HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
σώφρονος 1
σωφροσύνην 1
σώφρων 1
τὰ 70
τἀγαθά 1
τἀγαθὰ 1
τἀγαθόν 3

Fréquences [« »]
63 ἢ
50 περὶ
66 τὴν
70 τὰ
71 ἐν
74 μὲν
100 δ´

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Éthique à Nicomaque, livre I

τὰ

Livre, chapitre

[1, 13]   δεξιὰ προαιρουμένων κινῆσαι τοὐναντίον εἰς τὰ ἀριστερὰ παραφέρεται, καὶ ἐπὶ τῆς

[1, 13]   ἐπαινοῦμεν· ὀρθῶς γὰρ καὶ ἐπὶ τὰ βέλτιστα παρακαλεῖ· φαίνεται δ´ ἐν

[1, 4]   διττῶς· τὰ μὲν γὰρ ἡμῖν τὰ δ´ ἁπλῶς. ἴσως οὖν ἡμῖν

[1, 12]   γὰρ τῶν καλῶν ἀπὸ ταύτης· τὰ δ´ ἐγκώμια τῶν ἔργων ὁμοίως

[1, 11]   καὶ ῥοπὴν πρὸς τὸν βίον τὰ δ´ ἐλαφροτέροις ἔοικεν, οὕτω καὶ

[1, 3]   ὥσπερ οὐδ´ ἐν τοῖς δημιουργουμένοις. τὰ δὲ καλὰ καὶ τὰ δίκαια,

[1, 10]   οὐ ποιεῖ ῥοπὴν τῆς ζωῆς, τὰ δὲ μεγάλα καὶ πολλὰ γινόμενα

[1, 8]   μὲν πολλοὶ καὶ παλαιοὶ λέγουσιν, τὰ δὲ ὀλίγοι καὶ ἔνδοξοι ἄνδρες·

[1, 1]   τὰ μὲν γάρ εἰσιν ἐνέργειαι, τὰ δὲ παρ´ αὐτὰς ἔργα τινά.

[1, 6]   καθ´ αὑτὰ διωκόμενα καὶ ἀγαπώμενα, τὰ δὲ ποιητικὰ τούτων ἢ φυλακτικά

[1, 9]   ἀγαθῶν τὰ μὲν ὑπάρχειν ἀναγκαῖον, τὰ δὲ συνεργὰ καὶ χρήσιμα πέφυκεν

[1, 13]   παραλελυμένα τοῦ σώματος μόρια εἰς τὰ δεξιὰ προαιρουμένων κινῆσαι τοὐναντίον εἰς

[1, 3]   δημιουργουμένοις. τὰ δὲ καλὰ καὶ τὰ δίκαια, περὶ ὧν ἡ πολιτικὴ

[1, 8]   τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ τὰ δίκαια τῷ φιλοδικαίῳ καὶ ὅλως

[1, 12]   ἴσως οἰκειότερον ἐξακριβοῦν τοῖς περὶ τὰ ἐγκώμια πεπονημένοις· ἡμῖν δὲ δῆλον

[1, 6]   διὰ τὸ φίλους ἄνδρας εἰσαγαγεῖν τὰ εἴδη. δόξειε δ´ ἂν ἴσως

[1, 8]   καὶ εὐπραξία. Φαίνεται δὲ καὶ τὰ ἐπιζητούμενα τὰ περὶ τὴν εὐδαιμονίαν

[1, 7]   μεγάλην γὰρ ἔχουσι ῥοπὴν πρὸς τὰ ἑπόμενα. δοκεῖ γὰρ πλεῖον ἢ

[1, 12]   ἐπαινοῦμεν διὰ τὰς πράξεις καὶ τὰ ἔργα, καὶ τὸν ἰσχυρὸν δὲ

[1, 1]   τούτοις βελτίω πέφυκε τῶν ἐνεργειῶν τὰ ἔργα. πολλῶν δὲ πράξεων οὐσῶν

[1, 13]   ἐφ´ ὅσον ἱκανῶς ἔχει πρὸς τὰ ζητούμενα· τὸ γὰρ ἐπὶ πλεῖον

[1, 8]   φιλαρέτῳ. τοῖς μὲν οὖν πολλοῖς τὰ ἡδέα μάχεται διὰ τὸ μὴ

[1, 6]   τοῦτ´ ἔχοντες μᾶλλον εἰσόμεθα καὶ τὰ ἡμῖν ἀγαθά, κἂν εἰδῶμεν, ἐπιτευξόμεθα

