Para. |
[2] |
οὖν
ἕν,
φασίν,
ἑνὶ
παραβαλεῖν,
|
τὸ |
Ἀβδηριτικὸν
ἐκεῖνο
πάθος
καὶ
νῦν |
[21] |
καὶ
ἀποκεκαθάρθαι
τὴν
φωνὴν
ἐς
|
τὸ |
ἀκριβέστατον
ἠξίωσεν
οὗτος
καὶ
τὰ |
[23] |
εἶναι
καὶ
συνᾷδον
τῇ
κεφαλῇ
|
τὸ |
ἄλλο
σῶμα,
ὡς
μὴ
χρυσοῦν |
[10] |
μὴ
προσιζάνουσα
καὶ
τοῦ
θεοῦ
|
τὸ |
ἀνδρῶδες
ἀσχημόνως
καταθηλυνόμενον.
~Καὶ
οἱ |
[44] |
καὶ
σχήμασι
κεκοσμήσθω
ἀνεπαχθέσι
καὶ
|
τὸ |
ἀνεπιτήδευτον
μάλιστα
ἔχουσιν•
ἐπεὶ
τοῖς |
[15] |
τοιαῦτα,
καί
μοι
ἐννόησαν
ἡλίκον
|
τὸ |
ἀξίωμα
τῆς
ἱστορίας
καὶ
ὡς |
[11] |
καὶ
ἐς
κόρον
γελάσονται,
(ὁρῶντες
|
τὸ |
ἀσύμφυλον
καὶ
ἀνάρμοστον
καὶ
δυσκόλλητον |
[11] |
εἰ
δὲ
τοῦτο
ἐναλλάξειας,
ἀκαλλὲς
|
τὸ |
αὐτὸ
παρὰ
τὴν
χρῆσιν
γίγνεται. |
[62] |
ἔνδοθεν
μὲν
κατὰ
τῶν
λίθων
|
τὸ |
αὐτοῦ
ὄνομα
ἔγραψεν,
ἐπιχρίσας
δὲ |
[5] |
μᾶλλον
ἢ
τέχνης
τινὸς
ἐπὶ
|
τὸ |
βαδίζειν
ἢ
βλέπειν
ἢ
ἐσθίειν, |
[38] |
τῇ
ἐκκλησίαι
δυνάμενος
καὶ
κατέχων
|
τὸ |
βῆμα,
ὡς
μὴ
εἰπεῖν
ὅτι |
[34] |
φύσεως
τοιούτους
φησὶ
τοῦτο
ἡμῖν
|
τὸ |
βιβλίον
ἐπεὶ
πολλοῦ
(ἄν)
μᾶλλον |
[12] |
μείζω
τῆς
ἀληθείας
λαβὼν
ἐκεῖνος
|
τὸ |
βιβλίον
πλέοντες
δὲ
ἐτύγχανον
ἐν |
[17] |
καὶ
φιλόσοφοι
ἤδη
συγγράφειν
ἀξιοῦσι•
|
τὸ |
γὰρ
τοιοῦτον,
εἴπερ
ἄρα,
ἡμῖν |
[46] |
συνάπτοντα•
τὸ
μὲν
γὰρ
ἐπαίτιον,
|
τὸ |
δὲ
ἀηδὲς
τοῖς
ἀκούουσι.
