Alphabétiquement     [«   »]
τοσούτους 1
τότε 17
Τοῦ 1
τοῦ 77
τοῦθ 1
τοὐμὸν 1
τοὐναντίον 1
Fréquences     [«    »]
65 γὰρ
70 τὸν
68 τῷ
77 τοῦ
78
87 μὲν
88 ἐν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

LUCIEN, Comment faut-il écrire l'histoire?

τοῦ


Para.
[9]   τέλος, τὸ χρήσιμον, ὅπερ ἐκ  τοῦ   ἀληθοῦς μόνου συνάγεται, τὸ τερπνὸν
[38]   καὶ Ἰταλίαν μετὰ τῶν πρώτων  τοῦ   Ἀλκιβιάδου ἐλπίδων. Ἀλλ᾽ οἶμαι, τὰ
[38]   ἐκκεκομμένος τὸν ὀφθαλμὸν ὑπὸ Ἀστέρος  τοῦ   Ἀμφιπολίτου τοῦ τοξότου ἐν Ὀλύνθῳ,
[30]   μακροτέραν τοῦ βιβλίου ἐπέγραψεν, Ἀντιοχιανοῦ  τοῦ   Ἀπόλλωνος ἱερονίκου» δόλιχον γάρ που
[10]   τι λάθοι παραδραμόν, ὀξύτερον μὲν  τοῦ   Ἄργου ὁρῶντας καὶ πανταχόθεν τοῦ
[12]   Ἀλέξανδρος, ὅς γε οὐδὲ τὴν  τοῦ   ἀρχιτέκτονος τόλμαν ἠνέσχετο, ὑποσχομένου τὸν
[15]   χαριεστάτην ἀρχῶν ἁπασῶν καὶ θύμου  τοῦ   Ἀττικοῦ ἀποπνέουσαν. Ὅρα γάρ• Κρεπέρῃος
[19]   Κελτικόν. γοῦν ἀσπὶς  τοῦ   αὐτοκράτορος ὅλῳ βιβλίῳ μόγις ἐξηρμηνεύθη
[40]   μυθῶδες τὰ πλεῖστα συγγεγραφότι ὑπὲρ  τοῦ   Ἀχιλλέως, ἤδη καὶ πιστεύειν τινὲς
[12]   μετακοσμήσειν τὸ ὄρος εἰς ὁμοιότητα  τοῦ   βασιλέως, ἀλλὰ κόλακα εὐθὺς ἐπιγνοὺς
[30]   μέντοι ἐπιγραφὴν ὀλίγου δεῖν μακροτέραν  τοῦ   βιβλίου ἐπέγραψεν, Ἀντιοχιανοῦ τοῦ Ἀπόλλωνος
[26]   Χάριτας πολλὰ πάνυ δακρῦσαι ὑπὸ  τοῦ   γέλωτος, καὶ μάλιστα ὁπότε
[32]   γὰρ αὖ καὶ αὗται παγγέλοιοι•  τοῦ   δεῖνος Παρθικῶν νικῶν τοσάδε• καὶ
[41]   τοῦ μὴ θατέρῳ ἀπονεῖμαι πλεῖον  τοῦ   δέοντος, ξένος ἐν τοῖς βιβλίοις
[20]   ἐοίκασιν οἰκέτῃ νεοπλούτῳ, ἄρτι κληρονομήσαντι  τοῦ   δεσπότου, ὃς οὔτε τὴν ἐσθῆτα
[59]   καὶ μὴ ἄκαιροι, ἐπεὶ ἔξω  τοῦ   δικαστηρίου ἐκεῖνοί εἰσι, καὶ τὴν
[27]   ἐμβραδύνοντες, ὥσπερ ἂν εἴ τις  τοῦ   Διὸς τοῦ ἐν Ὀλυμπίᾳ τὸ
[26]   μὴ τὸν συγγραφέα καὶ διδάσκαλον  τοῦ   δράματος προαποσφάξας ἀπέθανε. ~Πολλοὺς δὲ
[27]   ἂν εἴ τις τοῦ Διὸς  τοῦ   ἐν Ὀλυμπίᾳ τὸ μὲν ὅλον
[25]   ἀκοῦσαί τινος τῶν ἐξ αὐτοῦ  τοῦ   ἔργου διαφυγόντων• (οὔτε γὰρ ξίφει
[24]   ἐν τῇ Μεσοποταμίᾳ σταθμοὺς δύο  τοῦ   Εὐφράτου ἀπέχουσα, ἀπῴκισαν δὲ αὐτὴν
[45]   τὴν ἑρμηνειαν πεζῇ συμπαραθεῖν, ἐχομένην  τοῦ   ἐφιππίου, ὡς μὴ ἀπολείποιτο τῆς
[1]   Ἀνδρομέδαν, ὡς πυρέξαι τε ἀπὸ  τοῦ   θεάτρου τοὺς πολλοὺς καὶ ἀναστάντας
[10]   σώματος καὶ μὴ προσιζάνουσα καὶ  τοῦ   θεοῦ τὸ ἀνδρῶδες ἀσχημόνως καταθηλυνόμενον.
