Livre, chapitre |
[1, 13] |
δεξιὰ
προαιρουμένων
κινῆσαι
τοὐναντίον
εἰς
|
τὰ |
ἀριστερὰ
παραφέρεται,
καὶ
ἐπὶ
τῆς |
[1, 13] |
ἐπαινοῦμεν·
ὀρθῶς
γὰρ
καὶ
ἐπὶ
|
τὰ |
βέλτιστα
παρακαλεῖ·
φαίνεται
δ´
ἐν |
[1, 4] |
διττῶς·
τὰ
μὲν
γὰρ
ἡμῖν
|
τὰ |
δ´
ἁπλῶς.
ἴσως
οὖν
ἡμῖν |
[1, 12] |
γὰρ
τῶν
καλῶν
ἀπὸ
ταύτης·
|
τὰ |
δ´
ἐγκώμια
τῶν
ἔργων
ὁμοίως |
[1, 11] |
καὶ
ῥοπὴν
πρὸς
τὸν
βίον
|
τὰ
|
δ´
ἐλαφροτέροις
ἔοικεν,
οὕτω
καὶ |
[1, 3] |
ὥσπερ
οὐδ´
ἐν
τοῖς
δημιουργουμένοις.
|
τὰ |
δὲ
καλὰ
καὶ
τὰ
δίκαια, |
[1, 10] |
οὐ
ποιεῖ
ῥοπὴν
τῆς
ζωῆς,
|
τὰ |
δὲ
μεγάλα
καὶ
πολλὰ
γινόμενα |
[1, 8] |
μὲν
πολλοὶ
καὶ
παλαιοὶ
λέγουσιν,
|
τὰ |
δὲ
ὀλίγοι
καὶ
ἔνδοξοι
ἄνδρες· |
[1, 1] |
τὰ
μὲν
γάρ
εἰσιν
ἐνέργειαι,
|
τὰ |
δὲ
παρ´
αὐτὰς
ἔργα
τινά. |
[1, 6] |
καθ´
αὑτὰ
διωκόμενα
καὶ
ἀγαπώμενα,
|
τὰ |
δὲ
ποιητικὰ
τούτων
ἢ
φυλακτικά
|
[1, 9] |
ἀγαθῶν
τὰ
μὲν
ὑπάρχειν
ἀναγκαῖον,
|
τὰ |
δὲ
συνεργὰ
καὶ
χρήσιμα
πέφυκεν |
[1, 13] |
παραλελυμένα
τοῦ
σώματος
μόρια
εἰς
|
τὰ |
δεξιὰ
προαιρουμένων
κινῆσαι
τοὐναντίον
εἰς |
[1, 3] |
δημιουργουμένοις.
τὰ
δὲ
καλὰ
καὶ
|
τὰ |
δίκαια,
περὶ
ὧν
ἡ
πολιτικὴ |
[1, 8] |
τὸν
αὐτὸν
δὲ
τρόπον
καὶ
|
τὰ |
δίκαια
τῷ
φιλοδικαίῳ
καὶ
ὅλως |
[1, 12] |
ἴσως
οἰκειότερον
ἐξακριβοῦν
τοῖς
περὶ
|
τὰ |
ἐγκώμια
πεπονημένοις·
ἡμῖν
δὲ
δῆλον |
[1, 6] |
διὰ
τὸ
φίλους
ἄνδρας
εἰσαγαγεῖν
|
τὰ |
εἴδη.
δόξειε
δ´
ἂν
ἴσως |
[1, 8] |
καὶ
εὐπραξία.
Φαίνεται
δὲ
καὶ
|
τὰ |
ἐπιζητούμενα
τὰ
περὶ
τὴν
εὐδαιμονίαν |
[1, 7] |
μεγάλην
γὰρ
ἔχουσι
ῥοπὴν
πρὸς
|
τὰ
|
ἑπόμενα.
δοκεῖ
γὰρ
πλεῖον
ἢ |
[1, 12] |
ἐπαινοῦμεν
διὰ
τὰς
πράξεις
καὶ
|
τὰ
|
ἔργα,
καὶ
τὸν
ἰσχυρὸν
δὲ |
[1, 1] |
τούτοις
βελτίω
πέφυκε
τῶν
ἐνεργειῶν
|
τὰ |
ἔργα.
πολλῶν
δὲ
πράξεων
οὐσῶν |
[1, 13] |
ἐφ´
ὅσον
ἱκανῶς
ἔχει
πρὸς
|
τὰ |
ζητούμενα·
τὸ
γὰρ
ἐπὶ
πλεῖον |
[1, 8] |
φιλαρέτῳ.
