.

[5, 1]   καὶ Νῦσαν πόλιν ᾠκίσθαι λέγουσι· τὸ δὲ κτίσμα εἶναι Διονύσου· Διόνυσον

[5, 1]   Νύσης καὶ τὴν χώραν Νυσαίαν· τὸ δὲ ὄρος ὅ τι περ

[5, 4]   ἐγγυτάτω εἶναι τῇ Λακωνικῇ παιδεύσει. τὸ δὲ τραῦμα τὸ γενόμενον Πέρσαις

[5, 13]   αὐτῷ τὸ ὕδωρ, ἐπὶ μὲν τὸ δεξιὸν κέρας παρήγαγε τό τε

[5, 16]   Κοῖνον δὲ πέμπει ὡς ἐπὶ τὸ δεξιόν, τὴν Δημητρίου καὶ τὴν

[5, 1]   τὸ κράνος {αὐτῷ} περικείμενον καὶ τὸ δόρυ ἔχοντα· θαμβῆσαί τε ἰδόντας

[5, 1]   μεμυθευμένων. τὰ γάρ τοι κατὰ τὸ εἰκὸς ξυντιθέντι οὐ πιστά, ἐπειδὰν

[5, 14]   ἀποχώρησιν ἦν, ὡς δὲ εἰς τὸ εἶρξαί τε τοὺς οὔπω πεπερακότας

[5, 23]   Ἰνδοὶ κατὰ τὴν λίμνην, ἵναπερ τὸ ἐκλιπὲς ἦν τοῦ χάρακος. ὁ

[5, 27]   χρήσῃ ἐς τοὺς κινδύνους, οἷς τὸ ἑκούσιον ἐν τοῖς ἀγῶσιν ἀπέσται·

[5, 7]   Ἰνδικὴν ξυγγραφήν. ~Τὸ δὲ ζεῦγμα τὸ ἐπὶ τοῦ Ἰνδοῦ ποταμοῦ ὅπως

[5, 14]   γενόμενον ὀλίγον ἔτι ὑπολείπεσθαι αὐτῷ τὸ ἔργον. Ἀριστόβουλος δὲ λέγει τὸν

[5, 22]   αὐτόνομα, καὶ ταῦτα παρακαλεῖν ἐς τὸ ἔργον· εἶναι δὲ τήν τε

[5, 7]   ἱκαναὶ γεφυρῶσαι τὸν πόρον, χωρεῖ τὸ ἔργον. ἑκατέρωθεν δὲ τοῦ ζεύγματος

[5, 17]   Ἰνδῶν τοῖς πεζοῖς ἰδόντες ξυνεστηκὸς τὸ ἔργον ἐπιστρέψαντες αὖθις καὶ αὐτοὶ

[5, 23]   ὅτι οὐκ εἴη τῶν ἱππέων τὸ ἔργον καταπηδήσας ἀπὸ τοῦ ἵππου

[5, 17]   περισταδὸν πάντοθεν βάλλοντες. καὶ ἦν τὸ ἔργον οὐδενὶ τῶν πρόσθεν ἀγώνων

[5, 20]   σταδίους δοκεῖ τοῦ Ἰνδοῦ εἶναι τὸ εὖρος, ἵνα μέσως ἔχει αὐτὸς

[5, 16]   πολλὴν τῆς ἵππου ἀναλαβὼν ἐπὶ τὸ εὐώνυμον κέρας τῶν πολεμίων παρήλαυνεν,

[5, 22]   τούτοις τοὺς Ἀγριᾶνας· κατὰ δὲ τὸ εὐώνυμον Περδίκκας αὐτῷ ἐτέτακτο τήν

[5, 16]   τοὺς ἱππέας παρήλαυνεν ὀξέως ἐπὶ τὸ εὐώνυμον τῶν βαρβάρων, κατὰ κέρας

[5, 22]   τεταγμένην παρήγαγεν ἐπὶ τὰς κατὰ τὸ εὐώνυμον τῶν Ἰνδῶν ἁμάξας. ταύτῃ

[5, 16]   καὶ ἐφῆκεν ἐπὶ τὸ κέρας τὸ εὐώνυμον τῶν Ἰνδῶν τοὺς ἱπποτοξότας,

[5, 7]   καὶ κατὰ στοῖχον ὁρμισθεῖσαι ἐς τὸ ζεῦγμα ἀπήρκεσαν, ὡς λέγει Ἡρόδοτος

[5, 3]   ὃς λέγει πάντα ὅσα ἐς τὸ θεῖον ἀναφέρεται ἐκ Μακεδόνων πρὸς

[5, 1]   εἰκὸς ξυντιθέντι οὐ πιστά, ἐπειδὰν τὸ θεῖόν τις προσθῇ τῷ λόγῳ,

[5, 18]   τὸν Πῶρον ἐπιστῆσαί τε ἠξίου τὸ θηρίον, οὐ γὰρ εἶναί οἱ

[5, 1]   δὲ αὐτῶν ἄλλο ὅτι μὴ τὸ Ἰνδῶν βίᾳ χειρωσάμενος· πλήν γε

[5, 1]   Διονύσου. Διόνυσος γὰρ ἐπειδὴ χειρωσάμενος τὸ Ἰνδῶν ἔθνος ἐπὶ θάλασσαν ὀπίσω