[1, 6]   λέγεσθαι δὲ καθ´ ἓν εἶδος τὰ καθ´ αὑτὰ διωκόμενα καὶ ἀγαπώμενα,

[1, 6]   χωρίσαντες οὖν ἀπὸ τῶν ὠφελίμων τὰ καθ´ αὑτὰ σκεψώμεθα εἰ λέγεται

[1, 8]   ἀδύνατον γὰρ ἢ οὐ ῥᾴδιον τὰ καλὰ πράττειν ἀχορήγητον ὄντα. πολλὰ

[1, 10]   καὶ ἐκ τῶν ὑπαρχόντων ἀεὶ τὰ κάλλιστα πράττειν, καθάπερ καὶ στρατηγὸν

[1, 7]   παντὸς εἶναι προαγαγεῖν καὶ διαρθρῶσαι τὰ καλῶς ἔχοντα τῇ περιγραφῇ, καὶ

[1, 10]   μάλιστα πάντων πράξει καὶ θεωρήσει τὰ κατ´ ἀρετήν, καὶ τὰς τύχας

[1, 8]   δίκαια τῷ φιλοδικαίῳ καὶ ὅλως τὰ κατ´ ἀρετὴν τῷ φιλαρέτῳ. τοῖς

[1, 9]   οὕτω πέφυκεν, ὁμοίως δὲ καὶ τὰ κατὰ τέχνην καὶ πᾶσαν αἰτίαν,

[1, 9]   καὶ πᾶσαν αἰτίαν, καὶ μάλιστα τὰ〉 κατὰ τὴν ἀρίστην. τὸ δὲ

[1, 9]   εὐδαιμονεῖν, εὔλογον ἔχειν οὕτως, εἴπερ τὰ κατὰ φύσιν, ὡς οἷόν τε

[1, 6]   βέλτιον εἶναι γνωρίζειν αὐτὸ πρὸς τὰ κτητὰ καὶ πρακτὰ τῶν ἀγαθῶν·

[1, 10]   ζώντων οἷς ὑπάρχει καὶ ὑπάρξει τὰ λεχθέντα, μακαρίους δ´ ἀνθρώπους. ~καὶ

[1, 12]   εἶναι ἀρχή· ταύτης γὰρ χάριν τὰ λοιπὰ πάντα πάντες πράττομεν, τὴν

[1, 7]   ἑκάστης τἀγαθόν; ἢ οὗ χάριν τὰ λοιπὰ πράττεται; τοῦτο δ´ ἐν

[1, 7]   τὸ τέλος· τούτου γὰρ ἕνεκα τὰ λοιπὰ πράττουσι πάντες. ὥστ´ εἴ

[1, 5]   πρὸς τούτοις (κακοπαθεῖν καὶ ἀτυχεῖν τὰ μέγιστα· τὸν δ´ οὕτω ζῶντα

[1, 1]   δέ τις φαίνεται τῶν τελῶν· τὰ μὲν γάρ εἰσιν ἐνέργειαι, τὰ

[1, 4]   τῶν γνωρίμων, ταῦτα δὲ διττῶς· τὰ μὲν γὰρ ἡμῖν τὰ δ´

[1, 11]   καὶ τῶν περὶ αὑτὸν ἀτυχημάτων τὰ μὲν ἔχει τι βρῖθος καὶ

[1, 6]   διττῶς λέγοιτ´ ἂν τἀγαθά, καὶ τὰ μὲν καθ´ αὑτά, θάτερα δὲ

[1, 10]   καὶ διαφερόντων μεγέθει καὶ μικρότητι, τὰ μὲν μικρὰ τῶν εὐτυχημάτων, ὁμοίως

[1, 8]   ἐκτὸς εὐετηρίαν συμπαραλαμβάνουσιν. τούτων δὲ τὰ μὲν πολλοὶ καὶ παλαιοὶ λέγουσιν,