τοῖς
μὲν
οὖν
πολλοῖς
|
τὰ |
ἡδέα
μάχεται
διὰ
τὸ
μὴ |
[1, 6] |
τοῦτ´
ἔχοντες
μᾶλλον
εἰσόμεθα
καὶ
|
τὰ |
ἡμῖν
ἀγαθά,
κἂν
εἰδῶμεν,
ἐπιτευξόμεθα |
[1, 6] |
λέγεσθαι
δὲ
καθ´
ἓν
εἶδος
|
τὰ |
καθ´
αὑτὰ
διωκόμενα
καὶ
ἀγαπώμενα, |
[1, 6] |
χωρίσαντες
οὖν
ἀπὸ
τῶν
ὠφελίμων
|
τὰ |
καθ´
αὑτὰ
σκεψώμεθα
εἰ
λέγεται |
[1, 8] |
ἀδύνατον
γὰρ
ἢ
οὐ
ῥᾴδιον
|
τὰ |
καλὰ
πράττειν
ἀχορήγητον
ὄντα.
πολλὰ |
[1, 10] |
καὶ
ἐκ
τῶν
ὑπαρχόντων
ἀεὶ
|
τὰ |
κάλλιστα
πράττειν,
καθάπερ
καὶ
στρατηγὸν |
[1, 7] |
παντὸς
εἶναι
προαγαγεῖν
καὶ
διαρθρῶσαι
|
τὰ |
καλῶς
ἔχοντα
τῇ
περιγραφῇ,
καὶ |
[1, 10] |
μάλιστα
πάντων
πράξει
καὶ
θεωρήσει
|
τὰ |
κατ´
ἀρετήν,
καὶ
τὰς
τύχας |
[1, 8] |
δίκαια
τῷ
φιλοδικαίῳ
καὶ
ὅλως
|
τὰ |
κατ´
ἀρετὴν
τῷ
φιλαρέτῳ.
τοῖς
|
[1, 9] |
οὕτω
πέφυκεν,
ὁμοίως
δὲ
καὶ
|
τὰ |
κατὰ
τέχνην
καὶ
πᾶσαν
αἰτίαν, |
[1, 9] |
καὶ
πᾶσαν
αἰτίαν,
καὶ
μάλιστα
|
τὰ〉 |
κατὰ
τὴν
ἀρίστην.
τὸ
δὲ |
[1, 9] |
εὐδαιμονεῖν,
εὔλογον
ἔχειν
οὕτως,
εἴπερ
|
τὰ |
κατὰ
φύσιν,
ὡς
οἷόν
τε |
[1, 6] |
βέλτιον
εἶναι
γνωρίζειν
αὐτὸ
πρὸς
|
τὰ |
κτητὰ
καὶ
πρακτὰ
τῶν
ἀγαθῶν· |
[1, 10] |
ζώντων
οἷς
ὑπάρχει
καὶ
ὑπάρξει
|
τὰ |
λεχθέντα,
μακαρίους
δ´
ἀνθρώπους.
~καὶ |
[1, 12] |
εἶναι
ἀρχή·
ταύτης
γὰρ
χάριν
|
τὰ |
λοιπὰ
πάντα
πάντες
πράττομεν,
τὴν |
[1, 7] |
ἑκάστης
τἀγαθόν;
ἢ
οὗ
χάριν
|
τὰ |
λοιπὰ
πράττεται;
τοῦτο
δ´
ἐν |
[1, 7] |
τὸ
τέλος·
τούτου
γὰρ
ἕνεκα
|
τὰ |
λοιπὰ
πράττουσι
πάντες.
ὥστ´
εἴ |
[1, 5] |
πρὸς
τούτοις
(κακοπαθεῖν
καὶ
ἀτυχεῖν
|
τὰ |
μέγιστα·
τὸν
δ´
οὕτω
ζῶντα
|
[1, 1] |
δέ
τις
φαίνεται
τῶν
τελῶν·
|
τὰ |
μὲν
γάρ
εἰσιν
ἐνέργειαι,
τὰ |
[1, 4] |
τῶν
γνωρίμων,
ταῦτα
δὲ
διττῶς·
|
τὰ
|
μὲν
γὰρ
ἡμῖν
τὰ
δ´ |
[1, 11] |
καὶ
τῶν
περὶ
αὑτὸν
ἀτυχημάτων
|
τὰ |
μὲν
ἔχει
τι
βρῖθος
καὶ |
[1, 6] |
διττῶς
λέγοιτ´
ἂν
τἀγαθά,
καὶ
|
τὰ |
μὲν
καθ´
αὑτά,
θάτερα
δὲ |
[1, 10] |
καὶ
διαφερόντων
μεγέθει
καὶ
μικρότητι,
|
τὰ |
μὲν
μικρὰ
τῶν
εὐτυχημάτων,
ὁμοίως |
[1, 8] |
ἐκτὸς
εὐετηρίαν
συμπαραλαμβάνουσιν.
τούτων
δὲ
|
τὰ |
μὲν
πολλοὶ
καὶ
παλαιοὶ
λέγουσιν, |
[1, 9] |
τις.
τῶν
δὲ
λοιπῶν
ἀγαθῶν
|
τὰ |
μὲν
ὑπάρχειν
ἀναγκαῖον,
τὰ
δὲ
|
[1, 10] |
μακαρίων
ἄθλιος·
οὐδέποτε
γὰρ
πράξει
|
τὰ |
μισητὰ
καὶ
τὰ
φαῦλα.