[5, 28]   ἐς τοὺς πρόσω κινδύνους καὶ τὸ καθ´ ἡδονήν σφισιν εἶναι τὴν

[5, 19]   πέντε πήχεις μάλιστα ξυμβαῖνον, καὶ τὸ κάλλος τοῦ Πώρου καὶ ὅτι

[5, 6]   ἄλλο ἐν Μυσίᾳ καὶ Μαιάνδρου τὸ Καρικὸν ἔστε ἐπὶ Μίλητον πόλιν

[5, 15]   πεπερακότα ξὺν τῇ στρατιᾷ ἐς τὸ καρτερώτατον καὶ τὸν παῖδα ἐν

[5, 15]   ξὺν τῇ στρατιᾷ πάσῃ πρὸς τὸ καρτερώτατόν τε τῶν Μακεδόνων καὶ

[5, 5]   ὁ ἐκπεριπλεύσας τῆς μεγάλης θαλάσσης τὸ κατ´ Ἰνδοὺς Νέαρχος, ἐπὶ δὲ

[5, 16]   αὑτοῦ ἔχοντα ἱππαρχίαν, κελεύσας, ἐπειδὰν τὸ κατὰ σφᾶς στῖφος τῶν ἱππέων

[5, 16]   βέλους ἐγίγνετο καὶ ἐφῆκεν ἐπὶ τὸ κέρας τὸ εὐώνυμον τῶν Ἰνδῶν

[5, 1]   ὅπλοις τοῖς τε ἄλλοις καὶ τὸ κράνος {αὐτῷ} περικείμενον καὶ τὸ

[5, 20]   ποταμὸν προὐχώρει. τούτου τοῦ Ἀκεσίνου τὸ μέγεθος μόνου τῶν Ἰνδῶν ποταμῶν

[5, 20]   ἀληθοῦς ἀναγέγραπται τοῦ Ἰνδοῦ ποταμοῦ τὸ μέγεθος, ὅσοις ἐς τεσσαράκοντα σταδίους

[5, 21]   ἄλλον αὖ τοῦτον Ἰνδὸν ποταμόν, τὸ μὲν εὖρος οὐ μείονα τοῦ

[5, 20]   τῶν διφθερῶν ξὺν τῇ στρατιᾷ τὸ μὲν ῥεῦμα ὀξὺ τοῦ Ἀκεσίνου

[5, 26]   αὐτῆς σατραπεύετε. καὶ τῶν χρημάτων τὸ μέρος νῦν τε ἐς ὑμᾶς

[5, 4]   τὸ πολὺ δὲ εἶναι αὐτοῦ τὸ μέσον τούτοιν. Τοῦτον τὸν ποταμὸν

[5, 15]   πεζοὶ αὐτῷ ἐτετάχατο, οὐκ ἴσον τὸ μέτωπον τοῖς θηρίοις ἐπέχοντες, ἀλλ´

[5, 7]   ἐπιβάλλεται καὶ σανίδες ἐγκάρσιαι ἐς τὸ ξυνδεῖν· καὶ διὰ πασῶν οὕτω

[5, 11]   ἦσαν, διαλείπουσαι ὅσον ξύμμετρον ἐς τὸ ξυνορᾶν τε ἀλλήλους καὶ κατακούειν

[5, 20]   Πτολεμαῖος, Γλαῦσαι. ὁποτέρως δὲ ἔχει τὸ ὄνομα οὔ μοι μέλει. ἐπῄει

[5, 19]   κεφαλὴ ἐγκεχαραγμένη, ἐφ´ ὅτῳ καὶ τὸ ὄνομα τοῦτο λέγουσιν ὅτι ἔφερεν·

[5, 5]   τοσόνδε μοι ἀναγεγράφθω· τὸν Ταῦρον τὸ ὄρος ἀπείργειν τὴν Ἀσίαν, ἀρχόμενον

[5, 3]   λόγῳ τοὺς Μακεδόνας, Παραπάμισον ὄντα τὸ ὄρος αὐτοὺς καλοῦντας Καύκασον τῆς