[1, 9]   τις. τῶν δὲ λοιπῶν ἀγαθῶν τὰ μὲν ὑπάρχειν ἀναγκαῖον, τὰ δὲ

[1, 10]   μακαρίων ἄθλιος· οὐδέποτε γὰρ πράξει τὰ μισητὰ καὶ τὰ φαῦλα. τὸν

[1, 6]   σωτηρίᾳ γε τῆς ἀληθείας καὶ τὰ οἰκεῖα ἀναιρεῖν, ἄλλως τε καὶ

[1, 7]   οἷον πλοῦτον αὐλοὺς καὶ ὅλως τὰ ὄργανα, δῆλον ὡς οὐκ ἔστι

[1, 13]   τῷ λόγῳ. ἀτεχνῶς γὰρ καθάπερ τὰ παραλελυμένα τοῦ σώματος μόρια εἰς

[1, 11]   τελευτήσαντας συμβαίνειν πολὺ μᾶλλον ἢ τὰ παράνομα καὶ δεινὰ προϋπάρχειν ἐν

[1, 7]   τοῖς ἄλλοις ποιητέον, ὅπως μὴ τὰ πάρεργα τῶν ἔργων πλείω γίνηται.

[1, 8]   Φαίνεται δὲ καὶ τὰ ἐπιζητούμενα τὰ περὶ τὴν εὐδαιμονίαν ἅπανθ´ ὑπάρχειν

[1, 11]   δ´ ἐλαφροτέροις ἔοικεν, οὕτω καὶ τὰ περὶ τοὺς φίλους ὁμοίως ἅπαντας,

[1, 8]   δὲ περὶ ψυχὴν καὶ σῶμα, τὰ περὶ ψυχὴν κυριώτατα λέγομεν καὶ

[1, 13]   δεῖ τὸν πολιτικὸν εἰδέναι πως τὰ περὶ ψυχῆς, ὥσπερ καὶ τὸν

[1, 8]   ἕν γέ τι ἢ καὶ τὰ πλεῖστα κατορθοῦν. τοῖς μὲν οὖν

[1, 4]   θαυμάζουσιν. ἔνιοι δ´ ᾤοντο παρὰ τὰ πολλὰ ταῦτα ἀγαθὰ ἄλλο τι

[1, 5]   καὶ ἄλλου χάριν. διὸ μᾶλλον τὰ πρότερον λεχθέντα τέλη τις ἂν

[1, 1]   καὶ ἐπιστημῶν πολλὰ γίνεται καὶ τὰ τέλη· ἰατρικῆς μὲν γὰρ ὑγίεια,

[1, 7]   πειρατέον. ἐπεὶ δὲ πλείω φαίνεται τὰ τέλη, τούτων δ´ αἱρούμεθά τινα

[1, 1]   οὐδὲν τὰς ἐνεργείας αὐτὰς εἶναι τὰ τέλη τῶν πράξεων ἢ παρὰ

[1, 13]   ταῦτα δὲ πότερον διώρισται καθάπερ τὰ τοῦ σώματος μόρια καὶ πᾶν

[1, 2]   τὸ ταύτης τέλος περιέχοι ἂν τὰ τῶν ἄλλων, ὥστε τοῦτ´ ἂν

[1, 1]   ὑφ´ ἑτέρας· ἐν ἁπάσαις δὲ τὰ τῶν ἀρχιτεκτονικῶν τέλη πάντων ἐστὶν

[1, 10]   μηδ´ ἐπί τινα χρόνον συνικνεῖσθαι τὰ τῶν ἐκγόνων τοῖς γονεῦσιν. ἀλλ´

[1, 8]   μὲν γὰρ ἀληθεῖ πάντα συνᾴδει τὰ ὑπάρχοντα, τῷ δὲ ψευδεῖ ταχὺ

[1, 13]   κινήσεων, καὶ ταύτῃ βελτίω γίνεται τὰ φαντάσματα τῶν ἐπιεικῶν ἢ τῶν

[1, 10]   γὰρ πράξει τὰ μισητὰ καὶ τὰ φαῦλα. τὸν γὰρ ὡς ἀληθῶς

