Livre, chapitre |
[1, 4] |
περὶ
τούτων
εἰδέναι.
~καὶ
περὶ
|
μὲν |
ἀκροατοῦ,
καὶ
πῶς
ἀποδεκτέον,
καὶ |
[1, 13] |
καὶ
χρηστέον
αὐτοῖς·
οἷον
τὸ
|
μὲν |
ἄλογον
αὐτῆς
εἶναι,
τὸ
δὲ |
[1, 3] |
ἐστὶν
ἀγαθὸς
κριτής.
καθ´
ἕκαστον
|
μὲν |
ἄρα
ὁ
πεπαιδευμένος,
ἁπλῶς
δ´ |
[1, 10] |
περὶ
τοὺς
ἐκγόνους,
καὶ
τοὺς
|
μὲν |
αὐτῶν
ἀγαθοὺς
εἶναι
καὶ
τυχεῖν |
[1, 6] |
ἐν
ἄλλῳ.
ἀλλ´
ἴσως
ταῦτα
|
μὲν |
ἀφετέον
τὸ
νῦν·
ἐξακριβοῦν
γὰρ |
[1, 8] |
τῶν
λεγομένων
περὶ
αὐτῆς·
τῷ
|
μὲν |
γὰρ
ἀληθεῖ
πάντα
συνᾴδει
τὰ |
[1, 7] |
τί
ποτ´
ἂν
εἴη.
φαίνεται
|
μὲν |
γὰρ
ἄλλο
ἐν
ἄλλῃ
πράξει |
[1, 4] |
τὸ
πέρας
ἢ
ἀνάπαλιν.
ἀρκτέον
|
μὲν |
γὰρ
ἀπὸ
τῶν
γνωρίμων,
ταῦτα |
[1, 8] |
ἅπανθ´
ὑπάρχειν
τῷ
λεχθέντι.
τοῖς
|
μὲν |
γὰρ
ἀρετὴ
τοῖς
δὲ
φρόνησις |
[1, 1] |
τις
φαίνεται
τῶν
τελῶν·
τὰ
|
μὲν |
γάρ
εἰσιν
ἐνέργειαι,
τὰ
δὲ |
[1, 8] |
ἐν
ἕξει
ἢ
ἐνεργείᾳ.
τὴν
|
μὲν |
γὰρ
ἕξιν
ἐνδέχεται
(μηδὲν
ἀγαθὸν |
[1, 12] |
γὰρ
καὶ
τἆλλα
ἀναφέρεσθαι.
ὁ
|
μὲν |
γὰρ
ἔπαινος
τῆς
ἀρετῆς·
πρακτικοὶ |
[1, 7] |
διαφερόντως
ἐπιζητοῦσι
τὴν
ὀρθήν·
ὃ
|
μὲν |
γὰρ
ἐφ´
ὅσον
χρησίμη
πρὸς |
[1, 7] |
τοῦτ´
ἂν
εἴη
ποτέ;
τὸ
|
μὲν |
γὰρ
ζῆν
κοινὸν
εἶναι
φαίνεται |
[1, 8] |
αὐτῶν
καθ´
αὑτὸν
ἡδύς.
τὸ
|
μὲν |
γὰρ
ἥδεσθαι
τῶν
ψυχικῶν,
ἑκάστῳ |
[1, 4] |
γνωρίμων,
ταῦτα
δὲ
διττῶς·
τὰ
|
μὲν |
γὰρ
ἡμῖν
τὰ
δ´
ἁπλῶς. |
[1, 2] |
καὶ
λαβεῖν
καὶ
σῴζειν·
ἀγαπητὸν
|
μὲν |
γὰρ
καὶ
ἑνὶ
μόνῳ,
κάλλιον |
[1, 7] |
ὑπεροχῆς
πρὸς
τὸ
ἔργον·
κιθαριστοῦ
|
μὲν |
γὰρ
κιθαρίζειν,
σπουδαίου
δὲ
τὸ |
[1, 6] |
τὴν
ἰδέαν
αὐτὴν
τεθεαμένος.