[5, 3]   δεσμῶν ἀπέλυσε. τὸν δὲ Καύκασον τὸ ὄρος ἐκ τοῦ Πόντου ἐς

[5, 6]   δὲ αὐτῆς ἀπείργειν τὸν Καύκασον τὸ ὄρος ἔστε ἐπὶ τοῦ Ταύρου

[5, 2]   κισσοῦ τε ἀνάπλεων καὶ δάφνης τὸ ὄρος καὶ ἄλση παντοῖα· καὶ

[5, 2]   Νυσαῖοι ἐκόμπαζον. ἐλθεῖν τε ἐς τὸ ὄρος τὸν Μηρὸν ξὺν τοῖς

[5, 5]   ποτε ἐπὶ τῷδε λέλεκται Καύκασος τὸ ὄρος τοῦτο καὶ ὕστερον τῷδε

[5, 5]   καὶ ξυνεχὲς τυγχάνει ὂν τοῦτο τὸ ὄρος τῷ ἄλλῳ τῷ Σκυθικῷ

[5, 6]   ποταμοῦ εἶναι ἐπώνυμον. Αἴγυπτος γὰρ τὸ παλαιὸν ὁ ποταμὸς ὅτι ἐκαλεῖτο,

[5, 27]   διὰ τὸ ἀπείρατον ἔς τε τὸ παραυτίκα οὐ φοβερὰ καὶ κατὰ

[5, 6]   ἐστι καὶ ἐκ τῶν ποταμῶν τὸ πεδίον ἔχει προσκεχωσμένον. Ἕρμον μὲν

[5, 20]   Ἀκεσίνου τεκμαίρομαι ἐπιλέξασθαι Ἀλέξανδρον, ἵναπερ τὸ πλατύτατον ἦν τοῦ πόρου, ὡς

[5, 15]   στρατοῦ. ὡς δὲ κατέμαθεν ἀτρεκῶς τὸ πλῆθος τὸ τῶν Ἰνδῶν, ἐνταῦθα

[5, 24]   πολιορκίᾳ, τραυματίαι δὲ οὐ κατὰ τὸ πλῆθος τῶν νεκρῶν ἐγένοντο, ἀλλὰ

[5, 2]   καὶ ὅτι πρὸς τῶν ἀρίστων τὸ πολίτευμα ἔχεται, ταῦτά τε ἐπῄνεσε

[5, 4]   ἵνα δὲ πλατύτατος, καὶ ἑκατόν· τὸ πολὺ δὲ εἶναι αὐτοῦ τὸ

[5, 26]   μέρος νῦν τε ἐς ὑμᾶς τὸ πολὺ ἔρχεται καὶ ἐπειδὰν ἐπεξέλθωμεν

[5, 6]   ἐπὶ μεσημβρίαν τῇ μεγάλῃ θαλάσσῃ· τὸ πρὸς βορρᾶν δὲ αὐτῆς ἀπείργειν

[5, 2]   ἐλθεῖν Διονύσου· οὐδ´ ἂν Μακεδόνας τὸ πρόσω ἀπαξιῶσαι συμπονεῖν οἱ ἔτι

[5, 20]   τῇ ὄχθῃ τοῦ Ὑδάσπου, ἵναπερ τὸ πρῶτον διέβη ἅμα τῷ στρατῷ.

[5, 21]   χώραν ἐνεδίδου Ἀλεξάνδρῳ, κατὰ ἔχθος τὸ Πώρου μᾶλλον ἢ φιλίᾳ τῇ

[5, 7]   ἰσχὺν τῶν ἐπιβαλλομένων ἀντίπρωρος πρὸς τὸ ῥεῦμα ὁρμίζεται· καὶ ἀπ´ ἀμφοῖν