[1, 8]   τοῖς δὲ φιλοκάλοις ἐστὶν ἡδέα τὰ φύσει ἡδέα· τοιαῦται δ´ αἱ

Livre, chapitre
[1, 13]	δεξιὰ προαιρουμένων κινῆσαι τοὐναντίον εἰς	τὰ	ἀριστερὰ παραφέρεται, καὶ ἐπὶ τῆς
[1, 13]	ἐπαινοῦμεν· ὀρθῶς γὰρ καὶ ἐπὶ	τὰ	βέλτιστα παρακαλεῖ· φαίνεται δ´ ἐν
[1, 4]	διττῶς· τὰ μὲν γὰρ ἡμῖν	τὰ	δ´ ἁπλῶς. ἴσως οὖν ἡμῖν
[1, 12]	γὰρ τῶν καλῶν ἀπὸ ταύτης·	τὰ	δ´ ἐγκώμια τῶν ἔργων ὁμοίως
[1, 11]	καὶ ῥοπὴν πρὸς τὸν βίον	τὰ	δ´ ἐλαφροτέροις ἔοικεν, οὕτω καὶ
[1, 3]	ὥσπερ οὐδ´ ἐν τοῖς δημιουργουμένοις.	τὰ	δὲ καλὰ καὶ τὰ δίκαια,
[1, 10]	οὐ ποιεῖ ῥοπὴν τῆς ζωῆς,	τὰ	δὲ μεγάλα καὶ πολλὰ γινόμενα
[1, 8]	μὲν πολλοὶ καὶ παλαιοὶ λέγουσιν,	τὰ	δὲ ὀλίγοι καὶ ἔνδοξοι ἄνδρες·
[1, 1]	τὰ μὲν γάρ εἰσιν ἐνέργειαι,	τὰ	δὲ παρ´ αὐτὰς ἔργα τινά.
[1, 6]	καθ´ αὑτὰ διωκόμενα καὶ ἀγαπώμενα,	τὰ	δὲ ποιητικὰ τούτων ἢ φυλακτικά
[1, 9]	ἀγαθῶν τὰ μὲν ὑπάρχειν ἀναγκαῖον,	τὰ	δὲ συνεργὰ καὶ χρήσιμα πέφυκεν
[1, 13]	παραλελυμένα τοῦ σώματος μόρια εἰς	τὰ	δεξιὰ προαιρουμένων κινῆσαι τοὐναντίον εἰς
[1, 3]	δημιουργουμένοις. τὰ δὲ καλὰ καὶ	τὰ	δίκαια, περὶ ὧν ἡ πολιτικὴ
[1, 8]	τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ	τὰ	δίκαια τῷ φιλοδικαίῳ καὶ ὅλως
[1, 12]	ἴσως οἰκειότερον ἐξακριβοῦν τοῖς περὶ	τὰ	ἐγκώμια πεπονημένοις· ἡμῖν δὲ δῆλον
[1, 6]	διὰ τὸ φίλους ἄνδρας εἰσαγαγεῖν	τὰ	εἴδη. δόξειε δ´ ἂν ἴσως
[1, 8]	καὶ εὐπραξία. Φαίνεται δὲ καὶ	τὰ	ἐπιζητούμενα τὰ περὶ τὴν εὐδαιμονίαν
[1, 7]	μεγάλην γὰρ ἔχουσι ῥοπὴν πρὸς	τὰ	ἑπόμενα. δοκεῖ γὰρ πλεῖον ἢ
[1, 12]	ἐπαινοῦμεν διὰ τὰς πράξεις καὶ	τὰ	ἔργα, καὶ τὸν ἰσχυρὸν δὲ
[1, 1]	τούτοις βελτίω πέφυκε τῶν ἐνεργειῶν	τὰ	ἔργα. πολλῶν δὲ πράξεων οὐσῶν
[1, 13]	ἐφ´ ὅσον ἱκανῶς ἔχει πρὸς	τὰ	ζητούμενα· τὸ γὰρ ἐπὶ πλεῖον
[1, 8]	φιλαρέτῳ. τοῖς μὲν οὖν πολλοῖς	τὰ	ἡδέα μάχεται διὰ τὸ μὴ
