Livre, chapitre |
[1, 10] |
ἀγαθόν,
εἴπερ
καὶ
τῷ
ζῶντι
|
μὴ
|
αἰσθανομένῳ
δέ,
οἷον
τιμαὶ
καὶ |
[1, 10] |
ἄτοπον,
εἰ
ὅτ´
ἔστιν
εὐδαίμων,
|
μὴ |
ἀληθεύσεται
κατ´
αὐτοῦ
τὸ
ὑπάρχον |
[1, 7] |
ψυχῆς
ἐνέργεια
κατὰ
λόγον
ἢ
|
μὴ |
ἄνευ
λόγου,
τὸ
δ´
αὐτό |
[1, 10] |
αὐτοῦ
τὸ
ὑπάρχον
διὰ
τὸ
|
μὴ
|
βούλεσθαι
τοὺς
ζῶντας
εὐδαιμονίζειν
διὰ |
[1, 10] |
τοῦτο
γὰρ
ἔοικεν
αἰτίῳ
τοῦ
|
μὴ |
γίνεσθαι
περὶ
αὐτὰς
λήθην.
ὑπάρξει |
[1, 10] |
εὐκόλως
πολλὰς
καὶ
μεγάλας
ἀτυχίας,
|
μὴ |
δι´
ἀναλγησίαν,
ἀλλὰ
γεννάδας
ὢν |
[1, 12] |
ἀριστείων
τῇ
ἡδονῇ·
τὸ
γὰρ
|
μὴ
|
ἐπαινεῖσθαι
τῶν
ἀγαθῶν
οὖσαν
μηνύειν |
[1, 11] |
τηλικαῦτα
ὥστε
μήτε
τοὺς
εὐδαίμονας
|
μὴ |
εὐδαίμονας
ποιεῖν
μήτ´
ἄλλο
τῶν |
[1, 9] |
οἰκειότερον,
φαίνεται
δὲ
κἂν
εἰ
|
μὴ |
θεόπεμπτός
ἐστιν
ἀλλὰ
δι´
ἀρετὴν |
[1, 5] |
ζῶντα
οὐδεὶς
ἂν
εὐδαιμονίσειεν,
εἰ
|
μὴ |
θέσιν
διαφυλάττων.
καὶ
περὶ
μὲν |
[1, 13] |
σπουδαία
καὶ
φαύλη)
πλὴν
εἰ
|
μὴ |
κατὰ
μικρὸν
καὶ
διικνοῦνταί
τινες |
[1, 4] |
ἢ
δοκούσας
ἔχειν
τινὰ
λόγον.
|
μὴ |
λανθανέτω
δ´
ἡμᾶς
ὅτι
διαφέρουσιν |
[1, 10] |
τινα
τὴν
εὐδαιμονίαν;
εἰ
δὲ
|
μὴ |
λέγομεν
τὸν
τεθνεῶτα
εὐδαίμονα,
μηδὲ |
[1, 7] |
προειρημένων
χρή,
καὶ
τὴν
ἀκρίβειαν
|
μὴ |
ὁμοίως
ἐν
ἅπασιν
ἐπιζητεῖν,
ἀλλ´ |
[1, 11] |
ὥστε
μὴ
ποιεῖν
εὐδαίμονας
τοὺς
|
μὴ |
ὄντας
μηδὲ
τοὺς
ὄντας
ἀφαιρεῖσθαι |
[1, 2] |
τἆλλα
δὲ
διὰ
τοῦτο,
καὶ
|
μὴ
|
πάντα
δι´
ἕτερον
αἱρούμεθα
(πρόεισι |
[1, 9] |
δυνατὸν
γὰρ
ὑπάρξαι
πᾶσι
τοῖς
|
μὴ |
πεπηρωμένοις
πρὸς
ἀρετὴν
διά
τινος |
[1, 6] |
ἀμφισβήτησίς
τις
ὑποφαίνεται
διὰ
τὸ
|
μὴ |
περὶ
παντὸς
ἀγαθοῦ
τοὺς
λόγους
|
[1, 11] |
τοσοῦτόν
γε
καὶ
τοιοῦτον
ὥστε
|
μὴ |
ποιεῖν
εὐδαίμονας
τοὺς
μὴ
ὄντας
|
[1, 7] |
εἶναι·
ἔτι
δὲ
πάντων
αἱρετωτάτην
|
μὴ |
συναριθμουμένην—
συναριθμουμένην
δὲ
δῆλον
ὡς |
[1, 7] |
ἐν
τοῖς
ἄλλοις
ποιητέον,
ὅπως
|
μὴ |
τὰ
πάρεργα
τῶν
ἔργων
πλείω |
[1, 10] |
τοῖς
ἐκτὸς
ἀγαθοῖς
ἱκανῶς
κεχορηγημένον
|
μὴ |
τὸν
τυχόντα
χρόνον
ἀλλὰ
τέλειον |
[1, 8] |
τὰ
ἡδέα
μάχεται
διὰ
τὸ
|
μὴ |
φύσει
τοιαῦτ´
εἶναι,
τοῖς
δὲ |
[1, 8] |
τῷ
δικαιοπραγεῖν,
οὔτ´
ἐλευθέριον
τὸν
|
μὴ |
χαίροντα
ταῖς
ἐλευθερίοις
πράξεσιν·
ὁμοίως |
[1, 8] |
δίκαιον
οὐθεὶς
ἂν
εἴποι
τὸν
|
μὴ |
χαίροντα
τῷ
δικαιοπραγεῖν,
οὔτ´
ἐλευθέριον |
[1, 8] |
γὰρ
οὐδ´
ἐστὶν
ἀγαθὸς
ὁ
|
μὴ |
χαίρων
ταῖς
καλαῖς
πράξεσιν·
οὔτε |