[5, 25]   καὶ Βαβυλὼν δὲ ἔχεται καὶ τὸ Σουσίων ἔθνος καὶ Πέρσαι καὶ

[5, 15]   Ἀλέξανδρόν τε αὐτὸν κατεῖδον καὶ τὸ στῖφος ἀμφ´ αὐτὸν τῶν ἱππέων

[5, 28]   σιγὴ αὖ πολλὴ ἦν ἀνὰ τὸ στρατόπεδον καὶ ἀχθόμενοι μὲν τῇ

[5, 9]   τάδε τοῦ Ὑδάσπου χώρας ἐς τὸ στρατόπεδον ξυνεκομίζετο, ὡς δῆλον εἶναι

[5, 25]   βασιλέα· ξύλλογοί τε ἐγίγνοντο κατὰ τὸ στρατόπεδον τῶν μὲν τὰ σφέτερα

[5, 11]   ἐπιχειρεῖν τῷ πόρῳ, κατὰ μὲν τὸ στρατόπεδον φανερῶς αὐτῷ τὰ τῆς

[5, 23]   τῷ τείχει ἐπενόει, ὡς κατασείειν τὸ τεῖχος. αὐτομολήσαντες δὲ αὐτῷ τῶν

[5, 24]   ὑπορύττοντές τε αὐτοὶ πλίνθινον ὂν τὸ τεῖχος καὶ τὰς κλίμακας ἐν

[5, 23]   φάλαγξ· ἐπὶ πολὺ γὰρ ἐπέχον τὸ τεῖχος τῷ στρατοπέδῳ κυκλώσασθαι οὐ

[5, 19]   ἐς ἅπαντα πιστῷ ἐχρήσατο. τοῦτο τὸ τέλος τῇ μάχῃ τῇ πρὸς

[5, 7]   καὶ ξὺν πολλῷ θορύβῳ, καὶ τὸ τεταγμένον ἐν τῷ δρωμένῳ ὅμως

[5, 7]   ἐπῆρες, ἔστ´ ἂν καταστήσῃ ἐς τὸ τεταγμένον χωρίον· καὶ ἐνταῦθα ἤδη

[5, 6]   Γάγγῃ τῷ μεγίστῳ, ὅτῳ οὔτε τὸ τοῦ Νείλου ὕδωρ τοῦ Αἰγυπτίου

[5, 10]   δὲ ὡς ἐξείργαστο αὐτῷ ἄφοβον τὸ τοῦ Πώρου εἰς τὰς νυκτερινὰς

[5, 15]   δὲ κατέμαθεν ἀτρεκῶς τὸ πλῆθος τὸ τῶν Ἰνδῶν, ἐνταῦθα δὴ ὀξέως

[5, 10]   πόρον, ἀλλ´ ἐκπηδᾶν γὰρ ἐς τὸ ὕδωρ ἀφορῶντες πέραν τοὺς ἐλέφαντας

[5, 9]   πηγαί εἰσι, κατατηκόμεναι αὔξουσιν αὐτοῖς τὸ ὕδωρ ἐπὶ μέγα· χειμῶνος δὲ

[5, 13]   δὲ καὶ τοῦτο ἐπεπέρατο αὐτῷ τὸ ὕδωρ, ἐπὶ μὲν τὸ δεξιὸν

[5, 13]   μὲν πεζῶν ὑπὲρ τοὺς μαστοὺς τὸ ὕδωρ ἵναπερ τὸ βαθύτατον αὐτοῦ,

[5, 5]   ὡς ἐπ´ ἄρκτον τετραμμένον ἔχειν τὸ ὕδωρ, καὶ τούτων τοὺς μὲν

[5, 20]   ὀξείαις, καθ´ ὧν φερόμενον βίᾳ τὸ ὕδωρ κυμαίνεσθαί τε καὶ καχλάζειν,

[5, 13]   ἄλλης γῆς. καὶ ἅμα ηὐξήκει τὸ ὕδωρ ὁ ὄμβρος λάβρος τε

[5, 9]   εἴη προσλιπαρεῖν τῇ ὄχθῃ, ἔστε τὸ ὕδωρ τοῦ ποταμοῦ μεῖον γενόμενον

[5, 3]   πρὸς χάριν τὴν Ἀλεξάνδρου ἐς τὸ ὑπέρογκον ἐπιφημισθῆναι. καὶ γὰρ καὶ

[5, 14]   σὺν ἅρμασιν ὡς ἑξήκοντα πρὶν τὸ ὕστερον ἐκ τῆς νήσου τῆς

[5, 10]   ὥραν τοῦ ἔτους προσμένειν ἐς τὸ φανερὸν ἔφασκεν, εἰ ἐν τῷ

[5, 23]   μίαν τάξιν τῶν τοξοτῶν, ἀποδείξας τὸ χωρίον, ᾗπερ μάλιστα εἴκαζε βιάσεσθαι