[1, 6]	τοῦτ´ ἔχοντες μᾶλλον εἰσόμεθα καὶ	τὰ	ἡμῖν ἀγαθά, κἂν εἰδῶμεν, ἐπιτευξόμεθα
[1, 6]	λέγεσθαι δὲ καθ´ ἓν εἶδος	τὰ	καθ´ αὑτὰ διωκόμενα καὶ ἀγαπώμενα,
[1, 6]	χωρίσαντες οὖν ἀπὸ τῶν ὠφελίμων	τὰ	καθ´ αὑτὰ σκεψώμεθα εἰ λέγεται
[1, 8]	ἀδύνατον γὰρ ἢ οὐ ῥᾴδιον	τὰ	καλὰ πράττειν ἀχορήγητον ὄντα. πολλὰ
[1, 10]	καὶ ἐκ τῶν ὑπαρχόντων ἀεὶ	τὰ	κάλλιστα πράττειν, καθάπερ καὶ στρατηγὸν
[1, 7]	παντὸς εἶναι προαγαγεῖν καὶ διαρθρῶσαι	τὰ	καλῶς ἔχοντα τῇ περιγραφῇ, καὶ
[1, 10]	μάλιστα πάντων πράξει καὶ θεωρήσει	τὰ	κατ´ ἀρετήν, καὶ τὰς τύχας
[1, 8]	δίκαια τῷ φιλοδικαίῳ καὶ ὅλως	τὰ	κατ´ ἀρετὴν τῷ φιλαρέτῳ. τοῖς
[1, 9]	οὕτω πέφυκεν, ὁμοίως δὲ καὶ	τὰ	κατὰ τέχνην καὶ πᾶσαν αἰτίαν,
[1, 9]	καὶ πᾶσαν αἰτίαν, καὶ μάλιστα	τὰ〉	κατὰ τὴν ἀρίστην. τὸ δὲ
[1, 9]	εὐδαιμονεῖν, εὔλογον ἔχειν οὕτως, εἴπερ	τὰ	κατὰ φύσιν, ὡς οἷόν τε
[1, 6]	βέλτιον εἶναι γνωρίζειν αὐτὸ πρὸς	τὰ	κτητὰ καὶ πρακτὰ τῶν ἀγαθῶν·
[1, 10]	ζώντων οἷς ὑπάρχει καὶ ὑπάρξει	τὰ	λεχθέντα, μακαρίους δ´ ἀνθρώπους. ~καὶ
[1, 12]	εἶναι ἀρχή· ταύτης γὰρ χάριν	τὰ	λοιπὰ πάντα πάντες πράττομεν, τὴν
[1, 7]	ἑκάστης τἀγαθόν; ἢ οὗ χάριν	τὰ	λοιπὰ πράττεται; τοῦτο δ´ ἐν
[1, 7]	τὸ τέλος· τούτου γὰρ ἕνεκα	τὰ	λοιπὰ πράττουσι πάντες. ὥστ´ εἴ
[1, 5]	πρὸς τούτοις (κακοπαθεῖν καὶ ἀτυχεῖν	τὰ	μέγιστα· τὸν δ´ οὕτω ζῶντα
[1, 1]	δέ τις φαίνεται τῶν τελῶν·	τὰ	μὲν γάρ εἰσιν ἐνέργειαι, τὰ
[1, 4]	τῶν γνωρίμων, ταῦτα δὲ διττῶς·	τὰ	μὲν γὰρ ἡμῖν τὰ δ´
[1, 11]	καὶ τῶν περὶ αὑτὸν ἀτυχημάτων	τὰ	μὲν ἔχει τι βρῖθος καὶ
[1, 6]	διττῶς λέγοιτ´ ἂν τἀγαθά, καὶ	τὰ	μὲν καθ´ αὑτά, θάτερα δὲ
[1, 10]	καὶ διαφερόντων μεγέθει καὶ μικρότητι,	τὰ	μὲν μικρὰ τῶν εὐτυχημάτων, ὁμοίως
[1, 8]	ἐκτὸς εὐετηρίαν συμπαραλαμβάνουσιν. τούτων δὲ	τὰ	μὲν πολλοὶ καὶ παλαιοὶ λέγουσιν,
[1, 9]	τις. τῶν δὲ λοιπῶν ἀγαθῶν	τὰ	μὲν ὑπάρχειν ἀναγκαῖον, τὰ δὲ
