Livre, chapitre |
[1, 4] |
δὲ
τοιοῦτος
ἔχει
ἢ
λάβοι
|
ἂν |
ἀρχὰς
ῥᾳδίως.
ᾧ
δὲ
μηδέτερον |
[1, 6] |
ζητεῖται.
τάχα
δέ
τῳ
δόξειεν
|
ἂν |
βέλτιον
εἶναι
γνωρίζειν
αὐτὸ
πρὸς |
[1, 13] |
ἂν
εἴη·
τάχα
γὰρ
οὕτως
|
ἂν |
βέλτιον
καὶ
περὶ
τῆς
εὐδαιμονίας |
[1, 10] |
ἔκ
τε
τῶν
τοιούτων
οὐκ
|
ἂν |
γένοιτο
πάλιν
εὐδαίμων
ἐν
ὀλίγῳ |
[1, 10] |
τῆς
ζωῆς,
καθάπερ
εἴπομεν,
οὐδεὶς
|
ἂν |
γένοιτο
τῶν
μακαρίων
ἄθλιος·
οὐδέποτε
|
[1, 8] |
εἰ
δ´
οὕτω,
καθ´
αὑτὰς
|
ἂν |
εἶεν
αἱ
κατ´
ἀρετὴν
πράξεις |
[1, 9] |
πέφυκεν
ὀργανικῶς.
ὁμολογούμενα
δὲ
ταῦτ´
|
ἂν |
εἴη
καὶ
τοῖς
ἐν
ἀρχῇ· |
[1, 6] |
συμβεβηκότι
τοῦ
ὄντος)
ὥστ´
οὐκ
|
ἂν |
εἴη
κοινή
τις
ἐπὶ
τούτοις |
[1, 6] |
ἕτερα
τοιαῦτα)
δῆλον
ὡς
οὐκ
|
ἂν |
εἴη
κοινόν
τι
καθόλου
καὶ |
[1, 7] |
τι;
τί
οὖν
δὴ
τοῦτ´
|
ἂν |
εἴη
ποτέ;
τὸ
μὲν
γὰρ |
[1, 6] |
καθ´
αὑτό,
δῆλον
ὡς
οὐκ
|
ἂν |
εἴη
πρακτὸν
οὐδὲ
κτητὸν
ἀνθρώπῳ· |
[1, 9] |
ἀλλὰ
τοῦτο
μὲν
ἴσως
ἄλλης
|
ἂν |
εἴη
σκέψεως
οἰκειότερον,
φαίνεται
δὲ |
[1, 9] |
κάλλιστον
ἐπιτρέψαι
τύχῃ
λίαν
πλημμελὲς
|
ἂν |
εἴη.
συμφανὲς
δ´
ἐστὶ
καὶ |
[1, 2] |
τὴν
ὄρεξιν)
δῆλον
ὡς
τοῦτ´
|
ἂν
|
εἴη
τἀγαθὸν
καὶ
τὸ
ἄριστον. |
[1, 2] |
τὰ
τῶν
ἄλλων,
ὥστε
τοῦτ´
|
ἂν |
εἴη
τἀνθρώπινον
ἀγαθόν.
εἰ
γὰρ |
[1, 13] |
ἀρετὴν
τελείαν,
περὶ
ἀρετῆς
ἐπισκεπτέον
|
ἂν |
εἴη·
τάχα
γὰρ
οὕτως
ἂν |
[1, 7] |
ἕν
τι
μόνον
τέλειον,
τοῦτ´
|
ἂν |
εἴη
τὸ
ζητούμενον,
εἰ
δὲ |
[1, 3] |
ὀρέξεις
ποιουμένοις
καὶ
πράττουσι
πολυωφελὲς
|
ἂν |
εἴη
τὸ
περὶ
τούτων
εἰδέναι. |
[1, 7] |
πρακτῶν
ἁπάντων
ἐστὶ
τέλος,
τοῦτ´
|
ἂν |
εἴη
τὸ
πρακτὸν
ἀγαθόν,
εἰ |
[1, 7] |
ζωήν.
ἑπομένη
δὲ
αἰσθητική
τις
|
ἂν |
εἴη,
φαίνεται
δὲ
καὶ
αὐτὴ |
[1, 7] |
τὸ
ζητούμενον
ἀγαθόν,
τί
ποτ´
|
ἂν |
εἴη.
φαίνεται
μὲν
γὰρ
ἄλλο |
[1, 6] |
ἐξακριβοῦν
γὰρ
ὑπὲρ
αὐτῶν
ἄλλης
|
ἂν |
εἴη
φιλοσοφίας
οἰκειότερον.
