Livre, chapitre
[1, 13]	ἕξεων δὲ τὰς ἐπαινετὰς ἀρετὰς	λέγομεν.
[1, 13]	τὴν εὐδαιμονίαν ἀνθρωπίνην. ἀρετὴν δὲ	λέγομεν	ἀνθρωπίνην οὐ τὴν τοῦ σώματος
[1, 13]	ἀρετὴ κατὰ τὴν διαφορὰν ταύτην·	λέγομεν	γὰρ αὐτῶν τὰς μὲν διανοητικὰς
[1, 13]	τὴν εὐδαιμονίαν δὲ ψυχῆς ἐνέργειαν	λέγομεν.	εἰ δὲ ταῦθ´ οὕτως ἔχει,
[1, 8]	σῶμα, τὰ περὶ ψυχὴν κυριώτατα	λέγομεν	καὶ μάλιστα ἀγαθά, τὰς δὲ
[1, 13]	γὰρ περὶ τοῦ ἤθους οὐ	λέγομεν	ὅτι σοφὸς ἢ συνετὸς ἀλλ´
[1, 9]	ἄλλο τῶν ζῴων οὐδὲν εὔδαιμον	λέγομεν·	οὐδὲν γὰρ αὐτῶν οἷόν τε
[1, 7]	εἶναι δοκεῖ. τὸ δ´ αὔταρκες	λέγομεν	οὐκ αὐτῷ μόνῳ, τῷ ζῶντι
[1, 4]	τινὸς ὀρέγεται, τί ἐστὶν οὗ	λέγομεν	τὴν πολιτικὴν ἐφίεσθαι καὶ τί
[1, 7]	τὸ τελειότατον τούτων. τελειότερον δὲ	λέγομεν	τὸ καθ´ αὑτὸ διωκτὸν τοῦ
[1, 10]	τὴν εὐδαιμονίαν; εἰ δὲ μὴ	λέγομεν	τὸν τεθνεῶτα εὐδαίμονα, μηδὲ Σόλων

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 11/06/2008