[1, 10]	μακαρίων ἄθλιος· οὐδέποτε γὰρ πράξει	τὰ	μισητὰ καὶ τὰ φαῦλα. τὸν
[1, 6]	σωτηρίᾳ γε τῆς ἀληθείας καὶ	τὰ	οἰκεῖα ἀναιρεῖν, ἄλλως τε καὶ
[1, 7]	οἷον πλοῦτον αὐλοὺς καὶ ὅλως	τὰ	ὄργανα, δῆλον ὡς οὐκ ἔστι
[1, 13]	τῷ λόγῳ. ἀτεχνῶς γὰρ καθάπερ	τὰ	παραλελυμένα τοῦ σώματος μόρια εἰς
[1, 11]	τελευτήσαντας συμβαίνειν πολὺ μᾶλλον ἢ	τὰ	παράνομα καὶ δεινὰ προϋπάρχειν ἐν
[1, 7]	τοῖς ἄλλοις ποιητέον, ὅπως μὴ	τὰ	πάρεργα τῶν ἔργων πλείω γίνηται.
[1, 8]	Φαίνεται δὲ καὶ τὰ ἐπιζητούμενα	τὰ	περὶ τὴν εὐδαιμονίαν ἅπανθ´ ὑπάρχειν
[1, 11]	δ´ ἐλαφροτέροις ἔοικεν, οὕτω καὶ	τὰ	περὶ τοὺς φίλους ὁμοίως ἅπαντας,
[1, 8]	δὲ περὶ ψυχὴν καὶ σῶμα,	τὰ	περὶ ψυχὴν κυριώτατα λέγομεν καὶ
[1, 13]	δεῖ τὸν πολιτικὸν εἰδέναι πως	τὰ	περὶ ψυχῆς, ὥσπερ καὶ τὸν
[1, 8]	ἕν γέ τι ἢ καὶ	τὰ	πλεῖστα κατορθοῦν. τοῖς μὲν οὖν
[1, 4]	θαυμάζουσιν. ἔνιοι δ´ ᾤοντο παρὰ	τὰ	πολλὰ ταῦτα ἀγαθὰ ἄλλο τι
[1, 5]	καὶ ἄλλου χάριν. διὸ μᾶλλον	τὰ	πρότερον λεχθέντα τέλη τις ἂν
[1, 1]	καὶ ἐπιστημῶν πολλὰ γίνεται καὶ	τὰ	τέλη· ἰατρικῆς μὲν γὰρ ὑγίεια,
[1, 7]	πειρατέον. ἐπεὶ δὲ πλείω φαίνεται	τὰ	τέλη, τούτων δ´ αἱρούμεθά τινα
[1, 1]	οὐδὲν τὰς ἐνεργείας αὐτὰς εἶναι	τὰ	τέλη τῶν πράξεων ἢ παρὰ
[1, 13]	ταῦτα δὲ πότερον διώρισται καθάπερ	τὰ	τοῦ σώματος μόρια καὶ πᾶν
[1, 2]	τὸ ταύτης τέλος περιέχοι ἂν	τὰ	τῶν ἄλλων, ὥστε τοῦτ´ ἂν
[1, 1]	ὑφ´ ἑτέρας· ἐν ἁπάσαις δὲ	τὰ	τῶν ἀρχιτεκτονικῶν τέλη πάντων ἐστὶν
[1, 10]	μηδ´ ἐπί τινα χρόνον συνικνεῖσθαι	τὰ	τῶν ἐκγόνων τοῖς γονεῦσιν. ἀλλ´
[1, 8]	μὲν γὰρ ἀληθεῖ πάντα συνᾴδει	τὰ	ὑπάρχοντα, τῷ δὲ ψευδεῖ ταχὺ
[1, 13]	κινήσεων, καὶ ταύτῃ βελτίω γίνεται	τὰ	φαντάσματα τῶν ἐπιεικῶν ἢ τῶν
[1, 10]	γὰρ πράξει τὰ μισητὰ καὶ	τὰ	φαῦλα. τὸν γὰρ ὡς ἀληθῶς
[1, 8]	τοῖς δὲ φιλοκάλοις ἐστὶν ἡδέα	τὰ	φύσει ἡδέα· τοιαῦται δ´ αἱ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 11/06/2008