ὁμοίως
δὲ |
[1, 8] |
πράξεσιν·
οὔτε
γὰρ
δίκαιον
οὐθεὶς
|
ἂν |
εἴποι
τὸν
μὴ
χαίροντα
τῷ |
[1, 7] |
αὐτά
(μηθενὸς
γὰρ
ἀποβαίνοντος
ἑλοίμεθ´
|
ἂν
|
ἕκαστον
αὐτῶν)
αἱρούμεθα
δὲ
καὶ |
[1, 6] |
καθόλου
καὶ
ἕν·
οὐ
γὰρ
|
ἂν |
ἐλέγετ´
ἐν
πάσαις
ταῖς
κατηγορίαις, |
[1, 7] |
παρὰ
πάντα
ταῦτα
θείη
τις
|
ἂν
|
ἔργον
τι;
τί
οὖν
δὴ |
[1, 5] |
τὸν
δ´
οὕτω
ζῶντα
οὐδεὶς
|
ἂν |
εὐδαιμονίσειεν,
εἰ
μὴ
θέσιν
διαφυλάττων. |
[1, 10] |
ἄλλον
οὐδένα
ἀνθρώπων
εὐδαιμονιστέον
ἕως
|
ἂν |
ζῇ,
κατὰ
Σόλωνα
δὲ
χρεὼν |
[1, 13] |
σκέψις
αὕτη,
δῆλον
ὅτι
γίνοιτ´
|
ἂν |
ἡ
ζήτησις
κατὰ
τὴν
ἐξ |
[1, 10] |
τὸ
πρότερον
ἀπορηθέν·
τάχα
γὰρ
|
ἂν |
θεωρηθείη
καὶ
τὸ
νῦν
ἐπιζητούμενον |
[1, 3] |
πολιτική
τις
οὖσα.
Λέγοιτο
δ´
|
ἂν |
ἱκανῶς,
εἰ
κατὰ
τὴν
ὑποκειμένην |
[1, 11] |
δὲ
λεχθὲν
καὶ
τύπῳ
τάχ´
|
ἂν
|
ἱκανῶς
ἔχοι.
εἰ
δή,
καθάπερ |
[1, 6] |
εἰσαγαγεῖν
τὰ
εἴδη.
δόξειε
δ´
|
ἂν |
ἴσως
βέλτιον
εἶναι
καὶ
δεῖν |
[1, 7] |
καὶ
τὸ
εὖ,
οὕτω
δόξειεν
|
ἂν |
καὶ
ἀνθρώπῳ,
εἴπερ
ἔστι
τι |
[1, 13] |
ἅπασι
τοῖς
τρεφομένοις
θείη
τις
|
ἂν |
καὶ
ἐν
τοῖς
ἐμβρύοις,
τὴν |
[1, 9] |
τι
καὶ
μακάριον.
εἴη
δ´
|
ἂν |
καὶ
πολύκοινον·
δυνατὸν
γὰρ
ὑπάρξαι
|
[1, 8] |
περὶ
ψυχὴν
τίθεμεν.
ὥστε
καλῶς
|
ἂν |
λέγοιτο
κατά
γε
ταύτην
τὴν |
[1, 6] |
καὶ
τῶν
ἀγαθῶν
ἁπάντων
ἦν
|
ἂν |
μία
τις
ἐπιστήμη·
νῦν
δ´ |
[1, 10] |
οὕτως,
ἄθλιος
μὲν
οὐδέποτε
γένοιτ´
|
ἂν |
ὁ
εὐδαίμων,
οὐ
μὴν
μακάριός |
[1, 7] |
εἶθ´
ὕστερον
ἀναγράψαι.
δόξειε
δ´
|
ἂν |
παντὸς
εἶναι
προαγαγεῖν
καὶ
διαρθρῶσαι |
[1, 10] |
εὐδαίμων,
οὐ
μὴν
μακάριός
γε,
|
ἂν
|
Πριαμικαῖς
τύχαις
περιπέσῃ.
οὐδὲ
δὴ |
[1, 2] |
ἀπέχεσθαι,
τὸ
ταύτης
τέλος
περιέχοι
|
ἂν |
τὰ
τῶν
ἄλλων,
ὥστε
τοῦτ´
|
[1, 6] |
δῆλον
οὖν
ὅτι
διττῶς
λέγοιτ´
|
ἂν |
τἀγαθά,
καὶ
τὰ
μὲν
καθ´ |
[1, 2] |
ἐπιστημῶν
ἢ
δυνάμεων.
δόξειε
δ´
|
ἂν |
τῆς
κυριωτάτης
καὶ
μάλιστα
ἀρχιτεκτονικῆς. |
[1, 7] |
ἔτι
λεχθῆναι.
τάχα
δὴ
γένοιτ´
|
ἂν |
τοῦτ´,
εἰ
ληφθείη
τὸ
ἔργον
|
[1, 2] |
καθάπερ
τοξόται
σκοπὸν
ἔχοντες
μᾶλλον
|
ἂν |
τυγχάνοιμεν
τοῦ
δέοντος;
εἰ
δ´
|
[1, 5] |
τὰ
πρότερον
λεχθέντα
τέλη
τις
|
ἂν |
ὑπολάβοι·
δι´
αὑτὰ
γὰρ
ἀγαπᾶται. |