~(Τὰ |
[19] |
σαφέστατον
καὶ
ἰσχυρότατον,
ὡς
ᾤετο•
|
τὸ |
δὲ
ἐς
ἐχθρῶν
κεφαλὰς
ὁ |
[24] |
τῆς
ἄλλης
διατάξεως
ἁμαρτήματά
ἐστι,
|
τὸ |
δὲ
καὶ
περὶ
τοὺς
τόπους |
[5] |
τις
ἑρμηνεῦσαι
τὸ
ἐπελθὸν
δύνηται•
|
τὸ |
δὲ
οἶσθά
που
καὶ
αὐτός, |
[55] |
καὶ
τὸ
πρῶτον
ἐξεργασάμενος
ἐπάξει
|
τὸ |
δεύτερον
ἐχόμενον
αὐτοῦ
καὶ
ἁλύσεως |
[7] |
καὶ
διατετείχισται
ἡ
ἱστορία
πρὸς
|
τὸ |
ἐγκώμιον,
ἀλλά
τι
μέγα
τεῖχος |
[9] |
καὶ
διὰ
τοῦτο
εἰσποιοῦσι
καὶ
|
τὸ |
ἐγκώμιον
ἐς
αὐτὴν
ὡς
τερπνὸν |
[8] |
ἑτέρας
κομμώματα,
τὸν
μῦθον
καὶ
|
τὸ |
ἐγκώμιον
καὶ
τὰς
ἐν
τούτοις |
[21] |
τὰ
Ρωμαίων
καὶ
μετεγγράψαι
ἐς
|
τὸ |
Ἑλληνικὸν,
ὡς
Κρόνιον
μὲν
Σατουρνῖνον |
[2] |
ὁ
πρὸς
τοὺς
βαρβάρους
καὶ
|
τὸ |
ἐν
Ἀρμενίᾳ
τραῦμα
καὶ
αἱ |
[38] |
λεπτῷ
τὸν
Θουκυδίδην
ἀνατρέψαι
μὲν
|
τὸ |
ἐν
ταῖς
Ἐπιπολαῖς
παρατείχισμα,
(καταδῦσαι |
[17] |
πώγωνι
πολιῷ
καὶ
βαθεῖ
πρέπον,
|
τὸ |
ἐν
τῷ
προοιμίῳ
εἰπεῖν,
ὡς |
[5] |
ἱστορίαν
συγγράψαι,
ἤν
τις
ἑρμηνεῦσαι
|
τὸ |
ἐπελθὸν
δύνηται•
τὸ
δὲ
οἶσθά |
[29] |
φάλαγγα,
ἐπὶ
κέρως
δὲ
λέγειν
|
τὸ |
ἐπὶ
μετώπου
ἄγειν.
~(Εἷς
δέ |
[35] |
τέχνης.
Ὥστε
ἀπέστω
καὶ
ἡμῶν
|
τὸ |
ἐπιφθονον
τοῦτο
τῆς
ὑποσχέσεως,
εἰ |
[62] |
τὰ
ἕρματα•
οἰκοδομήσας
οὖν
αὐτὸ
|
τὸ |
ἔργον
ἔνδοθεν
μὲν
κατὰ
τῶν |
[51] |
καὶ
τὸν
οἰκεῖον
ἔπαινον
ἀπείληφε
|
τὸ |
ἔργον
τῷ
τῆς
ἱστορίας
Φειδίᾳ. |
[32] |
τῶν
ἀμέσων
ἡ
θατέρου
ἄρσις
|
τὸ |
ἕτερον
πάντως
ἀντεισάγει.
~Καὶ
δὴ |
[27] |
δὲ
τό
τε
εὐθυεργὲς
καὶ
|
τὸ |
εὔξεστον
θαυμάζοι
καὶ
τῆς
κρηπῖδος |
[27] |
εὔξεστον
θαυμάζοι
καὶ
τῆς
κρηπῖδος
|
τὸ |
εὔρυθμον,
(καὶ
ταῦτα
πάνυ
μετὰ |
[63] |
ἐλπίδα
ἤπερ
σὺν
κολακείαι
πρὸς
|
τὸ |
ἡδὺ
τοῖς
νῦν
ἐπαινουμένοις.
