Para.
[45]	τότε ποιητικοῦ τινος ἀνέμου ἐπουριάσοντος	τὰ	ἀκάτια καὶ συνδιοίσοντος ὑψηλὴν καὶ
[55]	καὶ κοινωνεῖν καὶ ἀνακεκρᾶσθαι κατὰ	τὰ	ἄκρα. ~(Τάχος ἐπὶ πᾶσι χρήσιμον,
[1]	θεῶν τύραννε κἀνθρώπων Ἔρως, καὶ	τὰ	ἄλλα μεγάλῃ τῇ φωνῇ ἀναβοώντων
[26]	τὸν Ἀφράνιον. Ἐγὼ δὲ καὶ	τὰ	ἄλλα μὲν αὐτοῦ κατεγίγνωσκον, μονονουχὶ
[12]	τὸν ἄνθρωπον οὐκετ᾽ οὐδ᾽ ἐς	τὰ	ἄλλα ὁμοίως ἐχρῆτο. ~Ποῦ τοίνυν
[15]	ἐοικότα λέγειν, εἰ ὀλίγον ἐντρέψας	τὰ	αὐτοῦ ἐκείνου λέγοι τις, μικρὰ
[42]	τοῦ καὶ Μούσας κληθῆναι αὐτοῦ	τὰ	βιβλία• κτῆμα γάρ φησι μᾶλλον
[16]	ᾐτιασάμην αὐτοῦ, ὅτι οὕτως ἐπέγραψε	τὰ	βιβλία τραγικώτερον ἢ κατὰ τὴν
[57]	ὡς φεύγοντας ὅμως ἐπιλαμβάνεται αὐτοῦ	τὰ	γεγενημένα πολλὰ ὄντα. ~Ἢν δὲ
[7]	οἱ πολλοὶ αὐτῶν τοῦ ἱστορεῖν	τὰ	γεγενημένα τοῖς ἐπαίνοις ἀρχόντων καὶ
[20]	ἀριθμῷ, τοῦτο μὲν καὶ παρὰ	τὰ	γεγραμμένα ἐν ταῖς τῶν ἀρχόντων
[54]	ἐχρήσαντο, Ἡρόδοτος μέν, ὡς μὴ	τὰ	γενόμενα ἐξίτηλα τῷ χρόνῳ γένηται,
[49]	ζυγοστατείτω τότε ὥσπερ ἐν τρυτάνῃ	τὰ	γιγνόμενα καὶ συνδιωκέτω καὶ συμφευγέτω.
[62]	χρόνου συνεκπεσούμενα μὲν τῷ χρίσματι	τὰ	γράμματα, ἐκφανησόμενον δέ, Σώστρατος Δεξιφάνους
[13]	τῶν ἀνθρώπων, (καὶ μάλιστά γε	τὰ	γύναια τοῖς γραφεῦσι παρακελευόμενα ὡς
[15]	οἷς οἱ τότε λοιμώξαντες ᾤκησαν;	τὰ	δ᾽ ἄλλα καὶ ἀπὸ Αἰθιοπίας
[16]	πείρην καὶ ὁκόσα καὶ νοῦσοι,	τὰ	δ᾽ ἄλλα ὁμοδίαιτα τοῖς πολλοῖς
[31]	πολλοῦ καὶ κορύζης συγγραφικῆς γέμουσα•	τὰ	δ᾽ ἐν Ἰνδοῖς πραχθησόμενα ὑπέσχετο
[33]	ἦσαν, καὶ βάτοι ἐκκεκομμέναι εἰσί,	τὰ	δὲ τῶν ἄλλων ἐρείπια ἤδη
[6]	ἔργου, τὰ μὲν γὰρ αἱρεῖσθαι,	τὰ	δὲ φεύγειν διδάσκει, φέρε πρῶτα
[10]	παρακεκομμένα εὐθὺς ἀπορρίπτειν, παραδέχεσθαι δὲ	τὰ	δόκιμα καὶ ἔννομα καὶ ἀκριβῆ
