Alphabétiquement     [«   »]
ζώντων 1
ζῴῳ 1
ζῴων 1
ἢ 63
24
6
ἡδέα 3
Fréquences     [«    »]
47 ἂν
50 περὶ
42 τὸν
63 ἢ
66 τὴν
70 τὰ
71 ἐν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Éthique à Nicomaque, livre I


Livre, chapitre
[1, 8]   πάγκακοι παῖδες εἶεν φίλοι,     ἀγαθοὶ ὄντες τεθνᾶσιν. καθάπερ οὖν
[1, 13]   ἐν τοῖς τελείοις· εὐλογώτερον γὰρ     ἄλλην τινά. ταύτης μὲν οὖν
[1, 4]   τῶν ἀθλοθετῶν ἐπὶ τὸ πέρας     ἀνάπαλιν. ἀρκτέον μὲν γὰρ ἀπὸ
[1, 11]   τοὐναντίον, ἀφαυρόν τι καὶ μικρὸν     ἁπλῶς ἐκείνοις εἶναι, εἰ
[1, 5]   καὶ καθεύδειν ἔχοντα τὴν ἀρετὴν     ἀπρακτεῖν διὰ βίου, καὶ πρὸς
[1, 8]   μὲν οὖν λέγουσι τὴν ἀρετὴν     ἀρετήν τινα συνῳδός ἐστιν
[1, 9]   δι´ ἀρετὴν καί τινα μάθησιν     ἄσκησιν παραγίνεται, τῶν θειοτάτων εἶναι·
[1, 4]   ἱκανὸν δὲ τὰς μάλιστα ἐπιπολαζούσας     δοκούσας ἔχειν τινὰ λόγον. μὴ
[1, 2]   ἐστὶ καὶ τίνος τῶν ἐπιστημῶν     δυνάμεων. δόξειε δ´ ἂν τῆς
[1, 8]   εὐδαιμονικὸς τὴν ἰδέαν παναίσχης     δυσγενὴς μονώτης καὶ ἄτεκνος,
[1, 9]   καὶ ἀπορεῖται πότερόν ἐστι μαθητὸν     ἐθιστὸν καὶ ἄλλως πως
[1, 11]   τι καὶ μικρὸν ἁπλῶς     ἐκείνοις εἶναι, εἰ δὲ μή,
[1, 5]   ἐν τοῖς τιμῶσι μᾶλλον εἶναι     ἐν τῷ τιμωμένῳ, τἀγαθὸν δὲ
[1, 8]   ἄριστον ὑπολαμβάνειν, καὶ ἐν ἕξει     ἐνεργείᾳ. τὴν μὲν γὰρ ἕξιν
[1, 4]   ἐζήτει, πότερον ἀπὸ τῶν ἀρχῶν     ἐπὶ τὰς ἀρχάς ἐστιν
[1, 7]   τὰ ἑπόμενα. δοκεῖ γὰρ πλεῖον     ἥμισυ τοῦ παντὸς εἶναι
[1, 7]   οὐδέν ἐστιν, ἀλλ´ ἀργὸν πέφυκεν;     καθάπερ ὀφθαλμοῦ καὶ χειρὸς καὶ
[1, 9]   πότερόν ἐστι μαθητὸν ἐθιστὸν     καὶ ἄλλως πως ἀσκητόν,
[1, 8]   ἀποτελεῖν ὑπάρχουσαν, οἷον τῷ καθεύδοντι     καὶ ἄλλως πως ἐξηργηκότι, τὴν
[1, 9]   κατά τινα θείαν μοῖραν     καὶ διὰ τύχην παραγίνεται. εἰ
[1, 8]   ὅλοις, ἀλλ´ ἕν γέ τι     καὶ τὰ πλεῖστα κατορθοῦν. τοῖς
[1, 10]   γὰρ ἐν ταύταις τὸ εὖ     κακῶς, ἀλλὰ προσδεῖται τούτων
[1, 9]   καὶ ἄλλως πως ἀσκητόν,     κατά τινα θείαν μοῖραν
[1, 4]   διότι· δὲ τοιοῦτος ἔχει     λάβοι ἂν ἀρχὰς ῥᾳδίως.
