Livre, Chapitre |
[5, 20] |
Πώρῳ
τάττεσθαι·
τότε
δὲ
καὶ
|
τὸν |
ἀδελφὸν
τὸν
αὑτοῦ
ξὺν
τοῖς |
[5, 29] |
ἐπὶ
τῷ
Ἀκεσίνῃ
ποταμῷ.
καὶ
|
τὸν |
Ἀκεσίνην
αὖ
διαβὰς
ἐπὶ
τὸν |
[5, 29] |
διαβὰς
δὲ
τὸν
Ὑδραώτην,
ἐπὶ
|
τὸν |
Ἀκεσίνην
αὖ
ἐπανῄει
ὀπίσω.
καὶ
|
[5, 20] |
κοσμήσοντας.
Αὐτὸς
δὲ
ὡς
ἐπὶ
|
τὸν |
Ἀκεσίνην
ποταμὸν
προὐχώρει.
τούτου
τοῦ |
[5, 21] |
τὸν
Ὑδραώτην
ποταμόν,
οὐ
καθάπερ
|
τὸν |
Ἀκεσίνην
χαλεπῶς.
προχωροῦντι
δὲ
αὐτῷ |
[5, 1] |
καὶ
θαρρεῖν
ἐκέλευσε,
τότε
δὴ
|
τὸν |
Ἄκουφιν
ἀρξάμενον
λέγειν
ὧδε.
Ὦ |
[5, 21] |
πολέμια
ξυνειστήκει
Ἀλεξάνδρῳ
τὰ
πρὸς
|
τὸν
|
ἄλλον
Πῶρον,
πρέσβεις
παρ´
Ἀλέξανδρον |
[5, 20] |
τότε
δὲ
καὶ
τὸν
ἀδελφὸν
|
τὸν |
αὑτοῦ
ξὺν
τοῖς
ἄλλοις
πρέσβεσι |
[5, 14] |
ξὺν
ἑξήκοντα
ἅρμασι
μόνοις
ἐκπέμψαι
|
τὸν |
αὑτοῦ
παῖδα·
ἃ
δὴ
ὡς |
[5, 15] |
τε
τῶν
Μακεδόνων
καὶ
αὐτὸν
|
τὸν |
βασιλέα
διαγωνίσασθαι.
ἀλλὰ
καὶ
ὣς |
[5, 27] |
ἦν
οὔτε
ἀντιλέγειν
τολμώντων
πρὸς
|
τὸν |
βασιλέα
ἐκ
τοῦ
εὐθέος
οὔτε |
[5, 25] |
κινδύνους
ἐκ
κινδύνων
ἐπαναιρούμενον
ὁρῶντες
|
τὸν |
βασιλέα·
ξύλλογοί
τε
ἐγίγνοντο
κατὰ |
[5, 28] |
καὶ
ἐξαγγέλλειν
τοῖς
οἰκείοις,
ὅτι
|
τὸν |
βασιλέα
σφῶν
ἐν
μέσοις
τοῖς |
[5, 14] |
καὶ
τὸν
ἵππον
αὐτοῦ
ἀποθανεῖν
|
τὸν |
Βουκεφάλαν,
φίλτατον
Ἀλεξάνδρῳ
ὄντα
τὸν |
[5, 27] |
πολλάκις
μὲν
Ἀλέξανδρος
ἐκέλευε
λέγειν
|
τὸν |
βουλόμενον,
εἰ
δή
τις
τὰ |
[5, 24] |
νόμος
αὐτῷ
τοὺς
τελευτήσαντας
Εὐμενῆ
|
τὸν |
γραμματέα
ἐκπέμπει
ἐς
τὰς
δύο |
[5, 2] |
χώρας
τῆς
Νυσαίας
κατέστησεν
αὐτός.
|
τὸν |
δὲ
Ἄκουφιν
ταῦτα
ἀκούσαντα
ἐπιμειδιᾶσαι
|
[5, 3] |
τὸν
Προμηθέα
τῶν
δεσμῶν
ἀπέλυσε.