[19]   Οὐολογέσου ἀναξυρὶς χαλινὸς  τοῦ   ἵππου, Ἡράκλεις, ὅσαι μυριάδες ἐπῶν
[7]   ἀμελήσαντες γὰρ οἱ πολλοὶ αὐτῶν  τοῦ   ἱστορεῖν τὰ γεγενημένα τοῖς ἐπαίνοις
[42]   μάλιστα θαυμαζόμενον τὸν Ἡρόδοτον, ἄχρι  τοῦ   καὶ Μούσας κληθῆναι αὐτοῦ τὰ
[9]   τὴν τῆς ἀληθείας δήλωσιν, ὀλίγον  τοῦ   κάλλους φροντιεῖ. ~Ἔτι κἀκεῖνο εἰπεῖν
[21]   οὐ μικρὸν ὄν• ὑπὸ γὰρ  τοῦ   κομιδῇ Ἀττικὸς εἶναι καὶ ἀποκεκαθάρθαι
[29]   καὶ ἐτρώθη περὶ Σοῦραν, ἀπὸ  τοῦ   Κρανείου δῆλον ὅτι βαδίζων ἐπὶ
[3]   ἐτύγχανεν οἰκῶν, ἄνω καὶ κάτω  τοῦ   Κρανείου• καί τινος τῶν συνήθων
[26]   ῥήτωρ Ἀφράνιος ἐπὶ τέλει  τοῦ   λόγου δακρύων ἅμα σὺν οἰμωγῇ
[57]   αὐτὸς ὀλίγα τῷ τοιούτῳ εἴδει  τοῦ   λόγου χρησάμενος σκέψαι ὅπως εὐθὺς
[13]   ἐστιν ἐν τοῖς ἄλλοις κάλλεσι  τοῦ   λόγου, ὧν ἀμελήσαντες οἱ πολλοὶ
[7]   ἐπαίροντες, τοὺς πολεμίους δὲ πέρα  τοῦ   μετρίου καταρρίπτοντες, ἀγνοοῦντες ὡς οὐ
[10]   δὲ ἀμελήσας ἐκείνων ἡδύνῃς πέρα  τοῦ   μετρίου τὴν ἱστορίαν μύθοις καὶ
[41]   ἴσος δικαστής, εὔνους ἅπασιν ἄχρι  τοῦ   μὴ θατέρῳ ἀπονεῖμαι πλεῖον τοῦ
[9]   αὐτῷ, καὶ ἐρώμενος, ὥς φασι,  τοῦ   Νικοστράτου ὤν. Καὶ τοίνυν
[49]   ~Καὶ ὅλως ἐοικέτω τότε τῷ  τοῦ   Ὁμήρου Διὶ ἄρτι μὲν τὴν
[14]   προστιθεὶς ὡς ἄμεινον ποιοῖ τοῦτο  τοῦ   Ὁμήρου μηδὲν μνησθέντος τῆς πατρίδος.
[19]   ἐξηρμηνεύθη αὐτῶ, καὶ Γοργὼν ἐπὶ  τοῦ   ὀμφαλοῦ καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτῆς
[34]   ἐπεὶ πολλοῦ (ἄν) μᾶλλον δὲ  τοῦ   παντὸς ἦν ἄξιον, εἰ μεταπλάσαι
[11]   ἐπαινουμένων θηρώμενοι καὶ ἐνδιατρίβοντες ἄχρι  τοῦ   πᾶσι προφανῆ τὴν κολακείαν ἐξεργάσασθαι•
[15]   χρησάμενος ὅλον ἄρδην πλὴν μόνου  τοῦ   Πελασγικοῦ καὶ τῶν τειχῶν τῶν
[1]   Ἀνδρομέδας τῇ μνήμῃ αὐτῶν καὶ  τοῦ   Περσέως ἔτι σὺν τῇ Μεδούσῃ
[1]   Εὐριπίδου Ἀνδρομέδαν ἐμονῴδουν καὶ τὴν  τοῦ   Περσέως ῥῆσιν ἐν μέρει διεξῄεσαν,
[4]   ἐπιγραφῆς, ἄκρῳ γε τῷ δακτύλῳ  τοῦ   πηλοῦ προσαψάμενος. ~Καίτοι οὐδὲ παραινέσεως
[47]   καὶ στοχαστικός τις καὶ συνθετικὸς  τοῦ   πιθανωτέρου ἔστω. ~Καὶ ἐπειδὰν ἀθροίσῃ
[20]   θανάτους ἀλλοκότους, ὡς εἰς δάκτυλον  τοῦ   ποδὸς τὸν μέγαν τρωθείς τις
[14]   ἱστορίας οὕτως, αἴτια ἅμα τῆς  τοῦ   πολέμου ἀρχῆς διεξιών• γὰρ
[4]   μοι καὶ πῶς ἀσφαλῶς μεθέξω  τοῦ   πολέμου, αὐτὸς ἔξω βέλους ἑστώς,
