Livre, chapitre |
[1, 3] |
ἀνόνητος
ἡ
γνῶσις
γίνεται,
καθάπερ
|
τοῖς |
ἀκρατέσιν·
τοῖς
δὲ
κατὰ
λόγον |
[1, 7] |
αὐτὸν
δὴ
τρόπον
καὶ
ἐν
|
τοῖς |
ἄλλοις
ποιητέον,
ὅπως
μὴ
τὰ |
[1, 10] |
ἐναντίας·
δῆλον
δ´
ὅτι
καὶ
|
τοῖς |
ἀποστήμασι
πρὸς
τοὺς
γονεῖς
παντοδαπῶς |
[1, 3] |
πάθος
ζῆν
καὶ
διώκειν
ἕκαστα.
|
τοῖς |
γὰρ
τοιούτοις
ἀνόνητος
ἡ
γνῶσις |
[1, 6] |
δὴ
λέγεται;
οὐ
γὰρ
ἔοικε
|
τοῖς |
γε
ἀπὸ
τύχης
ὁμωνύμοις.
ἀλλ´ |
[1, 10] |
χρόνον
συνικνεῖσθαι
τὰ
τῶν
ἐκγόνων
|
τοῖς |
γονεῦσιν.
ἀλλ´
ἐπανιτέον
ἐπὶ
τὸ |
[1, 3] |
γνῶσις
γίνεται,
καθάπερ
τοῖς
ἀκρατέσιν·
|
τοῖς |
δὲ
κατὰ
λόγον
τὰς
ὀρέξεις |
[1, 6] |
μὲν
τούτων
ἄλλος
ἔστω
λόγος·
|
τοῖς |
δὲ
λεχθεῖσιν
ἀμφισβήτησίς
τις
ὑποφαίνεται |
[1, 8] |
δὲ
σοφία
τις
εἶναι
δοκεῖ,
|
τοῖς |
δὲ
ταῦτα
ἢ
τούτων
τι |
[1, 8] |
τὸ
μὴ
φύσει
τοιαῦτ´
εἶναι,
|
τοῖς |
δὲ
φιλοκάλοις
ἐστὶν
ἡδέα
τὰ |
[1, 8] |
λεχθέντι.
τοῖς
μὲν
γὰρ
ἀρετὴ
|
τοῖς |
δὲ
φρόνησις
ἄλλοις
δὲ
σοφία |
[1, 3] |
λόγοις
ἐπιζητητέον,
ὥσπερ
οὐδ´
ἐν
|
τοῖς |
δημιουργουμένοις.
τὰ
δὲ
καλὰ
καὶ |
[1, 5] |
ἅλις·
ἱκανῶς
γὰρ
καὶ
ἐν
|
τοῖς |
ἐγκυκλίοις
εἴρηται
περὶ
αὐτῶν.
τρίτος |
[1, 4] |
τῶν
ἡμῖν
γνωρίμων.
διὸ
δεῖ
|
τοῖς |
ἔθεσιν
ἦχθαι
καλῶς
τὸν
περὶ |
[1, 8] |
τὴν
ἡδονὴν
ἐν
ἑαυτῷ.
πρὸς
|
τοῖς |
εἰρημένοις
γὰρ
οὐδ´
ἐστὶν
ἀγαθὸς |
[1, 10] |
κατ´
ἀρετὴν
τελείαν
ἐνεργοῦντα
καὶ
|
τοῖς |
ἐκτὸς
ἀγαθοῖς
ἱκανῶς
κεχορηγημένον
μὴ |
[1, 13] |
θείη
τις
ἂν
καὶ
ἐν
|
τοῖς |
ἐμβρύοις,
τὴν
αὐτὴν
δὲ
ταύτην
|
[1, 9] |
δὲ
ταῦτ´
ἂν
εἴη
καὶ
|
τοῖς |
ἐν
ἀρχῇ·
τὸ
γὰρ
τῆς |
[1, 13] |
δὲ
περὶ
αὐτῆς
καὶ
ἐν
|
τοῖς |
ἐξωτερικοῖς
λόγοις
ἀρκούντως
ἔνια,
καὶ |
[1, 5] |
ὑπὲρ
οὗ
τὴν
ἐπίσκεψιν
ἐν
|
τοῖς |
ἑπομένοις
ποιησόμεθα.
