Livre, chapitre
[1, 13]	κατὰ τὴν ἐξ ἀρχῆς προαίρεσιν.	περὶ	ἀρετῆς δὲ ἐπισκεπτέον ἀνθρωπίνης δῆλον
[1, 13]	ἐνέργειά τις κατ´ ἀρετὴν τελείαν,	περὶ	ἀρετῆς ἐπισκεπτέον ἂν εἴη· τάχα
[1, 10]	ἔοικεν αἰτίῳ τοῦ μὴ γίνεσθαι	περὶ	αὐτὰς λήθην. ὑπάρξει δὴ τὸ
[1, 13]	ἐστὶ τῶν προκειμένων. λέγεται δὲ	περὶ	αὐτῆς καὶ ἐν τοῖς ἐξωτερικοῖς
[1, 8]	αὐτῆς τῶν ζητουμένων. ~Σκεπτέον δὲ	περὶ	αὐτῆς οὐ μόνον ἐκ τοῦ
[1, 8]	ἀλλὰ καὶ ἐκ τῶν λεγομένων	περὶ	αὐτῆς· τῷ μὲν γὰρ ἀληθεῖ
[1, 11]	εἰ δή, καθάπερ καὶ τῶν	περὶ	αὑτὸν ἀτυχημάτων τὰ μὲν ἔχει
[1, 6]	δ´ ἐοίκασιν οἱ Πυθαγόρειοι λέγειν	περὶ	αὐτοῦ, τιθέντες ἐν τῇ τῶν
[1, 8]	τούτων ἕκαστον, εἴπερ καλῶς κρίνει	περὶ	αὐτῶν ὁ σπουδαῖος· κρίνει δ´
[1, 5]	καὶ ἐν τοῖς ἐγκυκλίοις εἴρηται	περὶ	αὐτῶν. τρίτος δ´ ἐστὶν ὁ
[1, 4]	πράττειν ταὐτὸν ὑπολαμβάνουσι τῷ εὐδαιμονεῖν·	περὶ	δὲ τῆς εὐδαιμονίας, τί ἐστιν,
[1, 11]	διαφέρει δὲ τῶν παθῶν ἕκαστον	περὶ	ζῶντας ἢ τελευτήσαντας συμβαίνειν πολὺ
[1, 4]	τοῖς ἔθεσιν ἦχθαι καλῶς τὸν	περὶ	καλῶν καὶ δικαίων καὶ ὅλως
[1, 4]	τὸ περὶ τούτων εἰδέναι. ~καὶ	περὶ	μὲν ἀκροατοῦ, καὶ πῶς ἀποδεκτέον,
[1, 5]	εἰ μὴ θέσιν διαφυλάττων. καὶ	περὶ	μὲν τούτων ἅλις· ἱκανῶς γὰρ
[1, 13]	ἐπιεικῶν ἢ τῶν τυχόντων. ἀλλὰ	περὶ	μὲν τούτων ἅλις, καὶ τὸ
[1, 6]	καὶ Σπεύσιππος ἐπακολουθῆσαι δοκεῖ. ἀλλὰ	περὶ	μὲν τούτων ἄλλος ἔστω λόγος·
[1, 11]	λεχθέντα, μακαρίους δ´ ἀνθρώπους. ~καὶ	περὶ	μὲν τούτων ἐπὶ τοσοῦτον διωρίσθω.
[1, 7]	καθ´ ἕκαστον γὰρ ἰατρεύει. ~καὶ	περὶ	μὲν τούτων ἐπὶ τοσοῦτον εἰρήσθω.