Οὗτός |
[10] |
τῆς
Ὀμφάλης
τῷ
σανδαλίῳ•
καὶ
|
τὸ |
θέαμα
αἴσχιστον,
ἀφεστῶσα
ἡ
ἐσθὴς |
[9] |
δ᾽
ἂν
καὶ
μόνον
ἔχῃ
|
τὸ |
ἴδιον
ἐντελές,
λέγω
δὲ
τὴν |
[13] |
πολλοί
εἰσι
τὸ
τήμερον
καὶ
|
τὸ |
ἴδιον
καὶ
τὸ
χρειῶδες,
ὅ |
[8] |
ὁ
Ἄρης
μόνος
ἕκαστος
ἀναπληρῶσει
|
τὸ |
κάλλος
αὐτοῦ,
ἡ
ἱστορία
δὲ |
[48] |
εἶτα
ἐπιθεὶς
τὴν
τάξιν
ἐπαγέτω
|
τὸ |
κάλλος
καὶ
χρωννύτω
τῇ
λέξει |
[51] |
ἀθόλῳ
καὶ
στιλπνῷ
καὶ
ἀκριβεῖ
|
τὸ |
κέντρον,
καὶ
ὁποίας
ἂν
δέξηται |
[39] |
μισῇ
τινας,
πολὺ
ἀναγκαιότερον
ἡγήσεται
|
τὸ |
κοινὸν
καὶ
τὴν
ἀλήθειαν
περὶ |
[10] |
ὅτι
οὐδὲ
τερπνὸν
ἐν
αὐτῇ
|
τὸ |
κομιδῇ
μυθῶδες
(καὶ
τὸ
τῶν |
[23] |
σῶμα,
ὡς
μὴ
χρυσοῦν
μὲν
|
τὸ |
κράνος
εἴη,
θώραξ
δὲ
πάνυ |
[24] |
οὔτε
Σύρῳ
τινὶ
ἐντυχὼν
οὔτε
|
τὸ |
λεγόμενον
δὴ
τοῦτο
τῶν
ἐπὶ |
[13] |
ἐρύθημά
τε
πλεῖον
ἐπανθίσῃ
καὶ
|
τὸ |
λευκὸν
ἐγκαταμίξῃ
πολὺ
τῷ
φαρμάκω. |
[55] |
διήγησιν
μετάβασις•
ἅπαν
γὰρ
ἀτεχνῶς
|
τὸ |
λοιπὸν
σῶμα
τῆς
ἱστορίας
διήγησις |
[46] |
ὀλίγον,
ὡς
οἱ
πολλοί,
συνάπτοντα•
|
τὸ |
μὲν
γὰρ
ἐπαίτιον,
τὸ
δὲ |
[27] |
τοῦ
Διὸς
τοῦ
ἐν
Ὀλυμπίᾳ
|
τὸ |
μὲν
ὅλον
κάλλος
τοσοῦτον
καὶ |
[17] |
δεῖ
καὶ
σοφοῦ
ἀνδρὸς
μνησθῆναι,
|
τὸ |
μὲν
ὄνομα
ἐν
ἀφανεῖ
κείσθω, |
[21] |
τὸν
θάνατον•
οὐκ
εἰδὼς
(ὅτι
|
τὸ |
μὲν
πάθος
ἐκεῖνο
πᾶν
τριῶν |
[28] |
ἄν
τις
εἴποι
τοὺς
τοιούτους
|
τὸ |
μὲν
ῥόδον
αὐτὸ
μὴ
βλέπειν, |
[28] |
ἐν
τῇ
γῇ
στρατευομένου.
Μῦθοι
|
τὸ |
μετὰ
τοῦτο
μακροὶ
καὶ
διηγήσεις, |
[9] |
καὶ
μέτρον
ἐπακτέον
τῷ
πράγματι,
|
τὸ |
μὴ
ἐπαχθὲς
τοῖς
ὕστερον
ἀναγνωσομένοις |
[42] |
τὸ
παρὸν
ἀγώνισμα,
καὶ
μὴ
|
τὸ |
μυθῶδες
ἀσπάζεσθαι,
ἀλλὰ
τὴν
ἀλήθειαν |
[40] |
εὔνοιαν.
