Livre, chapitre |
[1, 6] |
θάτερα
δὲ
διὰ
ταῦτα.
χωρίσαντες
|
οὖν |
ἀπὸ
τῶν
ὠφελίμων
τὰ
καθ´ |
[1, 6] |
πρὸς
αὐτὰ
καταβέβληνται.
~ταῦτα
μὲν
|
οὖν |
ἀφείσθω.
Τὸ
δὲ
καθόλου
βέλτιον |
[1, 7] |
τις
ἂν
ἔργον
τι;
τί
|
οὖν |
δὴ
τοῦτ´
ἂν
εἴη
ποτέ; |
[1, 8] |
ἢ
ἀγαθοὶ
ὄντες
τεθνᾶσιν.
καθάπερ
|
οὖν |
εἴπομεν,
ἔοικε
προσδεῖ–
σθαι
καὶ |
[1, 7] |
καὶ
ταῖς
λοιπαῖς
ὁμοίως.
τί
|
οὖν |
ἑκάστης
τἀγαθόν;
ἢ
οὗ
χάριν |
[1, 4] |
τοῦ
εἶναι
ἀγαθά.
ἁπάσας
μὲν
|
οὖν |
ἐξετάζειν
τὰς
δόξας
ματαιότερον
ἴσως |
[1, 4] |
ἡμῖν
τὰ
δ´
ἁπλῶς.
ἴσως
|
οὖν |
ἡμῖν
γε
ἀρκτέον
ἀπὸ
τῶν |
[1, 9] |
διὰ
τύχην
παραγίνεται.
εἰ
μὲν
|
οὖν |
καὶ
ἄλλο
τί
ἐστι
θεῶν |
[1, 2] |
τἀγαθὸν
καὶ
τὸ
ἄριστον.
ἆρ´
|
οὖν |
καὶ
πρὸς
τὸν
βίον
ἡ
|
[1, 13] |
ἢ
ἄλλην
τινά.
ταύτης
μὲν
|
οὖν |
κοινή
τις
ἀρετὴ
καὶ
οὐκ |
[1, 10] |
ἐν
αὐτῷ
γενόμενος
ἐπήβολος.
τί
|
οὖν |
κωλύει
λέγειν
εὐδαίμονα
τὸν
κατ´ |
[1, 8] |
τὰ
πλεῖστα
κατορθοῦν.
τοῖς
μὲν
|
οὖν |
λέγουσι
τὴν
ἀρετὴν
ἢ
ἀρετήν |
[1, 3] |
ἔθνει
καὶ
πόλεσιν.
~ἡ
μὲν
|
οὖν |
μέθοδος
τούτων
ἐφίεται,
πολιτική
τις |
[1, 6] |
λέγεσθαι
καὶ
τρόπον
ἄλλον.
δῆλον
|
οὖν |
ὅτι
διττῶς
λέγοιτ´
ἂν
τἀγαθά, |
[1, 5] |
γινώσκονται,
καὶ
ἐπ´
ἀρετῇ·
δῆλον
|
οὖν |
ὅτι
κατά
γε
τούτους
ἡ |
[1, 10] |
τελευτήσαντα
ἀθλίως
οὐδεὶς
εὐδαιμονίζει.
~Πότερον
|
οὖν |
οὐδ´
ἄλλον
οὐδένα
ἀνθρώπων
εὐδαιμονιστέον
|
[1, 9] |
καὶ
πρακτικοὺς
τῶν
καλῶν.
εἰκότως
|
οὖν |
οὔτε
βοῦν
οὔτε
ἵππον
οὔτε
|
[1, 3] |
ἕτεροι
δὲ
δι´
ἀνδρείαν.
ἀγαπητὸν
|
οὖν |
περὶ
τοιούτων
καὶ
ἐκ
τοιούτων |
[1, 5] |
τρίτος
ὁ
θεωρητικός.
οἱ
μὲν
|
οὖν |
πολλοὶ
παντελῶς
ἀνδραποδώδεις
φαίνονται
βοσκημάτων |
[1, 8] |
ἀρετὴν
τῷ
φιλαρέτῳ.
τοῖς
μὲν
|
οὖν |
πολλοῖς
τὰ
ἡδέα
μάχεται
διὰ |
[1, 4] |
τῶν
πρακτῶν
ἀγαθῶν.
ὀνόματι
μὲν
|
οὖν |
σχεδὸν
ὑπὸ
τῶν
πλείστων
ὁμολογεῖται· |
[1, 7] |
οὐδ´
ὀλίγος
χρόνος.
Περιγεγράφθω
μὲν
|
οὖν |
τἀγαθὸν
ταύτῃ·
δεῖ
γὰρ
ἴσως |
[1, 7] |
ἔστι
τι
ἔργον
αὐτοῦ.
πότερον
|
οὖν |
τέκτονος
μὲν
καὶ
σκυτέως
ἔστιν |
[1, 11] |
ἀφαιρεῖσθαι
τὸ
μακάριον.
συμβάλλεσθαι
μὲν
|
οὖν |
τι
φαίνονται
τοῖς
κεκμηκόσιν
αἱ |
[1, 6] |
εἰδῶμεν,
ἐπιτευξόμεθα
αὐτῶν.
πιθανότητα
μὲν
|
οὖν |
τινα
ἔχει
ὁ
λόγος,
ἔοικε |