Para. |
[29] |
περισπειραθέντων
αὐτοῖς,
ἀποπνιγῆναι
καὶ
συγκλασθῆναι•
|
(ταῦτα |
δὲ
ἐφεστὼς
ὁρᾶν
αὐτός,
ἐν |
[15] |
τῶν
Ἀττικῶν
ὀνομάτων
τὰ
Ἰταλιωτικὰ
|
ταῦτα |
ἐγκεῖσθαι,
ὥσπερ
τὴν
πορφύραν
ἐπικοσμοῦντα |
[50] |
ἀπολυέσθω•
καὶ
στήσας
ἐνταῦθά
που
|
ταῦτα |
ἐπ᾽
ἐκεῖνα
μεταβαινέτω,
ἢν
κατεπείγῃ• |
[3] |
ὑπουργῶν.
Ὁ
δὴ
Διογένης
ὁρῶν
|
ταῦτα, |
ἐπεὶ
μηδὲν
εἶχεν
ὅ
τι |
[49] |
ἄρτι
δὲ
τὴν
Μυσῶν•
κατὰ
|
ταῦτα |
καὶ
αὐτὸς
ἄρτι
μὲν
τὰ |
[32] |
χρησίμου
ἕνεκα
ὡς
ὅστις
ἀν
|
ταῦτα |
καὶ
τὰ
τοιαῦτα
φεύγῃ,
πολὺ |
[19] |
Σκόπει
ὡς
ἀναγκαῖα
τῇ
ἱστορίαι
|
ταῦτα, |
(καὶ
ὧν
ἄνευ
οὐκ
ἂν |
[35] |
τῆς
μητρυιᾶς
ἐρασθεὶς
καὶ
διὰ
|
ταῦτα |
κατεσκληκώς,
ἀλλὰ
μὴ
Ἀντίοχος
ὁ |
[2] |
οὗ
δὴ
τὰ
ἐν
ποσὶ
|
ταῦτα |
κεκίνηται,
ὁ
πόλεμος
ὁ
πρὸς |
[29] |
βαδίζων
ἐπὶ
τὴν
Λέρναν.
Καὶ
|
ταῦτα |
Κορινθίων
ἀκουόντων
ἀνεγίγνωσκε
τῶν
ἀκριβῶς |
[34] |
ἄριστα
ἱστορίαν
συγγράφοντα
(δύο
μὲν
|
ταῦτα |
κορυφαιότατα
οἴκοθεν
ἔχοντα
ἥκειν,
σύνεσίν |
[31] |
ἔξω
θαλάττης,
καὶ
οὐχ
ὑπόσχεσις
|
ταῦτα |
μόνον,
ἀλλὰ
καὶ
τὸ
προοίμιον |
[54] |
μεγάλα
καὶ
θαυμαστὰ
ὄντα,
καὶ
|
ταῦτα |
νίκας
Ἑλληνικὰς
δηλοῦντα
καὶ
ἥττας |
[40] |
Ὀνησίκριτε,
ἀποθανών,
ὡς
μάθοιμι
ὅπως
|
ταῦτα |
οἱ
ἄνθρωποι
τότε
ἀναγιγνώσκουσιν.
Εἰ |
[51] |
ὅταν
τις
ἀκροώμενος
οἴηται
μετὰ
|
ταῦτα |
ὁρᾶν
τὰ
λεγόμενα
καὶ
μετὰ |
[24] |
ὡς
ἐν
ἄλλοις
δείξομεν.
~Καίτοι
|
ταῦτα |
πάντα
φορητὰ
ἔτι,
ὅσα
ἢ |
[23] |
ἐλπίσαι
θαυμαστὰ
ἡλίκα
τὰ
μετὰ
|
ταῦτα |
πάντως
ἀκούσεσθαι,
τὸ
σῶμα
δὲ |
[27] |
τῆς
κρηπῖδος
τὸ
εὔρυθμον,
(καὶ
|
ταῦτα |
πάνυ
μετὰ
πολλῆς
φροντίδος
διεξιών. |
[58] |
λεγέσθω,
ἔπειτα
ὡς
σαφέστατα
καὶ
|
ταῦτα. |
Πλὴν
ἐφεῖταί
σοι
τότε
καὶ |
[3] |
τινος
τῶν
συνήθων
ἐρομένου,
Τί
|
ταῦτα |
ποιεῖς,
ὦ
Διόγενες;
Κυλίω,
ἔφη, |
[39] |
ἀκούοντας,
ἀλλ᾽
εἰς
τοὺς
μετὰ
|
ταῦτα |
συνεσομένους
τοῖς
συγγράμμασιν.
~Εἰ
δὲ |