φαίνεται
|
μὲν |
γὰρ
οὐδὲ
τὴν
ὑγίειαν
οὕτως |
[1, 8] |
καλὰ
πράττειν
ἀχορήγητον
ὄντα.
πολλὰ
|
μὲν |
γὰρ
πράττεται,
(καθάπερ
δι´
ὀργάνων, |
[1, 6] |
κατηγορίαν,
οἷον
καιροῦ,
ἐν
πολέμῳ
|
μὲν |
γὰρ
στρατηγικὴ
ἐν
νόσῳ
δ´ |
[1, 4] |
πολλοὶ
τοῖς
σοφοῖς
ἀποδιδόασιν.
οἳ
|
μὲν |
γὰρ
τῶν
ἐναργῶν
τι
καὶ |
[1, 1] |
γίνεται
καὶ
τὰ
τέλη·
ἰατρικῆς
|
μὲν |
γὰρ
ὑγίεια,
ναυπηγικῆς
δὲ
πλοῖον, |
[1, 4] |
καὶ
ὁ
αὐτὸς
ἕτερον·
νοσήσας
|
μὲν |
γὰρ
ὑγίειαν,
πενόμενος
δὲ
πλοῦτον· |
[1, 13] |
καὶ
τὸ
ἄλογον
διττόν.
τὸ
|
μὲν |
γὰρ
φυτικὸν
οὐδαμῶς
κοινωνεῖ
λόγου, |
[1, 11] |
τῶν
δ´
ἧττον,
καθ´
ἕκαστον
|
μὲν |
διαιρεῖν
μακρὸν
καὶ
ἀπέραντον
φαίνεται, |
[1, 13] |
ταύτην·
λέγομεν
γὰρ
αὐτῶν
τὰς
|
μὲν |
διανοητικὰς
τὰς
δὲ
ἠθικάς,
σοφίαν |
[1, 7] |
εἰς
ἄπειρον
πρόεισιν.
ἀλλὰ
τοῦτο
|
μὲν |
εἰσαῦθις
ἐπισκεπτέον·
τὸ
δ´
αὔταρκες |
[1, 8] |
τῶν
ἀγαθῶν
τριχῇ,
καὶ
τῶν
|
μὲν |
ἐκτὸς
λεγομένων
τῶν
δὲ
περὶ
|
[1, 13] |
παρόν.
τοῦ
ἀλόγου
δὲ
τὸ
|
μὲν |
ἔοικε
κοινῷ
καὶ
φυτικῷ,
λέγω |
[1, 7] |
ἀρχή.
τῶν
ἀρχῶν
δ´
αἳ
|
μὲν |
ἐπαγωγῇ
θεωροῦνται,
αἳ
δ´
αἰσθήσει, |
[1, 10] |
δὲ
μεγάλα
καὶ
πολλὰ
γινόμενα
|
μὲν
|
εὖ
μακαριώτερον
τὸν
βίον
ποιήσει |
[1, 7] |
οὖσα
τέλος.
Ἀλλ´
ἴσως
τὴν
|
μὲν |
εὐδαιμονίαν
τὸ
ἄριστον
λέγειν
ὁμολογούμενόν |
[1, 10] |
ὁ
τεθνεὼς
καὶ
γίνοιτο
ὁτὲ
|
μὲν |
εὐδαίμων
πάλιν
δ´
ἄθλιος·
ἄτοπον |
[1, 11] |
τῶν
περὶ
αὑτὸν
ἀτυχημάτων
τὰ
|
μὲν |
ἔχει
τι
βρῖθος
καὶ
ῥοπὴν |
[1, 6] |
καὶ
τοῦ
μετρίου
ἐν
τροφῇ
|
μὲν
|
ἰατρικὴ
ἐν
πόνοις
δὲ
γυμναστική. |
[1, 9] |
ἀνθρωπίνων
ὅσῳ
βέλτιστον.
ἀλλὰ
τοῦτο
|
μὲν |
ἴσως
ἄλλης
ἂν
εἴη
σκέψεως |
[1, 12] |
καὶ
τῶν
ψυχικῶν.