Ὁμήρῳ
γοῦν,
καίτοι
πρὸς
|
τὸ |
μυθῶδες
τὰ
πλεῖστα
συγγεγραφότι
ὑπὲρ |
[26] |
τινα
τὴν
κορωνίδα
σπασάμενος
γὰρ
|
τὸ |
ξίφος,
(εὐγενῶς
πάνυ
καὶ
ὡς |
[10] |
τὸν
λέοντα
αὐτοῦ
περιβεβλημένην
καὶ
|
τὸ |
ξύλον
ἐν
τῇ
χειρὶ
ἔχουσαν, |
[15] |
τοῦτο
ἐπιεικῶς
πολὺ
νῦν
ἐστι,
|
τὸ |
οἴεσθαι
τοῦτ᾽
εἶναι
τοῖς
Θουκυδίδου |
[32] |
φεύγῃ,
πολὺ
μέρος
ἤδη
ἐς
|
τὸ |
ὀρθῶς
συγγράφειν
οὗτος
προείληφε,
(μᾶλλον |
[12] |
εἰκόνα
ποιήσειν
αὐτοῦ
καὶ
μετακοσμήσειν
|
τὸ |
ὄρος
εἰς
ὁμοιότητα
τοῦ
βασιλέως, |
[40] |
συνεσομένους
τοῖς
συγγράμμασιν.
~Εἰ
δὲ
|
τὸ |
παραυτίκα
τις
θεραπεύοι,
τῆς
τῶν |
[42] |
ἐς
ἀεὶ
συγγράφειν
ἤπερ
ἐς
|
τὸ |
παρὸν
ἀγώνισμα,
καὶ
μὴ
τὸ |
[13] |
μισεῖσθαι
καλῶς
εἶχεν,
ἐς
μὲν
|
τὸ |
παρὸν
κόλακας
προδήλους
καὶ
ἀτέχνους |
[61] |
τοῦτο
ἐρῶ
καὶ
μὴ
πρὸς
|
τὸ |
παρὸν
μόνον
ὁρῶν
γράφε,
ὡς |
[22] |
ἐγίγνοντο,
καὶ
τὰ
τοιαῦτα•
(ὥστε
|
τὸ |
πρᾶγμα
ἐοικὸς
εἶναι
τραγῳδῷ
τὸν |
[44] |
σαφῶς
δηλῶσαι
καὶ
φανότατα
ἐμφανίσαι
|
τὸ |
πρᾶγμα,
(μήτε
ἀπορρήτοις
καὶ
ἔξω |
[5] |
πήχει
ὥσπερ
καὶ
νῦν
μετρούντων
|
τὸ |
πρᾶγμα•
(ὁ
ἰατρὸς
δὲ
οὐ |
[5] |
πολλοὶ
δεῖν
οἴονται
σφίσιν
ἐπὶ
|
τὸ |
πρᾶγμα,
οὐ
μᾶλλον
ἢ
τέχνης |
[52] |
ἀρχήν,
ὁπόταν
μὴ
πάνυ
κατεπείγῃ
|
τὸ |
πρᾶγμα
προδιοικήσασθαι
τι
ἐν
τῷ |
[59] |
τῶν
πλείστων
καὶ
διατριβὴν
ποιουμένῳ
|
τὸ |
πρᾶγμα,
ὡς
κατηγορεῖν
μᾶλλον
ἢ |
[55] |
μεγάλα
ξυνέβη
γενέσθαι.
~Μετὰ
δὲ
|
τὸ |
προοίμιον,
ἀνάλογον
τοῖς
πράγμασιν
ἢ |
[31] |
ὑπόσχεσις
ταῦτα
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
|
τὸ |
προοίμιον
τῆς
Ἰνδικῆς
ἤδη
συντέτακται, |
[17] |
ἐν
ἅπαντι
σχήματι
συνηρώτητο
αὐτῷ
|
τὸ |
προοίμιον.