[5, 22]   ταύτῃ γὰρ εὐπροσοδώτερον αὐτῷ ἐφαίνετο τὸ χωρίον καὶ οὐ πυκναὶ ὡσαύτως

Livre, Chapitre
[5, 12]	δὲ ἐπιλεξάμενος τῶν τε ἑταίρων	τὸ	ἄγημα καὶ τὴν Ἡφαιστίωνος ἱππαρχίαν
[5, 22]	τοῦ δεξιοῦ κέρως τῶν ἱππέων	τὸ	ἄγημα κατέστησε καὶ τὴν Κλείτου
[5, 13]	τῇ ἵππῳ· ἐπὶ δὲ τούτοις	τὸ	ἄγημα τὸ βασιλικόν· ἐχομένους δὲ
[5, 3]	τοῦτο ἄρα ἦν τοῦ Προμηθέως	τὸ	ἄντρον ἵνα ἐδέδετο, καὶ ὁ
[5, 27]	οἷς τὰ τοῦ πολέμου διὰ	τὸ	ἀπείρατον ἔς τε τὸ παραυτίκα
[5, 7]	οὐ γὰρ ἂν δέξασθαι γέφυραν	τὸ	βάθος τοῦ ὕδατος, οὐδ´ ἂν
[5, 13]	τοὺς μαστοὺς τὸ ὕδωρ ἵναπερ	τὸ	βαθύτατον αὐτοῦ, τῶν δὲ ἵππων
[5, 13]	ἐπὶ δὲ τούτοις τὸ ἄγημα	τὸ	βασιλικόν· ἐχομένους δὲ τούτων τοὺς
[5, 4]	δὴ τότε ἐποίκων τῆς Ἀσίας.	τὸ	γὰρ Περσῶν τῶν πάλαι, ξὺν
[5, 4]	Λακωνικῇ παιδεύσει. τὸ δὲ τραῦμα	τὸ	γενόμενον Πέρσαις ἐν τῇ Σκυθικῇ
[5, 22]	πόλιν ἧκεν ᾗ ὄνομα Πίμπραμα·	τὸ	δὲ ἔθνος τοῦτο τῶν Ἰνδῶν
[5, 20]	ὕδωρ κυμαίνεσθαί τε καὶ καχλάζειν,	τὸ	δὲ εὖρος σταδίους ἐπέχειν πεντεκαίδεκα.
[5, 1]	καὶ Νῦσαν πόλιν ᾠκίσθαι λέγουσι·	τὸ	δὲ κτίσμα εἶναι Διονύσου· Διόνυσον
[5, 1]	Νύσης καὶ τὴν χώραν Νυσαίαν·	τὸ	δὲ ὄρος ὅ τι περ
[5, 4]	ἐγγυτάτω εἶναι τῇ Λακωνικῇ παιδεύσει.	τὸ	δὲ τραῦμα τὸ γενόμενον Πέρσαις
[5, 13]	αὐτῷ τὸ ὕδωρ, ἐπὶ μὲν	τὸ	δεξιὸν κέρας παρήγαγε τό τε
[5, 16]	Κοῖνον δὲ πέμπει ὡς ἐπὶ	τὸ	δεξιόν, τὴν Δημητρίου καὶ τὴν
[5, 1]	τὸ κράνος {αὐτῷ} περικείμενον καὶ	τὸ	δόρυ ἔχοντα· θαμβῆσαί τε ἰδόντας
[5, 1]	μεμυθευμένων. τὰ γάρ τοι κατὰ	τὸ	εἰκὸς ξυντιθέντι οὐ πιστά, ἐπειδὰν
[5, 14]	ἀποχώρησιν ἦν, ὡς δὲ εἰς	τὸ	εἶρξαί τε τοὺς οὔπω πεπερακότας
[5, 23]	Ἰνδοὶ κατὰ τὴν λίμνην, ἵναπερ	τὸ	ἐκλιπὲς ἦν τοῦ χάρακος. ὁ
[5, 27]	χρήσῃ ἐς τοὺς κινδύνους, οἷς	τὸ	ἑκούσιον ἐν τοῖς ἀγῶσιν ἀπέσται·
[5, 7]	Ἰνδικὴν ξυγγραφήν. ~Τὸ δὲ ζεῦγμα	τὸ	ἐπὶ τοῦ Ἰνδοῦ ποταμοῦ ὅπως
[5, 14]	γενόμενον ὀλίγον ἔτι ὑπολείπεσθαι αὐτῷ	τὸ	ἔργον. Ἀριστόβουλος δὲ λέγει τὸν
[5, 22]	αὐτόνομα, καὶ ταῦτα παρακαλεῖν ἐς	τὸ	ἔργον· εἶναι δὲ τήν τε
[5, 7]	ἱκαναὶ γεφυρῶσαι τὸν πόρον, χωρεῖ	τὸ	ἔργον. ἑκατέρωθεν δὲ τοῦ ζεύγματος
[5, 17]	Ἰνδῶν τοῖς πεζοῖς ἰδόντες ξυνεστηκὸς	τὸ	ἔργον ἐπιστρέψαντες αὖθις καὶ αὐτοὶ
