Livre, chapitre |
[1, 4] |
δ´
ᾤοντο
παρὰ
τὰ
πολλὰ
|
ταῦτα |
ἀγαθὰ
ἄλλο
τι
καθ´
αὑτὸ |
[1, 6] |
καὶ
ἡδοναί
τινες
καὶ
τιμαί;
|
ταῦτα |
γὰρ
εἰ
καὶ
δι´
ἄλλο |
[1, 12] |
τὸν
θεὸν
καὶ
τἀγαθόν·
πρὸς
|
ταῦτα |
γὰρ
καὶ
τἆλλα
ἀναφέρεσθαι.
ὁ |
[1, 4] |
μὲν
γὰρ
ἀπὸ
τῶν
γνωρίμων,
|
ταῦτα |
δὲ
διττῶς·
τὰ
μὲν
γὰρ |
[1, 13] |
εἶναι,
τὸ
δὲ
λόγον
ἔχον.
|
ταῦτα |
δὲ
πότερον
διώρισται
καθάπερ
τὰ |
[1, 8] |
τις
εἶναι
δοκεῖ,
τοῖς
δὲ
|
ταῦτα |
ἢ
τούτων
τι
μεθ´
ἡδονῆς |
[1, 7] |
οὕτω
καὶ
ἀνθρώπου
παρὰ
πάντα
|
ταῦτα |
θείη
τις
ἂν
ἔργον
τι; |
[1, 7] |
λόγου,
σπουδαίου
δ´
ἀνδρὸς
εὖ
|
ταῦτα |
καὶ
καλῶς,
ἕκαστον
δ´
εὖ |
[1, 8] |
ἡ
εὐδαιμονία,
καὶ
οὐ
διώρισται
|
ταῦτα |
κατὰ
τὸ
Δηλιακὸν
ἐπίγραμμα·
κάλλιστον |
[1, 6] |
ἢ
τῶν
ἐναντίων
κωλυτικὰ
διὰ
|
ταῦτα |
λέγεσθαι
καὶ
τρόπον
ἄλλον.
δῆλον |
[1, 4] |
ἀποδεκτέον,
καὶ
τί
προτιθέμεθα,
πεφροιμιάσθω
|
ταῦτα. |
Λέγωμεν
δ´
ἀναλαβόντες,
ἐπειδὴ
πᾶσα |
[1, 6] |
δὴ
ἐν
ἄλλῳ.
ἀλλ´
ἴσως
|
ταῦτα |
μὲν
ἀφετέον
τὸ
νῦν·
ἐξακριβοῦν |
[1, 12] |
σωματικῶν
καὶ
τῶν
ψυχικῶν.
ἀλλὰ
|
ταῦτα |
μὲν
ἴσως
οἰκειότερον
ἐξακριβοῦν
τοῖς |
[1, 6] |
πολλοὶ
λόγοι
πρὸς
αὐτὰ
καταβέβληνται.
|
~ταῦτα |
μὲν
οὖν
ἀφείσθω.
Τὸ
δὲ |
[1, 7] |
πρακτὸν
ἀγαθόν,
εἰ
δὲ
πλείω,
|
ταῦτα. |
μεταβαίνων
δὴ
ὁ
λόγος
εἰς |
[1, 10] |
καὶ
δυστυχίαι.
ἀπορίαν
δὲ
καὶ
|
ταῦτα |
παρέχει·
τῷ
γὰρ
μακαρίως
βεβιωκότι |
[1, 8] |
τὸ
τυχεῖν.
ἅπαντα
γὰρ
ὑπάρχει
|
ταῦτα |
ταῖς
ἀρίσταις
ἐνεργείαις·
ταύτας
δέ, |
[1, 6] |
καθ´
αὑτά,
θάτερα
δὲ
διὰ
|
ταῦτα. |
χωρίσαντες
οὖν
ἀπὸ
τῶν
ὠφελίμων |