[38]	αὐτὸς ἕξειν τὴν αἰτίαν, ἢν	τὰ	δυστυχῶς ἢ ἀνοήτως γεγενημένα ὡς
[17]	τῆς κολακείας ἐς κόρον, καὶ	τὰ	ἐγκώμια φορτικὰ καὶ κομιδῇ βωμολοχικά,
[22]	κυρίῳ, καί οἱ στρατιῶται ἠγόραζον	τὰ	ἐγχρῄζοντα, καί ἤδη λελουμένοι περὶ
[30]	Μεσοποταμίᾳ, τὰ ἐπὶ τῷ Τίγρητι,	τὰ	ἐν Μηδίᾳ, πεντακοσίοις οὐδ᾽ ὅλοις
[2]	κατεσχημένοι (ἀλλ᾽ ἀφ᾽ οὗ δὴ	τὰ	ἐν ποσὶ ταῦτα κεκίνηται, ὁ
[38]	σύμπασα πόλις τῶν Ἀθηναίων, ἢν	τὰ	ἐν Σικελίᾳ κακὰ ἱστορῇ καὶ
[9]	ἀναγνωσομένοις αὐτά, καὶ ὅλως πρὸς	τὰ	ἔπειτα κανονιστέον τὰ τοιαῦτα, ἅπερ
[30]	ἐν Συρίᾳ, ὅσα ἐν Μεσοποταμίᾳ,	τὰ	ἐπὶ τῷ Τίγρητι, τὰ ἐν
[62]	ἄφυκτον, εἴ τις ἐμπέσοι εἰς	τὰ	ἕρματα• οἰκοδομήσας οὖν αὐτὸ τὸ
[14]	σαφῶς, (ἐπὶ μεῖζον μὲν αἴρειν	τὰ	ἡμέτερα, τοὺς βαρβάρους δὲ καταπολεμήσειν
[49]	ταῦτα καὶ αὐτὸς ἄρτι μὲν	τὰ	ἴδια ὁράτω καὶ δηλούτω ἡμῖν
[8]	εἰ μὴ εἰδείη τις χωρίζειν	τὰ	ἱστορίας καὶ τὰ ποιητικῆς, ἀλλ᾽
[15]	πρέπον, μεταξὺ τῶν Ἀττικῶν ὀνομάτων	τὰ	Ἰταλιωτικὰ ταῦτα ἐγκεῖσθαι, ὥσπερ τὴν
[16]	οἷον καὶ στρατιώτης ἄν τις	τὰ	καθ᾽ ἡμέραν ἀπογραφόμενος συνέθηκεν ἢ
[28]	ἐπ᾽ Εὐρώπῳ μάχης αὐτὰ δὴ	τὰ	κεφάλαια, τοιγάρτοι εἰκότως ἄν τις
[53]	τὰς αἰτίας προεκτιθέμενος καὶ περιορίζων	τὰ	κεφάλαια τῶν γεγενημένων. ~(Τοιούτοις προοιμίοις
[51]	ἀκροώμενος οἴηται μετὰ ταῦτα ὁρᾶν	τὰ	λεγόμενα καὶ μετὰ τοῦτο ἐπαινῇ,
[15]	τοιαύτην ἀρχὴν τί ἄν σοι	τὰ	λοιπὰ λέγοιμι, ὁποῖα ἐν Ἀρμενία
[56]	ἧττον ἀναγκαῖα, λέγοις δὲ ἱκανῶς	τὰ	μεγάλα• μᾶλλον δὲ καὶ παραλειπτέον
[27]	τις• εἰσὶ γὰρ τινες, οἳ	τὰ	μεγάλα μὲν τῶν πεπραγμένων καὶ
[12]	τῆς γραφῆς (ᾤετο γὰρ χαριεῖσθαι	τὰ	μέγιστα τῷ βασιλεῖ ἐπιψευδομενος ἀριστείας
[31]	~Ἤδη δ᾽ ἐγώ τινος καὶ	τὰ	μέλλοντα συγγεγραφότος ἤκουσα, καὶ τὴν