Τὸ
τῆς
κολακείας
ἐς |
[16] |
ἀριθμός,
(καὶ
νὴ
Δία
καὶ
|
τὸ |
προοίμιον
ὑπέρψυχρον
ἐποίησεν
οὕτως
συναγαγών• |
[55] |
καὶ
ἐντελῆ
πάντα
ποιήσει,
καὶ
|
τὸ |
πρῶτον
ἐξεργασάμενος
ἐπάξει
τὸ
δεύτερον |
[55] |
εἶναι
ἀλλήλαις
παρακειμένας,
ἀλλ᾽
ἀεὶ
|
τὸ |
πρῶτον
τῷ
δευτέρῳ
μὴ
γειτνιᾶν |
[57] |
λόγων
ἀπειροκάλως
παρεπιδείκνυσθαι
δοκοίης
καὶ
|
τὸ |
σαυτοῦ
δρᾶν
παρεὶς
τὴν
ἱστορίαν, |
[55] |
μὴ
προὔχειν
μηδὲ
κοιλαίνεσθαι•
ἔπειτα
|
τὸ |
σαφὲς
ἐπανθείτω,
τῇ
τε
λέξει, |
[19] |
πεδία
καὶ
ποταμοὺς
ἑρμηνεύσας
πρὸς
|
τὸ |
σαφέστατον
καὶ
ἰσχυρότατον,
ὡς
ᾤετο• |
[8] |
τὴν
κεφαλὴν
καὶ
τὰ
ὄμματα,
|
τὸ |
στέρνον
δὲ
τῷ
ἀδελφω
αὐτοῦ |
[28] |
πιεῖν,
ἀλλ᾽
ἄδειπνος
ἐπανῆλθεν
ἐπὶ
|
τὸ |
στρατόπεδον.
(Καίτοι
πόσα
ἄλλα
μακρῷ |
[23] |
τὰ
μετὰ
ταῦτα
πάντως
ἀκούσεσθαι,
|
τὸ |
σῶμα
δὲ
αὐτὸ
τὸ
τῆς |
[57] |
πράγματα
ἐννόησαν•
εἴσῃ
γὰρ
οὕτω
|
τὸ |
τάχος
καὶ
ὡς
φεύγοντας
ὅμως |
[22] |
λέγοντας,
ἐλέλιξε
μὲν
ἡ
μηχανὴ,
|
τὸ |
τεῖχος
δὲ
πεσὸν
μεγάλως
ἐδούπησε, |
[22] |
ᾧ
τρόπω
μάλιστα
προσαγάγοι
πρὸς
|
τὸ |
τεῖχος.
Εἶτα
μεταξὺ
οὕτως
εὐτελῆ |
[31] |
ἅμα
ἔχων
ἔσπευδεν
ἤδη
πρὸς
|
τὸ |
τέλος
τῆς
γραφῆς,
ἀλλὰ
καὶ |
[9] |
ἐκ
τοῦ
ἀληθοῦς
μόνου
συνάγεται,
|
τὸ |
τερπνὸν
δὲ
ἄμεινον
μὲν
εἰ |
[13] |
ἄλλα
ὁμοίως
ἐχρῆτο.
~Ποῦ
τοίνυν
|
τὸ |
τερπνὸν
ἐν
τούτοις,
ἐκτὸς
εἰ |
[13] |
ἀποφαίνοντας.
Εἰ
δέ
τις
πάντως
|
τὸ |
τερπνὸν
ἡγεῖται
καταμεμῖχθαι
δεῖν
τῇ |
[9] |
ἐς
δύο
τὴν
ἱστορίαν,
εἰς
|
τὸ |
τερπνὸν,
καὶ
χρήσιμον,
καὶ
διὰ |
[9] |
ἡ
ἱστορία,
εἰ
μὲν
ἄλλως
|
τὸ |
τερπνὸν
παρεμπορεύσαιτο,
πολλοὺς
ἂν
τοὺς |
[13] |
τῶν
συγγραφόντων
οἱ
πολλοί
εἰσι
|
τὸ |
τήμερον
καὶ
τὸ
ἴδιον
καὶ |
[53] |
οἱ
ῥήτορες
ἀπὸ
τριῶν,
ἀλλὰ
|
τὸ |
τῆς
εὐνοίας
παρεὶς
προσοχὴν
καὶ |
[23] |
ἀκούσεσθαι,
τὸ
σῶμα
δὲ
αὐτὸ
|
τὸ |
τῆς
ἱστορίας
μικρόν
τι
καὶ |
[35] |
ποῦ
τὸ
τῆς
τέχνης
καὶ
|
τὸ |
τῆς
συμβουλῆς
χρήσιμον;
οὐκ
ἐς |
[35] |
Λεωτροφίδου
Μίλωνα
ἐξεργάσασθαι.