|
τὸν |
δὲ
Καύκασον
τὸ
ὄρος
ἐκ |
[5, 5] |
ὕστερον
τῷδε
τῷ
ὀνόματι
κληθήσεται·
|
τὸν |
δὲ
Καύκασον
τοῦτον
καθήκειν
ἔστε |
[5, 2] |
ἀλλὰ
μηδὲ
ἀντ´
αὐτῶν
ἄλλους·
|
τὸν |
δὲ
παῖδα
ἄρα
τοῦ
Ἀκούφιος |
[5, 23] |
εἴργειν
τοὺς
βαρβάρους
τοῦ
πρόσω,
|
τὸν |
δὲ
σαλπιγκτὴν
κέλευε
σημαίνειν·
ὑμεῖς
|
[5, 18] |
ἐς
τοσόνδε
ἀγωνισάμενος,
τετρωμένος
δὲ
|
τὸν
|
δεξιὸν
ὦμον,
ὃν
δὴ
γυμνὸν |
[5, 2] |
ὡς
καὶ
στεφανώσασθαι
εἶχον,
ἐφυμνοῦντας
|
τὸν |
Διόνυσόν
τε
καὶ
τὰς
ἐπωνυμίας |
[5, 21] |
οἳ
τόν
τε
σῖτον
αὐτῷ
|
τὸν |
ἐκ
τῆς
ἤδη
ὑπηκόου
τῶν
|
[5, 14] |
φθάσαι
δὲ
περάσαντα
Ἀλέξανδρον
καὶ
|
τὸν |
ἐκ
τῆς
νήσου
τὸν
τελευταῖον |
[5, 18] |
δὴ
καὶ
αὐτὸς
ἀπεχώρει
ἐπιστρέψας
|
τὸν |
ἐλέφαντα.
καὶ
Ἀλέξανδρος
μέγαν
τε |
[5, 18] |
δίψους
ἅμα
ἐκρατεῖτο,
ἐπέστησέ
τε
|
τὸν |
ἐλέφαντα
καὶ
κατέβη
ἀπ´
αὐτοῦ· |
[5, 7] |
ἀπήρκεσαν,
ὡς
λέγει
Ἡρόδοτος
ζευχθῆναι
|
τὸν
|
Ἑλλήσποντον,
ἢ
ὅτῳ
τρόπῳ
Ῥωμαίοις |
[5, 24] |
τὰς
ταύτῃ
φυλακὰς
οὐδὲ
Πτολεμαῖον
|
τὸν |
ἐπ´
αὐταῖς
τεταγμένον,
ἀλλὰ
ἐν |
[5, 2] |
ἀρίστους
ἐπιλεξαμένους·
Ἄκουφιν
δὲ
εἶναι
|
τὸν |
ἐπιλεγόμενον,
ὅντινα
καὶ
ὕπαρχον
τῆς |
[5, 21] |
παρ´
αὑτόν.
αὐτὸς
δὲ
Πῶρον
|
τὸν |
ἕτερον
τὸν
κακόν,
ὅτι
ἐξηγγέλθη |
[5, 27] |
γένη,
εἰ
δὲ
βούλει,
ἐς
|
τὸν |
Εὔξεινον
πόντον,
εἰ
δέ,
ἐπὶ
|
[5, 7] |
τῷ
Ῥήνῳ
τῷ
Κελτικῷ,
καὶ
|
τὸν |
Εὐφράτην
καὶ
τὸν
Τίγρητα,
ὁσάκις
|
[5, 5] |
δὲ
ὡς
ἐπὶ
νότον
ἄνεμον
|
τὸν |
Εὐφράτην
τε
εἶναι
καὶ
τὸν |
[5, 2] |
πρὸς
τοῦ
Διονύσου
καὶ
ἀνευάσαι
|
τὸν |
θεὸν
καὶ
βακχεῦσαι.