[1, 10]	λόγῳ καὶ τὸ νῦν διαπορηθέν.	περὶ	οὐδὲν γὰρ οὕτως ὑπάρχει τῶν
[1, 3]	ὁ πεπαιδευμένος, ἁπλῶς δ´ ὁ	περὶ	πᾶν πεπαιδευμένος. διὸ τῆς πολιτικῆς
[1, 6]	τις ὑποφαίνεται διὰ τὸ μὴ	περὶ	παντὸς ἀγαθοῦ τοὺς λόγους εἰρῆσθαι,
[1, 9]	γήρως, καθάπερ ἐν τοῖς Τρωικοῖς	περὶ	Πριάμου μυθεύεται· τὸν δὲ τοιαύταις
[1, 12]	μὲν ἴσως οἰκειότερον ἐξακριβοῦν τοῖς	περὶ	τὰ ἐγκώμια πεπονημένοις· ἡμῖν δὲ
[1, 7]	ὅτι δειχθῆναι καλῶς, οἷον καὶ	περὶ	τὰς ἀρχάς· τὸ δ´ ὅτι
[1, 10]	τῶν ἀνθρωπίνων ἔργων βεβαιότης ὡς	περὶ	τὰς ἐνεργείας τὰς κατ´ ἀρετήν·
[1, 13]	καὶ ὁ κατ´ ἀλήθειαν πολιτικὸς	περὶ	ταύτην μάλιστα πεπονῆσθαι· βούλεται γὰρ
[1, 8]	δὲ καὶ τὰ ἐπιζητούμενα τὰ	περὶ	τὴν εὐδαιμονίαν ἅπανθ´ ὑπάρχειν τῷ
[1, 13]	ἰατρῶν οἱ χαρίεντες πολλὰ πραγματεύονται	περὶ	τὴν τοῦ σώματος γνῶσιν. θεωρητέον
[1, 13]	γὰρ οὕτως ἂν βέλτιον καὶ	περὶ	τῆς εὐδαιμονίας θεωρήσαιμεν. δοκεῖ δὲ
[1, 12]	μηδέν. ~Διωρισμένων δὲ τούτων ἐπισκεψώμεθα	περὶ	τῆς εὐδαιμονίας πότερα τῶν ἐπαινετῶν
[1, 6]	φιλοσοφίας οἰκειότερον. ὁμοίως δὲ καὶ	περὶ	τῆς ἰδέας· εἰ γὰρ καὶ
[1, 3]	δὲ δι´ ἀνδρείαν. ἀγαπητὸν οὖν	περὶ	τοιούτων καὶ ἐκ τοιούτων λέγοντας
[1, 13]	καὶ σωφροσύνην ἠθικάς. λέγοντες γὰρ	περὶ	τοῦ ἤθους οὐ λέγομεν ὅτι
[1, 10]	τὰς δὲ τύχας πολλάκις ἀνακυκλεῖσθαι	περὶ	τοὺς αὐτούς; δῆλον γὰρ ὡς
[1, 10]	λόγον ἐνδέχεται πολλὰς μεταβολὰς συμβαίνειν	περὶ	τοὺς ἐκγόνους, καὶ τοὺς μὲν
[1, 12]	δὲ τοῦτο καὶ ἐκ τῶν	περὶ	τοὺς θεοὺς ἐπαίνων· γελοῖοι γὰρ
[1, 11]	μᾶλλον δ´ ἴσως τὸ διαπορεῖσθαι	περὶ	τοὺς κεκμηκότας εἴ τινος ἀγαθοῦ
[1, 11]	ἐλαφροτέροις ἔοικεν, οὕτω καὶ τὰ	περὶ	τοὺς φίλους ὁμοίως ἅπαντας, διαφέρει
[1, 3]	πράττουσι πολυωφελὲς ἂν εἴη τὸ	περὶ	τούτων εἰδέναι. ~καὶ περὶ μὲν
[1, 3]	λόγοι δ´ ἐκ τούτων καὶ	περὶ	τούτων· ἔτι δὲ τοῖς πάθεσιν
[1, 12]	δὲ καὶ Εὔδοξος καλῶς συνηγορῆσαι	περὶ	τῶν ἀριστείων τῇ ἡδονῇ· τὸ
[1, 3]	καὶ τύπῳ τἀληθὲς ἐνδείκνυσθαι, καὶ	περὶ	τῶν ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ
[1, 8]	τὸ τέλος· οὕτω γὰρ τῶν	περὶ	ψυχὴν ἀγαθῶν γίνεται καὶ οὐ
[1, 8]	μὲν ἐκτὸς λεγομένων τῶν δὲ	περὶ	ψυχὴν καὶ σῶμα, τὰ περὶ
[1, 8]	περὶ ψυχὴν καὶ σῶμα, τὰ	περὶ	ψυχὴν κυριώτατα λέγομεν καὶ μάλιστα
[1, 8]	καὶ τὰς ἐνεργείας τὰς ψυχικὰς	περὶ	ψυχὴν τίθεμεν. ὥστε καλῶς ἂν
[1, 13]	θεωρητέον δὴ καὶ τῷ πολιτικῷ	περὶ	ψυχῆς, θεωρητέον δὲ τούτων χάριν,
[1, 13]	τὸν πολιτικὸν εἰδέναι πως τὰ	περὶ	ψυχῆς, ὥσπερ καὶ τὸν ὀφθαλμοὺς
[1, 3]	δὲ καλὰ καὶ τὰ δίκαια,	περὶ	ὧν ἡ πολιτικὴ σκοπεῖται, πολλὴν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 11/06/2008