Livre, chapitre |
[1, 10] |
τὸν
αὐτὸν
δὲ
τρόπον
καὶ
|
τοὺς |
ἄλλους
τεχνίτας
ἅπαντας.
εἰ
δ´ |
[1, 7] |
γὰρ
ἐπὶ
τοὺς
γονεῖς
καὶ
|
τοὺς |
ἀπογόνους
καὶ
τῶν
φίλων
τοὺς |
[1, 10] |
δὲ
τύχας
πολλάκις
ἀνακυκλεῖσθαι
περὶ
|
τοὺς |
αὐτούς;
δῆλον
γὰρ
ὡς
εἰ |
[1, 7] |
ὅρος
τις·
ἐπεκτείνοντι
γὰρ
ἐπὶ
|
τοὺς |
γονεῖς
καὶ
τοὺς
ἀπογόνους
καὶ |
[1, 10] |
ὅτι
καὶ
τοῖς
ἀποστήμασι
πρὸς
|
τοὺς |
γονεῖς
παντοδαπῶς
ἔχειν
αὐτοὺς
ἐνδέχεται. |
[1, 10] |
τυχεῖν
βίου
τοῦ
κατ´
ἀξίαν,
|
τοὺς |
δ´
ἐξ
ἐναντίας·
δῆλον
δ´ |
[1, 10] |
ἐνδέχεται
πολλὰς
μεταβολὰς
συμβαίνειν
περὶ
|
τοὺς |
ἐκγόνους,
καὶ
τοὺς
μὲν
αὐτῶν
|
[1, 12] |
δὲ
συμβαίνει
διὰ
τὸ
γίνεσθαι
|
τοὺς |
ἐπαίνους
δι´
ἀναφορᾶς,
ὥσπερ
εἴπομεν. |
[1, 11] |
δὲ
καὶ
τηλικαῦτα
ὥστε
μήτε
|
τοὺς |
εὐδαίμονας
μὴ
εὐδαίμονας
ποιεῖν
μήτ´
|
[1, 13] |
διαφέρειν
τὸ
ἥμισυ
τοῦ
βίου
|
τοὺς
|
εὐδαίμονας
τῶν
ἀθλίων·
συμβαίνει
δὲ |
[1, 10] |
ὑπάρχον
διὰ
τὸ
μὴ
βούλεσθαι
|
τοὺς |
ζῶντας
εὐδαιμονίζειν
διὰ
τὰς
μεταβολάς, |
[1, 12] |
καὶ
εὐδαιμονίζομεν
καὶ
τῶν
ἀνδρῶν
|
τοὺς |
θειοτάτους
{μακαρίζομεν}
ὁμοίως
δὲ
καὶ |
[1, 12] |
τοῦτο
καὶ
ἐκ
τῶν
περὶ
|
τοὺς |
θεοὺς
ἐπαίνων·
γελοῖοι
γὰρ
φαίνονται |
[1, 11] |
δ´
ἴσως
τὸ
διαπορεῖσθαι
περὶ
|
τοὺς |
κεκμηκότας
εἴ
τινος
ἀγαθοῦ
κοινωνοῦσιν
|
[1, 13] |
ὑπηκόους.
παράδειγμα
δὲ
τούτων
ἔχομεν
|
τοὺς |
Κρητῶν
καὶ
Λακεδαιμονίων
νομοθέτας,
καὶ |
[1, 6] |
τὸ
μὴ
περὶ
παντὸς
ἀγαθοῦ
|
τοὺς |
λόγους
εἰρῆσθαι,
λέγεσθαι
δὲ
καθ´ |
[1, 10] |
καὶ
συνεχέστατα
καταζῆν
ἐν
αὐταῖς
|
τοὺς |
μακαρίους·
τοῦτο
γὰρ
ἔοικεν
αἰτίῳ |
[1, 4] |
πλοῦτον·
συνειδότες
δ´
ἑαυτοῖς
ἄγνοιαν
|
τοὺς |
μέγα
τι
καὶ
ὑπὲρ
αὐτοὺς |
[1, 10] |
συμβαίνειν
περὶ
τοὺς
ἐκγόνους,
καὶ
|
τοὺς |
μὲν
αὐτῶν
ἀγαθοὺς
εἶναι
καὶ |
[1, 11] |
τοιοῦτον
ὥστε
μὴ
ποιεῖν
εὐδαίμονας
|
τοὺς |
μὴ
ὄντας
μηδὲ
τοὺς
ὄντας |
[1, 11] |
εὐδαίμονας
τοὺς
μὴ
ὄντας
μηδὲ
|
τοὺς |
ὄντας
ἀφαιρεῖσθαι
τὸ
μακάριον.
συμβάλλεσθαι
|
[1, 13] |
ταύτην
μάλιστα
πεπονῆσθαι·
βούλεται
γὰρ
|
τοὺς |
πολίτας
ἀγαθοὺς
ποιεῖν
καὶ
τῶν
|
[1, 9] |
τοῦ
ποιούς
τινας
καὶ
ἀγαθοὺς
|
τοὺς |
πολίτας
ποιῆσαι
καὶ
πρακτικοὺς
τῶν |
[1, 6] |
γνῶσιν
αὐτοῦ.
καίτοι
βοήθημα
τηλικοῦτον
|
τοὺς |
τεχνίτας
ἅπαντας
ἀγνοεῖν
καὶ
μηδ´ |
[1, 7] |
τοὺς
ἀπογόνους
καὶ
τῶν
φίλων
|
τοὺς |
φίλους
εἰς
ἄπειρον
πρόεισιν.
ἀλλὰ |
[1, 11] |
ἔοικεν,
οὕτω
καὶ
τὰ
περὶ
|
τοὺς |
φίλους
ὁμοίως
ἅπαντας,
διαφέρει
δὲ |