~Καὶ
ταῦτα |
[5, 23] |
αὑτοὺς
ἕκαστοι
ξυντεταγμένοι
ἰέναι
ἐπὶ
|
τὸν |
θόρυβον,
ἵνα
ἂ
ἡ
σάλπιγξ |
[5, 16] |
τοὺς
πεζοὺς
ἔστε
καταστῆναι
αὐτοῖς
|
τὸν |
θυμόν.
ὡς
δὲ
τὴν
τάξιν |
[5, 18] |
παρ´
αὐτὸν
πρῶτα
μὲν
Ταξίλην
|
τὸν |
Ἰνδόν·
καὶ
Ταξίλης
προσιππεύσας
ἐφ´ |
[5, 3] |
Ἀλέξανδρος
δὲ
ὡς
ἀφίκετο
ἐπὶ
|
τὸν |
Ἰνδὸν
ποταμόν,
καταλαμβάνει
γέφυράν
τε |
[5, 8] |
τὸν
Πολεμοκράτους
πέμψας
ὀπίσω
ἐπὶ
|
τὸν |
Ἰνδὸν
ποταμὸν
τὰ
πλοῖα
ὅσα |
[5, 5] |
εἶναι
καὶ
τὸν
Τίγρητα
καὶ
|
τὸν |
Ἰνδόν
τε
καὶ
τὸν
Ὑδάσπην
|
[5, 4] |
μέσον
τούτοιν.
Τοῦτον
τὸν
ποταμὸν
|
τὸν |
Ἰνδὸν
ὑπὸ
τὴν
ἕω
διέβαινε
|
[5, 6] |
δὲ
λέγει
ἀφικέσθαι
παρὰ
Σανδράκοττον
|
τὸν
|
Ἰνδῶν
βασιλέα,
ἐλαχίστην
δὲ
ὅσην |
[5, 18] |
ἀπήλασεν
ἀπὸ
τοῦ
Πώρου
πρόσω
|
τὸν |
ἵππον.
Ἀλέξανδρος
δὲ
οὐδὲ
ἐπὶ |
[5, 14] |
Ἀλέξανδρον
τρωθῆναι
πρὸς
αὐτοῦ
καὶ
|
τὸν
|
ἵππον
αὐτοῦ
ἀποθανεῖν
τὸν
Βουκεφάλαν, |
[5, 19] |
Οὐξίους,
εἰ
μὴ
ἀπάξουσιν
αὐτῷ
|
τὸν |
ἵππον·
καὶ
ἀπήχθη
εὐθὺς
ἐπὶ |
[5, 14] |
τὸν
Βουκεφάλαν,
φίλτατον
Ἀλεξάνδρῳ
ὄντα
|
τὸν |
ἵππον,
καὶ
τοῦτον
τρωθέντα
ὑπὸ
|
[5, 19] |
ἀπαντᾷ
τῷ
Πώρῳ·
καὶ
ἐπιστήσας
|
τὸν
|
ἵππον
τό
τε
μέγεθος
ἐθαύμαζεν, |
[5, 17] |
τῶν
Ἰνδῶν
καὶ
Ἀλέξανδρος
ἰδὼν
|
τὸν |
καιρὸν
ἐν
αὐτῇ
τῇ
ἐπὶ |
[5, 21] |
αὐτὸς
δὲ
Πῶρον
τὸν
ἕτερον
|
τὸν |
κακόν,
ὅτι
ἐξηγγέλθη
πεφευγέναι
ἀπολιπὼν |
[5, 3] |
Ἀλεξάνδρου
ἕνεκα
δόξης,
ὡς
ὑπὲρ
|
τὸν
|
Καύκασον
ἄρα
ἐλθόντα
Ἀλέξανδρον.
ἔν |
[5, 6] |
πρὸς
βορρᾶν
δὲ
αὐτῆς
ἀπείργειν
|
τὸν |
Καύκασον
τὸ
ὄρος
ἔστε
ἐπὶ |
[5, 2] |
παντοδαπῶν.