[26]   ἐπιτάφιόν τινα εἶπε τοῖς πρώτοις  τοῦ   πολέμου ἐκείνου νεκροῖς, καὶ αὐτὸς
[11]   ἀσύμφυλον καὶ ἀνάρμοστον καὶ δυσκόλλητον  τοῦ   πράγματος, ἑκάστου γὰρ δὴ ἴδιόν
[23]   γὰρ ἂν ἀφθόνους τοιούτους συγγραφέας,  τοῦ   Ῥοδίου κολοσσοῦ τὴν κεφαλὴν ναννώδει
[35]   κατεσκληκώς, ἀλλὰ μὴ Ἀντίοχος  τοῦ   Σελεύκου (Στρατονίκης ἐκείνης) ἀποφαίνειν Ὀλυμπιονίκην
[25]   Δία κἀκεῖνο κομιδῇ πιθανὸν περὶ  τοῦ   Σευηριανοῦ αὐτὸς οὗτος εἶπεν
[3]   ὁρῶντα καὶ ἀκούοντα με τὸ  τοῦ   Σινωπέως ἐκεῖνο εἰσῆλθεν• ὁπότε γὰρ
[20]   καὶ ὡς ἐμβοήσαντος μόνον Πρίσκου  τοῦ   στρατηγοῦ ἑπτὰ καὶ εἴκοσι τῶν
[14]   ἤρξατο παρακαλῶν τὰς θεὰς συνεφάψασθαι  τοῦ   συγγράμματος, ὁρᾷς ὡς ἐμμελὴς
[51]   Τοιοῦτο δή τι καὶ τὸ  τοῦ   συγγραφέως ἔργον, εἰς καλὸν διαθέσθαι
[44]   ὑποκείμενον. ~Ὡς γὰρ τῇ γνώμῃ  τοῦ   συγγραφέως σκοποὺς ὑπεθέμεθα παρρησίαν καὶ
[61]   ἐπαινέσονταί σε καὶ τιμήσουσιν, ἀλλὰ  τοῦ   σύμπαντος αἰῶνος ἐστοχασμένος πρὸς τοὺς
[10]   τοῦ Ἄργου ὁρῶντας καὶ πανταχόθεν  τοῦ   σώματος, ἀργυραμοιβικῶς δὲ τῶν λεγομένων
[10]   θέαμα αἴσχιστον, ἀφεστῶσα ἐσθὴς  τοῦ   σώματος καὶ μὴ προσιζάνουσα καὶ
[57]   ὕδωρ ἄχρι πρὸς τὸ χεῖλος  τοῦ   Ταντάλου ἤγαγεν; εἶτα πόσοις ἂν
[3]   λίθους παραφέρων, δὲ ὑποικοδομῶν  τοῦ   τείχους, δὲ ἔπαλξιν ὑποστηρίζων,
[24]   ἐν χρῷ παραμειβομένων καὶ μονονουχὶ  τοῦ   τείχους ψαυόντων. Τὸ δὲ καὶ
[7]   καὶ εἰ ψευσαμένῳ ὑπάρχει τυχεῖν  τοῦ   τέλους, ὀλίγον ἂν φροντίσειεν•
[6]   Ἀνδρομέδαν τραγῳδῶσι. ~Διττοῦ δὲ ὄντος  τοῦ   τῆς συμβουλῆς ἔργου, τὰ μὲν
[1]   αὐτούς. Αἰτίαν δέ μοι δοκεῖ  τοῦ   τοιούτου παρασχεῖν Ἀρχέλαος τραγῳδός,
[38]   ὀφθαλμὸν ὑπὸ Ἀστέρος τοῦ Ἀμφιπολίτου  τοῦ   τοξότου ἐν Ὀλύνθῳ, ἀλλὰ τοιοῦτος
[62]   τιτάνῳ καὶ ἐπικαλύψας ἐπέγραψε τοὔνομα  τοῦ   τότε βασιλεύοντος, (εἰδώς, ὅπερ καὶ
[27]   μηδὲ τοῖς οὐκ εἰδόσιν ἐξηγοῖτο,  τοῦ   ὑποποδίου δὲ τό τε εὐθυεργὲς
[17]   γὰρ εὐθὺς ἐν τῇ πρώτῃ  τοῦ   φροιμίου περιόδῳ συνηρώτησε τοὺς ἀναγινώσκοντας
[14]   τῆς πατρίδος. Εἶτ᾽ ἐπὶ τέλει  τοῦ   φροιμίου ὑπισχνεῖτο διαρρήδην καὶ σαφῶς,
[32]   ἱστορίας οὕτω καλὰς οὔσας, ἀλλὰ  τοῦ   χρησίμου ἕνεκα ὡς ὅστις ἀν
[57]   τὴν ἱστορίαν, ἀλλ᾽ ὀλίγον προσαψάμενος,  τοῦ   χρησίμου καὶ σαφοῦς ἕνεκα, μεταβήσῃ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 15/07/2005