ἀλλὰ
ταῦτα
|
μὲν |
ἴσως
οἰκειότερον
ἐξακριβοῦν
τοῖς
περὶ |
[1, 6] |
λέγοιτ´
ἂν
τἀγαθά,
καὶ
τὰ
|
μὲν |
καθ´
αὑτά,
θάτερα
δὲ
διὰ |
[1, 7] |
νοῦν
καὶ
πᾶσαν
ἀρετὴν
αἱρούμεθα
|
μὲν |
καὶ
δι´
αὐτά
(μηθενὸς
γὰρ |
[1, 7] |
ἔργον
αὐτοῦ.
πότερον
οὖν
τέκτονος
|
μὲν |
καὶ
σκυτέως
ἔστιν
ἔργα
τινὰ |
[1, 13] |
διανοητικὰς
τὰς
δὲ
ἠθικάς,
σοφίαν
|
μὲν |
καὶ
σύνεσιν
καὶ
φρόνησιν
διανοητικάς, |
[1, 10] |
ὄντα
καὶ
τῶν
δυστυχημάτων,
ἔχει
|
μὲν |
καὶ
τοῦτ´
ἀμφισβήτησίν
τινα·
δοκεῖ |
[1, 13] |
καὶ
τὸ
λόγον
ἔχον,
τὸ
|
μὲν |
κυρίως
καὶ
ἐν
αὑτῷ,
τὸ |
[1, 11] |
διαφορὰς
τῶν
συμβαινόντων,
καὶ
τῶν
|
μὲν |
μᾶλλον
συνικνουμένων
τῶν
δ´
ἧττον, |
[1, 11] |
καὶ
τῶν
φίλων
ἁπάντων
τὸ
|
μὲν |
μηδοτιοῦν
συμβάλλεσθαι
λίαν
ἄφιλον
φαίνεται |
[1, 10] |
διαφερόντων
μεγέθει
καὶ
μικρότητι,
τὰ
|
μὲν |
μικρὰ
τῶν
εὐτυχημάτων,
ὁμοίως
δὲ |
[1, 13] |
ἀκρατῶν.
ἀλλ´
ἐν
τοῖς
σώμασι
|
μὲν |
ὁρῶμεν
τὸ
παραφερόμενον,
ἐπὶ
δὲ |
[1, 10] |
ἅπαντας.
εἰ
δ´
οὕτως,
ἄθλιος
|
μὲν
|
οὐδέποτε
γένοιτ´
ἂν
ὁ
εὐδαίμων, |
[1, 6] |
λόγοι
πρὸς
αὐτὰ
καταβέβληνται.
~ταῦτα
|
μὲν |
οὖν
ἀφείσθω.
Τὸ
δὲ
καθόλου |
[1, 4] |
ἐστι
τοῦ
εἶναι
ἀγαθά.
ἁπάσας
|
μὲν |
οὖν
ἐξετάζειν
τὰς
δόξας
ματαιότερον |
[1, 9] |
καὶ
διὰ
τύχην
παραγίνεται.
εἰ
|
μὲν |
οὖν
καὶ
ἄλλο
τί
ἐστι |
[1, 13] |
γὰρ
ἢ
ἄλλην
τινά.
ταύτης
|
μὲν |
οὖν
κοινή
τις
ἀρετὴ
καὶ |
[1, 8] |
καὶ
τὰ
πλεῖστα
κατορθοῦν.
τοῖς
|
μὲν |
οὖν
λέγουσι
τὴν
ἀρετὴν
ἢ |
[1, 3] |
θειότερον
ἔθνει
καὶ
πόλεσιν.
~ἡ
|
μὲν |
οὖν
μέθοδος
τούτων
ἐφίεται,
πολιτική |
[1, 5] |
καὶ
τρίτος
ὁ
θεωρητικός.
οἱ
|
μὲν |
οὖν
πολλοὶ
παντελῶς
ἀνδραποδώδεις
φαίνονται |
[1, 8] |
κατ´
ἀρετὴν
τῷ
φιλαρέτῳ.