[5, 23]	ὅτι οὐκ εἴη τῶν ἱππέων	τὸ	ἔργον καταπηδήσας ἀπὸ τοῦ ἵππου
[5, 17]	περισταδὸν πάντοθεν βάλλοντες. καὶ ἦν	τὸ	ἔργον οὐδενὶ τῶν πρόσθεν ἀγώνων
[5, 20]	σταδίους δοκεῖ τοῦ Ἰνδοῦ εἶναι	τὸ	εὖρος, ἵνα μέσως ἔχει αὐτὸς
[5, 16]	πολλὴν τῆς ἵππου ἀναλαβὼν ἐπὶ	τὸ	εὐώνυμον κέρας τῶν πολεμίων παρήλαυνεν,
[5, 22]	τούτοις τοὺς Ἀγριᾶνας· κατὰ δὲ	τὸ	εὐώνυμον Περδίκκας αὐτῷ ἐτέτακτο τήν
[5, 16]	τοὺς ἱππέας παρήλαυνεν ὀξέως ἐπὶ	τὸ	εὐώνυμον τῶν βαρβάρων, κατὰ κέρας
[5, 22]	τεταγμένην παρήγαγεν ἐπὶ τὰς κατὰ	τὸ	εὐώνυμον τῶν Ἰνδῶν ἁμάξας. ταύτῃ
[5, 16]	καὶ ἐφῆκεν ἐπὶ τὸ κέρας	τὸ	εὐώνυμον τῶν Ἰνδῶν τοὺς ἱπποτοξότας,
[5, 7]	καὶ κατὰ στοῖχον ὁρμισθεῖσαι ἐς	τὸ	ζεῦγμα ἀπήρκεσαν, ὡς λέγει Ἡρόδοτος
[5, 3]	ὃς λέγει πάντα ὅσα ἐς	τὸ	θεῖον ἀναφέρεται ἐκ Μακεδόνων πρὸς
[5, 1]	εἰκὸς ξυντιθέντι οὐ πιστά, ἐπειδὰν	τὸ	θεῖόν τις προσθῇ τῷ λόγῳ,
[5, 18]	τὸν Πῶρον ἐπιστῆσαί τε ἠξίου	τὸ	θηρίον, οὐ γὰρ εἶναί οἱ
[5, 1]	δὲ αὐτῶν ἄλλο ὅτι μὴ	τὸ	Ἰνδῶν βίᾳ χειρωσάμενος· πλήν γε
[5, 1]	Διονύσου. Διόνυσος γὰρ ἐπειδὴ χειρωσάμενος	τὸ	Ἰνδῶν ἔθνος ἐπὶ θάλασσαν ὀπίσω
[5, 28]	ἐς τοὺς πρόσω κινδύνους καὶ	τὸ	καθ´ ἡδονήν σφισιν εἶναι τὴν
[5, 19]	πέντε πήχεις μάλιστα ξυμβαῖνον, καὶ	τὸ	κάλλος τοῦ Πώρου καὶ ὅτι
[5, 6]	ἄλλο ἐν Μυσίᾳ καὶ Μαιάνδρου	τὸ	Καρικὸν ἔστε ἐπὶ Μίλητον πόλιν
[5, 15]	πεπερακότα ξὺν τῇ στρατιᾷ ἐς	τὸ	καρτερώτατον καὶ τὸν παῖδα ἐν
[5, 15]	ξὺν τῇ στρατιᾷ πάσῃ πρὸς	τὸ	καρτερώτατόν τε τῶν Μακεδόνων καὶ
[5, 5]	ὁ ἐκπεριπλεύσας τῆς μεγάλης θαλάσσης	τὸ	κατ´ Ἰνδοὺς Νέαρχος, ἐπὶ δὲ
[5, 16]	αὑτοῦ ἔχοντα ἱππαρχίαν, κελεύσας, ἐπειδὰν	τὸ	κατὰ σφᾶς στῖφος τῶν ἱππέων
[5, 16]	βέλους ἐγίγνετο καὶ ἐφῆκεν ἐπὶ	τὸ	κέρας τὸ εὐώνυμον τῶν Ἰνδῶν
[5, 1]	ὅπλοις τοῖς τε ἄλλοις καὶ	τὸ	κράνος {αὐτῷ} περικείμενον καὶ τὸ
[5, 20]	ποταμὸν προὐχώρει. τούτου τοῦ Ἀκεσίνου	τὸ	μέγεθος μόνου τῶν Ἰνδῶν ποταμῶν
[5, 20]	ἀληθοῦς ἀναγέγραπται τοῦ Ἰνδοῦ ποταμοῦ	τὸ	μέγεθος, ὅσοις ἐς τεσσαράκοντα σταδίους
[5, 21]	ἄλλον αὖ τοῦτον Ἰνδὸν ποταμόν,	τὸ	μὲν εὖρος οὐ μείονα τοῦ
[5, 20]	τῶν διφθερῶν ξὺν τῇ στρατιᾷ	τὸ	μὲν ῥεῦμα ὀξὺ τοῦ Ἀκεσίνου
[5, 26]	αὐτῆς σατραπεύετε. καὶ τῶν χρημάτων	τὸ	μέρος νῦν τε ἐς ὑμᾶς