καὶ
τοὺς
Μακεδόνας
ἡδέως
|
τὸν |
κισσὸν
ἰδόντας,
οἷα
δὴ
διὰ |
[5, 1] |
ἐκπέμπουσι
παρ´
αὐτὸν
οἱ
Νυσαῖοι
|
τὸν |
κρατιστεύοντα
σφῶν,
ὄνομα
δὲ
ἦν |
[5, 23] |
τοῦ
χάρακος.
ὁ
δὲ
Πτολεμαῖον
|
τὸν |
Λάγου
ἐπιτάττει
ἐνταῦθα,
τῶν
τε |
[5, 8] |
σατράπην
τῶν
ταύτῃ
Ἰνδῶν
Φίλιππον
|
τὸν |
Μαχάτα
φρουράν
τε
ἀπολείπει
ἐν |
[5, 26] |
Μακεδόσι
τε
καὶ
τοῖς
ξυμμάχοις
|
τὸν |
μὲν
Ἰνδικὸν
κόλπον
ξύρρουν
ὄντα |
[5, 14] |
ἀκοντισταὶ
ἑκατέρωθεν
ἐπέστησαν.
~Οὕτως
ἐκτάξας
|
τὸν |
μὲν
πεζὸν
στρατὸν
ἐν
κόσμῳ
|
[5, 6] |
τῇ
ἐκβολῇ
τοῦ
Αἰγύπτου
ποταμοῦ
|
τὸν |
Μενέλεων
στῆσαι
τὰς
νέας.
εἰ |
[5, 18] |
εἶναι
ἐκ
παλαιοῦ
τῷ
Πώρῳ
|
τὸν |
Μερόην
ἔμαθεν.
Πῶρος
δὲ
ὡς |
[5, 2] |
ἐλθεῖν
τε
ἐς
τὸ
ὄρος
|
τὸν |
Μηρὸν
ξὺν
τοῖς
ἑταίροις
τοῖς |
[5, 1] |
ἐπωνόμασε
Διόνυσος,
ὅτι
δὴ
κατὰ
|
τὸν |
μῦθον
ἐν
μηρῷ
τῷ
τοῦ |
[5, 28] |
ὄκνῳ
τῶν
ἄλλων
ἡγεμόνων
διέλυσε
|
τὸν |
ξύλλογον·
ἐς
δὲ
τὴν
ὑστεραίαν |
[5, 21] |
Ἀλέξανδρον,
ὡς
τὸν
Πῶρον
ἐκεῖνον
|
τὸν
|
ὁμώνυμον,
φεύγει
τὴν
ἑαυτοῦ
ἀναλαβὼν |
[5, 14] |
ἱππέας
ἄγοντα
ἀφικέσθαι
τοῦ
Πώρου
|
τὸν |
παῖδα,
ἅρματα
δὲ
ἑκατὸν
καὶ |
[5, 15] |
στρατιᾷ
ἐς
τὸ
καρτερώτατον
καὶ
|
τὸν |
παῖδα
ἐν
τῇ
μάχῃ
τετελευτηκότα |
[5, 2] |
τοῦ
Ἀκούφιος
καὶ
τῆς
θυγατρὸς
|
τὸν |
παῖδα
ξυμπέμψαι
αὐτῷ
Ἄκουφιν.
Ἀλέξανδρον |
[5, 15] |
πεσεῖν
δὲ
καὶ
τοῦ
Πώρου
|
τὸν |
παῖδα·
τὰ
δὲ
ἅρματα
αὐτοῖς |
[5, 14] |
ἄλλως
λέγει.
