Livre, chapitre |
[1, 13] |
ἀκουστικόν
τι.
διορίζεται
δὲ
καὶ
|
ἡ
|
ἀρετὴ
κατὰ
τὴν
διαφορὰν
ταύτην· |
[1, 5] |
οὖν
ὅτι
κατά
γε
τούτους
|
ἡ |
ἀρετὴ
κρείττων.
τάχα
δὲ
καὶ |
[1, 7] |
ἢ
ἥμισυ
τοῦ
παντὸς
εἶναι
|
ἡ |
ἀρχή,
καὶ
πολλὰ
συμφανῆ
γίνεσθαι |
[1, 2] |
οὖν
καὶ
πρὸς
τὸν
βίον
|
ἡ
|
γνῶσις
αὐτοῦ
μεγάλην
ἔχει
ῥοπήν, |
[1, 3] |
ἕκαστα.
τοῖς
γὰρ
τοιούτοις
ἀνόνητος
|
ἡ |
γνῶσις
γίνεται,
καθάπερ
τοῖς
ἀκρατέσιν· |
[1, 13] |
μάλιστα
τὸ
μόριον
τοῦτο
καὶ
|
ἡ |
δύναμις
αὕτη,
ὁ
δ´
ἀγαθὸς |
[1, 3] |
οὐ
γὰρ
παρὰ
τὸν
χρόνον
|
ἡ |
ἔλλειψις,
ἀλλὰ
διὰ
τὸ
κατὰ |
[1, 8] |
ἄρα
καὶ
κάλλιστον
καὶ
ἥδιστον
|
ἡ
|
εὐδαιμονία,
καὶ
οὐ
διώρισται
ταῦτα |
[1, 7] |
μηδέποτε
δι´
ἄλλο.
τοιοῦτον
δ´
|
ἡ |
εὐδαιμονία
μάλιστ´
εἶναι
δοκεῖ·
(ταύτην |
[1, 7] |
δή
τι
φαίνεται
καὶ
αὔταρκες
|
ἡ |
εὐδαιμονία,
τῶν
πρακτῶν
οὖσα
τέλος. |
[1, 12] |
ἐκ
τῶν
εἰρημένων
ὅτι
ἐστὶν
|
ἡ |
εὐδαιμονία
τῶν
τιμίων
καὶ
τελείων. |
[1, 13] |
θεῖον
τίθεμεν.
~Ἐπεὶ
δ´
ἐστὶν
|
ἡ |
εὐδαιμονία
ψυχῆς
ἐνέργειά
τις
κατ´
|
[1, 13] |
αὕτη,
δῆλον
ὅτι
γίνοιτ´
ἂν
|
ἡ |
ζήτησις
κατὰ
τὴν
ἐξ
ἀρχῆς |
[1, 8] |
ὁ
λόγος·
ταύτης
γάρ
ἐστιν
|
ἡ |
κατ´
αὐτὴν
ἐνέργεια.
διαφέρει
δὲ |
[1, 3] |
καὶ
θειότερον
ἔθνει
καὶ
πόλεσιν.
|
~ἡ |
μὲν
οὖν
μέθοδος
τούτων
ἐφίεται, |
[1, 13] |
λόγου
τὸ
ἄλογον,
μηνύει
καὶ
|
ἡ |
νουθέτησις
καὶ
πᾶσα
ἐπιτίμησίς
τε
|
[1, 4] |
ἢ
ἐπὶ
τὰς
ἀρχάς
ἐστιν
|
ἡ |
ὁδός,
ὥσπερ
ἐν
τῷ
σταδίῳ |
[1, 6] |
τὸ
δὲ
καθ´
αὑτὸ
καὶ
|
ἡ |
οὐσία
πρότερον
τῇ
φύσει
τοῦ |
[1, 3] |
καὶ
τὰ
δίκαια,
περὶ
ὧν
|
ἡ |
πολιτικὴ
σκοπεῖται,
πολλὴν
ἔχει
διαφορὰν |
[1, 13] |
μᾶλλον
ὅσῳ
τιμιωτέρα
καὶ
βελτίων
|
ἡ |
πολιτικὴ
τῆς
ἰατρικῆς·
τῶν
δ´ |
[1, 2] |
καὶ
μάλιστα
ἀρχιτεκτονικῆς.
τοιαύτη
δ´
|
ἡ |
πολιτικὴ
φαίνεται·
τίνας
γὰρ
εἶναι |
[1, 13] |
εἰ
δὲ
τῆς
πολιτικῆς
ἐστὶν
|
ἡ |
σκέψις
αὕτη,
δῆλον
ὅτι
γίνοιτ´ |
[1, 3] |
καθ´
ἕκαστον
γένος,
ἐφ´
ὅσον
|
ἡ |
τοῦ
πράγματος
φύσις
ἐπιδέχεται·
παραπλήσιον |
[1, 10] |
γὰρ
αὐτὰ
συνεπικοσμεῖν
πέφυκεν,
καὶ
|
ἡ |
χρῆσις
αὐτῶν
καλὴ
καὶ
σπουδαία
|