[5, 4]	τὸ πολὺ δὲ εἶναι αὐτοῦ	τὸ	μέσον τούτοιν. Τοῦτον τὸν ποταμὸν
[5, 15]	πεζοὶ αὐτῷ ἐτετάχατο, οὐκ ἴσον	τὸ	μέτωπον τοῖς θηρίοις ἐπέχοντες, ἀλλ´
[5, 7]	ἐπιβάλλεται καὶ σανίδες ἐγκάρσιαι ἐς	τὸ	ξυνδεῖν· καὶ διὰ πασῶν οὕτω
[5, 11]	ἦσαν, διαλείπουσαι ὅσον ξύμμετρον ἐς	τὸ	ξυνορᾶν τε ἀλλήλους καὶ κατακούειν
[5, 20]	Πτολεμαῖος, Γλαῦσαι. ὁποτέρως δὲ ἔχει	τὸ	ὄνομα οὔ μοι μέλει. ἐπῄει
[5, 19]	κεφαλὴ ἐγκεχαραγμένη, ἐφ´ ὅτῳ καὶ	τὸ	ὄνομα τοῦτο λέγουσιν ὅτι ἔφερεν·
[5, 5]	τοσόνδε μοι ἀναγεγράφθω· τὸν Ταῦρον	τὸ	ὄρος ἀπείργειν τὴν Ἀσίαν, ἀρχόμενον
[5, 3]	λόγῳ τοὺς Μακεδόνας, Παραπάμισον ὄντα	τὸ	ὄρος αὐτοὺς καλοῦντας Καύκασον τῆς
[5, 3]	δεσμῶν ἀπέλυσε. τὸν δὲ Καύκασον	τὸ	ὄρος ἐκ τοῦ Πόντου ἐς
[5, 6]	δὲ αὐτῆς ἀπείργειν τὸν Καύκασον	τὸ	ὄρος ἔστε ἐπὶ τοῦ Ταύρου
[5, 2]	κισσοῦ τε ἀνάπλεων καὶ δάφνης	τὸ	ὄρος καὶ ἄλση παντοῖα· καὶ
[5, 2]	Νυσαῖοι ἐκόμπαζον. ἐλθεῖν τε ἐς	τὸ	ὄρος τὸν Μηρὸν ξὺν τοῖς
[5, 5]	ποτε ἐπὶ τῷδε λέλεκται Καύκασος	τὸ	ὄρος τοῦτο καὶ ὕστερον τῷδε
[5, 5]	καὶ ξυνεχὲς τυγχάνει ὂν τοῦτο	τὸ	ὄρος τῷ ἄλλῳ τῷ Σκυθικῷ
[5, 6]	ποταμοῦ εἶναι ἐπώνυμον. Αἴγυπτος γὰρ	τὸ	παλαιὸν ὁ ποταμὸς ὅτι ἐκαλεῖτο,
[5, 27]	διὰ τὸ ἀπείρατον ἔς τε	τὸ	παραυτίκα οὐ φοβερὰ καὶ κατὰ
[5, 6]	ἐστι καὶ ἐκ τῶν ποταμῶν	τὸ	πεδίον ἔχει προσκεχωσμένον. Ἕρμον μὲν
[5, 20]	Ἀκεσίνου τεκμαίρομαι ἐπιλέξασθαι Ἀλέξανδρον, ἵναπερ	τὸ	πλατύτατον ἦν τοῦ πόρου, ὡς
[5, 15]	στρατοῦ. ὡς δὲ κατέμαθεν ἀτρεκῶς	τὸ	πλῆθος τὸ τῶν Ἰνδῶν, ἐνταῦθα
[5, 24]	πολιορκίᾳ, τραυματίαι δὲ οὐ κατὰ	τὸ	πλῆθος τῶν νεκρῶν ἐγένοντο, ἀλλὰ
[5, 2]	καὶ ὅτι πρὸς τῶν ἀρίστων	τὸ	πολίτευμα ἔχεται, ταῦτά τε ἐπῄνεσε
[5, 4]	ἵνα δὲ πλατύτατος, καὶ ἑκατόν·	τὸ	πολὺ δὲ εἶναι αὐτοῦ τὸ
[5, 26]	μέρος νῦν τε ἐς ὑμᾶς	τὸ	πολὺ ἔρχεται καὶ ἐπειδὰν ἐπεξέλθωμεν
[5, 6]	ἐπὶ μεσημβρίαν τῇ μεγάλῃ θαλάσσῃ·	τὸ	πρὸς βορρᾶν δὲ αὐτῆς ἀπείργειν
[5, 2]	ἐλθεῖν Διονύσου· οὐδ´ ἂν Μακεδόνας	τὸ	πρόσω ἀπαξιῶσαι συμπονεῖν οἱ ἔτι
[5, 20]	τῇ ὄχθῃ τοῦ Ὑδάσπου, ἵναπερ	τὸ	πρῶτον διέβη ἅμα τῷ στρατῷ.
[5, 21]	χώραν ἐνεδίδου Ἀλεξάνδρῳ, κατὰ ἔχθος	τὸ	Πώρου μᾶλλον ἢ φιλίᾳ τῇ
[5, 7]	ἰσχὺν τῶν ἐπιβαλλομένων ἀντίπρωρος πρὸς	τὸ	ῥεῦμα ὁρμίζεται· καὶ ἀπ´ ἀμφοῖν