[32]	~Τοιαῦτα πολλὰ ὑπὸ ἀπαιδευσίας ληροῦσι,	τὰ	μὲν ἀξιόρατα οὔτε ὁρῶντες οὔτ᾽
[6]	ὄντος τοῦ τῆς συμβουλῆς ἔργου,	τὰ	μὲν γὰρ αἱρεῖσθαι, τὰ δὲ
[51]	ὥσπερ τοῖς ῥήτορσι γράφουσιν, ἀλλὰ	τὰ	μὲν λεχθησόμενα ἔστι καὶ εἰρήσεται•
[10]	τῶν λεγομένων ἕκαστα ἐξετάζοντας, ὡς	τὰ	μὲν παρακεκομμένα εὐθὺς ἀπορρίπτειν, παραδέχεσθαι
[38]	τοῦ Ἀλκιβιάδου ἐλπίδων. Ἀλλ᾽ οἶμαι,	τὰ	μὲν πραχθέντα οὐδὲ Κλωθὼ ἂν
[23]	μὴν καὶ ἄλλους ἴδοις ἂν	τὰ	μὲν προοίμια λαμπρὰ καὶ τραγικὰ
[28]	ἀγροίκων, ἄριστον παρατιθεμένους, καὶ ὅτι	τὰ	μὲν πρῶτα ἐκεῖνοι φοβηθεῖεν αὐτόν,
[23]	συγγράφοντας, ὡς ἐλπίσαι θαυμαστὰ ἡλίκα	τὰ	μετὰ ταῦτα πάντως ἀκούσεσθαι, τὸ
[13]	λόγου, ὧν ἀμελήσαντες οἱ πολλοὶ	τὰ	μηδὲν προσήκοντα ἐπεισκυκλοῦσιν. ~Ἐγὼ δ᾽
[56]	λέγω δέ, εἰ παραθέοις μὲν	τὰ	μικρὰ καὶ ἧττον ἀναγκαῖα, λέγοις
[27]	ἀγνοίας τῶν λεκτέων ἢ σιωπητέων	τὰ	μικρότατα πάνυ λιπαρῶς καὶ φιλοπόνως
[8]	ὅμοιον εἶναι τὴν κεφαλὴν καὶ	τὰ	ὄμματα, τὸ στέρνον δὲ τῷ
[42]	(ὡς εἴ ποτε καὶ αὖθις	τὰ	ὅμοια καταλάβοι, ἔχοιεν, φησί, πρὸς
[21]	τὸ ἀκριβέστατον ἠξίωσεν οὗτος καὶ	τὰ	ὀνόματα μεταποιῆσαι τὰ Ρωμαίων καὶ
[28]	τοὔνομα ὑπὸ δίψους πλανώμενος ἀνὰ	τὰ	ὄρη καταλάβοι Σύρους τινὰς τῶν
[4]	μικρόν τι λιθίδιον προσπταίσαντα συλλέγειν	τὰ	ὄστρακα. Τί οὖν ἔγνωσταί μοι
[23]	οἶμαι μὴ οὕτως, ἀλλ᾽ ὅμοια	τὰ	πάντα καὶ ὁμόχροα εἶναι καὶ
[8]	δεδίασι μὴ ἀπορραγείσης ἐκείνης συντριβῇ	τὰ	πάντα κατενεχθέντα• ἀλλὰ κἂν Ἀγαμέμνονα
[51]	συγγραφέως ἔργον, εἰς καλὸν διαθέσθαι	τὰ	πεπραγμένα (καὶ εἰς δύναμιν ἐναργέστατα
[59]	ὡς κατηγορεῖν μᾶλλον ἢ ἱστορεῖν	τὰ	πεπραγμένα. ~Καὶ μὴν καὶ μῦθος
[30]	ἅπαντα ἐξ ἀρχῆς ἐς τέλος	τὰ	πεπραγμένα, ὅσα ἐν Ἀρμενίᾳ, ὅσα
[49]	ἀφ᾽ ὑψηλοῦ ὁρωντι, ἄρτι δὲ	τὰ	Περσῶν, εἶτ᾽ ἀμφότερα, εἰ μάχοιντο.