τοῖς
|
μὲν |
οὖν
πολλοῖς
τὰ
ἡδέα
μάχεται |
[1, 4] |
ἀκρότατον
τῶν
πρακτῶν
ἀγαθῶν.
ὀνόματι
|
μὲν |
οὖν
σχεδὸν
ὑπὸ
τῶν
πλείστων |
[1, 7] |
ἡμέρα
οὐδ´
ὀλίγος
χρόνος.
Περιγεγράφθω
|
μὲν |
οὖν
τἀγαθὸν
ταύτῃ·
δεῖ
γὰρ |
[1, 11] |
ὄντας
ἀφαιρεῖσθαι
τὸ
μακάριον.
συμβάλλεσθαι
|
μὲν |
οὖν
τι
φαίνονται
τοῖς
κεκμηκόσιν |
[1, 6] |
κἂν
εἰδῶμεν,
ἐπιτευξόμεθα
αὐτῶν.
πιθανότητα
|
μὲν
|
οὖν
τινα
ἔχει
ὁ
λόγος, |
[1, 4] |
τούτων,
ἀκουσάτω
τῶν
Ἡσιόδου·
οὗτος
|
μὲν |
πανάριστος
ὃς
αὐτὸς
πάντα
νοήσῃ, |
[1, 8] |
εὐετηρίαν
συμπαραλαμβάνουσιν.
τούτων
δὲ
τὰ
|
μὲν |
πολλοὶ
καὶ
παλαιοὶ
λέγουσιν,
τὰ |
[1, 5] |
ἐκ
τῶν
βίων
ὑπολαμβάνειν
οἱ
|
μὲν |
πολλοὶ
καὶ
φορτικώτατοι
τὴν
ἡδονήν· |
[1, 10] |
καὶ
σαθρῶς
ἱδρυμένον.
ἢ
τὸ
|
μὲν |
ταῖς
τύχαις
ἐπακολουθεῖν
οὐδαμῶς
ὀρθόν; |
[1, 5] |
μὴ
θέσιν
διαφυλάττων.
καὶ
περὶ
|
μὲν |
τούτων
ἅλις·
ἱκανῶς
γὰρ
καὶ |
[1, 13] |
ἢ
τῶν
τυχόντων.
ἀλλὰ
περὶ
|
μὲν |
τούτων
ἅλις,
καὶ
τὸ
θρεπτικὸν
|
[1, 6] |
Σπεύσιππος
ἐπακολουθῆσαι
δοκεῖ.
ἀλλὰ
περὶ
|
μὲν
|
τούτων
ἄλλος
ἔστω
λόγος·
τοῖς |
[1, 11] |
μακαρίους
δ´
ἀνθρώπους.
~καὶ
περὶ
|
μὲν |
τούτων
ἐπὶ
τοσοῦτον
διωρίσθω.
Τὰς |
[1, 7] |
ἕκαστον
γὰρ
ἰατρεύει.
~καὶ
περὶ
|
μὲν |
τούτων
ἐπὶ
τοσοῦτον
εἰρήσθω.
Πάλιν |
[1, 8] |
ὃ
λέγεται
φιλοτοιοῦτος,
οἷον
ἵππος
|
μὲν |
τῷ
φιλίππῳ,
θέαμα
δὲ
τῷ |
[1, 7] |
πράττεται;
τοῦτο
δ´
ἐν
ἰατρικῇ
|
μὲν |
ὑγίεια,
ἐν
στρατηγικῇ
δὲ
νίκη, |
[1, 9] |
τῶν
δὲ
λοιπῶν
ἀγαθῶν
τὰ
|
μὲν |
ὑπάρχειν
ἀναγκαῖον,
τὰ
δὲ
συνεργὰ |
[1, 7] |
λόγον
ἔχοντος·
τούτου
δὲ
τὸ
|
μὲν |
ὡς
ἐπιπειθὲς
λόγῳ,
τὸ
δ´ |