τὸν |
[1, 6] |
σωτηρίᾳ
γε
τῆς
ἀληθείας
καὶ
|
τὰ |
οἰκεῖα
ἀναιρεῖν,
ἄλλως
τε
καὶ |
[1, 7] |
οἷον
πλοῦτον
αὐλοὺς
καὶ
ὅλως
|
τὰ |
ὄργανα,
δῆλον
ὡς
οὐκ
ἔστι
|
[1, 13] |
τῷ
λόγῳ.
ἀτεχνῶς
γὰρ
καθάπερ
|
τὰ |
παραλελυμένα
τοῦ
σώματος
μόρια
εἰς |
[1, 11] |
τελευτήσαντας
συμβαίνειν
πολὺ
μᾶλλον
ἢ
|
τὰ |
παράνομα
καὶ
δεινὰ
προϋπάρχειν
ἐν |
[1, 7] |
τοῖς
ἄλλοις
ποιητέον,
ὅπως
μὴ
|
τὰ |
πάρεργα
τῶν
ἔργων
πλείω
γίνηται. |
[1, 8] |
Φαίνεται
δὲ
καὶ
τὰ
ἐπιζητούμενα
|
τὰ |
περὶ
τὴν
εὐδαιμονίαν
ἅπανθ´
ὑπάρχειν |
[1, 11] |
δ´
ἐλαφροτέροις
ἔοικεν,
οὕτω
καὶ
|
τὰ |
περὶ
τοὺς
φίλους
ὁμοίως
ἅπαντας, |
[1, 8] |
δὲ
περὶ
ψυχὴν
καὶ
σῶμα,
|
τὰ |
περὶ
ψυχὴν
κυριώτατα
λέγομεν
καὶ
|
[1, 13] |
δεῖ
τὸν
πολιτικὸν
εἰδέναι
πως
|
τὰ |
περὶ
ψυχῆς,
ὥσπερ
καὶ
τὸν |
[1, 8] |
ἕν
γέ
τι
ἢ
καὶ
|
τὰ |
πλεῖστα
κατορθοῦν.
τοῖς
μὲν
οὖν |
[1, 4] |
θαυμάζουσιν.
ἔνιοι
δ´
ᾤοντο
παρὰ
|
τὰ
|
πολλὰ
ταῦτα
ἀγαθὰ
ἄλλο
τι |
[1, 5] |
καὶ
ἄλλου
χάριν.
διὸ
μᾶλλον
|
τὰ |
πρότερον
λεχθέντα
τέλη
τις
ἂν |
[1, 1] |
καὶ
ἐπιστημῶν
πολλὰ
γίνεται
καὶ
|
τὰ |
τέλη·
ἰατρικῆς
μὲν
γὰρ
ὑγίεια, |
[1, 7] |
πειρατέον.
ἐπεὶ
δὲ
πλείω
φαίνεται
|
τὰ |
τέλη,
τούτων
δ´
αἱρούμεθά
τινα |
[1, 1] |
οὐδὲν
τὰς
ἐνεργείας
αὐτὰς
εἶναι
|
τὰ |
τέλη
τῶν
πράξεων
ἢ
παρὰ |
[1, 13] |
ταῦτα
δὲ
πότερον
διώρισται
καθάπερ
|
τὰ |
τοῦ
σώματος
μόρια
καὶ
πᾶν |
[1, 2] |
τὸ
ταύτης
τέλος
περιέχοι
ἂν
|
τὰ |
τῶν
ἄλλων,
ὥστε
τοῦτ´
ἂν |
[1, 1] |
ὑφ´
ἑτέρας·
ἐν
ἁπάσαις
δὲ
|
τὰ |
τῶν
ἀρχιτεκτονικῶν
τέλη
πάντων
ἐστὶν |
[1, 10] |
μηδ´
ἐπί
τινα
χρόνον
συνικνεῖσθαι
|
τὰ |
τῶν
ἐκγόνων
τοῖς
γονεῦσιν.
ἀλλ´ |
[1, 8] |
μὲν
γὰρ
ἀληθεῖ
πάντα
συνᾴδει
|
τὰ |
ὑπάρχοντα,
τῷ
δὲ
ψευδεῖ
ταχὺ |
[1, 13] |
κινήσεων,
καὶ
ταύτῃ
βελτίω
γίνεται
|
τὰ |
φαντάσματα
τῶν
ἐπιεικῶν
ἢ
τῶν
|
[1, 10] |
γὰρ
πράξει
τὰ
μισητὰ
καὶ
|
τὰ |
φαῦλα.
τὸν
γὰρ
ὡς
ἀληθῶς
|
[1, 8] |
τοῖς
δὲ
φιλοκάλοις
ἐστὶν
ἡδέα
|
τὰ |
φύσει
ἡδέα·
τοιαῦται
δ´
αἱ |