[16]	ἄλλα ὁμοδίαιτα τοῖς πολλοῖς καὶ	τὰ	πλεῖστα οἷα ἐκ τριόδου. ~Εἰ
[48]	~Καὶ ἐπειδὰν ἀθροίσῃ ἅπαντα ἢ	τὰ	πλεῖστα, πρῶτα μὲν ὑπόμνημα τι
[40]	γοῦν, καίτοι πρὸς τὸ μυθῶδες	τὰ	πλεῖστα συγγεγραφότι ὑπὲρ τοῦ Ἀχιλλέως,
[8]	τις χωρίζειν τὰ ἱστορίας καὶ	τὰ	ποιητικῆς, ἀλλ᾽ ἐπεισάγει τῇ ἱστορίᾳ
[57]	καὶ μακρὸς εἶναι δοκῇ, σὺ	τὰ	πράγματα ἐννόησαν• εἴσῃ γὰρ οὕτω
[24]	εἷς γοῦν οὕτω ῥᾳθύμως συνήγαγε	τὰ	πράγματα, οὔτε Σύρῳ τινὶ ἐντυχὼν
[42]	ὅμοια καταλάβοι, ἔχοιεν, φησί, πρὸς	τὰ	προγεγραμμένα ἀποβλέποντες εὖ χρῆσθαι τοῖς
[17]	τὴν γνώμην δὲ ἐρῶ καὶ	τὰ	πρῴην ἐν Κορινθῳ συγγράμματα, κρείττω
[49]	ἐπίβασιν• ἐς τοὺς στρατηγοὺς μέντοι	τὰ	πρῶτα, καὶ εἴ τι παρεκελεύσαντο,
[1]	Φίλων, τοιοῦτο• πυρέττειν μὲν γὰρ	τὰ	πρῶτα πανδημεὶ ἅπαντας ἀπὸ τῆς
[15]	οἷον Νισιβηνοῖς λοιμὸν τοῖς μὴ	τὰ	Ῥωμαίων αἱρουμένοις ἐπήγαγε παρὰ Θουκυδίδου
[21]	οὗτος καὶ τὰ ὀνόματα μεταποιῆσαι	τὰ	Ρωμαίων καὶ μετεγγράψαι ἐς τὸ
[24]	ἀλλὰ καὶ τὴν ἐμὴν πατρίδα	τὰ	Σαμόσατα ὁ αὐτὸς ἐν τῷ
[41]	φίλος, ὡς ὁ κωμικός φησι,	τὰ	σῦκα σῦκα, τὴν σκάφην δὲ
[23]	ἐπιτιθέντας• ἄλλους αὖ ἔμπαλιν ἀκέφαλα	τὰ	σώματα εἰσάγοντας, ἀπροοιμίαστα καὶ εὐθὺς
[34]	ἄξιον, εἰ μεταπλάσαι καὶ μετακοσμῆσαι	τὰ	τηλικαῦτα ἠδύνατο ἢ ἐκ μολύβδου
[8]	ποιητικῆς, ἀλλ᾽ ἐπεισάγει τῇ ἱστορίᾳ	τὰ	τῆς ἑτέρας κομμώματα, τὸν μῦθον
[7]	~Ἃ δ᾽ ἐν ἱστορίαι διαμαρτάνουσι,	τὰ	τοιαῦτα ἂν εὕροις ἐπιτηρῶν, οἷα
[9]	ὅλως πρὸς τὰ ἔπειτα κανονιστέον	τὰ	τοιαῦτα, ἅπερ μικρὸν ὕστερον ἐπιδείξομεν.
[13]	κομιδῇ ἀνόητος εἴη, ὡς χαίρειν	τὰ	τοιαῦτα ἐπαινούμενος, ὧν παρὰ πόδας
[15]	ὡς ἐκεῖνοι καὶ γέφυραν καὶ	τὰ	τοιαῦτα, καί μοι ἐννόησαν ἡλίκον
[24]	δὴ τοῦτο τῶν ἐπὶ κουρείων	τὰ	τοιαῦτα μυθολογούντων ἀκούσας, (ὥστε περὶ
[6]	καὶ συναρμόσαι. Ταῦτα μὲν καὶ	τὰ	τοιαῦτα ὕστερον• νῦν δὲ τὰς
[32]	ὡς ὅστις ἀν ταῦτα καὶ	τὰ	τοιαῦτα φεύγῃ, πολὺ μέρος ἤδη
[22]	λελουμένοι περὶ αὐτοὺς ἐγίγνοντο, καὶ	τὰ	τοιαῦτα• (ὥστε τὸ πρᾶγμα ἐοικὸς
[53]	ἐρεῖ• εὐμαθῆ δὲ καὶ σαφῆ	τὰ	ὕστερον ποιήσει, τὰς αἰτίας προεκτιθέμενος
[7]	μάλιστα ἢν ἅπασιν αὐτοῖς ἀναπετάσῃς	τὰ	ὦτα. Οὐκ ἄκαιρον δὲ μεταξὺ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 15/07/2005