~(Ἀλλὰ
ποῦ
|
τὸ |
τῆς
τέχνης
καὶ
τὸ
τῆς |
[3] |
φιλότης,
ὁρῶντα
καὶ
ἀκούοντα
με
|
τὸ |
τοῦ
Σινωπέως
ἐκεῖνο
εἰσῆλθεν•
ὁπότε |
[51] |
ὕλην.
Τοιοῦτο
δή
τι
καὶ
|
τὸ |
τοῦ
συγγραφέως
ἔργον,
εἰς
καλὸν |
[3] |
αὐτῷ
ἐς
οὐδὲν
ἐχρῆτο
διαζωσάμενος
|
τὸ |
τριβώνιον
σπουδῇ
μάλα
καὶ
αὐτὸς |
[31] |
τῆς
Ἰνδικῆς
ἤδη
συντέτακται,
καὶ
|
τὸ |
τρίτον
τάγμα
καὶ
οἱ
Κελτοὶ |
[33] |
ὡς
δείξῃς
οὐκ
ἀνατρέψαι
μόνον
|
τὸ |
των
ἄλλων
γεννάδας
ὤν,
ἀλλά |
[10] |
αὐτῇ
τὸ
κομιδῇ
μυθῶδες
(καὶ
|
τὸ |
τῶν
ἐπαίνων
μάλιστα
πρόσαντες
παρ᾽ |
[7] |
ἐν
μέσῳ
ἐστὶν
αὐτῶν
καὶ
|
τὸ |
τῶν
μουσικῶν
δὴ
τοῦτο,
δὶς |
[57] |
ἔλεγε,
(πόσοις
ἂν
οἴει
ἔπεσι
|
τὸ |
ὕδωρ
ἄχρι
πρὸς
τὸ
χεῖλος |
[12] |
Ὑδάσπῃ
ἔρριψεν
ἐπὶ
κεφαλὴν
ἐς
|
τὸ |
ὕδωρ
ἐπειπών,
Καὶ
σὲ
δὲ |
[38] |
καὶ
ὡς
ἐδίψων
καὶ
οἷον
|
τὸ |
ὕδωρ
ἔπιναν
καὶ
ὡς
ἐφονεύοντο |
[43] |
καὶ
πολιτική,
οἵα
ἐπισημότατα
δηλοῦν
|
τὸ |
ὑποκείμενον.
~Ὡς
γὰρ
τῇ
γνώμῃ |
[57] |
ἔπεσι
τὸ
ὕδωρ
ἄχρι
πρὸς
|
τὸ |
χεῖλος
τοῦ
Ταντάλου
ἤγαγεν;
εἶτα |
[13] |
τήμερον
καὶ
τὸ
ἴδιον
καὶ
|
τὸ |
χρειῶδες,
ὅ
τι
ἂν
ἐκ |
[42] |
ἀπολείπειν
τοῖς
ὕστερον.
Καὶ
ἐπάγει
|
τὸ |
χρήσιμον
καὶ
ὃ
τέλος
ἄν |
[9] |
γὰρ
ἔργον
ἱστορίας
καὶ
τέλος,
|
τὸ |
χρήσιμον,
ὅπερ
ἐκ
τοῦ
ἀληθοῦς |
[33] |
ἕτερον
πάντως
ἀντεισάγει.
~Καὶ
δὴ
|
τὸ |
χωρίον
σοι,
φαίη
τις
ἄν, |
[12] |
καὶ
ἀναγνόντος
αὐτῷ
τοῦτο
μάλιστα
|
τὸ |
χωρίον
τῆς
γραφῆς
(ᾤετο
γὰρ |