ἐκπεμφθῆναι
μὲν
γὰρ
|
τὸν |
παῖδα
ὑπὸ
τοῦ
Πώρου
λέγει |
[5, 5] |
ἄτοπα
ζῷα
αὐτόθι
φύεται
καὶ
|
τὸν |
παράπλουν
αὐτὸν
τῆς
ἔξω
θαλάσσης. |
[5, 27] |
τὰς
πολλὰς
καὶ
μεγάλας
ἐς
|
τὸν |
πατρῷον
οἶκον
κομίσας
οὕτω
δὴ |
[5, 8] |
ὡς
ἔγνω
Ἀλέξανδρος,
Κοῖνον
μὲν
|
τὸν |
Πολεμοκράτους
πέμψας
ὀπίσω
ἐπὶ
τὸν |
[5, 10] |
μεῖναι
ἐπὶ
τῶν
διφθερῶν
κατὰ
|
τὸν |
πόρον,
ἀλλ´
ἐκπηδᾶν
γὰρ
ἐς |
[5, 14] |
αὐτὸς
Ἀλέξανδρος
διαβέβηκεν
τοῦ
Ὑδάσπου
|
τὸν |
πόρον
ἢ
μέρος
γέ
τι |
[5, 10] |
εἴ
πῃ
λάθοι
ὑφαρπάσας
ὀξέως
|
τὸν |
πόρον.
ᾗ
μὲν
δὴ
αὐτὸς |
[5, 13] |
οὐκ
ἐξεύρισκον
αὐτῷ
οἱ
ἱππεῖς
|
τὸν |
πόρον,
καὶ
δέος
ἦν
αὖθις |
[5, 18] |
κατεῖδον
Ἀλέξανδρον,
ἐπέρων
καὶ
αὐτοὶ
|
τὸν |
πόρον.
καὶ
οὗτοι
οὐ
μείονα |
[5, 9] |
εἶδεν
Ἀλέξανδρον
αὐτὸς
μένων
ἐφύλαττε
|
τὸν |
πόρον·
ὅσα
δὲ
ἄλλα
τοῦ |
[5, 11] |
δὲ
Κρατερῷ
μὴ
πρὶν
διαβαίνειν
|
τὸν
|
πόρον
πρὶν
ἀπαλλαγῆναι
Πῶρον
ξὺν |
[5, 9] |
τοῦ
χειμῶνος
πολλαχῇ
παραδοῦναί
οἱ
|
τὸν |
πόρον·
τά
τε
πλοῖα
αὐτῷ |
[5, 20] |
τῶν
διφθερῶν
περῶσιν
εὐμαρῆ
γενέσθαι
|
τὸν |
πόρον,
τοὺς
δὲ
ἐν
τοῖς |
[5, 7] |
τῶν
νεῶν,
ὅσαι
ἱκαναὶ
γεφυρῶσαι
|
τὸν |
πόρον,
χωρεῖ
τὸ
ἔργον.
ἑκατέρωθεν |
[5, 21] |
χρήσασθαι
τῷ
ῥεύματι.
~Περάσας
δὲ
|
τὸν |
ποταμὸν
Κοῖνον
μὲν
ξὺν
τῇ |
[5, 4] |
αὐτοῦ
τὸ
μέσον
τούτοιν.
Τοῦτον
|
τὸν |
ποταμὸν
τὸν
Ἰνδὸν
ὑπὸ
τὴν |
[5, 3] |
τόν
τε
ἀετὸν
ἀπέκτεινε
καὶ
|
τὸν |
Προμηθέα
τῶν
δεσμῶν
ἀπέλυσε.
τὸν |
[5, 9] |
ἐδόκει
ἡ
στρατιὰ
πολλαχῇ,
ὡς
|
τὸν |
Πῶρον
ἀμφίβολον
γίνεσθαι.
διελὼν
δὴ |
[5, 21] |
οὐχ
οὕτω
τι
Ἀλέξανδρον,
ὡς
|
τὸν |
Πῶρον
ἐκεῖνον
τὸν
ὁμώνυμον,
φεύγει |
[5, 13] |
ἵπποι
εἶχον
ἤλαυνον
ὡς
ἐπὶ
|
τὸν |
Πῶρον.