ὁ
δὲ
χρηματιστὴς |
[1, 11] |
συμβάλλεσθαι
μὲν
οὖν
τι
φαίνονται
|
τοῖς |
κεκμηκόσιν
αἱ
εὐπραξίαι
τῶν
φίλων, |
[1, 10] |
παντελῶς
ἄτοπον,
ἄλλως
τε
καὶ
|
τοῖς |
λέγουσιν
ἡμῖν
ἐνέργειάν
τινα
τὴν |
[1, 3] |
ἀκριβὲς
οὐχ
ὁμοίως
ἐν
ἅπασι
|
τοῖς |
λόγοις
ἐπιζητητέον,
ὥσπερ
οὐδ´
ἐν |
[1, 8] |
εὐδαιμονίαν
ἅπανθ´
ὑπάρχειν
τῷ
λεχθέντι.
|
τοῖς |
μὲν
γὰρ
ἀρετὴ
τοῖς
δὲ |
[1, 8] |
ἢ
καὶ
τὰ
πλεῖστα
κατορθοῦν.
|
τοῖς |
μὲν
οὖν
λέγουσι
τὴν
ἀρετὴν |
[1, 8] |
τὰ
κατ´
ἀρετὴν
τῷ
φιλαρέτῳ.
|
τοῖς
|
μὲν
οὖν
πολλοῖς
τὰ
ἡδέα |
[1, 9] |
πολύκοινον·
δυνατὸν
γὰρ
ὑπάρξαι
πᾶσι
|
τοῖς |
μὴ
πεπηρωμένοις
πρὸς
ἀρετὴν
διά |
[1, 8] |
οὐδετέρους
δὲ
τούτων
εὔλογον
διαμαρτάνειν
|
τοῖς |
ὅλοις,
ἀλλ´
ἕν
γέ
τι |
[1, 3] |
καὶ
περὶ
τούτων·
ἔτι
δὲ
|
τοῖς |
πάθεσιν
ἀκολουθητικὸς
ὢν
ματαίως
ἀκούσεται |
[1, 12] |
ταῦτα
μὲν
ἴσως
οἰκειότερον
ἐξακριβοῦν
|
τοῖς |
περὶ
τὰ
ἐγκώμια
πεπονημένοις·
ἡμῖν |
[1, 4] |
καὶ
οὐχ
ὁμοίως
οἱ
πολλοὶ
|
τοῖς |
σοφοῖς
ἀποδιδόασιν.
οἳ
μὲν
γὰρ |
[1, 13] |
ὁρμαὶ
τῶν
ἀκρατῶν.
ἀλλ´
ἐν
|
τοῖς |
σώμασι
μὲν
ὁρῶμεν
τὸ
παραφερόμενον, |
[1, 13] |
αὐτὴν
δὲ
ταύτην
καὶ
ἐν
|
τοῖς |
τελείοις·
εὐλογώτερον
γὰρ
ἢ
ἄλλην |
[1, 5] |
τοῦ
ζητουμένου·
δοκεῖ
γὰρ
ἐν
|
τοῖς |
τιμῶσι
μᾶλλον
εἶναι
ἢ
ἐν |
[1, 13] |
δύναμιν
τῆς
ψυχῆς
ἐν
ἅπασι
|
τοῖς |
τρεφομένοις
θείη
τις
ἂν
καὶ |
[1, 9] |
περιπεσεῖν
ἐπὶ
γήρως,
καθάπερ
ἐν
|
τοῖς |
Τρωικοῖς
περὶ
Πριάμου
μυθεύεται·
τὸν |
[1, 13] |
ἀνθρωπίνη
φαίνεται·
δοκεῖ
γὰρ
ἐν
|
τοῖς |
ὕπνοις
ἐνεργεῖν
μάλιστα
τὸ
μόριον |
[1, 7] |
τέκνοις
καὶ
γυναικὶ
καὶ
ὅλως
|
τοῖς |
φίλοις
καὶ
πολίταις,
ἐπειδὴ
φύσει |
[1, 7] |
ζῆν
κοινὸν
εἶναι
φαίνεται
καὶ
|
τοῖς |
φυτοῖς,
ζητεῖται
δὲ
τὸ
ἴδιον. |