Livre, chapitre
[1, 5]	τὴν ἡδονήν· διὸ καὶ τὸν	βίον	ἀγαπῶσι τὸν ἀπολαυστικόν. τρεῖς γάρ
[1, 10]	τὸν τυχόντα χρόνον ἀλλὰ τέλειον	βίον;	ἢ προσθετέον καὶ βιωσόμενον οὕτω
[1, 2]	ἆρ´ οὖν καὶ πρὸς τὸν	βίον	ἡ γνῶσις αὐτοῦ μεγάλην ἔχει
[1, 9]	καὶ παντοῖαι τύχαι κατὰ τὸν	βίον,	καὶ ἐνδέχεται τὸν μάλιστ´ εὐθηνοῦντα
[1, 7]	ὃ μονούμενον αἱρετὸν ποιεῖ τὸν	βίον	καὶ μηδενὸς ἐνδεᾶ· τοιοῦτον δὲ
[1, 7]	οὐκ αὐτῷ μόνῳ, τῷ ζῶντι	βίον	μονώτην, ἀλλὰ καὶ γονεῦσι καὶ
[1, 10]	γινόμενα μὲν εὖ μακαριώτερον τὸν	βίον	ποιήσει (καὶ γὰρ αὐτὰ συνεπικοσμεῖν
[1, 3]	ἄπειρος γὰρ τῶν κατὰ τὸν	βίον	πράξεων, οἱ λόγοι δ´ ἐκ
[1, 5]	πολλοὶ παντελῶς ἀνδραποδώδεις φαίνονται βοσκημάτων	βίον	προαιρούμενοι, τυγχάνουσι δὲ λόγου διὰ
[1, 11]	βρῖθος καὶ ῥοπὴν πρὸς τὸν	βίον	τὰ δ´ ἐλαφροτέροις ἔοικεν, οὕτω

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 11/06/2008