[5, 25]	καὶ Βαβυλὼν δὲ ἔχεται καὶ	τὸ	Σουσίων ἔθνος καὶ Πέρσαι καὶ
[5, 15]	Ἀλέξανδρόν τε αὐτὸν κατεῖδον καὶ	τὸ	στῖφος ἀμφ´ αὐτὸν τῶν ἱππέων
[5, 28]	σιγὴ αὖ πολλὴ ἦν ἀνὰ	τὸ	στρατόπεδον καὶ ἀχθόμενοι μὲν τῇ
[5, 9]	τάδε τοῦ Ὑδάσπου χώρας ἐς	τὸ	στρατόπεδον ξυνεκομίζετο, ὡς δῆλον εἶναι
[5, 25]	βασιλέα· ξύλλογοί τε ἐγίγνοντο κατὰ	τὸ	στρατόπεδον τῶν μὲν τὰ σφέτερα
[5, 11]	ἐπιχειρεῖν τῷ πόρῳ, κατὰ μὲν	τὸ	στρατόπεδον φανερῶς αὐτῷ τὰ τῆς
[5, 23]	τῷ τείχει ἐπενόει, ὡς κατασείειν	τὸ	τεῖχος. αὐτομολήσαντες δὲ αὐτῷ τῶν
[5, 24]	ὑπορύττοντές τε αὐτοὶ πλίνθινον ὂν	τὸ	τεῖχος καὶ τὰς κλίμακας ἐν
[5, 23]	φάλαγξ· ἐπὶ πολὺ γὰρ ἐπέχον	τὸ	τεῖχος τῷ στρατοπέδῳ κυκλώσασθαι οὐ
[5, 19]	ἐς ἅπαντα πιστῷ ἐχρήσατο. τοῦτο	τὸ	τέλος τῇ μάχῃ τῇ πρὸς
[5, 7]	καὶ ξὺν πολλῷ θορύβῳ, καὶ	τὸ	τεταγμένον ἐν τῷ δρωμένῳ ὅμως
[5, 7]	ἐπῆρες, ἔστ´ ἂν καταστήσῃ ἐς	τὸ	τεταγμένον χωρίον· καὶ ἐνταῦθα ἤδη
[5, 6]	Γάγγῃ τῷ μεγίστῳ, ὅτῳ οὔτε	τὸ	τοῦ Νείλου ὕδωρ τοῦ Αἰγυπτίου
[5, 10]	δὲ ὡς ἐξείργαστο αὐτῷ ἄφοβον	τὸ	τοῦ Πώρου εἰς τὰς νυκτερινὰς
[5, 15]	δὲ κατέμαθεν ἀτρεκῶς τὸ πλῆθος	τὸ	τῶν Ἰνδῶν, ἐνταῦθα δὴ ὀξέως
[5, 10]	πόρον, ἀλλ´ ἐκπηδᾶν γὰρ ἐς	τὸ	ὕδωρ ἀφορῶντες πέραν τοὺς ἐλέφαντας
[5, 9]	πηγαί εἰσι, κατατηκόμεναι αὔξουσιν αὐτοῖς	τὸ	ὕδωρ ἐπὶ μέγα· χειμῶνος δὲ
[5, 13]	δὲ καὶ τοῦτο ἐπεπέρατο αὐτῷ	τὸ	ὕδωρ, ἐπὶ μὲν τὸ δεξιὸν
[5, 13]	μὲν πεζῶν ὑπὲρ τοὺς μαστοὺς	τὸ	ὕδωρ ἵναπερ τὸ βαθύτατον αὐτοῦ,
[5, 5]	ὡς ἐπ´ ἄρκτον τετραμμένον ἔχειν	τὸ	ὕδωρ, καὶ τούτων τοὺς μὲν
[5, 20]	ὀξείαις, καθ´ ὧν φερόμενον βίᾳ	τὸ	ὕδωρ κυμαίνεσθαί τε καὶ καχλάζειν,
[5, 13]	ἄλλης γῆς. καὶ ἅμα ηὐξήκει	τὸ	ὕδωρ ὁ ὄμβρος λάβρος τε
[5, 9]	εἴη προσλιπαρεῖν τῇ ὄχθῃ, ἔστε	τὸ	ὕδωρ τοῦ ποταμοῦ μεῖον γενόμενον
[5, 3]	πρὸς χάριν τὴν Ἀλεξάνδρου ἐς	τὸ	ὑπέρογκον ἐπιφημισθῆναι. καὶ γὰρ καὶ
[5, 14]	σὺν ἅρμασιν ὡς ἑξήκοντα πρὶν	τὸ	ὕστερον ἐκ τῆς νήσου τῆς
[5, 10]	ὥραν τοῦ ἔτους προσμένειν ἐς	τὸ	φανερὸν ἔφασκεν, εἰ ἐν τῷ
[5, 23]	μίαν τάξιν τῶν τοξοτῶν, ἀποδείξας	τὸ	χωρίον, ᾗπερ μάλιστα εἴκαζε βιάσεσθαι
[5, 22]	ταύτῃ γὰρ εὐπροσοδώτερον αὐτῷ ἐφαίνετο	τὸ	χωρίον καὶ οὐ πυκναὶ ὡσαύτως

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 21/12/2005