ἐν
τούτῳ
δὲ
Ἀλέξανδρος |
[5, 18] |
ἐφαίνετο
τῷ
ἐλέφαντι
ὃς
ἔφερε
|
τὸν |
Πῶρον
ἐπιστῆσαί
τε
ἠξίου
τὸ |
[5, 14] |
μὲν
προσμίξειαν
αὐτῷ
οἱ
ἀμφὶ
|
τὸν |
Πῶρον
ξὺν
τῇ
δυνάμει
ἁπάσῃ, |
[5, 9] |
δὲ
πεζῶν,
οὐκ
εἴα
ἠρεμεῖν
|
τὸν |
Πῶρον,
οὐδὲ
ἕν
τι
ἐπιλεξάμενον |
[5, 14] |
καὶ
ἀφικέσθαι
ξὺν
μείζονι
δυνάμει
|
τὸν |
Πώρου
παῖδα,
καὶ
αὐτόν
τε |
[5, 14] |
τὸ
ἔργον.
Ἀριστόβουλος
δὲ
λέγει
|
τὸν |
Πώρου
παῖδα
φθάσαι
ἀφικόμενον
σὺν |
[5, 7] |
τοῦ
ἀνέχειν
τὴν
ναῦν
πρὸς
|
τὸν
|
ῥοῦν.
ἅμα
δὲ
δὴ
μία |
[5, 11] |
τὴν
ἐπιχείρησιν,
ταύτῃ
ἔγνω
διαβιβάζειν
|
τὸν |
στρατόν.
ἀπέχει
δὲ
ἥ
τε |
[5, 12] |
διαβαίνειν
παρηγγέλλετο
κατὰ
μέρος,
διελόντας
|
τὸν |
στρατόν,
ὁπότε
ξυνεχομένους
ἤδη
ἐν |
[5, 9] |
γίνεσθαι.
διελὼν
δὴ
ἐς
πολλὰ
|
τὸν |
στρατὸν
τοὺς
μὲν
αὐτὸς
ἄλλῃ
|
[5, 18] |
ἰδὼν
ἄνδρα
ἐχθρὸν
ἐκ
παλαιοῦ
|
τὸν |
Ταξίλην
ἐπιστρέψας
ἀνήγετο
ὡς
ἀκοντίσων· |
[5, 5] |
ἀποχρῶν
ἐφαίνετο,
τοσόνδε
μοι
ἀναγεγράφθω·
|
τὸν |
Ταῦρον
τὸ
ὄρος
ἀπείργειν
τὴν |
[5, 14] |
καὶ
τὸν
ἐκ
τῆς
νήσου
|
τὸν |
τελευταῖον
πόρον.
~Καὶ
ἐπὶ
τούτους |
[5, 5] |
τὸν
Εὐφράτην
τε
εἶναι
καὶ
|
τὸν |
Τίγρητα
καὶ
τὸν
Ἰνδόν
τε |
[5, 7] |
Κελτικῷ,
καὶ
τὸν
Εὐφράτην
καὶ
|
τὸν |
Τίγρητα,
ὁσάκις
κατέλαβεν
αὐτοὺς
ἀνάγκη, |
[5, 29] |
τὸν
Ἀκεσίνην
αὖ
διαβὰς
ἐπὶ
|
τὸν |
Ὑδάσπην
ἧκεν,
ἵνα
καὶ
τῶν |
[5, 5] |
καὶ
τὸν
Ἰνδόν
τε
καὶ
|
τὸν |
Ὑδάσπην
καὶ
Ἀκεσίνην
καὶ
Ὑδραώτην |
[5, 8] |
αὐτὸς
δὲ
ἦγεν
ὡς
ἐπὶ
|
τὸν |
Ὑδάσπην
ποταμόν.
Ἐπέκεινα
γὰρ
τοῦ |
[5, 8] |
ὕπαρχοι
ἦγον,
ᾔει
ὡς
ἐπὶ
|
τὸν |
Ὑδάσπην
ποταμόν.