[1, 10]   διὰ βίου τοιοῦτος· ἀεὶ γὰρ     μάλιστα πάντων πράξει καὶ θεωρήσει
[1, 6]   πρὸς ἓν ἅπαντα συντελεῖν,     μᾶλλον κατ´ ἀναλογίαν; ὡς γὰρ
[1, 12]   εὐδαιμονίας πότερα τῶν ἐπαινετῶν ἐστὶν     μᾶλλον τῶν τιμίων· δῆλον γὰρ
[1, 7]   ἀνθρώπου ψυχῆς ἐνέργεια κατὰ λόγον     μὴ ἄνευ λόγου, τὸ δ´
[1, 8]   ταῖς ἀρίσταις ἐνεργείαις· ταύτας δέ,     μίαν τούτων τὴν ἀρίστην, φαμὲν
[1, 8]   τὴν ἰδέαν παναίσχης δυσγενὴς     μονώτης καὶ ἄτεκνος, ἔτι δ´
[1, 6]   δὲ ποῖα θείη τις ἄν;     ὅσα καὶ μονούμενα διώκεται, οἷον
[1, 8]   προσδεομένη, καθάπερ εἴπομεν· ἀδύνατον γὰρ     οὐ ῥᾴδιον τὰ καλὰ πράττειν
[1, 7]   ὁμοίως. τί οὖν ἑκάστης τἀγαθόν;     οὗ χάριν τὰ λοιπὰ πράττεται;
[1, 6]   αὑτὰ ἀγαθῶν θείη τις ἄν.     οὐδ´ ἄλλο οὐδὲν πλὴν τῆς
[1, 8]   τούτων τι μεθ´ ἡδονῆς     οὐκ ἄνευ ἡδονῆς· ἕτεροι δὲ
[1, 1]   εἶναι τὰ τέλη τῶν πράξεων     παρὰ ταύτας ἄλλο τι, καθάπερ
[1, 4]   τι καὶ φανερῶν, οἷον ἡδονὴν     πλοῦτον τιμήν, ἄλλοι δ´
[1, 7]   ἔργον, δὲ τί ἐστιν     ποῖόν τι· θεατὴς γὰρ τἀληθοῦς.
[1, 11]   δεινὰ προϋπάρχειν ἐν ταῖς τραγῳδίαις     πράττεσθαι, συλλογιστέον δὴ καὶ ταύτην
[1, 6]   γε τῷ ἀφ´ ἑνὸς εἶναι     πρὸς ἓν ἅπαντα συντελεῖν,
[1, 10]   τυχόντα χρόνον ἀλλὰ τέλειον βίον;     προσθετέον καὶ βιωσόμενον οὕτω καὶ
[1, 6]   εἰδὼς τὸ αὐτὸ τοῦτο ἀγαθόν,     πῶς ἰατρικώτερος στρατηγικώτερος ἔσται
[1, 6]   τοῦτο ἀγαθόν, πῶς ἰατρικώτερος     στρατηγικώτερος ἔσται τὴν ἰδέαν
[1, 7]   χρόνος τῶν τοιούτων εὑρετὴς     συνεργὸς ἀγαθὸς εἶναι· ὅθεν καὶ
[1, 13]   ἤθους οὐ λέγομεν ὅτι σοφὸς     συνετὸς ἀλλ´ ὅτι πρᾶος
[1, 13]   συνετὸς ἀλλ´ ὅτι πρᾶος     σώφρων· ἐπαινοῦμεν δὲ καὶ τὸν
[1, 11]   τελευτήσαντας συμβαίνειν πολὺ μᾶλλον     τὰ παράνομα καὶ δεινὰ προϋπάρχειν
[1, 6]   δὲ καὶ τί ὠφεληθήσεται ὑφάντης     τέκτων πρὸς τὴν αὑτοῦ τέχνην
[1, 11]   τῶν παθῶν ἕκαστον περὶ ζῶντας     τελευτήσαντας συμβαίνειν πολὺ μᾶλλον
[1, 4]   φανερῶν, οἷον ἡδονὴν πλοῦτον     τιμήν, ἄλλοι δ´ ἄλλο— πολλάκις
[1, 9]   εἰ δ´ ἐστὶν οὕτω βέλτιον     τὸ διὰ τύχην εὐδαιμονεῖν, εὔλογον
[1, 3]   δ´ οὐδὲν νέος τὴν ἡλικίαν     τὸ ἦθος νεαρός· οὐ γὰρ
[1, 10]   εὐδαίμονα ἀποφαίνοντες καὶ σαθρῶς ἱδρυμένον.     τὸ μὲν ταῖς τύχαις ἐπακολουθεῖν
[1, 10]   ἔστιν εὐδαίμων τότε ἐπειδὰν ἀποθάνῃ;     τοῦτό γε παντελῶς ἄτοπον, ἄλλως
[1, 8]   εἶναι δοκεῖ, τοῖς δὲ ταῦτα     τούτων τι μεθ´ ἡδονῆς
[1, 13]   μόρια καὶ πᾶν τὸ μεριστόν,     τῷ λόγῳ δύο ἐστὶν ἀχώριστα
[1, 11]   κεκμηκότας εἴ τινος ἀγαθοῦ κοινωνοῦσιν  (ἢ   τῶν ἀντικειμένων. ἔοικε γὰρ ἐκ
[1, 6]   ποιητικὰ τούτων φυλακτικά πως     τῶν ἐναντίων κωλυτικὰ διὰ ταῦτα
[1, 13]   γίνεται τὰ φαντάσματα τῶν ἐπιεικῶν     τῶν τυχόντων. ἀλλὰ περὶ μὲν
[1, 8]   εἴ τῳ πάγκακοι παῖδες εἶεν     φίλοι, ἀγαθοὶ ὄντες τεθνᾶσιν.
[1, 6]   ἀγαπώμενα, τὰ δὲ ποιητικὰ τούτων     φυλακτικά πως τῶν ἐναντίων
[1, 8]   ἴσως οὐ μικρὸν ἐν κτήσει     χρήσει τὸ ἄριστον ὑπολαμβάνειν, καὶ
[1, 6]   τι τὸ κοινῇ κατηγορούμενον ἀγαθὸν     χωριστὸν αὐτό τι καθ´ αὑτό,




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 11/06/2008