~Καὶ
Ἀλέξανδρός
τε |
[5, 8] |
ξυντεμόντα
κελεύει
φέρειν
ὡς
ἐπὶ
|
τὸν |
Ὑδάσπην
ποταμόν.
καὶ
ξυνετμήθη
τε |
[5, 19] |
ξυνέβη
καὶ
ἔνθεν
ὁρμηθεὶς
ἐπέρασε
|
τὸν |
Ὑδάσπην
ποταμὸν
πόλεις
ἔκτισεν
Ἀλέξανδρος. |
[5, 29] |
ἄρχειν
προσέθηκεν,
αὐτὸς
δὲ
ἐπὶ
|
τὸν |
Ὑδραώτην
ἀνέστρεφε.
διαβὰς
δὲ
τὸν
|
[5, 21] |
δὲ
τῆς
χώρας
ἔστε
ἐπὶ
|
τὸν
|
Ὑδραώτην
ἐπῆλθε,
φυλακὰς
ὑπέλιπεν
ἐν |
[5, 29] |
τὸν
Ὑδραώτην
ἀνέστρεφε.
διαβὰς
δὲ
|
τὸν
|
Ὑδραώτην,
ἐπὶ
τὸν
Ἀκεσίνην
αὖ |
[5, 21] |
τοῦτον
ἐλαύνων
Ἀλέξανδρος
ἀφικνεῖται
ἐπὶ
|
τὸν |
Ὑδραώτην
ποταμόν,
ἄλλον
αὖ
τοῦτον |
[5, 21] |
ἄρχειν
ἐγχειρίσαι.
αὐτὸς
δ´
ἐπέρα
|
τὸν |
Ὑδραώτην
ποταμόν,
οὐ
καθάπερ
τὸν |
[5, 25] |
ὁ
Ὑδραώτης,
τί
ὀκνεῖτε
καὶ
|
τὸν |
Ὕφασιν
καὶ
τὰ
ἐπέκεινα
τοῦ |
[5, 24] |
δὲ
ξὺν
τῇ
στρατιᾷ
ἐπὶ
|
τὸν |
Ὕφασιν
ποταμὸν
προὐχώρει,
ὡς
καὶ |
[5, 10] |
ἱππέων,
ἀλλὰ
κενὸν
γὰρ
γνοὺς
|
τὸν |
φόβον
κατὰ
χώραν
ἐπὶ
στρατοπέδου |
[5, 15] |
πολεμίων,
οὔτε
ξὺν
ἵπποις
διὰ
|
τὸν |
φόβον
τῶν
ἵππων,
πεζούς
τε |
[5, 14] |
ὡς
πλείονα
ἐν
τῇ
ἀποχωρήσει
|
τὸν
|
φόνον
γενόμενον
ὀλίγον
ἔτι
ὑπολείπεσθαι |
[5, 18] |
πόρον.
καὶ
οὗτοι
οὐ
μείονα
|
τὸν |
φόνον
ἐν
τῇ
ἀποχωρήσει
τῶν |
[5, 18] |
γενναίου,
ὡς
τῶν
τε
ἱππέων
|
τὸν |
φόνον
κατεῖδε
καὶ
τῶν
ἐλεφάντων
|
[5, 4] |
φέρουσιν,
οὐδὲ
τοὺς
μύρμηκας
τοὺς
|
τὸν |
χρυσόν
σφισιν
ἐργαζομένους,
οὐδὲ
τοὺς |
[5, 2] |
Ἀλέξανδρον
δὲ
πόθος
ἔλαβεν
ἰδεῖν
|
τὸν |
χῶρον,
ὅπου
τινὰ
ὑπομνήματα
τοῦ |
[5, 12] |
πολλὰ
αὐτῷ
ξυντετμημένα
παρεκεκόμιστο
ἐς
|
τὸν |
χῶρον
τοῦτον
καὶ
ἀφανῶς
αὖθις
|